Ο Ιππίας μαραθωνοδρόμος

Συνήθως ο εκβιαστής στηρίζεται σε ντοκουμέντα που ενοχοποιούν για κάτι τον εκβιαζόμενο. Ο εκβιαζόμενος βέβαια ξέρει πολύ καλά, ότι κάθε φορά που θα ενδώσει και θα ...πληρώσει τον εκβιαστή του, κάνει ένα ακόμα βήμα προς τον γκρεμό. Ο εκβιαστής δεν θα σταματήσει παρά μόνο αν δει το θύμα του νεκρό.

Αυτές τις μέρες ζούμε σε αυτόν τον τόπο ένα high-tech εκβιασμό.
Τα ...ντοκουμέντα του εκβιασμού, τα κατασκεύασε ο εκβιαστής μόνος του. Κατ’ αρχάς διεκδίκησε την εξουσία ψευδόμενος συνειδητά- το ομολόγησε με περισσή χυδαιότητα ο υφυπουργός του θιάσου, ο κ. Σαχινίδης. Στη συνέχεια έκανε ότι ήταν δυνατόν και ότι φάνταζε αδύνατον για να φτάσουμε σε αδυναμία δανεισμού- αρκεί να δούμε που παρέλαβε τα spreads δανεισμού, πόσες φορές υπερκαλύφθηκε απο τις αγορές με χαμηλό επιτόκιο το ποσό που ζητούσαμε, τι ποσά ΑΡΝΗΘΗΚΕ να δανειστεί, με τι απίστευτους βυζαντινισμούς φτάσαμε στο περίφημο μνημόνιο, και με τι άγνοια κίνδυνου και παραχωρήσεων ψηφίστηκε αυτό, από το κομματικό στρατό του θιάσου.

Από εκεί και πέρα ο «πατριωτισμός» επέβαλε την διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και πάνω από όλα την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων. Αν χρειαστεί καίγονται και κάποιοι εργαζόμενοι. Είδατε τι κακό κάνουν οι διαδηλώσεις; Καλά το ξέραμε ότι είστε διεφθαρμένοι πολίτες, αλλά σαν δεν ντρέπεστε να γίνετε και δολοφόνοι πολίτες... Αφήστε τα όλα πάνω μου. Εγώ ...πονάω.

Ποιος έφταιγε για όλα αυτά; Ο ...άλλος. Έφταιγε ο προηγούμενος- κάτι τόλμησε να πει και για το ...πιο προηγούμενο, λες και δεν ήταν ο Πρωθυπουργός, που έκανε καριέρα σαν Υπουργός των Κυβερνήσεων Σημίτη, λες και ο Σημίτης δεν τον έχρισε διάδοχο του. Ο προ-προηγούμενος βέβαια, του έστειλε σαφές μήνυμα, ο αρχηγός του θιάσου χέστηκε και μάζεψε τις τζάμπα μαγκιές.

Αλλά πιο πολύ από όλους φταίγατε εσείς. Εσείς οι διεφθαρμένοι. Εγώ θα σας ...θεραπεύσω. Πονάω που σας κόβω τη δουλειά, πονάω που σας κόβω τη σύνταξη, πονάω που σας κόβω το φάρμακο, πονάω που σας κόβω τη ζωή, πονάω.
Αλλά για το καλό σας, σας εκβιάζω ότι αν δεν με πληρώσετε, θα έρθουν άλλοι και...

Την ίδια στιγμή, το Κράτος λεηλατείται από τους ηθοποιούς του θιάσου. Τα πάντα ξεπουλιώνται, τα πάντα χαρίζονται Δουλειές στήνονται, δουλειές χαλάνε, "επενδύσεις" στήνονται, "επενδύσεις" χαλάνε. Ποιος ξέρει; Κανείς. Ούτε καν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που υπεραμύνεται στη Βουλή της ...επένδυσης του Αστακού, όταν αυτή έχει ήδη ...τσακίσει στη μοιρασιά, δυο μέρες πριν. Ο Ερντογάν διαμηνυει στον Τουρκικό τύπο, να μην ασχοληθεί...αυτή τη στιγμή με την ...πράσινη αναπτυξη στο Αιγαίο.

Και τώρα η μεγάλη παρασταση. Και τώρα ένας ακόμη εκβιασμός. «Σγουρός ή Χρεοκοπία», «Καμίνης ή Θάνατος», «Μπουτάρης ή Χάος».
Εμείς, σου ετοιμάσαμε την χρεοκοπία, εμείς σου ετοιμάσαμε το θάνατο, εμείς σου ετοιμάσαμε το χάος. Πιάσαμε όλα τα στενά. Οι συνδικαλιστές δικοί μας. Η γκαιμπελική ενημέρωση δική μας. Οι δανειστές δικοί μας. Που πας ρε Καραμήτρο, φωνάζει ο Γεώργιος Β’ Παπανδρέου Γ’;

Δώσε, πλήρωσε μας. Μια ψήφο ρε σου ζητάμε. Μια ψήφο στους δικούς μας. Αύριο ... βλέπουμε τι θα σου ζητήσουμε ως ...πατριωτικόν.

