Ψηλή και λεβεντόκορμη, με μαύρα μάτια πλάνα, ταϊσμένη από ήλιο και κρασί και μέλι, με την αρμύρα της θάλασσας ακόμα να νοτίζει τις άκρες των μαλλιών της, με αδερφούς, πατεράδες και γιους, που το κούτελο τους έχει μεγαλύτερη σημασία από την τσέπη τους, βγήκε στο μεϊντάνι για να βρει άντρα και προστάτη.Οχτροί από όλα τα σημεία του ορίζοντα, επιβουλεύονταν πάντα την ομορφιά της. Εξ από ανέκαθεν...
Μην την ρωτήσεις να σου διηγηθεί - μωρέ και χωρίς να την ρωτήσεις, αυτή θα στα ιστορήσει- πόσοι αποπειράθηκαν να βατέψουν το μοσχομυριστό από λεμονανθούς και λιόδεντρα κορμάκι της.
Αειπάρθενος αυτή, αλλά ...λεβεντογέννα. Μαγικό; Όπως, όλα τα μαγικά, που συμβαίνουν στο τόπο της. Οι πατεράδες, τα αδέλφια και οι γιοι της, κορίτσια και αγόρια, με το μάτι περήφανα αγριεμένο, θα τα βάλουν με όποιον τολμήσει να ψελλίσει κάτι για την τιμή και την υπόληψη της. Αυτοί βέβαια, την προίκα της την φάγανε προ πολλού. Και φάγανε κι όλα τα προικιά που δώσαν στην ...αειπάρθενο, κατά καιρούς, μέσα στην ιστορία, οι διάφοροι ....γαμπροί.
Σήμερα πάλι στη γύρα να σωθεί η αειπάρθενος λεβεντογέννα. Άγγλοι, Γάλλοι Πορτογάλοι, κοτζαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες... η σημαία ρεεεεεε, η σημαία να κυματίζει στην Ακρόπολη...
Παρθενορραφές...
Αγαπάω πολύ, πάρα πολύ την Ελλάδα, αλλά για άλλους λόγους από τους ...πατριωτικούς. Αγαπάω την Ελλάδα, για αυτό που πραγματικά είναι, και όχι για αυτό που υστερικά σε όλες τις γλώσσες του κόσμου (προσφάτως και στα κινέζικα!!!)... φωνασκεί ότι ...είναι...
Σημαίες και πατρίδες εγώ απο τα μικρατα μου, δεν ξέρω, δεν γνωρίζω και δεν αναγνωρίζω. Πατρίδα του καθενός είναι το χώμα που επιλέγει να πατάει. Πατρίδα του καθενός είναι το χώμα που θα τον αφήσουν να πιάσει ρίζες. Ο ήλιος που θα τον αφήσουν να αντικρίζει.
Αγαπάω την Ελλάδα, για την πουτανιά και τις αιώνιες παρθενορραφές της, αγαπάω την Ελλάδα, για το μάτι της το τσακίρικο, αυτό το αγέρωχο που το κλείνει σεμνά και συγχρόνως πονηρά σε όποιον γουστάρει να την καβαλικέψει. Γουστάρω τρελά το σοι της, πατεράδες, αδέρφια και γιους, νταβάδες που η τιμή τους, χωράει να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλο τους.
Δεν θα χρεοκοπήσει ποτέ η Ελλάδα. Αυτή η Ελλάδα, που δεν υπήρξε ποτέ... Αυτή η Ελλάδα που υπήρξε μόνο στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, στα σχολικά εγχειρίδια και προσφάτως στα τηλεοπτικά παράθυρα. Δεν θα χρεοκοπήσει ποτέ γιατί... ΔΕΝ υπάρχει.
Η μόνη ιστορία που δεν μας είπαν ποτέ τα σχολεία μας, που δεν θα πουν ποτέ τα στα παιδιά μας, μια φωτογραφία στο πρωτοσέλιδο της Liberation. Μια φωτογραφία...χίλιες λέξεις. Η ...ιστορία του τόπου που δεν ετυχε να έχω πατριδα, αλλά του τόπου που ΕΠΙΛΕΓΩ για Πατρίδα.
Ελλάδα μου. Εκάβη μου. Λατρευτή μου Πατρίδα. Ακριβή μου Πατρίδα....
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα πες, με το πρώτο σου το γάλα,
και στις αρένες του κόσμου μάννα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
41 σχόλια:
Κορυφαία συνάντηση έμπνευσης και δημιουργίας Ξαρχάκου και Γκάτσου!
Γιάννη μου, ποσώς με ενδιαφερει αν θα μου την πεσουν οι ψευτομαγκες, επαγγελματίες πατριδολάγνοι, με ντεμέκ μελοδραματικά ηρωικά παρελθοντα, θλιβερα παρόντα και ανυπαρκτα μέλλοντα...
Κι έτσι με πληρη και απολυτη συναισθηση αυτου που λέω, εγώ το ...Μαννα μου Ελλας, το θεωρώ ως τον Εθνικό Υμνο της δικιάς μου Πατρίδας. Της δικιας μου Ελλαδας.
Μαζί σου.
Κατερίνα μου, καυτός ο λόγος σου με γραφή που τσακίζει.
Η αλήθεια ξεγυμνωμένη, από τα τούλια της πατριδολατρείας των δήθεν.
