Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις .....ειναι εντελως συμπτωματικη

Δίνοντας 12 €, μπορείτε να κυκλοφορείτε με μια ωραία μακό μπλούζα που θα γράφει 1500 euros / par mois / pas moins (pour vivre/ se loger/ se nourrir/ se deplacer/ se distraire…. LCR, 100% A GAUCHE) και να είστε απόλυτα μέσα στην μόδα.


Ο Olivier Besancenot, ο 34χρονος «τροτσκο-σταρ», μετά από μία ...απόλυτα επιτυχημένη επικοινωνιακά τουλάχιστον εμφάνιση, σε εκπομπή μεγάλης θεαματικότητας, έδωσε μια καταπληκτική παράσταση μιλώντας για την προσωπική του ζωή, για τις αθλητικές του δραστηριότητες, για την σύντροφο του, για τον γιο του, για ...εκείνον...


Ο Γαλλικός τύπος λιγωμένος, από τα κλοουνίστικα πολιτικά και ερωτικά τερτίπια του Σαρκοζύ, του αφιέρωσε πολυσέλιδα αφιερώματα.
Άλλοι μίλησαν για την «άνοιξη της ...ακροαριστεράς», άλλοι για το «χαμαιλέοντα αντικαπιταλιστή»και άλλοι πάλι τον κατηγόρησαν ότι «έβαλε την επανάσταση να καθίσει στον κόκκινο glamorous καναπέ μιας κυριακάτικης εκπομπής»

Η Αριστερά στην Γαλλία, ....πονεμένη ιστορία, όπως παντού άλλωστε, προβληματίζεται «Αν η εικόνα του βγει ενισχυμένη, ποιο μήνυμα μπορεί να περάσει πολιτικά σε μία εκπομπή που προβάλει την προσωπικότητα εις βάρος των πολιτικών ιδεών;»


Ναι λένε, «είναι χαρισματικός αλλά είναι θύμα της αυτοπροβολής του, μπορεί να βρίσκει απήχηση ενσαρκώνοντας την οργή του λαού απέναντι στην αδικία αλλά το μοντέλο της «αναρχο-επαναστασης» είναι πια αναχρονιστικό».

Και ο ....μπαμπάς, Αλαίν Κρεβίν απαντά :«Αν κάνουμε μποϊκοτάζ στην αστική τηλεόραση το μήνυμά μας δεν θα περνάει πουθενά».


Ο Ολιβιέ Μπεζανσο, 34 συναπτών Μαΐων, διατήρησε στην ....20χρονη πολιτική του πορεία το στυλ του. Στρατευμένος έφηβος στην ακροαριστερά, το 2001 ....αναρριχάται (το συγκεκριμένο ρήμα ...απλά συνηθίζεται ...ως έκφραση...) στην ηγεσία της LCR*.

Ο ιστορικός ηγέτης της LCR, ο Αλαιν Κρεβεν τον ανακάλυψε και τον προώθησε ως μια πιο ανανεωμένη, καθημερινή, μοδατη εκδοχή του τροτσκισμού.

Ο Μπεζανσο, αποφασίζει να παρατήσει τις σπουδές του, ....ναι ίσως κάποιοι δεν είναι τόσο εγκλωβισμένοι στα ....CVs όσο στην ...εικόνα, πιάνει δουλειά και συνεχίζει να δουλεύει σαν ταχυδρόμος παρά την προεδρική του υποψηφιότητα, και παρά την ίδρυση του «νέου αντικαπιταλιστικού κόμματος» που θα πάρει σάρκα και οστά το 2009.

Στις εκλογές η LCR κατόρθωσε να αποσπάσει το 4, 1%, το υψηλότερο ποσοστό της Αριστεράς, στα αριστερά των σοσιαλιστών (περιττός ίσως αυτός ο πλεονασμός αλλά τώρα για γαλλους συζητάμε, και οι γλωσσικές τους ...διαστροφες...) και ο ίδιος σήμερα κατορθωνει να αποσπάσει το 62% της δημοφιλίας.

Η LCR απευθύνθηκε «σε γυναίκες και άντρες κάθε ηλικίας, χρώματος, καταγωγής, στους νέους που αντιστέκονται, σε όσους προσδιορίζονται ως κομμουνιστές, οικολόγοι, σοσιαλιστές, σε όσους συμμετέχουν σε αντικαπιταλιστικές δυνάμεις και ρεύματα ή επαναστατικές οργανώσεις, σε όσους αναπτύσσουν αγωνιστική συνδικαλιστική δράση στο χώρο δουλειάς τους και είδαν τις προσπάθειές τους να στήσουν δίκτυα της βάσης στις τελευταίες απεργίες να μπλοκάρονται και να καταστέλλονται ανοιχτά από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες».....

Σε συνθήκες γενικευμένης δεξιάς στροφής με όλες τις εκδοχές της παλιάς κομμουνιστικής και οικολογικής Αριστεράς να συνθλίβονται από τον νεοφιλελευθερο Σαρκοζύ κι από την άχρωμη και ψιλοδιαχειριστική “σοσιαλιστική” πρόταση της Ρουαγιάλ, η LCR ήταν η μόνη εκδοχή της αριστεράς που δεν συρρικνώθηκε στο όριο μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας.

Ο Μπεζανσό λεει «Δεν θέλω να είμαι αιώνιος προεδρικός υποψήφιος» και διεκδικεί ένα συλλογικό ρόλο στο νέο κόμμα ΝΡΑ.
Εκλογικός στόχος;;; το 8%.


