Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Κοινοί πολίτες

Πριν λίγο καιρό, σε μία μάζωξη σε κάποιο σπίτι φίλων, ξέρετε εκεί που στριφογυρνάς από καναπέ σε καναπέ, από τραπέζι σε τραπέζι, από παρέα σε παρέα, εκεί που συστήνεσαι σε αγνώστους και κουτσομπολεύεις με γνωστούς, κάποια στιγμή έφτασε να συστηθώ και με κάποιον φίλο φίλου, που όταν τον ρώτησα με τι ασχολείται, μου απάντησε πολύ δειλά, σχεδόν μέσα από τα δόντια του... «δημοσιογράφος», και συμπλήρωσε...απολογούμενος... «από τους καλούς».

Ξέρετε συχωριανοί με αυτό το ύφος μεταξύ σοβαρού και αστείου, εκεί που λέγονται τα σοβαρότερα...


Να το θεωρήσω άραγε νίκη του κοινωνικού ....κινήματος αυτό;

Να θεωρήσω ότι επέφερα έστω ένα μικρό κοινωνικό πλήγμα στον εξ ορισμού εχθρό;
Ε, «τα πιάνετε», συναλλάσσεστε με την εξουσία, μας διαφθείρετε, χαλιναγωγείτε την κοινή γνώμη, μας αλλάζετε τα υγιή κοινωνικά μας πρότυπα, είστε αγράμματοι, είστε τσιράκια του κάθε πολιτικού και του κάθε επιχειρηματία...ε, και εμείς τουλάχιστον, την ώρα που είστε υποχρεωμένοι να μας πείτε το επάγγελμα σας, σας αναγκάζουμε να αλλάξετε δέκα χρώματα, να καταπιείτε τρεις γουλιές από το ουίσκι σας και το παγάκι μαζί, να απολογηθείτε...
Μια σας και μια μας.


Λυπάμαι, μάλλον δεν είμαι τυπικό δείγμα, εκπρόσωπος του κοινωνικού αυτού κινήματος, που ξημεροβραδιαζεται, στην τηλεόραση, ακριβώς για να εντοπίσει τα εγκλήματα του εχθρού και να τον καταγγείλει.
Προσωπικά σέβομαι τους δημοσιογράφους όπως σέβομαι τον κάθε εργαζόμενο, υψηλά ή χαμηλά στην ιεραρχία, υψηλά ή χαμηλά στην μισθολογική κλίμακα.


Και φοβάμαι ότι θα σας απογοητεύσω ακόμα περισσότερο, γιατί σέβομαι και τους μιντιάρχες, όσο ακριβώς σέβομαι τον κάθε επιχειρηματία.
Αντιμετωπίζω τον Αλαφούζο, τον Μπόμπολα, τον Λαμπράκη, ακριβώς όπως αντιμετωπίζω την Καλογήρου, τον Βαβουλά ή τον Καζάκο (τους πρώτους τους ξέρετε, διευκρινίζω για το ανδρικό κοινό, ότι οι δεύτεροι πουλάνε παπούτσια).

Εγώ είμαι ο καταναλωτής. Κατά τον ίδιο τρόπο, που αγοράζω την είδηση, την πληροφορία, την κοινωνική ή πολιτική ανάλυση, κατά τον ίδιον τρόπο αγοράζω και παπούτσια.
Και πραγματικά χαίρομαι και για την πληθώρα των μέσων όπως ακριβώς και για την πληθώρα των παπουτσιών. Κάθε τι ανταποκρίνεται στην ανάγκη μου, στο γούστο μου, στην αισθητική μου, στην ομοιότητα και στην διαφορά μου.


Το έχω γράψει πολλές φορές, το έχω πει ακόμα περισσότερες. Δεν πίστεψα ποτέ, στην πηγαία καλοσύνη, στην ηθική και στον πατριωτισμό κανενός. Σας ορκίζομαι, ούτε στην δικιά μου.
Αντίθετα πιστεύω αξιωματικά στις δυναμικές ισορροπίες του συστήματος. Όταν κάποιες παράμετροι του συστήματος αλλάζουν, το σύστημα αντιδρά έτσι ώστε να επαναφέρει την ισορροπία. Προφανώς σε άλλη θέση ισορροπίας...
Αλλά και ποτέ δεν εκχώρησα το δικαίωμα μου να αποτελώ μια από τις παραμέτρους του συστήματος.


