Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Φοβάσαι; Και εγώ!

Ο Φόβος, ένας μηχανισμός. O Φόβος, μια ασπίδα προστασίας. Ο Φόβος, ένα Δώρο της μάνας Φύσης για Ζωή. O Φόβος, μια προειδοποίηση για τον κίνδυνο, που στηνει καρτερι στη Ζωή. Ο Φόβος συνδεδεμένος άρρηκτα με το ένστικτο της επιβίωσης. Ο Φόβος σύμμαχος.
Ο Φόβος Τύραννος.

Στη διαχείριση του Φόβου επενδύουν όλες οι Εξουσίες.
Σε αυτόν τον Τύραννο που μπορεί να εισχωρήσει, εκεί, που κανένας άλλος ...«ανθρωποφύλακας» δεν έχει την δυνατότητα να παραβιάσει .
Στο μοναδικό Άσυλο. Στο μοναδικό Άβατο. Στο νου.

Η ...φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιούν οι κάθε λογιώ Εξουσίες, ένα εξαιρετικά εθιστικό και παράλληλα εξαιρετικά παραλυτικό, ναρκωτικό. Το ... «φάρμακο» που συνήθως έχει σαν δραστική ουσία τον Φόβο και σαν έκδοχο την Ενοχή.

Οι Θρησκείες που διαχειρίζονται τον υπαρξιακό Φόβο των ανθρώπων. Τα Ιερατεία που ξορκίζουν .... ενοχές, από το προπατορικό αμάρτημα μέχρι την ψηλάφηση του τύπου των ήλων και με αντάλλαγμα την υπακοή, τάζουν παράδεισους... στην άλλη ζωή.

Οι Άρχοντες που νομοθετούν το κόψιμο του ποδαριού του υποτακτικού, ενοχοποιώντας τον γιατί έχει ...δύο πόδια.
Οι Άρχοντες που εκτελούν με ...δημοκρατικές διαδικασίες σκληρής ολιγαρχίας και ...αφώτιστης, τυραννικής Δεσποτείας, το ολοκαύτωμα, διαχειρίζονται τον Φόβο του, για το μέλλον της ζωής του, των παιδιών του, του τόπου του. Κι αν οικειοθελώς και αγόγγυστα ο υποτακτικός δεν δώσει το ένα, θα χάσει και τα δυό. Την υπακοή του, θα την ανταλλάξει με ...μέλλον, στην άλλη ζωή.

Ο Αρχιερέας να χαϊδεύει το σγουρόμαλλο κεφάλι της Ιφιγένειας και να της ψιθυρίζει στο αυτί μέσα από τα ηχεία των τηλεοπτικών καναλιών, ότι θα σφαγιαστεί για να φυσήξει ούριος άνεμος. Κι αν η Ιφιγένεια δεν προλαβαίνει να μετρήσει τις αμαρτίες της η ίδια, οφείλει να υποστεί την θυσία, ξεπλένοντας τις ανομίες της οικογένειας των ...Ατρειδών.

Οι Προύχοντες που διαχειρίζονται τον Φόβο για τη δουλειά, για το ψωμί, για την αξιοπρέπεια της επιβίωσης. Για την υπακοή σου, θα σου τάξουν την ζωή του βαστάζου, του κουλή. Αν πάλι δεν υπακούσεις, αν δεν φοβηθείς, θα λεν για σένα «Mην του μιλάτε είναι άνεργος, τα χέρια στις τσέπες του, σαν δυο χειροβομβίδες.»

Οι Βιαστές που κακοποιούν, που βασανίζουν, που τρομοκρατούν, το κορμί και το μυαλό του συντρόφου, του παιδιού, του φύσει η θέσει αδύναμου, το ίδιο όπλο της Εξουσίας, τον Φόβο διαχειρίζονται, ζητώντας να ανταλλάξεις την σιωπή, την υπακοή, την ακινησία, με την αναπνοή σου.

