Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Παραφράζοντας τον Ρακίνα...

«Η μόνη μου ελπίδα είναι η απελπισία μου» Ρακίνας

Σε αυτόν τον μάταιο βίο, πολύ λίγες βεβαιότητες διαθέτω. Αλλά κάποιες από αυτές τις ελάχιστες, δυστυχώς επιβεβαιώνονται διαρκώς.

Αν θεωρήσουμε σαν αξίωμα ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι το καλύτερο δυνατό πολίτευμα στην παρούσα ιστορική συγκυρία για μία ανεπτυγμένη Ευρωπαϊκή χώρα, τότε τα δεδομένα και η λογική οδηγούν στο θεώρημα ότι στην Ελλάδα δεν λειτουργεί, πολύ απλά γιατί ΔΕΝ υπάρχει.

Η Δημοκρατία για να λειτουργήσει ο πολίτης ΠΡΕΠΕΙ να έχει την δυνατότητα επιλογών. Νοιώθω καθημερινά να με στοιχειώνει μια φράση της Σαντάλ Μουφ στο Δημοκρατικό παράδοξο. «Αν έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στην Coca Cola και στην Pepsi Cola, στην πραγματικότητα δεν έχεις επιλογή». Και ναι στην Ελλάδα, και στην κατ’ επίφαση δημοκρατία της, ο πολίτης ΔΕΝ έχει επιλογές και κατ’ επέκταση ΔΕΝ έχει Δημοκρατία.

Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, είναι βαθιά σάπιο, η γάγγραινα έχει διαλύσει τα πάντα, στο μόνο που παραπέμπει είναι σε εκείνους τους απογόνους των βασιλικών και αυτοκρατορικών οίκων που αναπαραγόμενοι επί χρόνια μεταξύ τους κατέληγαν παθολογικά και ψυχικά ασθενείς. Η μόνη πολιτική που έχουν την δυνατότητα να ασκήσουν εξαντλείται σε έναν ατελειωτο επικοινωνιακό βερμπαλισμό, για το αν ο προηγούμενος ήταν πιο ανήθικος από τον διάδοχο, μέχρι και ο νυν να γίνει τέως.

Οι κυβερνήσεις, δεν έχουν ιδεολογικά εργαλεία, δεν έχουν στόχους, δεν διαθέτουν την στοιχειώδη ευφυΐα να ασκήσουν ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Ο μόνος σκοπός κάθε άλλο παρά ...ιδεολογικός είναι, αρχίζει και τελειώνει στη διατήρηση της εξουσίας και των ...πλεονεκτημάτων της, για μια μεγαλούτσικη είναι η αλήθεια κάστα ανθρώπων. Αλλά πολύ, πολύ πολύ ...πολύ μικρότερη απο το πλήθος των πολιτών.


Ιδεολογία τα Κόμματα δεν διαθέτουν. Από καιρού εις καιρόν απλώς έχουν ιδέες. Ή μάλλον, αντιγράφουν ιδέες. Ιδέες που συγκρίνονται μόνο με αυτήν την ιστορική φράση της Αντουανέτας για το πως θα μπορούσε να αναπληρωθεί η έλλειψη ψωμιού...


Άλλωστε στην ιστορία της Ελλάδας, οι Κυβερνήσεις δεν πέφτουν ποτέ από την ιδεολογική επάρκεια της Αντιπολίτευσης. Πληρωμένα συμβόλαια με τους κάθε λογής τηλε-ευαγγελιστές ενεργοποιούνται και αυτοί που χειροκροτούσαν και έγλειφαν τον νυν Κυβερνήτη, γονατίζουν ευλαβικά το γόνυ στον επόμενο εν δυνάμει συνεργάτη τους, στην επόμενη Κυβερνηση. Όταν οι ευαγγελιστές των διαπλεκόμενων ΜΜΕ, καταλάβουν ότι η επόμενη Κυβέρνηση είναι του χεριού τους, απλά βγάζουν στην φόρα τα σκάνδαλα, βομβαρδιζοντας απο γυαλιού και απο χαρτιού με ηθικολογίες, με τσιτατα και χρηστομάθεια, καλοπληρωμένη με δημοσια έργα, με διαφημιση, με τζαμπα συχνότητες, με μετρητα. Στην Ελλάδα, πάντα οι Κυβερνήσεις καταρρέουν ...στο «εκτυφλωτικό» φως των σκανδάλων.

