Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Ο κ. Τομπάζης, η κ. Γ. και οι λευκές ...σαύρες

Το περιστατικό είναι απολύτως πραγματικό, το άκουσα χθες το βράδυ και αφορά τους γονείς ενός φίλου, τον κ. Κ. και την κ. Γ.
Ο κ. K., παλαιός και πολύ ταλαιπωρημένος Αριστερός, ηλικιωμένος με μεγάλα προβλήματα υγείας. Ουσιαστικά κλεισμένος στο σπίτι με ελάχιστα περιθώρια εξόδου, ίσα για κάποιες επισκέψεις σε γιατρούς και νοσοκομεία. Η μητέρα, πάντα αρωγός, πάντα εκει, ταλαιπωρημένη απο τη ζωή, και με μόνο πλούτο και καμάρι τα πολυάσχολα πια παιδιά της.

Συνοικία Αμπελόκηποι. Παλιά, στην πολυκατοικία, στη γειτονιά, ήταν οι φίλες της, οι γειτόνισσες, ένα καφεδάκι όταν το τσουκάλι είχε ήδη μπει στη φωτιά, ανταλλαγές πιάτων από σπίτι σε σπίτι όταν το φαγητό είχε μια ιδιαίτερη νοστιμάδα.

Ναι εκείνες τις εποχές που οι νοικοκυρές επεδείκνυαν ακόμα με καμάρι τις μαγειρικές τους ικανότητες η μια στην άλλη, πριν τα λογής λογής master chef τις κομπλάρουν κηρύττοντας τη χρήση του φινόκιο δια πάσα νόσο και πάσα μαλακία. Το απόγευμα άλλο ένα καφεδάκι, και τα νέα της γειτονιάς να ψιλοκοσκινίζονται, σε ένα μικροαστικό κουτσομπολιό που κατέληγε άλλοτε σε χάχανα και άλλοτε σε αναλύσεις του μικρού κοινωνικού περίγυρου.

Σήμερα η ίδια πολυκατοικία κατοικείται πια από δυο κατηγορίες ενοίκων. Απο ηλικιωμένους ιδιοκτήτες που δεν μπορούν να μετακινηθούν εύκολα, που βουλιάζουν ανάμεσα στο κρεβάτι τους και στην πολυθρόνα μπροστά στην τηλεόραση, αφημένους στα χέρια και στην προσοχή γυναικών από μέρη μακρινά, αυτές που μαθαίνουν τα ελληνικά, τη γλώσσα της νέας πατρίδας από την τηλεόραση, αναπολώντας και περιγράφοντας σε όποιον έχει όρεξη να ακούσει για την παλιά πατρίδα. Στην πολυκατοικία μένουν επισης οικογένειες ξένων, μεταναστών που κυνηγούν ένα μεροκάματο που γίνεται όλο και πιο δύσκολο.

Το κουτσομπολιό, το καφεδάκι, οι ανταλλαγές πιάτων δεν είναι πια όμορφες, σκαμπρόζικες, μια καθημερινότητα που χρωμάτιζε γλυκά ένα βίο ζόρικο και μεροκαματιάρικο.

Οι ένοικοι έχουν ακόμα επαφές, αλλά πια περισσότερο για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον στα δυσκολα.

Αν βρέχει, αν έχει κακό καιρό, η Αλβανή του τρίτου που δουλεύει μεροκάματα σε σπίτια, θα αγοράσει από το super market και κάτι που λείπει από το διπλανό διαμέρισμα, αν στο τσουκάλι μπει κάποιο πιο μερακλίδικο φαγητό, να πάει ένα πιάτο και για τον κ. Φώτη στο ισογειο, που άλλοτε θυμάται ότι έχασε την γυναίκα του και άλλοτε πάλι ...όχι, αν το παιδάκι της Νιγηριανής στο δεύτερο είναι άρρωστο και δεν μπορεί να πάει σχολείο, να το κρατήσει κανακευοντας το με κοτόσουπα, η κ. Γ. στο διαμέρισμα του τέταρτου.

Και την Κυριακή το πρωί, η ρόμπα του σπιτιού της κ. Γ. να αντικαθίσταται από το καφέ μάλλινο φουστάνι, αυτό το Κυριακάτικο, για ένα πέρασμα, ένα κερί στον κοντινό Άγιο Δημήτρη. Εκεί να ξαναβρίσκονται ακόμα κάποιες παλιές φίλες, που είτε ξέμειναν στην περιοχή, είτε έρχονται από πιο μακριά, ξαναζητώντας ένα σκοινί που κόπηκε, σε ζωές που άλλαξαν.
Σε όλη την πολυκατοικία, το δικαίωμα ψήφου είτε το έχουν σαν πολιτικό δικαίωμα, είτε μπορούν να το ασκήσουν λόγω αδυναμίας μετακίνησης, μόνο οι ηλικιωμένοι γονείς του φίλου μου. Ο κ. Κ και η κ. Γ.

Παράδοση οικογενειακή για το ηλικιωμένο ζευγάρι, τα έτοιμα από το σπίτι ψηφοδέλτια, κολλαριστά και σταυρωμένα, . Και πάντα Αριστερά.

Μόνο που η κ. Γ. έχει άλλα σχέδια.

Έτσι όπως οι γυναίκες της γενιάς και της ηλικίας της ήξεραν να κουμαντάρουν τα ...πράγματα, να κάνουν του ...κεφαλιού τους. Χωρίς φωνές, χωρίς εντάσεις, χωρίς καυγάδες να κάνουν αυτό που εκείνες ήθελαν, αυτό που εκείνες πίστευαν.
Η κ. Γ. χωρίς να ενημερώσει για τις ...εκλογικές της προτιμήσεις τον κ. Κ., είχε αποφασίσει να ψηφίσει τον Ψινάκη. Το είχαν συζητήσει με την Βουλγάρα στον τρίτο, με την Γεωργιανή που φύλαγε την γιαγιά στο δεύτερο, με το ζευγάρι των Ουκρανών στο ισόγειο, που την βοήθησαν όταν έσπασε ο θερμοσίφωνας και έκτοτε η κ. Γ μεταποιεί στην παλιά της ραπτομηχανή τα ρούχα της έφηβης κόρης τους.

Γέλαγε με τον Ψινάκη. Καμιά φορά κατέβαινε και χάζευε τα «ταλέντα» στα καινούργια σπιτικά που στήθηκαν στη πόλη της, στη γειτονιά της, από τους νέους συγκατοίκους από τους νιοφερτους απο μακριά. Καμιά φορά πάλι, ...απομόνωναν στην μικρή τηλεόραση του υπνοδωματίου τον κ. Γ. –που δεν παρακολουθούσε «βλακείες» όπως έλεγε-και η κ. Γ. τάιζε με τις ξακουστές στα πέρατα της παλιάς γειτονιάς λουκουμάδες της, τις καινούργιες συγκάτοικους και νιόφερτες φιλενάδες της.

Αυτόν τον ήξερε. Αυτός δεν την παίδευε με τα πολιτικάντικα που δεν καταλαβαινε. Με αυτόν γέλαγε. Όταν ο κ. Γ. έβλεπε ευλαβικά τις ειδήσεις των 8 κάνοντας zapping σε όλα τα κανάλια, εκείνη την ώρα η κ. Γ. μαγείρευε, σιδέρωνε, μεταποιούσε κανένα ρούχο, κι αν τα μάτια της μπορεί να ήταν στην οθόνη, κι αν το κορμί της μπορεί να ήταν στην άκρη του πολυκαιρισμένου καναπέ, το μυαλό της ήταν μακριά από την ζεχνουσα μικροπολιτική των τηλεπαραθύρων, το μόνο που άκουγε ήταν αυτή η τόσο γνώριμη φωνή του συντρόφου της, η μόνη ασφάλεια και σταθερά της ζωής της, που έβριζε τους παρελαύνοντες μέσα από το γυαλί.

Το βράδυ των αποτελεσμάτων των εκλογών, έφτιαξε την πίτα σπεσιαλιτέ της- είχε δίκιο η κ. Βέφα, γινόταν έτσι πιο ελαφριά και εξίσου νόστιμη , και καλοδέχτηκε το ζευγάρι των παλιών φίλων, που είχαν αλλάξει πια γειτονιά.

Οι άνδρες σχολίαζαν τα αποτελέσματα των εκλογών και οι γυναίκες έλεγαν τα νέα από παιδιά και εγγόνια, και ιστορούσαν τα ιατρικά νέα από όσους φίλους είχαν απομείνει στη ζωή.

Και ενώ τα κανάλια άλλαζαν, και ενώ μπαινόβγαινε στην κουζίνα της να περιποιηθεί τους φίλους της, χαρούμενη γιατί ξαναζούσε κάτι από τις παλιές βεγγέρες, το μάτι και το αυτί της έπιανε διάφορους ...Αριστερούς να λένε και να ξαναλένε ότι ... τι ντροπή, τι αίσχος, τι ποιότητα λαού, τι ρεζιλίκι, κάποιοι ψηφοφόροι, κάποιοι πολίτες, να επιλέξουν τον Ψινάκη όταν στο άλλο ψηφοδέλτιο υπήρχε ο Τομπάζης.
- Ποιος ειναι ο Τομπάζης ρώτησε τον άντρα της

- ...Ένας, απάντησε εκείνος, μη θέλοντας να δείξει δημόσια την άγνοια του.

