Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

σπάστα, κι όλα ας γίνουνε ανάστα,και μπαρντόν κι αν μπουμπουνίσει και καμια πιστολια

Και εκεί που ανοίγω τα πισιά (πληθυντικός του pc) να δω συχωριανοί μου, τι ...παίζει στην πλατεία του χωριού μας, απολαμβάνοντας το απογευματινό μου καφεδάκι, άντε να ανοίξω και το δικό μου blog, μπας και ήρθε κανείς επισκέπτης, και ....δεν ανοίγει το ρημάδι.
Βρε αμαν ....βρε ζαμάν.... sos στις μεγάλες δυνάμεις....τίποτα.
Τέλος πάντων ...πάτα εκείνο...πάτα το άλλο.... εμφανίζεται η «Κατερίνα»...αλλά χεχεχε μόνο η δεξιά πλευρά της....
Κοινώς ...από τα μάτι και κάτω...μια χαρά ...από τα ...πονήματα της Κατερίνας....τίποτα.....

Πάει κι αυτή λέω...οι μεγάλες δυνάμεις....μίλησαν για πιθανό χτύπημα κάποιας επαναστατικής σέχτας....εγώ είχα και στην μούρη την μάσκα από αγριοβατόμουρο, αγριοπαπαγια, ήμερα ραδίκια, 4 πόδια ταραντούλας, και 10 αυγά Τουρκίας, ούτε να στεναχωρηθώ δεν έπρεπε. Γιατί τα blogs τζάμπα είναι...αλλά ...οι μάσκες....

Και νασου και mail απο την
Cindy “που είναι τα κείμενα σου?????????????????”
Που να ξέρω κοριτσάρα μου που είναι....

Τέλος πάντων πάνω που σκεφτόμουνα την ματαιότητα της διαδικτυακής μου ζωής, την ώρα που το μυαλό μου οργιαστικά επεξεργαζόταν ένα δακρύβρεχτο αντίο, που θα ζήταγα να φιλοξενηθεί στο σπίτι κανενός άλλου συχωριανού, αν έχει μεινει και κανένας που να μην έχω τσακωθεί δηλαδή, ένα ψήφισμα ρε συχωριανοί...για την αδικοχαμένη....τσουπ....νάτη πετιέται....

Εμφανίζεται η «Κατερίνα».....ολόκληρη....

Ε, λέω αφού ο Άγιος ...δεν ξέρω ποιος Άγιος συγκεκριμένα, έκανε το θαύμα του....ας γράψω μια αναρτησούλα για τις κάμερες στα στρατά...
Αλλά ... βλέποντας το σχόλιο της
Cindy, άλλαξα γνώμη,.
"Και την τρίτη ημέρα κατά τας γραφάς...ο Θεός δημιούργησε τη google.
Και την τέταρτη ημέρα κατά τας γραφάς...οι καλικάντζαροί της...δημιούργησαν τα blogs. Κατά την πέμπτη ημέρα...ο Θεός καμάρωσε για τους δούλους του και ζήτησε ένα λάπτοπ με μεγάλη οθόνη και γρήγορη ανάλυση.
Για browser επέλεξε το mozilla που δεν κολλάει και έτσι μπορεί να έχει πολλά παράθυρα ανοιχτά.
Και μονολόγησε..."Κάθε σπίτι ένας τρελός, στης Κατερίνας όλοι".
Και παράγγειλε μηλόπιτα και ξεκίνησε το σερφάρισμα.
Έκτοτε όλα πάνε σκατά στον κόσμο.
Κι αυτός χέστηκε. Δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί και με άλλα. Έδωσε adsl στο λαό και έκανε ασύρματη σύνδεση και στον παράδεισο. Ας μην είμαστε και αχάριστοι.
Υ.Γ. Το σχόλιο το γράφω ως παρόρμηση της στιγμής. Γιατί φαντάζομαι οτι η πρασινομάτα μου είναι χολωμένη και θέλω να γελάσει.
Γιατί και ο Σχολιαστής με αγαπάει και θα γελάσει. Γιατί δεν μπορώ να προβλέψω την αντίδραση του καθενός και επειδή τον τελευταίο καιρό όλοι κάτι έχουν πάθει...και η blogoσφαιρια κυριολεκτικά έχει γίνει ένας χώρος όπου ο ένας βρίζει τον άλλον πατώντας τα πλήκτρα.
Οπότε μην διαβάσω καμιά μαλακία! Το υστερόγραφο...τελείως ασυνάρτητο...αλλά νόημα βγαίνει. "