Οι μιντιάρχες δεν είναι παρά επιχειρηματίες. Μεγαλοεπιχειρηματίες... ναι ξέρω και αυτό είναι εξ ορισμού κακό. Παρακαλώ για τις εξηγήσεις σας, επί του προκειμένου κοινωνικού αξιώματος.
Μα οι μιντιάρχες συναλλάσσονται με την εξουσία.

Μα και εμείς είμαστε εξουσία. Ή μήπως μας βολεύει να το ξεχάσουμε;;

Τα ΜΜΕ, πουλάνε την είδηση, περιμένουν να την αγοράσουμε, η υψηλή τηλεθέαση θα τους αποφέρει υψηλή διαφήμιση. Μα η υψηλή τηλεθέαση θα τους αποφέρει και υψηλό διαπραγματευτικό ατού, ...να συναλλαγούν.
Πουλάνε, αγοράζουμε. Και δεν υπάρχει αγορά χωρίς πωλητές αλλά και χωρίς αγοραστές. Και πια είναι τόσο μεγάλη η αγορά, εγχωρια και διεθνής, έντυπη και ηλεκτρονική, που ...δυστυχώς συχωριανοί... δεν έχουμε πια καμιά δικαιολογία για κλαματα. Για εικονικούς εχθρούς.

Τους ακούμε, μας πείθουν και αυτό θα το πουλήσουν ...σε όποιον ενδιαφέρεται να το αγοράσει. Εν προκειμένω στην όποια Κυβέρνηση, Αντιπολίτευση, επιχειρηματία, καλλιτέχνη, ποδοσφαιριστή ή ...ότι. Ναι, προφανώς και θα εξαργυρώσουν, το όποιο ...παράπλευρο όφελος μπορούν να αποκομίσουν από το προϊόν που πουλάνε. Ξέρετε εσείς κανέναν επιχειρηματία να μην ακολουθεί αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο; Προσωπικά ...όχι.
Ζητάω από τον επιχειρηματία να μην παρασυρθεί από τις σειρήνες του κέρδους του, να αυτοπεριοριστεί, να βάλει πλαφόν...έτσι για την Πατρίδα ρε γαμώτο...
Ζητάω από τον κάθε εργαζόμενο, να μην υπακούσει στο κέρδος του κάθε εργοδότη του; Έτσι για τον Παράδεισο που τον περιμένει...στην άλλη ζωή;

Τίποτα από όλα αυτά. Ζητάω από εμένα να επιλέξω.

Ζητάω από εμένα να χρησιμοποιήσω την δύναμη μου.

Ζητάω από εμένα να είμαι μια από τις παραμέτρους του συστήματος.

Ζητάω από εμένα να πάρω αυτό που χρειάζομαι, ότι χρειάζομαι, και σίγουρα δεν χρειαζόμαστε όλοι τα ίδια, να κρατήσω την ουσία και να πετάξω το περιτύλιγμα.

Ζητάω από το Κράτος ένα και μόνο. Αυτό που μου ανήκει. ΄

Και μου ανήκουν, όπως και στον καθένα μας ...οι συχνότητες. Αυτό ναι είναι δημόσιο αγαθό, αν και δεν γίνεται ιδιαίτερη κουβέντα, μάλλον σιωπή επικρατεί επί του προκειμένου.

Ζητάω τον αυστηρό έλεγχο της Κρατικής διαφήμισης ή μάλλον για να ακριβολογώ, απαιτώ να μην υπάρχει πουθενά κρατική διαφήμιση.
Το Κράτος δεν χρειαζεται να διαφημίσει τις αποτελεσματικότητα του. Αν θέλει είτε να ενημερώσει για νέες υπηρεσίες ή να ευαισθητοποιήσει για όποιες πρωτοβουλίες, διαθέτει τον τηλεοπτικό χρόνο που προκυπτει απο τα πρόστιμα του ΕΣΡ, για κοινωνικά μηνυματα. Όσον αφορά τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, όπου εκει έχει την υποχρεωση διαφήμισης, και για αυτό υπάρχουν αυστηρότατοι κανόνες και απαιτείται ο σεβασμός τους.
Τίποτα άλλο.

