Σήκω ψυχή μου...Ο φόβος ενός πολιτικού συστήματος που έκανε τον κύκλο του, έφτασε στο αδιέξοδα του ...και αργοπεθαίνει με θορυβώδη χυδαιότητα.
Σήκω ψυχή μου...
Ο επιθανάτιος ρόγχος του, που παλεύει να φοβίσει αυτό που ΝΟΜΙΖΕΙ ότι ορίζει σαν ζωή μας. Λύσεις σε μια εξίσωση που καμιά σταθερά δεν έχει.
Σήκω ψυχή μου....
Κάτω από τον γυάλινο στεγανοποιημένο πύργο τους, η κοινωνία να ανιχνεύει τα όρια της. Τροχιές που τέμνονται, τροχιές που διασταυρώνονται, τροχιές που συναντιούνται, στις ....βασικές μας τις αρχές. Δεν θα είναι η πρώτη φορά, δεν θα είναι η τελευταία. Την ακούς στο ...πετσί σου, την ακούς στο ...κεφάλι σου, την ακούς στα ...ακροδάχτυλα σου, τη βουή του πλήθους. Ακουσε την...
Κάτω από τον γυάλινο στεγανοποιημένο πύργο τους, η κοινωνία να ανιχνεύει τα όρια της. Τροχιές που τέμνονται, τροχιές που διασταυρώνονται, τροχιές που συναντιούνται, στις ....βασικές μας τις αρχές. Δεν θα είναι η πρώτη φορά, δεν θα είναι η τελευταία. Την ακούς στο ...πετσί σου, την ακούς στο ...κεφάλι σου, την ακούς στα ...ακροδάχτυλα σου, τη βουή του πλήθους. Ακουσε την...
Σήκω ψυχή μου...
Οι «επενδύτες» του φόβου, των διαχωρισμών, του μίσους, επιστρατεύονται...
Οι «επενδύτες» του φόβου, των διαχωρισμών, του μίσους, επιστρατεύονται...
Στολές να φορούν. Στολές που δεν έζησες το φαιό τους, μόνο ιστορίες και διαβασματα απο μνήμες άλλων να κατακλυζουν το μυαλό σου. Στολές ...συγχρονες που αποληγουν σε βουρδουλες, σε φάλαγγες του μυαλού σου.
Σήκω ψυχή μου...
Σε μια χώρα, σε ένα τόπο, που πλήρωσε τόσες φορές, τόσο βαριά, τους ψεύτικους «πατριωτισμούς», τις εθνικοφροσύνες, τους διαχωρισμούς, ο Πρίγκιπας σε ρόλο Μαρίας Αντουανέτας να τους ξαναβγάζει από το βρωμερό χρονοντούλαπο τους,προκειμένου να διασώσει το τομάρι τους.
Σήκω ψυχή μου...
Η διάσωση τους, ο θάνατος μας.
Η χρεοκοπία τους, η ανάσταση μας.
Σήκω ψυχή μου...
Το τέρας είναι πια εδώ. Απλώνει τις γλιτσιασμένες φτερούγες του και με μύρια όσα κόλπα και τεχνάσματα παλεύει να σε αγκαλιάσει. Ό φόβος είναι εδώ. Κι ο φόβος είναι μόνο ένας. Ο φόβος ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ πάντα μπας και το συνηθίσεις το τέρας.
Σήκω ψυχή μου...
Δώσε ρεύμα...
Βάλε στα ρούχα σου φωτιά...
Βάλε στα όργανα φωτιά...
Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα
Η τρομερή μας η λαλιά....
Συχωριανοί ...καλό βόλι!
Το τέρας είναι πια εδώ. Απλώνει τις γλιτσιασμένες φτερούγες του και με μύρια όσα κόλπα και τεχνάσματα παλεύει να σε αγκαλιάσει. Ό φόβος είναι εδώ. Κι ο φόβος είναι μόνο ένας. Ο φόβος ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ πάντα μπας και το συνηθίσεις το τέρας.
Σήκω ψυχή μου...
Δώσε ρεύμα...
Βάλε στα ρούχα σου φωτιά...
Βάλε στα όργανα φωτιά...
Να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα
Η τρομερή μας η λαλιά....
Συχωριανοί ...καλό βόλι!
14 σχόλια:
Kαλό βόλι, Κατερίνα, στο δόξα πατρί των ψευτών, των αλητών και των αγγλόφωνων, τρία σ' ένα. Κι όχι "άσφαιρα" βόλια.
