Στραβά το καπελάκι μου....

Εγώ να σας εξομολογηθώ την αμαρτία μου, αν κάτι κάνω πολύ συνειδητά σε αυτήν την ζωή είναι ...να καταναλώνω.
Και να τα εορτοδάνεια, και να τα καταναλωτικά, και να οι κάρτες, και να τα φέσια, ανέμελη μέχρι τώρα. Αυτό με τα ψάρια, τα λεφτά και την φρεσκάδα τους...moto ζωής. Και επειδή με τα ψάρια ...δεν το έχω, με τα λεφτά... φρεσκότατα σας λέω...καλέ ωμά, λερώνονται τα χέρια μου από το μελάνι..

Αλλά όχι καρδιά μου, ως εδώ. Φέτος τα Χριστούγεννα, θα περιοριστώ. Φέτος θα αποκτήσω και καταναλωτική συνείδηση και φορολογική συνείδηση και οικολογική μπορώ να σου πω. Μια περιφερόμενη συνείδηση θα είμαι.

Βέβαια την βλέπω την καταθλιψάρα, έρχεται. Θα μου πεις γιατί να σου τα φάει κοπέλα μου η Lilly (φαρμακοβιομηχανία) και να μην στα φάει η Prairie (κοσμετολογία), άσε που τα φαρμακεία δεν παίρνουν και κάρτες....
Έτσι είναι όμως...πρέπει να αποταμιεύσω. Τέρμα, τέλειωσα πια με τα καταναλωτικά πρότυπα που βασίζονται σε εικονικές αξίες...

- Τι να αποταμιεύσεις ρε ...μου λέει η φίλη μου η Ούρσουλα, που την τελευταία φορά που πέτυχες το βιβλιάριο καταθέσεων σου, ήταν τυχαία, ψάχνοντας καλσόν χωρίς πόντο. Και ήταν ακόμα σε δραχμές. Και το υπόλοιπο τριψήφιο.... σε δραχμές υπενθυμίζω.
- Λοιπόν, άμα ξημεροβραδιάζεσαι με τις Τατιάνες και τις Δρούζες, πως να καταλάβεις καλή μου; Η κρίση είναι μόδα.
- Για αυτό ντύθηκες ρε Κατερίνα, Βασιλάκης Καΐλας;
- Λοιπόν, η μόδα πάντα ακολουθούσε ή υπογράμμιζε με τον δικό της τρόπο κοινωνικές, πολιτικές ή οικονομικές εξελίξεις. Δηλαδή εσύ θεωρείς ιστορικά τυχαίο ότι ο Dior λάνσαρε το new look, αμέσως μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο;
Πριν δέκα χρόνια που η οικολογία ήταν το «new big thing», όλα αυτά τα κατάλοιπα πετρελαίου δεν έγιναν ξαφνικά βυνίλ και συνθετικά;;
- Αμ νομίζεις δεν σε θυμάμαι ντυμένη αστροναύτη; Δεν θυμάσαι με εκείνο τον τύπο, που νόμιζες ότι σε κοίταζε έκθαμβος- δηλαδή έκθαμβος σε κοίταζε, αλλά για άλλο λόγο από αυτόν που εσύ νόμιζες- και όταν πήγες υποτίθεται τουαλέτα, συναμενη κουνάμενη, έτσι να τον δεις από κοντά, σου σφύριξε «Η εξώγαμη κόρη του Νηλ Αμστρογκ είσαι;»
- Καλά αφού μια ζωή μπλέκουμε με ανίδεους, με κάγκουρες, με passé τύπους, τι περιμένεις; Λοιπόν φέτος είναι της μόδας τα μουντά χρώματα, οι φόρμες των εργατριών που παραπέμπουν στην δεκαετία του 30. Μάλιστα το νέο στυλ λέγεται «Depression-era». Πάνε τα σύνολα υπερπαραγωγές, σκούρα, μόνο σκούρα και φόρμες εργασίας, ριχτά ταγιέρ, ριχτά φορέματα με τσέπες.
- Γιατί τσέπες;
- Μα δεν έχεις πια τσάντα. Και γιατί δεν παίζει πλαστική τσάντα, και γιατί ξαναεπιστρεφουμε στο στυλ σε κερνάει ο συνοδός. Αυτά τα μισά μισά, αυτά τα χθες εσύ, σήμερα εγώ, τελειώσανε. Επιστροφή στους παραδοσιακούς gentlemen και παλιά φθαρμένα ρούχα, το ένα πάνω στο άλλο, λιτές γραμμές.
- Καλά, αλλά αυτοί οι gentlemen το ξέρουν, ή θα κυκλοφορείς με την Vogue στο χέρι να τους πείσεις, ότι δεν μπορεί αφου το λέει η Vogue, πρέπει να πληρώνουν το λογαριασμό;
- Αυτοί που αξίζουν, το ξέρουν. Να κοίτα εδώ. Αυτό είναι το στυλ.
- Παναγία μου, τρελάθηκες τελείως; Τι είναι αυτό που φοράει στο κεφάλι;
-Α, για το καπέλο με τα μαυροπούλια λες; Λοιπόν τα είχε λανσάρει η Chanel το 32. Καπέλα, ιδιαίτερα καπέλα , για να αποσπούν το βλέμμα από τα τριμμένα ρούχα.
- Και εννοείς ότι θα βάλεις, αυτήν την τουφεκισμένη μπεκάτσα στο κεφάλι να πάμε στο Γκάζι;
- Ναι γιατί; Αυτό είναι το στυλ. Κατάθλιψη με μικρές χαρούμενες λεπτομέρειες. Γούνινα κασκόλ και μικρά ζώα σε μικρά ή μεγάλα κάπελα.....
- Λουστράκος με το ζωντανό στην κουρούπα;;. Εγώ μαζί σου δεν βγαίνω.
- Μα τι λες τώρα, σου λέω είναι το νέο κίνημα, το «fashionista» αντικαταστάθηκε από το «recessionista» και επίσης το «vacation», από το «staycation».
- Λοιπόν, εγώ ρεζίλι δεν γίνομαι, αποφάσισα ότι είμαι οπαδός του «staycation», παρήγγειλε μια πίτσα, άσε που αν ψάξεις καλά μέσα στο χάος με τους καταλόγους του delivery, θα ξαναπετύχεις και το βιβλιάριο καταθέσεων.
- Όχι, έλα να πάμε για ένα ποτάκι, θα το συνδυάσω με σκούφο.
-Φιλενάδα έχεις τρελαθεί; Δεν άκουσες τον Καρατζαφέρη. Όποιος φοράει σκούφο, κουκούλα μπουφάν, μην σου πω και κασκόλ...ιδιώνυμο.
- Καλά, εγώ χωρίς τίποτα στο κεφάλι δεν βγαίνω, ας παραγγείλουμε πίτσα ή μήπως σούσι;
-Πίτσα. Ασυζητητί. Και να σου πω, επειδή το βλέπω να δυσκολεύουν τα πράγματα, ελπίζω τον Γενάρη να μην έχει γίνει μόδα το λουκ Νεαταρνταλ, να ρίχνουμε ένα τομάρι πάνω μας και έξω από την πόρτα.... Σε προτιμώ Βασιλάκη Καΐλα.