Η αλήστου μνήμης κυβέρνηση της “πληθυντικής αριστεράς” του Ζοσπέν και το σύμβολό της ο νόμος για το ....περίεργο 35ωρο συνοδευόμενο όμως απο την ελαστικοποιηση των εργασιακών σχέσεων καταποντίστηκε.
Και τα διάφορα προγράμματα διαχείρισης που έκτοτε προτείνει, την αποξενώνουν από το εκλογικό σώμα, και έτσι παγωμένη, παρακολουθεί ...αναρωτώμενη την δημοτικότητα της να κατρακυλάει ...απο κοινου με εκεινη των Δεξιων Κυβερνήσεων.


Τελικά, σε αυτόν τον κόσμο ...τον μικρο ....τον μεγα, όλα ....αλλάζουν και όλα ίδια μένουν....


Αυτή η αναρτηση θα μπορούσε να εχει τίτλο οποιαδήποτε ομοιότητα με τα καθ’ ημας ειναι εντελως ...τυχαία. Και μάλλον αυτό θα έχει....

*LCR (Ligue Communiste Revolutionnnaire)

20 σχόλια:

Nikos Lioliopoulos είπε...

το δικό μου συμπέρασμα, Κατερινα, απο αυτή την ιστορία είναι η τρομακτική δυσκολία της κεντροαριστεράς διεθνώς, στην προσπάθεια της να ισορροπήσει μεταξύ σαφούς κυβερνητικής πρότασης και αριστερής ρητορικής. Και αυτό βέβαια δεν το θέτω ως δικαιολογία για την δική μας μίζερη πραγματικότητα της κεντροαριστεράς.
Θα μας ενδιέφερε όμως ιδιαίτερα και η δική σου θέση απέναντι στο "φαινόμενο Besancenot" την οποία και δεν εκδηλώνεις στο ακρως ενδιαφέρον αυτό κείμενο σου , Κατερίνα .

cynical είπε...

Καλημερα Κατερινα. Ο δικος μας ο Αλέξης ειναι πιο γοητευτικος απο τον Μπεζανσο. Ασε που ειναι και μειωμενων προσδοκιων. (Μονο 8%). Για θυμησε μου ηταν καποιες εκλογες τοτε με τον Λεπεν που οι τροτσκιστες ειχαν παρει ενα κουφο ποσοστο;

Left Liberal Synthesis είπε...

Παρακλώ σημειώσατε
Η βλογοπαρέα των LL που πολιτικολογεί δημόσια εν μεσω καφέδεων,διαθέτει καταπληκτικά παιδιά,αλλά το κυριώτερο μέσω των επιχειρηματικών γνωριμιών μας με την show biz ,(είμαστε υπερ του επιχειρείν) φέρνουμε οποια και οποιον θέλετε στην παρέα και μάλιστα με οποιδήπτε προσχημα (ναι και γω αριστεροφιλελυθερος γεννηήθηκα ή ρε φιλάρα και συ εδώ?? κλπ κλπ)
Τι νομίζετε πολιτικό μάρκετινγ έχουμε και εμείς.

Valderosso είπε...

Έχω σπουδάσει στην Γαλλία καί έχω ζήσειπάνω από 20 χρόνια στό Παρίσι.

Η εμπειρία πού αποκόμισα μέ οδηγεί στό συμπέρασμα ότι δέν μπορεί κανείς εύκολα νά μεταφέρει καταστάσεις πού υπάρχουν ή εξελίσσονται στήν Γαλλία, στήν Ελληνική πραγματικότητα.

Επί πλέον, οί αντιδράσεις τής Γαλλικής κοινωνίας είναι, κατά τήν άποψή μου, μοναδικές στόν Ευρωπαικό χώρο, καθώς αδυνατούν νά δούν γεγονότα έξω από τό στενό γαλλικό πλάισιο αξιών ή τοπικών δράσεων, γεγονότων κλπ (π.χ μιά απεργία) τής κάθε στιγμής.

Το θέμα του Ευρωσυντάγματος είναι χαρακτηριστικό.

Τέλος, επειδή θεωρώ αξιόλογο τόν τρόπο σκέψης σου, θά ήθελα νά επισκεφθείς τό Blog μου καί νά αφήσεις τίς σκέψεις σου γιά τό τελευταίο Post μου.

cinderella είπε...

Βασικά, μήπως να αφήνατε τον Αλέξη ΜΟΥ ήσυχο κυρία Κατερίνα; Δεν είναι που μου βγάζει κάτι φρέσκο και καινούργιο, είναι που δεν θέλω να πιστέψω οτι κι αυτός μια απο τα ίδια είναι. Σας παρακαλω, οι μόλις 23 Ιουνηδες που έχω στην πλάτη μου, μου επιτρέπουν τα όνειρα και τις αυταπάτες, έστω κι αν το κόστος μετά δεν είναι και τόσο χαμηλό. Δεν ξέρω τι κάνουν οι Γάλλοι Αλέξηδες. Επλίζω ο Έλληνας να τα καταφέρει. Για το καλό μου. Κι αν βρείτε εδώ το στέμμα μου εγώ θα το έχω αφήσει. Κρατήστε το έστω για λίγο. Σας φιλώ. Μην τρομάζετε. Εγώ το σταχτοπουτάκι σας είμαι και είμαι Πολύ καλά!! :)))

Ανώνυμος είπε...

Κατερινάκι μας αν αφιερώναμε το χρόνο που σου γράφουμε για τον Μπεζανσό εδώ, για να ασχοληθούμε μαυτό το έρμο το ΠΑσόκ και τα κωμικοτραγικά..Γιώργος διαγράφει(σικ)Σημίτη ,ίσως να βοηθούσαμε κάπου..?!!Λέω μήπως...

Ανώνυμος είπε...

Τα γεγονότα τρέχουν.