Γιάννη μου,
Κάπου εδώ έχω γνωστούς
αλλά τέτοιαν ώρα, μη βαρύνω τους
Γλυκεια μου Αντιγόνη,
σε ένα απολυτα ελληνικό σαββατιατικο μεσημέρι, με κρασια, τσιπουρα, μουσικές και φίλους που αερολογουμε, που λέμε τα γνωστά ηρωικά αυτά που φωναξαμε στους δρόμους αλλά δεν τολμησαμε ΠΟΤΕ να πουμε στον εαυτό μας....σου αφιερώνω
"Ζήτω η Ελλάδα και κάθε τι μοναχικό στον κόσμο αυτό
Ελασσόνα, Λιβαδειά, Μελβούρνη, Μόναχο,
Αλαμάνα και Γραβιά, Αμέρικα,
Βελεστίνο, Άγιοι Σαράντα, Εσκισεχίρ,
Κώστας, Κώστας, Μανώλης, Πέτρος, Γιάννης, Τάκης,
πλατεία Ναυαρίνου, Διοικητηρίου και Εξαρχείων,
Αλέκος, Βασίλης, Άγγελος,
Μπιζανίου κι Αναλήψεως,
Αγίας Τριάδος και 25ης Μαρτίου,
η Ελλάδα που αντιστέκεται,
η Ελλάδα που επιμένει
κι όποιος δεν καταλαβαίνει,
δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει."
Απ' όλα κρατάω το λεβεντογέννα! Τόσο λεβεντογέννα που οι λεβέντες της αδιαφορούν αν θα καταγκρεμιστεί. Φτάνει να γεμίσει η τσεπούλα τους...έστω και προσωρινά. Του χρόνου βλέπουμε πάλι.
Γειά σου βρε Κατερινάκι με τα ωραία σου!
Το θέμα το έχω κάνει παλιά μουσική παράσταση με πολυμέσα κλπ, στο ίδιο μήκος κύματος με τα σχολιά σου, με τα οποία έχουμε απόλυτη ταύτηση.
Κοιτα τι μου έκανες εσυ Μεροπη με την αναρτηση σου για την ειδική φρουρό.
Να σου πω την αληθεια την συνεντευξη της δνε την ειχα ακουσει, αλλά ειχα διαβάσει τον Ρουμελιωτη στην Ελευθεροτυπία να την εκθειαζει.
Διαβαζω την αναρτηση σου και ...φριτω. Μονομαχία στο Ελ πάσο... η κοπελιά.
Μόνο που η κοπελια δεν ειναι απλά μια πολιτης, που μπορεί να πει ότι γουσταρει, κραταει και όπλο. Αυτό που τις δινουμε εμεις. Και μαζί με αυτό, και όλες τις αρμοδιοτητες... για την νομιμη βία.
Διπλα στο γραφείο μου, ειναι ένα αστυνομικό τμημα. Φευγοντας απο το γραφείο, σταματημένη στο κοκκινο, περνάνε δίπλα μου 4 δικαβαλα, μοναδες Δελτα ή όπως αλλιως τις λένε, και παραβιάζουν επιδεικτικότατα το κοκκινο.
Μα μιλάμε για ΕΠΙΔΕΙΞΗ. Και οι τεσσερεις μηχανές.
Προλαβαινω να κρατησω τις πινακιδες του ενός.
Ετοιμη να πάρω το 100, σταματαω σε ένα βενζιναδικο της Μεσογειων να βάλω βενζινη και να τηλεφωνήσω. Και εκει, τους πετυχαινω να παιρνουν καφέ απο το μηχανημα του βενζιναδικου, με βγαλμένα κρανη, ακουμπισμένοι στις μηχανές τους, παλληκάρια γυρω στα 20-22, και να χασκογελάνε.
Και γαμω το κερατο μου, κάτι εσπασε μεσα μου, σκεφτηκα, τις στερησεις μισθού, πειθαρχικά, κάποιες μερες διαθεσιμότητα... και λυγισα. Τηλεφωνο δεν πηρα...
Την άλλη μερα, πηγα στον αξιωματικό υπηρεσίας στο διπλανό μου αστυνομικό τμημα που φανταστηκα ότι εκει θα ανηκαν, να του πω να πει καμια κουβέντα..στα θερμοαιμα, έτσι και να λήξει εκει. Υπεθεσα... κάτι πατρικό, του στυλ κωλοπαιδα, αν το ξανακάνετα, θα σας...
Ο αξιωματικός υπηρεσίας, μου είπε ότι αυτή η μονάδα ΔΕΛΤΑ, ανηκει στην ΓΑΔΑ, και ναι πρέπει να πάρω τηλέφωνο και να κάνω την καταγγελια. Μάλιστα μου διηγηθηκε μια ιστορία, όταν εκεινος ήταν 20χρονος, του δωσαν μια μηχαναρα και έκανε μαγκιες, με αποτελεσμα να χτυπησει άσκημα.
Επισης μου έκανε εντυπωση ότι μου είπε, "δεν θελετε να το κάνετε επωνυμα;" Γιατί αν μην θέλω να το κάνω επωνυμα τον ρωτάω. Δεν απαντησε...
Παρα την επιμονή του, πάλι κιοτεψα, ντραπηκα, λυπηθηκα να πάρω και να τους καταγγειλω...
