Αγιος Παντελεήμονας: Το Πείραμα και η καρικατούρα μιας Θεάς

Η τεράστια πανελλαδική αποχή και το τρομακτικά …αξιοσέβαστο εκλογικό ποσοστό της Χρυσής Αυγής, είναι …ασύνδετα μεταξύ τους;

Όποιος συμμετείχε και σε μια έστω διαδήλωση από τις πολλές που έγιναν, από τον Απρίλη και μετά, πριν καν το μνημόνιο, θα παρατηρούσε εικόνες που προδιέγραφαν το προσεχές μέλλον.
Θίχτηκε πολλών μιντιακών αλλά και …διδικτυακών, η αισθητική και πολιτική ορθότητα με το σύνθημα «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή».

Μόνο που είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, είτε ακόμα χειρότερα αυτιστικά, απέφυγαν να εμβαθύνουν και στο πάθος του συνθήματος, αλλά και στο είδος των… «στομάτων» που το εκφωνούσαν.

Είτε στο δρόμο, είτε μπροστά από τον καναπέ της τηλεόρασης,- ποτέ μην παραγνωρίζετε τον…καναπέ, το πάθος στην εκφορά του συνθήματος, κινήθηκε σε όλη τη γκάμα, από τον αναστεναγμό μέχρι την οργή. Και όχι των κλασικών «φυλών» που το φωνάζουν συνήθως, αλλά αυτών που οι κοινωνικοί ψυχολόγοι καταγράφουν στα κιτάπια τους ως «νοικοκυραίους». Η Αριστερά …το αρνήθηκε, δικαιολογήθηκε στους τηλεοπτικούς κοτζαμπάσηδες ότι φωνάχτηκε μαθές –δυνατά ή ψιθυριστά, τι σημασία έχει;- από …περιθωριακούς. Ήταν έτσι;

Η σιωπηρή πλειοψηφία του κόσμου δεν νοιώθει ότι αυτή η «δημοκρατία» μπορεί να τον προστατέψει σε τίποτα. Ούτε στα μεγάλα ούτε στα …μικρά. Στην καθημερινότητα του έστω. Στο εισόδημα του, στην δουλειά του, στην οικογένεια του, στο σπίτι του, στο μέλλον των παιδιών του, στο δικό του σήμερα και αύριο.

Εκπαιδευτήκαμε να την βλέπουμε θεολογικά την Δημοκρατία.

Να την σεβόμαστε, να κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ, να θεωρούμε μαθές ασεβή ακόμα και την λέξη που θα βλασφημούσε την καρικατούρα της. Μόνο που η Δημοκρατία μας, εξελίχθηκε σε μια Θεά ντίβα, που πια δεν ακούει και ακόμα περισσότερο δεν ανταποκρίνεται στα καλέσματα κανενός πληβείου πολίτη. Μόνο στα κελεύσματα των …Πατρικιών μοιάζει να ανταποκρίνεται...

Οι ιερείς του Ναού της Θεάς Δημοκρατίας, πολιτικοί και κάποια κόμματα (όχι μόνο τα …γνωστά δύο), περί άλλα τυρβάζουν, αυτιστικά «συνομιλούν», στολές μικρομέγαλες δοκιμάζουν και φορώντας τες κοιτιούνται αυτάρεσκα στους καθρέφτες.

Στους καθρέφτες που φτιάχνουν τα ημισκοτεινά γυαλιά των τηλεοράσεων, σε σπιτικά που το φως ανάβει με ρέγουλα, τα λαχανικά στο ψυγείο είναι από τα πεταμένα της λαϊκής, το νοίκι ή το στεγαστικό δεν βγαίνει, δουλειά δεν υπάρχει ή κι αν υπάρχει σήμερα, ο φόβος της αυριανής ανυπαρξίας της, την κάνει βρόγχο.

