Αυτή η Άνοιξη παλεύει να ισορροπήσει, ανάμεσα στο χρυσοκίτρινο της γύρης των πεύκων και των λουλουδιών, και στο κόκκινο του αίματος. Του αίματος μιας εφηβείας που δεν της έμελλε να γνωρίσει ενηλικίωση. Άφκιαχτο κι αστόλιστο…
Οι άτυποι κοινωνικοί κανόνες του ιστογραφείν ίσως να απαιτούν ανάρτηση με ευχές, και ακόμα ακόμα να χτυπήσεις τις πόρτες των συχωριανών για να αφήσεις τις ευχές στο κατώφλι τους. Κι ίσως να συνέχιζα και φέτος να ακολουθώ το blogoέθιμο, πριν φύγω από την Αθήνα μου, για τις πασχαλινές διακοπές. Τα ρουχα βγαλμένα απο τις ντουλάπες, τα πραγματα περίπου έτοιμα, οι βαλίτσες να χάσκουν χαμογελώντας, και οι ευχές ετοιμες να βρουν τα μονοπάτια για τις φυλές των φίλων. Και ...διάβασα την συνέντευξη του Μοχάμεντ Νατζάφι.
Κι η πραγματικότητα, το κόκκινο του αίματος, εξερράγη εκκωφαντικά πάνω στο χρυσοκίτρινο των λουλουδιών. Η αυθάδεια της άνοιξης κρυφτηκε, η όμορφη επινοηση της πραγματικότητας λυγισε το λαμπερό κεφάλι της, μπροστά στο απυθμενο θρασος της αυθεντικής πραγματικότητας.
Αν ο Πόνος, η Σταύρωση, ο Γολγοθάς, ο Ιησούς αλλά και η Δύναμη, το Σθένος, το Κουράγιο, η Αξιοπρέπεια, η Ανδρειωσυνη έχουν ένα όνομα, αυτό είναι Μοχάμεντ Νατζάφι.
Οι Μοχάμεντ αυτού του κόσμου, ανεβαίνοντας φορτωμένοι με τον σταυρό τους, βράχο βράχο, πέτρα πέτρα, θάλασσα θάλασσα, τον άδικο, τον σπαρακτικό Γολγοθά τους, τοποθετούν με την δύναμη και την γενναιότητα τους, τα σημάδια του δρόμου και της δικής μας Ανάστασης.
Καλό κουράγιο.
Υ.Γ. Σαν σήμερα ο Ιούδας, χολωμένος γιατί τα ακριβά μύρα της «αμαρτωλής» ξοδευονταν για να πλύνουν τα πόδια του Ιησού, έκανε την συμφωνία του, με τους …αρχιερείς, που τον υποδέχτηκαν καθισμένοι στην αυλή του Καϊάφα.…
Άδικα πήγαν τα αργύρια. Δεν τα πήραν πίσω, ούτε οι αρχιερείς όταν τα πέταξε στα πόδια τους ο Ιούδας. Αυτά τα βαμμένα με αίμα αργύρια... Κι ο αγρός του Κεραμέως, που τα αργυρια τον ...αγορασαν, άγονος και φρικιαστικός. Δεν βλάστησαν πάνω του, παρά μόνο πέτρες…
19 σχόλια:
Και να μετρήσεις, Κατερίνα μου, τους "Γολγοθάδες" που υπάρχουν, δεν θα τους βρεις ποτέ όλους. Πάντα θα υπάρχουν κάποιοι, που δεν τους υποψιαζόμαστε καν.
Κατερίνα διάβασα κι εγώ τη συνέντευξη του Μοχάμεντ Νατζάφι και συγκλονίστηκα από την Οδύσσεια μια οικογένειας που σκόρπισε στα 4 σημεία του ορίζοντα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο για τα νεότερα μέλη της οικογένειας.
Δάσκαλος, διευθυντής σε 2 δημοτικά σχολεία στο Αφγανιστάν ο "ρακοσυλέκτης" των καναλιών που κάποια φασιστικά καθάρματα του διέλυσαν μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου κάθε προοπτική...
