Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Η Πατρίδα με τα άσπρα πουκάμισα

Ονειρεύτηκα...
Ονειρεύτηκα λέει ότι οι λιμενεργάτες και οι διοικητικοί υπάλληλοι του Νέου Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων της Cosco, όλοι αυτοί οι νέοι είλωτες του 21ου αιώνα, αυτοί οι πολίτες της ...Νέας Πατρίδας, δεν πήγαν μια μέρα στη δουλειά. Εκείνο λέει το πρωί, έβαλαν ένα άσπρο πουκάμισο, πήραν το μετρό, το λεωφορείο, το τραμ, καλημερίστηκαν με τους οδηγούς και πήγαν στο ραντεβού που είχαν δώσει από βραδύς. Στην Μιχαλακοπούλου. Μιχαλακοπούλου 80.

Και εκεί βρήκαν εκείνους τους φτωχοπρόδρομους του μπουδέλου, και τους είπαν... ελάτε μαζί μας. Στις πουτάνες δεν μίλησαν, δεν απηύθυναν καν το λόγο. Άλλωστε πια κανείς δεν ήθελε να αγοράσει τα πλαστικά κάλλη τους. Ένα λεπτό είπαν οι ...απολυμένοι του ...Βήματος, να βρούμε ένα άσπρο πουκάμισο.

Και εκείνη τη μέρα λέει, δεν πήγαν στη δουλειά και οι Νέες Κούνεβα, αλλά φόρεσαν και αυτές ένα άσπρο πουκάμισο για να πάνε στο ραντεβού που είχαν δώσει απο βραδύς . Αυτές οι ...Κούνεβα, που αντικατέστησαν τις υπάλληλους καθαρίστριες του δημοσίου, γιατί μαθές το μισθολογικό κόστος του δημοσίου ήταν μεγάλο. Αλλά κανένα ανδρείκελο δεν τόλμησε ποτέ να δημοσιοποιήσει πόσο περισσότερο στοιχίζουν στο Κράτος τα ΧΡΥΣΑ συμβόλαια που κλείνει με τους ιδιοκτήτες των συνεργείων καθαρισμού. Αυτές είχαν ραντεβού στο Φάληρο, εκεί στην Εθνάρχου Μακαρίου. Ένα λεπτό να βρούμε ένα άσπρο πουκάμισο, είπαν οι εργαζόμενοι στο Sky.

Και μετά ...

Και μετά...

Και μετά...

Εργαζόμενοι πέταγαν λέει τις νέες στολές εργασίας τα σκουρόχρωμα ταγιέρ, και τα κοστούμια και έμεναν με το άσπρο πουκάμισο. Συναντιόνταν στα γραφεία του Έθνους, του MEGA, του ALTER, του Αntenna, και όλοι με άσπρα πουκάμισα να πηγαίνουν ...παντού.

Και ξαφνικά να γεμίζουν τα μικρά εμπορικά, που δεν φτιάχνουν πια βιτρίνες γιατί οι ψεύτικες κούκλες δεν φορούν πια ρούχα, είναι γυμνές, καλυμμένες από τεράστιες πινακίδες που γράφουν «ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΣ- ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ». Να γεμίζουν λέει τα μικρά εμπορικά, από εργαζόμενους που ζητούν να αγοράσουν ένα άσπρο πουκάμισο. Όσο, όσο...
Και οι μικρέμποροι, να παρατάνε τις σκονισμένες ταμειακές μηχανές τους και χώνονται στις αποθήκες τους, να βγάζουν ότι άσπρο πουκάμισο υπάρχει, και να το αφήνουν στους πάγκους, έτσι να προλάβουν ...τη ζήτηση. Κρατάνε όμως το τελευταίο. Για πάρτη τους. Να το φορέσουν αυτοί.

Και μετά...

Και μετά...

Και μετά...

Και μετά ένας ήλιος που βγαίνει, έτσι παράταιρα, έτσι σαν να μην ακολούθησε τις προβλέψεις των τηλεοράσεων, και να κάνει τα άσπρα πουκάμισα να φωτίζονται τόσο μαγευτικά.

