Και οι έμποροι της …δόσης, όπως άλλωστε επιβάλλουν οι ...κανόνες του marketing των ναρκέμπορων απανταχού στο κόσμο, του κλείνουν το μάτι...του σφίγγουν το χέρι, του πουλάνε την δόση και τον διαβεβαιώνουν ότι όλα θα πάνε καλά. Οι τηλε-αστέρες βαποράκια, ανάμεσα σε γιαούρτια, σερβιέτες, απόηχους στεγαστικών και οργιαστικά σαμπουάν- που όμως όλο και μειώνονται-, του μεταπωλούν την δόση. Η καθαρότητα της δόσης... άγνωστη. Το πιθανότερο...θανατηφόρα.
26 του Ιουνίου, ημέρα κατά των Ναρκωτικών. Και κοίτα να δεις και Ημέρα κατά των Βασανιστηρίων. Αυτό το ...κατά. Αυτό το μικρό «κατά».
Στο ντούκου πέρασαν. Ούτως ή άλλως το σύστημα προγραμμένους τους έχει και τους τοξικοεξαρτημένους και τους βασανισμένους.
Κάποιος παλιός μου δάσκαλος έλεγε αν θέλεις να δεις το όλο, κοίτα καλά το ένα. Και έτσι απόψε , σε αυτή την ανάρτηση, θα γράψω ...δυο αναρτησεις. Μία, για αυτόν τον Ένα. Και μία για αυτό το Όλο.
Ο Ένας.
Όποιος από εμάς πέρασε ακόμα και μια φορά, ακόμα και έτσι περαστικός, βιαστικός διαβάτης, αγχωμένος να διεκπεραιώσει κάποια δουλειά, από τους δρόμους που η Τίνα ονειρεύεται να κάνει δρόμους των μπαχαρικών, θα είδε, θα άκουσε, θα ακούμπησε τους πιο δικούς μας από τους δικούς μας ανθρώπους, τα πιο θύματα από τα θύματα, τους πιο αδύναμους από τους αδύναμους, τους πιο ασθενείς από τους ασθενείς.
Και η Πολιτεία; Τι κάνει χρόνια τώρα η Πολιτεία για τα άρρωστα παιδιά της; Ποιο πρόσωπο της, βλέπουν οι ασθενείς και οι αδύναμοι; Ποιο χέρι της τα ακουμπάει; Και πως;
Η σκούπα. Πρόσωπο ...σκούπα. Οι επιχειρήσεις σκούπα. Έτσι, τα ...σκουπίδια τα σκουπίζεις, τα πετάς, τα πατικώνεις, τα χώνεις κάτω από τα τρύπια χαλιά για μία νύχτα, για μια βδομάδα, για ...ότι. Ότι δεν βλέπουμε δεν υπάρχει.
Αυτά τα παιδιά σου δεν είναι συνήθως ψηφοφόροι πελάτες σου. Σκούπισε τους. Άσε, παραχώρησε την ευθύνη της ζωής και του θανάτου τους, του πόνου και της αρρώστιας τους, της ανάγκης και της ελπίδας τους, στους ναρκέμπορους, στις μαφίες, στους εξαγριωμένους κάτοικους, στους βαριεστημένους μπάτσους, στους νεοφασίστες κυνηγούς κεφαλών που βρωμάνε πατριδίλα.
Πριν περίπου ένα μήνα στη Γερανίου, ένα παλικαράκι παραπαίει και παραπατάει προσπαθώντας να στηριχθεί από το μανίκι ενός φοβισμένου περαστικού που τραβιέται, από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, από τον αέρα, και από ένα ... αυτοκίνητο εν κινήσει.
Δυο κοπελίτσες, αυτά τα κοριτσάκια με τον εφηβικό ακόμα, μαύρο δέρμα, που τόσο βιαία και τόσο βάρβαρα ενηλικιώθηκαν, παρατάνε για δυο λεπτά το κυνήγι του πελάτη, τον βουτάνε από τις μασχάλες, τον ακουμπάνε, τον αποθέτουν τρυφερά στο πεζοδρόμιο και ...ξαναγυρίζουν στη δουλειά.
