Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Δικό σου!!!

Πριν λίγη ώρα έκανα μια ανάρτηση παίζοντας ένα blogoπαιχνιδο, και έτσι ....μου άφησε ένα σχόλιο ο Κάκος, και τι να πει η δική μου ανάρτηση μπροστά στο δικό του σχόλιο;;;

Αν είμαστε σε κανένα συνοικιακό μπουζουκτζίδικο Κάκο, αν χορεύαμε ζεϊμπέκικο, ξέρεις μωρέ, αυτά τα λυτρωτικά ζειμπέκικα του Σαβατόβραδου, θα έκανα στην άκρη, θα γονάτιζα να σου χτυπήσω παλαμάκια, και θα σου έλεγα ....δικό σου.
Αυτό λέω και τώρα...... Δικό σου Κάκο!!!!


"Δύσκολο το θέμα σου απόψε , μα μια η αλλαγή της ώρας , οπότε μάλλον κέρδος στον ύπνο , μιά η περιέργεια που έχει το μικρό παιδί για το καινούργιο παιχνίδι , δοκιμάζω να μπω στο "χορό".

Αν χάσω και κανένα βήμα , συμπάθα με .

Φαίνεται πως όλους μας κατατρέχει το ρημάδι το ρολόϊ , είτε τρέχουν οι δείχτες του , είτε έχει ψηφιακή μορφή στο κινητό.

Με έχει βάλλει στο κατόπι κι εμένα απ' τα χαράματα που βροντάει σαν στοιχειωμένο φάντασμα τις αλλυσίδες του.

Ο αγχωμένος πρώτος καφές που πίνεις στο αυτοκίνητο και τα απανωτά τσιγάρα μέχρι να διαβείς το κατώφλι του εργοστασίου, να δυό μεγάλες αλήθειες. Δεν υπάρχει λεπτό για χαλάρωμα.

Ποιός "κόπανος" ανακάλυψε τα κινητά;

Ευτυχώς που κάποιες φορές δεν τα ακούω εκτός αν είναι στην πίσω τσέπη του βρώμικου τζην (α, να μιά άλλη αλήθεια) οπότε νοιώθεις εκείνη την ενοχλητική δόνηση.

Πέρασαν και τα χρόνια και δεν αντέχεις τις χαζές ερωτήσεις απ' τα χαζά μα δροσερά κοριτσόπουλα!

Κι είναι πολλές οι ώρες ρε γμτ . Δέκα το λιγώτερο κάθε μέρα πλην κυριακής.

Ενα τρένο, που έχει μόνο μηχανή και τρία βαγόνια. Μα πόσο θάθελα να υπήρχε η δυνατότητα αυτονόμησης των βαγονιών, να μην εξαρτώνται από τον "καρβουνιάρη".

Μόνιμη επωδός ......... "........ δεν προλαβαίνω........" να άλλη μια σπουδαία ατάκα του Θ.Β.

Φαν κι εγώ , τις ψάχνω όταν φτάνω στον "σταθμό" και λίγο πριν γυρίζω το διακόπτη στο OFF .

Το ψάξιμο είναι επίμονο , ενόιοτε κι επίπονο! Περίεργο αλλά έτσι μου προκύπτει .


Τι ώρα είναι, που είναι τα παιδιά, γιατί άργησαν, που είναι αυτήν την ώρα;

Εφαγαν τίποτα σήμερα, ο μεγάλος πήγε σήμερα στη σχολή κι εκείνη η μικρή που είναι , τάχει ακόμα με εκείνον τον μαντράχαλο;

Ουφ δεν μπορώ άλλο, μια τελευταία κλεφτή ματιά στις εικόνες τους .

Ο Jorje μου στα 7 και η Γκέλικω στα 3 . Μα πως μεγάλωσαν ρε γαμώτο, δεν τα πρόλαβα και τώρα μου φεύγουν, μα μόνο αυτά δεν πρόλαβα.

Εχασα πολλά και δεν θα τα ξαναβρώ.

Ας κάνω άλλο ένα τσιγάρο πριν κλείσω τα μάτια μου.