Και να ζηλεύουν οι δικαστικοί, και να ζηλεύουν οι δάσκαλοι, και να ζηλεύουν οι γιατροί, και να ζηλεύουν οι δικηγόροι, και να ζηλεύουν οι ναυτεργάτες, και να ζηλεύουν οι τραπεζοϋπάλληλοι, και να ζηλεύουν οι εργάτες, και να ζηλεύουν οι οικοδόμοι, και να ζηλεύουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, και να ζηλεύουν οι αστυνομικοί, και να ζηλεύουν οι στρατιωτικοί, και να ζηλεύουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, και να ζηλεύουν τα γκαρσόνια, και ζηλεύουν οι αγρότες, και να ζηλεύουν οι ταξιτζήδες, και να ζηλεύουν οι φορτηγατζήδες, και ζηλεύουν οι...
Και να ζηλευουν οι άνεργοι.
Και να τρεχουν ΌΛΟΙ να βρουν ένα ΑΣΠΡΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ!

Και να θαμπώνονται από το άσπρο, τόσο άσπρο, οι μαθητές και οι φοιτητές...

Και άσπρα πουκάμισα να ξεπετάγονται από παντού. Και να πληθαίνουν, να αυγατίζουν, να πολλαπλασιάζονται. Και όσο αυτά να πολλαπλασιάζονται τόσο να αντανακλάται πιο λαμπερό το φως πάνω τους.

Μια κοινωνία που αμνηστεύει τον εαυτό της.
Μια κοινωνία που κατανοεί ότι η ανθρωποφαγία, ο κανιβαλισμός, ο κοινωνικός δαρβινισμός αφήνει μόνο αίμα πισω του. Αφήνει κομμάτια και θρύψαλα. Αφήνει συντρίμμια.
Κι αν ακόμα δεν είναι το δικό σου το αίμα, είναι του δίπλα.
Ποιος διάβολο αξίζει να ζήσει σε μια Πατρίδα που οι δρόμοι της θα είναι πλημμυρισμένοι από το αίμα, τον πόνο, τον φόβο, τον θάνατο, είτε το δικό του, είτε του δίπλα; Είτε αυτού που ξέρεις, είτε αυτού που δεν ξέρεις; Ποιος;

Στο Κοινοβούλιο εξακολουθούν να αμνηστεύονται ...μόνοι τους. Αμνηστεύουν εαυτούς και ...αλλήλους. Αλλά κανείς δεν τους βλέπει. Κανείς δεν ξέρει τι κάνουν. Έτσι, γιατί θυμήθηκε τα νιάτα του ο Μανωλης ο Γλέζος και ανηφόρισε μαζί με μαθητές και φοιτητές, στον Υμηττό. Κάποτε κατέβαζε σβάστικες απο την Ακρόπολη. Σήμερα πήγε να δείξει στους μαθητές και στους φοιτητές, πως κατεβάζουν τις νέες σβάστικες, τις κεραίες τηλεόρασης.
Στη θέση τους ύψωσε ένα άσπρο πουκάμισο.

Και...πόσο λάμπει το άσπρο!!! Όσο δεν θα μπορούσαν να λάμψουν ποτέ οι οθόνες των τηλεοράσεων, εκεί που οι ...εκφωνητές, αυτοί οι νέοι ευαγγελιστές των κηρυγμάτων κοινωνικού μίσους, αναπαράγουν το διαίρει και βασίλευε μιας κοινωνίας που τα αφεντικά τους, έβαλαν πλωρη να εξοντώσουν.

Το όνειρο μου, δεν χωράει πια τόσο φως. Τόσο άσπρο, τόσο απέραντο άσπρο. Ξυπνάω αλλά ξανακλείνω τα μάτια. Όπως όταν δεις ένα όμορφο όνειρο και παλεύεις με νυχια και με δόντια να το συνεχίσεις ξύπνιος.

Παρασκευή πρωί, 26-11-2010. Πίνω καφέ, βάζω το άσπρο μου πουκάμισο και
κάνω μια στάση στο περίπτερο.
Το «ΒΗΜΑ», λέω στον έκπληκτο περιπτερά μου. Θέλω να έχω το τελευταίο, απαντάω στο σαστισμένο, έκπληκτο ύφος του. Έτσι μωρέ να το έχω σαν λάβαρο. Έτσι, γιατί σήμερα είδα ένα Όνειρο με ...άσπρα πουκάμισα. Αμνηστεύσαμε λέει, ο ένας τον άλλον. Ο πόλεμος δεν μπορεί να είναι αναμετάξυ μας. Οι εργαζόμενοι, έχουμε άλλους εχθρούς να λογαριαστούμε. Και να σήμερα ήθελα να κρατήσω τη τελευταία έκδοση ενός απο τους πολλούς υπεργολάβους του κοινωνικού μίσους, του ανθρωποφάγου κανιβαλισμού. Το μικρό θάνατο ενός μαυροπουκαμισά.