Το είπαν πολλοί αυτό, την κατηγόρησαν από όλα τα κανάλια που περιφερόταν κάποιος Θόδωρος Μαργαρίτης, κάποιος Δημήτρης Χατζησωκράτης.

Το βράδυ, όταν μάζεψε τα πιατικά και τα λιγοστά αποτσίγαρα στο τασάκι που είχαν καπνίσει οι άντρες, όσα τους επέτρεπαν πια οι γιατροί, έτριψε με αλοιφή την πονεμένη πλάτη,πονεμένη από τα χρόνια, τη δουλειά στο εργοστάσιο και την εξορία, τουκ. Κ., έκανε βιαστικά την προσευχή της αλλά η ντροπή δεν έφευγε από το μυαλό της. Ποιος στο καλό ήταν αυτός ο Τομπάζης, που εκείνη ...έπρεπε αλλά δεν τον ψήφισε;

Πρωί πρωί πήρε το γιο της τηλέφωνο. Ποιος είναι ο Τομπάζης τον ρώτησε.
Ρε μάννα, τι ερωτήσεις είναι αυτές πρωί πρωί, τι σε νοιάζει εσένα;
Και εκείνη ...του διηγήθηκε, την ντροπή που ένοιωσε όταν την εγκαλούσαν, όταν την ντρόπιαζαν, όταν της έσουρναν τα εξ αμάξης, οι ...«Αριστεροί», από το γυαλί.
- Ψήφισες τον Ψινάκη ρε μάννα, είπε και ξεράθηκε στα γέλια ο γιος της
- Να, γελάμε παιδί μου, να μαζευόμαστε τα βράδια και γελάμε με τον Ψινάκη στη τηλεόραση, ...δεν ήξερα, ...μην το πεις στον πατέρα σου, ...δεν του είπα τίποτα.

Η κ. Κ. έκανε τη μικρή της περιέργη "επανάσταση", εκείνη ένοιωσε ότι χρωστάτε μια ψήφο-και όχι μόνο τη δική της, αλλά και των καινούργιων φιλενάδων της που ψήφο δεν είχαν, στον μόνο που ένοιωθε ότι κάτι έκανε για αυτήν. Οι ...άλλοι, δεν καταλάβαινε τι έκαναν, όχι μόνο για αυτήν. Δεν καταλάβαινε τι έκαναν ...γενικώς.
Ο Ψινάκης απλά, τη διασκέδαζε. Τη διασκέδαζε στην τηλεόραση, σε αυτή την φτηνή διασκέδαση που πια της απόμεινε. Της κούνησαν το δάχτυλο για αυτό οι ...Αριστεροί με στόμφο. Την διαπόμπευαν για αυτό ...οι Αριστεροί. Ο γιος της ακόμα αγουροξυπνημένος, γέλαγε βροντερά στο τηλέφωνο. Χαμογέλασε και αυτή.

Όταν ήμουν παιδί, πιο πολύ από όλα, φοβούμουν και σιχαινόμουν αυτές τις άσπρες μικρές σαύρες, τα μολυντήρια, που δεν έπρεπε λέει να τα σκοτώσεις ή να τα διωξεις, γιατί μαθές φέρνουν καλοτυχία

Τώρα φοβάμαι και σιχαίνομαι αυτήν την εστέτ χουλιγκανική «Αριστερά», των ψευτοδιανοουμενων της πυρκαγιάς, αυτών που η επαφή τους με τον πραγματικό κόσμο, με τον λαϊκό κόσμο, είναι ανύπαρκτη. Αυτών που δεν νοιώθουν βαρύ το χρέος να εκπροσωπήσουν, να αντιπροσωπεύσουν, να αφουγκραστουν ένα κόσμο βαθιά λαϊκό, αυτους που λοιδορούν από τηλεοπτικής καθέδρας την κ. Κ. και της κουνούν επιτιμητικά το δάχτυλο.
Όλοι αυτοί οι αυτεπάγγελτοι ...συνήγοροι, ανθρώπων, δημιουργών όπως ο Αλέξανδρος Τομπάζης, που ασφαλώς και ευτυχώς, ΔΕΝ χρειάζεται την άθλια συνηγορία αυτών των... «αριστερών» σαυρών των τηλεπαραθυρων.

Και εν αντιθέσει με τα μολυντήρια συχωριανοί μου, κανείς πια δεν μπορεί να με πείσει ότι μαθές αυτές οι περιφερόμενες σαύρες, μπορούν να φέρουν κανενός είδους ...καλοτυχία. Σε κανέναν.

49 σχόλια:

ασωτος γιος είπε...

η λιανα κανελλη σε ποια κατηγορια αριστερας ανηκει?

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ασχέτως των μηνυμάτων που εκπέμπονται και που μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή όχι εγώ θαύμασα και πάλι την αβίαστη ροή των περιγραφών ατόμων και καταστάσεων.

Ανώνυμος είπε...

Απλή ερώτηση που ζητά απλή απάντηση: Υπάρχει και άλλη αριστερά (πραγματική, όχι σαν ...ιδέα) εκτός από την "εστέτ" χουλιγκανική αριστερά που περιγράφεις εδώ; Είναι αυτή η ανύπαρκτη μήπως που περιέγραφες σε ΟΛΕΣ τις προηγούμενες αναρτήσεις σου;

katerina είπε...

Εμένα ρωτάς Άσωτε γιε; Θα ρωτήσω την κ. Κ. και θα σου πω.

Δεν θα αποφύγω την ερώτηση Άσωτε, άλλωστε πάντα ενδίδω στον πειρασμό. Κατά την δική μου ταπεινή γνώμη, η Λιάνα Κανέλη είναι μια επικοινωνιακή (τηλεοπτική) προσπάθεια ενός μάλλον έντονα αυτιστικού ΚΚΕ. Σαν επικοινωνιακή προσπάθεια- αν έχεις ακούσει τον Παναγιώτη Μεντρέκα θα καταλάβεις τι εννοώ- και πάλι καλά να λες.

katerina είπε...

Γεια σου Χριστόφορε,
Το έχω αυτό το χουι απο ...παιδί. Πως άλλοι έβλεπαν φωτιές, εγώ έβλεπα, παρατηρουσα εικόνες.
Άλλωστε το έχω πει, ομολογήσει, εξομολογηθεί τόσες φορές από εδώ μεσα. Πανηγυριώτισσα ειμαι, συλέκτης καλντεριμιτζου ειμαι σε αυτή τη ζωή. Συλλέκτης εικόνων, ανθρωπινων συμπεριφορών, που μαζευω μιά μιά, με περιεργεια, με σεβασμό, με προσοχή, όπως όλοι οι συλλέκτες, προσπαθώντας να φτιάξω την μεγάλη ετεροκλητη εικονα στο δικό μου το μυαλό.

Έτσι εικόνες σκόρπιες, να γινονται το επικεντρο της δικής μου σκέψης. Της δικής μου οπτικής των πραγμάτων.
Σωστά; Λάθος; Τι σημασία έχει τελικά;

katerina είπε...

Με το χέρι στην καρδιά Ανωνυμε; ΟΧΙ, δεν υπάρχει, αλλιως ειμαι σιγουρη ότι θα ΄την ειχε ...εντοπισει η κ. Γ.
Η Αριστερά, αυτήν τελικά δεν όφειλει να αφουγκραστεί, να εκφρασει, να εκπροσωπησει, να προστατεψει να υπερασπιστεί τα συμφεροντα της, την ζωουλα της, τα ονειρα της, την ελπιδα της;
Και ειμαι τόσο σιγουρη, ότι η κ. Κ. θα καταλαβαινε, αυτον που ειναι μαζί της, διπλα της. Κι αν δεν τον ...καταλαβε, κι αν δεν πειστηκε, ασφαλώς και πάλι λάθος που δικό της δεν ειναι.

Όχι Ανωνυμε, δεν πιστευω ότι υπαρχει. Αλλά πιστεψε με, αυτό καθόλου δεν με εμποδιζει να ελπιζω και πάνω απο όλα να πιστευω ότι θα υπάρξει.

αθεόφοβος είπε...

Αυτή ,η εστέτ χουλιγκανική «Αριστερά», όπως γράφεις δεν μπορεί να ασχολείται με την κάθε κυρία Κ για να της μάθει ποιός είναι ο Τομπάζης, αλλά προτιμά να ασχολείται να βρεί τι διαφορές έχει με τους υπόλοιπους της αριστεράς για να φτάξει μια ακόμα συνειστώσα.

monahikoslikos είπε...

Τελικά αυτός ο Τομπάζης εξελέγη, μην μας κρατάς αγωνία?

Alex είπε...

@ ΚΑΤΕΡΙΝΑ 7:19
Ακριβώς ΔΕΝ υπάρχει αλλά ελπίζω και εγώ μαζί σου ότι κάτι που πρέπει να υπάρχει θα υπάρξει, πως και με ποια διεργασία δεν ξέρω....

katerina είπε...

