Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

κατα τα 2/3

Δεν συμπαθούσα ιδιαίτερα την Σεγκολέν Ρουαγιάλ.

Ίσως γιατί, οι λογικές, ... μια γυναίκα, ....ένας μαύρος, ....ένας νέος, ....ένας ...διαφορετικός, αντί να με ενθουσιάζουν, με κάνουν εξαιρετικά επιφυλακτική.
Αν κάτι δεν συγχωρώ στους πολιτικούς, στους δημόσιους άνδρες, γυναίκες ή ...παιδιά, είναι το ότι με κατέστησαν ανάπηρη. Ναι, κατόρθωσαν να μου στερήσουν κάθε ενθουσιασμό, με προσγείωσαν, με μιζέριασαν, με έκαναν να μετράω, να επιφυλάσσομαι, να κουμπώνομαι, μου στέρησαν κάθε είδος ενθουσιασμού. Με λίγα λόγια με ευνούχισαν. Μου σακάτεψαν την χαρά της συμμετοχής. Γιατί η συμμετοχή είναι όμορφη, είναι γοητευτική, έχει συναίσθημα, έχει χαρά, έχει χαμόγελο, και πάνω από όλα έχει πάθος. Και όσους σακάτεψαν το πάθος μου, δεν θα τους συγχωρήσω.

Κάτι λοιπόν η νεοαποκτηθείσα επιφυλακτικότητα, κόντρα στην γονιδιακή ενθουσιώδη μου φύση, κάτι ο εντυπωσιακός Ντελανοέ, ο μελλοντικός της αντίπαλος, αποφάσισα ότι.......δεν συμπαθώ την Σεγκολέν.

Οι εφημερίδες προανήγγειλαν την performance που θα έδινε η Ρουαγιάλ, περισσότερο στα ...μικροπολιτικά παρά στα πολιτικά, και έτσι από περιέργεια, με προδιάθεση, να την απαξιώσω ακόμα περισσότερο, μιας που το Γαλλικό PS, είναι στην χειρότερη δυνατή κατάσταση από κάθε άλλο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα στην Ευρώπη, την έγραψα και την είδα.

Και η παράσταση της Σεγκολέν, ....μου άρεσε. Μου άρεσε το θέαμα, γιατί περί θεάματος επρόκειτο, μου άρεσε το στήσιμο, η ατάκα, το βλέμμα, η κίνηση, το ..χαμήλωμα της, ο λόγος της, η επαφή της. Και πάνω από όλα μου άρεσε η τόλμη της. Εκεί όρθια, πολύ Γαλλίδα, «αντρίκεια» αλλά με εκπληκτική γυναικεία αμεσότητα , γενναία και ταυτόχρονα γενναιόδωρα, έκανε τον απολογισμό της. Όχι την αυτοκριτική της, τον απολογισμό της. Είπε πολλά, συμπυκνωμένα, με μια λεπτή ειρωνεία, τόσο τυπικά γαλλική, με ένα πάθος τόσο συγκρατημένο, που εννοούσε περισσότερα από ότι έλεγε, και εν τέλει είπε ...είμαι εδώ, με ένα πολύ γοητευτικό, νέο τρόπο. Όταν ήρθε στο μυαλό μου, ο ΓΑΠ και ο Βενιζέλος, και το αντίστοιχο τους «είμαι εδώ»............................................................. Προσπάθησα πολύ συχωριανοί μου, να συμπληρώσω την φράση, δεν βγαίνει με τίποτα....βάλτε εσείς ότι θυμάστε ότι νοιώσατε.....τότε, και....σας βλέπω, όχι τόσο κακές λέξεις....

Καλοστημένη παράσταση θα μου πείτε... Σωστά, αλλά και τι δεν είναι πια παράσταση;;;;. Παράγει πια κανείς πολιτική;;; Μόνο επικοινωνία υπερπαραγεται. Πολύ περισσότερη από όση μπορούμε να καταναλώσουμε.

Με ιντριγκάρισε, πήγα να την δω στο Μέγαρο. Και επιτέλους άκουσα έναν λόγο ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Πολύ διαφορετική απο το Zenith, πολύ πιο ...σκούρα, επέμεινε ιδιαίτερα στις λέξεις Αριστερά –Δεξιά αλλά απέφυγε τελείως τους αφορισμούς και τα τσιτάτα του «εμείς» και «εσείς». Χωρίς τους ιεραποστολικούς λίβελους για το ....τέρας της παγκοσμιοποίησης, αλλά μια προσέγγιση της πασκομοιοποιησης, έναν απολογισμό στην προσφορά της παγκοσμιοποίησης, μια κατάθεση απόψεων για τους κινδύνους της, και το πιο σημαντικό, έναν προβληματισμό για τον χαμένο ρόλο της Αριστεράς στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.