Όσο για την «Αριστερά», ήταν, είναι και θα είναι πάντα ευτυχής στον ρόλο του μίζερου κομπάρσου. Ένας ευνούχος που βαυκαλίζεται ότι θα παραμείνει πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής.

Αν στην κεντρική πολιτική σκηνή, η δημοκρατία «δεν μένει πια εδώ», οι «εσωκομματικές δημοκρατίες των Κομμάτων» είναι το πιο μεγάλο ανέκδοτο. Επαγγελματίες κομματοσκυλα κοκκινίζουν τα χέρια τους βαρώντας παλαμάκια, επιδίδονται σε λασποπολεμο σε όποιον δεν αντιλαμβάνεται το Κόμμα σαν στράτευμα, αλλά σαν ιδεολογική παλαίστρα, και διακονούν με ιερή αγανάκτηση την διαιώνιση της σαπίλας και της καμαρίλας.


Η δικαιοσύνη στην καλύτερη περίπτωση κοιμάται και στην χειρότερη εξυπηρετεί το μεγάλο αφεντικό, τον εκάστοτε πελάτη, και ο συνδικαλισμός... Νομίζω ότι αν υπήρχε διαβάθμιση στην σαπίλα, ε, το Όσκαρ σαπίλας πρέπει να αποδοθεί με συνοπτικές διαδικασίες στο συνδικαλιστικό ΣΥΣΤΗΜΑ.

Και αυτή όπως και η προηγούμενη, όπως και η προ-προηγουμενη, όπως και η προ-προ-προηγουμενη Κυβέρνηση, θεώρησε ότι απλά καταγγέλλοντας την καμένη γη, θα την βγάλει για κάποια τέρμινα. Αφού το σύστημα δούλευε τόσα χρόνια, γιατί να μην δουλέψει και τώρα ρε αδερφέ;
Όταν ...κατάλαβαν ότι ζούμε σε ένα περιβάλλον με γυάλινα τείχη, ότι δεν είμαστε εξωγήινοι, ότι το πολιτικό σύστημα δεν ζει στον Άρη και έχει να ...διαπραγματευτεί μόνο με το ακροατήριο των χωρίς εναλλακτική πολιτών-ιθαγενών, άρχισε το παλατζο ανάμεσα σε ψευτοτσαμπουκάδες ανώριμων εφήβων, σε παρακαλετά στους άγνωστους Θεούς, σε νουθεσίες του πατέρα που βιάζει τα παιδιά του, αλλά παλεύει να τα πείσει ότι αυτά φταίνε, και σε επίκληση ψευδεπίγραφων πατριωτισμών. Από τα βαριά όπλα που ήταν έτοιμα να εκπυρσοκροτήσουν φτάναμε στο «έλεος, κάντε κάτι», από τους πανηγυρισμούς στα διαγγέλματα του καπετάνιου του Τιτανικού, από τις ηθικολογίες, τις χρηστομάθειες και τις ατέλειωτες ανοησίες στον πιο βαθύ λάκκο του τρόμου, και κοίτα να δεις...αντί ο μαθητευόμενος Υπουργός να βγάλει το κουνέλι ...να βγάζει πάντα το φίδι από το καπέλο.

Ζούμε ιστορικές στιγμές.
Το ΔΝΤ, δημιουργήθηκε το 1944, με πολλά βαρύγδουπα στο καταστατικό του αλλά με ένα και μόνο στόχο. Να διαφυλάξει πάση θυσία τα λεφτά των δανειστών. Να εξασφαλίσει ότι όποιος έβαλε λεφτά στο σάπιο, θα τα πάρει πίσω. Με κάθε τρόπο. Με κάθε θυσία.

Ακούμε διάφορα ευχολόγια που συνοδεύονται με διάφορα χαμογελάκια των «αξιωματούχων»...μα οι χώρες δεν πτωχεύουν σαν τις εταιρίες.
Δυστυχώς έτσι είναι. Γιατί ...όταν μια εταιρία πτωχεύσει, στον πτωχεύσαντα θα επιτρέψουν τουλάχιστον να ζήσει. Στην πτωχευμένη χώρα ο μπάτσος ΔΝΤ, θα δώσει τα ψίχουλα για ένα και μόνο λόγο. Για να διαφυλάξει ότι οι δανειστές θα πάρουν πίσω διπλά και τριδιπλα ότι δάνεισαν.