ψυχη , η ψυχη ειναι η ενεργεια που βαζει το μυαλο σε κινηση και το θηριο με ψυχες τρεφεται με ανθρωπινες ψυχες οπως ο διαολος , οχι δεν θα αδρανισουμε η ελλαδα δεν ειναι καμια "ακρη" . μπραβο ρε κατερινα πολυ δυνατη αναρτηση .γιωργος
Katerina
να σου πω τη μαυρη αληθεια, εγω δεν καταλαβα γιατι θα επρεπε να τρομαξω, ή γιατι θα επρεπε η αριστερα να μπλαβισει απο τρομο, επειδη ο ΓΑΠ θελει να κανει εκλογες.
Αν θελουμε να φυγει η κυβερνηση, και αν δεν μπορουμε να τη διωξουμε εδω και τωρα αλλιως και επαναστατικως, τοτε εχουμε τις εκλογες. Τις οποιες δεν θα κερδιζει κανεις οσο υπαρχει η συγκεκριμενη πολιτικη.
Καθε εκλογικη αναμετρηση θα σημαινει και την επομενη της, και τη μεθεπομενη της, κοκ, μεχρι να καθισει το πραγμα. Που; θα παρει χρονο να μαθουμε.
Παντως δεν καταλαβαινω τι χειροτερο πραγμα θα φερουν οι εκλογες απο το τωρινο. Ισα ισα θα δωσουν ενα σπρωξιμο στις εξελιξεις.
Και από Δευτερα , θα αναλυουμεεεε...
για την υπογραφη
cynical
Swell,προσπαθούν τον τρόμο τους να τον περάσουν σε ενεσιμη μορφή στη κοινωνία. Οι καναράρχες, οι Μπομπολες, οι Ψυχαρηδες, δοκιμάζουν πάσης φυσεως συριγγες. Μόνο που και αυτές στομωσανε.
Μας κουνάνε τον δεικτη. Τους δειχνουμε τον παραμεσο.
Η επανασταση του αυτονοητου τους κατρακυλάει στο "Σγουρός ή Θάνατος". Κια εμεις επιλέγουμε ...να πουμε ΝΑΙ, στον πολιτικό τους θάνατο.
Γιώργο μου καλησπέρα.
Ξέρεις πια είναι τόσο μεγάλη η προκληση τους,τόσο φρικιαστικά τα έργα και τα λόγια τους, που ο δρόμος είναι μονοδρομος. Ο δικός μας ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ!
Αυτός που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα δρομολογήσει τις εξελιξεις.
Ψυχή, ρευμα, η τρομερή μας η λαλιά Γιωργο μου!
Cynical η Αριστερά δεν έχει κανένα λόγο να τρομάξει. Το αντιθετο μαλιστα. Τωρα είναι η ώρα να δειξει τα δόντια της. Όσο πιο ισχυρή, τόσο πιο φοβιστική στο ΤΕΡΑΣ τους.
Έβλεπα στις ειδησεις ότι ο κελτικος τίγρης,που την ασφυκτική μονεταριστική, την χυδαία νεοφιλελευθερη πολιτική, μας έδειχναν ως λαμπρό παραδειγμα, καταρρεει.
Αφου τσακισε το κοινωικό κρατος, αφου ρημαξε στην ύφεση,σήμερα μοιράζει κεφάλια τυρι στους φτωχούς και στους άνεργους που έφτιαξε κατα μιλιουνια.
Αν δεν ήταν τόσο τραγικά όλα αυτά, αν δεν ήταν γκροτεσκα θα ήταν εξωφρενικά γελοια.
Μακάρι να βγει αληθινή η τελευταία στροφή... όπως και η φωτογραφία. Αλλά φοβάμαι πως τη Δευτέρα θα χρειαστούμε ηρεμιστικά και αντισταμινικά (για τη ναυτία).
Βρε κορίτσι μου ποιοι «επενδυτές» του φόβου, των διαχωρισμών, του μίσους, επιστρατεύονται;...
Εδώ οι ταξιαρχίες του λαϊκισμού και της παραφροσύνης μοιράζουν κώνειο αυτοκτονίας, όπως ο Marshall Applewhite στην ομαδική αυτοκτονία στην Καλιφόρνια το 1997. Αυτός που παραμυθιαζε τους οπαδούς του για μια αιώνια ζωή στα άστρα!!!
Πας στα περίπτερα και η αντιμνημονιακή αριστεροδεξιά στα γκάζια της.
Αγκαλιά η Αυριανή και η Βραδυνή με την Αυγή και το Ριζοσπάστη.