Στην χειραγώγηση ...της κοινής γνώμης, θα αντιτάξω ένα και μόνο. Την αυτονομία του πολίτη. Αν υπάρχουν Πολίτες... αλλιώς υπάρχουν ....κοινοί πολίτες.



16 σχόλια:

ikor είπε...

Πολύ ισορροπημένη η ανάλυσή σου. Στην Ελλάδα όλοι θέλουμε να γίνουμε εκδότες. Σε κάθε δήμο υπάρχουν 2 και 3 "εφημερίδες".

Πολλοί μάλιστα ζούνε μόνο απ' αυτό! Περιμένοντας ειδικά τις (όποιες) εκλογές για να δημοσιεύσουν διαφημίσεις υποψηφίων.

Άρα όλοι θέλουμε να συγκεντρώσουμε δύναμη επιρροής!

Πιο ειλικρινές και πιο αποτελεσματικό λοιπόν δεν είναι να καταγγέλουμε, αλλά να ελέγχουμε. Να περιορίζεται η ασυδοσία και ο αθέμιτος ανταγωνισμός.

Συμφωνώ με αυτά που λες, ειδικά για την κρατική διαφήμιση και τις συχνότητες.

Καλές γιορτές Κατερίνα! Υγεία και χαμόγελα να έχεις πάντα!

Unknown είπε...

Κατερίνα, σήμερα κανείς πρέπει να φυλάγεται, έχω τις αμφιβολίες μου για πολλούς -ακόμη και πχ και για τον (υπήρξα ακροατής του και τώρα αναγνώστης του) Στέλιο Κούλογλου του TVXS- μέχρι να καταλάβω "που το πάει" και τι διεκδικεί ο καθένας που στήνει μια μηχανή "ενημέρωσης", όσο εναλλακτική κι αν είναι. 'Εχω καταλήξει να πιστεύω "αβλεπί" μόνο ανθρώπους που να τους ξέρω από το δημοτικό και να μπορώ να αποκρυπτογραφήσω ολόκληρο το φάσμα τους. Γι αυτό, και με πάσα επιφύλαξη, οι ακόλουθες δημοσιεύσεις: 1) "Ενας λαός αιχμάλωτος σε γυαλί και παπαγαλάκια" και 2) "Ρόλοι κομμένοι στο γυαλί" από την πρόσφατη ανακάλυψη http://apoploki.wordpress.com/ επαναλαμβάνω ΕΦΟΣΟΝ είναι κάποιου τόσο ειλικρινούς όσο αυθόρμητα πιστεύω πως είσαι ΕΣΥ, (παραβαίνοντας τη συνήθη καχυποψία μου) νομίζω συνεπικουρούν το σχόλιό σου. Όσο γίνεται, καλές γιορτές....

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

Σχετικά με το να διαφωνήσουμε ή όχι, αυτό είναι ακόμη ένα αυτογκόλ που βάζω στον εαυτό μου, σκεπτικιστής παρέα με τον Russel έχω την διαστροφή να πιστεύω ότι η καταδεκτικότητα και οι διαχύσεις είναι μη αξιοπρεπείς στάσεις, πολλές φορές άδικα...ένας καναδο-αρμένης αναστηλωτής πιάνων μου είπε κάποτε για την ζωδιακή μοίρα των Παρθένων: δυσκολεύονται να πουν "σ' αγαπώ" αλλά έχουν 10.000 τρόπους να το δείξουν. Οπότε παράτα την "υποχρέωση" να διαφωνήσουμε και τράβα βαθιές εισπνοές στο άρωμα της από σύμπτωση (;) συμφωνίας μας, άσε με εμένα με την Αριστοτέλεια καζουϊστική των εκδηλώσεων Λόγου. Μου αρκεί ότι είναι Λόγος και ότι τον διαθέτεις...Όσο για την ροή των εντυπώσεων, νοσταλγιών και συναισθημάτων: Τα κατοχικά χριστούγεννα ήταν σίγουρα χειρότερα, κι όμως από τον απελθόντα γέρο μου ξέρω ότι δεν το έβαζαν κάτω, πήγαιναν αλε-ρετούρ με ποδήλατα (!) στην Βάρκιζα κι αν ήταν καλός ο καιρός έκαναν και μπάνιο. Ψυχάρες, ε; λοιπόν, τέτοια δύναμη μας εύχομαι, γιορτές ή μη...chaooooo!