Αυτό όμως που παλευε στο μυαλό μου, ήταν η δική σου αναρτηση. Μηπως ειμαστε και εμεις συνυπευθυνοι που εκτρεφουμε με ...ευαισθησία την αστυνομική αυθαιρεσία;
Θα το σκεφτω το Σ/Κ, και απο Δευτερα...βλέπουμε.
η πατρίδα του καθενός αναγνωρίζεται στη ψυχή του. και η ψυχή ευτυχώς όρια δε γνωρίζει.
Κατερινάκι μου,
κοίτα να δεις τώρα τι πάθαμε. Στήσαμε ψιλή κουβέντα εδώ για το ποστ μου. Δεν πειράζει, έχει να κάνει και με την ακριβή μας πατρίδα. Λοιπόν, μετά που ανέβασα τη δική μου ανάρτηση για τη νεαρή ειδική φρουρό, διάβασα κι εγώ το άρθρο του Ρουμελιώτη στην "Ελευθεροτυπία", αλλά και αυτό εδώ του Σ. Ξενάκη με τίτλο "και χιούμορ και κότσια". Και ακόμα απορώ. Εγώ είμαι η παράξενη που δεν είδα το χιούμορ και τα κότσια της νεαράς ή αυτοί? Μου περνά από το μυαλό και μια τρελλή ιδέα. Μήπως συμπαθούν το Χρυσοχοϊδη τόσο πολύ, ώστε θέλησαν να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου από την παιδαριώδη δήλωση της νεαρής αστυνομικού, δίνοντας της μια άλλη διάσταση? Εσύ τι λες Κατερίνα μου?
...βρε δε βαριε βρε δε γαμιεσαι αδερφη..
Καλησπέρα Κατερίνα,
Ακριβή η πατρίδα μας, αλλά ώρες-ώρες γίνεται πολύ φτηνή γαμώτο.
για μας τους ευτυχείς και τυχερούς Έλληνες που έχουμε ζήσει κάποια λίγα-πολλά χρόνια εκτός ψωροκώσταινας...
και έχουμε το δικαίωμα να αυτο-αποκαλούμαστε "citizens of the world" ...
δεν έχει [πια!] καμία σημασία αυτό το άσμα που παραθέτεις...
και ας το άκουγα κάθε Δευτέρα πρωί στο δρόμο για την δουλειά...
από Leeds προς Durham...για 2 χρόνια...
96-98
αλλά ένα άλλο
http://www.youtube.com/watch?v=k5JkHBC5lDs
διότι τα αδέλφια μας δεν είναι μόνο έλληνες αλλά και παλαιστίνιοι, και κούρδοι και αϊτινοί...
.Υ.Γ. δεν πά να χρεωκοπήσει το μπουρδέλο !!!
αααααααα ,
άκουσα τ' όνομά μου και σταμάτησα για μια καλησπέρα !!!!!!
Δεν θα αφήσω σχόλιο , μονάχα να έχεις μια καλή Κυριακή , ηλιόλουστη σαν το σημερινό Σάββατο !
Το θέμα είναι Κατερίνα είναι να συνταχθούμε όλοι σε μια κοινή γραμμή, ώστε να πάμε τον τόπο που αγαπάμε εκεί που του αξίζει. Χωρίς σημαίες και τυμπανοκρουσίες. Ο καθένας από την σκοπιά του και όλοι μαζί.
κατερινα καλημερα , αντιγραφω απο το βιβλιο του γερασιμου κακλαμανη ΄΄ η ελλας ως κρατος δικαιου ΄΄ ...η εννοια ΄΄ δημοκρατια΄΄ ειναι σαν την εννοια ''ιατρικη'' εφαρμοζεται επι φυσιολογικων καταστασεων . οταν εχη κανεις να κανη με φυσικα κακοπλασματα ,τοτε η επικληση ιατρικων κανονων δεν ειναι μονο ματαιη και επικινδυνη αλλα και συνειδητη τσαρλατανια . και η ελλαδα δυστυχως , ειναι ενα ιστορικο κακοπλασμα . υπο οιονδηποτε καθεστως και οποιεσδηποτε συνθηκες , η κρατικη υποσταση της ελλαδος θα παραμενει ενας μηχανισμος διαρκους κοινωνικου εγκληματος.. valamonte
Η αλήθεια είναι, Κατερίνα μου, ότι αυτή η αμέμπτου διαγωγής αειπάρθενος πατρίς δεν υπήρξε ποτέ, παρά μονο στη φαντασία των εθνοκάπηλων. Ούτε όταν διήνυε "χρυσές" εποχές και έκτιζε παρθενώνες με ξένα λεφτά των συμμάχων κλεμμένα από το κοινό ταμείο.
Συνήθως αυτοί που τη...ράβουν, είναι κι αυτή που την ξηλώνουν για να επωφεληθούν οι ίδιοι.
μικροαστοι εθνομηδενιστες
κατοικοι των βορειων προαστειων
με υπηρετικο προσωπικο λαθρομεταναστες
φτηνους και ισως ανασφαλιστους
ΑΝΤΕ ΞΕΥΤΙΛΕΣ
ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΚΗΦΗΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ?
Tovene καλη σου μέρα,
Ακριβώς η Πατριδα ειναι ιδέα. Που χωράει μεσα της τελειως διαφορετικά πραγματα για τον καθένα. Χαρά σε αυτους που επιλέγουν Πατριδα ή Πατρίδες και δνε μένουν στο ...έτυχε του αιματος.