Ήθελα να σχολιάσω αλλά τα γεγονότα τρέχουν σε πείσμα όσων τα είχαν προβλεπόμενα στο τσεπάκι τους. Το ηχηρό όχι του Ιρλανδικού λαού στη «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη» της ΕΕ έφερε τα πάνω κάτω σε Επιτρόπους, αναλυτές, δημοσιογράφους… «που ξεφύτρωσαν αυτοί οι Ιρλανδοί και έχουν τόσο θράσος να χαλάνε μια Συνθήκη στην οποία με τόση μαεστρία ήταν μεταμφιεσμένο το Ευρωσύνταγμα!!! Ίσως δεν έπρεπε καν να τους ρωτήσουμε…» θα σκέφτονται κάποιοι Επιτροπάριοι και γραφειοκράτες.

Ο Ιρλανδικός λαός έσωσε πάντως τη τιμή όλων των λαών της ΕΕ από τους οποίους οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια αφαίρεσαν το δικαίωμα να αποφανθούν. Ίσως μετά το όχι στο ευρωσύνταγμα είπαν να αφήσουν μόνο ένα δημοψήφισμα για δείγμα εκ των προτέρων κερδισμένο. Αμ δε! Έφαγαν κανονικό φτύσιμο. Τώρα ψάχνουν δήθεν τα αίτια και τα βρίσκουν τάχα στο φόβο των αμβλώσεων, στην απώλεια της… ουδετερότητας, στο ενδεχόμενο φόρων!!! Κάτι σαν τον «Πολωνό υδραυλικό» δηλαδή που κατάφερε (μαζί με τον… Λεπέν) να ανατρέψει ένα ολόκληρο Ευρωσύνταγμα!

Καλά, τόσο σύγχρονοι αναλυτές με τόσα σύγχρονα μέσα και δεν μπόρεσαν να πουν το απλό, ότι υπάρχουν πραγματικές κοινωνικές αντιθέσεις που σταδιακά μεταφράζονται σε πολιτικές βουλήσεις και σε κάποια φάση εκδηλώνονται; Ούτε καν τις αντιφάσεις μεταξύ λαού και πολιτικών δυνάμεων δεν μπορούν να ανιχνεύσουν και νομίζουν ότι όταν τα κόμματα στην Ιρλανδία (και Γαλλία και Ολλανδία κ.α.) είναι υπέρ άρα και ο λαός είναι… υπέρ!!! Τρομάρα τους. Τι νομίζουν ότι ο λαός του «Ιρλανδικού θαύματος» με το μεγαλύτερο ποσοστό φτωχών στην ΕΕ δεν καταλαβαίνει την ακρίβεια και τη φτώχεια (να δείτε άστεγους, ζητιάνους και ξυπόλυτους στους δρόμους και τις γέφυρες του Δουβλίνου… καμιά σχέση με την Ελλάδα) και, νομίζουν, δεν καταλαβαίνει το δούλεμα ότι είναι ο «τυχερός λαός» που έχει, λέει, το δεύτερο κατά κεφαλή εισόδημα στην ΕΕ; Θέλει τα κόμματα για να το καταλάβει;

Φταίω εγώ μετά όταν επισημαίνω ότι κάποιοι θα ξυπνήσουν απότομα ένα πρωί και δεν θα ξέρουν γιατί ξεσηκώθηκαν οι ευρωπαίοι χαχόλοι (Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία για την ώρα) αφού είναι τόσο ευτυχισμένοι με το πνευματικό παντεσπάνι της ΕΕ;

Τώρα απειλούν τον Ιρλανδικό λαό με κυρώσεις. Θα τον βγάλουν έξω από τη συνθήκη που ο ίδιος απέρριψε! Πριν τη ψηφοφορία «σέβονταν» το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης αλλά καλού κακού τον έπνιξαν σε απειλές με πρώτο τον ακροαριστερό, σοσιαλιστή, βομβαρδιστή της Σερβίας και νυν υπ. Εξωτερικών του Σαρκοζί αξιότιμου κ. Κουσνέρ… Και απαιτούν νέο, και νέο, και νέο δημοψήφισμα μέχρι να βγει το «ναι» όπως παλαιότερα έκαναν στη Δανία! Για τόσο σεβασμό στα δημοκρατικά δικαιώματα μιλάμε. Όχι για ένα μόνο αλλά για πολλά δημοψηφίσματα!!! Για τις άλλες χώρες ούτε ένα.

Και μια και ήμουν στις κεντρικές επιτροπές (κεντρικοεπιτροπάριος και ΄γω αισθάνομαι αλληλεγγύη με τους Επιτροπάριους) για το δημοψήφισμα για τη Σ. Μάαστριχτ και για το Ευρωσύνταγμα τι να σας πω, τρελαίνομαι για επαναλαμβανόμενα δημοψηφίσματα μέχρι που λέω να καθιερωθεί το δημοψήφισμα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το αποτέλεσμα.

Την αλήθεια πάντως για το δημοψήφισμα στη χώρα μας την είπε ο Σημίτης. «μακρόσυρτες διαδικασίες κύρωσης όμως, όπως ένα δημοψήφισμα η έκβαση του οποίου θα εξαρτάται από την πολιτική συγκυρία, αποδυναμώνουν τη θέση και την επιρροή της Ελλάδας». Αυτό είναι! Όταν ο λαός μιλάει αποδυναμώνεται η Ελλάς!!! Το ίδιο είπαν και στους Ιρλανδούς, στους Γάλλους, τους Ολλανδούς, τους Κύπριους όταν τα δημοψηφίσματα δεν τους άρεσαν… και τους απείλησαν με τις συνέπειες. ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ εσύ είπες ότι «οι λαοί δεν κάνουν λάθος όταν ψηφίζουν» (ή κάπως έτσι); Να το πεις στους Επιτροπάριους γιατί «δεν το ξέρουν».