Αναστεναγμό; Οργή; Βρυχηθμό; Πόσο εύκολα ή πόσο δύσκολα γίνεται ο αναστεναγμός… βρυχηθμός;

Συμπαθάτε με, αλλά πότε μου δεν συμπάθησα τους προέδρους Δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα. Όσους τουλάχιστον γνώρισα και θυμάμαι. Απόστρατοι πολιτικοί, με χιλιάδες ανεπάρκειες, με πολιτικά, με κοινωνικά και πάνω από όλα με πολιτικάντικα εγκλήματα, ντύνονται στα γεράματα την τρύπια πορφύρα του …μοναδικού ρόλου. Να υπογράφουν τα διατάγματα των κουμανταδόρων.
Σε κουφάρια θεσμών, χωράνε κουφάρια πολιτικών. Χθες ο κ. Παπούλιας, κούνησε το δάχτυλο, στους απέχοντες, τους λοιδόρησε για τον ...καναπέ. Μόνο που δεν κατάλαβε ότι άλλο ρήμα είναι το αποδοκιμάζω και άλλο ρήμα είναι το απεχθάνομαι.

Για το 6ο διαμέρισμα της Αθήνας, την ευρύτερη περιοχή του Άγιου Παντελεήμονα, άκουσα και διάβασα, αφορισμούς, θεολογίες, αερολογίες, βαρείς και ανοίκειους χαρακτηρισμούς. Από όλα είχε ο μπαξές.
Ας πω και εγώ τώρα, έτσι ...ανεπίκαιρα, τα δικά μου…

Η ιστορία περιγράφει σαφώς, ότι τα κινήματα και του φασισμού και του ναζισμού δεν ξεκίνησαν ποτέ σε εποχές …ευμάρειας και ανάπτυξης. Σε μεγάλες οικονομικές κρίσεις, σε περιόδους φτώχειας, και φόβου ξεκινούσαν πάντα, τότε μεγάλωναν, τότε ανδρώνονταν, τότε έβρισκαν ρίζες.

Εκεί, σε γειτονιές λαϊκές, έντονα και έντεχνα υποβαθμισμένες, εκεί που το αστικό πολιτικό σύστημα είναι γερασμένο και αφτιασιδωτο, εκεί που η ανεργία χτυπάει κόκκινο. Εκεί που μέλλον δεν υπάρχει. Εκεί που όλοι είναι ΘΥΜΑΤΑ.

Στη περιοχή, έχουν απομείνει λίγοι Αθηναίοι. Οι πιο ασθενείς κοινωνικά, οικονομικά αλλά και πολιτιστικά, ομάδες πολιτών. Στην περιοχή εγκαταστάθηκαν χιλιάδες Αλβανοί και Ανατολικοευρωπαίοι.

Η πλειοψηφία αυτού του πρώτου μεταναστευτικού ρεύματος κατέφτασε μέσα σε μια πορεία 20 χρόνων στην περιοχή, δούλεψε, πρόκοψε αρκετά, οι περισσότεροι αγόρασαν και τα σπίτια στα οποία μένουν. Έγιναν Έλληνες. Ίσως μάλιστα μέσα στην μεγάλη ανασφάλεια του κάθε μετανάστη, του κάθε ξένου, και την ανάγκη ένταξης, αφομοίωσης αλλά και εύρεσης …νέας Πατρίδας, έγιναν πολύ πιο Έλληνες από όσο ήταν απαραίτητο. Και ακόμη περισσότερο έγιναν Έλληνες, όταν ήρθε το επόμενο μεταναστευτικό ρεύμα. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες από χώρες Αφρικανικές και Ασιατικές.

Σε όλα αυτά τα χρόνια, η περιοχή υποβαθμιζόταν συστηματικά από κάθε δυνατή και αδύνατη μαφιόζικη δραστηριότητα. Κωλόμπαρα, στριπτηζάδικα, μπουρδέλα. Προστασίες, κατάμαυρο χρήμα, μια αστυνομία ΑΠΟΛΥΤΩΣ συνένοχη σε κάθε ΠΟΙΝΙΚΉ δραστηριότητα, που βάζει ανθρώπου νους.

Πολύ μεγάλα χτυπήματα, πολύ χρήμα, πολύ αίμα να ρέει αλλά …φάκελοι να κλείνουν και να μπαίνουν στο αρχείο με την παρατήρηση «ξεκαθάρισμα μαφιόζικων λογαριασμών».