Γέμισα οργή αντιλαμβανόμενος ότι εκτός από τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας μεγάλη ευθύνη φέρνουμε και όλοι εμείς που από την ασφάλεια του καναπέ μας αφήνουμε όλα τα φασιστικά λουλούδια να ανθίζουν ανενόχλητα...
Και σε λίγες μέρες σαν να μην συνέβει τίποτα, εδώ δίπλα, στη γειτονιά μας, θα ψήσουμε τον οβελία, θα τσουγκρίσουμε τα κόκκινα αυγά και θα ευχηθούμε το Χριστός Ανέστη.
Ναι Swell μου, οι ...Γολγοθάδες είναι πολλοι, πάρα πολλοί και ...άγνωστοι.
Και ξέρεις, ίσως να μην μπορείς να πεις ότι έζησα, αν δεν έχει ματωσει τα ποδια σου μεσα στις άγριες πέτρες τους, αν δεν έχεις λυγισει, τσακισει, πονέσει απο τους σταυρους και τα ακανθινα στεφανα.
Κι η παρηγοριά; Μόνο μια. Να μοιραζεσαι... Να ξέρεις ότι κάποιος, κάποιοι, πολλοι, είναι εκει και σου βρεχουν τα χειλη. Θα σε κρατήσουν την ώρα που κουτρουβαλάς στα κοφτερά βραχια. Φωτεινή Ανασταση ευχομαι.
Λυκε μου, γειτονα μου, με διελυσε. ή μάλλον όχι, με συνεφερε η συνεντευξη του Μοχαμεντ Νατζάφι.
Ειναι πετρινα τα χρονια Λύκε. Πρέπει να ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ότι εμεις, έστω και ...Πέτρος, είμαστε μιλιουνια πιο πολλοι, πιο δυνατοι, πιο γενναίοι και πιο άξιοι απο τοςυ Ιουδες.
Κάθε εποχή, σε κάθε τόπο, κάποιοι σταυρωνονται. Το αν εμείς θα μεινουμε Αρχιερείς, Πιλάτοι ή θα κριθούμε Ανθρωποι, είναι το πιο μεγάλο μας στοιχημα.
Η πραγματικότητα ειναι εκει. Σιχαμερή, ντροπιαστική, τραγική. Πρώτο βήμα να την αντιληφθουμε και να ξεφυγουεμ απο τις ...επινοημένες πραγματικότητες
Αλλιώς Λυκε μου, θα ζησουμε στον Αγρό του Κεραμέως.
Ποτέ ξανά !
grsail,
ποτέ ξανά;;;;
Aυτή η Ανοιξη, Κατερίνα μου, ήρθε περίεργα. Βιαστικά. Από τη μία υποχρέωση στην άλλη: μελομακάρονο, κούλουμο, τσουρέκι. Σαν να βιάζεται και αυτή να τελειώνει μαζί μας.
Σαν να θέλει να μας αφήσει μόνους μας να συνεχίσουμε να ανεβαίνουμε το Γολγοθά μας.
Καλή Ανάσταση, γλυκιά μου. Όπως και αν την εννοείς.
διάβαζα την συνέντευξή του και σκεφτόμουνα ότι δεν υπάρχουν λόγια να πει κανείς όχι να παρηγορήσει απλά να αφήσει μία υπόνοια ότι ίσως κάπου στο ελάχιστο μπορεί να καταλαβαίνουμε όλο αυτό το δράμα. μία απώλεια δεν παύει να είναι μία απώλεια που οι περισσότεροι ίσως έχουν βιώσει.
μέχρι που άρχισα να διαβάζω τα σχόλια. δεν τα άντεξα όλα. λίγα που διάβασα δεν μπορώ να περιγράψω το συναίσθημα που ένοιωσα. τουλάχιστον ντροπής. τουλάχιστον θυμού.
η ανάσταση η αληθινή να μην είναι τόσο μακρινή όσο μοιάζει να είναι.
καλές σου γιορτές κατερίνα. αληθινά όμορφες.
Ανάσταση, σταυρός και...Μοχάμεντ πάνε μαζί; Θα σε ακούσει κανείς μητροπολίτης και θα φρίξει... ;)
Διάβασα και γω τη συνέντευξη, ένιωσα ακριβώς όπως περιγράφεις (μαζί με θυμό).
Καλή σου Ανάσταση, Κατερίνα.