Ναι, το ΔΝΤ, από όπου πέρασε άφησε πίσω του συντρίμμια. Μα αυτός είναι ακριβώς ο ρόλος του. Τους δανειστές προστατεύει, με κάθε κόστος, με κάθε θυσία, με κάθε αίμα, με κάθε θάνατο.
Άλλος τα πήρε, άλλος τα διαχειρίστηκε και άλλος θα πληρώσει. Που πήγαν τα λεφτά; Μα κανείς μας δεν θα μάθει. Ή μήπως πιστεύει κανείς μας ότι από τα 9,5 εκατομμύρια σελίδες της υπόθεσης της Siemens, που διαχειριζεται το πολιτικό συστημα που έκανε παντιερα της δημοκρατίας τον Νομο περί ...απολυτης ανευθυνότητας Υπουργού, θα φωτιστουμε; Ακόμα και αυτός που παραδέχτηκε ότι ναι ρε παιδιά τα πήρα, ...έξω είναι και πασχαζεται. Ποιος θα δώσει τα λεφτά; Αυτό το ξέρουμε. Εμείς. Εμείς ...οι χωρίς εναλλακτική. Εμείς ...οι χωρίς επιλογή. Εμεις, που αν για κάτι όντως φταιμε, είναι ότι απεμπολισαμε την δυνατοτητα της Δημοκρατίας.

Από το 1944, η Ελλάδα έζησε πολέμους, εμφύλιους, χούντες, αλλά μπόρεσε να κρατήσει το ΔΝΤ μακριά.
Σήμερα του ανοίγει διάπλατα τις πόρτες του σπιτιού. Και μπορούμε να πίνουμε καφέδες επιχειρηματολογώντας σε πραγματικά και διαδικτυακά καφενεία για τις κρυμμένες αλήθειες και τις κρυμμένες εξηγήσεις. Αλλά η αλήθεια, δεν είναι ποτέ κρυμμένη. Είναι πάντα αυτή που φαίνεται. Η αλήθεια έχει πάντα προφανείς εξηγήσεις. Η Δημοκρατία για να υπάρχει προϋποθέτει ο πολίτης να έχει επιλογές. Στην Ελλάδα, ο πολίτης έπαψε να έχει ιδεολογικές επιλογές εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας είναι βαθιά σάπιο, είναι απόλυτα χρεοκοπημένο. Κόμματα, Δικαιοσύνη, Συνδικαλισμός, Τύπος, Θεσμοί, είναι απόλυτα σάπια και απόλυτα χρεοκοπημένα.
Στις πάσης φύσεως Μαρίες Αντουανέτες, από εδώ, από εκεί, από πάρα πέρα, η απάντηση μόνο μία. Δυνατή, ηχηρή, και μόνο ΜΙΑ.

«Η ελπίδα ΜΑΣ, είναι η απελπισία ΜΑΣ»

27 σχόλια:

katerina είπε...

Πήρα κάποια mails που με προτρεπουν άλλα φιλικά, άλλα αυστηρά και άλλα ...προστυχα, να σβήσω τα σχολια όποιου ή όποιων με βριζουν για την "λατρεια μου" στους μετανάστες.

Όσα αφορουν εμένα, δηλαδή βριζουν προσωπικά εμενα , δεν θα τα σβήσω, πολύ απλά γιατί εχω δηλώσει και εξακολουθώ να πιστευω ότι ο χωρος ειναι δημοσιος και η ελευθερια του να πει όποιος θέλει ότι θέλει, δεν ειναι κατα πως με βολευει. Αν ..βριζει άλλους, ναι θα τα σβήνω.

Η μόνη απαντηση που έχω να δωσω στοςυ ανωνυμους, που με "εγκαλουν" με αρκετά χυδαίο τρόπο ειναι η αλήθεια, για το "πατριωτισμό" μου, ειναι η τελευταια φραση αυτου του ποστ.

Ναι, "λατρευω" τους μεταναστες. Τους ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ. Αλλά όχι γιατί ειμαι ...φιλανθρωπη. όχι λόγω πολιτικής ορθοτητας ή όποιας ιδεολογίας.

Υποκλινομαι στο μεγαλειο, στην δυναμη και στο κουραγιο τους, να μετατρεπουν την απελπισια τους σε ΕΛΠΙΔΑ. όπως και υποκλινομια με απεραντο σεβασμό σε όποιον ανθρωπο επιδεικνυει τον υψιστο ηρωισμό να μετατρεπει την απελπισια του σε ελπιδα.

monahikoslikos είπε...

