σπάστα, κι όλα ας γίνουνε ανάστα,και μπαρντόν κι αν μπουμπουνίσει και καμια πιστολια

Και εκεί που ανοίγω τα πισιά (πληθυντικός του pc) να δω συχωριανοί μου, τι ...παίζει στην πλατεία του χωριού μας, απολαμβάνοντας το απογευματινό μου καφεδάκι, άντε να ανοίξω και το δικό μου blog, μπας και ήρθε κανείς επισκέπτης, και ....δεν ανοίγει το ρημάδι.

Βρε αμαν ....βρε ζαμάν.... sos στις μεγάλες δυνάμεις....τίποτα.
Τέλος πάντων ...πάτα εκείνο...πάτα το άλλο.... εμφανίζεται η «Κατερίνα»...αλλά χεχεχε μόνο η δεξιά πλευρά της....
Κοινώς ...από τα μάτι και κάτω...μια χαρά ...από τα ...πονήματα της Κατερίνας....τίποτα.....

Πάει κι αυτή λέω...οι μεγάλες δυνάμεις....μίλησαν για πιθανό χτύπημα κάποιας επαναστατικής σέχτας....εγώ είχα και στην μούρη την μάσκα από αγριοβατόμουρο, αγριοπαπαγια, ήμερα ραδίκια, 4 πόδια ταραντούλας, και 10 αυγά Τουρκίας, ούτε να στεναχωρηθώ δεν έπρεπε. Γιατί τα blogs τζάμπα είναι...αλλά ...οι μάσκες....

Και νασου και mail απο την Cindy “που είναι τα κείμενα σου?????????????????”
Που να ξέρω κοριτσάρα μου που είναι....

Τέλος πάντων πάνω που σκεφτόμουνα την ματαιότητα της διαδικτυακής μου ζωής, την ώρα που το μυαλό μου οργιαστικά επεξεργαζόταν ένα δακρύβρεχτο αντίο, που θα ζήταγα να φιλοξενηθεί στο σπίτι κανενός άλλου συχωριανού, αν έχει μεινει και κανένας που να μην έχω τσακωθεί δηλαδή, ένα ψήφισμα ρε συχωριανοί...για την αδικοχαμένη....τσουπ....νάτη πετιέται....

Εμφανίζεται η «Κατερίνα».....ολόκληρη....

Ε, λέω αφού ο Άγιος ...δεν ξέρω ποιος Άγιος συγκεκριμένα, έκανε το θαύμα του....ας γράψω μια αναρτησούλα για τις κάμερες στα στρατά...
Αλλά ... βλέποντας το σχόλιο της Cindy, άλλαξα γνώμη,.

"Και την τρίτη ημέρα κατά τας γραφάς...ο Θεός δημιούργησε τη google.

Και την τέταρτη ημέρα κατά τας γραφάς...οι καλικάντζαροί της...δημιούργησαν τα blogs. Κατά την πέμπτη ημέρα...ο Θεός καμάρωσε για τους δούλους του και ζήτησε ένα λάπτοπ με μεγάλη οθόνη και γρήγορη ανάλυση.

Για browser επέλεξε το mozilla που δεν κολλάει και έτσι μπορεί να έχει πολλά παράθυρα ανοιχτά.

Και μονολόγησε..."Κάθε σπίτι ένας τρελός, στης Κατερίνας όλοι".

Και παράγγειλε μηλόπιτα και ξεκίνησε το σερφάρισμα.

Έκτοτε όλα πάνε σκατά στον κόσμο.

Κι αυτός χέστηκε. Δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί και με άλλα. Έδωσε adsl στο λαό και έκανε ασύρματη σύνδεση και στον παράδεισο. Ας μην είμαστε και αχάριστοι.

Υ.Γ. Το σχόλιο το γράφω ως παρόρμηση της στιγμής. Γιατί φαντάζομαι οτι η πρασινομάτα μου είναι χολωμένη και θέλω να γελάσει.

Γιατί και ο Σχολιαστής με αγαπάει και θα γελάσει. Γιατί δεν μπορώ να προβλέψω την αντίδραση του καθενός και επειδή τον τελευταίο καιρό όλοι κάτι έχουν πάθει...και η blogoσφαιρια κυριολεκτικά έχει γίνει ένας χώρος όπου ο ένας βρίζει τον άλλον πατώντας τα πλήκτρα.

Οπότε μην διαβάσω καμιά μαλακία! Το υστερόγραφο...τελείως ασυνάρτητο...αλλά νόημα βγαίνει. "

Cindy μου, η ...πρασινομάτα ...ουδόλως χολοσκάει...
Συνεχίζει να παιζει το ...πιανο της, σπάνια ο επισκέπτης ακουει το τραγούδι, και αυτή ...αμεριμνη για τις μπουνιές, γροθιές, καντήλια και πιστολιες που ακουγονται στο σαλούν της, που και που τρώει και καμια ξωφαλτση.