Αθεοφοβε στην Αριστερά υπάρχουν και οι λογικές του “κακό χωριό τα λίγα σπιτια”, με ότι προσωπικές πριμαντονικές αυτοκτονικές πρακτικές σημαινει αυτό, αλλά υπάρχουν και μεγάλες και ουσιαστικές πολιτικές διαφορές.

Μόνο που υπάρχει και κάτι υπερτερο όλων αυτών. Ένας κόσμος που οφειλει να αντιπροσωπευτεί, να εκφραστεί,και πάνω απο όλα να οργανωθεί και να προστατευτεί σε εποχές που η γη χανεται κάτω απο τα ποδια του. Σε εποχές όπου καταργουνται οι συλλογικές συμβάσεις στο γελοιο όνομα ...ποιας ανταγωνιστικότητας;;;;
Απο το 1920 στην Ελλαδα, απο τον Βενιζέλο (σχεδον ένας αιώνας) χτιστηκε στην Ελλαδα, ένα δικαιο που ήταν σαφώς υπέρ των εργαζομένων.
Και αυτό και άντεξε και ισχυροποιηθηκε και μεσα απο δικατορίες, και μεσα απο χουντες, ακομα και μεσα απο τον πολεμο. Και για αυτό ειναι τόσο ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟ αυτό γίνεται σήμερα

Σημερα έχουμε την ΠΛΗΡΗ ανατροπή της λογικής πάνω στις οποιες στηριζονται οι εργασιακές σχεσεις. Ποια ήταν αυτή η λογική; Η προστασια της απασχόλησης.

Δυσκολευοντας ή ακριβαινονας τις απολυσεις, το ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ πλαισιο προστάτευε τον εργαζόµενο έναντι του εργοδότη, τους υποχρέωνε με κάποιο τρόπο να συνυπάρξουν. Η απόλυση γινόταν έτσι µια ακραία διαδικασία, όταν ο κόµπος έφτανε στο χτένι.

Κια αυτό το συστημα που ειχε κάποιους βαθμούς ανελαστικότητας εξασφάλισε µερικές δεκαετίες κοινωνικής ειρήνης και υψηλής απασχόλησης. Η ελληνική κοινωνία ουδέποτε απειλήθηκε σοβαρά από την ανεργία. Κια με αυτό το δεδομένο,έφτασε σε ρυθμούς αναπτυξης πάνω απο 4%.

Σήμερα που το πρωτο που χτυπιεται άτιμα,άνανδρα, χυδαία και προστυχα, η ΕΡΓΑΣΙΑ, η Αριστερά δεν εχει το παραμικρό περιθώριο...περισυλλογής. Εκει, με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, με κάθε κινητοποιηση, οφειλει να συγκροτησει αραγές μετωπο ΠΑΝΤΟΥ, και να χτυπηθεί στα ίσα, χωρίς κανένα ενδιασμό, χωρίς κανενός ειδους κομψοτητα, χωρίς καμμία και πολιτική ορθοτητα.

Μετωπο. ΌΛΟΙ. Εγώ αυτή την Αριστερα θέλω, ελπιζω, ευχομαι. Η Αριστερά δεν οφειλει να προστατεψει απλά τον όποιο κόσμο της, δεν ειναι εκκλησια, που πηγαινουν οι πιστοι. Η Αριστερά δεν έχει εκκλησιασμα. Η Αριστερά οφειλει να προστατεψει την εργασία, τους εργαζομενους, την κοινωνική συνοχή. Που τελικά ειναι και η βάση της όποιας ανταγωνιστικότητας.

katerina είπε...

Εξελέγη Λυκε και μάλιστα αν δεν απατώμαι πρωτος. Αλλά ο Τομπάζης τι φταίει;

Την παραμικρή διαθεση ή ικανότητα δεν έχω για να ερμηνευσω τον άνθρωπο, αλλά δεν έχω και κανένα λόγο να αμφισβητησω την δική του ποιοτητα. Ε, δεν φανταζομαι ότι θα του περιποιουσε τιμή, να σερνονται οι λευκές σαυρες στα τηλεοπτικά παραθυρα λοιδορώντας πολιτες και κουνώντας το χέρι γιατί δεν τον ψήφισαν. Απλά, και αυτόν οι λευκές σαυρες, τον χρησιμοποίησαν, μεσα στην τρέλα και την καβλα του εστετ χουλιγκανισμου τους.

katerina είπε...

Γεια σου Alex,
.............................................................................................................................................................

Ανώνυμος είπε...

η αριστερα εχει μια νοοτροπια...οτι και καλα οι ανθρωποι της ανηκουν ! και οτι δεν χρειαζεται τιποτε αλλο ! γι΄αυτο και η δεξια κατορθωνει , γιατι μαλλον εχει ανωτερη πολιτικη νοηση να βουλεται παντα την αριστερα. γιωργος

Θανασης Ξ. είπε...

Υπέροχο κείμενο Κατερίνα. Όχι μόνο για την καταπληκτική 'περιγραφή' της πολυκατοικίας ΠΡΙΝ και ΤΩΡΑ -αυτά όλα βέβαια τα αγνοεί ο Γιωργάκης παντελώς-, αλλά και επιτέλους για τον κ. Ψινάκη. Που μακάρι οι πολιτικάντηδες να είχαν και τις εμπειρίες του και την καλλιέργειά του και γιατί όχι, και τα κότσια του. Δεν ξέρω εάν θα προσφέρει κάτι σαν δημοτικός σύμβουλος, άλλωστε είναι 'αντιπολίτευση', αλλά μυαλό και λογική έχει.
Τώρα, για την αριστερά, υπαρκτή ή ανύπαρκτη, όπως γράφεις και σε κάποιο σχόλιό σου, απλά εάν δεν ανασκουμπωθεί ΤΩΡΑ, πότε;;;....

Green Z είπε...

Κατερίνα μας έχεις συγγραφικό ταλέντο!!!!!Χάρηκα την πειστικότατη περιγραφή σου για τους ...Ενοικους της τόσο ανθρώπινης, πολυσυλλεκτικής και πολυπολιτισμικής Πολυκατοικίας σου!!!Οχι σαν τις...δήθεν πολιτικές και απωθητικές Πολυκατοικίες για την συγκατοίκηση ...πάσης της Δεξιάς!!!!Τώρα,που μας προέκυψε και η ...καινούρια Συμμαχία του Κέντρου (?????)να δούμε τι ξεχειλώματα θα μας προκύψουν....Για την μιά και ζυμωμένη με τα κοινωνικά μας αδιέξοδα Ελληνική Αριστερά (LINKS στη Γερμανία...)οι τόσοι Νεκροί και Κατατρεγμένοι Αριστεροί πότε θα αποδειχθούν αποτελεσματικό λίπασμα για να ανθίσει?????Είμαι κι εγώ στο....περίμενε!!!!

Ανώνυμος είπε...

Κατερινα εχεις αδικο.Τα στελεχη της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ(Μαργαριτης,Χατζησωκρατης) εκεινες τις μερες στη τηλεοραση περιεγραφαν -κατα τη γνωμη μου ορθα- τη πολιτικη διαφορα αναμεσα στις επλογες Καμινη ΚΑΙ Κακλαμανη.Απο τη μια η λογικη της "ανοιχτης κοινωνιας",του Πολιτισμου,της Δημοκρατιας ΚΑΙ απο την αλλη η συμμαχια δεξιας ακροδεξιας και ρατσιστων.Στη δευτερη περιπτωση κορυφαιο προσωπο ειναι ο Ψινακης.Αυτος ειναι η εστετ επιλογη της αστικης Αθηνας.Αυτος ειναι το παραδειγμα του ΥΠΟπολιτισμου των ριαλιτυ.Αυτος ειναι που δεν ξερει τι συμβαινει στις λαικες γειτονιες κλεισμενος στο σταρ συστεμ.
Ο Μαργαριτης και ο Χατζησωκρατης εχουν "περασει" τις εξετασεις για το τι κοινωνια ονειρευονται.Με αγωνες στη δικτατορια και τη μεταπολιτευση.Επομενως το προβλημα ειναι στο επιτελειο του χειροτερου δημαρχου της πολης,του Κακλαμανη.Και το πληρωσε....

ασωτος γιος είπε...

