Τα νεοΧριστιανόπουλα και η δικαίωση της Φρειδερίκης

Μπορεί τα κατηχητικά της Εκκλησίας να μην είναι και πολύ της ...μοδός, αλλά οι νεοΧριστιανοί, μας καλούν να μετανιώσουμε για τον τρυφηλό και ανέντιμο βίο μας, και επιχειρούν (άλλοι επ’ αμοιβή και άλλοι «εθελοντικά») να μας διαπαιδαγωγήσουν και να μας επαναφέρουν στον δρόμο της Αρετής.

Μπορεί το να ρίχνεις στο παγκάρι τον οβολό σου, να μην είναι και πολύ trendy στις μέρες μας, αλλά δόξα να έχει ο Γιαραμπής, υπάρχουν δεκάδες ...Πρωτοβουλίες(sic), ...Δράσεις (sic!), MKO (sic!!) και εν πάσει περιπτώσει πάσης φύσεως... φιλανθρωπικά δρώμενα, για να σώσεις ...νεοπασοκική την ψυχή σου.

Η εκμετάλλευση, η φτώχεια, η αδικία, η ανεργία, τα τεράστια συμφέροντα που εξαντλούν το περιβάλλον, και οι χρυσοφόρες business για να το ...«σώσουν», το ξεπούλημα της δημοσίας περιουσίας, η καταπάτηση του δημόσιου χώρου, η διάλυση του κοινωνικού ιστού, δεν είναι ζήτημα πολιτικής. Για τους νεοΧριστιανούς δεν υπάρχουν κοινωνικές δυνάμεις που συγκρούονται. Δεν υπάρχουν κοινωνικά συμφέροντα που κονταροχτυπιούνται. Δεν υπάρχει καν ιστορία. Για τους νεοΧριστιανούς η «κρίση» εμφανίζεται ως θεόπνευστη τιμωρία, της Παγκαλείου ρήσεως «μαζί τα φάγαμε». Εσάς τώρα, σας κάνει ο Πάγκαλος για ...ευαγγελιστής; Εμένα περισσότερο μου φερνει στον κουτσαβακισμό του Κουτσόγιωργα. Στο μόνο που του φέρνει του ...Ιωάννη, είναι ότι και οι δυο αναφερονται στην... «Αποκάλυψη».

Ο μόνος δρόμος μπας και συχωρεθούν οι αμαρτίες μας κατά το κήρυγμα των ΝεοΧριστιανών, είναι να πάρουμε τα ποδήλατα, τις σκούπες, τα φαράσια, τις μπογιές, τις καραμούζες, τα κεριά, και να ...«σώσουμε» την πόλη, τα δέντρα, τα λουλούδια, τις ζαρντινιέρες, και άμα λάχει να ρίξουμε ένα βλέμμα συμπόνιας στους φτωχούς, και ένα χτύπημα στη πλάτη στους άνεργους, σώζοντας τους απο τις κακές τους συνήθειες, αιτίες άλλωστε των δεινών τους. Το μοναδικό είδος ακτιβισμού που χαιρετίζουν οι νεοΧριστιανοι, είναι η ...σωτηρία της ψυχής.

Το μνημόνιο, είναι η θεία τιμωρία, για τον τρυφηλό βίο που διήγαμε ως πολίτες.
Η κοινωνία ήταν άρρωστη-μετανοείτε- και τώρα πρέπει να ξαναβρεί την ψυχή της, με νηστεία και προσευχή. Προσευχή στον νέο ...Θεό. Ως νεοΘεός, οι ΝεοΧριστιανοί επιδεικνύουν την προτίμηση τους, στον Γεώργιο Β’ Παπανδρέου Γ’ τον Ποδηλάτη, μεγάλη η Χάρη του.

Οι απεργίες των εργαζομένων, τους στερούν το δικαίωμα τους να ψωνίζουν, να έχουν υπηρεσίες, να κυκλοφορούν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Άσε με τους σκουπιδιάρηδες . Μένος! Αν εξωγήινος(χάσαμε και αυτή τη ευκαιρία!!!!) διαβάσει τα γραφόμενα τους, θα ...καταλάβει ότι τελικά, η αιτία των δεινών του νεοελληνικού Κράτους είναι οι σκουπιδιάρηδες. Αυτοί που για ένα μεροκάματο, απεργούν και χαλούν το mood της πόλης.

Οι διαδηλώνεις στερούν στους νεοΧριστιανούς, τον δημόσιο χώρο τους. Όταν τα χημικά πέφτουν σαν το χαλάζι, ο πληγωμένος νεοΧριστιανός ...ποιητής αναστενάζει. Αν δεν γίνονταν διαδηλώσεις δεν θα έπεφταν χημικά. Άσε που υποχρεώνονται τα ρομαντικά μάτια των νεοΧριστιανών, να αντικρίζουν και την βία.

Ο Άνθιμος είναι καρικατούρα μπροστά στον ταλιμπανισμό και την κουτοπονηριά των νεοΧριστιανών, μη μπορώντας ουτε καν αυτός να συναγωνιστεί το μπαράζ των κοινωνικών κανιβαλισμων και των θεολογικών αυτισμών τους. Οι νεοΧριστιανοί, ψάλλουν ολημερίς και ολονυχτίς ύμνους στην θεόπνευστη Κυβέρνηση και κατάρες στους αναιδείς εργαζομένους που τολμούν να διεκδικούν.

Δεδομένου ότι η επιστήμη είναι κατηγορηματική, ότι η βλακεία είναι μεν ασθένεια αλλά δεν είναι λοιμώδης, όλη αυτή η απέραντη ηθικολογική ανηθικότητα των νεοΧριστιανόπουλων, δεν είναι τίποτα περισσότερο, παρά μια πονηρή και πολιτικάντικη Κυβερνητική επικοινωνιακή τακτική.

Οι νεοΧριστιανοί είναι οι ...πρασινοφρουροί...νέας κοπής.
Ένα συνοθύλευμα παλαιοπασόκων που κάνουν στροφή (με ελαφρά πηδηματάκια)στην θεολογικο-οικολογική... πχιοτητα του νέου ΠΑΣΟΚ και νεοδεξιών που επιτέλους βρήκαν αυτό που ...αναζητούσαν πολιτικά και πολιτιστικά. Την δικαίωση της Φρειδερίκης.