Είχα καιρό να ακούσω λόγο και όχι ξόρκια.
Είχα καιρό να ακούσω έναν πολιτικό να αναρωτιέται, να βάζει στο κοινό του, πολιτικούς προβληματισμούς, και όχι να πετάει πολιτικάντικες απαντήσεις.
Είχα καιρό να ακούσω έναν πολιτικό να ρωτάει και όχι να απαντάει.
Είχα καιρό να ακούσω κάποιον να λέει .......δεν ξέρω...πρέπει να βρούμε ξανά τις απαντήσεις και πριν από αυτό πρέπει να βρούμε ξανά τις ερωτήσεις.
Είχα καιρό να ακούσω απολογισμό και όχι αυτό που στην Ελλάδα οι πολιτικοί προσδιορίζουν σαν «αυτοκριτική».
Είχα καιρό να ακούσω να περιγράφονται τόσο προσδιορισμένα, τόσο ουσιαστικά, τα ρεύματα της αριστεράς και οι ζυμώσεις όχι σε επίπεδο ανθρώπων αλλά σε επίπεδο πολιτικών, για την νέα σύγκλιση τους.
Είχα καιρό να ακούσω ότι η πολιτική λύση, πρέπει να προηγηθεί της όποιας οικονομικής.
Και εκεί που ...κούρνιασα και άκουγα, η Σεγκολέν πάτησε το κουμπί.....και απευθύνθηκε ....στο Ελληνικό κοινό της. Άρχισε τις κοινοτυπίες και αναπαρήγαγε το στυλάκι «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος».
Μόνο που έκανε λάθος, το Ελληνικό κοινό στο οποίο της είχαν πει σε τι είναι συνηθισμένο, σε τι είναι εθισμένο, με τι είναι εξοικειωμένο , το έμαθε πια το παραμύθι. Και αμέσως όλα χαλάρωσαν.. Νομίζω ότι το κατάλαβε η Σεγκολέν...αλλά πια ήταν αργά.

Όχι, συχωριανοί μου, η μόλυνση από την πανούκλα των πολιτικάντηδων, έχει προχωρήσει πάρα πολύ μέσα μου.. Η Σεγκολέν δεν ήταν αντιβιοτικό τρίτης γενιάς, δεν ήταν τόσο ισχυρή, ώστε να μου ανάψει όχι φωτιά, αλλά ούτε καν μια φλογίτσα. Εδώ και καιρό, μου πήραν το παραμύθι και μου το έκαναν εφιάλτη, και η Σεγκολέν ένα ντεπονάκι έτσι για μια ώρα ήταν, αλλά .... μου άρεσε. Έτσι απλά. Μου άρεσε.

Από τις ....τρεις Σεγκολέν που είδα, οι δύο ...ήταν κάτι. Η άλλη ...τα γνωστά.

Οι δύο από τις τρεις Σεγκολέν αντισταθήκανε ελαφρώς σε όλο αυτό το γιουρούσι της πολιτικής βεβαιότητας, σε αυτά τα χυδαία σκηνικά του πολιτικάντικου, σε αυτές τις αυθεντίες του κάθε τυχάρπαστου, του κάθε προφήτη, του κάθε «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω». Η άλλη το επιβεβαίωσε.

Μένοντας στα 2/3 , η Σεγκολέν μου είπε πολύ απλά, αυτό το ίσως....που εμένα προσωπικά με ανακουφίζει στην πολιτική. Και αυτό της το χρωστάω κατά τα 2/3. Συγνώμη Σεγκολέν...... κατά τα 2/3.

Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο άκουσα ειδήσεις και αποσπάσματα δηλώσεων ......διαφόρων.... Ούτε θυμάμαι πια, και τι σημασία έχει....μόνο από την χροιά της φωνής, τους ξεχωρίζεις πλέον......Είπα να κάνω στροφή και να ξαναγυρίσω στο Μέγαρο. Άλλο ένα ντεπόν, μωρέ και μισό, ευχαρίστως το έπαιρνα. Αλλά δυστυχώς δεν είχε ......βραδινή παράσταση να το ξαναδώ το έργο....
Κοινώς .....ότι είδατε ...είδατε....

23 σχόλια:

monahikoslikos είπε...

Γιώργος - Σεγκολέν 2
Γιώργος - Βενιζέλος Χ
Κατερίνα - Σεγκολέν 1.

κάκος είπε...

Χωρίς νάχω ιδιαίτερες ιατρικές γνώσεις , πιστεύω ότι τα αντιπυρετικά δεν κάνουν τίποτα , πολύ περισσότερο αν είναι σε μικρές δόσεις . Μάλλον χρειάζετε ισχυρή αντιβίωση .

cynical είπε...