Θα πάρει αύριο μπρος η μηχανή; θάμαι στην ώρα μου το πρωί;

Χρύσα τόβαλλες το ξυπνητήρι; α να μην ξεχάσω βάλε και το κινητό, που ξέρεις αυτές οι μπαταρίες έχουν dead line , να μην χαθούμε .


Ονειρα γλυκά καλή μου ..."



Κάκο, σε ευχαριστώ απο καρδιάς και μιας που σου χτυπαω παλαμάκια...κάνω εγώ παραγγελια την μουσική....






16 σχόλια:

busy bee είπε...

Την καλησπέρα μου Κατερίνα!
Πραγματικά είναι άπαικτος ο Κάκος!
Παράλληλα έχει και ένα φοβερό χιούμορ με δόσεις αυτοσαρκασμού!
Την τέλεια χημεία!
Ωρα καλή!

Ανώνυμος είπε...

Ναι, έβαλα και ‘γω πρωί - πρωί αυτό το αθάνατο ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας και με συγκίνηση χτύπησα παλαμάκια.

Καμιά σχέση με τα νάιλον παλαμάκια των πρωινάδικων. Μόνο συγκίνηση για όλους τους ανθρώπους που περιμένουν αυτή τη στιγμή για να σβήσουν όλες τις πικρές στιγμές της ζωής τους….


Να ‘στε καλά Κάκο και Κατερίνα

Και τώρα, Κυριακή, σήμερα με ένα κάρο Δημήτρηδες μέσα τα κεφαλια, στη δουλειά γιατί "δεν προλαβαίνω"

Στέργιος

aKanonisti είπε...

Και εγώ μεράκλωσα.. και ας είναι τόσο πρωί... και ακόμα έχω την γεύση του καφέ!!!!
Αυτά είναι.. τα καλά.. του ιντερνετ...
Χαχαχαχαχαχαχαχα
μερακλωνεις μόνος σου!!!!!

κάκος είπε...

Καλημέρα ,
ποτέ δεν φαντάστηκα ότι σε εποχές ανείπωτης και ατέλειωτης υποκρισίας , ένα μικρό άτεχνο γραφτό , θα σε προκαλούσε τόσο . Φαίνετε , πως το να γράφεις ή να εξιστορείς τις μικρές αλήθειες της καθημερινότητας , έστω και μέσα από ένα παιγνίδι , προκαλεί . Τι να πω ...
Κατερίνα μας , εσύ είσαι η "καλλιγράφος" μας ! Αλήθεια , το πρόλαβες το μάθημα της καλλιγραφίας στο σχολείο ;
Ομορφη όμως η έκπληξη , πρωί - πρωί !
Ομορφο και αισθαντικό το ζεϊμπέκικό του Μάνου μας , αλλά σου είπα , στα βήματα δεν είμαι καλός κι ας έχω τον ρυθμό μέσα μου και την αίσθηση στο μυαλό ότι στρέφομαι . Ισως νάμουνα καλός σε περιστροφές σαν αυτές που τέλεια εκτελούν οι δερβίσηδες . Τα καταφέρνω καλλίτερα σε ένα ηπειρώτικο συρτό στα δύο με τη συνοδεία ενός θλιμένου κλαρίνου κι ας μην είμαι ηπειρώτης .
Ας είναι όμως , νάσαι καλά , που ξέρεις ;
Δεν με βοηθούν οι γνώσεις μου στο "διαβολομηχάνημα" , διαφορετικά , θα σου χάριζα κι εγώ με την σειρά μου , έτσι , ενα όμορφο "κλιπάκι" με την φωνή της Nina Simone στο I put a spell on you . Ακούγετε ευχάριστα κυριακή πρωϊ με καφέ , τσιγάρο και εφημερίδες .
Καλημέρα και καλή μέρα νάχεις !

fisherman είπε...

Η καθημερινότητα το τρέξιμο είναι αυτό που έχει πραγματικά αξία. Αυτό που πραγματικά μας δίνει λόγο να γράφουμε και λέμε αυτό πιστεύουμε. Τελικά αυτό που τελικά βγαίνει προς τα έξω είναι η άκρη μιας σκέψης, ενός συνειρμού μίας ιδέας, μία ημέρας τελικά. Όμορφο αληθινό και πραγματικό.

agrampelli είπε...

