Και τι ζητάω, τι ζητάω, μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω.....

Τι δράμα και τούτο, να θες να γράψεις και να μην έχεις θέμα.

Δεν έχω θέμα, δεν έχω τίποτα να πω, "έτσι κι αλλοιώς τα ξέρουν όλα" που λέει κι ο Σαβόπουλος, αλλά έχω ανάγκη να σας ξαναβρώ, εσάς τους συχωριανούς μου (συχωριανοί, θα επιμείνω phototherapy, το «συγχωριανοί» κάτι μου κάνει σε πολύ επίσημη προσφώνηση), να ξαναβρώ όλους εσάς που βγάλαμε έναν χειμώνα παρέα, όλους εσάς που δεν κοιταχτήκαμε στα μάτια, που δεν γνωρίζουμε ο ένας την γλώσσα του σώματος του άλλου, που δεν μοιραστήκαμε μαζί χαρές, επιτυχίες, πανικούς, απογοητεύσεις, απελπισίες, που μπορούμε χωρίς συναισθηματικό κόστος να αγνοήσουμε ο ένας τον άλλο, που με κάνατε χαρούμενη με ένα «γεια» σας, που με κάνατε θηρίο όταν ……αναποδογυρίσατε αυτό που θεωρούσα σαν τεκμηριωμένη γνώμη, και που τελικά τυχαία ή επί τούτου εισπράξατε το απόλυτο ....μέσα μου.

Και θα σας εξομολογηθώ και κάτι- και ρε γαμώτο, πρέπει να με κατατάξετε στους πιο γενναίους του χωριού- μιας που απερίφραστα, χωρίς την παραμικρή ....αιδώ, σας το λέω φόρα παρτίδα, .....σας χρειάζομαι.

Λοιπόν, δεν έχω θέμα για σήμερα.
Σκέφτηκα να πούμε για την Άνοιξη.

Αλλά τι να σας πω εγώ;;;;;

Ανήκω σε μια γενιά γυναικών που δεν έμαθε να χαϊδεύει και να χαϊδεύεται και που νοιώθει πάντα αμήχανη και ρωτάει γιατί, τις όσες φορές που της προσφέρανε λουλούδια, της μιλήσανε για φεγγάρια, της περιγράψανε ηλιοβασιλέματα ή της ζωγραφίσανε τον οργασμό ...της φύσης.

Να πούμε για την Πρωτομαγιά, εργατική ή εκδρομική;;;
Νομίζω ότι το θέμα εξαντλείται στην μεν εργατική, στην υπερδραστηριότητα του Πρωτάρη (Αλέξη μου, μανάρι μου, οι γραφές λένε ότι και το Πασοκ κάποτε 17% είχε , αλλά …..ο γαμπρός ήταν .....η Σαραντάρα, όχι ο Πρωτάρης) και όσο για την εκδρομική ....να σας πω ότι την κατάλαβα θα σας πω ψέματα, όταν .....συνήλθα είχε ήδη περάσει.

Να πούμε για τα ...τα βιοκαύσιμα και ότι τώρα ούτε κότες ούτε κόκκινα αυγά δεν μπορούμε να έχουμε, καλύτερα να αγοράσετε κόσμημα στην κοτούλα σας, αν διαθέτετε τέτοιο pet, παρά καλαμπόκι;;; Α, παπαπαπα, πολύ βαρύ για ανοιξιάτικα μεσάνυχτα....

Να πούμε για το άγχος, την κατάθλιψη, την ανικανότητα, την αϋπνία, την βουλιμία για άχρηστα προϊόντα και ακόμα πιο άχρηστες σχέσεις;;;; όχι, όχι σήμερα, σας αγαπώ πολύ και σας χρειάζομαι ακόμα περισσότερο

Να σας πω για το πως πέρασα το Πάσχα;;; Γρήγορο θέμα….Όσο άθλια και ...επετειακά το περίμενα. Τελικά το μόνο που δεν μου επιφυλάσσει ποτέ εκπλήξεις σε αυτή τη ζωή, είναι το Πάσχα.

Ε, δεν έχω θέμα. Αλλά θέλω να έχω εσάς. Και έτσι.....

Είμαι πάλι εδώ, καθόλου σοφότερη, και περιμένω το «γεια» σας, περιμένω για ότι έχετε ευχαρίστηση, και τι ζητάω, τι σας ζητάω μωρέ;;;

Μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω........

Βοηθάτε συχωριανοί, ζόρικη η Ανοιξη...