Σεπτέμβρης

Είναι όμορφο το τέλος. Ο Σεπτέμβρης θαρρείς  μαζεύει όλη τη χαύνωση  ενός επίφοβου καλοκαιριού κι την δροσίζει, την εξατμίζει. Οι αναβολές, οι διαχειρίσεις, οι  επιστροφές, ξεβάφουν  τις πορφύρες τους, κι ξεμένουν από λόγο ύπαρξης.  Η μεταβατικότητα σώνεται, λειώνει σαν ξεχασμένο παγωτό σε χλιαρό πάγκο. 

Τούτο   το Σεπτέμβρη με γυροφέρνει εκείνη η μαγική φράση του Μπαρνς: "Δεν πιστεύω στο Θεό αλλά μου λείπει"