Από το Δούρειο Ίππο στον ...Αστραχάν

Το concept της παράστασης τους είναι τόσο εμφανές, που ειλικρινά δεν ξέρω αν με διασκεδάζει η ηλιθιότητα τους ή με εξοργίζει το πόσο υποτιμούν την δική μας νοημοσύνη.

Η ιστορία δεν πιστεύω ότι θα ...συγκρατήσει το όνομα «Γιώργος Καμίνης».

Ελπίζω όμως ότι κάπου θα αναφέρεται στο πρόγραμμα σπουδών των φοιτητών των πολιτικών επιστήμων. Ως ένα κλασικό παράδειγμα πολιτικής κουτοπονηριάς που εξελιχθηκε σε Βατερλώ.

Δεν θα αναφερθώ σήμερα ούτε στην περίφημη ...Ανεξάρτητη Αρχή του Συνηγόρου του Πολίτη, ούτε στα ΜΗ έργα και στις ημέρες της, ούτε στο ...υπέρ ποιων συνηγόρησε κατ’ επανάληψη, και πολύ περισσότερο ποιους ΔΕΝ υπερασπίστηκε ποτέ. Αυτά βέβαια μικρή σημασία έχουν, μιας και όπως κάθε Ανεξάρτητη Αρχή στην Ελλάδα, είναι μια απόλυτα αποστεωμένη ΚΡΑΤΙΚΉ αρχή, χωρίς αρμοδιότητες, χωρίς ισχύ, με ένα και μόνο ρόλο, να παριστάνει τον παλιάτσο της κάθε εξουσίας.

Ο κ. Καμίνης λειτούργησε σαν ένα φυτό εσωτερικού χώρου, αγαπητό σε όλες τις εξουσίες, ακριβώς γιατί επετέλεσε με την «σύνεση» και το «τακτ», που αρμόζει σε όποιον θέλει να κάνει καριέρα στο ...δημόσιο βίο, τον διακοσμητικό του ρόλο.

Όλα αυτά δεν θα είχαν ιδιαίτερη σημασία, αν οι πονηροί πολιτευτές «διαβάζοντας» την σιχασιά, το θυμό, την οργή του κόσμου για το πολιτικό σύστημα, δεν αποφάσιζαν να παίξουν την παράσταση... «αποπολιτικοποίηση της πολιτικής» επιχειρώντας παπατζιδικα να ..ξεγελάσουν το πόπολο.

Οι βρικόλακες βρήκαν τον ...τρόπο. Ο κ. Στέφανος Μάνος...ότι πιο κλασικό σε πολιτικό βρικόλακα μετά τον Εφιάλτη, αφού ξεπούλησε ότι πρόλαβε σαν Υπουργός Οικονομικών του Μητσοτάκη, αφού η λαϊκή Δεξιά του Καραμανλή δεν άντεξε τον τόσο νεοφιλευθερισμό και τον ξωπεταξε, αφου τον περιμάζεψε ο ...σοσιαλιστής ΓΑΠ αλλά ήταν ...λανθασμένο το timing, γιατί τότε το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να δείχνει το ...σοσιαλδημοκρατικό του προσωπείο, αφού πάτωσε με τους περίφημους νεοφιλευθερους ταύρους, ...το τελευταίο του γνωστό εγχείρημα, ήταν κάτι που φάνηκε απλά γραφικό... αλλά θα το βρίσκουμε σαν πολιτικάντικο concept πάντα μπροστά μας.
Η Δράση του Μάνου, αυτοδιαφημίστηκε σαν το Κόμμα της ...λογικής.

Το concept ...απλό και εξαιρετικά κουτοπόνηρο. Τι θα πει ρε παιδί μου...πολιτική; Τα λογικά να γίνονται, δεν υπάρχει...πολιτική. Προφανώς η πολιτική προσέγγιση του Στέφανου Μάνου περί της «λογικής», συμπίπτει απόλυτα με το ...τέλος της ιστορίας του Φουκουγιάμα.

