Ο ηρωισμός της σοβαρότητας

Τον Σεπτέμβρη του 2005 πέρασε στα ψιλά μια είδηση.

Είκοσι μετανάστες από βαλκανικές χώρες δούλευαν εσώκλειστοι σε ειδικά διαμορφωμένα υπόγεια σε βιομηχανία της Θεσσαλονίκης. Οι 20 αλλοδαποί ήταν κλειδωμένοι επί 20 μέρες στα μπουντρούμια της βιομηχανίας και εκεί δούλευαν, εκεί έτρωγαν, εκεί κοιμόντουσαν...

Πως θα περίμενε κανείς να τοποθετηθεί ο ΣΒΒΕ (Σύνδεσμος Βιομηχάνων Β. Ελλάδας) για το γεγονός;;;
Υποθέτουμε ...με αποτροπιασμό. Και όμως ...Όχι...
Λίγα 24ωρα, μετά από την είδηση που πέρασε...από το αστυνομικό ρεπορτάζ και όχι απο το πολιτικό, μετά τα τς, τς, τς, όλων μας, μετά από την μη αντίδραση της ΓΣΕΕ και του εργατικού Κέντρου, ο Πρόεδρος κ. Μυλωνάς, από την επίσημη έδρα του (ΣΒΒΕ) αυτή τη φορά, πρότεινε στην Κυβέρνηση την διαμόρφωση κατά μήκος των συνόρων «ζωνών ελεύθερων συναλλαγών» όπου θα εργάζονται πολίτες από τη Βουλγαρία, την Αλβανία και την FYROM, με το δικό τους μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς, οι οποίοι και θα μπαινοβγαίνουν κάθε μέρα στη χώρα....
Και αυτή ήταν η «έσχατη λύση» για να μην «υποχρεωθούν» να μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους σε άλλες βαλκανικές χώρες....

Αυτό το μεγαλοπνοο σχεδιο του κ. Μυλωνά, με το βαρύγδουπο όνομα, αν το δούμε με στοιχεία, με νούμερα, με αριθμούς ...σήμαινε κάτι πολύ απλό.... όταν στην Ελλάδα η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, έδινε 591 Ευρώ, η Eurostat έδινε για την Βουλγαρία 77 ευρώ, για το Fyrom 68, και γα την Αλβανία 59.

Με άλλα λόγια, αυτό που στην ουσία έκανε παράνομα το κύκλωμα των λαθρεμπόρων στα υπόγεια της Θεσσαλονίκης, οι ευυπόληπτοι κύριοι του ΣΒΒΕ ήθελαν να το μετατρέψουν σε επίσημο εργασιακό καθεστώς στις «ελεύθερες» ζώνες τους.

Αυτό που χρόνια τώρα γίνεται στα σκοτεινά αμπάρια της φρίκης που μεταφέρουν το πιο απάνθρωπο φορτίο για να το πετάξουν στις φάμπρικες, στις τουριστικές μονάδες, στα εργοτάξια των …πολιτισμένων χωρών για να δουλέψει χωρίς ασφάλιση, χωρίς συμβάσεις, χωρίς όρους και χωρίς όρια, οι Έλληνες βιομήχανοι της Β.Ελλαδας, αυτοί με τους ΜεγαΑλεξανδρους και τις Μακεδονίες, ήθελαν να το βγάλουν στο φως της μέρας, να «νομιμοποιήσουν» το σκλαβοπάζαρο....

Αλλά το καλύτερο ήταν άλλο....Αρνούνταν να αναλάβουν την σίτιση και την στέγαση των σύγχρονων «μπαρμπαθωμάδων». Τους ήθελαν να μπαινοβγαίνουν, να τους στέλνουν από εκεί που ήρθαν για να τρώνε και να κοιμούνται με 77, τα 68, και τα 59 ευρώ το μήνα στην τσέπη, αφού στη χώρα μας αυτά τα χρήματα φτάνουν δεν φτάνουν σε μια εργατική οικογένεια για τα ελάχιστα ψώνια μιας εβδομάδας στο σούπερ μάρκετ...
Ετσι για να θυμόμαστε και να μην πέφτουμε απο τα σύννεφα...