Cindy μου, η ...πρασινομάτα ...ουδόλως χολοσκάει...
Συνεχίζει να παιζει το ...πιανο της, σπάνια ο επισκέπτης ακουει το τραγούδι, και αυτή ...αμεριμνη για τις μπουνιές, γροθιές, καντήλια και πιστολιες που ακουγονται στο σαλούν της, που και που τρώει και καμια ξωφαλτση.


Και βέβαια βλέποντας και την απαντηση του
Σχολιαστή, του πιο παλιου φίλου του μαγαζιου, η αποφαση μου ισχυροποιηθηκε. ..
Ο
Σχολιαστής είναι ένα φίλος , που πολλες φορές, στην πλατεία του χωριού μου έριξε κάτι σφαλιαρες, μα κάτι σφαλιαρες ξεγυρισμένες, σαν και αυτές που έτρωγε ο Τζανετάκος απο τον Κωστανταρα. Ασε και που πολλες φορές έκανε και το μαγαζί λαμπογυαλο...Aλλά που αξιζει και πολλά, πάρα πολλά συχωριανοί. Καρατσεκαρισμένο.
«Cindy,
Nα επιβεβαιώσω το υστερόγραφο... ναι, ο Σχολιαστής σε αγαπάει, και ο Σχολιαστής γελάει... αλλά ο Σχολιαστής γελάει μέρες τώρα, που τα ...virus απόκτησαν ανθρώπινη φωνή και από αυτό καί μόνο το γεγονός νομίζουν πιά οτι έγιναν και πραγματικοί ...άνθρωποι και ΑΠΑΙΤΟΥΝ δικαίωμα στη συζήτηση...
Εγώ είπα σε όλους να εγκαταστήσουν το antivirus του Σχολιαστή, αυτό που διέγραφε αυτόματα καθε διαδικτυακή ...κατσαρίδα, από τον αήμνηστο Γιώργο Θαλασση μέχρι και τα σημερινά μαμούνια...
Αλλά, Cindy μου, και το βρισίδι εχει και αυτό την ...αξία του: αναζωογονεί τον οργανισμό, εντείνει την κυκλοφορία του αίματος... δίνει μιά ζωντάνια στην συνηθισμένη διαδικτυακή συζήτηση του "τι ωραία που τα λές"...
Α... και μην ξεχάσω... τι ωραία που τα είπες..."

Α, ρε
Σχολιαστή, έχουμε επιβιώσει και από τον Θαλάσση. Θυμάσαι πως με αποκαλούσε πέρσι ο Γιωργος Θαλάσσης; «μονοφθαλμη Ρόζα». Καλη του ώρα και αυτου...Εχουν δει τα μάτια μας Σχολιαστή, εδώ και 1, 5 χρόνο....

Λοιπόν
Σχολιαστή, ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπάω, αλλά ...πουλάς και η ζωή φίλε μου, εχει απαιτήσεις.
Και κάτι η κριση, και κάτι που η “ la prairie”, έγινε απλησιαστη, και κάτι που θελω να αλλαξω και αυτοκινητο (καλά αυτά φτηναίνουν...)....σκέφτηκα να σε πουλήσω.
Και γαμώτο, είσαι και μεγάλος πειρασμός, ξέρω ότι πιάνεις πολύ καλά λεφτά
Την ιδέα να σου πω την αλήθεια, μου την έδωσε ο Τζιμάκος ο Πανουσης, αυτός ντε που το δικαστήριο του επιδίκασε πρόστιμο 1.000.000 δρχ, περίπου 3000 ευρώ, για κάθε φορά που θα ανέφερε το όνομα του Νταλαρα..