Η «ηθική», μαχαίρι κοφτερό στα χέρια του προστάτη και του νταβατζή, να πιέζει προς τα μέσα του μυαλού τις αιχμηρές γωνιές. Η «ηθική» χρηστική, εργαλειακή, ίσα για να συγκαλύψει την ουσία της πολιτικής.

Φόβος, ο Δούρειος Ίππος Της κάθε Εξουσίας.
Με το Φόβο, μπάζουν στην Τροία της ύπαρξης μας, το στράτευμα του εχθρού. Κι αυτός, αφιέρωμα φριχτής καταστροφής, που στα σπλάχνα του έχει τα δόρατα. Κι η Τροία να καταρρέει, να ξεθεμελιώνεται τόσο άναντρα.

Στις μέρες μας, στα μέρη μας, και ...όχι μόνο, ο Φόβος ...συνταγογραφείται με τα καντάρια από τους Συγκλητικούς και τους Βαρβάρους, που έριξαν πάνω από τις σκισμένες τους πορφύρες, την ...ιατρική μπλούζα.
Στις μέρες μας, στα μέρη μας, και όχι μόνο, οι μπράβοι της επικοινωνίας, οι φαρμακοτρίφτες στο γυαλί της ζωής μας, μας τον χαρίζουν απλόχερα.
Στις μέρες μας, στα μέρη μας, και όχι μόνο, οι Προύχοντες αυγαταίνουν το βιος, απειλώντας με το κομποδεμα τους, το ποιο ...κουλή, θα επιλέξουν να ελεήσουν με ένα κομμάτι ψωμί.
Κακοποιοί και Βιαστές, αυτόκλητοι συν-εταίροι της ζωής και του νου μας, ξαμολήθηκαν σαν ύαινες να σπέρνουν φόβο και ενοχή. Να «θεραπεύουν» κατασπαράσσοντας την γνώση, την άποψη, την ελευθερία, την ελπίδα, τη ζωή, τον αγώνα, τη μάχη...

Ο Φόβος, λοιμώδης ασθένεια να απλώνεται και να εξαπλώνεται, σαν πανούκλα στις πλατείες, στους δρόμους, στις δουλειές, στις αγορές, στα σπίτια, στα κρεβάτια μας.

Φοβάσαι; Και εγώ!
Όπως και εσύ, έτσι και εγώ, δεν Φοβάμαι ...Αυτούς.
Το πρόσωπο του Τέρατος να μην συνηθίσω, φοβάμαι.
Την υποταγή και τον εθισμό στο Τέρας, φοβάμαι.
Την αφομοίωση και την ανοχή στο Τέρας, φοβάμαι.
Το να πάψει να με τρομάζει το Τέρας, φοβάμαι
Το να μοιάσω στο Τέρας, φοβάμαι.

Φοβάσαι; Και εγώ!
Κράτα μου το χέρι, και πες μου, ότι το πρόσωπο του Τέρατος τους, δεν θα το ανεχτούμε ποτέ, δεν θα του υποταχθούμε ποτέ, δεν θα πάψει να μας αηδιάζει ποτέ, δεν θα το συνηθίσουμε ποτέ, δεν θα του μοιάσουμε ποτέ.

Η φρίκη ΜΑΣ για το Τέρας ΤΟΥΣ, είναι το όπλο ΜΑΣ. Πάμε να τους φοβίσουμε!

Η ανάρτηση αυτή, γράφτηκε στα πλαίσια της «Ημέρας ενάντια στο Φόβο» Περισσότερα εδώ


28 σχόλια:

Yannis Zabetakis είπε...

ils sont fous ces romains

http://environmentfood.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφο Κατερίνα μου.
"Ο Αρχιερέας να χαϊδεύει το σγουρόμαλλο κεφάλι της Ιφιγένειας" την ώρα που η Ιφιηγένεια έχει το κεφαλάκι της στον πάγκο του χασάπη, αυτό και αν είναι φόβος.
Πολύ όμορφο ολόκληρο.

katerina είπε...