Αλλά επειδή σε αυτήν την χώρα κάποτε πρέπει να διακρίνουμε και όχι να τσουβαλιάζουμε, θα πρέπει επίσης να πούμε, ότι ο μονος που αντέδρασε δυναμικά, απο τους κοινωνικούς εταίρους ήταν ο ΣΕΒ. Όχι, η ΓΣΕΕ, όχι... Αυτή μέσα στην γνωστή μακαριότητα της....έβγαλε ένα δελτίο τύπου, ....καταδικάζοντας... Ο ΣΕΒ, αντέδρασε δυναμικά, και το σχέδιο....πήγε στις καλένδες... επισήμως βέβαια, νομοθετικά βέβαια, γιατί στην πράξη, το αστυνομικό δελτίο...συνέχιζε να καταγράφει.
Τότε ειπώθηκε ότι ο ΣΕΒ, αντέδρασε γιατί το θεώρησε αθέμιτο τον ανταγωνισμό στο εργατικό κόστος... Πιθανότατα.... Αλλά δεν έκανα ποτέ δίκη προθέσεων και δεν θα κάνω τώρα.
Θα θεωρήσω τον ΣΕΒ, απλά ευφυέστερο... και δεν θα παραλείψω να πω, ότι παρά τις κραυγές του τρομερού παιδιού του ΕΒΕΑ, του κ. Μιχαλου, για την καταστρατήγηση της διετούς συλλογικής σύμβασης (που δίνει 6% μέσα στην διετία), ο ΣΕΒ τιμάει ακόμα την υπογραφή του. Αυτήν τη στιγμή... Μέχρι αυτήν την στιγμή.

Η Cynical, απηύθυνε έκκληση στον Παλαιοκώστα, ζητώντας του να επιστρέψει τα χρήματα των λύτρων από την απαγωγή Μυλωνά, στους χειμαζόμενους εργαζόμενους του.

Δεν θα το κάνει Cynical. Και δεν θα το κάνει γιατί είναι απλά ...σοβαρός. Γιατί ο Παλαιοκώστας έχει το προτέρημα που λείπει τόσο πολύ από την ελληνική κοινωνία....την σοβαρότητα.
Και η σοβαρότητα σήμερα είναι μια μορφή ηρωισμού.

Όταν ο Παλαιοκώστας απέδρασε, ο ...αναρμόδιος Υπουργός Τουρισμού δήλωσε αυτάρεσκα στην τηλεόραση πως επιτέλους πρέπει να εφαρμόζεται η νομοθεσία. Λες και ευθύνη για την εφαρμογή της νομοθεσίας δεν την έχει η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει ο υπουργός....

Αλλά το καλύτερο ήταν όταν βγήκε άλλος ο Αναπληρωτής...της Δημόσια Ταξης να μας πει, με το βαρυσήμαντο, βαρύγδουπο και βλοσυρό του ύφος πως είναι βέβαιος ότι «η κοινωνία θα τους απομονώσει και θα τους καταδικάσει».

Να σας πω, ήθελα να τον ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μας δείχνει...γιατί σκεφτείτε συχωριανοί να χάσει η Κυβέρνηση την εμπιστοσύνη της στην κοινωνία...και η κοινωνία να πρέπει να παραιτηθεί ή η κυβέρνηση να αναγκαστεί να εκλέξει μια άλλη κοινωνία για να μπορεί να κυβερνήσει κατά το δοκούν;

Φοβερό δεν θα ήταν να βρεθούμε στον δρόμο από τη μια μέρα στην άλλη;;;;

Σε καιρούς λιγότερο δύσκολους, τότε που πιστεύαμε όλοι πως θα τη βγάλουμε διότι η πραγματικότητα δεν θα μας έπαιρνε είδηση, επιλέξαμε να μας κυβερνούν τα φαντασματα των δελτίων των 8.
Και ξέρετε.... δεν έχουμε δικτατορία... Δεν κατέβηκαν με τα τανκς οι κυβερνώντες, ΕΜΕΙΣ τους επιλέξαμε. Και ακόμα χειρότερα εμείς τους αφήσαμε να λειτουργούν σαν τοποτηρητές μιας τυπολατρικής γραφειοκρατίας.

