Το καταλαβαίνεις το ..Τέλος; Το οργανώνεις; Το διαχειρίζεσαι; Το …χτίζεις; Το μεθοδεύεις;Ποιο είναι το Γεγονός που το σηματοδοτεί;
Εκ των υστέρων το…ορθολογικοποιείς. Εκ των υστέρων έρχεται ο απαιτητικός, ο ευνουχισμένος σου νους, αυτός που έμαθε να δουλεύει με τις πολύπλοκες διαδρομές και τους καλοζωγραφισμένους χάρτες, στους χάρτες που δεν τέμνονται οι παράλληλες, να καλουπώσει τα θέλω σε ...έπρεπε.Εκ των υστέρων, επιχειρείς να μαζέψεις τα κομματάκια του και να φτιάξεις ένα ...puzzle. Την εικόνα του.
Εκ των υστέρων , η Ανάγκη γίνεται Ιστορία.
Είναι η Αρχή του ...Τέλους; Είναι το Τέλος μιας ...Αρχής; Έχει σημασία; Μετριέται; Πως; Ποια είναι η Πράξη; Τι έχει το κλάσμα στον αριθμητή; Ποιος είναι ο παρανομαστής; Που είναι το μηδέν και που το άπειρο; Που τέμνονται οι παράλληλες; Πόσα Αύριο, μπορούν να τσακίσουν ένα Σήμερα. Πόσα χθες, μπορούν να σου διαφθείρουν ένα Τώρα; Πόσες επιβιώσεις μπορούν να σου υπονομεύσουν μια Ζωή;
Είναι το Τέλος μια ...μπάρα σε ένα ...δρόμο; Είναι το Τέλος ένα φράγμα που οδηγεί σε ένα αδιέξοδο; Όχι. Το Τέλος είναι ένα πυροτέχνημα σε έναν ουρανό. Εκεί που τέμνονται οι παράλληλες....
Αλήθεια που πάνε όλες αυτές οι φωτεινές σπίθες, τα χρώματα, οι ψηφίδες του πυροτεχνήματος; Που πάει το ...πυροτέχνημα όταν εκραγεί; Αποθηκεύεται στο νου μας. Διαβρώνει τους ...χάρτες. Τέμνει τις παράλληλες. Φτιάχνει τους επόμενους. Μέχρι να ...διαβρωθούν και αυτοί.
Φοβάμαι το Τέλος; Όχι. Να το Ζήσω θέλω. Στον ουρανό το βλέμμα. Για το λαμπερό ...πυροτέχνημα.
Υ.Γ. Πόσο αδικημένη λέξη είναι αλήθεια το ... πυροτέχνημα; Ίσως, όσο και το Τέλος.
9 σχόλια:
Αλήθεια, που πάει ο χρόνος όταν φεύγει; Πάει να συναντήσει τις παράλληλες εκεί που τέμνονται; Συμμετέχει στην έκρηξη; Σωρεύεται στο Τέλος με σκοπό να το κάνει Αρχή; To big bang μήπως ήταν το Τέλος ενός άλλου κόσμου;
ωραία τα λες τούτη τη φορά...
ας πάει στο διάολο επιτέλους!
στάχτη και μπούρμπερη να γίνει...
ας κάνουμε χαρακίρι
υπό το φέγγος των πυροτεχνημάτων!
στο δίλλημα 5η δόση ή χρεοκοπία
να διαλέξουμε την έντιμη φτώχια
από τον διαρκή και γονυπετή εξευτελισμό.
καλέ για το χρέος μιλάς? με μπέρδεψε ο στέφανος από πάνω...
το τέλος ...δεν υπάρχει...απλά είναι μια αρχή για κάτι άλλο
or (όπως λέει ο Κομφούκιος θαρρώ)
what the catterpillar calls THE END, the rest of the world call it A BUTTERFLY.
καλό?
Φίλε Yannis Zabetakis,
καθώς “επικοινώνησα” με τα πυροτεχνήματα της Κατερίνας
και άντεξα να φτάσω μέχρις του σημείου
όπου οι ευθείες φωτεινές εκτινάξεις
γίνονται ασθενικές καμπύλες και μετά σταγόνες από ψιλοβρόχι
που συναντιούνται και ενώνονται πριν χαθούν,
από την πλευρά μου, λοιπόν,
βρήκα εκεί την αγωνία
και ένα εκατομμυριοστό του χιλιοστού πιο πέρα
το χάος που βιώνουμε σήμερα…
Αυτό που τελειώνει οριστικά κι αυτό που δραματικά έρχεται…
(Ή μπας και είμαστε τόσο χαμένοι και χέστες
ώστε δεν τολμάμε μια φορά να γίνουμε πυροτέχνημα;)
Με γοητευουν οι ερωτησεις Καναλιωτη. Όσο για τις απαντησεις, ποτέ δεν τις επεδιωξα μιας που νωρίς έμαθα( the hard way) ότι συνηθως είναι λάθος. Η μόνη σωστή απαντηση που παραμενει διαχρονική, το μόνο αξιωμα, είναι το Τέλος.
