Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Θα παντρευτώ τον κ. Αθανασόπουλο

Σήμερα επιτέλους βγήκα από μια πλάνη ετών. Επί δέκα χρόνια φωνάζω ότι η ρύπανση στην Ελλάδα έχει ονοματεπώνυμο : την λένε ΔΕΗ.
Χθες όμως ο Τζιανκούο Λιου, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν με ταρακούνησε. Για τις μόλυνση του περιβάλλοντος απεφάνθη ο ερευνητής, φταίει η κρίση των ανθρώπινων σχέσεων.
Η εξίσωση με τις 6 παρακάτω παραμέτρους με δυσκόλεψε πάρα πολύ
1) η λιγνιτική ρυπογόνα ΔΕΗ (no comments)
2) ο γοητευτικός κ. Φώλιας, Υπουργός Ανάπτυξης, που μας τονίζει σε κάθε ευκαιρία ότι το πρωταρχικό χρέος του δεν είναι να προασπίσει την δημόσια περιουσία, δεν είναι να εξασφαλίσει στους πολίτες το κοινωνικό αγαθό της ενέργειας αλλά είναι να δημιουργήσει τις προσφορότερες συνθήκες για να αναπτυχθεί ο ανταγωνισμός (sic!!!)
3) ο κ. Αθανασόπουλος, manager εγνωσμένου κύρους, που ως πρόεδρος της άλλοτε κραταιάς ΔΕΗ, παλεύει με νύχια και με δόντια να την απαξιώσει, να την ξεπουλήσει και στο κουφάρι της κάνουν party οι φίλοι τους.
Ο κ. Αθανασόπουλος σε χθεσινό δελτίο τύπου μας λέει τα εξής απίστευτα σε σχέση με τις σκανδαλώδεις αυξήσεις στο ρεύμα (όχι του Βενιζέλου, το άλλο). «Οι εγκριθείσες ποσοστιαίες αυξήσεις, οι οποίες είναι πράγματι μεγάλες, δεν είναι τόσο μεγάλες σε απόλυτα ποσά ανά πελάτη» Για manager του επιπέδου του πολύ παλιό το κόλπο. Αθροίζουμε ποσοστά και μέσα απόλυτα μεγέθη και καταλήγουμε όπου γουστάρουμε. Απαράδεκτο για πράκτορες που θα έλεγε και ο Βέγγος.
«Λόγω των καθηλωμένων για χρόνια τιμολογίων, σε επίπεδα κατά πολύ κάτω του κόστους, κανένας ιδιώτης δεν έχει μπει στην εμπορία ηλεκτρικού ρεύματος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν αναπτύχθηκε μέχρι σήμερα ανταγωνισμός στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας» Δηλαδή ο ιδιώτης δεν ήρθε γιατί δεν κέρδιζε πολλά. Τώρα εμείς του κάνουμε χώρο. Και όταν θα έρθει ο ιδιώτης θα πέσουν οι τιμές? Όχι βέβαια. Θα τις κρατήσει ψηλά αλλιώς θα επένδυε και πριν τις αυξήσεις.
4) ο κουφός (όνομα και πράμα) κ. Σουφλιάς, ο οποίος αντί να επιβάλλει τον περιορισμό της καύσης λιγνίτη ως ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, βάζει ένα εξουθενωτικό χρηματικό πρόστιμο στη ΔΕΗ. Δηλαδή η ΔΕΗ συνεχίζει ακάθεκτη το ρυπογόνο δρόμο της και το ΥΠΕΧΩΔΕ δηλαδή τα ελλειμματικά κρατικά ταμεία του κ. Αλογοσκούφη τσεπώνουν από τη ΔΕΗ, δηλαδή από τους καταναλωτές, δηλαδή από εμάς, τα λεφτά. Μεγαλειωδώς ευφυής η κίνηση.
5) ο Τζιανκούο Λιου ο οποίος λέει ότι « στις ΗΠΑ το ποσοστό των νοικοκυριών των διαζευγμένων αυξήθηκε από 5% το 1970 σε 15% το 2000, μάλιστα αντίστοιχη αύξηση έχει καταγραφεί ακόμη και στην Κίνα, όπου η πρακτική του διαζυγίου δεν είναι και τόσο συχνή. Κατά το 2005 τα νοικοκυριά των διαζευγμένων Αμερικανών δαπάνησαν κατ΄ άτομο 56% περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια και νερό από ό,τι τα παντρεμένα ζευγάρια, και χρησιμοποίησαν κατ΄ άτομο 61% περισσότερα ενεργειακά αποθέματα απ΄ όσο πριν από τον χωρισμό τους. Πάνω από 73 δισ. κιλοβατώρες ηλεκτρικού και 2,373 δισ. λίτρα νερού θα είχαν εξοικονομηθεί στις ΗΠΑ»
6) ο σύντροφος μου ο οποίος επιδίδεται με αξιοθαύμαστες επιδόσεις σε όλες αυτές τις γνωστές ανδρικές γουρουνιές.
Το σενάριο να χωρίσω τον σύντροφο μου παραμένει ενεργό.
Αλλά τότε να συζήσω με τον κ. Αθανασόπουλο. Μπα σε λίγο τον βλέπω άνεργο. Να τον ταΐζω κιόλας ?
Τον κ Φώλια? Τον κ. Σουφλιά ίσως? Γιατί να μην συζήσω και με τους τρείς?? Άλλωστε μέχρι πέντε είναι αίσθημα.
Έχω να σώσω και ένα πλανήτη......