Πας καναπέ και κάνεις βόλτα στα δελτία ειδήσεων και η αριστεροδεξιά γραμμή σε πλήρη εφαρμογή του σχεδιασμού, αντάμα με τους «γλίτσες», που διαμορφώνουν το πλαίσιο της «οικουμενικής» συνεργασίας και διακυβέρνησης.
Ξέρεις ποιος είχε δώσει ρεύμα και ποιος είχε βάλει στα όργανα φωτιά, σε μια ιστορία που θυμάμαι από τα παλιά;
Ο πατέρας μου (συχωρεμένος), ο θείος Βασίλης (συχωρεμένος) και ο θείος Γιώργος.
Πήραν ένα χοντροκομμένο μαγνητόφωνο Philips, ένα μεγάφωνο και ποιος θεός ξέρει πως τα καλωδίωσαν με ένα παλιό ραδιόφωνο Saba (που ακόμα το φυλάω σαν ενθύμιο). Δώσανε «ρεύμα» από την κρεβατοκάμαρα των γονιών μου και ολάκερο το σόϊ που γλένταγε στη μικρή σάλα άκουσε ξαφνικά το μουσικό σήμα των Αναζητήσεων μέσω του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Στην δεύτερη ή τρίτη ανακοίνωση (για να μην προλάβει κάποιος από τους χαρακόπους να «αλλάξει» σταθμό) ακούστηκε το αλησμόνητο: “Ο Πέτρος Μ., ηλικίας «τόσο», που ζει στον Άγιο Φραγκίσκο, Καλιφόρνιας στην Αμερική αναζητάει τον μονάκριβο ανιψιό του Ηλία Μ. στην Ελλάδα». Πάντα ο εκ Κυπαρισσίας θείος Ηλίας (συχωρεμένος εδώ και πάρα πολλά χρόνια ονειρευόταν μια τέτοια στιγμή…
Ο φουκαράς θείος Ηλίας! Σάλεψε ο άνθρωπος και τα έσπασε όλα. Πιάτο για πιάτο δεν έμεινε. Ποτήρι ή σουπιέρα. Όλα έγιναν κομμάτια λες και ήταν πίστα μπουζουξίδικου. Μάταια η μάνα μου έσκουζε και του ζήταγε να σταματήσει. «Στέλλα είμαστε πλούσιοι. Πλούσιοι. Θα σου τα φέρω πίσω στο δεκαπλάσιο»! (Και βάλε θείε μου, θα έπρεπε να σου πει η μανούλα μου, αλλά έχε χάρη που ήσουν αρκούντως επιβλητικός και αυστηρός και σε ψιλοέτρεμε όλη οι οικογένεια) . Στα Όργανα Φωτιά! Ρημαδιό το τσαρδί μας, που δεν του έλειπε τίποτα, αλλά δεν είχε όμως και τις τρομερές οικονομικές ανέσεις. Βλέπεις ήταν η εποχή του «αρνάκι ψητό στο φούρνο» για τις Κυριακές και άντε κατεψυγμένος κιμάς μπιφτέκι κατά την Τετάρτη. Όταν οι εμπνευστές (και βασικά ο πατέρας μου) κατάλαβαν τι είχαν κάνει με τα φούμαρα που πούλησαν στον θείο Ηλία, ήταν πια αργά. Οι διαμαρτυρίες της μητρός μου κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα δεν είχαν.
Και να πεις ρε γαμώτο ότι ο ευθυτενής εκ Κυπαρισσίας θείος μου, το είχε κάνει επειδή έτσι γουστάριζε… άιντε να πάει στο διάολο. Ο άνθρωπος είχε καταρρεύσει. Είχε γίνει ένα ράκος που πιθανό να είχε ξεφύγει παρά τρίχα το εγκεφαλικό (δεν είχαμε βλέπεις τότε πιεσόμετρο, ούτε τηλέφωνο να πάρουμε το τότε ΕΚΑΒ… αλήθεια πως το λέγανε;)
Αυτά!
Καλή ψήφο και να προσέχετε…
ΥΓ
Το παρόν θα είναι το τελευταίο χρονογράφημα του 1KLIK-ARISTERA πριν ανοίξουν οι κάλπες. Πιστεύω να μου επιτραπεί η μεταφορά και κάποιες μικροαλλαγές στο κείμενο…
Πυρ ομαδόν κατά ριπάς κι όποιον πάρει ο Χάρος....
Καλο βολι Κατερινα!!!
Καλό βόλι αδέρφια κι από την τελευταία μεθυσμένη του σαββατόβραδου που μόλις γύρισε από κρασιά!
Δημοσίευση σχολίου