Να πω ότι η Κ.Δ. λέει ακριβώς ότι η ελπίδα είναι παιδί της απόγνωσης και της απελπισίας; Να πως ότι είναι τέκνο του μυαλού στην ύστατη στιγμή της απαισιοδοξίας του; Νομίζω θα κοινολογήσω.
Το όνειρο δεν το ξεχώρισα πολύ από την ελπίδα. Μέσα μου το ένα παράγει το άλλο. Η ελπίδα είναι απλά πιο «πραγματιστική» πιο στοχευμένη. Κάνει όμως την ίδια δουλειά. Άπειρες ώρες και φορές δούλεψε σαν άμυνα στην ήττα μου σαν εκδίκηση στη πτώση μου. Και με προσκυνημένο το κορμί αυτή έκανε τη δουλειά της και «νικούσε» εν ριπή οφθαλμού τους νικητές κρατώντας όρθιο το όνειρο.
Ελπίδα ίσον ο άγνωστος Χ πολλαπλασιαστής των δυνάμεων των αδυνάτων. Πόσοι δυνατοί δεν τη φοβήθηκαν αλήθεια! Και πόσοι δεν δοκίμασαν τελικά τη δύναμή και την οργή της!
Nα σου πω κοπελιά...έλα στα συγκαλά σου, γιατί θα σε αρχίσω από το πρωί μέχρι το βράδυ με το ΠΑΣΟΚ και μετά δεν σε σώζει ούτε ελπίδα ούτε τίποτα!!! Άντε, μην τα πάρω. Φτιάχνει ο ένας, πέφτει ο άλλος!!
Όνειρο και ελπίδα είναι διαφορετικά, αλλά εγώ τα ταυτίζω για λόγους ευκολίας!! Πως σκατά θε ελπίζω, αν δεν ονειρεύομαι μια ιδεατή κατάσταση; Το όνειρο είναι η μετουσίωση της ελπίδας σε εικόνες. Είναι μια καλή ψηφιακή Sony της Ελπίδας!!!
Σταματάμε να ελπίζουμε, όταν γνωριζουμε το μελλον. Αλλά, αυτό δεν είναι εφικτό... Κατερίνα μου, καλή μου κοπέλα, δέστα λίγο ψύχραιμα τα πράγματα. Μην αφηνεις τις λέξεις να σε βαζουν από κατω...
Συμφωνώ με μια παρατήρηση όμως .Το μυαλό είναι σε θέση να κάνει και λογικές διεργασίες ,να Βάλη τα πράγματα σε μια πραγματική διάσταση και να τα επεξεργαστεί ,πρέπει όμως να το πιέσουμε και λίγο να μην το αφήνουμε να παίρνει εύκολα και βολικά μονοπάτια .
Αναγνωρίζω ότι το παραπάνω σχόλιο μου παραείναι πολιτικά ορθό ,σκατά, ούτε που ξέρω και γω.
Καλησπέρα ακανόνιστη, ναι είναι εκπληκτική όχι μόνο στο έργο της της η Δημουλά, αλλά και η όλη της παρουσία αποπνέει μια αυρα. Το youtube, έχει και υπέροχες απαγγελίες ποιημάτων της.
Πιθανά μια απο τις παραμέτρους της εξίσωσης της ελπίδας, να είναι και το κουράγιο Στέργιε. Και αυτό ισχύει για τις ελπίδες όλου του κόσμου, ότι κι αν ελπίζει ο καθένας. Αλλά η ελπίδα έχει και σταθερές παραμέτρους, διαφορετικές για τον καθένα, πιθανά κάποιες απο αυτές να αναφέρονται στην επαναληψιμότητα της αποτυχίας.
Να στο ανατρέψω Cynical, το μέλλον το γνωρίζουμε όλοι, και είναι το μόνο δεδομένο. Και ακριβώς πιανόμαστε απο τις λέξεις, για να ελπίσουμε το ...ανέλπιδο.
Ξέρεις πόση ώρα στεκόμουν μπροστά στον υπολογιστή και σκεφτόμουνα τη τελευταία της φράση; "Ο απαισιόδοξος κάνει τη μεγαλύτερη κατανάλωση ελπίδας, αλλιώς δεν θα άντεχε να είναι απαισιόδοξος"! Κι' όμως! Είναι παράδοξο, αλλά είναι αληθινό! Πρώτη φορά είδα πώς είναι η Δημουλά! Και είναι σαν τη ποίησή της....
Βιολιστρια μου, και εμένα με σόκαρε όταν το πρωτοάκουσα, αλλά ναι έχει δίκιο. Είναι αυτή η περιεργη ελπίδα, που ουσιαστικά υποστηρίζει το ένστικτο της επιβίωσης και την ανθρωπινη φιλοδοξία για ...νίκες. Αν σκεφτείς ότι είμαστε το μονο θηλαστικό, που έχει επιγνωση του τέλους, της μόνης βεβαιότητας, του θανάτου, ομολογουμένως είναι εντυπωσιακός ο ανθρωπινος πολιτισμός και η ανθρωπινη δραστηριότητα. Την καλημέρα μου
14 σχόλια:
Την είχα δει αυτή την συνέντευξη... ηταν υπέροχη...
Η φωνή της... το ήρεμο πανέξυπνο βλεμμα της...όσα μοιράστηκε...
ΥΠΕΡΟΧΗ..
Καλημέρα Κατερίνα
Να πω ότι η Κ.Δ. λέει ακριβώς ότι η ελπίδα είναι παιδί της απόγνωσης και της απελπισίας; Να πως ότι είναι τέκνο του μυαλού στην ύστατη στιγμή της απαισιοδοξίας του; Νομίζω θα κοινολογήσω.