Και οι μαφίες να αλλάζουν χέρια από κοινότητα σε κοινότητα. Να αυξάνονται και να πληθύνονται. Ελληνικές μαφίες να κονταροχτυπιούνται με Αλβανικές, Γεωργιανές, με Ρώσικες, για να έρθουν οι Αφγανικές και οι Αφρικανικές. Έχει και η Μαφία …πατρίδες; Όχι, έχει συμφέροντα.

Ένα ατελείωτο κομβόι εξαθλίωσης. Με κανόνες που μόνο του έχτισε, με …Νομους που μόνο του έβαλε, τόσο …αγραφοι, αλλά και τόσο ισχυροί. Μαφίες που όρισαν στης γης τους κολασμένους, ταρίφες υπάκουης δουλείας. Ένα πιάτο φαΐ στην καλύτερη περίπτωση. Στα κουβαρνταλίκια του.

Διάβασα τόσα πολλά για κατοίκους φασίστες και πρόσφυγες αγρίμια. Έτσι λες και ο καθένας ήθελε να ρίξει λίγο ακόμα λάδι σε μια φωτιά που καίει τα πάντα στο περασμά της...

Μα τι κάνει ο φασισμός;

Από τα συνολικά ΘΥΜΑΤΑ , αναγορεύει την μια ομάδα σε θύτες και αναδεικνύει την άλλη σε θύματα. «Προστατεύει» ΔΡΩΝΤΑΣ τους «θύτες», ενάντια στα …θύματα. Και αμέσως μετά οι πρώην «θύτες» γίνονται τα νέα θύματα. Ένας κύκλος βίας, τυφλής υπακοής, υποταγής, αίματος. Ο φαύλος κύκλος του φασισμού. Το πείραμα του φασισμού.

Το καλύτερο υπόστρωμα για την ανάπτυξη του φασισμού και του ναζισμού δεν είναι οι …μετανάστες. Όπως δεν ήταν οι Εβραίοι στη Γερμανία, οι τσιγγάνοι στην Ουγγαρία. Το καλύτερο υπόστρωμα για το φασισμό, είναι η τεράστια ύφεση και η οικονομική κρίση. Η φτώχεια, η ανέχεια, η ανεργία, ο φόβος. Η διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Εκεί που η κοινωνική αλληλεγγύη μετατρέπεται σε σκληρό αγώνα επιβίωσης, ο θανατος σου η ζωή μου. Εκει που εφευρισκονται ανυπαρκτες διαφορές και γιγαντώνονται οι υφιστάμενες...

Αν ο φασισμός ήταν μικρόβιο, η περιοχή και οι συνθήκες, ήταν το καλύτερο θρεπτικό υλικό για να αναπτυχθεί.
Στον Άγιο Παντελεήμονα γίνεται ένα πείραμα.

Και δεν έγινε χθες, και δεν θα λήξει αύριο. Οι άνθρωποι, οι κάτοικοι, οι πολίτες ψηφίσαν εκεί σε ποσοστό 20% την Χρυσή Αυγή, όχι γιατί …ασπάστηκαν την ιδεολογία του Μιχαλολιάκου. Αλλά γιατί τα «παλληκάρια» με τις σιδερογροθιές και τα ξυρισμένα κεφάλια, ΕΔΡΑΣΑΝ. Οι φασίστες, προστάτεψαν τα θύματα, από τα θύματα. Με μια άλλοτε σιωπηλή και άλλοτε αφωναχτή συνενοχή.

Το Κράτος, η Πολιτεία σε όλες της τις μορφές, οργανωμένα και συνειδητά παρέδωσε την προστασία αυτών των ανθρώπων στην μαφιόζικη Χρυσή Αυγή.

Όποιος διαχωρίσει το ποινικό, απο το ...ακτιβιστικό, και αυτό, από το «πολιτικό» κομμάτι της Μαφίας της Χρυσής Αυγής, καθώς και πολλών άλλων διάφορων Μαφιών που κονταροχτυπιούνται, κάνει ένα τεράστιο λάθος.

Το ΛΑΟΣ, αυτοί οι Φασίστες με κοστούμια, είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο επικίνδυνοι με τους Χρυσαυγίτες. Είναι οι Χρυσαυγίτες οι comme il faut. Είναι οι Χρυσαυγίτες της τηλεόρασης. Είναι οι Χρυσαυγίτες του …μυαλού. Είναι οι Χρυσαυγίτες που φτιάχνουν οι Εξουσίες, για να προλειάνουν το έδαφος πολιτικά. Ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η αυτοδικία, να φαινονται πια "πολιτικά ορθές", "συνηθισμένες", "δίκαιες", για να έρθουν μετά, εκεί που οι συνθήκες είναι κατάλληλες, οι μισθοφόροι τους.