Ο εκβιαστής που έφτιαξε τα ντοκουμέντα του εκβιασμού μας, σήμερα μας ξαναβάζει το πιστόλι στον κρόταφο. Εγώ ή η χρεοκοπία, που δημιούργησα. Ένα δίλημμα που διαβάζεται μόνο σαν μια πρόταση. Εγώ είμαι η χρεοκοπία.

Και τα μικρά παιδιά ξέρουν ότι ο εκβιαστής δεν σταματάει ΠΟΥΘΕΝΑ. Όσο τον πληρώνεις τόσο περισσότερο ζητάει.

Ο Ιππίας, που ξεχειμώνιαζε στην αυλή του Δαρείου, σήμερα με τα γυαλισμένα αθλητικά παπούτσια παριστάνει τον μαραθωνοδρόμο. Πιθανότατα ο Δαρείος να έχει ήδη πατήσει όλη την Ευρώπη. Οι Πλαταιείς δεν ήρθαν και η μάχη αναβλήθηκε. Αλλά και οι δούλοι δεν έχουν κανένα λόγο να σκάψουν με τα χέρια τους τον τάφο τους.

Η Αριστερά τρομοκρατημένη από τα κελεύσματα πολιτικής ορθότητας των Μήδων για την τάξη, δεν κάλεσε ΣΗΜΕΡΑ τους δούλους των συσσιτίων, των άνεργων, των λουκέτων, στο Καλλιμάρμαρο. Δεν κάλεσε τους απόμαχους της δουλειάς και της ζωής, που τους ανεμίζουν ένα 100ευρω ...για μια ψήφο.
Δεν τους κάλεσε να σταθούν έτσι εκεί, στην άκρη της ...γιορτής, στημένοι, ακίνητοι, σιωπηλοί, βλοσυροί, αμίλητοι. Με αυτό τον φόβο που δημιουργεί η ...σιωπή των ...βλοσυρών στους κρατούντες...
Ή Αριστερά σήμερα δεν γέμισε με αφίσες- ναι έτσι ...ρυπαίνοντας τις λεωφόρους- με την φωτογραφία του Γρήγορη Λαμπράκη και αυτόν τον έναν που δεν άντεξε και ξέκοψε από το φοβισμένο και τότε πλήθος στην άκρη του δρόμου και να περπατήσει δίπλα του. Ακόμα και κάποιος που θα έβλεπε την αφίσα, απο περιεργεια θα ...διαβαζε τι έγινε τότε. Θα διαβαζε τα ...μελουμενα.

Η Αριστερά δεν ακούει πια τους ποιητές. Εμείς δεν ακούμε πια τους ποιητές. Όπου ακούς «τάξη» ανθρώπινο κρέας μυρίζει. Αλλά, ποια είναι η Αριστερά; Εμείς. Η αριστερά, αυτή που θα παραμείνει Αριστερά... θα ακολουθήσει αυτό που γίνεται στη κοινωνία. Πάντοτε έτσι έτρεχε η Ιστορία.


Υ.Γ. Αν κάτι πραγματικά με αηδιάζει δεν είναι οι εκβιασμοί του ...Ιππία. Ο Ιππίας θα πάει σε εκλογές ΜΟΝΟ αν το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι πολύ καλό για το ΠΑΣΟΚ, ή μόνο αν το σκηνικό της συγκυβέρνησης με τους ...προθύμους έχει ήδη στηθεί. Μόνο δηλαδή αν έχει εξασφαλισμένο ότι θα την τελειώσει τη ....δουλειά.
Αν κάτι με ανησυχεί είναι ότι ένας, ΕΝΑΣ ...δικός του, ένας που κατεβαίνει με την στήριξη ή το χρίσμα του, ένας από αυτούς που ...περιφέρονται και υπερηφανεύονται για την προέλευση τους από την κοινωνία των πολιτών, δεν ένοιωσε την ανάγκη να πει «όχι, εγώ πιόνι στην δική σας χυδαιότητα δεν γίνομαι, δεν τη θέλω τη στήριξη σας».

Δεν με ανησυχούν ούτε ο Γεώργιος ο Β΄ και ο θίασος του, ούτε τα παιδιά του κομματικού τους σωλήνα, όπως οι κάθε λογής Σγουροί και Μίχες.
Οι Καμίνηδες και οι Μπουτάρηδες, είναι αυτοί που πραγματικά με ανατριχιάζουν. Παραμένουν στις ...επάλξεις και οι δύο. Ο ένας να ξεκατινιάζεται με τον Κακλαμάνη και ο άλλος να ξεκατινιάζεται με τον Άνθιμο. Κουβέντα να γίνεται. Στα ...μεσημεριανάδικα.