Θεοτρελοι σου λέω...Γαλάτη.
Ελπιζω βέβαια,όχι με την τρέλα των Ρωμαίων,αλλά με αυτή την ιερη τρέλα που αφανιζει κάθε ...Ρωμαιο.

Φιλιά Γαλάτη, πάω να πιω λίγο απο το ζωμό που περισσεψε. Εσύ ουτως ή αλλως έχες πεσει ...στην μαρμιτα εδώ και κάποια χρόνια...

katerina είπε...

Καλημέρα Καναλιώτη...ακουω, και ξανακούω, και ξανακούω την κιθάρα σου!
Η Ιφιγένεια πάντως ήταν μια απο τις ελαχιστες τραγωδίες με ...happy end. Αντε και στα ...δικά μας! Και σιγά τωρα μπας και περιμένουμε εμεις, να μας λυπηθει η θεα Αρτεμις. Οι δικοι μας οι ...θεοι, εμεις, ΌΛΟΙ, το δικό μας μετωπο, θα βγαλει το κεφάλι μας απο τον πάγκο του χασάπη!

pentanostimi είπε...

την καλημέρα μου Κατερινακι....ο φοβος δια χειρός Κ. ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο κείμενο.
Αλλά κουβαλάει πολύ θυμό.
Και ο θυμός με φοβίζει.
Μήπως ζητάει και αυτό μια θέση εξουσίας στο υποσυνείδητό μου?
Μιας εξουσίας που θα προστάζει να μην φοβάμαι την εξουσία και τον φόβο που μου προκαλεί, αλλά να φοβάμαι τον φόβο.

Είναι το ίδιο λάθος που κάνω και εγώ. Το εντοπίζω εκ' των υστέρων στα κειμενά μου.

katerina είπε...

Καλημερούδια Πεντανόστιμη,
Ο Φόβος ούτως ή άλλως, έχει πάντα το …κάτι άλλο! Υπάρχουν οι παραλυτικοί, διαβρωτικοί φόβοι για το …όλον, υπάρχουν οι προσωπικοί δαίμονες που είσαι σε έναν αέναο αγώνα να τους ξορκίσεις, και υπάρχουν κι οι ιεροί φόβοι. Ένας από αυτούς είναι όχι να σε φοβίζει το πρόσωπο του Τέρατος, αλλά να σε φοβίζει να μην συνηθίσεις το πρόσωπο του Τέρατος.

Το χυδαίο, το πρόστυχο, το φτηνιάρικο …χάρτινο Τέρας. Γιατί υπάρχουν και τα …ιερά Τέρατα. Στα Ιερά Τέρατα, κουρνιάζεις στην αγκαλά τους, κυνηγάς το στόμα τους, και ορκίζεσαι ότι το φιλί σου, δεν θα μοιάζει καθόλου με αυτό του Ιούδα.

Όλα έχουν δύο όψεις. Να είμαστε καλά να διαλέγουμε αυτή που μας ΖΕΙ.

katerina είπε...

Themadimne καλημέρα,
Ο Φόβος και ο Θυμός, είναι οι δύο όψεις αντίδρασης στον κίνδυνο.
Είναι παρόμοια η ‘διαδικασία’ και στην νευροβιολογία περιγράφεται ως fight or flight response.

Θα λουφάξεις ή θα επιτεθείς; Θα την κάνεις ή θα πολεμήσεις;
Ο Θυμός πολεμάει τον Φόβο. Όταν θυμώνεις …ΠΑΝΤΑ φοβάσαι, απλά επιλεγείς αντίδραση στον κίνδυνο.
Και να σου πω και την αλήθεια την ελπίδα, την κάθε Ελπίδα, εγώ την βλέπω σαν κλάσμα. Στον αριθμητή έχει τον Θυμό, στον παρονομαστή το Φόβο.

Όταν αδειάζεις από φόβο, όταν ο φόβος γίνεται μικρός, λίγος, όταν αφήνει χώρο στον …θυμό, στον Μεγάλο θυμό, η ελπίδα γίνεται …τεράστια.

