Προς ...«φίλους»: Όχι άλλο κάρβουνο!

-Τι κάνεις μωρέ; Χαθήκαμε βρε ψυχή!

Τηλέφωνο άγνωστο στην οθόνη, φωνή άγνωστη στα αυτιά και στη μνήμη μου.
Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, θα προσπαθούσα μεσα σε δέκατα δευτερολέπτου να αποκωδικοποιήσω αν με την αντίπερα φωνή στην άλλη άκρη του κύματος, «χαθήκαμε» γιατί δεν είχαμε κανένα λόγο να «βρισκόμαστε», ή χαθήκαμε γιατί έτυχε.

Όλο αυτό τον «προεκλογικό» καιρό, με αποκορύφωμα αυτή τη βδομάδα, αν και δεν αναγνωρίζω τη φωνή και το κινητό, γνωρίζω πια πολύ καλά ότι καλώς «χαθήκαμε» με την απέναντι φωνή. Έμαθα ...hard way αυτή την εβδομάδα, ότι αυτός με τον οποίον «χαθήκαμε» εμπίπτει αυστηρά σε δύο κατηγορίες. Ή όταν ξαναπέρασα την λίστα επαφών στο καινούργιο κινητό μου, το κινητό του το διέγραψα γιατί δεν είχα κανένα λόγο να το έχω ή το έχει βρει από κάποιους άλλους που επίσης «χαθήκαμε» αλλά εγώ παρέμεινα καταχωρημένη στο δικό τους και τώρα βρίσκομαι «καταχωρημένη στο target group, των εν δυνάμει ψηφοφόρων Καμίνη.

Τόσες εκλογές πέρασαν, αυτό που ζω αυτές τις μέρες δεν έχει προηγούμενο. Τέτοια κινητοποίηση δεν την έχω ξαναδεί. Μου αρέσει ότι όλοι αυτοί οι τρέντηδες, θεωρούν το ΚΚΕ, επικοινωνιακά αυτιστικό.
Το κινητό μου, το σταθερό μου, τα mails μου, όποιο πιθανό και απίθανο σημείο επικοινωνίας διαθέτω, βομβαρδίζεται απο Καμινολατρεία. Το νέο trend της πόλης... Καμίνης...

Οι φυλές που περνοδιαβαινουν με ένα ποτό στο χέρι στο Παρκο Ελευθερίας, απο λατρεία σε λατρεία... Α, ρε Ψαθά... πέθανες νωρίς!!!!!
Από το φινόκιο στον Καμίνη.
Από το «Μπρίκι» στον Καμίνη
Από το Lifo στον Καμίνη
Από το Γκάζι στον Καμίνη
Από το Μάριο Βαργκα Λιοσα στον Καμίνη
Από τη Φολέγανδρο στον Καμίνη

Απο τον οργασμό του ..."αυτομαστιγώματος" στον Καμίνη

Απο το "τα φάγαμε μαζί" στον Καμίνη

Απο τους "πασόκους με πολιτικά" στον Καμίνη

Απο το "η ανεργία ειναι μια περιοδος περισυλλογής" στον Καμίνη

Απο το "σφαξε με αγά μου να αγιάσω" στον Καμίνη

Απο το "δεν θα γινουμε ποτέ Ευρωπαίοι" στον Καμίνη (η συγκεκριμένη κατηγορία, προσπαθεί με μαγιολικια και ξορκισμούς να αποτρέψει το μυαλό της τον ...κελτικο τιγρη που ψόφησε, κι ας πηγαινε by book συμφωνα με το δικό τους ...book)

Χαμογελάω...
Οι απαντήσεις μου στους ...«φίλους» Καμινολάτρες στην άλλη άκρη της γραμμής κυμαίνονται από το
Α. Όχι άλλο κάρβουνο! Η κραυγή συνοδεύεται με το τρελαμένο ύφος Κούρκουλου στην γνωστή ταινία.
Β. Σοφότατη επιλογή το ότι ...«χαθήκαμε»
Γ. «Φίλε» μου, με θεωρείς τόσο ανόητη για να με προβληματίσει το ...δίλημμα «ανάμεσα στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη τι να επιλέξω;»
Δ. Αυτός ο Αυριανισμός σας πασπαλισμένος με την «πολιτική ορθότητα», είναι τόσο αηδιαστικός όσο και ο παστουρμάς πασπαλισμένος με μέλι.
Ε. Δεν συμπαθούσα τον Καραγκιόζη, αλλά από τα μικράτα μου ΣΙΧΑΙΝΟΜΟΥΝ τον Χατζηαβάτη.
........
Το επόμενο κουδούνισμα με πετυχαίνει σε ...ζόρικη ώρα...
ΣΤ. Μην παίζεις με την τύχη σου «φίλε» που «χαθήκαμε», ανάμεσα σε αυθεντικές και δήθεν Κατίνες, μπορεί να σκεφτώ ότι το αυθεντικό μπορεί να είναι και πιο όμορφο.

Από όλη αυτή την Καμινολατρεία, που βομβάρδισε όλη αυτήν την εβδομάδα τη ζωή μου, εγώ ένα και μόνο συμπέρασμα έβγαλα.

Το ότι με φίλους που ΔΕΝ «χαθήκαμε», τους φίλους που εξακολουθούμε να μοιραζόμαστε πράγματα, δεν είναι τυχαίο. Με γνωρίζουν και τους γνωρίζω. Κανένας εξ αυτών ...δεν ασπάστηκε την νέα θρησκεία της πόλης μας, κανένας τους δεν έπεσε θύμα του νέου trend που ρημάζει τη πόλη μας, τη γκόμενα μας, την Αθήνας μας. Οτιδήποτε και αν ψήφισε, οτιδήποτε και αν ψηφίσει. Ακόμα και Καμίνη.

Τελικά είναι αλήθεια (at the end of the day, κατα το προσφιλές λεξιλόγιο της ...φυλής), με τους φίλους σου, αυτούς που επιλέγεις να ΜΗΝ ...χαθείς, μπορεί να μην μοιράζεσαι την ίδια πολιτική άποψη, αλλά μοιράζεσαι τουλάχιστον την ίδια οπτική ζωής και την ίδια αισθητική, που συμπυκνώνεται σε δύο ίσως φράσεις.

Καραγκιόζηδες και Χατζηαβάτες, στη ελληνική πραγματικότητα είναι εξίσου αποκρουστικοί.

Άσε που είναι και αηδιαστικά εμφανές το ποιοι ακριβώς κινούν τα νήματα στις δυο καρικατούρες.