Κοτζαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες

Αιώνες ολόκληρους η Εκκλησία (όπως και οι πάσης φύσεως... «εκκλησίες») βασίζεται στο δόγμα, στο «πίστευε και μη ερεύνα», στο μεταφυσικό, στην «ηθική», την ηθικoλογία, την προβολή του ...ενάρετου και την ανταμοιβή στην ...άλλη ζωή. Η τιμωρία,...επισης. Και βέβαια αιώνες ολόκληρους, επικαλείται την οργή του Θεού, για τα κακά που βρίσκουν τους ανθρώπους, όταν αυτοί είναι ανήθικοι και διεφθαρμένοι. Ο ...φόβος, ειναι παντα ένα απο τα συστατικά της ...επιτυχίας.

Η Κυβέρνηση του Γεωργίου Β’ Παπανδρέου Γ’ μιμήθηκε φασονατζιδικα επικοινωνιακά, την Εκκλησία.
Μας προέτρεψε να αυτομαστιγωθούμε κοινωνικά, όλοι μαζί.

«Όλοι μαζί»....μια κουβέντα είναι αυτό. Αλλά και στην Εκκλησία...επίσης μια κουβέντα είναι το «όλοι μαζί».

Μας κάλεσε ...πιστους, να προσευχηθουμε στην χάρη του Μεγάλου Στοχαστή, να απεμπολήσουμε τα ...ανήθικα δικαιώματα, να ψάλλουμε το «σφάξε με αγά μου να αγιάσω» και προσπάθησε με μεσίτες, τους τηλε-ευαγγελιστές, να μας πείσει, ότι ο δρόμος του μαρτυρίου είναι ...μονόδρομος. Η ανταμοιβή ...στην άλλη ζωή. Η τιμωρία, ...επίσης. Μας κάλεσε να ...φοβηθούμε.

Δεδομένου ότι ζούμε σε κοσμικό Κράτος, με ενόχλησε αισθητικά, η παρουσία του Αρχιεπισκόπου σε Υπουργικό Συμβούλιο. Θυμάστε φανταζομαι συχωριανοί, εκείνες τις ήσυχες μέρες της ...νεωτερικής «δημοκρατίας», τότε που καλούμαστε οι ιθαγενείς, να δούμε live στα pc μας τα υπουργικά συμβούλια.
Βόλευε το προφίλ του Ιερώνυμου, για ...επικοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ κάποτε ως ...σοσιαλιστικό Κόμμα, «προστάτης»- με την τρεχουσα έννοια του όρου το ..."προστάτης"- των εργαζομένων, φωτογραφιζόταν με τους ...συνδικαλιστές. Στην ...νεωτερική του φάση φωτογραφίζεται με τους Δεσποτάδες.

Απο τους ...στρατιώτες, στους ...φιλάνθρωπους.
Όταν όμως το ταΐζεις το τέρας, είναι μοιραίο, νομοτελειακό θαρρείς, ότι κάποια στιγμή θα σε δαγκώσει.

Ας κάνει ότι καταλαβαίνει η Εκκλησία. Ζούμε σε φιλελεύθερες εποχές, ιερά τα δικαιώματα της γνώμης, ας είναι ...ιερό και το δικαίωμα το δικό της. Προσωπικά, με αφήνει παγερά αδιάφορη. Θεωρώ ότι ο ντόρος γίνεται, απλά γιατί είναι ένας ...εύκολος ντόρος.

Αλλά για να πούμε και του στραβού το δίκιο, αν κάτι πιστεύω ότι δικαιούται να ζητήσει η Εκκλησία από την Κυβέρνηση, είναι τα ποσοστά της, για την χρήση της επικοινωνιακής της πατέντας.
Ακόμα και αν το προϊόν της Εκκλησίας είναι η διαχείριση του υπαρξιακού άγους του ανθρώπου, ένα ιστορικά τεράστιο κεφαλαίο, ενώ το προϊόν της Κυβέρνησης, το έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ. Ούτως ή άλλως, όταν μετατρέπεις την πολιτική σε θεολογία, τελικά σε εκδικούνται ΚΑΙ οι δύο.

Ας την πληρώσει λοιπόν η Κυβέρνηση την Εκκλησία, ακόμα και αν αυτή η φασονατζίδικη αντιγραφή, στη περίπτωση της Κυβέρνησης, δεν έπιασε, παρά μόνο σε λίγους ...πιστούς, και για πολύ λίγο χρόνο.

Πάντα η Εκκλησία ήταν πιο έξυπνη απο τις κοσμικές εξουσίες. Πρώτα ...συμμαχούσε με το διάβολο, και μετά καμωνόταν ότι τα έβαζε μαζί του. Κοτζαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες.
Όσο για την Κυβέρνηση... το Βυζάντιο έπεσε, όταν τα παπαδοπαίδια, ήταν πιο πολλά από τους στρατιώτες. Το ΠΑΣΟΚ, δεν διαθετει πια στρατιώτες πολιτικής, με "χριστιανοπουλα" και «παπαδοπαίδια», παλεύει να κάνει την ...δουλειά του. Και με όσους τηλε-ευαγγελιστές μεσίτες του Λόγου Του...