Καλησπέρα Κατερινα. Σκεφτηκα να παω κατα μεγαρο μερια, αλλά μετά το μετανοιωσα γιατι υπέθεσα οτι θα ειναι ενα σόου, τι να πει μια πολιτικος τωρα σε ένα ξενο κοινο. Η επιφύλαξη μου συνεχιζει να υπάρχει, μια και ο τροπος που χειριστηκε τον λόγο της, οπως τον περιγραφεις, μπορεί να αποτελει μια νεα μορφη επικοινωνιας, ακομα άγνωστη σε εμας. Μη νομιζεις οτι οι επικοινωνιολογοι καθονται με σταυρωμενα χερια και δεν εφευρισκουν νεες πιο δραστικές μεθοδους. Μπορει βεβαια να κανω και λαθος. Η Σεγκολεν περα απο πολιτικος, που δεν μπορω να τη σταθμισω λογω αγνοιας, είναι πολύ πολυ ικανη γυναικα. Και γιαυτο μπράβο της.

cinderella είπε...

Άκουσα κι εγώ το λόγο της. Ολόκληρο. Όχι το απόσπασμα που έβαλε ο Νίκος. Και μου άρεσε. Μου άρεσε πολύ.
Βασικά θεωρώ τραγικό να στεκόμαστε μόνο στην εικόνα. Να αποκηρύσουμε χωρίς να ξέρουμε το λόγο. Να κρίνουμε με το δάχτυλο τεντωμένο χωρίς να καταλαβαίνουμέ. Χωρίς να ψάχνουμε να καταλάβουμε. Χωρίς να ρωτήσουμε ρε γαμώτο. Τι λέει η τύπισσα ρε φίλε;
Εμένα μου άρεσε Κατερίνα. Και το βρίσκω υποκριτικό για τεράστια μερίδα Πασόκων, να βρίσκει αποκρουστική τη Σεγκολέν την ώρα που ανέχεται τον πολιτικό λόγο μαζί με τα σαρδάμ του Γιώργου και βγάζει πρώτη σε σταυρούς την Διαμαντοπούλου - γιαλαντζί Royal.
Αντε μην τρελαθούμε τελείως!!

tractatus είπε...

Τελικά φαίνεται οτι το Μέγαρο τους "σηκώνει" ΟΛΟΥΣ!!! Κάτι ήξερε κι η Ρίτα με το άσμα...
Και η Σεγκολέν πάντως απο "ύβρη" καλά διαβασμένη με τα αρχαία κείμενα, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης...δεν ξέρω αλλά θυμήθηκα τον Σαρκοζί στη Βουλή...δεν συσχετίζω, δεν τσουβαλιάζω...αλλά πολύ verbalism βρε Κατερίνα μου αυτοί οι Γάλλοι...ξέρω εσύ ούσα γαλλομαθής το ξεπερνάς. Κι εγω πάντως με τα λίγα γαλλικά μου δεν ξέρω αλλά πάντα θυμάμαι τις εποχές του Τζώννυ Χαλιντευ και της Συλβί Βαρτάν....Η Γαλλική Επανάσταση πάντως δεν φαίνεται να έχει τελειώσει ακόμα...
Οσο για μένα μάλλον έχω κολλήσει στη Λυσιστράτη. Μου φαίνεται πολύ πιο ειλικρινής και αποτελεσματική.
:)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ακόμα και οι καλύτεροι ηθοποιοί έχουν και τις κακές βραδιές τους. Μόνο που στο κινηματογράφο οι σκηνές γυρίζονται και ξαναγυρίζονται, ενώ στο θέατρο...

katerina είπε...

Λύκε, αυτά είναι τα αποτελέσματα ή τα προγνωστικά σου;;;

Πάντως ότι κι αν είναι σε ευχαριστώ για το τελευταίο.
Όσο ακραίο κι αν είναι το κoμπλιμέντο....δεν παύει να έχει την γλύκα του.
Ιδιαίτερα από ένα Λύκο.

katerina είπε...

Κάκο, το ντεπόν στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν το πήρα ως αντιπυτερικο.
Πυρετό...δυστυχώς πια, δεν έχω για τίποτα και για κανέναν.
Σαν ένα ήπιο παυσίπονο, χωρίς παρενέργειες το πήρα.

Και νομίζω ότι αυτό το μικρόβιο που έχει προκαλέσει αυτήν την λοιμώδη ασθένεια, θέλει αντιβίωση που τουλάχιστον εγώ ακόμα δεν την βλέπω να κυκλοφορεί ...στο εμπόριο.

katerina είπε...

Cynical, πέρα απο την παρέα μου που είχε την ίδια άποψη με εμένα, αλλά αυτό θα μπορουσε να συμβαίνει, και γιατί ο ένας επηρέασε τον άλλον, βγαίνοντας βρήκαμε και κάποιους φίλους. Είχαν ακριβώς την ίδια άποψη. Σαν να πάτησε η Σεγκολέν ένα κουμπί.

Καταλήγω λοιπόν στα εξής ενδεχόμενα.
Ή οι επικοινωνιολόγοι, ακομα πειραματίζονται και μετρούν τις αντιδράσεις των διαφόρων κοινών, ή η Σεγκολέν τους ακούει ....κατά περίπτωση και αυτενεργεί.