Δεν τα είπα όλα. Το θέμα έχει συνέχεια. Οποιαδήποτε ομοιότητα με γεγονότα του παρελθόντος και του μέλλοντος, με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις .....είναι εντελώς συμπτωματική…

Ανώνυμος είπε...

Τα γεγονότα τρέχουν.
Υπογραφή: Στέργιος

Ναπoλέων είπε...

agauch-Κατερίνα,
με 1501 Ε δηλαδή περνάμε στο a droite ?
Ή μήπως έχω μπερδέψει τα πράμματα; Αυτό το μπλουζάκι συμπυκνώνει την όλη φιλοσοφία του LCR; Φίδι που μάς έφαγε...

Στέργιο,
το «ΟΧΙ» των Ιρλανδών, γκαζωμένο από έναν δισεκατομμυριούχο, δεν ήταν ενάντια στις αμβλώσεις και την ευθανασία, κατά τα θέσφατα της «Αγίας Έδρας»;;;
Ενάντια στην "Συνθήκη της Λισσαβώνας" ήτανε;;; {Που την έχω χ...... βέβαια, άλλο εγώ όμως...}

Οποιαδήποτε ομοιότητα των δημοψηφισμάτων με τις δημοκρατικές διαδικασίες ...είναι εντελώς συμπτωματική…

Ας εμβαθύνουμε λίγο και ας μην συγχέουμε την republic (υπεράφθονο πλέον είδος) με την democracy (ανύπαρκτο, προς το παρόν, είδος).
Είναι κρίμα.

αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων

Ανώνυμος είπε...

Ναπολέων,
Για κάθε γεγονός όλα τα έχει ο μπαχτσές από αναλύσεις των αιτιών. Κανένας δεν απαγορεύει κανέναν να ερμηνεύει το όχι των Ιρλανδών. Ακόμη και κατινίστικα. Τα αυτιά μου άκουσαν τόσα πολλά για ιστορικά γεγονότα… Ωστόσο έχω άποψη, όπως όλοι και την καταθέτω.

Τέτοιες επιλογές όπως των Ιρλανδών κόντρα στην πολιτική ηγεσία της χώρας δεν βγαίνουν στην επιφάνεια χωρίς ισχυρές, πραγματικές, κοινωνικές αντιθέσεις. Όσοι δεν το παραδέχονται μπορούν να μιλάνε για εκτρώσεις, δισεκατομμυριούχους και όχι μόνο (έμαθες για τα τεράστια ποσά που ξοδεύτηκαν στη προπαγάνδα του ναι;). Δεν απαγορεύεται να το πιστεύουν. Εμένα μου μοιάζει σαν την εξήγηση του 1ου παγκόσμιου πολέμου που έγινε από τη βλακεία ενός Σέρβου που σκότωσε έναν όμορφο διάδοχο. 100 χρόνια μετά κάποιοι αναλυτές «δεν ξέρουν» ακόμη τίποτα για τις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών της εποχής. Και ο πόλεμος στο Ιράκ για να πέσει ένας δικτάτορας μας λένε έγινε. Και το όχι των Γάλλων ακόμη να το ερμηνεύσουν πέρα από τον «Πολωνό υδραυλικό». Δεν είμαι υποχρεωμένος να ζω στην άγνοια που μου προσφέρουν.

Το ωραιότερο ήταν αυτό που κάποιος της Κομισιόν είπε, ότι δεν μπορεί 400 χιλ. Ιρλανδοί να καθορίσουν τη τύχη 500 εκατ. ευρωπαίων! Αυτός έκανε στα γρήγορα αφανή δημοψηφίσματα (τα πραγματικά τα απαγόρευσαν) και βρήκε ότι τα 500 εκατ. είναι υπέρ της Συνθήκης, προφανώς γιατί δεν είχαν πρόβλημα με τις εκτρώσεις! Και έβγαλε το συμπέρασμα: 99,2% ναι και 0,8% όχι!!! Οι κακές γλώσσες λένε ότι είναι ο Ρουμάνος της κομισιόν, ανιψιός απ’ αδελφή του Τσαουσέσκου η οποία του έμαθε πως βγαίνουν τα ποσοστά!!!

Στέργιος

Ανώνυμος είπε...

Αναρωτιέμαι ποιόν κοροιδεύετε όταν ισχυρίζεστε οτι είναι δυνατόν να τίθενται στην επιλογή των λαών δημοψηφίσματα που αφορούν πολύπλοκα θέματα, σάν και αυτό που απέρριψαν οι Ιρλανδοί. Πως είναι δυνατόν η κα Jane Miller, οικοκυρά από το Bantry να έχει άποψη γιά την δομή της Commission, γιά την θητεία του Προέδρου της, γιά τα καθήκοντα του επιτρόπου Εξωτερικής Πολιτικής?

Η κα Miller ψηφίζει στην δημοκρατία τους τον αντιπρόσωπο που θα την εκπροσωπεί ΑΚΡΙΒΩΣ γιά να παίρνει γιά λογαριασμό της αποφάσεις σε δύσκολα και πολύπλοκα θέματα.

Οι λαοί στα δημοψηφίσματα καταψηφίζουν συνήθως πολιτικές της κυβέρνησής τους, οπως έγινε στην Γαλλία γιά το Ευρωσύνταγμα, αυτό το ξέρουν όλοι, και οχι το θέμα του δημοψηφίσματος.

Οι αποόψεις του Σημίτη γιά το θέμα αυτό και σωστές είναι και πολύ πιό δημοκρατικές από όσους επιθυμούν να υφαρπάσουν αποτελέσματα της επιθυμίας τους με προπαγάνδα γιά ασχετα θέματα.

Ανώνυμος είπε...

