Present Perfect Continuous

Σε ...Παρακείμενους Διαρκείας με παρέπεμψαν τα σχόλια περί ...Αγγλικών. Ένα σύστημα που είναι ηθελημένα Παρακείμενο, ένας αθέλητος βλαχο-ελιτισμός Διάρκειας.

Για το Παρακείμενο-όσο και Παρακοιμώμενο – Σύστημα, τα όποια σχόλια περιττεύουν. Οι Παρακοιμώμενοι  έχουν γίνει πλέον τόσο γελοία αυτιστικοί  που δεν θα νοιώσω έκπληξη αν μάθω  ότι αναζητούν ασμένως μια καθηγήτρια του... Στρατηγάκη να.... «επιβεβαιώσει» ότι την ώρα του μαθήματος ο 15χρονος Τσίπρας έπαιζε ναυμαχία με τον διπλανό του.  

Το βλαχο-ελιτισμό  ....Διάρκειας, μετά τον Ψαθα με τις "απρε-μιντι προμεναντ εις τας πρεσβείας" τον περιέγραψε  ο Κων. Τζούμας με την πιο χαρακτηριστική λέξη που μπορεί να περιγράψει τον κακοχωνεμένο αστισμό των φρικαρισμένων μικροαστών. Κασμιρο-λινάτσες.

Αν κάτι «κράτησα» από την συνέντευξη Τσιπρα στην Αμανπούρ ήταν η προβοκάτσια της, στην ερώτηση που αφορούσε στην …μισες Μερκελ. Η Αμανπουρ  δεν ρώτησε τι θα κάνουν τα όργανα της ΕΕ,  της Ευρωζωνης ή τα Κρατη-Μέλη. Η Αμανπουρ  δεν ειναι τυχαία η ...Αμανπουρ. Η Αμανπουρ ειναι η... Αμανπουρ γιατι τολμάει να γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της,  τις ...αμερικανιες του political correctness* .

Κι αν σας διώξει απο το ευρω η ...μισες Μερκελ? Κοινώς λέει η Αμανπουρ, τι Θεσμοί, τι Όργανα, τι Συνθήκες, τι Ευρώπες, τι Βλακειες μου λέτε τώρα. Εδω μιλάμε  για Πολιτική. Ο Γερμανικός Ιμπεριαλισμός  τι θα κάνει με την περίπτωση σας? Εσεις τι θα κάνετε με τη περιπτωση του?

Κι είναι η μόνη απάντηση του Τσιπρα που με ενδιέφερε να ακούσω. Σε όποια ...σύνταξη. Σήκωσε το, το γάντι Αλέξη... Η Αμανπουρ στο χαρίζει, κάντο ...Future Continuous

Υ.Γ. Η Μαντάμ Μερκελ είναι εκνευρισμένη και κάνει λάθη. Το τηλεφωνημα στον Παπουλια ήταν ένα απο αυτά. Αν δεν ήταν...λάθος, αλλά ένας γερμανικός τακτικισμός, υποθέτω ότι το περιεχόμενο περι ...δημοψηφισματος δεν θα διαψευδόταν τόσο κατηγορηματικά απο την Καγκελαρία.

* Εκείνος ο Σκωτσεζος ο ΜακΝτοναλντ, που ηρθε σε ρηξη με το Εκκλησιαστικό Συμβουλιο έλεγε : The two pillars of political correctness are: willful ignorance and a steadfast refusal to face the truth.

Και εγώ!

Τις αυταπατες περι ...αντιπροσωπευσης τις εχω χάσει κάπου εκει μαζί με τα σπυράκια της εφηβειας. Τις αυταπτες περι ...δημοκρατίας, ίσως μαζί με εκεινα τα δοντια που άλλαξα στο νηπιαγωγείο. Την αυταπάτη της ...ελευθερίας, νομιζω ότι την εχασα αργοτερα απο τις άλλες, κι ίσως τοσο επωδυνα,  που φαινεται ότι θα  το εχω απωθησει.