Και τώρα Κατερίνα μου για πες μου τι θες να κάνω εγώ, να συμφωνήσω με όσα γράφεις, να διαφωνήσω, να βάλω τις φωνές ή ν' αρχίσω να πετάω πέτρες στα τζάμια?
Ότι και να κάνω το ΔΝΤ ήρθε για να μείνει και γι αυτό ας χαλαρώσουμε να το απολαύσουμε (το πήδημα).
Α, -ξέχασα- χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη...

katerina είπε...

Λύκε καλή σου μέρα.
Όπου σταθώ, όπου βρεθώ, ότι διαβασω και ότι ακουσω αποπνέει φόβο και παραιτηση.
Το εγκληματικό λάθος αυτ΄ςη της Κυβερνησης (τα άλλα είναι τα συνηθη λάθη των ...ελληνικών Κυβερνησεων) είναι ότι έσπειρε την ψυχολογία του φοβου και τις ηττοπαθειας σε όλη την ελληνική κοινωνία. Σε ότι εστω και στρεβλά ή ελαχιστα παραγωγικό μπορουσε να γυρισει τον τροχό.
Βουλιαξε τον τροχό στην συσωρευμενη λάσπη δεκαετιών και σηκωνοντας τα χερια ψηλά, μας είπε...είστε μέρος του προβληματος.

Μόνο που οι πολιτες πρέπει να βγουμε λίγο πιο μακρυά απο αυτήν την τόσο επικινδυνη τρομοκρατία, να δουμε με όσο μεγαλυτερη διαυγεια μπορουμε το ΠΡΟΒΛΗΜΑ και αφου το συνηδειτοποιησουμε να πάψουμε να είμαστε μερος του. Η λύση δεν ειναι η λεξιλαγνα διατηρηση της ιεροτητας των θεσμών. Η λύση ειναι η πραγματική ενεργοποιηση τους.

grsail είπε...

Σκέφτομαι διαβάζοντας την ανάρτησή σου ότι η τοπική οικονομική συγκυρία έσπρωξε πολλές ιστορικές διαπιστώσεις αλλά και τρέχοντα προβλήματα να προβάλλουν έντονα βγαίνοντας από το σύνηθες πέπλο της αδιαφορίας και της απάθειας.

Πιστεύω ότι αρχίζει να γίνεται πλέον επιτακτική η ανάγκη συνειδητοποίησης ότι ο μεγάλος όγκος των προβλημάτων που αναφέρεις, μαζί με άλλα, αφορά σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες και όχι μόνο τους Έλληνες.(*)

Η μη επιλογή coca colla ή pepsi πλανιέται πάνω από την Ευρώπη.

(*) ακόμα και η υπερβολικά υπερήφανη και υπερβολικά αφελής Γερμανία βρίσκεται σε υποβόσκον αλλά σοβαρότατο πρόβλημα αφού οι μεγάλες της τράπεζες εξαρτώνται από το υπερατλαντικό τοξικό κατεστημένο, η ποιότητα της βιομηχανικής της παραγωγής πέφτει, ακόμα και η εκπαίδευσή της αργά αλλά σταθερά υποβαθμίζεται

ΥΓ. πολύ ορθή η θέση σου περί διαγραφών σχολίων … άστους να λένε …

apos είπε...

Γλυκό μου πλάσμα,

Έχοντας γυρίσει μεγάλο μέρος αυτού του πλανήτη, έχω αρχίσει να έχω τη φρικτή υποψία ότι αυτή η μιζέρια και η ηττοπάθεια που ζούμε καθημερινά, μάς ταιριάζει γάντι. Γουστάρουμε να είμαστε οι κυνηγημένοι. Μακάρι να κάνω λάθος.

Χειρότερο από τη (μη) επιλογή μεταξύ Coca Cola και Pepsi είναι ότι ακόμα και αυτοί που δηλώνουν ότι τους αρέσει πιο πολύ η Pepsi, την επόμενη φορά πηγαίνουν με κλειστά μάτια και αγοράζουν Coca Cola.

YΓ Για τα mail, καλά κάνεις και δεν διαγράφεις τίποτα. To junk υπάρχει και θα υπάρχει στη ζωή μας, σε ατελείωτες μορφές, ενίοτε για να την κάνει πιο χαριτωμένη.

Swell είπε...

Πω, πω Κατερίνα, θα τρίζουν τα κόκκαλα του θεού μ΄ αυτά που γράφεις. Ποιού θεού; Του Τριανταφυλλίδη βρε, του επονομαζόμενου και εθνάρχη.