Βέβαια … σε παθολογικές περιπτωσεις αυτισμού, ο «μηχανισμός» δεν λειτουργεί…δεν υπάρχει Φόβος. Εκεί, ο Φοβος μηδενιζεται. Εκει…δεν μπορείς πια να προστατεψεις τον εαυτό σου από τον …κινδυνο. Και εκει ο Φόβος δεν …αντικαθίσταται συνηθως από …Θυμό.

Φοβάμαι, τρέμω αλλά και Θυμώνω με τις αυτιστικές κοινωνίες και τις αυτιστικές …«δημοκρατίες»

Τασος είπε...

αν,ΚΑΤΕΡΙΝΑ,μετα απο ολα αυτα που εγιναν τους τελευταιους 24 μηνες(τουλαχιστον) η αντιδραση της φοβισμενης μαζας(ETIENNE BALIBAR)ειναι το 'κινημα' των διοδιων νομιζω οτι παλι θα προλαβουν να θερισουν το σταρι.......εσυ βεβαια οπως παντα....εξαισια......

katerina είπε...

Τασο καλημέρα,
δεν ξέρω αν θυμάσαι απο τα σχολικά χρόνια ότι το υδρογόνο και το οξυγόνο ...κάνουν νερό. Το ξέρουν όλοι, το γνωρίζουν όλοι. Αλλά μπορείς να αφήσεις ...παρα παρα παρα πολυ χρόνο το υδρογόνο και το οξυγόνο, τα ...αντιδρώντα και εσυ να μην μετρας...προιον.

Βλέπεις χρειαζεται ...ο καταλυτης. όπως και οι συνθηκες που παιζουν τον ρόλο τους για την ταχυτητα και το σημειο ισορροπιας μιας αντιδρασης.

Ποιος ειναι εδώ, σε αυτήν την τόσο άγνωστη αντιδραση, σε αυτά τα τόσο άγνωστα αντιδρώντα και σε αυτα τα τόοοοοοοοοσο άγνωστα προιόντα, σε αυτές ...τις συνθηκες, ο καταλυτης, θα το μάθουμε ...εκ του αποτελεσματος. Ή μπορεί και να μην υπάρξει. Ή ακόμα ακόμα, όλοι θα παλαιψουν για την "διαχειριση" του.

Σήμερα που ...ξορκιζουμε αυτόν τον Φόβο-όχι ...όλους τους Φόβους, ή τουλάχιστον εγώ προσωπικά, μερικους απο τους Δαιμονες μου, τους θεωρώ ΠΑΝΤΑ μεν Δαιμονες, ΠΟΤΕ οικείους, αλλά και ΠΑΝΤΑ...Ιερους-, στην πραγματικότητα ξορκιζουμε ένα απο τους αρνητικούς καταλυτες της ...αντιδρασης.

Για τα καλά σου λόγια...πάντα κοκκινα μάγουλα.

Ανώνυμος είπε...

Θα επανέλθω με πιο πλήρες σχόλιο.
Απλά να σημειώσω ότι το fight or flight δεν είναι αυτό που λες. Του δίνεις την χροιά που θα μπορούσε να συνοδέψει τα κειμενά σου :D.

Με εκτίμηση..

Μαίρη είπε...

Κατερίνα μου, διαβάζοντάς σε, ήρθαν στο νού μου δυό εικόνες.
Η μιά, μία γελοιογραφία, που είχα δεί πριν λίγο καιρό. Ειχε ένα ανθρωπάκι που έλεγε:" θυμώνω που φοβάμαι, ενώ ξέρω πως φοβούνται μην θύμώσω"".
Η δεύτερη, πριν πολλάαα χρόνια.
Ενα κοριτσάκι στα 14, μεγαλωμένη με γαλλικά και μπαλέτο, λεπτεπίλεπτη, που οι γονείς της έκριναν ότι είναι πολύ μικρή για να κατέβει στην διαδήλωση. Εκείνη όμως τόσκασε και πήγε με την παρέα της μεγάλης αδελφής.
Οταν, όμως, ήρθε αντιμέτωπη με την ένστολη βία {αύρες, μάνικες}, πάγωσε και έπιασε το χέρι του Α.Π.
-" Φοβάσαι?"την ρώτησε εκείνος.
-"τρέμω"
-"και εγώ φοβάμαι, αλλά να ξέρεις, ο φόβος, σε οποιαδήποτε φάση της ζωής σου,έχει τεράστια δύναμη. Μπορεί να σε ακινητοποιήσει, αλλά μπορεί να σε οδηγήσει και σε σπουδαία πράγματα. Μην αφήσεις ποτέ να συμβεί το πρώτο."
Εκείνος βέβαια το απέδειξε λίγο αργότερα.
Το κοριτσάκι μεγάλωσε και προσπαθεί να θυμάται.