Φωτογραφίζεις τον πόνο των ανθρώπων; Φωτογραφίζεις την αλληλεγγύη των ανθρώπων; Φωτογραφίζεις το κράτημα των αδύναμων και των θυμάτων;
Ναι, αλλά μόνο με τα μάτια. Και αφήνεις μέσα στο κεφάλι σου αυτήν την τόσο πολύτιμη εικόνα, την τόσο λαμπερή φωτογραφία, να ουρλιάζει ότι ακόμα και τη χειρότερη εξαθλίωση, την νικάει το χέρι που ακόμα τρέχει να ...κρατήσει.
Κι όμως μόλις τρεις δρόμους πιο πάνω από εκεί που η επίσημη Πολιτεία και οι επίσημες Κυβερνήσεις έχουν ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ για το πως θα αντιμετωπίσουν, τα βασανισμένα παιδιά τους που πονάνε, χθες βράδυ στήθηκε ένα αυτόνομο χωριό ηρώων. Των πιο ηρώων από τους ΗΡΩΕΣ.
Στην Ομόνοια, στον πεζόδρομο της Δώρου, πίσω από το λαμπερό μέγαρο της Εθνικής, η Παρέμβαση έφερε τα χειροποίητα νταούλια της, τα bendir της, τα χειροτύμπανα, και πάνω από όλα τους ανθρώπους που αντίκρισαν μέσα από πολύ πόνο, κόπο, δάκρυα και ιδρώτα, την καθαρή πλευρά της ζωής.
Και μέσα από τους πιο όμορφους ήχους που έχω ακούσει ποτέ μου, αυτοί οι άνθρωποι, μας είπαν ότι «η ζωή είναι μαγκιά».
Και δεν νομίζω ότι μπορούσε κάποιος άλλος, δικαιούται κάποιος άλλος, καλύτερα από αυτούς να αρθρώσει την λέξη ΜΑΓΚΙΑ. Εκστατική, μαγεμένη, συνεπαρμένη, ...πόσες λέξεις πρέπει να βάλω στη σειρά και πόσο λίγες θα είναι, ένοιωσα ντροπή που εμείς μιλάμε για την ...δική μας δόση του Σεπτέμβρη, του Οκτώβρη ή όποτε...
Το πεντακάθαρο, λαμπερό, ουρανός φωτεινός και ασυννέφιαστος, βλέμμα του Β. μας ιστορούσε καλύτερα από το στόμα του, ότι μετά από 17 χρόνια βρίσκει ότι ...η ζωή είναι ...εντάξει.
Αλλά ... υπάρχει και το όλο. Υπάρχουν οι αριθμοί τα ποσοστά, που κάθε άλλο παρά λαμπερά και φωτεινά είναι για αυτούς που είναι οι πονεμένοι, οι ασθενείς, οι βασανισμένοι και ως εκ τούτου ...οι πιο δικοί μας από τους δικούς μας ανθρώπους. Κια έτσι παραθέτω τα νουμερα, χωρίς σχολια. Έτσι, μονα τους. Έτσι στεγνά. Έτσι εκωφαντικά. Σαν πυροβολισμούς.
Ο παγκόσμιος τζίρος από τα ναρκωτικά είναι μακράν μεγαλύτερος ακόμα και από τον παγκόσμιο τζίρο των όπλων. Για κανέναν από τους δύο δεν υπάρχουν όχι ακριβή νούμερα, αλλά ουτε κατα προσεγγιση στοιχεία.
Η αναλογία ανδρών- γυναικών είναι περίπου 4/1
Το 85,3% κάνει χρήση ηρωίνης, το 8,7% κάνει χρήση κάνναβης και μόλις το 4% κοκαΐνης και το 0,8% άλλες ουσίες.