Θα συμφωνησω μαζί σου Μερόπη.
Και για τον Χρυσοχοίδη αλλά και για το ότι οι δημοσιογραφοι απλά πουλάνε ένα εμπορευμα που θα αγοραστεί. Και τι σημαινει αυτό; Πουλάνε αυτο που θα γλυψει το κοινό αισθημα.
Πρωτα απο όλα για τον Χρυσοχοίδη. Στην Ελλαδα λατρευεται ως νέα θρησκεια ο μπυζυμποντισμός. Κάποιος να κάνει ...κάτι. Αν αυτό το κάτι, δεν ειναι μελετημένο, αν αυτό το κάτι πιθανότατα θα ακολουθησει νομοτελειακά τον νόμο των ακουσιων συνεπειών, ουδεμία σχεση έχει. Η ιστορία στην Ελλαδα ειναι ...της ώρας. Πες σημερα μια μαλακία, κάνε ντορο, αυριο θα εχει ξεχαστεί.
Όσο για το κοινό αισθημα και το λαικιστικο ...γλυψιμο του "κοινου αισθηματος".... Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν συγκλονιστηκε απο την περιπετεια ενος εικοσαχρονου κοριτσιου, που εν ωρα υπηρεσίας έκανε ένα εφιαλτικό τετ α τετ με τον θανατο ή την αναπηρία. Αυτη λοιπόν την συγκινηση και την ευαισθησία της κοινης γνωμης συντηρουν με προκατεψυγμένα και επικινδυνα δημοσιευματα οι επαγγελματίες διαμορφωτές της κοινής γνωμης. Ότι και να ελεγε η κοπελιά...καλώς ειπωμένο θα ήταν. Αυτό θέλαμε νε αγοράσουμε, αυτό μας πουλησαν.
Απλά ένα καλό deal.
Swell,
Ειναι πολύ της μόδας οι Πατρίδες. Όπως ειναι και πολύ της μοδας οι Θρησκειες. Όπως ειναι και πολύ της μόδας οι οικογενειες.
Εμαθα κάτι, και το επιβεβαιωσα πολλες φορές...πίσω απο τους πατριδολάγνους, τους θρησκευομενους και τους οικογενειολάγνους, κρυβονται τα χειροτερα καθίκια, οι χειροτερες βρωμιές. Αυτοι που σεμνά και ταπεινά, θα κάνουν τις χειροτερες βρωμιές... κρατώντας ευλαβικά τις σημαιες κραυγαζοντας και γαυγιζοντας...περί τιμής.
Αλλωστε οι σημαιες αυτό τον λόγο χρησης έχουν για αυτους. Να σκεπάζουν την πραγματική εικόνα τους.
Κατερίνα,
Κάποια λόγια από κάποιον ψευτομάγκα, πατριδολάγνο (αλλά όχι επαγγελματία), χωρίς μελοδραματικά αλλά ούτε και ηρωικά (πλην όμως πολλά και ενδιαφέροντα) παρελθοντα, με σαφέστατα θλιβερά παρόντα αλλά και -αν όχι ανύπαρκτα- ασφαλώς δυσδιάκριτα "μέλλοντα":
Ξαναπέφτεις, Κατερίνα, στα σφάλματα του παρελθόντος: Τις "μαγκιές" του κώλου, και τις γενικευμένες κατεδαφίσεις τόσο των κατεδαφιστέων όσο και αυτών πρέπει πάσει θυσία να διαφυλαχθούν. Αναπαράγεις ένα χαμένο, "αριστερό" διεθνισμό μέσα όμως από τα ασφυκτικά πλαίσια της "αστικής" καθεστηκυίας τάξης χωρίς τίποτα από την "αγνότητα" του διεθνισμού της εποχής εκείνης.
Η πατρίδα υπάρχει, και είναι συνακόλουθο της ύπαρξης έθνους, εθνικής ταυτότητας (που τόσο σου αρέσει να προβάλλεις), εθνικής συνείδησης και πολλών άλλων που άλλοτε έμμεσα αναδεικνύεις με όσα γράφεις, και άλλοτε πάλι τα χτυπάς και τα κατεδαφίζεις, ΑΥΤΑ ΤΑ ΙΔΙΑ, μέσα από άλλους "συλλογισμούς"....
Υπάρχει σήμερα η "τρομοκρατία" του "προοδευτισμού" να δηλώσει κάποιος ότι τιμά, αγαπά και πιστεύει στην έννοια "πατρίδα"... όσοι εναντιώθηκαν εδώ στα όσα γράφεις, χρησιμοποιούν το "Ανώνυμος" γιατί φοβούνται τον προπηλακισμό από αυτούς που συμμερίζονται το "όπου γη και πατρίς"...