Και ο Τζιμάκος, έκανε οικονομίες...και μάζεψε 3.000.000 δρχ και κάλεσε τα κανάλια και φώναξε τρεις φορές... «Νταλάρας, Νταλάρας, Νταλάρας». Και μετά Κύριος ο Τζιμάκος ...τα έσκασε....
Σιγά που θα σε πουλήσω για τρια χιλιαρικα. 10.000 ευρώ την φορά, τα πιανεις χαλαρά.
Για τον lls πόσα λες να ζητήσω;

Λοιπόν αγαπητέ κ. Δρακοναριε... η τιμή ορίστηκε. Η ...δημοκρατία μου είναι λίγο ακριβούτσικη....αλλά οι παραγγελιες πληρώνονται.
Επιταγές δεν δέχεται το μαζαγί...145% αύξηση στις ακάλυπτες είχαμε τον Γενάρη.... μόνο ....cash παίρνουμε.
Και ...κ. Δρακονάριε....για πελάτες σαν και εσάς την Κατερίνα...τζάμπα...κέρασμα του μαγαζιού....

Ξεχαστηκα συχωριανοί , η μασκα ξεράθηκε..... Καλο Σαβατοβραδο…
«σπάστα,
κι όλα ας γίνουνε ανάστα
και μπαρντόν κι αν μπουμπουνίσει
και καμία τουφεκιά»


13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Άνθρωποι χωρίς λεβεντιά".

Μανόλης Αναγνωστάκης, "ΥΓ".

OnWine είπε...

Λεβέντισσα Κατερίνα,

Να επάναλάβω ΚΑΙ εδώ το σχόλιο που ο ΜΕΓΑΣ Λιολιόπουλος μου έσβησε:

"Στους πανηγυρικούς και στους επικήδειους δεν επιτρέπονται σχόλια."

Ελπίζω να μην μου το ...σβήσεις και εσύ...

Και βέβαια... σε ευχαριστώ γιά την ...τιμή ...το δεκαχίλιαρο εννοώ, γιατί η ...άλλη, "τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει".

Καλό Σαββατόβραδο...

cinderella είπε...

Και μπαίνω στο blog...και το βλέπω άδειο. Η φωνή της λογικής λέει ας περιμένουμε και βλέπουμε! Η φωνή του συναισθήματος αρχίζει και σκέφτεται, σκέφτεται, σκέφτεται, οτι η Κατερίνα δεν έχει κρατήσει τα κείμενά της γιατί τα γράφει κατευθείαν εδώ και όχι σε word. Ότι αυτό μπορεί να έχει συμβεί από το google, ότι μπορεί να τα χασαμε...αλλά ας τσεκάρουμε καλού κακού, ας στείλουμε ένα μάιλ στην Κατερίνα. Ναι, έχουμε βέβαια αναπάντητο το προηγούμενο από το απόγευμα που μεταξύ άλλων περιγράφει και τη συνταγή για τη μάσκα. Δε βαριέσαι...στείλε να δούμε και μετά συζητάμε αν η αγριοπαπάγια έχει τα ίδια αποτελέσματα με το μάνγκο και με ένα καλο πήδημα. Ναι, για το πρώτο έχω τις αμφιβολίες μου...για το δεύτερο είμαι απόλυτα βέβαιη.
Και τελικά τα κείμενα εμφανίζονται και ξανανασαίνω με ανακούφιση...εμείς να είμαστε καλά. Η Κατερίνα να είναι καλά. Το μάτι να είναι λαμπερό και όμορφο εδώ...και όπως θα έλεγε και ο Καβάφης μου..."Και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους, ήσαν μια κάποια λύσις"!!!

katerina είπε...