Επειδή όμως είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, θα πω ότι η προετοιμασία της επανάστασης καλά κρατεί και προχωρεί. Πότε σαν ακέραιος αριθμός, πότε σαν κλάσμα 9/8, τραβά ευθεία μπροστά.

kanivallos είπε...

Παραδόξως (!) συμφωνώ μαζί σου :))

Ανώνυμος είπε...

το πολιτικο συστημα της ελλαδας ειναι προιον της ευρωπαικης πολιτικης. αυτοι το εδημιουργησαν αυτο το δυσμορφο κρατος , αυτοι να βρουνε και την ακρη...χωρις ελλαδα και μεσογειο ,δεν μπορει να υπαρξει ευρωπη . καλο απογευμα γιωργος.

τσότσος είπε...

Όμως, καλή μου φίλη, σήμερα κάτι πάει να αλλάξει (το λέω εγώ που όπως ξέρεις είχα πολλές επιφυλάξεις για τον Παπανδρέου...): γίνεται προσπάθεια χωρίς να υπολογίζεται το πολιτικό κόστος (και πώς θα μπορούσε άλλωστε με επικείμενη στάση πληρωμών;), σκάνδαλα (φτου κακά) δεν έχουν προς το παρόν φανεί στον ορίζοντα, τομές έχουν γίνει, έστω ατελείς (βιογραφικά, διαβούλευση) που δεν τις είχαμε ματαδεί...
Λίγη αισιοδοξία, ψυχραιμία και γενναιοδωρία εκ μέρους μας χρειάζεται...
Φιλιά

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Tι όμορφα τα λες, σε διάβαζα και θαυμάζω το λόγο σου.Μην ακούς κανένα ακόμα κιαν δεν συμφωνώ με κάτι αποόσα λες είσαι υποχρεωμένη να τα λες γιατί είναι η δική σου αλήθεια, το πιστεύω και το δικαίωμα σου στη Δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου.

Θανασης Ξ. είπε...

Κατερίνα μου καλημέρα..

Όλοι θα συμφωνήσουμε μαζί σου, με όλες τις διαπιστώσεις σου, τα ξέρουμε όλοι όλα αυτά.
Να μην μπερδεύουμε όμως τον θεσμό, την 'δημοκρατία', με την κουτσή, στραβή, τηλεοπτική, εφαρμογή του. Σ' αυτό οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι, δεν πρέπει να το θυσιάσουμε αυτό και να μην ξεχνάμε πως στην αντάρα ο λύκος χαίρεται...

Όσο για την έλλειψη πραγματικών επιλογών, υπήρχε πάντα και η πρόταση της αριστεράς. Ή όχι; Γιατί ποτέ δεν την επιλέξαμε; Γιατί ποτέ δεν πήρε τα πάνω της; Έφταιγε μόνο η ίδια η αριστερά γι αυτό;; Μήπως εμείς οι ίδιοι φάγαμε το καρώτο πολύ εύκολα;;
Eμείς δεν ονειρευτήκαμε την αντιπαροχή και το διαμερισματάκι; Eμείς δεν ποντάραμε στις φούσκες τσαντισμένοι με την ευτυχία του γείτονα;; Εμείς δεν τους ψηφίσαμε να μας τακτοποιήσουν τον κανακάρη;;..
Ακόμη και τώρα, βρε Κατερίνα, βλέπεις εσύ κάποια συνειδητοποίηση;; Βλέπεις κάποια ανάταση, κάποιο 'κίνημα' συλλογικό;;
Μου φαίνεται Κατερίνα μου, στο συσσίτιο μάλλον θα ποδοπατηθούμε, παρά θα ανακαλύψουμε μια νέα εθνική αλληλεγγύη..

Θανασης Ξ. είπε...

υγ. Ξέχασα ασφαλώς να συμφωνήσω 100% με τα περί σχολίων κλπ.

αριστερόχειρ είπε...

Παραφράζοντας ακόμα περισσότερο τον Ρακίνα: η μόνη μου ελπίδα είναι να γίνει η απελπισία μου οργή.

katerina είπε...

Grsail ασφαλώς θα συμφωνήσω μαζί σου ότι το συστημα κρασαρισε. Και καθόλου τυχαίο δεν έιναι όλο αυτό.
Αλλά και καθόλου τυχαίο δεν ειναι ότι η Ελλαδα, έγινε το καναρίνι του ανθρακωρυχείου του πάντα πολύ παραστατικου Ρουμπίνι.