Πάντως ουδέποτε αμφέβαλα ότι ζούμε στην εποχή της επικοινωνίας, και για αυτό και λέω ότι απλά το είδα σαν μια καλοστημένη παράσταση.

Τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος του. Και το απόλαυσα ...σαν να πήγαινα στο θέατρο. Μέχρι εκεί.
Και ψιλομελαγχόλησα γιατί τελικά ...το έχει η Σεγκολέν.

Γιατί Cynical μου, οι ΄περισσότεροι Ελληνες πολιτικοί, για να μην είμαι αφοριστική και πω όλοι, δεν μπορούν να σου προσφέρουν ούτε αυτό, το minimum, ούτε αυτό το παραμυθιασμα της μιας ώρας.
Με αυτούς ακόμα και οι επικοινωνιολόγοι, σηκώνουν τα χέρια ψηλά.
Αλλωστε οι διαφημιστές λένε ότι για να πουλήσεις, ε, πρέπει και το προϊόν ....να έχει το κάτι του.

katerina είπε...

Και εμένα Σταχτοπουτα μου, μου άρεσε, τουλάχιστον αισθητικά και κάποιες στιγμές, αρκετές θα πω, με παρέσυρε και πολιτικά.

Αλλά θα συμφωνήσω μαζί μου, ότι δεν είναι δυνατόν να υπερασπίζεσαι τον Γιώργο και τον Βαγγέλη και να αντιδράς σε αυτό που ....έβγαλε η Σεγκολέν.
Είναι σαν να συγκρίνεις τον Στάθη Ψάλτη με τον Γιώργο τον Μιχαλακοπουλο. Χάος!!!!!!!!!!

katerina είπε...

Μπα Ελένη μου, το Μέγαρο δεν τους σηκώνει όλους. Για αυτό και η υπέροχη και ευφυέστατη Ρίτα (που αυτήν θα μπορούσε να την σηκώσει το Μέγαρο) προτίμησε τον παίδαρο.

Αλλά να σου πω την αλήθεια,....και το Μέγαρο...καλό είναι, μιας και οι Παίδαροι, είναι πλέον ανύπαρκτοι στην Ελληνική πολιτική σκηνή.. .

Ξέρεις όμως ότι πέρα από τον βερμπαλισμό υπάρχει και η ρητορική τέχνη. Η Σεγκολέν ακόμα και όταν χρησιμοποίησε βερμπαλισμό, τον χρησιμοποίησε με τέχνη. Σκέψου να μην έχεις να πεις τίποτα και να είσαι και απόλυτα άτεχνος.

Τι να σκεφτείς δηλαδή;;; Δεν χρειάζεται και καμιά ιδιαίτερη φαντασία. Το ζεις καθημερινά.

Αλλά σκέψου να το χειροκροτείς κιόλας!!

katerina είπε...

Βιολιστρια, η Σεγκολέν ....είπε.
Είπε λιγότερα απο όσα θα μπορούσε.
Ή μάλλον να το πω αλλοιως.
Εκεί που σε γλυκανε, μπήκε μέσα ο τύπος που πουλαγε στον ταβλά σάμαλη και κουλουρια και σε ξενερωνει.
Το έγραψα και παραπάνω, δεν ξέρω άν ήταν μια επιλεγμένη επικοινωνιακή προσέγγιση, ή αν αυτενεργησε η ίδια.

Και πάντα βιολιστρια μου, λειτουργείς συγκριτικά.
Όταν είδα το debate των υποψηφιων αντιπροέδρων των ΗΠΑ, ξανασυγχωρησα την Σεγκολέν ακομα και για αυτό που μου στερησε.
Καλά όταν βλέπω τον Μαγγίνα με τον Παπουτση......ε, άστο να πάει στο διάολο....

barel είπε...

Κατερίνα οι σκέψεις σου είναι πιο δυνατές και σίγουρα πιο αληθινές απο της Σεγκολέν. Για σκέψου να σε δούμε μετά απο χρόνια να δίνεις διαλέξεις στο μέγαρο μετά απο χρόνια. Γιατί όχι .. Άλλωστε μόνο οι idiot οι ιδιώτες δεν ασχολούντε με τα δημόσια πράγματα.

katerina είπε...

Barel, καλως ήρθες στο τσαντήρι και σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Βλέποντας τις πολυ δημιουργικές γελοιογραφιες σου, ...να σου πω θα ήταν ένα κίνητρο...να κατευθυνθώ προς το Μέγαρο, για να έχω την τύχη να με γελοιογραφήσεις...

Αλλά εγώ μια πτωχή πλην τιμία τσαντηριουχος είμαι, και η μόνη μου προσδοκία απο την "άτιμη την κενονία" είναι επιτέλους να ακουσω ..κάτι, είτε στο Μεγαρο είτε αλλου....