Αλλά ποιο Τέλος και ποια γνωση του εμποδισε ποτέ τη Ζωή; Στο κλασμα της Ελπιδας, ο παρονομαστης είναι μηδέν.
Γιάννη, τι ξέρουμε αλήθεια για το …χρέος; Τίποτα. Ακομα και οι …νευρικοι εραστές του, αυτοι που το θεωρουν ως τη μόνη πραγματικότητα, δεν γνωριζουν ΤΙΠΟΤΑ για αυτό. Και απαντωτας στο ρητό σου, μπορεί αν είναι το catterpillar της Ευρωζώνης-και συνολικοτερα της ΕΕ, μπορεί αν είναι η butterfly μιας ομοσπονδοποιησης. Και είναι …καλή μια ομοσνδοποιηση; Και είναι κακή η διαλυση της Ευρωζώνης ή της Ευρωπαικής ένωσης; Εχουμε την απαντηση;;;;;;
Απλά μαθαμε ότι η ΟΝΕ ΚΑΙ συνθηκη της Λισαβωνας δεν δουλευει. Και …μπορεί να ακουμε απλα το ψυχορράγημα της τωρα αλλά και η ιστορική εξελιξη δαρβινική είναι και αυτή. Ότι δεν δουλευει, ότι ειναι άχρηστο, ότι ειναι ξεπερασμένο, …πεθαινει, χανεται, εξαφανιζεται.
Στο παιδακι που ρωτά την μαμα του (όπως εμεις την Ιστορία)ποιος δεινοσαυρος θα επιβιώσει, η ...μαμα λογικά απανταει…η εξελιξη.
Καλέ μου Στεφανε, μη ξεροντας σε ποιο από τα δυο –αντικρουομενα- σχολια σου να απαντησω, …συνεθεσα μια απαντηση.
Κανένα προβλημα δεν εχω με την …γονυκλυσια. To αντιθετο.
Υπάρχουν πραγματα που έχουν την αξία να τα προσκυνας γονατιστή.
Και υπάρχουν και άλλα, που οφειλεις να τα πολεμάς με μπόι διπλασιο από το υψος σου.
Εδώ και περιπου 1,5 χρόνο, έχουμε …κονταροχτυπηθεί πολλές φορές οι δυο μας. Και ξερεις ότι εκτιμώ πολύ περισσοτερο τη διαφωνία από την συμφωνία. Αλλά … ειτε για την διαφωνία, ειτε για την συμφωνία, οφειλουμε να ορισουμε ένα πλαισιο. Τη ερμηνεια των λέξεων.
Αυτό που εσυ εμφανιζεις σαν …δίλημμα, για μένα είναι Ο μονοδρομος προς τον γκρεμό. Τα λέγαμε και περσυ. Το χρεος είναι το δικό μας οπλο. Ο Παπανδρέου το παρεδωσε-εσκεμενα και μεθοδευμένα- στον …εχθρο. Αφοπλισε εμάς και παρεδωσε το όπλο μας στα χερια του …εχθρου. Δεν εχω κανενός ειδους …εμμονή με κανενα ευρω. Όπως είναι διαμορφωμένη η κατασταση που διεπει την ευρωζώνη, προφανώς θα προτιμουσα ένα εθνικό νομισμα. Αλλά… ΚΑΙ το ευρώ, είναι το δευτερο όπλο μας. Θα το χρησιμοποιήσουμε; Δεν θα βγουμε εμεις απο το ευρω. Το ευρω θα καταρευσει. Δεν ...ζουμε απο την καλοσυνη τνω ξένων, ως άλλη Μπλανς Ντυμπουα, οι ..."ξένοι" πονταρουν στην δική μας γονυκλυσια σε ψευτοδιληματα και ανηθικες θεολογίες.
Στεφανε τα έχουμε ξαναπει, όποιος επιλεγει τη ατιμωση από τον πολεμο θα εχει ΚΑΙ την ατιμωση ΚΑΙ τον πολεμο. Αυτό είναι το δικο μου διλλημμα. Η δική μου απαντηση είναι …πολεμος, μιας που το Ή, γινεται ΚΑΙ.
Πολεμος σημαινει απαραιτητα νικη; Ασφαλώς όχι. Πολεμος μπορεί να σημαινει ΚΑΙ ήττα. Αλλά οτιδηποτε άλλο, ειναι δεδομενη ΗΤΤΑ.
Οποτε, εγώ χαζευω εκστασιασμένη τα πυροτεχνηματα. Αυτου που ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ. Αυτου που ερχεται.
φίλε Στέφανε
φιλενάδα Κατερίνα...
το νέο που έρχεται καλώς να ορίσει.
αλλά πόσο "νέο" είναι?
προτιμώ να κοιτώ τα παιδιά μου στα μάτια...εκεί να δεις πυροτεχνήματα...
Δημοσίευση σχολίου