Με άπειρα φρικτά και απανωτά λάθη, που κανείς δεν θα απολογηθεί για αυτά. Το περισσότερο που μπορουμε να περιμένουμε μετά το φταει ο προηγουμενος, φταιει ο προ-ροηγουμενος, φταιει ο Χατζηπετρής, είναι και έναν δεκάρικο του κώλου για τους κερδοσκόπους και την Πατρίδα.

Η επικοινωνάι εχει πολύ κοντα ποδάρια και η πολιτική δεν κατοικεί πια εδώ. Εδώ και πολλά πολλά χρονια.

katerina είπε...

Απος μου, ζουμε σε ένα πολιτικό περιβάλλον που το μόνο που ευδοκιμεί ειναι οι λέξεις και οι επιταγές χωρίς κανένα αντικρυσμα. Σήμερα βιώνουμε το εξής ανεκδοτο, μια «αξιοπιστη» Κυβερνηση που προσπαθεί να σωσει την «αξιοπιστια» της χώρας. Αν τα λόγια ήταν δεκάρες θα ειχαμε μηδενίσει το έλλειμα.

katerina είπε...

Swell καλη σου μέρα. Αχαρακτα είδα πως σηκώθηκες για την ανταποκριση απο το μετωπο.
Όπως θα εξηγήσω με πολυ ισχυρά επιχειρήματα στην επομενη αναρτηση, αυτή η ...προετοιμασία της επαναστασης ειναι πολύ γοητευτική. Μήπως αν δεν υπήρχε η "κριση' έπρεπε να την εφευρουμε;

katerina είπε...

Κανιβαλλε μου, τι να πω και εγώ η χορτοφάγος; Τολμάω να διαφωνήσω με κανιβαλλους;

katerina είπε...

Γιωργο μου δνε θέλω να σε στεναχωρήσω ανοιξιατικα αλλά ουτε η ΕΕ δημιουργησε το σάπιο ελληνικό πολιτικό συστημα, ουτε το διατηρησε, ουτε το επιλέγει. Και ...χεστηκε η φοράδα στο Γενι Τζαμί, μπας και δεν βρέχονται τα ευρουδάκια τους στο Αιγαίο.

Το ΝΑΤΟ ναι, το αφορά και η Μεσόγειος και η πάντα βολική Ψωροκωσταινα, αλλά όχι την ευρωζώνη. Τους βομβαρδισμούς στην Γιουκοσλαβία, το ΝΑΤΟ με την δική μας συνδρομή τους έκαναν.

katerina είπε...

Τσότσο μου, λυπάμαι η αλήθεια είναι πάντα αυτή που φαινεται. Όλα τα άλλα είναι παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγεί η ψυχή του.

Και μην μου μιλάς για την αξιοκρατία των τοποθετησεων μεσω του opengov, γιατί θα σε παραπεμψω στους προσφατους διορισμούς των διοικησεων των νοσοκομείων. Αν δεν ήτνα τοσο σοβαρό, θα ήταν απολυτα αστείο. Τουλάχιστον οι Δεξιοι, έλεγαν γουσταρουμε και κάνουμε. Δεν έλεγαν, να διαβουλευτουμε για να σας κοροιδεψουμε τόσο χοντρα και χυδαία για να τοποθετησουμε τις επιλογές του κομματάρχη της υπουργού. Να θυμηθώ τους περιφερειαρχες; Αλλο άνεκδοτο...

katerina είπε...

Αχτιδα μου καλή σου μερα. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

katerina είπε...

Θαναση μου, δεν εχει καμια σημασία να συζητησουμε αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα. Οι Θεσμοι και η ουσιαστική λειτουργία τους είναι αυτά που βάζουν τους κανόνες. Δεν νοείται δημοκρατια που επαναπαυεται στην φιλοπατρια του καθενός.

Δες τι γίνεται με την ρυθμιση για την τακτοποιηση των ημι-υπαιθριων. Ένα Κράτος που σου κλεινει το μάτι στην παρανομία, και αυτό διανθισμένο με πρασινα δεντρα, πρασινα ποτάμια, πρασινες χελώνες και πρασινα άλογα. Εγώ ξέρεις πως νοιωθω που δεν έκλεισα ημι-υπαίθριο. Μαλάκας Θαναση μου. Απολυτος μαλάκας.