Τα άτομα με κύρια χρήση ηρωίνης ζουν σε σημαντικά πολύ χαμηλότερο επίπεδο διαβίωσης από οποιονδήποτε άλλο χρήστη, έχουν σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης και έχουν ολοκληρώσει σε σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό το Λύκειο.
Οι μισοί από τους χρήστες δηλώνουν ότι κάνουν χρήση κοινής σύριγγας.
Συνολικά το 61,3% δηλώνουν άνεργοι.
Η μέση ηλικία έναρξης (ενέσιμη ή μη μορφή) είναι τα 16,4 έτη.
Η μέση ηλικία των ανθρώπων που απευθύνονται σε κέντρα απεξάρτησης είναι τα 29,6 έτη.
Το ποσοστό των χρηστών που απευθύνονται σε κέντρα απεξάρτησης έχουν κατά 94,1% ελληνική υπηκοότητα. Μεταξύ του 2002 και του 2008, αυξήθηκε το ποσοστό των με άλλη πλην ελληνικής υπηκοότητας, αιτούντων βοήθεια, από το 2,2% το 2002 στο 5,9% το 2008.
Σε μονάδες υποκατάστασης βρίσκονται 4.804 άτομα.
5.261 άτομα βρίσκονται σε λίστα αναμονής προγραμμάτων υποκατάστασης.
Για την μεθαδόνη: Το 3,98% αποχωρεί από το πρόγραμμα υποκατάστασης λόγω θεραπείας, το 25,85% λόγω παραπομπής*, το 58,52 με πρόωρο εξιτήριο**, το 5,97% οικειοθελώς, το 4, 26% λόγω θανάτου και τέλος το 1,4% λόγω φυλάκισης ή σοβαρών λόγων υγείας.
Αντίστοιχα τα ποσοστά και για την βουπρενορφίνη: θεραπεία 5,93%, παραπομπή 9, 31%, πρόωρο εξιτήριο 54,55%, οικειοθελώς 26,16%, θάνατος 2,44%, φυλάκιση ή σοβαροί λόγοι υγείας 2,46%.
Τα άτομα που έκαναν αίτηση το 2008, συμπληρώνοντας ερωτηματολόγιο για στεγνά προγράμματα απεξάρτησης είναι 4.862 (παλιοί που έχουν ξαναπαρακολουθήσει κάποιο πρόγραμμα και νέοι)
Σχεδόν 1 στα 3 (30, 9%) άτομα, πήρε την πρωτοβουλία να ζητήσει μόνο του βοήθεια, ένα στα 4 (23,3%) είχε την παρότρυνση φίλων (συνήθως ατόμων ήδη απεξαρτημένων), και το 22,7% είχαν την παρότρυνση της οικογένειας τους.
Για τα στεγνά προγράμματα θεραπευτικά προγράμματα το 2008 είχαμε ένταξη σε 1444 ατόμων.
Τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 40,78% ολοκλήρωση θεραπείας, 1, 29% παραπομπή, 10,68% πρόωρο εξιτήριο, 47,25% οικειοθελής αποχώρηση, ενώ δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα ποσοστά θανάτων ή φυλακίσεων.
*παραπομπή σε άλλο πρόγραμμα απεξάρτησης
**πρόωρο εξιτήριο δίνεται κατά κανόνα όταν παραβιάζονται οι κανόνες πλαισίου του προγράμματος, είτε του προγράμματος υποκατάστασης είτε των στεγνών προγραμμάτων.
Η επιμόλυνση των χρηστών από τον ιό της ηπατίτιδας C, της ηπατίτιδας Β, και τον ιό ΗIV, συνολικά κινείται σε ποσοστά από το 44,2% μέχρι 55.5%, ανάλογα το πρόγραμμα που ακολουθούν (στεγνό ή υποκατάστασης). Για όσους δεν ακολουθούν κανένα πρόγραμμα στοιχεία ΔΕΝ υπάρχουν.