Spy είπε...

To έχουν πει πολύ εύστοχα, άλλοι πριν από μένα. Θα παπαγαλίσω απλώς:
Έχουμε την τηλεόραση που μας αξίζει.
Έχουμε την κυβέρνηση που μας αξίζει.
Έχουμε το κράτος που μας αξίζει.

Και όπως έχει πει πολύ σωστά και ο Τζιμάκος (ο Πανούσης ντε):
"Τηλεθεατή, με το ίδιο κουμπί που την άνοιξες, με το ίδιο μπορείς και να την κλείσεις!"

apos είπε...

Όπως πολύ καλά το έθεσε ο ikor, όλοι θέλουν να γίνουν εκδότες. Γιατί μετά έρχεται η μπίζνα με το Κράτος: η διαφήμιση και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου. Μια δουλειά είναι και αυτή -ο μιντιάρχης- και καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Αλλο αν πολλές έγκυρες φωνές καταστράφηκαν όταν πέρασαν στα χέρια εφοπλιστών ή εργολάβων.
Θεωρώ εντελώς υποκριτική την ανησυχία για την αυτονομία των Μέσων, της Ενημέρωσης, της πληροφόρησης κλπ κλπ.
Aν είσαι πολίτης έχεις τρόπους να αντισταθείς. Να δεις ότι κάπου υπάρχει λάκος. Ήδη, η τεχνολογία προσφέρει δεκάδες εναλλακτικές μορφές ενημέρωσης. Και όσο περνάνε τα χρόνια, γίνονται ακόμα περισσότερες. Δες ένα παράδειγμα: το ίντερνετ -με τις διάφορες μορφές ενημέρωσης- στην υπόθεση της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξη ξεπέρασε τα «έγκυρα» τηλεοπτικά κανάλια. Και ενημέρωσε σε πολλές περιπτώσεις καλύτερα. Ακόμα και σε free press διάβασες καλύτερες απόψεις για τα γεγονότα.
Αλλά όπως το είπες: Χρειάζεται να είμαστε Πολίτες.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολίτες. Υπάρχουν ψηφοφόροι.
Κατερίνα μου, καλές γιορτές ολόψυχα.

Ανώνυμος είπε...

Εγω απλά θα πω ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ.

katerina είπε...

Ikor, να ξεκινήσω απο τις ευχές, σε πρώτη φάση απο εδώ και θαρθω να χτυπήσω και την πόρτα σου.
Λοιπόν να περάσεις όμορφα και ζεστά τις γιορτες, με τους ανθρώπους που αγαπάς.

Όσον αφορά, τον επαρχιακό τύπο, αλλά και τον πάσης φύσεως τύπο, προαστίων, χωριών σε ραχούλες, σε ρενματιές, εκει κι αν είναι η απολύτη διαπλοκή. Προσφατα σε μια ....εφημερίδα, 4 σελίδων του προαστίου που ζω, η οποία μοιράζεται δωρεάν, η μία σελίδα... ήταν ολοσέλιδη διαφημιση του ΟΠΑΠ. Ποιος φταίει;;; Εγώ που δεν μίλησα.
Μα τω Θεώ, ο κάθενας μας είναι έχει τεράστιες ευθύνες. Κι όλα τα λαμόγια εφησυχάζουν γιατί ξέρουν, τι θα πούμε...ελα μωρέ, εγώ θα αλλάξω τον κόσμο.....

katerina είπε...

Mano a Mano, να σου πω την αλήθεια, δεν μου χρειάζεται να πιστεψω κανέναν. Είναι τόσα πολλά τα μέσα, τόσος ο ανατγωνισμός, ώστε κανείς δνε μπορεί να αποκρυψει ένα γεγονός.

