Η Συναίνεση

Στην εποχή της επικοινωνίας υπάρχουν λέξεις που έχουν πάντα θετικό πρόσημο στο μυαλό μας.
Η λέξη …Αγάπη, η λέξη ….Δίκαιο, η λέξη …Πατρίδα, η λέξη …Νέος.
Μέσα σε όλες αυτές τις λέξεις υπάρχει και η λέξη …συναίνεση. Αγαπημένη λέξη των media, η «συναίνεση». Και όπως όλα τα αγαπημένα των media, αυτού του πεπτικού σωλήνα που καταβροχθίζει απόψεις, πραγματικότητες, γεγονότα, θέσεις και πολιτικές, τις αλέθει με μια μηχανιστική ευκολία και τις αφοδεύει στα μούτρα μας, είναι ΚΑΙ αυτή μια βολική λέξη.

Αλλά συναίνεση σε …τι; Και απέναντι σε …ποιον;
Η κριτική μου στην «συναίνεση», δεν αφορά στην αποδοχή εκ μέρους των κοινωνιών τω κανόνων της συνύπαρξης και των κανόνων της συμβίωσης. Στην κατ’ αρχήν συμφωνία για την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών, από το Κράτος, συναινούμε όλοι ή σχεδόν όλοι, και αυτό αυτόματα σημαίνει, ότι εκχωρούμε σαν άτομα μέρος της ελευθερίας μας προκειμένου να συνυπάρξουμε.

Η Συναίνεση όμως στις μέρες μας , τείνει να αναδειχτεί σε υπερπολιτική λέξη, και σιγά ή …γρήγορα, επιχειρεί να υποκαταστήσει την πολιτική. Η συναίνεση τείνει να ταυτιστεί με την Ηθική, με την Σύνεση, με την Αποτελεσματικότητα, και ακόμα χειρότερα με την Δημοκρατία.

Ξαφνικά καλλιεργείται η ιδέα ότι η συναίνεση στα προγράμματα και στις πολιτικές των Κομμάτων είναι θετικό γεγονός.
Ξαφνικά ο μέσος πολίτης, απεικονίζεται στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, να φωνάζει... «βρείτε τα», λες και η συναίνεση των πολιτικών κομμάτων, σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, οικονομικής διαχείρισης, διοικητικής δράσης, προσφέρει με ένα μαγικό τρόπο την ...λύση.
Ξαφνικά αξιόπιστος φορέας δεν είναι αυτός που υποστηρίζει την θέση του, αλλά αυτός που συγκλίνει στην θέση του αντιπάλου του.

Εδώ και καιρό αυτό που εγώ ψυχανεμίζομαι είναι ότι πολιτικές δυνάμεις στη βάση μιας …ιδιότυπης συναίνεσης, ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ετερόκλητων- και ιστορικά αλλά και «ιδεολογικά»- κομματικών χωρών, επιχειρούν να μας πείσουν για το τέλος της πολιτικής. Ξαφνικά η συναίνεση είναι το μεγάλο και το μοναδικό ζητούμενο. Ξαφνικά στήνονται συμμαχίες προθύμων. Μάλιστα κάποιοι με …ηθικολογικό οίστρο, επιχειρούν να συγκαλύψουν ότι η πολιτική από τη φύση της εκφράζει κοινωνικές δυνάμεις, συγκροτείται στη βάση συμφερόντων και ερμηνεύεται με αναφορά σε συγκρουόμενα κοινωνικά συμφέροντα.

Κόμματα φτιάχνονται πυρετωδώς. Κόμματα με ημερομηνία …ίδρυσης ολίγων μηνών, που ως μέλη άλλου Κόμματος, καταψήφισαν την κεντρική κυβερνητική πολιτική, συν-στηρίζουν με την Κυβέρνηση υποψηφίους σε αυτοδιοικητικές εκλογές . Εκλογές όμως που ο Πρωθυπουργός όρισε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι έχουν χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση. Η κ. Ντόρα ετοιμάζει πυρετώδως το ...Κόμμα της. Ο βρυκολακας μπάμπας της ...αγορευει και μάλιστα ταυτοχρονα με τη διακαναλική του Πρωθυπουργού. Ο βρυκολακας Μάνος, μας συστηνει ξανα μανά το φρεσκο υλικό του, τον Μπουτάρη και τον Καμίνη. Ο Καρατζαφέρης όπως πάντα, μέσα από πλήθος οβιδιακών μεταμορφώσεων, είναι έτοιμος να συνεισφέρει και να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε Κυβέρνηση. Ούτως ή άλλως η πολιτική ζωή έχει Καρατζαφεροποιηθεί εδώ και καιρό.

Ακόμα και για οικουμενικές Κυβέρνησης αρχίζουν να διακινούνται σενάρια. Αυτή η ρημαδοιστορία και οι φάρσες της, χαμογελάει στην γωνία με κάτι …sir.

To μέτωπο της συγκυβέρνησης…ετοιμάζεται πυρετωδώς. Μα κινδυνεύει η Πατρίς…

Τι απομένει…έξω από το μέτωπο των …συναινούντων; Σίγουρα η Αριστερά, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ.

Τι θα κάνει η ΝΔ;
Ποια πραγματικά σημασία είχε η μη ψήφιση του μνημονίου από τη ΝΔ;
Ήταν μια ευκαιριακή επικοινωνιακή καταψήφιση ή… είχε έναν ισχυρό συμβολισμό για τα μελλούμενα;
Μπορεί να αντέξει η ΝΔ να απομονωθεί από τους …φυσικούς της συμμάχους; Θα υποστηρίξει μέχρι τέλους τον κοινωνικό φιλελευθερισμό ή θα κινηθεί στον …συναινετικό νεοφιλευθερισμό;

Τι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ;
Θα παραμείνει ένα συμπαγές Κόμμα; Τμήματα του θα αποσχισθούν και θα συγκροτήσουν κάποιο άλλο κομματικό φορέα; Τμήματα του θα μεταφερθούν σε άλλους πιο φιλόξενους ιδεολογικά χώρους;

Και τι θα κάνουμε όλοι εμείς σε μια «Δημοκρατία» που η …συναίνεση τους, δεν θα επιτρέπει επιλογή; Εκεί όπου το «δεν υπάρχει εναλλακτική» δεν θα εκφράζεται μόνο σαν οικονομική πολιτική αλλά και σαν «δημοκρατική» λύση;

Τι σημαίνει «συναίνεση» για να μην υφίσταται …πολιτικό κόστος. Ποια μέτρα απαιτούν τέτοιο «πολιτικό κόστος», όπου …από την μια θα είναι τα μέτρα και από την άλλη…σχεδόν τίποτα Μπορεί ο όποιος δικομματισμός να κάνει εναλλαγή κομμάτων με συγκλίνουσες πολιτικές, αλλά το εκάστοτε Κυβερνών Κόμμα, φοβούμενο μη χάσει την εκλογική του πελατεία, …μετρούσε το …πολιτικό κόστος. Μήπως τώρα πια η συναίνεση απλά σημαίνει «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» γιατί…συναινέσαμε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση; Γιατί …στη δική μας …δημοκρατία, δεν υπάρχει ούτε …πολιτικό κόστος για μας, ούτε πολιτική διαφυγής για εσάς;

Πόσο …όμορφη λέξη είναι η «συναίνεση»; Τι σκηνικό στήνεται; Τι ψηφίζουμε την Κυριακή; Για ποιο πραγμα ψηφιζουμε την Κυριακή;