Και εγώ!

Τις αυταπατες περι ...αντιπροσωπευσης τις εχω χάσει κάπου εκει μαζί με τα σπυράκια της εφηβειας. Τις αυταπτες περι ...δημοκρατίας, ίσως μαζί με εκεινα τα δοντια που άλλαξα στο νηπιαγωγείο. Την αυταπάτη της ...ελευθερίας, νομιζω ότι την εχασα αργοτερα απο τις άλλες, κι ίσως τοσο επωδυνα,  που φαινεται ότι θα  το εχω απωθησει.

Αλλά αρνουμαι κατηγορηματικά να απολέσω την αυταπατη της Αυτονομίας. Ξοδεψα χρονο, λεφτα, ζωή για να την κατακτησω αυτην την ...Αυταπάτη. Και την κρατάω λάβαρο. Και με αυτήν την πολυτιμη, την πανακριβη  Αυταπατη,περασμένη σαν φυσεκλικι,  πάω αυριο να ΨΗΦΙΣΩ.

Ξεκινησα να γράψω για όσους κρεμαστηκαν στο ψευτοδίλημμα Ευρω- Δραχμή, Ευρωπαϊκή Ένωση- Ελλάδα, Ανατολή-Δύση ή ότι άλλο συρθηκε στον επικοινωνιακό αυτισμό της εποχής. Ξεκινησα να γραψω με...πολλές λέξεις για όσους  ακόμη  πιστευουν στο πλαστικο και ΑΝΑΛΟΙΩΤΟ ευρω-ακομη κι η Βουγιουκλακη πεθανε αδελφια- για όσους  δεν αντιλαμβανονται τον πολυπαραμετρικό ιστορικό χαρακτηρα του καρκινικου πλέον νομισματος,που ή θα αλλαξει ή θα πεθάνει, αλλά το αντιμετωπιζουν μεταφυσικά. Ή –ξερω εγω- κάτι σαν την δυναμη της βαρυτητας!

Ξεκινησα να ρωτησω αυτούς, του Ευρω-εικονισματος πως ειναι δυνατόν να ψηφισουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Ειναι ποτε δυνατόν να μην αντιλαμβανονται ότι το ακριβό...Νομισμα τους, ΟΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ χρειαστει,  στο βωμό των όποιων ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΏΝ και ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΏΝ αντικρουομενων συμφεροντων, οι Σαμαρο-Βενιζελοι κλπ συγγενείς, είναι Αυτοι που θα υπάκουαν ...φτηνα, και θα το απεμπολουσαν;

Ηθελα να γραψω ρε ευρωλατρη, αντε εγω να μπω στο δικό σου σενάριο... εργασίας, αλλά ...απαντησε σε Εσένα, στρατευεσαι ποτε σε όποιον σκοπο ΕΣΥ θεωρεις ... «ιερό» σου, όταν ΞΕΡΕΙΣ, ότι οι Στρατηγοι ειναι πουλημενοι;

Αλλά ξερω μικρομετοχε της ...εταιρικής «δημοκρατιας» μας, ότι και ο κομματικός πατριωτισμός  ειναι σημαντικό τμημα της κουλτουρα του καθενός μας, κι ας μην κοροιδευομαστε οι κουλτουρες των λαών και των πληθυσμών ειναι ...πρωτογενείς θεσμοί. Κι έτσι όλα αυτά είναι απλά ανευ νοηματος. Κι έτσι αντι να γράψω σε εσένα, παρασυρομαι να  γράψω σε εμένα.

Εγω λοιπόν,  θα ψηφισω ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μπορουσα να γράψω τους 10 λόγους, ως ειθισται, αλλά ίσως και να μην συνεννοηθούμε μιας που προσωπικά, αυτές τις εκλογές, εγω τις θεωρώ  «προβα με κουστουμια». Απολυτως αμηχανες Ευρωπαϊκές νομενκλατουρες,  που ανιχνευουν την επομενη ημέρα των Γαλλικών εκλογών, ένα απολυτως αμηχανο ελληνικό πολιτικό συστημα που σερνεται σε εκλογές προκειμενου να μαζέψει ότι απομειναρι του μπορει να διασωθεί για να αντεπιτεθεί αργοτερα-με αυτά ή παρομοια βολικά ερμφροδιτα σχηματα- , ένα Ευρω που κανείς απο τους ΠΑΙΚΤΕΣ δεν εχει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αποφασισει αν τον συμφερει ή όχι να διαλυσει. Αλλώστε καμμία ισορική αφελεια δεν επιτρεπει να αναρωτιομαστε ποιος... Γαβριηλ Πριντσιπ θα πυροβολήσει κάποιον... Φερδινάνδο... γι να ξεκινησει ο Α’ Παγκοσμιος Πολεμος

Δεν ΜΕΤΡΩ λοιπόν «ευρω», «δραχμές», «χρεος», «ελλειμα», «αναπτυξη» και όλες αυτές τις ανευ αντικρυσματος λέξεις, που ζυγισαμε όλο αυτόν τον καιρό,που και μόνο αυτές θα με οδηγουσαν ντουγρου στο ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν τις μετρω, για ένα λόγο.  Γιατί τα ...νουμερα ειναι ηδη καλπικα, ξεπερασμένα, διαφοροποιημενα σε προβολή ταχυτατου ιστορικου χρονου. Σημερα καυχιωνται οι αυτιστικοι  για την «αναδιαρθρωση χρεους» που μόλις  3-4-5 χρονια πριν ήταν μια λέξη αδιανοητη και ...εξωτική.

Δεν ΜΕΤΡΩ δημοσκοπισεις, τάσεις, ρευματα, ποσοστα, γιατι ΚΑΙ αυτά είναι προσκαιρα ποσοτικά στοιχεία. Αποροια μιας ποιοτικής  ριζοσπαστικοποιησης του κόσμου που μοιραία θα εφερνε η κριση. Και σε αυτό το τοπίο αυτο που σημερα μετριεται...  πεθαμενο σαν πολιτική ταση,  μπορει αυριο με άλλο πολιτικάντικο κι στελεχιακό φιογκο, να είναι  trend.  

Αν στις επομενες ...εκλογές, ...Κάποιος απειλησει ότι θα πουλήσει το διακρατικό μας πλέον χρεος, σε κάποιον γειτονα που θα το αγοραζε ως premium αγοραστής, θα δουμε όχι Ελυτες και Αγιες Σοφιες αλλά το Χριστό Φανταρο στα σαλονατα τανκς που κατ’ευφημισμό λέγονται τηλεοράσεις.

Ο Κυριος Λογος λοιπόν, Αυτός ο Καθοριστικός που θα ψηφισω ΣΥΡΙΖΑ, με το μυαλό και με τη καρδιά, με λογισμό κι με ονειρο, ειναι  ΕΝΑΣ!  Γιατι μες σε αυτη την μαυριλα, την κατατονία, την καταθλιψη, τον αυτισμό, τον ναρκισισμό, σε αυτο το Καφκικό τοπιο της Δικης, όπου ο καθενας μας γινεται ένα Γιοζεφ Κ. που μονολογει «σαν το σκυλί», ο ΣΥΡΙΖΑ πηρε πάνω του το ...παιχνιδι, και για μια φορα μετα απο 50 χρονια η Αριστερα, γινεται ΛΑΙΚΗ, η Αριστερα γινεται κοινωνιοκεντρική, η Αριστερα  σηκώνει το κεφάλι και ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ.

Κι σε  αυτην την Επιθεση, ακόμη κι αν ειχα τις οποιες ενστάσεις για τα όποια λάθη, θέλω να ριξω κι εγω το δικό μου βόλι.