Σχολιαστή καλημέρα,
Μπουμπουλίνα δεν με λες... και με τις καλυτερες των προθέσεων. Ασε που παραηταν νταρντάνα και φωνακλου για τα μέτρα μου.
Εγώ την Μαντώ Μαυρογένους πάντα ήθελα να παιζω στο Δημοτικό, αλλά όλο τον ρόλο της Σουλιωτισσας μου έδινε η δασκαλα.
Αλλά και πότε Σχολιαστή, υπήρχε αξιολογηση και αξιοκρατία, στην εκπαιδευση;

Υ.Γ.Μιας που τα υστερογραφα ειναι πολύ της μόδας, ας βάλω και εγω ένα. Αν τα σπάσεις εδώ μεσα, καλοδεχουμενος είσαι. Αλλά Σχολιαστή, εκει στη άκρη του σαλονιού, ναι εκει δίπλα στην μπερζέρα, έχω κάτι πολυτιμα (για μένα) κρυσταλλα. Όχι καλέ, μονο συναισθηματική αξία έχουν, πρακτική ή οικονομική, καμμια. Αυτά να μου τα προσέξεις.

Αλλωστε ...εγώ το έχω πει από πολύ παλια, και επιμένω στην εκτιμηση μου. Ευγενή αστό, σε βάφτισα όταν πρωτοξεκιναγα το blogging, και ξέρω ότι την ΑΞΙΑ, την γνωρίζεις πολύ καλά, δεν σε φοβάμαι σε αυτό, ακόμα και όταν ορμάς σαν ταυρος σε υαλοπωλείο.

katerina είπε...

Κοριτσάρα μου, σε καλημερίζω.

Ναι, χθες το απογευμα, ...η «Κατερίνα»...εξαφανιστηκε...σε πρωτη φάση ολοσχερώς, μετά απο διαφορα που της έκαναν ...ενεφανισθη μερικώς.... μετά ....απο άλλα διαφορα....ήρθε και εμφανιστηκε πλήρως.

Και εχεις απολυτο δίκιο....ουδεποτε η Κατερίνα γράφει πρωτα σε word, τα κειμενα της, τα γράφει απευθείας στο blog, και ανεβολατεβάζει τις αναρτησεις για να διορθώσει τα ορθογραφικά και τα συντακτικά, να βάλει κανενα άρθρο, να βγαίνει νοημα...τελος πάντων....
Και όχι δεν εχει τίποτα σωσμένο. Χυμα στο κύμα....ως συνήθως.

Πάντως το «αντίο συχωριανοί», ήταν πολύ ωραίο...αυτό το φυλάω σε ένα word, γιατί δεν την πολυβλέπω να την βγάζει καθαρή την «Κατερίνα»

Στα σημαντικά ερωτήματα που μου θέτεις δεν έχω σαφή απαντηση. Η αγριοπαπαγια μου έρχεται φτηνότερη απο το μάνγκο, και ειναι πάντα σταθερή αξία. Αλλά ενώ προελέγχεις, προαξιολογείς την ποιοτητα της αγριοπαπαγιας, μιας και την διακρινεις δια γυμνού οφθαλμού όπως και του μανγκο επίσης, για το πηδημα υπάρχει δυστυχώς μονο .....μεταελεγχος και μετα αξιολογηση.
Όπότε απαντώ με πάσα επιφύλαξη, ότι θεωρητικώς τα φρούτα, έχουν πιο αξιοπιστα, πιο σίγουρα αποτελέσματα.

Υ.Γ. Το πόσο πολύ μου λείπεις Σταχτοπουτα μου, ειναι καθαρός πλεονασμός να το το γράψω. Και επιτέλους ...φτάνει ...τα έμαθες....άντε...έλα!!!!!!!

ΕΞΟΡΙΣΤΟΣ είπε...

Έλα να παίξουμε.
Θα σου χαρίσω τη βασίλισσα μου
(Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη
Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη)
Θα σου χαρίσω τους πύργους μου
(Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου
Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα)
Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου
Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω;
(Τραβάνε μπρος, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα)
Όλα, και τα άλογα μου θα στα δώσω
Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω
Που ξέρει μόνο σε ένα χρώμα να πηγαίνει
Δρασκελώντας τη μια άκρη ως την άλλη
Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου
Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά
Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.
Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα.

