Ξένοι, μη μας αφήνετε μόνους μας με τους Ελληνες

Πέμπτη 22 Νοεμβρη, νωρίς το απόγευμα στην Ερμού, κόσμος πολύς, μαγαζιά και ο πεζόδρομος της Ευαγγελιστρίας γεμάτος από μαυρους μικροπωλητές με τσάντες και ζώνες μαιμού απλωμένες στα σεντόνια τους.
Ξαφνικά από το πουθενά εμφανίζονται καμμιά 15αριά τύποι της Δημοτικής Αστυνομίας τρέχοντας και ουρλιάζοντας. Οι έρημοι φτωχοδιάβολοι μαζευουν ακαριαία το εμπόρευμα και τρέχουν αλλόφρονες παρασύροντας στο διάβα τους τα πάντα. Περαστικούς, εμπορευματα στα πεζοδρόμια των μαγαζιών και τα αυτοκίνητα που περνάνε από την οδό Αθηναίδος.

Δύο από τους αστυνομικούς βουτάνε το σεντόνι ενός μικροπωλητή που αρνείται να το εγκαταλείψει. Τα υπόλοιπα "όργανα της τάξης" τον βουτάνε, πεφτουν πάνω του και αρχίζουν να τον χτυπάνε. Μέρα μεσημέρι, 10 "άντρες" εναντίον ενός. Η φωτογραφία απο το κινητο μου, αδιάψευστος μάρτυρας.

Αφού τραβάω τη φωτογραφία αρχίζω να ξεφωνίζω.
Επιτέλους ο κόσμος ακούγοντας τις τσιρίδες μου αρχίζει να ενδιαφέρεται. Τον αφήνουν να φύγει. Αλλωστε όπως έψαξα και έμαθα μετά, δεν έχουν δικαίωμα να τον συλλάβουν. Φαίνεται ότι το μόνο δικαίωμα που έχουν είναι να τους χτυπάνε.

Απευθύνομαι στους πραίτωρες του κ. Κακλαμάνη και ρωτάω ποιος είναι ο υπευθυνος. Ένας μάγκας ντυμένος Ράμπο μου απαντάει: Εγώ.
Του ζητάω τα στοιχεία του (η στολή της Δημοτικής Αστυνομίας δεν φέρει κάποιο διακριτικό κωδικό όπως των αστυνομικών) και μου ζητάει τα δικά μου. Αν και δεν έχω καμμία υποχρέωση να το κάνω του τα δίνω.
Εξακολουθεί να αρνείται να μου δώσει τα στοιχεία του και με παραπέμπει στα γραφεία της Δημοτικής Αστυνομίας απειλώντας με ότι τον εξύβρισα ένω εγώ εξακολουθώ να του μιλάω στον πληθυντικό.
Ο κόσμος αρχίζει να αντιδρά...
Οι μάγκες φεύγουν και κάποιοι έμποροι που μέχρι εκείνη τη στιγμή με παρατηρουσαν από τις πόρτες των μαγαζιών τους με πλησιάζουν. Μία κυρία μου δείχνει την ραγισμένη τζαμαρία του μαγαζιού της λέγοντας μου ότι χτυπούσαν το κεφάλι ένος μαύρου πάνω στη τζαμαρία. Στην ερώτηση μου γιατί δεν το καταγγέλλουν αφού αυτοί το βιώνουν κάθε μέρα μου απαντουν ότι η Δημοτική Αστυνομία τους ρίχνει πρόστιμα γιατί καταλαμβάνουν τα πεζοδρόμια με εμπορευματα.

Τηλεφωνώ στον αξιωματικό υπηρεσίας.
Μου απαντάει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα εκείνη την ώρα και να τηλεφωνήσω το άλλο πρωί. Τηλεφωνώ την επόμενη μέρα. Ο "υπευθυνος' μου βγάζει έναν δεκάρικο λόγο για τους κακόμοιρους τους αστυνομικούς που τους χτυπάνε οι κακοποιοί μαυροι κι οταν βλέπει όταν δεν τσιμπάω μου λέει όρθα κοφτά ότι δεν μπορούνε να χάνουνε το χρόνο τους και αν δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω ας πάω να κάνω μια αίτηση στα γραφεία της Δημ. Αστυνομίας, να εξεταστεί το θέμα μου και ...αν ο Δ/ντης αποφασίσει ότι συντρέχει λόγος μπορεί να μου κοινοποιηθούν τα ονόματα των γενναίων. Και τι θα τα κάνω??????

Όταν του είπα ότι συγκαλύπτει αγριότητες και ότι έχω τραβήξει φωτογραφίες που θα δώσω στα Μέσα κρατάει τα στοιχεία μου και το τηλεφωνο μου και μου λέει ότι θα επικοινωνήσουν αμέσως μαζί μου. Όντως σε δέκα λεπτά με παίρνει ο υπεθυνος Αντιδήμαρχος να με καθυσηχάσει ότι θα επιληφθεί προσωπικά του θέματος....

Υ.Γ. Χθες περνώντας πάλι χαμηλά από την Ερμού με σταματάει ένας Σενεγαλέζος και επιμένει να μου χαρίσει μια ζώνη. Δεν καταλαβαίνω στην αρχή.
Επιμένει, αυτός με θυμάται. Θέλει να με ξεχρεώσει. Την παίρνω και πάω να του δώσω λεφτά. Αρνείται κατηγορηματικά και με διώχνει. Τον καθυστερώ και οι μπάτσοι πάλι θα ξαναπλακώσουν. Δεν θέλει να μας χρωστάει τίποτα.