Η Δράση Μάνου- Μπουτάρη- Τσουκα- Μαρκουλάκη καιλοιπών συγγενώνήταν ένας δούρειος ίππος της ΔΗΘΕΝ απολιτικοποιησης που τελικά αποδείχθηκε κουτσό μουλάρι. Αλλά ...όπως ο Καρατζαέρης μπορεί να είναι φαιδρός σαν φυσικό πρόσωπο, η Καρατζεροποίηση όμως της πολιτικής ζωής είναι εξαιρετικά σοβαρή και επικίνδυνη υπόθεση, έτσι και ο Μάνος μπορεί να είναι ένας γραφικός πολιτικός βρικόλακας αλλά η ...Μανοποίηση της πολιτικής ζωής, είναι ότι ακριβώς ζούμε σήμερα ...δια χειρός ΠΑΣΟΚ.

Το σημερινό ΠΑΣΟΚ είναι μια ...Δράση Μάνου, πασπαλισμένη όμως με μπόλικη ηθικολογία.
Μια «ηθικολογία» που προσπαθεί με ταχυδακτυλουργικά τερτίπια να κρύψει πίσω από την κουρτίνα, ότι η πολιτική από τη φύση της εκφράζει κοινωνικές δυνάμεις, συγκροτείται στη βάση συμφερόντων και ερμηνεύεται με αναφορά σε συγκρουόμενα κοινωνικά συμφέροντα.

Όσο περνάει ο καιρός, όσο το έγκλημα αναδεικνύεται με ακόμα περισσότερες λεπτομέρειες, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται ότι το τεράστιο έλλειμμα δεν ήταν ούτε οικονομικό, ούτε ηθικό. Ήταν και είναι ένα τεράστιο έλλειμμα πολιτικής.

Ο εκπροσωπος της συμμαχίας των προθύμων ο κ. Κουβέλης, έπαιξε τον ρόλο του νονού στην ...βάφτιση. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα. Το έργο γνωστό και χιλιοπαιγμένο.
Από τον Αυλωνίτη στον Καμίνη. Πνεύμα και ηθική.
Ο Καμίνης προτείνεται ως ...υποψήφιος δήμαρχος της Αθήνας από το ...ΔΗ.ΑΡΙ (κ. Κουβέλη μου και το ΔΗΑΝΑ γκαρσονιέρα ήταν, αλλά ο Στεφανόπουλος έγινε τελικά Πρόεδρος Δημοκρατίας, ο Κωνσταντόπουλος βέβαια έγινε... πρόεδρος του Παναθηναϊκού) και υποστηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Κουβέλης μάλιστα, για να δέσει την ...κουμπαριά και ....καταγγέλλοντας σφόδρα την οικογενειοκρατία στο τόπο μας, θυσιάζει ως άλλος Αβραάμ την κόρη του κ. Μαρία Κουβέλη, η οποία κατεβαίνει υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό του κ. Καμίνη.

Ο Στεφανος Μάνος εκφράζει τον ενθουσιασμό του «Η ΔΡΑΣΗ στην Αθήνα θα υποστηρίξει τον συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη και στη Θεσσαλονίκη τον συνδυασμό του Γιάννη Μπουτάρη. Και οι δύο είναι το είδος των δημοσίων ανδρών που αναζητεί η ΔΡΑΣΗ(sic!!!). Ο κ. Μπουτάρης υπήρξε εκ των ιδρυτών της ΔΡΑΣΗΣ και το ίδιο θα μπορούσε να είναι και ο κ. Καμίνης. Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του κ. Καμίνη θα είναι ο αντιπρόεδρος της ΔΡΑΣΗΣ κ. Τάσος Αβραντίνης».

Ο κ. Μάνος φτάνει σε εντυπωσιακούς και ...ακατάσχετους οργασμούς με την υποψηφιότητα Καμίνη και μας επιπλήττει σκαιότατα “έρχονται δημοτικές εκλογές και αντί να ασχολούμαστε με τα προβλήματα της πόλης, ασχολούμαστε με το Μνημόνιο”. Τα ΜΜΕ γνωρίζουν βεβαια τι σημαίνει να σε υποστηρίζει ο Στέφανος Μάνος και προσπαθούν να το κάνουν γαργάρα. Αυτό δεν ειναι πια πολυκατοικία, κιμπούτζ είναι.