Petain
Ειλικρινά δεν κατάλαβα αν σοβαρολογείς ή κάνεις μαύρο χιούμορ. Αν ισχύει το πρώτο πάντως… χαίρομαι πολύ!
Εγώ βασικά συμφωνώ μαζί σου! Τι δημοκρατία έχουμε αν δεν μπορούμε να καταργήσουμε μερικές βασικές αρχές της!!! Είσαι όμως πολύ γαλαντόμος αδελφέ μου και τα δίνεις όλα στους βουλευτές. Τι τους θέλεις αυτούς; Σίγουρα δεν έχεις παρακολουθήσει από κοντά τις ικανότητες των βουλευτών. Δεν ξέρουν τι ψηφίζουν (το έχουν ομολογήσει επανειλημμένως) ακριβώς όπως η κα Jane Miller, οικοκυρά από το Bantry. Άρα πρέπει να τους αφαιρεθεί η δυνατότητα αυτοί να ψηφίζουν για τη Συνθήκη. Αμ και οι υπουργοί; 30 χρόνια στα πόδι τους μπλέκομαι και το μόνο που κατάλαβα είναι ότι ξέρουν τέλεια τις μάχες χαρακωμάτων για τη καρέκλα αλλά επί των θεμάτων άστα να πάνε... Αρκεί να σου πω ότι με κοίταζαν με έκπληξη όταν τους έλεγα καμιά φορά «δεν λέει αυτό το νομοσχέδιο ή ο νόμος». Άχρηστοι και αυτοί κανένα δικαίωμα δεν τους δίνω. Όσο για τους πρωθυπουργούς αυτοί κάνουν ότι τους λένε οι υπουργοί!!! Καταλαβαίνεις τώρα… όταν όμως πρόκειται για σημαντικά ευρωπαϊκά θέματα σαν αυτά που κλήθηκε να ψηφίσει η κα Jane Miller τότε να ξέρεις ότι ρωτάνε τους Επιτρόπους της ΕΕ( ο Σημίτης θα ήταν ο τέλειος επίτροπος)! Άρα «οι μόνοι που ξέρουν» είναι οι Επίτροποι και είναι απαράδεκτο να ρωτάμε κάθε άλλον εκτός από αυτούς. Άρα να τους αναθέσουμε τις τύχες της ΕΕ χωρίς άλλες κουβέντες. Ακόμη και να κόβουν συντάξεις και μισθούς ή να βομβαρδίσουν τη Σερβία και το Αφγανιστάν!

Για να γίνει αυτό όμως, να ρωτάμε δηλ. μόνο τους Επιτρόπους, πρέπει να καταργήσουμε τις εξής παραγράφους της Συνθήκης που κυριολεκτικά χωρίς… ντροπή επιτρέπουν σε κάθε κα Jane Miller να έχει άποψη:

Άρθρο 10
(…)
2. Οι πολίτες εκπροσωπούνται άμεσα στο επίπεδο της Ένωσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.(…)
3. Κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στον δημοκρατικό βίο της Ένωσης. (…)
4. Τα πολιτικά κόμματα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συμβάλλουν στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής συνείδησης και στην έκφραση της βούλησης των πολιτών της Ένωσης.
Άρθρο 14
2. (…) Τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκλέγονται για πέντε έτη με άμεση, καθολική, ελεύθερη και μυστική ψηφοφορία. (Ε, όχι και να ρωτάμε τώρα πολίτες και ευρωβουλευτές για κάτι ξεγυριστά 65ωρα!!!).

Αντ’ αυτών επαρκεί έν και μόνον άρθρον: «Όλαι αί εξουσίαι, νομοθετικαί καί εκτελεστικαί, καθ’ άπασαν τήν Επικράτειαν τής Ευρωχώρας περιέρχονται καί ασκούνται εφ’ εξής απολύτως από τήν Ευρωπαϊκήν Επιτροπήν. Πάσα διάταξις περί τού αντιθέτου καταργείται». Πως σου φαίνεται λεκτικά και ουσιαστικά;

Ιστορικά ξέρω πολλούς αριστοκράτες της δημοκρατίας (και της μη δημοκρατίας) που έχουν τις ίδιες απόψεις και χαίρομαι αν, αν λέω, βρίσκω έναν ακόμα. Ή μήπως σου ήρθε κόλπος με αυτά τα ακατανόητα που λέει η Συνθήκη για τα δικαιώματα των ευρωπαίων χαχόλων;;;

Μη ρωτάς γιατί μιλάω για πράγματα που φυσικά δεν είπες. Προεκτείνω λογικές και οι έχοντες πείρα από την κατοχύρωση δημοκρατικών δικαιωμάτων ξέρουν τι λέω. Όταν κάνεις μια υποτίμηση δημοκρατικού δικαιώματος απέχεις ένα βήμα από την πλήρη υποτίμηση. Κάπως έτσι ξεκινάνε οι «δημοκρατίες» των ολίγων, των ειδικών, των επαϊόντων κλπ. Είναι όμως δημοκρατίες;

Στέργιος

Spyros Vlahos είπε...

Υποτίθεται ότι σήμερα θα γινόταν μεγάλη συγκέντρωση στο Σύνταγμα επειδή η Κυβέρνηση θα περάσει μέτρα για να φιμώσει τα μπλογκς.
Σου αντιγράφω ένα κείμενο που βρήκα και σε παρακαλώ στείλτο σε όσους ξέρεις.