Τα «παλικάρια» με τις σιδερογροθιές, τα ξυρισμένα κεφάλια, τα πέτσινα περιβραχιόνια και τον ναζιστικό χαιρετισμό. Όλο αυτό μαζί αντιμετωπίζεται. Ας μην ξεγελιόμαστε και ας μην επαναπαυόμαστε.

Αλίμονο μας, αν αποδεχθούμε αυτήν την πληγωμένη, αυτήν την τόσο βαθιά λαβωμένη περιοχή σαν άβατο. Σαν άβατο του ναζισμού.
Αλλά…

Η λογική και η πρακτική του, έρχομαι προστατευμένος απο τα ΜΑΤ, να σας βγάλω λόγο, κατονομάζοντας σας ρατσιστές και φασίστες, μπορεί να πουλάει τηλεοπτικά αλλά είναι βαθιά προσβλητική πολιτικά. Φέρνει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει. Περιθωριοποιεί ακόμα περισσότερο αυτούς τους ανθρώπους. Τους κάνει ακόμα πιο θύματα. Χωρίς να προσφέρει τίποτα στα πιο μεγάλα θύματα τους, στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Απελπισμένα θύματα και οι κάτοικοι, που …θα γίνουν ακόμα ευκολότερα θύτες και …συνένοχοι. Θεωρώ την πρακτική Αλαβάνου ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.

Η λογική και η πρακτική του, διεκδικώ την ψήφο σας σαν πολίτες, αλλά "δεν έρχομαι για να μην μου πετάξετε αυγά και με κάνετε ομελέτα", είναι εξίσου προσβλητική πολιτικά. Έχει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα με την τακτική Αλαβάνου. Θεωρώ την πρακτική Καμίνη ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ.

Οι πολιτικοί και οι δημοτικοί άρχοντες, ο κόσμος, οι οργανώσεις, οι φορείς, τα κόμματα, μα πάνω από όλους η Αριστερά, οφείλουν με απέραντο σεβασμό, χωρίς τυμπανοκρουσίες και τηλεοπτικές φανφάρες στα κανάλια, να πάνε εκεί, να είναι εκεί, να συζητήσουν, να αφουγκραστούν, να "δουλέψουν" με τον κόσμο του 6ου διαμερίσματος. Με όλο τον κόσμο. Και με τους ψηφοφόρους του Μιχαλολιάκου, και με τις κοινότητες των προσφύγων και των μεταναστών. Αλλά και με όλον τον υπόλοιπο κόσμο που νοιώθει εγκλωβισμένος σε μια μαύρη τρύπα που τον καταπίνει.

Η Δημοκρατία δεν είναι κανένα ατσάλινο σκεύος, που αντέχει ατσαλάκωτο, στις κακουχίες.

Η Δημοκρατία δεν είναι κανένα αειθαλές και φυλλοβόλο δένδρο που αντέχει σε αυτή την κακοκαιρία.
Η Δημοκρατία είναι σπάνια πορσελάνη που η κάθε χαραγματιά, της δημιουργεί ρωγμές. Και οι ρωγμές εξελίσσονται σε ανήκεστες βλάβες. Σε κομμάτια και θρύψαλα.
Η Δημοκρατία είναι ένα φυτό εξαιρετικά ευαίσθητο, που θέλει απέραντη προστασία, στοργή και σεβασμό. Τρυφερότητα θαρρείς.

Υ.Γ. Στα υστερόγραφα λένε, γράφεις, ότι αποφεύγεις να γράψεις στο κυρίως γράμμα. Αλήθεια ξέρει κανείς να πει, πόσοι από τους …πατριώτες, …μαχητές Χρυσαυγίτες είναι ιθαγενείς …Έλληνες ; Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, αλλά δίνει απλά μια εικόνα, αυτού του εν εξελίξει πειράματος. Δείχνει και τα επόμενα θύματα.