PN είπε...

Να σας πω...ούτε να φύγει κάποιος από τα Blogs δεν μπορεί. Νισάφι πια!! Θα αφήσετε κάνα χριστιανό - τρόπος του λέγειν τώρα - να ερωτευθεί; Μα επίτηδες το κάνετε; Λοιπόν...επειδή είναι Κυριακή και μια καταθλιψούλα την έχω...θέλω προσωπική επεξήγηση. Γιατί νομίζω ότι έχω χάσει επεισόδια και αυτό δεν μου αρέσει!! Alright?

katerina είπε...

Εξόριστε καλησπέρα,
τι θέλει να πει ...ο ποιητής;;;

katerina είπε...

Τσουλουφόπαιδο,
Να σου πω την αλήθεια, και εγώ έχω χάσει επεισόδια. Καλά την μπάλα, δεν το συζητώ, την έχω χάσει σίγουρα.
Αλλά εσύ βρε ufo, εδώ δεν ήξερες ότι ο Παλαιοκώστας.... την κοπάνησε πάλι με το γνωστό ελικοπτερο ...και έχει βουήξει ο τόπος, ήθελες να ξέρεις και τι γίνεται στο χωριό;

Εντάξει παιδί μου, και εμεις ερωτευτηκαμε... αλλά δεν γράψαμε και για την ...Σαμαρκάνδη...
Λοιπόν ή παπας παπας ή ζευγάς ζευγάς...
Σε αυτήν την φάση...μείνε ζευγάς...

Πάντως κάθε φορά που μπαινω στο blog σου...μετά κολάει το ποντίκι...
Μέλια!!!!!!!!!!!!

apos είπε...

Eγώ Κατερίνα μου, τον προσωρινό χαμό του blog σου, δεν τον έζησα. Υποψιάζομαι όμως ότι το θαύμα έγινε από τον Πατέρα Παΐσιο, κολλητό της φίλης μας της Νέλλυς.
Όπως και να έχει, εδώ είμαστε πάλι. Στο χωριό. Όλοι. Και από ένα χωριό, δεν πρέπει να λείπει κανείς: ούτε καν οι ερωτευμένοι.

katerina είπε...

Απος καλη σου μέρα,
Αχ, Απος πήρα τηλέφωνο την κ. Νέλυ μας, να την συμβουλευτώ για τον Πατέρα Παΐσιο, και μου το έκλεισε στην μούρη.
Ασε τώρα που πήρε και ...άδεια πάλι ο Παλαιοκώστας, τον έχει αγκαζάρει τον Παΐσιο η Νελλυ, τίποτα δνε αδειαζει να κάνει πια.
Λοιπόν ...είδα την άναρτηση σου για την άλλη κολλητή μας, την Αλέκα ντε, και γέλασα πολύ. Ετοιμάζομαι και εγώ να υποβάλλω τα σέβη μου στην συντρόφισα.

Υ.Γ.Το τσουλουφοπαιδο, έχει άδεια...ζει τα μεγάλα του... έχει απομονωθεί σε μια βίλα στην άκρη του χωριού...και φαντασιωνεται την ...Σαμαρκάνδη...
Του έχουμε επιτρέψει επ' ολίγον την απομόνωση και την περισυλλογή.

PN είπε...

@Κατερίνα: Πάλι καλά έχω καλούς συγχωριανούς για να μου λένε τα νέα!! Κολλάει εεεε;;;; Γαμώτο...πρέπει να σφουγγαρίζω πιο συχνά!!!

@Apos: Την πιάσαμε την ταβανόπροκα...χαχαχα!!! Εγώ πήρα άδεια από την Κατερίνα!! Είμαι καλυμμένος!! Χεχεχε!!!

KitsosMitsos είπε...

Αυτή είναι χιουμοριστική αντιμετώπιση! Χαχα!
Καλημέρα