Αλλά αρνουμαι κατηγορηματικά να απολέσω την αυταπατη της Αυτονομίας. Ξοδεψα χρονο, λεφτα, ζωή για να την κατακτησω αυτην την ...Αυταπάτη. Και την κρατάω λάβαρο. Και με αυτήν την πολυτιμη, την πανακριβη  Αυταπατη,περασμένη σαν φυσεκλικι,  πάω αυριο να ΨΗΦΙΣΩ.

Ξεκινησα να γράψω για όσους κρεμαστηκαν στο ψευτοδίλημμα Ευρω- Δραχμή, Ευρωπαϊκή Ένωση- Ελλάδα, Ανατολή-Δύση ή ότι άλλο συρθηκε στον επικοινωνιακό αυτισμό της εποχής. Ξεκινησα να γραψω με...πολλές λέξεις για όσους  ακόμη  πιστευουν στο πλαστικο και ΑΝΑΛΟΙΩΤΟ ευρω-ακομη κι η Βουγιουκλακη πεθανε αδελφια- για όσους  δεν αντιλαμβανονται τον πολυπαραμετρικό ιστορικό χαρακτηρα του καρκινικου πλέον νομισματος,που ή θα αλλαξει ή θα πεθάνει, αλλά το αντιμετωπιζουν μεταφυσικά. Ή –ξερω εγω- κάτι σαν την δυναμη της βαρυτητας!

Ξεκινησα να ρωτησω αυτούς, του Ευρω-εικονισματος πως ειναι δυνατόν να ψηφισουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Ειναι ποτε δυνατόν να μην αντιλαμβανονται ότι το ακριβό...Νομισμα τους, ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ χρειαστει,  στο βωμό των όποιων ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ και ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΏΝ αντικρουομενων συμφεροντων, οι Σαμαρο-Βενιζελοι κλπ συγγενείς, είναι Αυτοι που θα υπάκουαν ...φτηνα, και θα το απεμπολουσαν;

Ηθελα να γραψω ρε ευρωλατρη, αντε εγω να μπω στο δικό σου σενάριο... εργασίας, αλλά ...απαντησε σε Εσένα, στρατευεσαι ποτε σε όποιον σκοπο ΕΣΥ θεωρεις ... «ιερό» σου, όταν ΞΕΡΕΙΣ, ότι οι Στρατηγοι ειναι πουλημενοι;

Αλλά ξερω μικρομετοχε της ...εταιρικής «δημοκρατιας» μας, ότι και ο κομματικός πατριωτισμός  ειναι σημαντικό τμημα της κουλτουρα του καθενός μας, κι ας μην κοροιδευομαστε οι κουλτουρες των λαών και των πληθυσμών ειναι ...πρωτογενείς θεσμοί. Κι έτσι όλα αυτά είναι απλά ανευ νοηματος. Κι έτσι αντι να γράψω σε εσένα, παρασυρομαι να  γράψω σε εμένα.

Εγω λοιπόν,  θα ψηφισω ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μπορουσα να γράψω τους 10 λόγους, ως ειθισται, αλλά ίσως και να μην συνεννοηθούμε μιας που προσωπικά, αυτές τις εκλογές, εγω τις θεωρώ  «προβα με κουστουμια». Απολυτως αμηχανες Ευρωπαϊκές νομενκλατουρες,  που ανιχνευουν την επομενη ημέρα των Γαλλικών εκλογών, ένα απολυτως αμηχανο ελληνικό πολιτικό συστημα που σερνεται σε εκλογές προκειμενου να μαζέψει ότι απομειναρι του μπορει να διασωθεί για να αντεπιτεθεί αργοτερα-με αυτά ή παρομοια βολικά ερμφροδιτα σχηματα- , ένα Ευρω που κανείς απο τους ΠΑΙΚΤΕΣ δεν εχει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αποφασισει αν τον συμφερει ή όχι να διαλυσει. Αλλώστε καμμία ισορική αφελεια δεν επιτρεπει να αναρωτιομαστε ποιος... Γαβριηλ Πριντσιπ θα πυροβολήσει κάποιον... Φερδινάνδο... γι να ξεκινησει ο Α’ Παγκοσμιος Πολεμος