Α, και εσύ την Πατρίδα με τα άσπρα πουκάμισα, ονειρεύτηκες, λέει ο περιπτεράς.
Οδηγώ και στην θεση του συνοδηγου αφημένο το ...τελευταιο ημερησιο ΒΗΜΑ. Το ραδιοφωνο να παίζει ένα παλιο, ξεχασμένο τραγουδι. Δεν το παίζουν πια οι παραγωγοι ραδιοφώνου.

18 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Εχω μείνει άφωνος από την δύναμη του λόγου και των εικόνων. Ανατριχιαστικό!!!

αντωνης είπε...

Μετα απο πολυ καιρο διαβασα (οχι μονο εδω) μια αισιοδοξη αναρτηση.
Τα ασπρα μου πουκαμισα ειναι ολα επι κρεμαστρας και περιμενουν...

Yannis Zabetakis είπε...

http://environmentfood.blogspot.com/2010/11/blog-post_240.html

τι χαρά να πεθαίνουν ...δεινόσαυροι!

και η χαρά είναι διπλή όταν πεθαίνουν μνημονιακοί δεινόσαυροι...

εεε, οκ, έχω και λίγη λύπη ...που πέθανε μια εφημερίδα στην οποία έγραφα...στο παρελθόν...

χαρμολύπη λοιπόν,
από την μία πολλοί αραμπάδες πρέπει να αλλάξουν μυαλά αν θέλουν να μείνουν στο επάγγελμα και από την άλλη πολλοί εργαζόμενοι θα μείνουν στο δρόμο λόγω βλακείας των αφεντικών τους...

ευκαιρία για νέες εφημερίδες...για νέες γραφές, για νέα ιστολόγια, μιας και ΤΟ ΒΗΜΑ μπορεί να πέθανε αλλά στο χέρι μας είναι να φτιάξουμε νέα ΒΗΜΑΤΑ...

ο τολμών νικά...και τους ψυχάρηδες και τους αναστενάρηδες και τους αραμπάδες!

katerina είπε...

Ζητείται Αριστερά να το υλοποιησει Χριστοφορε.

Η πολιτική ειναι συγκρουση κοινωικών δυνάμεων και κοινωνικών συμφερόντων. Απο την μια ειναι οι εργαζομενοι, τα εκατομυρια εργαζομενων και ανέργων. Όλοι αυτοι που η "ηθική" των νεων ...ευαγγελιστών, επιχειρεί να τοςυ εμπλέξει σε μια κανιβαλική ανθρωποφαγία, σε ένα κοινωικό εμφυλιο, για ένα άδειο πουκάμισο.

Εσυ γιατί παιρνεις ένα μεροκαματο όταν εγώ παιρνω μισό, και εσυ γιατί παιρνεις μισό, όταν εγώ απολυθηκα. Αποτελεσμα ..οι εργαζομένοι στη Cosco, οι Κουνεβες, οι ορδές ανεργων, τα λουκέτα, οι χαμένες συλλογικές συμβάσεις και πόσα άλλα.

Εμεις ας φορεσουμε τα ασπρα πουκαμισα μας, και ας αφησουμε τους λογής λογής Μίχαλους, τοςυ λογής λογής Δασκαλοπουλους, τοςυ λογής λογής Πάγκαλους,να ειναι απεναντι.

Εμεις έχουμε να υπέρασπιστουμε τη δουλειά μας, τη ζωή μας, τους συνανθρωπους μας, τους συναδελφους, την αξιοπρέπεια μας, τη Πατριδα μας.

Εκεινοι έχουν να υπερασπιστουν τα κρατικοδιαιτα συμφεροντα τους. Εκεινοι θα πληρώνουν πάντα μαυροπουκαμισαδες. Δοσιλογοι υπήρχαν πάντα, μην ξαφνιαζομαστε ταχα μ' δήθεν με τους λογής λογής "δημοσιογραφισκους".

Εμεις έχουμε εμάς. Μόνον εμας. Ακριβό πραγμα η κοινωική αλληλεγγυη Χριστοφορε. Αλλά πάντα νικηφόρο.

katerina είπε...

"Ποιος είναι ο πατριώτης;
Αυτοί ή εμείς;
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει νά 'βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς, το μόνο που διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά, αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, όπου βρει κέρδη, δεν μπορούν να κινηθούν και παραμένουνε μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουνε τα κεφάλαιά τους από τη χώρα ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;»


Τόσο επικαιρο...Αντωνη μου, κι όμως ειπωμένο πριν 70 χρόνια. Απο τον Αρη...

monahikoslikos είπε...