Καιεπιτρεψε μου να σου πω, ότι μετά απο εργαστηριακές μελέτες και πειραματικά δεδομένα, είμαι σε θέση να διαφωνήσω μαζί σου, απολυτα τεκμηριωμένα. Μόνο οι έξυπνοι ιδιώτες δεν ασχολουνται με τα δημοσια πράγματα.

Υπέροχος ο ερασιτεχνισμός barel μου, έστω και αν δεν θα εχω ποτέ την χαρά να φιλοτεχνήσεις μια γελοιγραφία μου.

OnWine είπε...

H ουσία απέναντι στο στυλ.
Το περιεχόμενο απέναντι στον τρόπο που "σερβίρεται".
Το marketing απέναντι στην ουσία....

Περιδιάβασα τα Blogs, και είδα πολλά σχόλια γιά το show της Segolen, το πιό χαρακτηριστικό του φίλου που το απορρίπτει ομολογόντας ότι ...δεν γνωρίζει Γαλλικά.

Η άποψή μου... εξελίσσεται, ομολογώ... Οταν πρωτοείδα το video, σοκαρίστηκα κάπως... το περιεχόμενο όμως, καθώς και η σκηνική παρουσία της ...ηθοποιού-πολιτικού με έκαναν να αλλάξω γνώμη: γιατί όχι? Τι διαφορετικό από τα "συμβατικά" show των πολιτικών στα κανάλια? Και αν το περιεχόμενο είναι σημαντικό, ο τονισμός του από την μέθοδο παρουσίασής του γιατί να μην είναι αποδεκτός?

Εχουμε δεχτεί ήδη προ πολλού την πολιτική σαν "προιόν" που διαφημίζεται στην TV όπως όλα τα άλλα, τους πολιτικούς το ίδιο... έχουμε δει και πολιτικούς να διαφημίζουν την ...πολιτική, καθώς και πολιτικούς να διαφημίζουν προιόντα... γιατί όχι και αυτό? Γιατί να περιοριστεί η προώθηση του πολιτικού λόγου μόνο στην διαφήμιση, και να μην επεκταθεί στο Show? Κάτι σαν ...ψυχόδραμα, με παρουσιαστή-πρωταγωνιστή τον ίδιο τον πολιτικό...

Αυτά στα σοβαρά....

Μπορεί όμως η ...τάση που εγκαινίασε η Segolen να οδηγήσει σε ευτράπελα, ΠΟΛΥ ευτράπελα....

Φανταστείτε... τον Τραγάκη να ρωτάει τον υποψήφιο βουλευτή, αν γνωρίζει...χορό, να τον ...ζυγίζει μλήπως και είναι υπέρβαρος...

Φανταστείτε τι πλεονέκτημα θα έχουν στα κόμματα οι υποψήφιοι βουλευτές-ηθοποιοί... πέρα από την αναγνωρισιμότητα, θα είναι πολύτιμοι γιά τα κομματικά ...show...

Φανταστείτε το Καραμανλή να ...χορεύει και να λικνίζεται από την εξέδρα στο Σύνταγμα, συνεπικουρούμενος από την Ντόρα σε φιγούρες latin και από πλειάδα άλλων βουλευτών (γιατί μου έρχεται στο μυαλό συνέχεια ο ...Σπηλιωτόπουλος?) Φανταστείτε το σουξέ του ...πρωτοπόρου Αλογοσκούφη, με την κιθάρα στο χέρι και την τζαζ... επιτέλους, θα βρει προορισμό ο άνθρωπος...

Καλά, γιά τον Γιωργάκη δεν το συζητώ...οι χορευτικές του δυνατότητες είναι ...αναγνωρισμένες διεθνώς! ...και επιτέλους! Ενας τομέας που ΣΙΓΟΥΡΑ υπερέχει του Κωστάκη!!!!

Καλά... θυμηθείτε με... τους ασκούς του αιόλου άνοιξε η Segolen... το τι έχουν να δουν τα μάτια μας...

Πάντως,έτσι και αλλοιώς, τα κριτήριά μας αλλοιωμένα είναι... το στυλ ψηφίζουμε... πάντα... το είχε πει και ο Oscar Wilde στον διπλό του αφορισμό, ότι σε όλα τα ασήμαντα... αλλά και τα σημαντικά, το στυλ, όχι το περιεχόμενο είναι το ουσιώδες...

katerina είπε...

Ναι Σχολιαστή, το μεγάλο ζητούμενο, είναι ότι πια δεν υπάρχει ουσία.
Ή, για να μην είμαι και αφοριστική, ακόμα και όταν υπάρχει ουσία, αυτή ΠΙΑ πρέπει να την επικοινωνήσουν με ένα στυλ, που ακόμα και αυτή πνίγεται στην εικόνα.

Η πολιτική υποπαραγεται ή ακόμα χειρότερα ανακυκλώνεται και η επικοινωνία υπερπαράγεται.
Αυτό το θεώρησα σαν δεδομένο στις μέρες μας, και όσο κι αν με ενοχλεί, και εμένα και όλους, δεν βλέπω να γίνεται και τίποτα διαφορετικό παντού.