το ξερα οτι θα συμφωνουσαμε σαυτο

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου Κατερίνα. Αλήθεια τί μας κάνει εκ προοιμίου να πιστέψουμε ότι η κοσμοπολίτικη και ελιτίστικη παρουσία του Τομπάζη θα βοηθήσει το Δήμο? Εχω συνεργαστεί σε θέσεις διάφορες με επώνυμους καθηγητές και σε διαβεβαιώ ότι στο αντικείμενό τους μπορεί να ήταν αξιόλογοι, αλλά σε θέσεις πολιτικής ευθύνης αναποτελεσματικοί.
Η τεχνοκρατική ψυχρότητα δεν σημαίνει και λύση των προβλημάτων, πολύ περισσότερο όταν δεν τα ζεί και μάλλον τα απεχθάνεται ως έξω από το δικό του life style. Ο κόσμος δεν χρειάζεται ελεημοσύνη, αλλά αυτό που ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ.
Από την άλλη, ο τροπος της αριστεράς να ακολουθεί κατά γράμμα την πεπατημένη,χωρίς να ξεβολευτεί από τη βολή της, επικεντρωμένη σε κοινοβουλευτικές ρητορίες και αναμασήματα παλαιάς κοπής, χωρίς να μπορεί να παρακολουθήσει την αγωνία των νέων για δημιουργία που μένει ανεκπλήρωτη από τα χιλιάδες εμπόδια,είναι απογοητευτικός.
Τα " άδεια πουκάμισα" περίσσεψαν. Καιρός για ανατρεπτική δράση , όραμα και προοπτική.
Πρέπει να βρεθεί η κινητήριος δύναμη πριν είναι αργά και για μας και για τον τόπο. Πριν χαθεί το νόημα και ..άλλων λέξεων μέσα στη μόδα της εποχής.Μαίρη

Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδια ελεος!!!Σωστα κρατατε "μικρο καλαθι" για τους διαννοουμενους.Αλλα μεχρι να θεωρειτε υπερβολικη την απορριψη του Ψινακη υπαρχει μεγαλη αποσταση!

Ανώνυμος Αρχιτέκτονας είπε...

Κατακαημένε Τομπάζη...

"...τί μας κάνει εκ προοιμίου να πιστέψουμε ότι η κοσμοπολίτικη και ελιτίστικη παρουσία του Τομπάζη θα βοηθήσει το Δήμο?" ...και παρακάτω: "Εχω συνεργαστεί σε θέσεις διάφορες με επώνυμους καθηγητές και σε διαβεβαιώ ότι στο αντικείμενό τους μπορεί να ήταν αξιόλογοι, αλλά σε θέσεις πολιτικής ευθύνης αναποτελεσματικοί" ... και ακόμα: "...όταν δεν τα ζεί και μάλλον τα απεχθάνεται ως έξω από το δικό του life style"

Ελιτίστικη παρουσία... εχρίσθη και ...καθηγητής (χωρίς να είναι, βέβαια!).. και διαθέτει και ...life style που δεν του επιτρέπει κλπ.κλπ.

Ταμπέλες, ταμπέλες... σε πρόσωπα που μας είναι συνήθως άγνωστα, αλλά βέβαια τα "κατηγοριοποιούμε", και απο την κατηγοριοποίηση προκύπτουν "ιδιότητες", χαρίσματα, λεκέδες...

Λοιπόν λεβέντες μου, σας αποκαλύπτω εδώ ότι ο Αλέξανδρος Τομπάζης (στον οποίο είχα την τιμή να εργαστώ όταν αποφοίτησα από τοΠολυτεχνείο) είναι ιδρυτικό μέλος της ...Δράσης! Ναι... αυτής του ...μιάσματος και νεοφιλελεύθερου Μάνου! Και επομένως, βάσει των προσφιλών σας ταμπελοποιήσεων και ...κληρονομιάς ιδιοτήτων, και αυτός ένα άθλιος νεοφιλελεύθερος, άγριος καπιταλιστής θα είναι!!!!

Προφανώς!!!

Μονο που... είναι μεγάλη ΤΥΧΗ που ο Αλέκος ανακατεύτηκε με τα του Δήμου. Χωρίς ταμπέλες, χωρίς κληρονομημένους χαρακτηρισμούς, είναι ένας ικανότατος τεχνοκράτης (χμ... και αυτή νη λέξη παρεξηγημένη είναι...) που ότι αναλάβει θα το φέρει σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο. Ακέραιος, αδιάφθορος και τίμιος μέχρι υπερβολής, δίκαιος, βαθύς γνώστης του αντικειμένου του.

Ανώνυμος Αρχιτέκτονας είπε...

.. συνέχεια..

Αλλά που θα πάει, θα τον φάτε και αυτόν! Θα τον φάει η ελληνική μιζέρια, ο φθόνος, η βρωμιά στην οποία αναγκαστικά θα βουτήξει τα χέρια του! Και θα τον φάτε εσείς κυρίως οι αυτοαποκαλούμενοι "αριστεροί" που αρνείστε να δείτε οτιδήποτε πέρα από τη μύτη σας... που αμφισβητείτε και κρίνετε τους παντες και τα πάντα χωρίς στοιχεία αλλά με γνώμονα προέλευση, καταγωγή, πολιτικές πεποιθήσεις που συνήθως τους "προσάπτετε" ...

Ο Τομπάζης είναι πολύ διαφορετικός από τον συρφερτό για να επιβιώσει... Οι "αμφισβητήσεις" ξεκίνησαν ήδη πριν μετρηθούν οι σταυροί!

Ανώνυμος είπε...

αν ο κυριος τομπαζης ειναι ικανοτατος και σωστος ..τοτε ας ξεκινησει απο το συντεχνιακο και μασονικο μαγαζακι σας το ΤΕΕ , αυτο που εχει καταστρεψει την ελλαδα μαζι βεβαιως με το ΥΠΕΧΩΔΕ . γιωργος-λευκαδα

Ανώνυμος είπε...

@ Ανώνυμο Αρχιτέκτονα.
Καλέ μου φίλε.
Θα μου επιτρέψεις να σου πώ κατ΄αρχήν ότι η εμπάθεια δεν είναι καλός σύμβουλος. Απλώνει το αίμα και στενεύει το μυαλό, μή επιτρέποντας μας τον διάλογο.
Το " επώνυμοι καθηγητές", το χρησιμοποίησα όχι για να τον περιγράψω, αλλά για να διατυπώσω την εμπειρία μου με ανθρώπους καθ΄όλα άξιους και αξιοσέβαστους, που όμως δεν απέδωσαν στη θέση που ανέλαβαν. Και δεν τους κατηγορώ γι΄αυτό. Απλή διαπίστωση. Τέλος πάντων. Βλέπεις εγώ έχω μάθει να συζητώ.
Χρησιμοποιώ το ¨"εκ προοιμίου" για να πώ, όπως έλεγαν οι παλιοί "μηδένα προ του τέλους μακάριζε" ή " περίμενε πρώτα να δούμε το αποτέλεσμα". Ο καιρός θα δείξει.
Αν δεν το κατάλαβες δεν φταίω εγώ, που εξέφρασα την άποψή μου.
Αλλά εσυ που με χαρακτηρίζεις, έμμεσα, ως μίζερη, φθονούσα, εν ολίγοις βρωμιά, ότι θα τον ..φάω, αυτοαποκαλούμενη αριστερή και κοντόφθαλμη με γνωρίζεις??
Σαν κάτοικος αυτής της πόλης, μου επιτρέπεις να έχω ανησυχία και να εκφράζω, ευγενικά νομίζω, την αγωνία μου??
Βλέπεις ,λόγω θέσης, καταγωγής ή τύχης, κινούμαι σε αυτούς τους ελιτίστικους κύκλους, γνωρίζω τον τρόπο του συνδιαλέγεσθε, άσχετα άν δεν τον υιοθετώ.
Σέβομαι τον σεβασμό σου προς τον μέντορά σου και τον επικροτώ. Ευχομαι πραγματικά καλή δουλειά στον κ. Τομπάζη, για το καλό της πόλης.
Αλλά για την Δράση και τον κ. Μάνο, επίτρεψέ μου να έχω την δική μου άποψη, που ίσως κάποια φορά συζητήσουμε.
Φιλικά, Μαίρη
Κατερίνα μου, καλημέρα και συγγνώμη για την κατάχρηση.

Xavier είπε...

Το να μην ξέρεις τον Τομπάζη και να μην τον ψηφίσεις μου φαίνεται απολύτως λογικό. Αλλά το να ψηφίζεις τον Ψηνάκη επειδή τον ξέρεις από την τηλεόραση είναι για μούντζες. Δεν είναι ελιτισμός. Είναι κοινή λογική. Και δεν είμαι ούτε αριστερός, ούτε διανοούμενος.

katerina είπε...

Γιώργο καλησπέρα,
Εδώ και κάποια χρόνια παραμονές εκλογών τσακωνομαι και σκοτώνομαι με τον κολλητό μου.
Λέει κάτι πολυ απλό. “Αριστερά δεν σε ψηφιζω (απεχω ή ψηφιζω λευκό) γιατί ΟΦΕΙΛΕΙΣ να συνετιστείς. Και αν δεν συνετιστείς, θα διαλυθείς, θα πεθάνεις, όποτε η θέση σου θα καλυφθεί απο κάτι αξιολογοτερο και αποτελεσματικότερο από την δική σου Αριστερά. Δεν θα σε βαλω να αργοπεθαινεις με την δική μου ψηφο”.

Ενω λοιπόν αναμεσα στις εκλογικές περίοδους ...συμφωνουμε, ασπαζομαι το σκεπτικό του, παραμονές εκλογών σκοτωνομαστε, όταν του απαριθμώ ...τους λογους για τους οποίους ...οφειλει να ψηφισει. Ξέρω ότι έχει δίκιο. Ξέρω όμως ότι στην εποχή μας (και δεν εννοώ μόνο την περιοδο της κρισης) δεν υπάρχουν περιθώρια για τετοιες παλληκαριές.

