Κυριακή 20 Απριλίου 2008

Ευέλικτο Σαββατοκύριακο

Σκηνή 1η
Ανοιξιάτικο απομεσήμερο Σαββάτου. Κρασάκι, ....φίλοι με πολιτικές, οικολογικές, κοινωνικές, και άλλες .......-ικες ευαισθησίες, συζητούν για την έκθεση Κουκιάδη. Ο καθηγητής και η επιτροπή του, υπερθεματίζουν την ευελιξία .......με ασφάλεια στις απολύσεις και επιχειρηματολογούν για την μείωση των διοικητικών παρεμβάσεων.
Οι .....φίλοι, που στα 20 μας, με hippy chic εμφάνιση ξεροσταλιάζαμε σε εναλλακτικούς χώρους, σε συναυλίες με εναλλακτικούς καλλιτέχνες που αν δεν έχουν πεθάνει από κατάχρηση κόκας, ακόμα θα αναρωτιούνται πόσο ανισόρροποι μπορεί να είμαστε για να εκστασιαζόμαστε και να τους αποθεώνουμε στις Ευρωπαϊκές συναυλίες της αρπαχτής τους.
Οι φίλοι, που μαζί μετρήσαμε τους κόκκους της άμμου ζώντας και μνημονεύοντας ακόμα ψευτοονειρικές βραδιές στην Αιγιάλη
Οι φίλοι που μαζί ανταλλάσσαμε σοβαροφανώς τσιτάτα και ορκιζόμαστε στην σοφία και στην οξυδέρκεια του Μαρξ, του Κέινς, του Γκαλμπρέιθ

Να αλλάξω το τώρα μας;;;; Άβολο.....
Να αλλάξω το πριν μας;;;; Ιερόσυλο....
Άλλο ένα ποτήρι κρασάκι από αυτό που τόσο περήφανα μας παρουσίασε ο παλιός μου φίλος και νυν περήφανος οικοδεσπότης, άραγμα σε μια βαθιά πολυθρόνα, θέα στην νεόκτιστη πισίνα, να ακούω τη βουή της κουβέντας τους, και άμα κλείσω τα μάτια μπορεί να ξαναδώ την κόκκινη μπαντάνα που φόραγα τα καλοκαίρια στην Αμοργό. Άσε που θα την ξαναβάλω φέτος. Αν την βρω.....

Σκηνή 2η
Ανοιξιάτικα μεσάνυχτα, η Μοιραράκη σαν την φράπα και μέσα στην τρελή χαρά, πουλάει κοτζάμ «μπορδοροδοκόκκινο, με μπλου μπλακ μπορντούρα 2, 35Χ3,80, κυρίες και κύριοι, σας το χαρίζω».
Ρε Κουκιάδη, κοτζάμ, καθηγητής Εργατικού Δικαίου, δεν της λες ότι τα χαλιά είναι για να τα κρεμάνε στις ράγες και όχι πάνω στον έρημο τον Χασάν, που πρέπει επιπλέον να το κουνάει σαν αχλαδιά κοτζάμ «μπορδοροδοκόκκινο, με μπλου μπλακ μπορντούρα 2, 35Χ3,80, κυρίες και κύριοι, σας το χαρίζω».....

Σκηνή 3η
Ανοιξιάτικο Κυριακάτικο πρωινό.
......Meeting. Που είσαι ρε Κουκιάδη;;;;;
Ή μήπως άμα δουλεύεις με jean και loafer δεν πληρώνεσαι;;;;

Σκηνή 4η
Ανοιξιάτικο Κυριακάτικο Απόγευμα
Ακόμα σε κερνάνε οι τσιγγάνοι στα Άνω Λιόσια, μια ρακή. Και αυτοί ρε Κουκιάδη, 7.000 ψυχές, γελάνε ακόμα, πουλάνε …..ότι γουστάρει η ψυχή σου και …..ότι αντέχει η τσέπη σου, η Βασιλική, που την άφησα πρόπερσι κοπέλα 14 χρονών, την βρίσκω μάννα με μπότες après ski ......αγορασμένες από την χωματερή, οι γιατροί του κόσμου τους εγκατέλειψαν, οι μπάτσοι τους κυνηγάνε αν δεν πάρουν τα ...νόμιμα, και οι ευέλικτες μορφές εργασίας, τους αφήνουν παγερά αδιάφορους. Άλλωστε, αυτοί δεν είναι ποτέ μισθωτοί. Επιχειρηματίες είναι ρεεεεεεεε!!

Και αύριο Δευτέρα......

5 σχόλια:

Homo Sapiens είπε...

ευέλικτες συνειδήσεις, ευέλικτες ευαισθησίες...

Σκηνή 5...Πρωί πρωί Δευτέρας, 'τσαλακωμένοι' μετανάστες συλλέγουν αγριοφράουλες...Εμείς βάζουμε τη ζαχαρίτσα και τις απολαμβάνουμε!

Την καλησπέρα μου...

Ανώνυμος είπε...

Τελικά τα κεκτημένα ανατρέπονται, οι μύθοι καταρρέουν και τα γνωμικά αλλάζουν…. Σπυρί - σπυρί (του Σπράου) και κουκί – κουκί (του Κουκιάδη) γεμίζει το πουγκί του νεοκαπιταλιστή….

Στέργιος

Grammateas είπε...

Εδώ και μερικά χρόνια οι έχοντες έχουν πάρει την πρωτοβουλία στην καθημερινότητά μας. Μας ζαλίζουν με λίγο σάτυρα και μερικά καλά σήριαλ και κρατάνε τον κόσμο καθηλωμένο σε καναπέδες. Αλήθεια γιατί κανένας δεν ενδιαφέρθηκε για τις 15.000 κατασχέσεις πρώτων κατοικιών για 2000-3000 €; Μας συγκίνησε ο εργάτης φράουλας των 550 €/μηνιάιως και όχι ο εργαζόμενος πτυχιούχος των stage...

katerina είπε...

Ιδιαίτερη η προσέγγιση.
Μόνο που όταν αυτός αναμετράται με τις μνήμες του, οι αγριοφράουλες του είναι ακόμα φρέσκες ....αλλά ο Μπόργκ δεν μπορεί πια να θυμηθεί πως ήταν όταν τις ...πρόσφερε.
Εγώ ακόμα ....θυμάμαι.
Και ίσως μπορείς πάντα να ανταλλάξεις αυτό που θωρείς ....τα πάντα με ένα καλάθι αγριοφράουλες.
Ή τουλάχιστον, αν ρωτάς ρητορικά τον εαυτό σου, να αντέχει να σταθεί μια καταφατική απάντηση.
Υ.Γ. και ναι έχεις δίκιο homo sapiens, μόνο που οι δικές μου αγριοφράουλες ....φύονται στην Αμοργό.

OnWine είπε...

Εγώ πάντως, Κατερίνα, πολύ ευέλικτη βλέπω την ...Τετάρτη!...και ο νοών νοείτο...