Άρα αυτό είναι το δεδομένο ή έστω η υπόθεση εργασίας.
Τώρα για την Σεγκολέν.

Πρώτα από όλα να ξεχωρίσω τις δύο ....παραστάσεις. Αυτή στο Zenith, επειδή στόχευε σε ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό, στο κοινό των εκλεκτόρων του επόμενου γραμματέα του PS, ή ακόμα περισσότερο στην συσπείρωση της βάσης της Σεγκολεν, έγινε με έναν τρόπο που ευαγγελιζόταν την μοναξιά μιας γυναίκας στην κορυφή. Μιας γυναίκας όμως που δεν πατάει στην καλή μάννα, στην επιτυχημένη καριερίστα, στην «προδοσία» της από τον σύντροφο της και πατέρα των παιδιών της Ολάντ, και ακομα περισσότερο στην συνωμοσιολογία, αλλά η Σεγκολέν ή οι επικοινωνιολόγοι της, ή και οι δυο μαζί, βασίστηκαν στην μοναξιά μιας γυναίκας που δεν έχει απαντήσεις –τσιτάτα- συνταγές στα ερωτήματα της κρίσης της πολιτικής και της κρίσης της σοσιαλδημοκρατίας.
Η Σεγκολέν προσπάθησε αυτό που της καταμαρτυρουσαν σαν μεγάλο ελάττωμα, δηλαδή ότι δεν είχε σαφείς απαντήσεις, να το γυρίσει σε πλεονέκτημα, δηλαδή ότι η Αριστερά σήμερα πρέπει να ξαναβάλει τις ερωτήσεις και να ζητήσει τις απαντήσεις.
Δεν ξέρω αν τα κατάφερε, δεν είμαι επικοινωνιολόγος και ειδικός, αλλά αν κάτι μου έκανε εντύπωση, είναι ότι και οι επικριτές της για την εικόνα ....στην εικόνα έμειναν.

Τώρα όσον αφορά την παράσταση στο Μέγαρο, αυτή είχε δυο σκέλη. Από την μια κατακεραύνωσε τις πολιτικές βεβαιότητες, είπε ότι το να προσπαθούμε να κρατηθούμε από νόρμες που κάποτε παρήγαν αναπτυξιακά μοντέλα που δούλεψαν, και να αναπαράγουμε είτε την ‘σοσιαλδημοκρατία’ του Μιτεραν και του Ανδρεα, είτε την ‘σοσιαλδημοκρατία’ του Ζοσπέν και του Σημίτη, είναι ένα τραγικό λάθος, και από την άλλη αναλώθηκε σε μια άστοχη κατά την γνώμη μου ρητορεία, εγκλωβισμένη στο άλλοτε κραταιό παρελθόν που κάποτε έδωσε λύσεις.
Εγώ εισέπραξα ότι προσπάθησε να πατήσει σε δυο βάρκες, από την μία, τον επαναπροσδιορισμό της Αριστερας στο σημερινό τοπίο και από την άλλη το να μην κατηγορηθεί ότι δεν τιμά και απεμπολεί την ιστορία της σοσιαλδημοκρατίας και τους ήρωες της.
Για αυτό και έβαλα τα 2/3.

Όσον αφορά το τελευταίο κομμάτι του σχολίου σου, ότι η Σεγκολέν ανοίγει νέους δρόμους στην επικοινωνία και ότι υπάρχει κίνδυνος από τους μιμητές της στην Ψωροκώσταινα, ε, μιας και δεν βλέπω να μπορούν να μας παράξουν τίποτα ως πολιτική οι πολιτικοί μας, ας μας δώσουν πίσω και λίγο από το γέλιο μας.
Από όλο αυτό το show με τον Δαιλάκη, όταν κατακατσε ο εκνευρισμός της αδιανόητης χυδαιότητας και του εμπαιγμού, σάμπως δεν διασκεδάσαμε, σάμπως δεν γέλασε το χειλάκι μας;;;
Ασε που ο ΓΑΠ, ξέρει να φωτογραφίζεται με την σκουπα στο χέρι και ακομα χειρότερα, με την επιταγή της κρατικής επιχορηγησης που δίνει στους ...παράγοντες στην έρημη την Ηλεία, και ο Βενιζέλος ...στροβιλιζεται, στους ρυθμους του ροκ εντ ρολ, με την κόρη του...

Άρα μάλλον πίσω είναι η Σεγκολέν.

PN είπε...

Γαμώτο σου...πως το κάνεις αυτό; Καταφέρνεις με τα κειμενά σου, να μου δημιουργήσεις ρομαντικές εικόνες - σχεδόν παραμυθένιες, ξέρεις εκείνες με το θολό φίλτρο - ακόμα και για τη Σεγκολέν. Καταλαβαίνεις ότι αυτό δεν είναι νορμάλ!!!!!