Ναι Γιωργο μου, υπάρχει και ειναι έντονη η πολιτισμική ψηφος. Ψηφιζω κάτι ...για λόγους πιο κοντινης ιδεολογικής θεσης. Αλλά αυτά ανηκουν στις εποχές της ευμάρειας. Σήμερα τα νέα φτωχοποιημένα στρωματα θα επιλέξουν αυτούς που τοςυ αφουγκραονται, που δρουν, και τους προστατευουν. Και αυτο μοιραία δημιουργεί και νέες ευθυνες σε κάποιους.

katerina είπε...

Θαναση μου καλησπέρα,
Παρομοια ερωτηση βάζει παρακάτω και η φίλη Μαιρη. Ασφαλώς και δεν εχουμε την παραμικρή ιδέα ποιος θα μπορουσε να ειναι πιο χρησιμος δημοτικός συμβουλος, ο Τομπάζης ή ο Ψινάκης.

Προσωπικά πιστευω ΚΑΝΕΙΣ απο τους δύο. Και ο ένας και ο άλλος, και o...όποιος δηλαδή, απλά θα πηγαινει στο Δ.Σ., δεν φανταζομαι καν σε όλα, σε κάποια, και θα ψηφιζει αυτό που κατεβάζει σαν θέμα η δημοτική παραταξη που ανηκει. Και μετά θα πηγαινει για φαγητό...και παπαλα.

Αν ο κάθε Τομπαζης ηθελε να ασχοληθεί αφιλοκερδώς με την Αθηνα, δεν χρειαζοταν να κατεβει για δημοτικός συμβουλος, και το ίδιο ισχυει και για τον Ψινάκη. Εμποδισε ποτέ κανείς κανέναν να προσφερει εθελοντικά στον τομέα του; Ασφαλώς όχι. Αν δηλαδή ο Τομπαζης ή ο Ψινάκης ή ο ...όποιος, ήθελε να προσφερει τόσα χρόνια...δεν θα μπορουσε να το κάνει και επι όποιας δημαρχίας;
Θανάση ...κουβέντα να γινεται. Κάθε ψηφοδελτιο, έχει τις φιρμες του, όπως ακριβώς κάποια μαγαζιά με γλυκά στολιζουν τις βιτρινες. Μόνο που συνηθως τα γλυκά της βιτρινας ειναι ...πλαστικά. Κοινώς ποτε δεν θα φάει ο ...πελάτης απο αυτά...

Ουτως ή άλλως εγώ διαφωνώ κάθετα με όλες αυτές τις Καλλικράτειες λογικές «αποκεντρωσης» που το μόνο που κάνουν ειναι να αναπαράγουν τις ιδιες συγκωντρωτικές λογικές της Κρατικής εξουσιας σε μια πιο μικρή κλιμακα, αλλά εξισου μη συμμετοχική κλιμακα.

katerina είπε...

Καλημέρα Green Z,
Εχει ένα εκπληκτικό- ως συνηθως άλλωστε- άθρο ο Νικόλας ο Σεβαστακης στην χθεσινή Αυγή. Μιλάει για την νέα ...γυμναστική, αυτή την «θεσμική γυμναστική» όπως την αποκαλει. Για όσους δεν το έχουν διαβασει, το αντιγραφω αυτουσιο.

Οι εκλογές της μαζικής αποχής (πάνω από το μισό των εγγεγραμμένων) δεν προσφέρονται για ασφαλή και απλοϊκά συμπεράσματα. Δίνουν ωστόσο κάποια ιδέα για τις βαθύτερες διεργασίες στην κοινωνία σε συνθήκες όπου κυριαρχούν οι ελάχιστες προσδοκίες και ρευστοποιούνται, με ταχύτητα, πολλά από τα δεδομένα του παρελθόντος. Το αποτέλεσμα λοιπόν φαίνεται να συμπυκνώνει την αμφισημία της περιόδου: για παράδειγμα, τη συνύπαρξη μιας τάσης μαζικής αποχώρησης από το «πολιτικό σύστημα» παράλληλα και από κοινού με την αναζήτηση ανώδυνων παρακαμπτηρίων από το επαχθές βάρος των κεντρικών πολιτικών διλημμάτων της συγκυρίας. Ο αμιγής «αυτοδιοικητισμός» και οι εκκεντρικές υποψηφιότητες τύπου Αμυρά εντάσσονται σε αυτή τη λογική.
Μια δεύτερη παράμετρος είναι ότι ο στόχος των δυνάμεων που αναζητούν την παθητική, έστω, νομιμοποίηση των σημερινών «αναμορφώσεων» (μέσα από το Μνημόνιο αλλά και πέρα από αυτό) επικεντρώνεται στην με κάθε τίμημα αγορά σταθερότητας και ανοχών. Και όπως ξέρουμε η λειτουργία κάθε ανταγωνιστικής εκλογικής αγοράς --αυτό είναι η «δημοκρατία» κατά τους ορθόδοξους πολιτικούς επιστήμονες-- δεν διαταράσσεται ούτε με την αλματώδη αύξηση της αποχής ούτε με τις διαφοροποιήσεις της ψήφου προς τις λεγόμενες ανεξάρτητες και διαμαρτυρόμενες υποψηφιότητες.


συνεχιζεται

katerina είπε...

synexeia

Όπως ήδη φάνηκε, για τον Παπανδρέου και την κυβέρνησή του, είναι μάλλον ευτύχημα η μετατόπιση του κέντρου βάρους κάποιων αναμετρήσεων από τις κοινωνικοοικονομικές διαστάσεις της κρίσης στη σφαίρα των συμβολικών-πολιτισμικών ευαισθησιών. Αυτή η μετατόπιση φαίνεται να είναι κάτι διαφορετικό από την παλιά πόλωση μεταξύ δεξιάς και αντιδεξιάς, δεξιάς και «προοδευτικών δυνάμεων». Στηρίζεται κατά ένα μέρος σε μια δυναμική αθέατων ενίοτε συγκλίσεων μεταξύ απογοητευμένων από τον σαμαρικό λαϊκισμό συντηρητικών αστικών στρωμάτων, μερίδων της «φιλελεύθερης» αριστεράς και νεομποέμ χαλαρών ακροατηρίων των μεγάλων πόλεων.
Τέτοιου τύπου συναντιλήψεις διαμορφώνουν από καιρό τώρα ένα ακροατήριο που δεν αποδίδει πλέον προτεραιότητα σε κρίσιμα ζητήματα ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης, δεν ενδιαφέρεται καθόλου για καπιταλισμούς, σοσιαλισμούς και άλλα «ιδεολογήματα» --όπως τα βαφτίζουν-- όσο για πραγματιστικές επιδιορθώσεις στις κλίμακες ποιότητας της καθημερινότητας.
Αυτό το ακροατήριο έδωσε, όπως γράφτηκε σωστά, ανάσες στην κυβέρνηση, δηλαδή στο πιο σκληρό πρόγραμμα από όσα δοκιμάζονται σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Το ίδιο κοινό φαίνεται να ενισχύει ή να σταθεροποιεί τον χώρο των Οικολόγων Πράσινων. Και είναι ένα ακροατήριο διάχυτο. Περιλαμβάνει τμήμα αυτών που πήγαν στην κάλπη και ψήφισαν, αλλά και ένα πιο αποξενωμένο από τις θεσμικές τελετουργίες της συμμετοχής, κομμάτι της αποχής και του λευκού.
Φυσικά, από αριθμητική άποψη αυτός ο «μετριοπαθής» κόσμος είναι πολύ λιγότερος από εκείνους και εκείνες που έδειξαν να επιλέγουν στον πρώτο γύρο αριστερές αντισυστημικές επιλογές. Αλλά μην ξεχνάμε ότι η αριθμητική δεν παίζει πάντα τον κύριο ρόλο. Και αυτό είναι ίσως ένα από τα στοιχεία που πρέπει να μελετήσει καλύτερα η Αριστερά, εκείνη συγκεκριμένα που δηλώνει ότι δεν νοιάζεται μόνο για την αυτοσυντήρησή της αλλά και για την ανάκτηση κρίσιμων δεσμών εμπιστοσύνης στο εσωτερικό της και πέρα από αυτή.