Επιμένεις, Κατερίνα, να μην μας αφήσεις έστω λίγο να ξεφύγουμε από το αληθινό νόημα των ημερών. Δεν βλέπεις πόσο όλοι μας βοηθάνε να ξεχνάμε και να γιορτάζουμε; Αντί να κάνεις μια έρευνα αγοράς εκεί, μια παρουσίαση συνταγών για βάψιμο αυγών, να μας πεις τι θα φορεθεί το πάσχα, μας μιλάς για σταυρώσεις και γολγοθάδες!
Επιτέλους πότε θα το συνηθίσεις αυτό το τέρας, βρε κορίτσι μου!
Ο Χριστός ξανασταυρωνεται....Οχι (μονο ) γιατι εφθασε η Μ. Βδομαδα και < σημερον κρεμαται επι ξυλου....> αλλα γιατι η αδικια και η εξουσια ,οταν πανε μαζι σε οποιο μερος και σε οποιαδηποτε συγκυρια στηνουν σκηνικο Γολγοθα και Σταυρωσης....Οσο για την Ανασταση ευτυχως η Ελπιδα πεθαινει τελευταια!!!!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΞΕΚΩΛΙΑΡΑ ΓΑΛΛΟΦΕΜΙΝΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΥΤΣΑΣ ΑΥΤΗ Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΣΟΥΡΩΤΗΡΙ.ΠΕΣ ΜΑΣ ΠΟΣΕΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΕΣΥ ΚΙ ΟΙ ΠΟΡΝΕΣ ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΣΟΥ.
Τα φασιστικά καθάρματα που αναφέρει ο κακός λύκος, ποιά ακριβώς εννοεί?
Και γιατί αν στη θέση του άτυχου 15χρονου, βρισκόταν διερχόμενος κάποιο golden boy, υποψιάζομαι ότι το γεγονός ως γεγονός, θα είχε υποβαθμιστεί?
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΨΟΦΑ ΠΑΛΙΟΠΟΥΤΑΝΑ
ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΞΕΚΩΛΙΑΡΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ.
Αγαπητέ μου …Ανώνυμε,
Από ότι βλέπω …σχολίασες σε δεκάδες αναρτήσεις μου, πολλαπλώς, και με τον ίδιο κομψό και εξαιρετικά …πνευματώδη τρόπο.
Πάντα έτρεφα εξαιρετική συμπόνοια για την τραγική περίπτωση του ανθρώπινου κουρελιού, που κρύβεται πίσω από κάθε …χειρώνακτα. Και δεν βρίσκω και κανένα λόγο να εξαιρέσω την περίπτωση σου.
Φαντάζομαι επίσης, ότι το να γράφεις στο πληκτρολόγιο με το ένα χέρι, αφού το άλλο το χρησιμοποιείς για την μόνη και απολύτως μοναχική …απόλαυση που σου απέμεινε σε αυτή τη ζήση, θα σου είναι δύσκολο.
Για αυτό σου συνιστώ να απομακρυνθείς λίγο από το ηδονικό σου πληκτρολόγιο, έτσι ώστε να απολαύσεις την μοναχική ηδονή σου χρησιμοποιώντας και τα δύο σου χεράκια. Προσοχή μόνο, να μην λερώσεις και τον καναπέ.
Υ.Γ. Οι αντοχες μου ανθρωπάκι στις χυδαιοτητες, ειναι αποδεδειγμένα ισχυροτατες. Και αν πιστευεις ότι θα με σοκαρεις να τρεχω να σε κυνηγάω για να σβήσω τις αθλιοτητες σου, ή να βάλω moderation, ε,εκτός απο μαλάκας είσαι και εντελώς κρετίνος.
Προς διαχειρίστρια ιστολογίου.
Είναι ακατανόητη η παραμονή τετοιου υβρεολογίου χωρίς διαγραφή.
Ο κάθε ψυχανώμαλος λεει οτι θέλει,αλλά και η δημοσιοποόηση της αχρειότητας ποιον εξυπηρετεί;;
Οι βρισιές δεν απευθύνονται μόνο σε προσωπα αλλά και στους αναγνώστες.
Ακατανόητα πράγματα.........
"Δρομέας"
Δημοσίευση σχολίου