Αλήθεια πως νοιωθει ο καλοπληρωτής επιχειρηματίας των εργοδοτικών εισφορών όταν ο διπλανός του δεν πληρώνει, κάνει ένα διακανονισμό πληρωνει μια δόση και άντε πάλι απο την αρχή; Αυτό δεν είναι κατ' εξοχήν αλλοιωση του ανταγωνσιμού;

Φταιει ο διεφθαρμένος εφορος ή αυτός είναι απλά ο μεγάλος ταμίας της εξουσίας, κλπ... Μου φταιει αυτός ή το συστημα που του επιτρέπει να το κάνει; Το ψάρι βρωμάει πάντα απο το κεφάλι Θαναση.

Εγώ τους stagiaires του θεωρώ ΘΥΜΑΤΑ. Έτσι και μόνον έτσι δουλευε το συστημα, τους κανόνες του παιχνιδιου ακολουθησαν. Και αυτους τους κανόνες τοςυ έβαλε η εξουσία και της Κυβερνησης Σημίτη και της Κυβερνησης Καραμανλή. Η Κυβερνηση Παπανδρέου έγκαινιασε την ηθική του πρασινοφρουρου και η Κυβερνηση Μητσοτακη... (δεν χρειαζεται να γραψω, δεν ειμαι προληπτική, αλλά φτου σκόρδο στον κόρφο μου)

Όσο για την Αριστερα; Ποια Αριστερά βρε Θαναση μου; Τον Τσιπρα που το όνειρο της αναπτυξης του, ενταφιαζοταν στο να προσληφθουν 100.000 επιπλέον δημοσιοι υπάλληλοι ή του σταλινικού ΚΚΕ, που τόσο ζηλευει και φλερταρει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα.

Ποιος στο διαβολο είναι η ..λύση. Κανείς Θαναση. Το παιχνιδι είναι ήδη παιγμένο και η τραπουλα σημαδεμένη. Τα Κομματα, καταπατώντας κάθε έννοια εσωκομματικής δημοκρατίας, είναι καθαρα αρχηγοκεντρικά, κάνουν παιχνιδι με την παρεα και τους φίλους του αρχηγού, πετώντας και κάτι ψιχουλα σε όσους χειροκροτησουν πολυ δυνατά.

Μόνο αν τραβηξουμε την τσοχα απο το τραπεζι, και παιξουμε με καινουργια τραπαουλα, και με κανόνες εχει ενοια η ...Δημοκρατία. Αλλιως η καραμελα της και η ψευδεπιγραφη λειτουργία της δουλευει μόνο για αυτους που χωρίς καμιά αιδω, κάνουν εγκληματα στο όνομα της.

katerina είπε...

Καλώς τον αριστεροχειρα. Στοχευμενη οργή όμως. Γιατί μετά ...απλά η κοινωνία γινεται ακομα πιο συντηρητικη, τα ανατανακλαστικά της ακόμα πιο φοβικά, και η τρομοκρατία ακομα πιο ευκολα εφαρμοσιμη.

Odyssey είπε...

Δημοκρατία δεν θα πει επιλογή.
Δημοκρατία χωρίς συμμετοχή δεν υπάρχει.
Όπως δεν υπάρχει και χωρίς παιδεία.
Οπότε, είναι υποκριτικό το "πρέπει να έχει δυνατότητα επιλογών".
Και εκεί είναι το λάθος του συνόλου του κομματικού συστήματος, αλλά και των πολιτών, που ακόμα μπορούν και σκέφτονται.
"Περιμένουν" να έρθει η "επιλογή" από κάπου αλλού. Κάτι σαν το Άγιο Πνεύμα.
Είναι ύβρις να θέλεις να με αντιπροσωπεύσεις, αν δεν ήταν γελοίο.
Όπως, είναι ύβρις προς εσένα, αν σου ζητήσω να σε εκπροσωπήσω οπουδήποτε.

Οπότε, όλος ο συλλογισμός σου πάσχει από το ξεκίνημα σε εκείνο το "αξίωμα". Δεν υπάρχουν "αξιώματα", όπως δεν πρέπει να υπάρχουν "θεωρίες" ή "-ισμοί".
Δεν είναι δημοκρατία αυτό.

Η υπακοή , η υποταγή στο "αξίωμα" της αντιπροσωπευτικής ή και η αναζήτηση λύσεων, μέσω "αντιπροσώπευσης", είναι συναίνεση σε αυτό που βιώνουμε.