Εγώ πάντως μαύρο πουκάμισο φορώ ακόμα... (δεν βλέπω φως στην άκρη του τούνελ)

katerina είπε...

Ναι φίλε μου Γιάννη. Ο τολμών νικά.
Κια όπως υπεροχα γραφεις, νικά και τοςυ Ψυχαρηδες και τους αναστεναρηδες και τους αραμπαδες...

Και σε εσένα θα πω και κάτι ακόμα. Θα νικά όσο μορφωνεται, όσο καλλιεργειται, όσο δεν θεωρεί αξιωματα, τα τσιτατα των λαμογιών. Τους φοιτητες σου και τα μάτια σου. Το Πανεπιστημιο μας, μετεριζι!!!!

katerina είπε...

Λυκε, να τωρα φρεσκοπλυνα το άσπρο πουκάμισο που θα σου χαρισω. Το σιδερώνω, έτσι αν ειναι τριζατο και μοσχομυριστό, και στο φερνω...

Θανασης Ξ. είπε...

Δυστυχώς είναι όνειρο Κατερίνα μου (καλημέρα)...

Η προπαγάνδα τους, ακριβοπληρωμένη, ποιός ξέρει με τί είδους 'επιταγές', περνάει σε πολύ κόσμο. Ανυποψίαστο, τρομοκρατημένο κόσμο. Το ακούμε κάθε μέρα σε συζητήσεις.

Χθές το βράδυ σε κοινή συνέντευξή τους ο Μπουτάρης κι ο Καμίνης, αποφάσισαν να κλείσουν τα σύνορα στους μετανάστες, κι αν μπορέσουν να απελάσουν και καμπόσους γιατί 'φράκαρε' η χώρα. Η φρασεολογία γίνεται πλέον in, καθημερινή, επιχειρηματική, η ιδεολογία παραμένει φασίζουσα. Επικινδυνότερη του ΛΑΟΣ, που τουλάχιστον ..το ξέρει.

Ο Παπανδρέου, αντιλαμβάνεται πια, πως δεν είναι ...ΠΑΣΟΚ και ζητάει 'μορατόριο' για έναν χρόνο, ώστε να μπορέσει να ολοκληρωθεί το ...έργο του. Ο Δημαράς ετοιμάζει νέο κόμμα, κεντροαριστερό, αλλά real κεντροαριστερό λέμε. Εδώ δεν έχουμε πια να κάνουμε μ' ένα κόμμα που βάζει στην συντήρηση τον πολύτιμο αρχηγό του, αλλά το ανάποδο. Ένας πρωθυπουργός βάζει το κόμμα του στη συντήρηση. Για να το έχει και στις επόμενες εκλογές. Τουλάχιστον να υπάρχει κάτι τις να συνεργαστεί με τους ...πρόθυμους.

Η Αριστερά;; Αυτή που θα φορούσε το άσπρο πουκάμισο;; Αρχίζει σήμερα η κουβέντα για τα Πανεπιστήμια, με την ..Βόζενμπεργκ και τον Άδωνη, παρόντες ενώ το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετέχουν ! Ποιός τους είπε πως μπορούν να μην μετέχουν;; Ο Τσίπρας τα βάζει με τον Κουβέλη. Εδώ ο κόσμος καίγεται, ο Κουβέλης είναι το πρόβλημά μας...

Σόρυ για το σεντόνι, τα είπα και ξαλάφρωσα ;-)...

Yannis Zabetakis είπε...

http://environmentfood.blogspot.com/2010/11/blog-post_7599.html

ασωτος γιος είπε...

η τηλεοραση που θα γουσταρα να παρακολουθω θα θελα να χε
αντι για δελτια ειδησεων κειμενα σαν αυτο να παιζεται σαν εκπομπες τις Μαλβινας
δεν εχει σχεση με τη μαλβινα, αλλα για μενα εχει
κατερινα και παλι θελω να σ ευχαριστησω που σε διαβαζω

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ?!?
Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ?
Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ?

ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΝΝΟΕΙΣ ΕΣΥ?

ΔΙΟΤΙ Η ΜΟΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΚΕ.

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΤΗΡΙΑ
ΔΙΑΣΠΑΣΜΕΝΑ ΣΕ 100 ΚΟΜΜΑΤΙΔΙΑ
ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ
ΚΑΡΑΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΚΑΠΙΤΑΛΕΣ.

ΤΕΛΟΣ.-

ΑΣ ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΝΕ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.-

fisherman είπε...