Α ρε Κατερίνα... σε φαντάζομαι ώρες-ώρες να κρυφογελάς με την σκέψη-και που να δείτε τώρα τι σας ετοιμάζω! Είσαι πάντα μια έκπληξη!
Θαυμάζω τον τρόπο που γράφεις και τις σκέψεις σου!(να μια αλήθεια δική μου)
Όσο για τον Κάκο τι να πώ!
Με άφησε άφωνη η ειλικρίνεια της ματιάς του!
Να είστε πάντα καλά...

katerina είπε...

Καλημέρα busy bee, το σχόλιο του Κάκου, ήταν σαν εικόνα, σαν να τον έβλεπα να τα λέει, τόσο όμορφα δοσμένο, τόσο αυθεντικό.

Και πια είναι τόσο σπάνιο το αυθεντικό.

katerina είπε...

Στεργιε, αυτό ακριβώς ...το ναυλον και το ...μεταξωτο.

Ίδια χρησιμότητα έχουν, την ίδια δουλεια κάνουν, καμμιά φορά έχουν και την ίδια τιμή, αλλά έχουν πάντα διαφορετική αξία....άλλη αισθηση ρε παιδί μου

katerina είπε...

Λοιπόν το μεράκλωμα με καφέ...είναι μεταξωτό...το άλλο...καμμιά φορά βγαίνει και λίγο ναυλον.

Φιλιά Ακανόνιστη.
Τον Νομάρχη και τα μάτια σου....
Κάποτε θα έχει συλλεκτική αξία...
Σχολή είναι ο άνθρωπος, σε λίγο καιρό, θα τον χαιρετάνε οι πολυάριθμοι μιμητές του, με τον χαιρετισμό "γεια σου Δάσκαλε"

katerina είπε...

Γεια σου Κάκο, και πάλι σε ευχαριστώ.
Χθες το βράδυ, θες ότι ήταν Σαβατόβραδο, θες το ότι είχα βάλει ένα dvd, με ελληνική ταινία, που πια την ξέρω απεξω, αλλά μου κρατάνε συντροφιά, οι ατάκες, μου βγηκε το ζειμπέκικο.
Αλλά και εγώ αγαπάω πολύ την Simone, και λατρευω το "here comes the sun".

katerina είπε...

Καλώς τον ψαρά που χαθηκε...
Τι ψαρευεις γαμώτο πια...
Αντε...σε χάσαμε.

katerina είπε...

Γεια σου αγρια άμπελος.
Μπά καλή μου, δεν κρυφογελάω με το "τι σας ετοιμάζω", μάλλον κρυφογελάω με το "τι μου ετοιμάζω".
Επιλεκτικό στριπ τηζ....

Να είσαι καλά, και μένα με εντυπωσιασε η ειλικρινεια της ματιάς του Κάκου.

fisherman είπε...

κατερινάκι μου τρέχω σαν παλαβός και από το άγχος κοντεύω να πάθω έλκος... άστα αν παν! τέλος πάντων προσπαθώ να κάνω καμιά βόλτα που και που σε αγαπημένα μου blog όπως το δικό σου... περισσότερο σας διαβάζω πια παρά γράφω...
Ελπίζω να επανέλθω σύντομα!...

Δήμητρα είπε...

Έτσι είναι ο Αλέκος ...Αληθινός ,Αυθεντικός και Ατόφιος.
Α όπως Αλέκος...
Ά όπως απίστευτος άνθρωπος.
Φιλί και στον Αλέκο και στο Κατερινιώ μας....

katerina είπε...

Χρόνια πολλά Δημητρα.
Υπέροχο το γλυκό σου...το τίμησα δεόντως....
Και τι καλά διαδικτυακά δεν έχει και πολλες θερμίδες.
Και πάλι χιλιοχρονη.

katerina είπε...

Ψαρά για slow down.
Ρε εσύ τι θα τα κάνεις τόσα λεφτά;;;
Ελα αστειευομαι...ξερω τα ζόρια.
Μην μας ξεχνάς.