Με τα όσα γράφεις εδώ δεν απαξιώνεις μόνο αγώνες, θυσίες, κουράγια, μεγάλες στιγμές της ελληνικής ιστορίας, αλλά και λογοτεχνία, ποίηση, ζωγραφική, θέατρο κλπ. κλπ. που, είτε σου αρέσει είτε όχι έγιναν γιά χάρη αυτής της "πατρίδας" που τόσο επιπόλαια προσπαθείς να κατεδαφίσεις εδώ, αλλά κλείνεις τα μάτια σου στα όσα έγιναν στα τέλη του 20 αιώνα στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο: "καταργημένες" εθνότητες (από δικτάτορες, προοδευτικούς του κώλου, κλπ κλπ) αναβίωσαν... κράτη διαμελίστηκαν... και όλα αυτά όχι από κάποιον "ισχυρό", όπως ήταν αυτοί που "συνέθεσαν" εθνότητες σε "ενιαία σύνολα" τύπου Γιουγκοσλαβίας ή ΕΣΣΔ, αλλά από τους ίδιους τους λαούς που ζητούσαν "πατρίδα" και κυρίως εθνική ταυτότητα, που δεν στη δίνει το χώμα που κάθε φορά πατάς...
Κρίμα... φαίνεται ότι τα κρασιά της προηγούμενης "ωραίας" ανάρτησής σου σε χτύπησαν στο κεφάλι...
ή... όπισθεν ολοταχώς!
Ειδες όμως Γιάννη ότι ...η επιστροφή, ειναι γλυκεια μεσα στην πικρα της.
Πατρίδα ειναι οι παντοφλες του καθενός. Εκει που νοιωθει σπιτι του. Αρκει να ξερει, να βλέπει και τις ραγισματιες και τις υγρασίες, και τα γκρεμισματα του σπιτιου του. Και τότε την αγαπάει πιο πολύ, την πονάει, την αφουγκραζεται, ακουμπάει στις πληγές της. Δεν την εξωραιζει. Δεν εχει ανγκη να το κάνει.
Την εχει επιλεξει.
Κάκο μου καλη σου μερα. Παιδί του χειμώνα εγώ, δεν αγαπάω και τα πολύ ηλιολουστα. Σημερα ειναι μια όμορφη, λίγο μουντή Κυριακή, που ο ήλιος μια κρυβεται, μια βγαινει. Και μου αρεσει πολύ αυτό.
Μάνο...δεν ειμαστε όλοι μαζί.
Δεν μπορουμε να ειμαστε ολοι μαζί. Και δεν εχει και εννοια να ειμαστε όλοι μαζί.
Εχουμε διαφορετικά κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά συμφεροντα και οπτικές. Που δεν καλυπτονται πισω απο την έωλη έννοια της ...πατριδας.
Αυτά τα «όλοι μαζί» ποτε δεν μου γεμισαν το μάτι. Τωρα νομιζω ότι ηρθε η ώρα να ειμαστε ...χωρια. Να συγκρουστουμε πολιτικά, να αναδειξουμε τις διαφορές μας...χωρίς αυτό να σημαινει ότι θα κερδισουν όσοι έχουν ...«δίκιο».
Καλη σου μερα Valamonte. Εξαιρετικό το αποσπασμα. Τι άλλο να σχολιασω;
Γυριστρουλα μου εσύ ξέρεις καλυτερα απο μένα, ποσες παρθενοραφές έχει κάνει αυτή η Πατριδα, μεσα στην πορεία της ιστορίας της.
Αλλά ξέρεις τι δεν καταλαβαινω. Όλους αυτους που την αγαπούν, όλους αυτους που θα εδιναν το αιμα τους για να την προστατεψουν απο τα στιφη και τα φουσατα των ...εχθρών, γιατί δεν την αγαπουν όπως ειναι. Γιατί εχουν τόσο μεγάλη αναγκη να την αγιοποιησουν, να την ωραιοποιησουν, να της βάζουν αποκριατικες μασκες και μουτσουνες.
Και τωρα πια που ήρθε επιτελους η ώρα να μοιραστουμε μια πατριδα και με άλλους, εξ αγχιστειας συγγενείς, ίσως ηρθε η ώρα να την κοιταξουμε στα ματια και να της πουμε σ’ αγαπάμε γκομεναρα μας, με όλα τα καλά και τα κακα σου. Σ’ αγαπάμε για αυτό που εισαι. Αλλωστε αυτό δεν ειναι η αγαπη;
Σχολιαστή καλη σου μέρα, τωρα ειδα το σχολιο σου. Και επιτελους κάποιος να διαφωνεί.
Το πρωτο κομματι του σχολιου σου το αφήνω ασχολιαστο. Προσωπικά δεν θα σε έκοβα για πατριδολαγνο (πολύ δε περισσότερο επαγγελματία), αλλά μπορεί να πεφτω και εξω.
Όσο για τους ανωνυμους, εχω πει πολλές φορές, ότι ουτε θελω να βάλω μετριασμούς, ουτε με αφορά το να δινω την άδεια σε οποιονδηποτε να πει ότι γουσταρει να πει. Όσο υποτιμητικό ή χυδαιο μπορεί να ειναι για μενα. Εδω ειναι δημοσιος χωρος, αν εχω τα κοτσια να εκτεθώ, ειμαι υποχρεωμένη να υποστώ και την κριση οποιουδηποτε, ειτε ανωνυμου, ειτε «επωνυμου». Αλλιως θα γραφω ...στο ημερολογια μου, με το λουκετακι.
Πάμε στο δευτερο.