Ομολογώ ότι το λόγο δεν τον άκουσα. Δεν ασχολήθηκα καν με το θέμα. Άσε που εκείνη τη μέρα που μίλαγε, δούλευα από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Γενικά, όμως, τη Σεγκολέν δεν την πολυπάω. Πες το σαν προαίσθημα. Γιατί επί της ουσίας δεν έχω παρακολουθήσει τον πολιτικό της λόγο.

Στο μόνο που θέλω να σταθώ, είναι αυτό που είπες στην αρχή. Έχω μια φοβία, μια αναστολή σε κάθετι διαφορετικό στην πολιτική. Με έχουν κάνει και εμένα (και φαντάσου ότι είμαι και σχετικά μικρός) να κάνω διπλές και τριπλές σκέψεις. Το παλεύω όμως Κατερινιώ. Δεν πειράζει, ας ενθουσιαστώ που και που και ας φάω και τα μούτρα μου. Δεν θα πάθω τίποτα. Θα ξανασηκωθώ!!!!

katerina είπε...

Για να απαντησω στο πρωτο ερωτημα του σχολιου σου, ανεξαρτήτως Σεγκολέν.
Θέλω να παθιαστώ VK, έχω ανάγκη να ενθουσιαστώ, ότιδηποτε άλλο με κάνει να νοιωθω τόσο μίζερα, που προτιμώ να το εγκαταλειψω.

Χαμένες μάχες έχω δωσει παρα πολλες και θα δίνω μεχρι να κλεισω τα μάτια μου, αλλοιως δεν καταλαβαίνω ότι ζω, αλλά το όριο μου, είναι ακριβώς αυτό.
Αν πάψει κάτι να με παθιάζει, αν με ευνουχίζει, αν με μιζεριάζει, τελειωνει. Μια εμονή μπορείς να την διαχειριστείς, είναι ζητημα χρόνου, θα περάσει, αλλά την έλλειψη πάθους, μπορείς;;;Δηλαδή τι στο διαολο ζεις;;;
Αυτο είναι το δικό μου νορμαλ.

Το είπα η Σεγκολέν δεν με ενθουσιασε. Και γιατί πάτησε σε πολλες βάρκες, και γιατί δεν μπορεσε να ξεφύγει απο την πεπατημενη (όχι της επικοινωίας αλλά της ουσίας), αλλά και γιατί ουτως ή άλλως, και εκπληκτική να ήταν (που δνε ήταν), θα πληρωνε την τωρινή επιφυλακτικοτητα μου με τους πολιτικους.
Αλλά στην μισή της διάλεξη(μονο στην μισή)...αναρωτήθηκε VK, δεν απάντησε, και εθισμένη πια σε όλους τους προφήτες, που βγάζουν λαγους απο τα ημιψηλα,ε, κάποιες στιγμές....μου άρεσε. Αυτό είπα.
Αν τώρα ήθελα να παραμυθιαστώ και απο μόνη μου, ....τό είπες και εσύ. Και να πέσουμε ....ξανασηκωνόμαστε.

apos είπε...

Αν κάτι με έχει πειράξει με τη Σεγκολέν είναι που ένα χρόνο μετά την ήττα της, τα «φόρτωσε» σε αυτούς που της έκαναν σαμποτάζ, που δεν την ήθελαν γιατί ήταν γυναίκα. Με απογοήτευσε εκεί, γιατί μέχρι εκείνη την ημέρα την είχα για παλληκάρι.
Λόγω δουλείας, καταγωγής και γαλλομάθειας, το διάστημα που γίνονταν οι εκλογές στη Γαλλία και αρκετά μετά γίνονταν πολλές συγκρίσεις με την δικιά μας Σεγκολέν (εννοώ της Αργεντινής) που τελικά έγινε πρόεδρος. Και οι συμπατριώτες μου ήταν εξαιρετικά απογοητευμένοι που η Σεγκό μιλούσε για πολιτική και η Cristina Fernandez, όχι. Και να φανταστείς ότι σε σχέση με την Ελλάδα, η Cristina μιλάει 100 φορές περισσότερο πολιτικά. Οπότε καταλαβαίνεις σε ποιον πάτο είμαστε εμείς εδώ στην Ελλαδίτσα.
Αλλά τι να το κάνεις, Κατερίνα μου; Όταν τα δελτία ειδήσεων που υποτίθεται ότι ενημερώνουν τον κόσμο, παρουσιάζουν τη διάλεξη της Σεγκό σχεδόν ως κοσμική είδηση, λίγο μετά τις δραστηριότητες της πρέσβειρας καλής θελήσεως, όταν έχουμε την αριστερά που έχουμε, σε τι να ελπίζεις;
ό,τι πρόλαβες πρόλαβες. τα κεφάλια μέσα.

katerina είπε...

Apos να σου πω την αλήθεια με την Fernandez, έπαθα ότι έπαθαν και όσοι έμειναν στην εικόνα του show, της Σεγκολέν.