συνεχιζεται

katerina είπε...

synexeia

Με αυτές τις σκέψεις θέλω να πω ότι ένα από τα βασικά ζητούμενα της επόμενης περιόδου πρέπει να είναι η ανασυγκρότηση μιας σοβαρής και συγχρόνως μαχητικής αντιπολίτευσης που θα αναδεικνύει τον αλληλένδετο χαρακτήρα της πρωτοφανούς ηθικής-πολιτισμικής κρίσης και των κοινωνικοοικονομικών εκτροπών οι οποίες επιχειρούνται στο όνομα της «σωτηρίας της χώρας». Μια ριζοσπαστική Αριστερά ικανή να αναστοχαστεί τα κενά και τις πολλές «αμαρτίες» της, ικανή για ουσιαστική και όχι ρητορική αυτοκριτική, οφείλει να λάβει στα σοβαρά υπόψη τους διαγραφόμενους κινδύνους. Να πάψει, ας πούμε, να καλύπτει τις αμηχανίες της προσδοκώντας ακόμα τους αυτοματισμούς των κοινωνικών θυμών ή εκείνο το περίφημο καζάνι που κάποια στιγμή, δεν μπορεί, θα εκτιναχθεί.
Γιατί τόσο οι θυμοί όσο και οι ποικιλόμορφες δυσφορίες έχουν πολλαπλά κανάλια έκφρασης και αποσυμπίεσης που δεν αγγίζουν, αναγκαστικά, την τυπική νομιμοποίηση του σοσιαλθατσερικού δρόμου. Η «σταθερότητα» αυτού του τελευταίου μπορεί να αποσπάται με διάφορους τρόπους. Με τη διασπορά τακτικών δόσεων προσωπικής ανασφάλειας ή και με την εμπέδωση ενός ρηχού αντιπολιτικού κυνισμού. Διαθέτει ωστόσο και νέα περιθώρια συναινέσεων στις προσδοκίες μικρών αλλά δυναμικών κοινών επιρροής. Οι δημόσιοι εκφραστές αυτών των κοινών αναζητούν εντέλει έναν κομψό δημοκρατικό φιλελευθερισμό ευτυχισμένο με το χαστούκι στο κιτς του Ψινάκη και στη «βλαχοδεξιά» ενός Γκιουλέκα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το τμήμα εκείνων των ψηφοφόρων της Ανοιχτής Πόλης και της Ελένης Πορτάλιου που ψήφισαν στον δεύτερο γύρο Καμίνη πράττουν στο παραπάνω πλαίσιο. Στην περίπτωση αυτή υπερισχύει σαφέστατα το πολιτικό κριτήριο για αντιπαράθεση στο τοπικό γκουβέρνο της Δεξιάς δίχως ψευδαισθήσεις και δεύτερες σκέψεις περί «μεταπολιτικών» συναινέσεων και δημοκρατικών προσκλητηρίων.

synexizetai

katerina είπε...

synexeia

Είναι μια επιλογή που εγώ ο ίδιος δεν θα έκανα, αλλά εκφράζει μια πολιτική εκτίμηση πολύ διαφορετική από την αφέλεια ή την πονηριά του καθαρού και «οικουμενικού» (πλην ακροδεξιών) αυτοδιοικητισμού.
Η «σταθερότητα», μπορεί, τέλος, να διευκολύνεται με την αποστασιοποίηση από κάθε βαριά πολιτική --«δεν μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα»-- και την αφιέρωση σε κοινωφελείς, ποδηλατικές, προσκοπικές ή παραδειγματικές μικροδράσεις. Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των στάσεων είναι η πεποίθηση της αδυναμίας για οποιαδήποτε αλλαγή στα «σκληρά» περιεχόμενα της πολιτικής --οικονομία, διακυβέρνηση-- και η καταφυγή σε συμβολικές παρηγοριές και θεσμική γυμναστική (υπάρχει και αυτή εκτός της γνωστής επαναστατικής).
Τι πρέπει να προσέξουν οι δυνάμεις που επιμένουν στην αριστερή αμφισβήτηση της βαθύτερης λογικής του Μνημονίου; Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποδεχτούν τη μετατόπιση από το κοινωνικοοικονομικό μέτωπο σε μια ψευδώς «υπερβατική» πολιτισμική μάχη κατά της αντίδρασης και των σκοταδισμών. Η όποια πολιτισμική μάχη, που είναι καίριας σημασίας, υπηρετείται καλύτερα και κυρίως με μεγαλύτερη επάρκεια όταν εξηγηθούν και αναδειχθούν πολιτικά οι δεσμοί της με τους αγώνες για την εργασία, την αποεμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων, την υπεράσπιση συλλογικών αγαθών που απειλούνται από τους ακραίους πειραματισμούς αυτής της κυβέρνησης.
Υπάρχει εδώ μια ουσιώδης διαφορά αφετηρίας από κάθε αριστερό φιλελευθερισμό: καμιά παρέμβαση στο επίπεδο των δημόσιων και κοινωνικών αξιών (λχ. ο αντιρατσισμός ή ο περιβαλλοντισμός) δεν έχει πιθανότητες ουσιαστικής επιτυχίας σε συνθήκες στις οποίες αυξάνεται γεωμετρικά η υλική ταπείνωση ευρύτατων λαϊκών στρωμάτων, εκεί δηλαδή όπου περισσεύει το αίσθημα κοινωνικής αναξιοπρέπειας και αδικίας. Και το βέβαιο είναι ότι το «μπλοκ του Μνημονίου» φέρει μαζί του μεγαλύτερα πλήγματα στον εύθραυστο κοινωνικό ιστό προωθώντας την συλλογική και προσωπική ήττα των μισθωτών και ιδιαίτερα των νεότερων στην αγορά εργασίας. Οι διαρκείς επιθέσεις στην κατώτερη μεσαία τάξη του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα είναι εντέλει η βασική δίοδος για να περάσει το μίσος προς τη δημοκρατία και η νοσταλγία για την ακροδεξιά «τάξη».
Τέλος, μια κρίσιμη πλευρά του μηνύματος για τη ριζοσπαστική Αριστερά αφορά την προσδοκία για περισσότερη σοβαρότητα, λιγότερους παράταιρους «ιδεολογισμούς» και αντιπαθητικά παιχνίδια αυτοεπιβεβαίωσης. Έχει γίνει ήδη σαφές σε όλους(;) ότι κανενός είδους «γραμμή», συνθηματική επεξεργασία ή προγραμματική επιφοίτηση δεν έχει τύχη δίχως κοινωνικά γεγονότα και ερείσματα γονιμοποίησης σε συγκεκριμένους κοινωνικούς χώρους και υπαρκτές συγκρούσεις. Το ίδιο ισχύει και με το γνωστό άγχος για δημιουργία πολιτικών εκπλήξεων, για ρήγματα στο «κεντρικό πολιτικό επίπεδο» όταν την ίδια στιγμή έχουν τραυματιστεί σοβαρά οι δεσμοί εμπιστοσύνης με τον αριστερό κόσμο.
Η στροφή στα συγκεκριμένα κινήματα (όχι ο μεσσιανικός κινηματισμός) και η πολιτική αξιοποίηση των επιμέρους αγώνων αυτής της πολύ δύσκολης περιόδου (όχι

ο «θεσμικός» μικρομεγαλισμός) είναι οι βασικές αναγκαίες προϋποθέσεις για μια νέα αρχή, για το όποιο νέο συμβόλαιο. Το ποιοι θα έχουν θέση σε ένα τέτοιο συμβόλαιο είναι ίσως δευτερεύον στο βαθμό που προέχει η δήλωση ενδιαφέροντος για τη σύναψη και την τήρηση των βασικών του όρων.

katerina είπε...

Ανωνυμε,
Ως βασική απαντηση στο σχόλιο μου σε παραπεμπω στο προηγουμενο άρθρο του Σεβαστάκη που αντεγραψα παρα πάνω.
Το ΔΗ.ΑΡΙ, αυτοι οι «πασόκοι με πολιτικά», η ιδεολογική τους ταυτοτητα των οποίων κινειται γυρω απο το ΠΑΣΟΚ του Μάνου, έγιναν οι κυριουλες του φιλοπτωχου ταμείου για τις άπορες κορασιδες που ανακάλυψαν ότι το τσαι και τα κουλουράκια που προσφερουν ειναι πιο ευχαριστο αν δινονται σε καλλιτεχνικούς χωρους, αντι για την ταβερνα της γειτονιας.

Θα το ξαναπώ,με πληρη συναισθηση αυτου που λέω. Σιχαινομαι βαθιά όλους αυτους με τα προσωπεια, που τουλάχιστον δεν εχουν τα κοτσια- ποτέ δεν ειχαν- να αποδεχτουν αυτο ακριβώς που ειναι. Οι νέοι βαθυτατα συντηρητικοί, που επιχειρουν την επιβιώση τους φορώντας τις μάσκες του φιλελευθερου πολιτισμικου Κέντρου.

Οσο για τον Μαργαριτη και τον Χατζησωκράτη... ε, σε αυτή τη πολη-δυστυχώς, γνωριζομαστε όλοι τόσο καλά. Δεν έχω την παραμικρή διαθεση να αναπαραγω στους παραθυράτους χουλιγκανισμούς τους, αλλά για όσους γνωριζουν, γνωριζουν οτι οι παραπάνω δεν ειναι τιποτα περισσότερο απο αυτο που λοιδορουν. Οι Ψινακηδες, που δεν καταφεραν αν και ξεπουλησαν κάθε ειδους αξιοπρέπεια, τουλάχιστουν να γινουν αυτο που διακαώς επιθυμουσαν. Φιρμες. Παρεμειναν, εκει ακριβώς που τους άξιζε. Τριτοδευτερες ενός μπουλουκιου που ψάχνει λόγο ύπαρξης.

katerina είπε...