5 σχόλια:

Trifon Triantafillidis είπε...

Μη περίμενε!!!

Πριν ξεκινήσεις να παντρευτείς τον κύριο Αθανασόπουλο σε παρακαλώ πάρε υπόψη σου τα παρακάτω:

1) Ο λιγνίτης είναι φθηνός και εθνικός μας πλούτος, ενώ το πετρέλαιο ακριβό και εθνικός πλούτος των Αράβων.

2) Οι ανεμόμυλοι είναι ωραίοι στην Μύκονο αλλά δεν αποτελούν (σήμερα τουλάχιστον) ρεαλιστική λύση για το ενεργειακό πρόβλημα. Ούτε τα ηλιακά κύτταρα. Εκτός αν θέλουμε να πληρώσουμε το ρεύμα τριπλάσια τιμή.

3) Η μόνη ρεαλιστική λύση εκτός από τον λιγνίτη και το πετρέλαιο είναι η παραγωγή ρεύματος από πυρηνική ενέργεια. Εδώ υπάρχουν δύο κατά. Η σεισμικότητα της χώρας και η βαθιά αρνητική προκατάληψη.

4)Σε αυτήν την χώρα θέλουμε πάντοτε και την πίττα σωστή και τον σκύλο χορτάτο. Δεν πετυχαίνουμε ποτέ κανένα από τα δύο.

katerina είπε...