Δηλαδή, η σύζυγος που γίνεται Πρόεδρος, η πολύ ωραία γυναίκα (καλά τι παίζει με τις Αργεντινές πολιτικούς, τι κουκλάρες είναι;;;η Ντόρα δνε θα έκανε ποτέ καριερα στην Αργεντινή, καλά για την παρθένα Φουντουκίδου, άστο να πάει στο διάολο) σε μία ανδροκρατούμενη πολιτική σκηνή, (νομίζω ότι είναι, ανδροκρατούμενη η πολιτική στην Αργεντινή, αλλά δεν είμαι και πολύ σίγουρη).

Βέβαια, ξέρω ότι η Fernandez πέτυχε ένα τρελό ρυθμό ανάπτυξης , περιόρισε το τέρας του πληθωρισμού που έτρεχε τρελά στην Αργεντινή και μείωσε δραστικά την ανεργία. Αρα εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, εξαιρετική.
Άρα και εγώ έπεσε θύμα αυτού που ευκολα, με μιντιακά κριτηρια κατηγόρησα.

Όσο για τα media αλλά ακόμα και την αριστερά...μας τα πουλάνε Apos...γιατί πολυ απλά τα αγοράζουμε.

Αλλά να σου πω, ρε Apos, και τι μας νοιάζει εμάς τώρα η Αριστερά, εφοπλιστές δεν είμαστε τώρα;;;
Ασε που έχουμε και την Νελυ καβάντζα...

Spy είπε...

"Η πολιτική υποπαραγεται ή ακόμα χειρότερα ανακυκλώνεται και η επικοινωνία υπερπαράγεται." Είπατε αγαπητή μου Κατερίνα.
Και δεν έχετε καθόλου άδικο. Παραλλάσοντας ελαφρώς τις έννοιες θα σας πω πως στο χώρο του marketing αυτό λέγεται καννιβαλισμός. Όταν βλέπεις πως για κάποιο λόγο το προϊόν σου δεν πουλάει πια, βγάζεις στην αγορά ένα άλλο ίδιο, με διαφορετικό όνομα, διαφορετική εικόνα, και διαφορετική διαφημιστική προσέγγιση (προβολή) κι ελπίζεις, όχι μόνο πως θα καλύψει τις πωλήσεις που αρχικά έκανε το προηγούμενο, αλλά και θα μαζέψεις και μεγαλύτερο μερίδιο από την πίτα, μιας και απευθύνεσαι διαφορετικά στο κοινό που την αγοράζει. Αυτά στο marketing.

Έχει μεγάλη διαφορά από αυτό που κάνουν οι "πολιτικοί" και οι επικοινωνιολόγοι τους, πιστεύετε;

Ο ξαφνικός "θυμός" και "τσαμπουκάς" του Καραμανλή, τόσο αυθόρμητος πιστεύετε πως ήταν;
Ή μήπως ένα καλά προετοιμασμένο πλάνο, που "καννιβάλιζε" την εικόνα του πράου και μειλίχιου πολιτικού, όταν αυτή σταμάτησε να πουλάει, εν μέσω ανοχής και συγκάλυψης σκανδάλων;

Επειδή το παράχεσα και μακρυγορώ, και επειδή ΘΕΛΩ να είμαι αφοριστικός, έχω να πω μόνο μια λέξη:
ΟΥΣΤ!

katerina είπε...

Spy, ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΙΑ, αν και προσπαθώ να βρω κάτι να απαντήσω, δεν μπορώ.
Κυριολεκτικά με αποστομώσατε.
Και έχεις απόλυτο δίκιο.
Μπορεί ο ρομαντισμός μου, γνωστός και ως μαλακία, να μην μου επιτρέπει να πω αυτό το τόσο ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ, ουστ, αλλά ..... αυτή είναι η αλήθεια.
Η απόλυτη αλήθεια.

Καλά εγώ, ....θα τα καταφέρω να την βάλω πάλι στην άκρη, επαγγελματίας του ενθουσιασμού, αλλά τουλάχιστον για απόψε ...ΟΥΣΤ!!!

apos είπε...

Δηλαδή βρε spy, αν κατάλαβα καλά, ο τσαμπουκάς του Καραμανλή είναι σαν την κινητή τηλεφωνία frog της Cosmote και τα Pull and Bear της Zara?
Κατερίνα μου, στην πατρίδα παίζει πολύ πλαστική εγχείριση. Δεν ξέρω αν αυτό κάνει τις γυναίκες όμορφες. Μάλλον στάθηκαν άτυχοι γιατί δεν έχουν το καλό γονίδιο το ελληνικό (σαν την Νέλλυ).
Τέλος πάντων, όλα όσα περιγράφεις για την οικονομία της Aργεντινής, τα πέτυχε ο σύζυγος της προέδρου (όταν ήταν πρόεδρος). Εκείνη προσπαθεί να τα συνεχίσει, μερικές φορές άγαρμπα...