Και πραγματικά αναρωτήθηκα τότε, γιατί αυτή η κοινωνία χειροκρότησε τον Παλαιοκώστα;

Και όσο περνάει ο καιρός, όσο μας ακούω να συζητάμε για την ...νομιμότητα ή όχι της κουκούλας, καταλαβαίνω ακόμα καλύτερα γιατί μας εντυπωσίασε ο Παλαιοκώστας, γιατί χειροκροτήσαμε τον ληστή Παλαιοκώστα.

Γιατί καλά κρυμμένο μέσα μας υπάρχει αυτό που ξεχωρίζει τον άνομο από τον παράνομο.
Μια άνομη κοινωνία.... χαζεύει τον παράνομο.

Χαζεύουμε ότι ο Παλαιοκώστας ποτέ δεν «έκανε την πάπια».

Δεν είπε ότι δεν ευθύνεται για τις πράξεις για τις οποίες ευθύνεται, δεν ζήτησε έλεος, ούτε ισχυρίστηκε πως έχει το δικαίωμα να κλέβει γιατί ζούμε σε δημοκρατικό καθεστώς, και κατά συνέπεια κανείς ....κατασταλτικός μηχανισμός δεν δικαιούται να τον εμποδίσει να κλέβει.

Ανέλαβε την ευθύνη των πράξεών του όπως και ήταν έτοιμος να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του.

Από κανέναν δεν ζήτησε να του συμπαρασταθεί για να ζητήσει την απελευθέρωσή του.

Έγκλειστος στον Κορυδαλλό άσκησε το ηθικό δικαίωμα κάθε φυλακισμένου. Επεδίωξε να αποδράσει και το πέτυχε, δύο φορές μάλιστα.

Ο Παλαιοκώστας ενσαρκώνει τη διαφορά ανάμεσα στην παρανομία και την ανομία. Ο παράνομος έχει συνείδηση ότι παραβαίνει τον νόμο και είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη των συνεπειών του.

Τελικά...είναι ίσως ο μόνος που αναγνωρίζει τους Κανόνες και τον Νόμο.... σε αυτήν την χώρα.

Αυτός όμως που ζει σε καθεστώς ανομίας, απλώς δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη κανενός νόμου. Τα μόνα όρια που αναγνωρίζει είναι τα όρια της δικής του ύπαρξης, και αναζητάει απλά δικαιολογίες..... Και ...το χειρότερο η άνομη κοινωνία, τις παραχωρεί...

Ο παράνομος αναγνωρίζει την ύπαρξη της κοινωνικής αξίας. Και γι΄ αυτό έχει κι ο ίδιος τη δική του ιδιαίτερη κοινωνική αξία. Αυτός που ζει όμως σε καθεστώς ανομίας δεν έχει άλλη αξία από τον εαυτό του.

Ζήτησε ποτέ άσυλο ο Παλαιοκώστας, όπως οι τρακαδόροι της βίας που οχυρώνονται στα πανεπιστήμια; Ποτέ.

Ο Παλαιοκώστας, συχωριανοί, μας θύμισε ότι η πραγματικότητα υπάρχει.
Ο Παλαιοκώστας μας θύμισε πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που σέβονται την ανθρώπινη ζωή και αναγνωρίζουν πως η κλοπή της ιδιοκτησίας είναι πράξη παράνομη της οποίας την ευθύνη αναλαμβάνουν.
Ο Παλαιοκώστας μας θύμισε πως υπάρχουν όρια στη συμπεριφορά τα οποία τα αναγνωρίζουν ακόμη και όσοι τα παραβιάζουν.
Ο Παλαιοκώστας δεν κρύφτηκε πίσω από καμία κουκούλα.

Ψάχνουμε να ψαρέψουμε εύκολους ήρωες;;;
Πιθανά να χρωστάμε ευγνωμοσύνη στον Παλαιοκώστα γιατί μας ξαναθύμισε σε αυτούς τους τόσο άνυδρους καιρούς, πως υπάρχουν ακόμη ανάμεσά μας άνθρωποι που ξέρουν να υπερασπίζονται τη σοβαρότητά τους.

Και τελικά η σοβαρότητα...είναι μια μορφή ηρωισμού...