Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

Γιατί κάνω blogging




Θυμάμαι ακόμα την δυσφορία μου όταν παιδί ακόμα, η μαμά μου και ο μπαμπάς μου με πήγαιναν ταξίδια - ν’ ανοίξουν τα μάτια του παιδιού, να κάνει πρακτική στις ξένες γλώσσες, να δει το Λούβρο, να δει το Βρετανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, να δει, να δει, να δει……
Όλες αυτές οι ασκήσεις πολιτιστικής γυμναστικής μέσα στον περιορισμένο χρόνο των 3-4 ημερών με αγανακτούσαν. Εγώ λαχταρούσα να κάτσουμε σε μια μη τουριστική πλατεία, να χαζεύω τον κόσμο. Ήθελα να μπαίνουμε στο μετρό, στο λεωφορείο, να κρυφακούω τι κουβέντιαζαν οι επιβάτες ακόμα και αν δεν καταλάβαινα τη γλώσσα, να παρατηρώ τι φορούσαν, πως μιλούσαν στα παιδιά τους, πως γελούσαν, πως κρατούσαν τα χέρια τους τα ζευγαράκια., πως ήταν τα super market τους, πως ήταν τα σχολεία τους, πως….. Αντί να κοιτάζω με δέος τα διάφορα κτίρια των Ευρωπαϊκών πρωτευουσών εγώ έφτιαχνα ιστορίες για τους ανθρώπους που μπαινόβγαιναν στις εισόδους πολυκατοικιών.
Οι δικοί μου απελπισμένοι θεωρούσαν ότι έχουν για παιδί τους μια αντίστοιχη Τατιάνα της εποχής. Εγώ αντίθετα είχα συνειδητοποιήσει ποιο θα είναι το hobby της ζωής μου: η ανθρωπογεωγραφία.
Το hobby αυτό δεν το εγκατέλειψα ποτέ. Τα blogs μου παρείχαν την δυνατότητα να χαζεύω τις ζωές, τις σκέψεις, τις συμπεριφορές των ανώνυμων ιδιοκτητών και των ανώνυμων φίλων τους. Αφού πέρασα το στάδιο της παρατήρησης στο μυαλό μου άρχισε να ωριμάζει η ιδέα της συμμετοχής, όχι με την βαρύγδουπη έννοια του όρου αλλά με την έννοια του αλισβερισιού.
Τι βολικό με τις πυζαμούλες σου ή την ώρα που φαίνεται ότι από όλη αυτή τη σαβούρα που έχεις μαζέψει από το IMD δεν βγάζεις μια αξιοπρεπώς λογικοφανή ανάλυση, να κατεβαίνεις στη πλατεία, να πετυχαίνεις ανώνυμους φίλους, από τη μια να συμβουλεύεις την Χ στα ερωτικά της ,την ίδια στιγμή να αερολογείς για πράσινες ταράτσες και ταυτόχρονα να παίρνεις θέση για το ανοιχτό κόμμα.
Ε, τώρα για να εξομολογηθούμε και τη πάσα αλήθεια μια γερή τζούρα ματαιοδοξίας τη χρειάζεσαι όσο να πεις….

6 σχόλια:

Trifon Triantafillidis είπε...

...
"... μια γερή τζούρα ματαιοδοξίας τη χρειάζεσαι όσο να πεις..."

Το κίνητρό σου ταπεινό τέκνο μου όμως το αποτέλεσμα σε διακαιώνει.

Άλωστε
"αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία ουκ εστί".

blogger είπε...

Όπως το είπε το Τρύφων Κατερίνα. Το κίνητρό σου είναι και ταπεινό και αγαθό (με την καλή έννοια).

vagnes είπε...

Κοκτεϊλ καθαρης ματαιοδοξιας, ακραιφνους φιλοδοξιας, μικρη δοση επιβραβευσης, αρκετη αναζητησης, ολιγον απο περιεργεια, μια μεζουρα απο προτασεις, προσθηκη ολιγον απο λυσεις, ανακατεμα με αυτοσαρκασμο, χιουμορ και σατυρας προσθηκη, χτυπημα με ευφυολογηματα και ευγενους ειρωνιας δυο σταγονες, που με δυνατη αναδευση απωθημενων και ιχνη θετικου εκνευρισμου, προσφερουν ενα ακρως επικινδυνο εκρηκτικο αλλα συναμα γευστικο θεϊκο κραμα προς τερψην ουρανισκων, ωτων, και οφθαλμων...

katerina είπε...

@vagnes
Συντριπτικό κάταγμα αυτοπεποιθησης, τρομοκρατικό χτύπημα απομυθοποιησης.
Αλλα αντέχω.....

τσότσος είπε...

Μ'αρέσεις Κατερίνα, σε ευχαριστώ για την φρεσκάδα που "βγάζεις"!

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΝΕΙΣ BLOGGING ΓΙΑΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΓΑΜΙΕΣΑΙ ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΚΗ ΨΩΝΑΡΑ