katerina είπε...

Μαιρη καλησπέρα,
δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου. Μίλησα και πιο πάνω για φόβους Δυναστες και Τυράνους αλλά και για φόβους Ιερους και Ζωογόνους.

Ο φόβος και ο πόνος δινεται σαν δωρο,σαν προστασία. Το ζητουμενο για μένα-πιθανότατα και για την σημερινή πρωτοβουλία-εινια ότι η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ του Φόβου, ειναι ένα κλασικό όλπο της εκαστοτε Εξουσίας. Απο την πιο ισχυρή και ...θεσμοθετημενη, μέχρι την πιο άτυπη, όπως αυτή του πατερ-φαμιλια ή ακόμ ακαι του ενός εκ των δυο συμβαλλομένων στον έρωτα.

Ο φόβος μπορεί να θεωρηθεί και αγαθό, αρκει να μην αφησεις την διαχειριση του σε ΚΑΝΕΝΑΝ έξω απο εσένα.

Υ.Γ. Τσακώθηκες με τον Νίκο τον Μπιστη... Γέλασα, πρωτα απο όλα με το κουράγιο σου. Υπάρχουν κάποιοι που ειναι τόσο ευτελεις, τόσο χυδαίοι,τόσο προκλητικά προστυχοι σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής και της ιστορίας τους, που ακόμα και η ..."καλημέρα" μαζί τους προκαλεί αναγουλα. Προφανώς δνε καταφερε εδώ και χρόνια που παλευει να εκλεγεί,αλλά νομιζω ότι δνε εξελεγη και ποτε΄. Μάλλον κάποιος απο τοςυ φυτευτους φίλους του Σημιτη ήταν. Κοινώς ...δειξε μου τοςυ φίλους σου να σου πω ποιος είσαι!!!

Μαίρη είπε...

Κατερινάκι, γνωστός και μή..εξαιρετεος ο Μπίστης. Εχει πάθει...ταράκουλο από τις πολλές μετακινήσεις από κόμμα σε κόμμα, όχι από ιδεολογία, αλλά αναζητώντας μια θέση εξουσίας.
Μια φορά εξελέγη και αυτή ,αν δεν απατώμαι, με το Επικρατείας. Αλλά, αν θέλεις να γελάσεις, πήγαινε στα βιβλία, στην παρουσίαση του βιβλίου του από τον Γιαννακίδη. Η μήπως αυτό εννοείς?? Στο τέλος βαρέθηκα και σταμάτησα.

Ανώνυμος είπε...

"Στο μοναδικό Άσυλο. Στο μοναδικό Άβατο. Στο νου."

-Τότε τι το θέλετε το ασυλο της Νομικης?

Ανώνυμος είπε...

Σαν δεκαεξαχρονο παραληρηματικό κανει το κυρια!
gs

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Εξαιρετικό και σφιχτό κείμενο - και όλη η διερεύνηση του θέματος από του 100 blogger ημαντική ως πράξη αντίστασης.

Κρατάω μια ιδιότητα του φόβου που δεν είχα σκεφτεί: ο φόβος συνταγογραφείται.

Τσαλαπετεινός είπε...

Εξαιρετικό κείμενο!
Μπράβο Κατερίνα...

vague είπε...

"Το να μοιάσω στο Τέρας"
Ναι, έχεις δίκιο. Αυτός κι αν είναι φόβος...