Δεν νοιωθω καμμια αναγκη να διαφυλάξω «παση θυσία» ΤΙΠΟΤΑ. Μα ΤΙΠΟΤΑ. Και αν κάτι με κραταει σε πραγματική ζωή ειναι να ψηλαφιζω διαρκώς τα θεωρηματα, παλευοντας να μην αποδεχτω αβασανιστα τα αξιωματα. Μπορεί πολλά να φοβηθηκα σε αυτην τη ζωή αλλά ποτε το λάθος.
Οι όποιες θεωρίες, όπως και αυτες του «αριστερου» διεθνισμου που μου καταλογιζεις, δεν υποκεινται σε νοητικες ακροβασίες. Κάθε θεωρία, ο καθενας μας την προσαρμοζει στα μετρα του δικου του μυαλού, των δικων του βιωμάτων, της δικής του «ψυχής» και της δικής του ζωής. In vitro, μπορεί να ειναι όλα αποδεκτα. In vivo, σπάνια στεκονται. Συνηθως δε, διαλυονται, κατεδαφιζονται.
Αν εθνική συνειδηση, θεωρείς την συγκολιτική ουσία που θα κάνει ομάδες διαφορετικών συμφεροντων (όποια κι αν ειναι αυτά, και όχι απαραιτητα με την αρνητική έννοια του όρου «συμφεροντα») να συμβιωσουν, αυτό δεν σημαινει ότι η ...κολλα αυτή, πρέπει να μπαινει στα μάτια και στα αυτιά των συγκολουμενων....
Επισης τρεφω απεριοριστο σεβασμό, για την αναγκη και αυτοδιαθεσης των λαών, όπως και αυτοπροσδιορισμού (εθνικου, θρησκευτικου, πολιτικου)του καθενός. Μα του ΚΑΘΕΝΟΣ. Και των Σκοπιανών, Μακεδόνων, ή όποιων άλλων συμπεριλαμβανομένων.
Κάνεις πολυ μεγάλο λάθος να μου αποδιδεις την προθεση να απαξιωσω αγώνες, θυσίες, ιερες τρελες, πραγματικών ηρώων. Αντιθετα το μεγαλειο και ο ηρωισμός αυτών των «ιερών τρελών» αναδεικνυεται πιο έντονα στο άνυδρο τοπιο αυτής της χωρας με τις τόσο σκοτεινές στιγμές.
Οι χαμενες θυσίες, όπως και οι χαμενες περιπτωσεις αλλά και οι χαμένοι σκοποι με συγκινουν αφανταστα. Παντα πιστευα, κι ακομα πιστευω, ότι ειναι το μονο πραγμα που διαφοροποιεί την επιβιωση απο την ζωή. Ο σκοπός. Χαμενος ή κερδισμένος. Και γονατίζω ευλαβικά μπροστα στην μάχη αυτών των ανθρωπων για το «χαμενο».
Αλλωστε εσυ με εχεις κατηγορήσει πολλές φορές, ότι λατρευω την ιστορία που γραφεται απο τους ηττημένους. Και βέβαια ουτε την ήττα την φοβηθηκα ποτέ.
Σχολιαστή, δεν διαβασες τι γραφω.
Αγαπάω αυτήν την Πατριδα πολύ, παρα πολύ, χωρίς καν να χρειαζομαι τις ...ωραιοποιησεις και τις παρθενορραφές. Την αγαπάω όπως ειναι. Μάλιστα λέω ότι ...δεν μου έτυχε απλώς. Κι αν δεν μου τυχαινε εξ αιματος, αν την γνωριζα τυχαια, πάλι ...θα την επελεγα. Τόσο πολυ την αγαπάω. Μάλιστα χαιρομαι ιδιαιτερα, συχνά και κρυφοκαμαρώνω όταν την μοιραζομαι και με όσους άλλους την χρειαζονται.
Υ.Γ.Όσο για την προηγουμενη αναρτηση μου, σε διαβεβαιω ότι τα ...κρασια δεν με χτυπανε ποτε στο κεφάλι. Εκτιμώ όμως ότι τα λάθη μου δεν πρέπει να τα κρυβω κάτω απο το τραπεζι. Εγραψα τους αστραπογιαννους
, αδικησα κάποιους, κάποιος «διαμαρτυρηθηκε» με πολυ χιουμορ... και όχι μονο με χιουμορ, αρα στον δημοσιο αυτο χωρο που δνε μου ανηκει όπως μου ανηκει το ημερολογιο μου, έπρεπε, να αποκαταστησω την ...αδικία. Τοσο απλά.
http://www.youtube.com/watch?v=hbt6EZgsATw
μάγισσσα, σ'αγάπησα.
Δεν μου απάντησες... ως συνήθως.
Γράφεις: "Πατρίδα του καθενός είναι το χώμα που επιλέγει να πατάει. Πατρίδα του καθενός είναι το χώμα που θα τον αφήσουν να πιάσει ρίζες. Ο ήλιος που θα τον αφήσουν να αντικρίζει." ...δεν είναι αυτό πατρίδα, Κατερίνα... έχεις άλλη ερμηνεία της λέξης, και βάλλεις εναντίον της έννοιας "πατρίδα" όπως την εννοούν οι πολλοί... και την χλευάζεις...
Απαξιώνεις την έννοια "πατρίδα", είτε δηλώνεις στην απάντησή σου το αντίθετο, είτε όχι...
Είναι στοιχειώδες ότι δεν απαξιώνεται κάτι επειδή το ...καπηλεύονται κάποιοι ηλίθιοι... τόσο στοιχειώδες...