Και η απελπισία, δίχως γνώση και φαντασία, πιο πιθανό είναι να παράγει κάποιον Χίτλερ ή Στάλιν, παρά κάποιον Γκάντι.

Κακός σύμβουλος η απελπισία.
Και λάθος τα αξιώματα.
Καλά κρασιά, σε όσους περιμένουν λύσεις, χωρίς να κουνάνε το χεράκι τους.

τσότσος είπε...

Έγιναν και αυτά Κατερίνα γιατί ο κομματικός μηχανισμός φοβήθηκε για τα οφίτσια του και επηρέασε το σύστημα. Όμως πολλές αξξιοκρατικές επιλογές έγιναν!
Το ότι υπήρξαν αστοχίες δεν σημαίνει ότι δεν έγινε για πρώτη φορά "επανάσταση"... Ο σπόρος μπήκε...
Σε νοιώθω απογοητευμένη, μην τα περιμένεις από την αρχή όλα τέλεια.
Και επειδή τα βλέπω όλα συγκριτικά, δεν νομίζω να μην συμφωνείς ότι τούτοι απέχουν παρασάγγας από τους προηγούμενους τουλάχιστον όσον αφορά την προσπάθεια. Τα αποτελέσματα θα έλθουν...
Καλή Κυριακή!

Odyssey είπε...

Ιδεολογικά εργαλεία - ιδεολογίες "-ισμοί" κλπ .
Χρησιμοποιούμε ή αναζητούμε χρεοκοπημένες καταστάσεις, για να βγούμε από την αξιακή, κοινωνική και οικονομική χρεοκοπία.

Πότε, άραγε, θα γίνει κατανοητό πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ περίκλειστες "θεωρίες".
Είδαμε πουθενά κάποια από τις κυρίαρχες θεωρίες να έχει κάποια θετικά ανθρώπινη και μη αμφισβητήσιμη εφαρμογή;
Πρώτος κοινός παρανομαστής των κομμάτων είναι η αναζήτηση ψήφου για να μας "εκπροσωπήσουν".

Δεύτερος κοινός παρανομαστής όλων αυτών είναι το έλλειμμα δημοκρατίας.

Η "αντιπροσωπευτική" ΔΕΝ είναι δημοκρατία.
Οι -ισμοί δεν μπορεί να είναι σκέψη ανατρεπτική..
Ο εγκλωβισμός μέσα σε -ισμούς καταργεί την ουσία της δημοκρατίας που είναι ο ανοιχτός ανταγωνισμός ιδεών και ο ελεύθερος διάλογος ανθρώπων και όχι "αντιπροσώπων".
Και το χειρότερο, η τοποθέτηση της σκέψης μέσα σε προαποφασισμένα κουτάκια ή η αναζήτηση του "άριστου" κουτιού - ιδεολογίας εμποδίζει το πρωταρχικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου:
Εμποδίζει την ΑΕΝΑΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ, ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΩΔΗ, ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ κίνηση της ανεμόεσσας σκέψης, που είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ κίνηση της κοινωνίας και των ανθρώπινων πραγμάτων.
Τα πολιτικά κουτάκια, τα κόμματα, τα δήθεν διλήμματα "αριστερά-δεξιά" αποτελούν κατασκευές χειραγώγησης της σκέψης, εμποδίζουν τον αυτόνομο στοχασμό των ανθρώπων. Και όχι μόνο είναι κενά νοήματος, αλλά εμποδίζουν το νόημα, τη νόηση, την δημιουργία, την ατομική και συλλογική πράξη για την δημοκρατική αναδημιουργία της κοινωνίας.
Να αρνηθούμε να υποταχτούμε στους παραδοσιακούς ορισμούς, αναζητώντας τον προσωπικό στοχασμό και τον δημοκρατικό διάλογο. Για τον αυτοπροσδιορισμό και την αυτοκυβέρνηση.

@τσοτσος
Κανένας σπόρος δεν μπορεί να φυτρώσει, όταν έχει προ πολλού σαπίσει.
Σε λάθος μεριές της σκέψης αναζητούμε λύσεις.

Ανώνυμος είπε...

ΤΟΥΣ "ΛΑΤΡΕΥΕΙΣ" ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΕ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΣ. ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΕΚΤΡΩΣΗ. ΓΙΑ ΒΑΛΕ ΚΑΝΑ ΘΕΜΑΤΑΚΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΙ Η ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΣΟΥ. Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΟΝΟΣ ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ ΜΑΛΙΣΤΑ.

Ανώνυμος είπε...

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