Δεν ΜΕΤΡΩ λοιπόν «ευρω», «δραχμές», «χρεος», «ελλειμα», «αναπτυξη» και όλες αυτές τις ανευ αντικρυσματος λέξεις, που ζυγισαμε όλο αυτόν τον καιρό,που και μόνο αυτές θα με οδηγουσαν ντουγρου στο ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν τις μετρω, για ένα λόγο.  Γιατί τα ...νουμερα ειναι ηδη καλπικα, ξεπερασμένα, διαφοροποιημενα σε προβολή ταχυτατου ιστορικου χρονου. Σημερα καυχιωνται οι αυτιστικοι  για την «αναδιαρθρωση χρεους» που μόλις  3-4-5 χρονια πριν ήταν μια λέξη αδιανοητη και ...εξωτική.

Δεν ΜΕΤΡΩ δημοσκοπισεις, τάσεις, ρευματα, ποσοστα, γιατι ΚΑΙ αυτά είναι προσκαιρα ποσοτικά στοιχεία. Αποροια μιας ποιοτικής  ριζοσπαστικοποιησης του κόσμου που μοιραία θα εφερνε η κριση. Και σε αυτό το τοπίο αυτο που σημερα μετριεται...  πεθαμενο σαν πολιτική ταση,  μπορει αυριο με άλλο πολιτικάντικο κι στελεχιακό φιογκο, να είναι  trend.  

Αν στις επομενες ...εκλογές, ...Κάποιος απειλησει ότι θα πουλήσει το διακρατικό μας πλέον χρεος, σε κάποιον γειτονα που θα το αγοραζε ως premium αγοραστής, θα δουμε όχι Ελυτες και Αγιες Σοφιες αλλά το Χριστό Φανταρο στα σαλονατα τανκς που κατ’ευφημισμό λέγονται τηλεοράσεις.

Ο Κυριος Λογος λοιπόν, Αυτός ο Καθοριστικός που θα ψηφισω ΣΥΡΙΖΑ, με το μυαλό και με τη καρδιά, με λογισμό κι με ονειρο, ειναι  ΕΝΑΣ!  Γιατι μες σε αυτη την μαυριλα, την κατατονία, την καταθλιψη, τον αυτισμό, τον ναρκισισμό, σε αυτο το Καφκικό τοπιο της Δικης, όπου ο καθενας μας γινεται ένα Γιοζεφ Κ. που μονολογει «σαν το σκυλί», ο ΣΥΡΙΖΑ πηρε πάνω του το ...παιχνιδι, και για μια φορα μετα απο 50 χρονια η Αριστερα, γινεται ΛΑΙΚΗ, η Αριστερα γινεται κοινωνιοκεντρική, η Αριστερα  σηκώνει το κεφάλι και ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ.

Κι σε  αυτην την Επιθεση, ακόμη κι αν ειχα τις οποιες ενστάσεις για τα όποια λάθη, θέλω να ριξω κι εγω το δικό μου βόλι.  

Δεν υπάρχουν …κοινωνικά καταφύγια

Μετά από την 11^η Σεπτεμβρίου και την πυροδότηση της τρομολαγνείας –που προανήγγειλε τα επόμενα …βήματα της Αμερικανικής σκηνής-είχε ξεκινήσει  στο Αμερικανικό Τυπο, η μόδα των …πυρηνικών καταφυγίων. Μια …φούσκα που θα σε προστάτευε ίσως από το ωστικό και το  θερμικό κύμα αλλά βέβαια δεν θα σε προστάτευε από το ραδιενεργό νέφος. Κι αυτό δεν χρειαζόταν κάποιες εξειδικευμένες γνώσεις, αλλά απαιτούσε μια στοιχειώδη λογική.

Τότε με είχε …σοκάρει η απλοϊκότητα των ανθρώπων να επιδιώκουν να επιβιώσουν λίγο ως …νεκροζώντανοι.

Σήμερα ζούμε τον κοινωνικό όλεθρο κι με …σοκάρουν   οι απλοϊκοί που  αναζητούν …πυρηνικά καταφύγια.  Ε, δεν υπάρχουν …κοινωνικά καταφύγια λαϊκιστές μου! Κι αν ακόμη με οποιοδήποτε τρόπο γλυτώσετε το …ωστικό κύμα, θα σας σκοτωσει το …νέφος. Και αν ακόμη κι ραδιενέργεια μπορεί να ανεχθεί κάποια ειδή …έμβιων, ο κοινωνικός όλεθρος σκοτώνει ακόμη και τις «ανθρωποειδείς» κατσαρίδες.