Οι βεβαιωμένοι θάνατοι από τα ναρκωτικά το 2009 ανήλθαν σε 209 θύματα.
Για το έτος 2008 είχαμε 16.183 συλλήψεις με κατηγορίες για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών.
Η μέση περιεκτικότητα σε καθαρή δραστική ουσία, για την ηρωίνη το 2007 κινείται στο 19,3% ενώ το 2008 ανέρχεται στο 23, 0%. Για την κοκαΐνη αντίστοιχα παρουσιάζει αύξηση κατά 16.9% ενώ για τα δισκία τύπου έκσταση έχουμε υπερδιπλασιασμό της καθαρότητας και ποσοστό αύξησης που φτάνει το 125%.
Η τιμή της ηρωίνης κυμάνθηκε το 2008 από 10-80 ευρω/ g ενώ της κοκαΐνης από 45-100 ευρώ/ g. Τα δισκία τύπου Έκσταση οι τιμές τους κυμαίνονται από 8-25 ευρώ το δισκίο.
Η ΜΚΟ, Γιατροί του Κόσμου, με το πρόγραμμα «Δρόμοι της Αθήνας», είναι ουσιαστικά (από όσο τουλάχιστον γνωρίζω προσωπικά) η μόνη οργάνωση που διαθέτει υπηρεσίες άμεσης πρόσβασης που στοχεύουν σε παροχή βοηθείας σε χρήστες που βρίσκονται εκτός θεραπευτικών προγραμμάτων.
Η ΚΙΜ του ΟΚΑΝΑ δραστηριοποιείται ειδικά σε περιπτώσεις υπερδοσολογίας. Το 2008, ανταποκρίθηκε σε 2.428 αιτήματα του ΕΚΑΒ για παρέμβαση.
Στην Ελλάδα υπάρχουν δυο προγράμματα ανταλλαγής συριγγών και ένα διανομής, καθώς και τρία ξεχωριστά προγράμματα διανομής προφυλακτικών.
Το 2006 από την ΜΑΒΥ ΟΚΑΝΑ ανταλλάγησαν 64.958 σύριγγες ενώ το 2008 μόνο 36.969.
Όσον αφορά για την απεξάρτηση των χρηστών που βρίσκονται στην φυλακή, δραστηριοποιούνται το ΚΑΤΚ στις φυλακές του Ελαιώνα Θηβών και το ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ στις δικαστικές φυλακές Κορυδαλλού.
Τα νούμερα τραγικότερα ακόμα και από την αλήθεια των θυμάτων. Η Πολιτεία, έχει προγράψει τα πιο όμορφα από τα παιδιά της. Αυτά με την ομορφιά του πόνου. Και πιστέψτε με συχωριανοί μου, μόνο όποιος έχει πονέσει πολύ γίνεται ...πολύ όμορφος. Και η μόνη αλήθεια σε αυτό το γαϊτανάκι είναι η αλήθεια που είπε ...έτσι απλά ο Β. σε ένα στενό πίσω από την Εθνική στην Ομόνοια. Η ζωή είναι μαγκιά. Μόνο που πίσω απο αυτή τη μαγκιά κρύβεται πολύς πόνος.
Και εμείς πάλι, ποτέ και ...πως θα πάρουμε τη δόση μας; Την επόμενη δόση μας...
Καληνύχτα.
Πηγές: EMCDDA (European Monitoring Centre for Drugs and Drugs Addiction
ΕΚΤΕΠΝ εθνικό κέντρο του EMCDDA
ΚΕΘΕΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Χημείο του Κράτους, Γ’ Χημική Υπηρεσία Αθηνών και Β΄ Χημική υπηρεσία Θεσσαλονίκης.
ΜΚΟ Γιατροί του Κόσμου
Ελληνική Αστυνομία