Το όνειρο δεν το ξεχώρισα πολύ από την ελπίδα. Μέσα μου το ένα παράγει το άλλο. Η ελπίδα είναι απλά πιο «πραγματιστική» πιο στοχευμένη. Κάνει όμως την ίδια δουλειά. Άπειρες ώρες και φορές δούλεψε σαν άμυνα στην ήττα μου σαν εκδίκηση στη πτώση μου. Και με προσκυνημένο το κορμί αυτή έκανε τη δουλειά της και «νικούσε» εν ριπή οφθαλμού τους νικητές κρατώντας όρθιο το όνειρο.
Ελπίδα ίσον ο άγνωστος Χ πολλαπλασιαστής των δυνάμεων των αδυνάτων. Πόσοι δυνατοί δεν τη φοβήθηκαν αλήθεια! Και πόσοι δεν δοκίμασαν τελικά τη δύναμή και την οργή της!
Nα σου πω κοπελιά...έλα στα συγκαλά σου, γιατί θα σε αρχίσω από το πρωί μέχρι το βράδυ με το ΠΑΣΟΚ και μετά δεν σε σώζει ούτε ελπίδα ούτε τίποτα!!! Άντε, μην τα πάρω. Φτιάχνει ο ένας, πέφτει ο άλλος!!
Όνειρο και ελπίδα είναι διαφορετικά, αλλά εγώ τα ταυτίζω για λόγους ευκολίας!! Πως σκατά θε ελπίζω, αν δεν ονειρεύομαι μια ιδεατή κατάσταση; Το όνειρο είναι η μετουσίωση της ελπίδας σε εικόνες. Είναι μια καλή ψηφιακή Sony της Ελπίδας!!!
Φιλάκια ζουπηχτά κοπελιά...Κατερινιώ μου!!!!
Σταματάμε να ελπίζουμε, όταν γνωριζουμε το μελλον. Αλλά, αυτό δεν είναι εφικτό...
Κατερίνα μου, καλή μου κοπέλα, δέστα λίγο ψύχραιμα τα πράγματα. Μην αφηνεις τις λέξεις να σε βαζουν από κατω...
τώρα με προβλημάτισες..
Ζητείτε Ελπις
Συμφωνώ με μια παρατήρηση όμως .Το μυαλό είναι σε θέση να κάνει και λογικές διεργασίες ,να Βάλη τα πράγματα σε μια πραγματική διάσταση και να τα επεξεργαστεί ,πρέπει όμως να το πιέσουμε και λίγο να μην το αφήνουμε να παίρνει εύκολα και βολικά μονοπάτια .
Αναγνωρίζω ότι το παραπάνω σχόλιο μου παραείναι πολιτικά ορθό ,σκατά, ούτε που ξέρω και γω.
Καλησπέρα ακανόνιστη,
ναι είναι εκπληκτική όχι μόνο στο έργο της της η Δημουλά, αλλά και η όλη της παρουσία αποπνέει μια αυρα.
Το youtube, έχει και υπέροχες απαγγελίες ποιημάτων της.
Πιθανά μια απο τις παραμέτρους της εξίσωσης της ελπίδας, να είναι και το κουράγιο Στέργιε.
Και αυτό ισχύει για τις ελπίδες όλου του κόσμου, ότι κι αν ελπίζει ο καθένας.
Αλλά η ελπίδα έχει και σταθερές παραμέτρους, διαφορετικές για τον καθένα, πιθανά κάποιες απο αυτές να αναφέρονται στην επαναληψιμότητα της αποτυχίας.
Τσουλουφόπαιδο, μια χαρά είμαι. Απλά κάνω ασκήσεις ετοιμότητας.
Και θα έπρεπε μετά απο τόσο καιρό να έχεις καταλάβει ότι εμεις στο ΠΑΣΟΚ, είμαστε ...ετοιμοπολεμοι....
Αυτήν την βδομάδα έχω χρεωθεί εγώ την άσκηση...
Φιλιά
Να στο ανατρέψω Cynical, το μέλλον το γνωρίζουμε όλοι, και είναι το μόνο δεδομένο.
Και ακριβώς πιανόμαστε απο τις λέξεις, για να ελπίσουμε το ...ανέλπιδο.
Καλησπέρα tovene, όχι μην προβληματιζεσαι, είπα και πριν, είναι απλά ασκήσεις ετοιμότητας.
Ξέρεις de profundis πόσο πολύ σε εκτιμώ.
Όσο όμως και αν προσπάθησα να απαντήσω...όντως το σχόλιο είναι ...εξωφρενικά πολιτικά ορθό.
Ξέρεις πόση ώρα στεκόμουν μπροστά στον υπολογιστή και σκεφτόμουνα τη τελευταία της φράση; "Ο απαισιόδοξος κάνει τη μεγαλύτερη κατανάλωση ελπίδας, αλλιώς δεν θα άντεχε να είναι απαισιόδοξος"!
Κι' όμως! Είναι παράδοξο, αλλά είναι αληθινό!
Πρώτη φορά είδα πώς είναι η Δημουλά! Και είναι σαν τη ποίησή της....
Βιολιστρια μου, και εμένα με σόκαρε όταν το πρωτοάκουσα, αλλά ναι έχει δίκιο. Είναι αυτή η περιεργη ελπίδα, που ουσιαστικά υποστηρίζει το ένστικτο της επιβίωσης και την ανθρωπινη φιλοδοξία για ...νίκες.
Αν σκεφτείς ότι είμαστε το μονο θηλαστικό, που έχει επιγνωση του τέλους, της μόνης βεβαιότητας, του θανάτου, ομολογουμένως είναι εντυπωσιακός ο ανθρωπινος πολιτισμός και η ανθρωπινη δραστηριότητα.
Την καλημέρα μου
Δημοσίευση σχολίου