Οι Άνθρωποι που σήμερα είναι άστεγοι, άνεργοι, στα συσσίτια, δεν αντιμετωπίζονται με ζωόφιλες «φιλανθρωπίες» που επικοινωνούν οι κατσαρίδες του ΣΚΑΙ, ακριβώς όπως δεν αντιμετωπίζεις  το ραδιενεργό νέφος με …πυρηνικά καταφύγια..

Οι Άνθρωποι αυτοί είναι τα πρώτα θύματα του κοινωνικού ολέθρου. Οι πρώτοι ηττημένοι. Ακολουθούμε ΟΛΟΙ…

Όσο και να σκύψεις να κρυφτείς πίσω από το κεφάλι αυτού που σου δείχνουν  «βολικότερο» από εσένα, ο Δήμιος θα σε δείξει με το δάχτυλο. Ξεσκεπάζεις το πρόσωπο του Δήμιου και τον Αφοπλίζεις. Κι αυτό ναι, ΑΥΤΟ είναι Μονόδρομος…

Plan B: Του Φτωχού η Offshore

Όταν η Wall Street σταυροκοπιέται και  ανακράζει  «ο Μαρξ μας …σώζει» έχεις δυο τρόπους να αντιδράσεις.

Ο ένας είναι αυτός ο χριστανο-ελιτιστικος που κουνάει το δάχτυλο αυτάρεσκα-σε ποιους άραγε;- αλλά εθελοτυφλεί στην θρησκευτική γοητεία που ασκεί ο καπιταλισμός στα …πλήθη. Δρώντας διαβρωτικά  μετατρέπει το Θεώρημα σε Αξίωμα:  Όλα είναι εμπόρευμα που ως εκ τούτου έχει τιμή. Εμπορευματοποιημένα τα πράγματα, οι υπηρεσίες, η γνώση, οι άνθρωποι, τα έμβια, η Ζωή. Πόσο πάει; Μετά η πρέζα του ορθο-Λογιστή, σου δίνει την νοθευμένη δόση σου, με διάφορα «πολιτικά ορθά» του στυλ,  αχ, ελατε να … «συναινέσουμε», να «συνεννοηθούμε» να «συζητήσουμε», να «διαλογιστούμε»,  να «……», να «τα βρούμε»  στη …τιμή.  

Ο δεύτερος τρόπος είναι ο χυδαίος –τα ξέρω τα σχόλια καλέ, και εγώ καλός άνθρωπος είμαι- που λέει σας πολεμάμε με τα όπλα σας, όπως εσείς μας πολεμάτε με τα δικά μας. Οπλίζουμε και σας πυροβολούμε με τα βόλια σας, αντί να τα κουβαλάμε σαν σταυρούς και ματαιωμένες σημαίες στο μέτωπο που εσείς θα μας ορίζετε πάντα.

Μπορεί η εύπεπτη μιντιακή μυθολογία να απειλούσε ότι  οι Κομμουνιστές θα μας πάρουν  τη γίδα αλλά είναι βέβαιο ότι οι  Καπιταλιστές θα μας πάρουν τα σπίτια.

Χαράτσια, φόρος ιδιοκατοίκησης, ΕΤΑΚ, φόροι κληρονομιάς, φόροι αγοραπωλησίας, φόροι μεταβίβασης και κάθε …κερατιάτικος φόρος-υπέρ ποίου;- που μπορεί να διανοηθεί ο ευρηματικός ΣαμαροΒενιζέλος ώστε να σου πάρει τα σώβρακα, την ώρα που εσύ θα … «διαπραγματεύεσαι» ημι-άστεγος και εξαθλιωμένος μισό ψίχουλο στην κάθοδο των …επενδυτών στο Ελντοράντο.