Και βέβαια βλέποντας και την απαντηση του Σχολιαστή, του πιο παλιου φίλου του μαγαζιου, η αποφαση μου ισχυροποιηθηκε. ..
Ο Σχολιαστής είναι ένα φίλος , που πολλες φορές, στην πλατεία του χωριού μου έριξε κάτι σφαλιαρες, μα κάτι σφαλιαρες ξεγυρισμένες, σαν και αυτές που έτρωγε ο Τζανετάκος απο τον Κωστανταρα. Ασε και που πολλες φορές έκανε και το μαγαζί λαμπογυαλο...Aλλά που αξιζει και πολλά, πάρα πολλά συχωριανοί. Καρατσεκαρισμένο.

«Cindy,

Nα επιβεβαιώσω το υστερόγραφο... ναι, ο Σχολιαστής σε αγαπάει, και ο Σχολιαστής γελάει... αλλά ο Σχολιαστής γελάει μέρες τώρα, που τα ...virus απόκτησαν ανθρώπινη φωνή και από αυτό καί μόνο το γεγονός νομίζουν πιά οτι έγιναν και πραγματικοί ...άνθρωποι και ΑΠΑΙΤΟΥΝ δικαίωμα στη συζήτηση...

Εγώ είπα σε όλους να εγκαταστήσουν το antivirus του Σχολιαστή, αυτό που διέγραφε αυτόματα καθε διαδικτυακή ...κατσαρίδα, από τον αήμνηστο Γιώργο Θαλασση μέχρι και τα σημερινά μαμούνια...

Αλλά, Cindy μου, και το βρισίδι εχει και αυτό την ...αξία του: αναζωογονεί τον οργανισμό, εντείνει την κυκλοφορία του αίματος... δίνει μιά ζωντάνια στην συνηθισμένη διαδικτυακή συζήτηση του "τι ωραία που τα λές"...

Α... και μην ξεχάσω... τι ωραία που τα είπες..."

Α, ρε Σχολιαστή, έχουμε επιβιώσει και από τον Θαλάσση. Θυμάσαι πως με αποκαλούσε πέρσι ο Γιωργος Θαλάσσης; «μονοφθαλμη Ρόζα». Καλη του ώρα και αυτου...Εχουν δει τα μάτια μας Σχολιαστή, εδώ και 1, 5 χρόνο....

Λοιπόν Σχολιαστή, ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπάω, αλλά ...πουλάς και η ζωή φίλε μου, εχει απαιτήσεις.

Και κάτι η κριση, και κάτι που η “ la prairie”, έγινε απλησιαστη, και κάτι που θελω να αλλαξω και αυτοκινητο (καλά αυτά φτηναίνουν...)....σκέφτηκα να σε πουλήσω.
Και γαμώτο, είσαι και μεγάλος πειρασμός, ξέρω ότι πιάνεις πολύ καλά λεφτά

Την ιδέα να σου πω την αλήθεια, μου την έδωσε ο Τζιμάκος ο Πανουσης, αυτός ντε που το δικαστήριο του επιδίκασε πρόστιμο 1.000.000 δρχ, περίπου 3000 ευρώ, για κάθε φορά που θα ανέφερε το όνομα του Νταλαρα..

Και ο Τζιμάκος, έκανε οικονομίες...και μάζεψε 3.000.000 δρχ και κάλεσε τα κανάλια και φώναξε τρεις φορές... «Νταλάρας, Νταλάρας, Νταλάρας». Και μετά Κύριος ο Τζιμάκος ...τα έσκασε....
Σιγά που θα σε πουλήσω για τρια χιλιαρικα. 10.000 ευρώ την φορά, τα πιανεις χαλαρά.
Για τον lls πόσα λες να ζητήσω;

Λοιπόν αγαπητέ κ. Δρακοναριε... η τιμή ορίστηκε. Η ...δημοκρατία μου είναι λίγο ακριβούτσικη....αλλά οι παραγγελιες πληρώνονται.
Επιταγές δεν δέχεται το μαζαγί...145% αύξηση στις ακάλυπτες είχαμε τον Γενάρη.... μόνο ....cash παίρνουμε.
Και ...κ. Δρακονάριε....για πελάτες σαν και εσάς την Κατερίνα...τζάμπα...κέρασμα του μαγαζιού....

Ξεχαστηκα συχωριανοί , η μασκα ξεράθηκε..... Καλο Σαβατοβραδο…
«σπάστα,

κι όλα ας γίνουνε ανάστα

και μπαρντόν κι αν μπουμπουνίσει

και καμία τουφεκιά»