Απο την άλλη, νομίζω ότι ο μεσος όρος των πολιτών, εχει πια τόσα πολλά ερεθίσματα, που είναι εκπαιδευμένος να διακρίνει το γεγονός από το περιτυλιγμα του.

Παραπλάναται...μόνο όποιος επιζητά να παραπλανηθεί. όλοι έχουν και πληθώρα πηγών και τα εργαλεια για να την αναλύσουν. Γιαυτό και θεωρω πολύ υποκριτικές τις οιμωγές όλων μας.

katerina είπε...

Καλησπέρα Spy,
θα έρθω απο το σπίτι σας και για τα καλαντα και τις ευχές.
Μεγάλος ο Τζιμάκος. Έχει πει πολλά αλλά το καλύτερο του είναι το απαγορευμένο του... Νταλάρας.
Σε αυτόν τον τόπο, είμαστε όλοι αριστεροί, αλλά εκλεγεται η Δεξιά και κανείς δνε βλέπει την γκόμενα του Αδωνι, αλλά αυτή έχει τηλεθεαση 50%.
Είναι θανασιμο αμάρτημα η υποκρισία ή την γλυτώνεις άραγε, με 40 πατερημα και 20 μετάνοιες ;;

katerina είπε...

Αργεντίνε, για τις ευχές θα τα πούμε.
όσο για την ενημέρωση απο το διαδικτυο, συμφωνώ και επαυξάνω... Ασε που τα καλυτερα παιδιά δουλευουν εκει...

katerina είπε...

Πόσες φορές de profundis, θα σου πω να ανοίξεις δικό σου σπίτι;

Αλλά σιγά που θα την γλυτώσεις, θα σε βρούμε έστω και άστεγο, να σου πούμε και κάλαντα και ευχές.

Ανώνυμος είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΛΟΥΣ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Kαλά Κρασιά,
και Καλά Χριστούγεννα

cinderella είπε...

Σ' αγαπάω...αχ πόσο σ' αγαπάω κοριτσάρα μου! Καλά Χριστούγεννα σου εύχομαι ματάκια μου

Unknown είπε...

Καλημέρα και χρόνια πολλά.Εχω περάσει πολλές φορές,σήμερα ειπα να ευχηθώ,και να καταθέσω μια αποψη.Πριν απ'αυτό ομως θα σας πω ,πως,εκατοντάδες μικρομεσαίοι εργολήπτες δημοσίων εργων[αυτοί οι μηχανικοί της επαρχίας που ειπαν να μη εχουν αφεντικά στο κεφάλι τους]εχουν μείνει απλήρωτοι χριστουγεννιάτικα για εργα που εχουν παραδώσει ακόμη και από το 2004,αλλά και για ποσά 30-20-ακόμη και 10 χιλιάδων Ε.Θα σφραγισθούν επιταγές ,θα μπούν στο ΜΑΝΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΈΛΟς ΘΑ ΓΊΝΟΥΝ στα 35,ακόμη και 55 χρόνια υπάλληλοι αυτών για τους οποίους γίνεται η ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ!
Οσον αφορά τα μέσα ενημμέρωσης,από τη στιγμή που αποκαλούνται ΜΑΖΙΚΑ ,η σημειολογία ειναι ξεκάθαρη.Τα αφεντικά κυβερνούν,τα δουλικά ομως μέσα από την αναγνωρισημότητα τους ,κατάφεραν να πείσουν τους πανέλληνες πως ειναι οι μοναδικοί με επώνυμο.,και ως εκ τούτου δεν αργησε η ΕΠΩΝΥΜΙΑ τους να γίνει οπλο,στραμμένο κατα της αντιληψης της πραγματικότητας,του δικαιώματος στην πληροφόρηση,της αξιοπρέπειας ημών των ανωνύμων[κατ'αυτούς]και της ιδιας της Δημοκρατίας
Ο κάθε φευγάτος διεκδικεί μέσα από την οθόνη προνόμια με την κατάργηση των δικαιωμάτων των αλλων.