Κάποτε θα πρέπει να αντιμετωπίζεις τα ΙΔΙΑ πράγματα με ΙΔΙΑ "μέτρα και σταθμά": και την αριστερά καπηλεύθηκαν τόσοι και τόσοι, εν τούτοις κανείς δεν διανοήθηκε (πλη ελαχίστων με ...κουράγια) να την απαξιώσει... τόσα και τόσα έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης, θα τα καταργήσουμε για αυτό? Θα δικαιώσουμε, δηλαδή, τους εκμεταλλευτές, θα τους "σταματήσουμε" καταργόντας το αντικείμενο εκμετάλλευσης? Μιά γυναίκα που βιάζεται είναι εξ' ίσου κατακριτέα, ένοχη με τους ...βιαστές της? Οι τόσο προσφιλείς σου μετανάστες θα έπρεπε να ...εκδιωχθούν επειδή γίνονται αντικείμενο ...εκμετάλλευσης?
Μην απορείς. Εκεί οδηγεί ο συλλογισμός σου, αν του βγάλουμε το "αβανταδόρικο" της αφόρητης " μαγκιάς που αποπνέεις μερικές φορές (το "τσάμπα μάγκας" εσύ το χρησιμοποιείς συνήθως... γιατί μάγκες ήσαν οι τότε "διεθνιστές" που διακινδύνευαν το κεφάλι τους καταργώντας "πατρίδες" και τόσα άλλα... η μαγκιά εκ ..καναπέδων των βορείων ή νοτίων προαστίων είναι μαγκιά του κώλου...)
Ειλικρινά, το σκεπτικό της ανάρτησής σου εξακολουθεί να με αφήνει άφωνο...
Και καλά εσύ... εγνωσμένης "μαγκιάς"... κυκλοθυμική... απίστευτα "άνιση"... αλλά η απογοήτευσή μου γίνεται μεγάλη όταν βλέπω ανθρώπους σαν την Γυριστρούλα να συμφωνούν... κρίμα, ιδιαίτερα για μιά δασκάλα, ΠΟΛΥ κρίμα...
Μου άρεσε επίσης το "αθώο" ερώτημα "γιατί αυτοί που .... δεν την δέχονται ως είναι, γιατί την αγιοποιούν". Μα, Κατερίνα, απλά γιατί ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ με αυτή... απλά γιατί την θεωρούν μέρος του είναι τους... χαρακτηρίζονται οι ίδιοι από τις "ιδιότητες" της πατρίδας... με τον ίδιο τρόπο ΑΚΡΙΒΩΣ που ένας ερωτευμένος εξιδανικεύει το αντικείμενο του έρωτά του, πόσω μάλλον όταν η εξιδανίκευση αφορά χαρακτηριστικά δικά του, της "πατρίδας" ΤΟΥ, της εθνικής ΤΟΥ ταυτότητας... και οι "αγιοποιήσεις" δεν είναι ΠΑΝΤΟΤΕ κατακριταίες, ιδιαίτερα όταν δυναμώνουν με αυτές ιδιότητες που πρέπι να ενδυναμωθούν... την άποψή μου για την σχετικότητα (αλλά και την αθλιότητα, μερικές φορές) της αλήθειας την ξέρεις...
Οσον αφορά την αγάπη σου για την πατρίδα... απλά ονομάζεις "πατρίδα" κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που ο "πολύς" κόσμος αποκαλεί πατρίδα... οι λέξεις, Κατερίνα, οι λέξεις και η καπηλεία τους.
Μην κατεδαφίζεις αυτά που ΠΡΕΠΕΙ να μείνουν... ιδιαίτερα σήμερα... έχεις τόσα να κατεδαφίσεις ΠΡΙΝ την πατρίδα...
Συγγνώμη γιά την ...επάνοδο, αλλά το ξέρεις... και το βρίσκω σχετικό...
Κάποιος μαθητής έγραψε κάποτε σε σχολική έκθεση: "To σχολείο το εβίωσα όχι ως ήτο, αλλά ως το εφαντάσθην"...
Το ίδιο ισχύει ΚΑΙ για την πατρίδα...
Σχολιαστή όπως έχω γράψει και σε σχετική μου ανάρτηση, πιο πατρίδα για μένα από το δικαίωμα του άλλου να βλέπει την πατρίδα με τα δικά του μάτια, δεν μπορώ να φανταστώ. Επίσης, το να μην εξιδανικεύουμε, να μην καθαγιάζουμε ό,τι συνιστά εθνικό, αλλά να τολμάμε να το δούμε στο φως, χωρίς μακιγιάζ, όπως διάβασα εγώ τουλάχιστον το κείμενο της Κατερίνας, είναι ο αληθινός τρόπος να αγαπάς πατρίδες και ανθρώπους. Αλλιώς, είσαι ο πρώτος που πετροβολάει ό,τι λάτρεψε, μόλις δει το αληθινό του πρόσωπο.
ΜΟΔΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΑ BLOGS,ΑΚΟΥ ΜΟΔΑ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ !
τελικα πιστευω οτι οι μονοι που εχουν παρι χαμπαρι τι παιζεται..ειναι αυτοι που καινε τις ελληνικες σημαιες κι΄αυτοι που κλεβουν τραγουδωντας τον εθνικο υμνο ..valamonte
Σχολιαστη, σου το εχω ξαναπει...μην κλωτσας ανοιχτες πόρτες. Και δεν κωλώνω σε προσωπικους χαρακτηρισμούς. Μην σου πω ότι τους ψιλοχαιρομαι κιολας. Πισω απο αυτους αναγνωριζω την αμηχανία.
Αν εσυ αρεσκεσαι να αγαπάς την ιδέα της αγίας Πατριδας, με γεια σου και με χαρά σου. Ουτε ο πρωτος, φοβαμαι ουτε ο τελευταιος.
Ναι ιδέα ειναι η Πατριδα, και κάθενας μας εχει δικαιωμα να την βιωνει, να την αγαπάει όπως ειναι ή ...όπως εφαντασθην ότι ειναι. Και αυτό ακριβως κάνεις. Την αγαπάς όπως την εφαντασθης, αγαπας κάτι που ΔΕΝ υπαρχει. Κοινως, αγαπας ...τίποτα.
Τα μεγαλυτερα εγκληματα της ανθρωποτητας, οι μεγαλυτερες βαρβαροτητες της ιστορίας εγιναν απο ανθρωπους, λαους και ηγετες, ΑΚΡΙΒΩΣ με την δική σου περι Πατριδας προσεγγιση.
Ειναι τόσο επικαιρος ο Ζινν, που πριν λίγο πεθανε. Το φως που μου άναψε κάπου στην εφηβεία μου, όταν προσπαθησα να δω ποιος ειναι αυτός που ειναι το ίνδαλμα των ινδαλμάτων μου, καταγραφω εδω, ισως και εξ αφορμής του θανατου του να μου βγηκε. Η Πατριδα...και η ιστορία απο την σκοπια των ηττημενων, αυτών που δεν την εγραψαν επισημως, αυτους που τους παραγνωρισε. Σημερα διαβαζουμε και παλευουμε να ζησουμε στην Πατριδα των νικητών. Ε, όπως και να το κάνουμε ...δεν ειναι αυτή. Ειναι αμαρτωλή η Πατριδα κι αν γεννησε και λεβέντες, δεν ήταν αυτοι που νικησαν και σιγουρα δεν ήταν αυτοι που με το δικό τοςυ το μολύβι γραφτηκε η ιστορία.
Ή ακομα χειροτερα η ιστορία γραφτηκε απο αθλιους και ανοητους που προσπαθησαν να αγιοποιησουν κολοσσους, φερνοντας τους στα μικρά δικά τους αθλια μετρα, στην κοινή ηθική, στο μποι τους, όπως ο πανηλιθιος Χαριτοπουλος, τον Αρη. Αυτή ειναι η ...ιστορία και η Πατριδα... που καλουμαστε σημερα να μην ακουμπησουμε γιατί θα ... πεσει. Ε, όχι, για κάποιους δεν θα πεσει ποτε, γιατί ξερουμε και τι αγαπάμε και πως το αγαπαμε.
Όσο για την Γυριστρουλα, εχει την τυχη, την τιμή και το καθηκον να διδαξει ιστορια σε παιδια που ανακαλυπτουν μια καινουργια Πατριδα. Τι προκληση! Τι απιστευτη προκληση!!!!!!!Και ποσο καλά, ποσο θαρετά στεκεται και ισορροπει σε αυτό της τον προορισμό. Διαβασα την αναρτηση της για το ρισκο αλλά και για την υποχρεωση να μεταλαμπαδευσεις σε παιδιά που δεν μοιραζονται τις ίδιες ριζες με εμας, την έννοια της Πατριδας, κι ειναι απο τα καλυτερα κειμενα που έχω διαβασει.
Αδικεις ...κατα συρροήν... Σχολιαστή. Η λογική ότι δεν μου αρεσει...ειναι λάθος, ε...ειναι λάθος.
Αναγνωστη μου, το blog αυτό δεν παραδιδει ιδιατερα μαθηματα αναγνωσης σε "bloggers"...
Ναι το κλεβω υπο την υποκρουση του εθνικου υμνου ήταν πάντα ιδιον των διαφορων πολιτικών. Κια δνε ειναι καθολου ελληνικό και μονο το φαινομενο. Διεθνές και διαχρονικό valamonte.
ΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΚΙ ΑΛΕΣΤΕ!
ΛΕΓΑΝΕ ΑΡΓΙΑ ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ ΚΑΚΙΑΣ,ΑΛΛΑ ΕΔΩ ΑΝΤΙΛΑΒΜΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ
ΕΙΡΗΝΗ ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ ΜΑΛΑΚΙΑΣ.
ΤΩΡΑ ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΑΣ ΤΟ ΑΝΑΛΥΣΕΙ Η ΚΑΝΑΠΕΔΟΤΟΥΣΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ.
ΟΛΗ Η ΦΑΣΑΡΙΑ ΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΝΕΤΕ ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ (ΜΗΝ ΚΡΥΒΕΣΤΕ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ΠΑΤΡΙΔΑ) ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΩΝ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ .
ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ ΛΕΓΑΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ (ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ) ΓΙΑ ΝΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.
ΠΡΩΤΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΟΥ.
ΔΕ ΓΙΝΕΤΕ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ Ο ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ λ.χ.ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ.Η ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ ΕΞ ΟΥΡΑΝΩΝ!
Δημοσίευση σχολίου