"Ρε μπλογκερς που ήσασταν σήμερα; Γιατί πήγα στο Σύνταγμα και δεν βρήκα και πολύ κόσμο... Μόνο 7-8 άτομα ήμασταν! Οι υπόλοιποι; Ναι το ξέρω ότι δεν υπήρχε οργάνωση αλλά και πάλι, ψαχτείτε λίγο... Πώς βρεθήκαμε εμείς οι λίγοι; Πού ήσουν ρε Πρέζα; Που ήσουν ρε πρεςς; Που ήσασταν ρε μπλουπερς; Που ήσασταν όλοι εσείς;;; Χαμένοι στο Σύνταγμα;;;
Θέλαμε και ξένα ΜΜΕ να καλύψουν το γεγονός... Μόνο ένας δημοσιογράφος απ' τον ΣΚΑΙ ήταν, αλλά κι αυτός για λίγο μιας και δεν βρήκε πολύ κόσμο... Θέλουμε να πάμε κόντρα και στη κυβέρνηση, τρομάρα μας... Τέλος πάντων... Το πάθημα, μάθημα, για το μέλλον... Γιατί έτσι ανοργάνωτοι, είμαστε βούτυρο στο ψωμί τους... Ας ελπίσουμε να διαψευσθώ. "

Αν μπορούσαμε να παρατήσουμε τη μαλακία με τα μλογκοπαίγνιδα και να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε για να καλυτερέψουμε τη ζωή μας τότε ίσως ντρεπόμουνα λιγότερο.

Spyros Vlahos είπε...

Ρε μου θυμίζει ... Τσίπρα

Ανώνυμος είπε...

Νοικοκυρά να πεις τη ...θεία σου !
Ποιος σου είπε ότι εδώ στην Ιρλανδία έχουμε νοικοκυρές; Το "ιρλανδικό θαύμα" δεν επιτρέπει νοικοκυρές. όλες δουλεύουμε σε καλές δουλειές. Γιατί εδώ είναι όλα όμορφα. Και φυσικά επιφυλάσσομαι για το δικαίωμα μου να σας μηνύσω που με αποκαλέσατε απολίτικη ,ανώριμη και ότι άλλο.
Εδώ στην όμορφη χώρα μου δεν υπάρχουν Κατίνες!
Υ. Γ. Μαθαίνω Ελληνικά τον ελεύθερο χρόνο μου.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου Ανώνυμε,

Εδωσες πολύ θλιβερή απάντηση στα όσα έγραψα σχετικά με το δημοψήφισμα, φτηνή απάντηση θα έλεγα. Αν γνώριζες πόσες φορές τα δημοψηφίσματα χρησιμοποιήθηκαν από δικτάτορες (Χίτλερ και άλλους, αλλά και πρόσφατα από τον Τσάβες) γιά να νομιμοποιήσουν προηλειμμένες αποφάσεις τους, δεν θα έγραφες τα ειρωνικά αλλά και τόσο αντιδραστικά σου σχόλια. Δυστυχώς υποστηρίζεις τον τύπο και όχι την ουσία της δημοκρατίας.

Η συμμετοχική δημοκρατία που ασκείται διά δημοψηφισμάτων (με βασικό παράδειγμα την Ελβετία και ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ) απαιτεί πολίτες ενημερωμένους και υψηλότατου επιπέδου, και εμπεριστατωμένη έως εξαντλητική συζήτηση των θεμάτων του δημοψηφίσματος. Επί πλέον, επιτρέπει στους πολίτες την μετατροπή των εμπεριεχομένων προτάσεων, ή και την απαλοιφή άρθρων, καθώς και την προσθήκη.

Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία που εμείς έχουμε, εξουσιοδοτούμε τον αντιπρόσωπό μας να ψηφίζει γιά λογαριασμό μας.

Ασφαλώς καί η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία επιτρέπει (και πολλές φορές επιβάλλει) δημοψηφίσματα, αλλά γιά ουσιώδη και απλά θέματα (π.χ. Προεδρευομένη ή Βασιλευομένη Δημοκρατία, φορολογικές έκτακτες αποφάσεις κλπ.).

Επί της ουσίας, ελπίζω (οχι προς χάριν της άκαμπτης αντίληψης περί δημοκρατίας που προφανώς έχεις) να συμφωνήσεις οτι η ελληνίδα αγρότισσα ασφαλώς έχει άποψη αν θέλει βασιλιά ή όχι, αλλά δύσκολο να έχει άποψη γιά την δομή των κοινοτικών οργανων.

Ασφαλώς εσύ και οι πιθανοί ομοιδεάτες σου ζητούν δημοψήφισμα, διότι πιθανόν, με την κατάλληλη προπαγάνδα και την εκμετάλλευση της έννοιας "δημοκρατία", αλλά και άλλων "πιασιάρικων" συνθημάτων, θα μπορέσετε να παρασύρετε τον λαό σε αποφάσεις που μπορεί να βολεύουν εσάς και τις όποιες μικροικομματικές σας βλέψεις, αλλά όχι την Ελλάδα.

Αν πάλι επιθυμείτε την συμμετοχική δημοκρατία, θα πρέπει πρώτα να φέρουμε τον ελληνικό λαό στο επίπεδο του Ελβετικού, και αυτό ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ (και αν βλέπεις εσύ ελληνικό κόμμα να ενδιαφέρεται ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ γιά αυτήν, θα ήθελα να μου το υποδείξεις), και στην συνέχεια να προτείνουμε την διά δημοψηφισμάτων διακυβέρνηση.

Θα συνιστούσα να διαβάσεις τους τύπους των δημοψηφισμάτων που υπάρχουν, τις διαφορές μεταξύ τους, τα δημοψηφίσματα που προλείαναν το έδαφος γιά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα κλπ. Αν τα διαβάσεις αυτά, και αν απελευθερώσεις το μυαλό σου από την μέγγενη των μικροκομματικών συμφερόντων και της φτηνής προβοκάτσιας και δημαγωγίας (οι δημαγωγοί, από αρχαιοτάτων χρόνων ΛΑΤΡΕΥΑΝ τα δημοψηφίσματα- με ενα τέτοι καταδικάστηκε και ο Σωκτάτης-), αν εχεις διάθεση να συζητήσεις το θέμα χωρίς παρωπίδες και φτηνές ειρωνίες και φτηνότερες υπερβολές, ευχαρίστως να συμμετάσχω στην συνέχεια της συζήτησης.