Μαιρη μου καλημέρα, αντέγραψα παραπάνω στον Green Z, το άρθρο του Σεβαστακη που καταγραφει πολυ μεστά, τους «νέους φιλελευθερους» και την ...γυμναστική τους.
Επισης έγραψα παραπάνω στο Θανάση, ότι κανείς δεν προκειται να προσφερει τίποτα, αν ήθελε θα το ειχε προσφερει επι δεκαετίες εθελοντικά.

Τωρα, η Αριστερά... Σήμερα Μαιρη -φανταζομαι ότι θα το γνωριζεις, οι νοσοκομειακοι γιατροι, αντιταχθηκαν, επεδειξαν ΑΝΥΠΑΚΟΗ, και κοντρα στις Κυβερνητικές επιλογές, φωναξαν ότι ανοιγουν τα εξωτερικά ιατρεία και τα νοσοκομεία για ΔΩΡΕΑΝ ιατρικές εξετάσεις για ΟΛΟΥΣ.
Αυτο το εκπληκτικό γεγονός, επρεπε η Αριστερά να το αναδειξει,να το κάνει παντιερα, να το αγκαλιασει και να το βροντοφωνάξει. Αντ’ αυτου, αυτιστικά ο καθένας κάνει την αποτιμηση των ..δημοτικών εκλογών.

Μαιρη μου, η Αριστερά το πρωτο πραγμα που χρειαζεται ειναι κάτι πολύ απλό αλλά και κάτι που ειναι δυσκολο. Χρειαζεται, απαιτειται, ειναι απολυτα αναγκαιο, να ακουσει, να αφουγκραστεί, να προστατεψει τοςυ ανθρωπους, τοςυ εργαζομενους των οποιων ΟΦΕΙΛΕΙ να προστατεψει τα δικαιώματα. Εργασιακά, κοινωνικά, οικονομικά.

Την καλησπέρα και την αγάπη μου.

katerina είπε...

Ανωνυμε 7.20,
Κανεις τεραστιο λάθος. Το πρωτο πραγμα που χρειαζεται, που εχει αναγκη η Αριστερα ειναι ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ. Αν απο κάτι υπάρχει έλλειψη, τραγική έλλειψη, ενδεια, φτωχεια ειναι αναγκη ΔΙΑΝΟΥΜΕΝΩΝ. Κατα την ταπεινή μου γνωμη, εδώ ειναι και η μεγαλυτερη έλειψη της Αριστεράς. Αλλά όχι αυτα τα μορφωματα των ψευτοδιανουμενων, όχι άλλες κυριούλες φιλοπτωχων ταμείων, ΔΙΑΝΟΥΜΕΝΟΥΣ.

katerina είπε...

Ανωνυμε Αρχιτεκτονα,
Ο χωρος αυτός εδώ και 3,5 χρόνια, επελεξα να ειναι ανοιχτός και δημόσιος. Δεν ειναι δικός μου. Δεν ειναι κανενός. Είναι ένα πάρκο, όπου ο καθένας μπορεί να μπει, περπατώντας, νυχοπατωντας, κλωτσωντας την μάντρα, με λουστρινια ή με λασπωμένα παπουτσια.

Μπορεί να πει ότι θελει, όπως το θέλει, όταν το θέλει ή μπορεί να μην πει τίποτα.

Αλλά όπως σε όλα τα πάρκα, υπάρχει μια ταμπέλα που λέει να μην αφοδευει κανείς την εμπάθεια του στη μουρη αυτου/ων που επιλέγει να συνομιλήσει.

katerina είπε...

Xavier,
Αυτο που εγώ καταλαβα απο την πραγματική αυτη ιστορία που κατεγραψα ειναι ένα. Ότι άνθρωποι Αριστεροι, ψηφιζουν Αριστερά πολιτισμικά και όχι γιατί νοιωθουν ότι η Αριστερά κάνει κάτι για αυτους.

Όταν λοιπόν η Αριστερά γινεται- και δνε ειναι το θέμα Τομπάζη, Ψινάκη, ή οποιου- συνηθεια, γινεται πολιτισμική ή ιστορική ψηφος, μην παραξενευομαστε αν ο Μιχαλολιακος, η ο Ψινάκης παιρνουν τα ποσοστά που παιρνουν. Οι άνθρωποι επιλέγουν αυτό που θεωρουν ότι τοςυ προσφερει κάτι σε προσωπικό επιπεδο, μιας που το κοινωικό συνολο, το μέλλον, η ελπιδα, ειναι λέξεις σε χαρτιά ή σε τηλεοπτικά παραθυρα. Λέξεις ανευ αντικειμένου.

Στην μεν περιπτωση Μιχαλολιάκου, θεωρουν ότι οι φασίστες τοςυ προστατευουν, στην δε περιπτωση Ψινάκη, τους κάνουν και γελούν. Τοσο απλά.

Xavier είπε...

Αρνούμαι να δεχτώ ότι για τις ψήφους που πήρε ο Ψηνάκης και ο Μιχαλολιάκος φταίνε οι άνθρωποι που ψηφίζουν αριστερά από παράδοση. Ειλικρινά δεν μου φαίνεται λογικός ο συλλογισμός. Εκτός αν δεν τον κατάλαβα σωστα.

katerina είπε...

Όχιβεβαια Xavier,ασφαλώς όχι, εγώ δεν ήμουν σαφής.
Είπα ότι λαικά στρωματα που θα έπρεπε αν εκπροσωπουνται απο την Αριστερά, δεν την επιλέγουν.

Κια αυτό γιατί δεν τοςυ αφουγκραζεται,δεν τους πειθει, δεν αποκωδικοποιεί τα δικά τοςυ ζητουμενα.

Έγραψα ότι τελικά Αριστερα ψηφιζουν άνθρωποι με ιστορικους ή με πολιτιστικους δεσμούς μαζί της, και όχι όλοι όσοι ταξικά θα έπρεπε να την επιλέγουν. Κια βέβαια δνε ειναι προβλημα του κόσμου αυτό. Της Αριστεράς προβλημα ειναι.

Ανώνυμος Αρχιτέκτονας είπε...

Κατερίνα

Δυσκολεύομαι να κατανοήσω την οξύτητα του σχολίου σου για όσα έγραψα εδώ.

Εν πάσει περιπτώσει, αυτός είναι ο δικός σου χώρος σου και ασφαλώς έχεις το δικαίωμα να κρίνεις κατά τις δικές σου απόψεις τα γραφόμενα εδώ.

Ζητώ συγγνώμη που έγραψα εδώ, και σε διαβεβαιώνω ότι δεν έχω καμμία πρόθεση να "αφοδεύσω την εμπάθεια μου στη μουρη αυτου/ων που επιλέγω να συνομιλήσω" στο μέλλον, ιδιαίτερα εδώ που -όπως φαίνεται- η αλήθεια "μυρίζει" το ίδιο με την αφόδευση.

στελιος είπε...

Κατερίνα Χρόνια Πολλά.Σίγουρα σαν μπλόγκ και προσωπικά αν είναι αυτό και το πραγματικό σου όνομα.
Η τρομακτική αποχή και τα άκυρα-λευκά δείχνουν την απαξίωση σε όλο το πολιτικό σύστημα αλλά περισσότερο είναι καμπανάκι για την υπάρχουσα Αριστερά, που δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει πραγματική εναλλακτική πρόταση.
Γράφεις πολλές αλήθειες αλλά η αλήθεια είναι αιχμηρή σε μια κοινωνία που θέλει τα ψέματα.
Οθεν και οι αντιδράσεις που δέχεσαι.
Μέινε σταθερή και αυτοί θα έλθουν σε μας.Ο καιρός ζυγώνει.

Ανώνυμος είπε...

Κατερινα εισαι απαραδεκτη και ισοπεδωτικη στην αντιμετωπιση σου για τη ΔΗΜ.ΑΡΙΣΤΕΡΑ και τα συγκεκριμενα στελεχη της.Αφοριστικη σαν θεουσα που κατακρινει απιστους...
Δεν εχεις κανενα αριστερομετρο για να κρινεις ανθρωπους και πολιτικες.Εφτασες εμεσως να συνηγορεις για τον Ψινακη ΚΑΙ "πουλας" ριζοσπαστικοτητα????Για σοβαρεψου.....

katerina είπε...

Στέλιο μου σε ευχαριστώ απο καρδιάς.

Μα ειναι σιγουρο,τα πιο όμορα δεν τα εχουμε ζησει ακόμα.
Θα έρθουν Στέλιο. Θα έρθουν τα πιο όμορφα, τα πιο λαμπερά, τα πιο ζωογόνα. Θα έρθουν με εμάς, για εμάς.

Υ.Γ.Ήδη τα ζουμε. Ειναι ζορικες εποχές, αλλά είναι ομορφες. όπως κάθε γέννα.

katerina είπε...

Ανωνυμε...
μου αρέσουν οι παρατηρήσεις... βέλτιώνομαι!

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια καλά και πολλά. Πολύ ενδιαφέρον διάλογος. Ειμαι σταθερά ενταγμένος στόν ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ομολογώ οτι οι εξελίξεις του τελευταίου χρόνου με έχουν απογοητεύσει.....
Πρεσβύωψ

Ανώνυμος είπε...