Σελιτσάνος είπε...

Από χθες προσπαθώ να διαβάσω όσα περισσότερα κείμενα έχουν γραφτεί γι αυτήν την ημέρα,ξεκλέβοντας χρόνο από άλλες υποχρεώσεις.Και ομολογώ ότι αξίζει τον κόπο όταν συναντώ αναρτήσεις-προσεγγίσεις σαν τη δική σας.

katerina είπε...

Ανώνυμε, οι Εξουσίες... ξεσαλώνουν με κάθε λογής Άσυλο. Απο το Υψιστο, του νου, αυτό των ιδεών, της άποψης και της γνώσης, μέχρι το Άσυλο του Πανεπιστημίου, που ως χώρος, σε ανθρώπους, είναι ταγμένο να προσφέρει ασυλία.

Με ...αφορμή το άσυλο της Νομικής γιατί μαθές, το κατέλυσαν οι Ικέτες, βυσσοδομούν. Μην κοροϊδευόμαστε, θεωρώ ολέθριο λάθος όσων ανέκρουσαν ...πρυμνα, και ....μιλούν για ...επικοινωνιακό λάθος.
Οι Εξουσίες, πάντα μισούσαν και πολεμουσαν μεχρις εσχάτων, ότι δεν ηλεγχαν. Αυτή ειναι η αιτία. Αφορμές, κι αν δεν υπάρχουν, μπορουν να δημιουργήσουν μόνοι τους.

katerina είπε...

Ω, ο GS!

Αγαπητέ μου, αν νομιζετε ότι με ...κακοκαρδιζετε, χαρακτηριζοντας με 16χρονο που παραληρεί, θα σας απογοητευσω!

Και μιας που εδώ μιλάμε για τον Φόβο, μπορώ να σας εξομολογηθώ, έτσι μεταξυ μας, έναν απο τους Υψιστους Φόβους μου!
Ο μεγαλυτερος λοιπον Φόβος μου, ειναι μπας και κάποτε....ωριμάσω. Τρέμω την ...ωριμότητα και την ...ωρίμανση!
Είναι γνωστό το επόμενο στάδιο. Η σήψη!

katerina είπε...

Καλησπέρα Γιώργο,
Ναι ήταν μια πολυ όμορφη πρωτοβουλία όλο αυτό. Νομιζω ότι αφοβα θα μπορουσα να την χαρακτηρίσω και γοητευτική.

Όσο για τον Φόβο...(αλλά και για την Ενοχή) μα είμαι πολυ σιγουρη ότι συνταγογραφείται, όπως ΚΑΙ χορηγειται. Συνηθως τον συνταγογραφουν οι Δον της ...φαμιλιας και τον χορηγουν οι μπράβοι τους.

katerina είπε...

Καλησπερα Τσαλαπετεινέ, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά και για όλη την δουλειά που έριξες για αυτήν την πρωτοβουλία.

katerina είπε...

Riski μου, γλυκεια μου, σκέψου την σκηνη!
μια μέρα να κοιταχτείς στον καθρετη (του μυαλου) και να μοιάζεις στους τηλε-ευαγγελιστές; Να μιλάς σαν και αυτούς, να υπερασπίζεσαι την «αγορασμένη» άποψη τους, να ουρλιάζεις με τις μπατσοφωνες κραυγές τους. Δεν ειναι αυτό για τρόμο και πανικό;

katerina είπε...

Σελιτσάνε καλησπέρα σας,
ναι εγώ διαβασα και διαβαζω όσες περισσότερες μπορώ και θα τις διαβασω όλες. Ήταν όμορφο που όλο αυτό, αυτή η φωνή, ήταν τραγουδι και όχι κραυγή.
Ευχαριστώ θερμά για τα καλά σας λόγια.

Coco είπε...

πράγματι κάποτε η αηδία μπορεί να αποδειχθεί ισχυρότερη από έναν τυραννικό φόβο

katerina είπε...

Καλη σου μέρα Coco!