Αν όχι, λυπάμαι, αλλά η συζήτηση με φανατικούς όλων των άκρων και αποχρώσεων, ποτέ δεν μου ήταν ευχάριστη. Εύχομαι ειλικριν΄'α να μην είσαι ενας από αυτούς.

Valderosso είπε...

Μόλις διάβασα τήν απάντηση τού Petain στό σχόλιο τού Στέργιου, τήν κρίση καί τίς απόψεις τού οποίου εκτιμώ ιδιαίτερα.

Εν τούτοις, τείνω νά συμφωνήσω μέ τήν άποψη τού petain (αλήθεια, εμπεριέχει συμβολισμό η ονομασία του Marechal?), απλά γιατί η απλή λογική πράγματι δέν μάς επιτρέπει τήν λόγω δημοκρατικών πεποίθήσεων παραγνώριση τών πραγματικών δυνατοτήτων τών σημερινών ανθρώπωνν, καί συγκεκριμμένα νά είναι ενήμεροι πολυπλόκων θεμάτων, καί νά μπορούν να εκτιμήσουν τίς συνέπειες τών αποφάσεών τους.

Θά συμφωνήσω επίσης ότι κανένα κόμμα στήν χώρα μας δέν θά κάνει ειλικρινή εκστρατεία πειθούς τών ψηφοφόρων, αλλά θα προσπαθήσει νά τούς παρασύρει πρός μικροκομματικές επιλογές πού βολεύουν.

Θα μού επιτρέψει δέ, ο αγαπητός Στέργιος, να παρατηρήσω ότι τό ύφος τής απάντησης δεν προάγει τόν διάλογο, καί εγώ σκέφτηκα άν θα πρέπει νά συμμετάσχω στήν συζήτηση από τόν φόβο τού προπηλακισμού, άν εξέφραζα διαφορετικές απόψεις. Γιά τόν ίδιο λόγο δέν συμμετείχα σέ συζήτηση μέ τόν Σχολιαστή, παρά τις πολύ ενδιαφέρουσες καί ριζοσπαστικές απόψεις του αλλά τό κα' εμέ απαράδεκτο ύφος του.

Θεωρώ ότι όποιος έχει εμπεριστατωμένες απόψεις πού μπορεί νά υποστηρίξει μέ λογικά επιχειρήματα, δέν χρειάζεται άλλες μεθόδους εκφοβισμού τών αντιπάλων του, ή χαρακτηρισμών προσβλητικών.

Θά εκτιμούσα επίσης τήν άποψη τής Κατερίνας επί τών συζητουμένων στό Blog της, η οποία έχει νά σχολιάσει αρκετό καιρό.

Ανώνυμος είπε...

Κλεισμένος σε ένα δωμάτιο Ισραηλινού ξενοδοχείου, αναρωτιέμαι γιατί η Κατερίνα δεν γράφει πιά ΤΠΟΤΑ, ΠΟΥΘΕΝΑ???

Οι φίλοι σου, Κατερίνα, σε ψάχνουν από όλο τον κόσμο, αν είσαι διακοπές, σε συγχωρούμε, αν οχι, γράψε κάτι.

Ανώνυμος είπε...

Φίλοι που καλώς με κριτικάρετε, δεν έγινα κατανοητός εξ αιτίας του ειρωνικού ύφος και του μαύρου (κρυπτοφασιστικού) χιούμορ, συγνώμη.

Το θέμα που έμμεσα έθιγα με αφορμή μια φράση του Petain δεν αφορούσε τον ίδιο αν καταλάβατε αλλά μια περιρρέουσα ελεκτικιστική αντίληψη για τους πολίτες τους οποίους κάποιοι κατατάσσουν σε ικανούς και ανίκανους γνώστες και μη και τελικά σε πολίτες με δικαίωμα και χωρίς δικαίωμα. Και ποιος παρακαλώ είναι αυτός που θα μας περνάει από την κρίση και θα μας κατατάσσει;;; αυτός θα αυτοδιορίζεται;;; και γιατί αφού μπορούμε να κρίνουμε τους πολίτες ως ανίκανους να μη το επεκτείνουμε σε όλους αυτό και να κηρύξουμε τη δικτατορία των επαϊόντων, σωτήρων κλπ;;;

Αυτή τη διασταλτική ερμηνεία έκανα που δεν σχετίζεται με τον Petain, αφορμή έδωσε, και αυτός μιλάει για… μικροκομματικά κόλπα. Να υποθέσω ότι δεν το έπιασε;

Φαντάζεστε που θα καταλήγαμε με τη διασταλτική εκδοχή που έθεσα;;; Εδώ εγώ δεν μιλώ επί μιας έρευνας που βρήκε ότι οι τάδε δεν γνωρίζουν το θέμα άρα δεν ξέρουν τι να επιλέξουν όπως λέει ο Petain. Αφορά θέμα αρχής της δημοκρατίας. Ή οι πολίτες έχουν ίση ψήφο ή όχι και πάμε κατά διαόλου.

Επί της ουσίας τώρα. Δεν τίθεται θέμα άμεσης ή αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ούτε μαθημάτων δημοκρατίας για να τη κατανοήσω. Όταν ο Petain με κατανοήσει δεν θα λέει τα αυτονόητα.