Αυτό λοιπόν είναι το νέο πείραμα, ο νέος Δούρειος ίππος. Μας σιχαθήκατε; Σιχαθήκατε την πολιτική μας; Ok πελάτες μας, εμείς θα σκηνοθετήσουμε μια απολιτικ παράσταση, θα αντικαταστήσουμε την πολιτική με life style, θα βάλουμε τους κομπάρσους μας σε ρόλους πρωταγωνιστών, θα σας φτιάξουμε ένα show. Χορηγους επικοινωνίας έχουμε, τα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ.

Ο Φλωρεντινός θα μπορούσε και να θεωρήσει "ενδιαφέρον" το πείραμα. Αλλά πριν οι προβολείς της δημοσιοτητας φωτισουν την υποψηφιοτητα ....Καμίνη. Πως στο διάβολο καταφέρνει ένας υποψήφιος να κάνει ακόμα και την υποψηφιότητα Κακλαμάνη ...ανεκτή; Αυτό κι αν ειναι ...θαύμα.

Ένας ...υποψήφιος που μόλις ...σήμερα επιτέλους ανακάλυψε ποιο θα είναι το ...πρόγραμμα του συνδυασμού ...του,και περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι, από ραδιόφωνο σε ραδιόφωνο, εξαντλώντας την πολιτική του επιχειρηματολογία στην ατάκα ...μα ο άλλος είναι κακός.

Ο κ. Καμίνης έχει αποκτησει και ένα εξαιρετικό άλμπουμ φωτογραφιών,μιας που το concept εξαντλειται σε λαιφσταλιστικο επιπεδο. Από φωτογραφία σε φωτογραφία...αλλά χωρίς λόγια- υποθέτω ότι η Νάομι Κάμπελ δεν έχει φωτογραφηθεί τόσο πολύ, καλλιτεχνικές, ασπρόμαυρες, να παίζει με τις σκιές, σε καθρέφτες, σε παράθυρα, σε πόρτες, με ένα κουλούρι στο χέρι, με ένα ποτήρι στο χέρι, με ...

Είναι ένας ακόμη κομπάρσος στην επικίνδυνη απολιτικοποιηση της πολιτικής, δηλαδή στο σκηνικό που παλεύει με νυχια και με δόντια να δωσει την παρασταση της η Κυβέρνηση.

Ο κ. Καμίνης κάνει ακόμη μια φορά το μόνο που ξέρει να κάνει καλά.

Να φοράει το προσωπείο του ...κλόουν, παίζοντας τον κομπάρσο στο θίασο της εξουσίας,.

Το ζητούμενο; Ασφαλώς τα κουκιά που χρειαζεται η Κυβερνηση τώρα περισσοτερο παρά ποτέ. Αλλωστε ο Γεώργιος ο Β' μας το είπε και δημόσια:«Το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών θα έχει αντίκτυπο στην γνώμη των πιστωτών μας»

Σήμερα στο Mega,ο Καμπουράκης και ο Οικονομέας, είχαν στο ...πανελ τους υποψηφίους δήμαρχους της Αθήνας. Ήταν τόσο ανεκδιήγητα γελοίος ο κομπάρσος Καμίνης, ήταν τόσο ανεκδιήγητα γελοία- όσο και μάταια επίσης- η προσπάθεια των ΚαμπουροΟικονομέων να τον αβαντάρουν, που τον έκαναν να φαίνεται ακόμα περισσότερο ανεπαρκής από όσο πραγματικά είναι.

Αυτή η ψεύτικη μάσκα, η μάσκα προσωπείο που αντί να κρύβει, αναδείκνυε ακόμα πιο έντονα και με κάθε ανατριχιαστική λεπτομέρεια, τους πολιτικούς βρικόλακες που κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους.

Ο Φλωρεντινός είχε ξεπεράσει την φρίκη του για το πόσο επιφανειακά ...μελετούν τα γραπτά του, για το πόσο ερασιτεχνικά διαβάζουν τον Ηγεμόνα του.

Μάλιστα ξεκίνησε να γελάει, να γελάει, να γελάει, «Μουλάρι ο Αστραχάν...» ψιθύρισε και συνέχισε να γελάει βροντερά και μέχρι δακρύων.