Όταν μία εφημερίδα σταματά. Σταματάει μία άποψη είτε μας αρέσει είτε οχι. Διτυχώς η ιστορία έδειξε οτι μόνο στον πάτο υπάρχει η αλληλεγύη και η συμπόρευση. Πριν απο αυτόν όλοι προσπαθούν μόνοι τους νομίζοντας οτι θα τα καταφέρουν.

Ανώνυμος είπε...

polles EFHMERIDES
LOGW TOU OTI YPHRETOUN TO IDIO
"AFENTIKO"KAI TON IDIO $KOPO
TOTE LENE TA IDIA KAI TA IDIA....

EDW O KOSMOS KAIGETAI
KAI DEN EXEI NA FAEI
EFHMERIDES THA AGORAZEI?!

ELEOS.
WAKE UP!

Ανώνυμος είπε...

Κατερίνα μου, καλημέρα και καλό μήνα. Εξαιρετικό το άρθρο σου και προφητικό, θάλεγα.
Ασπρα πουκάμισα, πολλά και επειγόντως.
Το καπηταλιστικό σύστημα έφτασε σε ένα οριακό σημείο. Αντί, λοιπόν, να βρεθεί μια αριστερά δυνατή να το εκμεταλλευθεί, τί γίνεται? Το ίδιο το σύστημα αυτομεταλλάσεται, στην Νεα τάξη, την παγκόσμια. Οπου " της γης οι κολασμένοι" θα γίνουν υποχείρια κινούμενα "ελεύθερα" σε μια ηλεκτρονική φυλακή, χειρότερη από οποιαδήποτε άλλη φυλακή, μια και θα είναι φυλακισμένο όχι μόνο το σώμα, αλλά το μυαλό και η ψυχή.
Κάτι σαν ταινία επιστημονικής φαντασίας ένα πράγμα. Το μόνο μας μέσον, όσο γίνεται γρηγορότερα να αντισταθούμε, με όπλα τις πανάρχαιες ιδέες και τα ιδανικά του σεβασμού προς την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία του ατόμου, την ελευθερία της σκέψης { πρώτα απ΄όλα} και του ατόμου κατ΄επέκταση και την φροντίδα , την αγάπη προς την πατρώα γη, την πατρίδα .
Να θυμηθούμε ότι το έθνος είναι ένας συνδετικός ιστός που πάντα μεγαλουργεί και όχι ένας ταπεινός εκμαυλιστής, όπως ή Δραγώνα ήθελε να εμπεδώσουμε.
Οτι η γλώσσα μας όχι μόνο μας ενώνει, αλλά μας διατήρησε μέσα στούς αιώνες , μας εμψύχωσε με ιδανικά και οράματα { όπως μας έμαθε ο Σεφέρης}, ώστε να αντισταθούμε στην νέα παγκοσμιοποιημένη λαίλαπα που θα μετατρέψει τούς λαούς σε ραγιάδες- ρομπότ.
Είναι ίσως η μόνη εποχή που το να κοιτάξουμε πίσω για να διδαχτούμε , δεν είναι συντηριτισμός, αλλα επιτακτική ανάγκη. Γιατί μη μου πεί κανείς ότι η κατάργηση του εθνικού κράτους από την ολιγαρχία αποτελεί πρόοδο.
Το δυστύχημα είναι ότι πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας, μια και όσοι εκλέχτηκαν να μας προστατεύουν ή να μας εκπροσωπούν, φάνηκαν ή υπερ το δέον πρόθυμοι ή αδιάφοροι ή τέλος ανεπαρκείς να διαχειριστούν τέτοιου μεγέθους απειλή.Μαίρη

Ανώνυμος είπε...

AX ΒΡΕ ΜΑΙΡΗ...
ΞΥΠΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...

ΠΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΘΕΙ ΤΙ?

ΤΟ ΤΕΛΟΣ?

ΕΧΕΤΕ ΜΑΥΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΟΣΟΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ...

ΑΛΗΘΕΙΑ,ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ.
ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΚΑΙ ΞΕΚΟΛΗΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΑΤΑ.

ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ.
Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.
ΤΕΛΟΣ

katerina είπε...

Ζητώ συγνώμη για την γαιδουριά μου να μην απαντησω σε σχόλια. Δεν ειναι δικαιολογία- σε φίλους δεν εχει έννοια να λες δικαιολογίες- αλλά έτρεχα σαν κολασμένη αυτή την βδομάδα.

Πριν λίγο τελειωσα...και ακουω Μικη.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=xNGqsC49Oss&feature=related

AKOU KAI AUTO!