My partner and I were sent here simply because this particular article was tweeted by a girl I had been following and feel very I made it here.

Ανώνυμος είπε...

It’s funny to find out just how many different sites the internet has on this subject.


thanxxx
single mother grants

Ανώνυμος είπε...

H FOTO ME THN GYMNH TI ROLO BARAEI>?!
GIA NA MAZEPSEIS LIGOYRIDES ?!

PONHROULA!

TI NA PW!
KAI H KOUTSH MARIA EXEI BLOG THN SHMERON!

ASWTE YIE
H KANELLH EXEI XALASEI TELEFTEA!
APO TOTE POU PHGE STO AL.TSANTHRION
EGINE SYNafioy....

krima.-

Ανώνυμος είπε...

Η ΑΓΑΠΗΤΗ ΠΑΝΕΞΥΠΝΗ ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΚΕ
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΜΗ ΜΠΛΕΚΕΙ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΣΥΝ-ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΚΛΠ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ
ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΗΣ!

ΚΑΚΩΣ ΠΗΓΕ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΛΑΚΗ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΥ
{ΠΟΥ ΟΛΟ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΨΗΛΟ ΓΑΖΙ ΤΟΥΣ ΤΗΛΕΘΕΑΤΕΣ->"ΦΕΤΟΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΑΛ.ΤΣΑΝΤΗΡ!"
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΦΤΟΥ ΚΙ ΑΠΤΗΝ ΑΡΧΗ-ΤΟΝ ΤΡΩΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΜΑΠΑ
ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ!
ΑΡΑΓΕ...
ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΑΤΥΡΙΣΕ ΤΑ ΣΥΝαφια του?!
τυχαοιον?!
ΟΧΙ-

Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ+

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΝΥΧΤΑ
+ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΞΗΜΕΡΩΜΑ.

Polykarpos είπε...

ΕΠΩΝΥΜΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΘΑΜΩΝΑΣ ΙΣΩΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΣΕΒΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

"AΝΑΠΛΑΣΕΙΣ" ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ: in "Post Mortem"

ΓΟΛΓΟΘΑΣ εως το ΣτΕ & ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΝΑΛΗΘΕΙΕΣ.


Στην ΗΜΙΤΕΛΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ που μας παρέδωσε το Ελληνικό Κράτος και η πληθώρα των εταιρειών, ως φαίνεται με μια απλή ματιά απαντούμε:

"Παρεδόθη" καθυστερημένα τουλάχιστον κατά 1+1/2 έτος.

Αντί για Οικολογικού τύπου Ανάπλαση Πάρκου, είδαμε την κατασκευή - ενταφιασμό συνόλου κυβικών μέτρων όγκου μπετόν 6.000 κ.μ, δηλαδή όγκου μπετόν ισοδύναμων με τον όγκο μπετόν "6" 6όροφων πολυκατοικιών μέσα ............σε δασική έκταση.!!!

Ο αρχικός προυπολογισμός στις τεράστιες πινακίδες 9,150.000 $ Ευρώ ( το έτος 2006 ) + 400.000 $Ευρώ με το νέο εγκριθέν κονδύλι για αποκατάσταση φθορών ? στην πλ.Πρωτομαγιάς + τις τυχόν αναθεωρήσεις, δεν προσέφερε τίποτα το ουσιώδες στο Πάρκο και τούτο διότι : ανύπαρκτες τουαλέττες, υπαρκτές οι χημικές και αρωματικές, μη αναπλασθέν κτίριο Αλσους - Οικονομίδη, μή αναπλασθέν κτίριο Green Park, ανυπαρξία φύτευσης δένδρων υψηλής οροφής, σύμφωνα με τα έγγραφα των πρώην κων. Δασάρχη - Περιφερειάρχη η κεντρική πλατεία πλησίον πρώην περιπτέρου είναι αυθαίρετη !
{ έγγραφα οικ.693/03/04/2009 - 699/07/04/2009 Γενικής Δνσης Περιφέρειας / Δνσης Δασών Αθηνών: Δασάρχης, με θέμα: Απόφαση Κατεδάφισης αυθαίρετων κατασκευών σε δασική αναδασωτέα έκταση }....., H σφράγιση γής εδάφους από μή πορώδη υλικά σε δασική έκταση 1/4 της συνολικής των 235 στρεμμ.του Πάρκου τουλάχιστον 60 στρεμμ.{επιμέτρηση ειδικών επιστημόνων}, παρεμποδίζει ως τούτο γίνεται κατανοητό την διύγρανση και διαπνοή του εδάφους, τουτέστιν είναι ολωσδιόλου ΑντιΟικολογική.!!!!!!!!!

Όλα τούτα σε ευθεία αντίφαση με ότι αναγράφεται στην αναρτηθείσα πινακίδα πλησίον του μνημείου της Αθηνάς με τα ονόματα των κ.Γεννηματά-Μπέη και ότι: το Εργον

της Αναπλάσεως εν έτει Δεκ.2010............Ολοκληρώθηκε.!!!!!

συνεχ.

Polykarpos είπε...

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. !!!!!!!!!
σχετ.άρθρο ΤΕΕ 2604/18/10/10

Με βαρύγδουπο τίτλο στην εφημερίδα τα Νέα της Κυψέλης Απρίλιος 2011, αναφέρεται ότι από την Περιφέρεια Αττικής διατίθενται επιπλέον κονδύλια 5,100,000 $ εκατ.ευρώ, ΕΣΠΑ που θα κατευθυνθούν και θα απορροφηθούν για τα έργα στο Αττικό Άλσος και το Πεδίον του Αρεως.

Αλλά... Αναρωτιόμαστε εφόσον η Ανάπλαση ολοκληρώθηκε σύμφωνα και με επίσημες ανακοινώσεις στα ΜΜΕ-Blogs - εφημερίδες και σύμφωνα με την ανηρτημένη πινάκιδα, τότε πως δέν ολοκληρώθηκε, ? ;;..... Δεδομένου ότι: τα διατηρητέα κτίρια Αλσος Οικονομίδη ειναι γιαπί - Green Park γιαπί και οχετός - Πλατάνια εστία μόλυνσης λόγω κωνώπων-στάσιμων υδάτων, "τα ύδατα της ΕΥΔΑΠ και ουχι των γεωτρήσεων να οδεύουν στο αποχετευτικό δίκτυο των φρεατίων και στον Σαρωνικό" και ενα μέρος των ήδη τσιμεντοστρωμένων περιφερειακών δρόμων να περιμένει τις παλέτες των μαρμάρων.
Οι δύο κτιστές τουαλέτες του πάρκου να μην λειτουργούν μαζί με τις βρύσες και λογικά σύντομα θα είναι ανύπαρκτες. Η κεντρική είσοδος της λεωφ.Αλεξάνδρας προς το μνημείο Αθηνάς περιφραγμένη ερμητικά με λαμαρίνες εργοταξιακού τύπου, τις δε βραδυνές ώρες να απαγορεύεται η πρόσβαση. Το Φυτώριο των 8,1/2 στρεμμ. να παραμένει αλάνα και η υποσχεθείσα κομποστοποίηση να παραμένει ως όραμα θερινής νυκτός ( τα χρήματα όμως να έχουν ήδη διατεθεί και ήδη απορροφηθεί !!!!!!). Οι επεμβάσεις στο διαμορφωθέν ξέφωτο λόγω αποψιλώσεων στο χώρο Αλίκη μολονότι παράνομες κατά την άποψη μας, σήμερα για την γύρωθεν βλάστηση είναι καταστροφικές.

Επειδή λοιπόν εμείς θεωρούμε ότι μέρος των άνω χρημάτων θα διατεθεί για την αποπεράτωση των δύο διατηρητέων, Αλσος,Οικονομίδη - Green Park και λοιπές αποπερατώσεις, αναρωτιόμαστε τι είδους συντήρηση θα παρασχεθεί στο πολύπαθο αιωνόβιο Πεδίον του Αρεως των ΑΘΗΝΩΝ, αφου απο το άνωθεν δεύτερο κονδύλι, πολύ απλά ελάχιστα ΜΟΝΟΝ ψίχουλα θα απομείνουν, κατά την ταπεινή μας άποψη.


Εν κατακλείδι μπορούμε να δηλώσουμε ευθαρσώς και απορούντες:
..................Γιατί να είμαστε όλοι οι Ελληνες βουτηγμένοι μέσα εκεί............. που επικαλείται ο κύριος {που ματιάσανε} απο την Τρόικα - ΔΝΤ και γιατί να τα έχουμε φάει όλοι μαζί.... εμείς οι Έλληνες ?;;;;;;;;;;;;;και να απαιτηθούν ....τα τάνκς για να προστατεύσουν τις τράπεζες?!!;;;;;

Ας ανασκουμπωθούμε σήμερα λοιπόν όλοι εμείς οι 'Ελληνες και ας δουλέψουμε σκληρά ούτως ώστε να πειθόμεθα "τοις κείνων ρήμασι"!!!!

ΚΑΙ Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ


http://kyameftopedioareos.blogspot.com
http://polmarkarch.wordpress.com
www.asda.gr/elxproi
http://expaganus.wordpress.com