Ok Τζάμπα Μάγκες! Όταν εσείς στριφογυρίζετε τα Κεφάλαια σας- γιατί το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, γιατί …έτσι είναι τα πράγματα  και άλλα τέτοια ηθικοπλαστικά- εμείς θα πάμε τα σπίτια, τα πατρικά στο χωριό, τα εξ αδιαίρετου χωραφάκια στην Κάτω Ποταμιά, τα αγροτεμάχια στην Περα Παναγιά,  λίγο …εξωτικότερα.  Όταν η Torcasso, η «vazw_rodes_sth_pezoula», η «mou_zalissate_ton_erwta» και η «aei_gamissou_Venizelo», θα κατέχουν τα αεικiνητα  ακίνητα μας, τις …πεζούλες μας, οι γιαγιάδες θα βάζουν τις μετοχές των offshore στα εικονίσματα, πληρώνοντας …ενοίκιο 100 ευρω ετησίως και μεταβιβαζοντας αφορολογητα τις …μετοχές στον …όποιον γουσταρουν.

Και για να είμαστε και συνεπείς στην …τακτική μας, για τις …εξωχωριες με τον κωδικό όνομα «Του Φτωχού η Offshore» δεν θα χρησιμοποιήσουμε τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία τύπου Παμπουκη, θα φτιάξουμε συν-εταιρισμό* ημι-ανέργων δικηγόρων που θα μας βάλουν …καρούλια στις μικρο-ιδιοκτησίες μας κατά Cayman μεριά. Project στηριγμένο στο γνωστό ανέκδοτο του τύπου, που όταν οι κανίβαλοι ανθρωποφάγοι που με το δέρματα των θυμάτων τους φτιάχνουν πιρόγες, του δίνουν το δικαίωμα της …τελευταίας χάρης, αυτός ζητάει ένα πιρούνι και όπως τρυπιέται παντού φωνάζει …. «και τώρα μαλάκες κάντε πιρόγες»

Και επειδή γνωρίζω και τις οικολογικές ευαισθησίες του κινήματος μια  μικρή περιήγηση στο google earth θα σας πείσει ότι  μπορούμε να τους πυροβολήσουμε ξεπαρθενεύοντας  το Κίνημα εις τας Παρθένας Νήσους.

*Ενιοτε ο Καπιταλισμός δημιουργεί και θέσεις …εργασίας.

Υ.Γ. Προτείνω ως τόπο της Πρώτης  Εθνοσυνέλευσης του  κινούμενου… Έθνους να γίνει στο Κρανίδι. Τιμής ένεκεν...

Αρχίσαμε...

Η φωτογραφία του Άκη Τσοχατζόπουλου εν μέσω ασφαλιτών, δεν είναι αυτή που θα μπαλώσει την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία.
Στον αυτισμό του πολιτικού συστήματος που επιχειρεί να μας πείσει ότι ο Ακης Τσοχατζόπουλος ...αυτενεργουσε, οι εποχές απαντουν με χλευη.
Οι Φαμίλιες, Πολιτικές, Δικαστικές, Μιντιακές, που ξωπετάνε έναν «αξιωματικό», απο τις μαφιοζικες τάξεις τους, ένα πολιτικό ψοφίμι , κάτι λίγο απο τη σαβουρα του πλοιου τους, ανοιξαν τον δρόμο για ακρωτηριασμούς.

Ο Ακης Τσοχατζόπουλος δεν ήταν παρα ένας Υπουργός των Κυβερνησεων τους. Στις ηθικολογικές εποχές του σκοταδισμου που ζουμε οι Προυχοντες του Συστηματος μετρουν τον ίσκιο τους στο σουρουπο και τον βρισκουν μεγάλο. Την ώρα που ο Τσοχατζόπουλος πηγαινει στη ΓΑΔΑ ο Παπαντωνίου δινει συνεντευξεις στον αμαρτωλό ΔΟΛ, ο Σημιτης χαριεντιζεται αναμεσα στο Βενιζέλο κι τον Κουβελη, κι ο GAP σωζει τον σοσιαλισμό στις εσχατιες του πλανητη.

Ο Ακης Τσοχατζοπουλος θα πάρει μαζί του την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία. Όχι γιατι θα μιλήσει. Κανείς δεν ειναι τοσο αφελής ωστε να πιστεψει ότι πριν την εκδοση των ...ενταλματων και την ...θεαματική συλληψη δεν υπηρχε DEAL μαζί του. Κάτι λίγο να κάνουμε ...εκλογές....