Το δημοψήφισμα είναι μια μορφή έκφρασης του λαού και η αξία του εξαρτάται από πολλά πράγματα και πρώτα από το περιεχόμενο της λειτουργίας της δημοκρατίας. Δεν είναι απαξιωτική διαδικασία της δημοκρατίας. Αν η δημοκρατία δεν έχει περιεχόμενο και καλείται ο λαός να αποφασίσει εκβιαστικά για να νομιμοποιήσει προειλημμένες αποφάσεις τότε μπορεί να μετατραπεί στο αντίθετο του. Μα αυτό συμβαίνει και στην κοινοβουλευτική δημοκρατία. Όταν αφυδατώνεται τότε μπορεί να δώσει κυβερνήτες εκτρώματα (πχ Μεταξάς, Χίτλερ) που ανοίγουν το δρόμο στη δικτατορία σε πολέμους κάτω από επευφημίες ενώ θα έπρεπε να οδηγηθούν στη κρεμάλα. Τι τα λέμε αυτά όμως είναι αυτονόητα.

Για μένα καμιά δημοκρατική διαδικασία δεν είναι άχρηστη και κάθε φορά εξαρτάται από το περιεχόμενο και το σκοπό για τον τίθεται σε εφαρμογή.

Αν έχεις την άποψη ότι πρέπει να αφαιρεθεί από τους λαούς το δικαίωμα του δημοψηφίσματος για συνταγματικού τύπου αλλαγές με παράλληλη εκχώρηση εθνικών δικαιοδοσιών τότε διαφωνώ κάνοντας χρήση δικαιώματος διαφωνίας. Γιατί η Συνθήκη φέρνει μέσα από την αρχή της υπερίσχυσης του κοινοτικού έναντι του εθνικού δικαίου συνταγματικές ανατροπές, όλοι το λένε μη μου το φορτώνεις.

Και μερικές παρατηρήσεις.
Κατηγορούμαι για χαρακτηρισμούς; Ίσως. Όμως αυτά που λέει ο Petain τι είναι; Να μερικά:
«Έδωσες πολύ θλιβερή απάντηση» Ειρωνική και «εκτός θέματός σου» ίσως…

«Αν γνώριζες πόσες φορές τα δημοψηφίσματα χρησιμοποιήθηκαν από δικτάτορες για να νομιμοποιήσουν προηλειμμένες αποφάσεις τους, δεν θα έγραφες τα ειρωνικά αλλά και τόσο αντιδραστικά σου σχόλια». Διευκρίνηση Στέργιου: «αν γνώριζες…» φίλε ότι τα δημοψηφίσματα της χούντας τα πέρασα πολιτικός κρατούμενος, σε ομηρία και με αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων…

«Ασφαλώς εσύ και οι πιθανοί ομοϊδεάτες σου ζητούν δημοψήφισμα, διότι πιθανόν, με την κατάλληλη προπαγάνδα και την εκμετάλλευση της έννοιας "δημοκρατία", αλλά και άλλων "πιασιάρικων" συνθημάτων, θα μπορέσετε να παρασύρετε τον λαό σε αποφάσεις που μπορεί να βολεύουν εσάς και τις όποιες μικροκομματικές σας βλέψεις, αλλά όχι την Ελλάδα». Να ο φρουρός του λαού και της Ελλάδας! Τι να θαυμάσω;;; τον τρόμο για τη δημοκρατία που θα εκμεταλλευτούν οι εχθροί της Ελλάδος; δηλαδή για τις βουλευτικές εκλογές που φυσικά γίνονται όλα τα παραπάνω και χειρότερα τι άποψη έχεις να τις καταργήσουμε;;;; όσο για «ομοιδεάτες» και «εκμετάλλευση της δημοκρατίας» «Ελλάδα» δεν καταλαβαίνω καθόλου τους υπαινιγμούς. Ή μάλλον μου θυμίζουν άλλες εποχές… τότε με τους Έλληνες και τα μιάσματα… Εγώ ανήκα στα μιάσματα!

«Θα συνιστούσα να διαβάσεις τους τύπους των δημοψηφισμάτων» Ευχαριστώ θα πάρω το μάθημά μου. Με μπερδεύει λίγο ο ΓΑΠ που θέλει και αυτός δημοψήφισμα.

«Αν απελευθερώσεις το μυαλό σου από την μέγγενη των μικροκομματικών συμφερόντων και της φτηνής προβοκάτσιας και δημαγωγίας…» Εδώ δίνω ρέστα για τους σεμνούς χαρακτηρισμούς.

«αν έχεις διάθεση να συζητήσεις το θέμα χωρίς παρωπίδες και φτηνές ειρωνείες και φτηνότερες υπερβολές…» όλα αυτά για μένα;;;

«η συζήτηση με φανατικούς όλων των άκρων και αποχρώσεων, ποτέ δεν μου ήταν ευχάριστη» Εδώ σωπαίνω…

Αδυνατώ να μετρήσω όλους τους χαρακτηρισμούς.

Valderosso
Καλύτερα να είσαι στη συζήτηση και ας με καταχεριάσεις. Το θέμα είναι να δίνεις μάχες, τίποτα δεν πάει χαμένο. Θα είδες ότι, παρά το ύφος μου που δεν άρεσε, σοβαρά θέματα έθεσα στα προηγούμενα σχόλια όπως δημοκρατικά δικαιώματα, τμήματα της Συνθήκης κλπ. Και δεν πρέπει να υπάρχει φόβος, διάλογο κάνουμε έστω και σκληρό. Ειμαι βέαιος οτι παρά τις όποιες διαφορές βγαίνουμε σοφότεροι. Μην προτιμάς συζητήσεις – λαπά. Ποτέ δεν πρόσφεραν. Και μη νομίσεις ότι το επίπεδο της διαμάχης είναι χαμηλό. Νομίζω είναι αρκούντος υψηλό. Πίσω από τις λέξεις κρύβονται εμπειρίες, ιδεολογίες, απόψεις που σχηματίσθηκαν με τον κόπο του καθενός μας.

Στέργιος

Ανώνυμος είπε...

Που πήγε η Κατερίνα?