Ο λιγνίτης είναι ένα ακριβό και ρυπογόνο καύσιμο. Η τιμή του βγαίνει πλασματικά χαμηλή γιατί δεν υπολογίζεται το «εξωτερικό κόστος» του, δηλαδή οι οικονομικές επιπτώσεις της αφαίμαξης των νερών, της απώλειας παραγωγικών γαιών, κλπ
Πρέπει κάποτε να τελειώνουμε με τους μύθους και τις αλχημείες που προσπαθούν να εξωραΐσουν τον λιγνίτη και να δούμε κατάματα όχι μόνο τα υπέρ αλλά και τα κατά του. Μελλοντικά θα ακριβύνει κι άλλο λόγω προστίμων που προκύπτουν από το Κιότο.
Η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ευρώπη σε μια σειρά από κρίσιμους δείκτες: Ξοδεύουμε περισσότερη ενέργεια από κάθε άλλη χώρα για κάθε ευρώ της οικονομίας μας, εκλύουμε τα πιο πολλά αέρια του θερμοκηπίου ανά κιλοβατώρα ηλεκτρισμού, ενώ η κατανάλωση ενέργειας συνεχίζει να αυξάνει γρηγορότερα από ό,τι το Ακαθάριστο Εθνικό μας Προϊόν
Η Ελλάδα είναι επίσης το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης στο θέμα του πρωτοκόλλου του Κιότο. Αποσπάσαμε -κακώς- το δικαίωμα να αυξήσουμε τις εκπομπές CO2 κατά 25% μέχρι το 2012, αντί να τις μειώσουμε και ήδη όμως έχουμε υπερβεί αυτό το όριο κατά 4 %. Κατά τα άλλα υπερακοντίζουμε σε κούφιο αντιαμερικανισμό και περιβαλλοντισμό, επικρίνοντας τον Μπους, ο οποίος δεν έβαλε την υπογραφή του για τη μείωση των εκπομπών CO2.
Η ΔΕΗ είναι υπεύθυνη στην Ελλάδα για το 50% των αερίων θερμοκηπίου κι όμως της δόθηκε σκανδαλωδώς το δικαίωμα από το κράτος να αυξήσει τις εκπομπές της.
Κανείς βέβαια δεν μπορεί να αρνηθεί ότι αυτή τη στιγμή ο λιγνίτης είναι, καλώς ή κακώς, το εθνικό μας καύσιμο και η ραχοκοκαλιά της ενεργειακής μας πολιτικής. Όμως αντί να εντείνουμε συνεχώς την εξάρτηση και την ενεργειακή μας μονομέρεια, ας σχεδιάσουμε ένα πρόγραμμα σταδιακής και προσεκτικής απεξάρτησης από το λιγνίτη (και παράλληλης παράτασης της ζωής των λιγνιτικών αποθεμάτων) που θα βασίζεται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που είναι φθηνότερες και δίνουν περισσότερες θέσεις εργασίας και στην μείωση του κόστους μεταφοράς ρεύματος, που είναι υψηλό λόγω του ενεργειακού υδροκεφαλισμού της Ελλάδας.
Υ.Γ. Το θέμα της πυρηνικής ενέργειας αξίζει μια ολόκληρη δική του συζήτηση η οποία απαιτεί ομως ένα προαπαιτούμενο. Να μην υπάρχουν ταμπού.

Trifon Triantafillidis είπε...

Δεν έχω στοιχεία στην διάθεση μου αλλά αν ο λιγνίτης δεν ήταν ασύμφορος όταν το πετρέλαιο είχε $20 (πριν την εισβολή στο Ιρακ) τότε μάλλον δεν είναι ασύμφορος σήμερα που πλησιάζει τα $100.

Ναι στην ΔΕΗ δόθηκε το δικαίωμα να αυξήσει την παραγωγή της (άρα και το CO2) όπως και σε μας δόθηκε το δικαίωμα να βάλουμε από πέντε κλιματιστικά στο σπίτι μας ή να οδηγούμε τζιπούρες των 3500cc. Ρίχνει το κράτος ένα πρόστιμο στην ΔΕΗ και ησυχάζει η συνείδηση όλων, το πολύ-πολύ να στείλουμε και μια συνδρομή στην Greenpeace για να είμαστε ακόμη πιο σένιοι.

Αυτός ο τόπος έτσι κι'αλλιώς δεν έχει σωτηρία, να μην σου χαλάω την τύχη, παντρέψου τον.

katerina είπε...

Λέω να δω πως θα πάνε τα ασφαλιστικά μου, κι αν δεν δω φως θα τον πάρω. Ασε που είναι και η μόνη μου ευκαιρία, αν τον κληρονομήσω, να πάρω κι εγώ μια τζιπάρα.

Ανώνυμος είπε...

Πάλι πάνω στον κ. Τρύφωνα έπεσα:))
Ξέρει αυτός.
Κατερίνα, 4 και ο πλανήτης 5. Εντάξει είσαι. Θα ρυπαίνεις εντός ορίων.
Εγώ καίω καυσόξυλα. Ο φίλος μου ο Σεβαστιανός, από την Κέρκυρα, μου εξήγησε, ότι μέχρινα καεί το ξύλο, είχε απόρροφήσει πολλαπλάσιο μονοξείδιο, από αυτό που θα βγάλει. Το ισοζύγιο είναι θετικό.
Αυτά στο καφενείο. Στο σπίτι κρυώνω.
Είναι ακριβό το πετρέλαιο.
Αλλά κοιμάμαι λίγο και όλα είναι καλά.
Όνομα δε βάζω, γιατί έριξα στην οθόνη προσωπικά δεδομένα. Δεν είναι τιμητικό, λίγο πριν τα 60 σου, να είσαι φτωχός. και νάχεις και πτυχία.
Τελικά, η φτώχια είναι οικολογική. Μήπως, πρέπει να το ξανασκεφτούμε;