Το συστημα αρχισε τους ακρωτηριασμους του...
Κι ο Ακης Τσοχατζοπουλος θα πάρει μαζι τους την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία γιατι πια είναι πολύ χοντρη, λιπαρή κι δυσκινητη για να κρυφτεί πίσω απο έναν ...Άκη. Αρχίσαμε...

Κονιάκ με ιζημα ζάχαρης

Η ανακούφιση του ζεστού αίματος. Σχεδόν χαυνωτική. Σχεδόν μεθυστική. Θύμιζε εκείνη τη στιφάδα του κονιάκ σβησμένη από το ίζημα της ζάχαρης που χρύσιζε κοκκινωπά στον πάτο του ποτηριού.
Τι απίθανο κοντράστ αυτό το ζεστό κόκκινο της πορφύρας απο εκείνο το παγωμένο ατσάλινο γκρι της λάμας του μαχαιριού. Πόσο καιρό ατένιζε τη λάμα να σέρνεται πάνω της απειλητικά. Πόσο καιρό κρυβόταν στη γωνία, έβαζε πλαστικούς φράχτες και τείχη για να μην πέφτει το βλέμμα της στο είδωλο της που αντανακλούσε η λάμα του. Πόσο του κρύφτηκε...

Τι είναι η ...στιγμή; Η αιωνιότητα. Διαβαίνεις την τρίχα του που είναι όριο. Ένα ...σύνορο. Ένα απόλυτα φυλασσόμενο σύνορο. Πόσοι μπάτσοι μυαλού το φυλάνε; Πόση φαύλη γραφειοκρατία ίσα για να σε αποτρέπει να το διαβείς; «Πόσο», «πως», «που», «γιατί», «αν», «ίσως» που ...συμπληρώνεις με το μελάνι το αόρατο. Να ...γράφεις κι να σβήνονται..... Να συμπληρώνεις κι να χάνονται. Κι είναι η στιγμή που λες κι οι φύλακες πήγαν άλλου, άλλοι προς νερού τους, άλλοι για τσιγάρο κι άλλοι αποκοιμήθηκαν. Εκεί που ...το διαβαίνεις. Το αφύλαχτο οριο. Κι η λάμα γίνεται αδελφή.

Δεν έχει ...μετα. Δεν εχει καν πριν. Εχει στιγμή. Έχει κόκκινο. Ζεστό, αλμυρό κοκκινο. Κονιάκ με ιζημα ζάχαρης.

Γυρνανε οι φυλακες, ξυπνανε, φωνάζουν, σε μαλώνουν, σε βριζουν. Κι υστερα αρχιζει η γραφειοκρατία της ...γιατρειας. Ο πόνος μεγαλος στις παγωμενες τις πληγες. Τ σημάδια απο τα ράμματα μαύρες ραφες που θα άσβηστες θα κουβαλάς. Το αίμα καφε πια, κηλιδες ανεξιτηλες απο πεθζμένο.

Τι έκανες θα σε ρωτάει η Στ. χαιδευντας σε .
Προσπάθησα. Ειλικρινά προσπαθησα. Σε έβλεπα στη λάμα Στ.... Και φοβήθηκα. Εγώ δεν είμαι Στ.. Εγώ είμαι η Μπ. Θυμάσαι;

Μιά τόση δα φρασούλα για Εμάς

«…η ηλικία μου δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης…»

Είναι τόσο γλυκά διακριτική η μομφή του για όλους Εμάς.

Ξέρουμε.... Γνώριζε.... Δεν χαρίζονται τα πραγματα.... Διεκδικούνται....

Με συνθλίβει αυτη η μικρή του προταση. Τοσο προσεκτικά διατυπωμένη. Όπως αυτές τις γονικές συγκαλυμμένες …παρατηρήσεις που ξεφτίζει θαρρείς η μομφή τους γιατί ξεστομίζονται τόσο τρυφερά, τόσο αγαπησιάρικα, τόσο πατρικά… Μια τόση δα φρασούλα για εμάς.