Απαντώντας στον Γιάννη

Φίλε Γιάννη,

διαβάζοντας την ανάρτηση σου, η πρώτη έκφραση που ήρθε στο στόμα μου, είναι το «μάτια ερμητικά κλειστά». Κι ο πιο σίγουρος τρόπος για να «διαβάζεις» το μέλλον ΛΑΘΟΣ, είναι να χαζεύεις την Ιστορία θεωρώντας της γραμμική.

Η «Πλατεία Συντάγματος» κατασυκοφαντήθηκε από κάποιους ως happening και αποθεώθηκε απο άλλους ως εξέγερση με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό: είτε ότι η Ιστορία είναι είναι στέρφα, είτε ότι η Ιστορία μόλις γέννησε και τώρα είναι λεχώνα. Μόνο που η Ιστορία είναι απλά γκαστρωμένη. Ποιος ...γονιμοποιεί την Ιστορία; Μόνο ο κόσμος και οι ...εποχές. Κι αυτό λειτουργεί σχεδόν αξιωματικά μέσα στους αιώνες.

Ας καταθέσω λοιπόν η δική μου, την αυστηρά προσωπική μου άποψη. Η «Πλατεία Συντάγματος» θα καταγραφεί ιστορικά ως κάτι εξαιρετικά μεγάλο και σε μεγάλο βαθμό ως "αυτεξούσιο γεγονός". Η «Πλατεία» θα είναι η εικόνα, η φωτογραφία εκείνου ιστορικού σημείου, εκείνου του breaking point της ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας.

Στη «Πλατεία» πολλοι πληθυσμοί έγιναν Λαός. Και θα υποστηριζω πάντα ότι ειτε οι ...πάνω, ειτε οι ...κάτω, έλεγαν με διαφορετικό τροπο, με άλλες λέξεις, ακριβώς το ίδιο πραγμα. Ότι αυτη η «Δημοκρατία» τους αποκλειει. Δεν τους χωράει. Τους περιθωριοποιεί. Τους βιάζει.

Η δημοκρατία είναι διαδραστικό σύστημα, ειναι εργαλείο, είναι ένα μαχαίρι που κόβει κι μοιράζει μια πίτα. Τίποτα περισσότερο, αλλά και τίποτα λιγότερο. Η δημοκρατία αφορά ΠΑΝΤΑ, μόνο όσους εμπεριέχει. Η δημοκρατία πριν και πάνω απο όλα εχει έννοια ΜΟΝΟΝ όταν εχει επιλογή. Όχι επιλογή προσωπων, επιλογή κατανομής πλουτου. Η Πολιτική δεν ειναι ...τέχνη. Τέχνη ειναι η ΕΠΙ-κοινωνία. Και πολύ περισσότερο ΔΕΝ είναι η «τέχνη» του ...εφικτου. Αυτο ειναι ο ορισμός της χουντας, που σμιλευει στα μέτρα της το ...εφικτό. Η Πολιτική ήταν, ειναι και θα είναι πάντα η επιλογή των Αποφάσεων.

Στην «Πλατεία» με όποιες λέξεις, σημαίες, συνθήματα κι αν εκφράστηκε, αυτό που αποτυπώθηκε-όχι μόνο απο τους παριστάμενους, αλλά ΚΑΙ από τους μη παριστάμενους που κάνει τεραστιο ΛΑΘΟΣ όποιος τους θεωρει ...αποντες- η ΟΥΣΙΑ της ήταν το άγγιγμα ...της χαμένης έννοιας του Πολίτη. Η «Πλατεία» είναι η εικόνα της Πολιτείας, κοντρα στο Κρατος (τους). Η «Πλατεία» δεν είναι αυτό που είδαμε, είτε με τα μάτια μας, είτε στην οθόνη της tv ή του pc μας. Η «Πλατεία» είναι το πρελουδιο αυτού που ...δεν χουμε δει ακόμα.

Η «Πλατεία» δεν ήταν η όποια απόφαση, η όποια πρόταση, η όποια πολιτική ντιρεκτιβα, ή ...ότι. Κανείς δεν ειναι τόσο αφελής, τόσο εγκληματικά ανοητος, τόσο αδιανοητα αυτιστικός για να ...περιμένει καλό φύλλο στο τραπεζι του χαρτοκλεφτη οικοδεσποτη. Κανείς δεν κάνει καθαρή ...επιχειρηση στο τοπο που οριζει η Μαφία. Κανείς δεν πάει να κάνει ...ακομα μια ...φαμιλια. Ο Λαός δεν είναι Κομμα. Ο Λαός ειναι Στρατος.

Αυτό που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν οι μαφιόζοι κοτζαμπάσηδες πολιτικοί μας και διαλαλούν οι τηλε-ευαγγελιστές τους, το φωνάζει ο Μπαφετ, το λέει η Μπετανκουρ. Δώσε κάτι τις υπάλληλε μου πολιτικό σύστημα , πούλα το και με ένα φιόγκο, γιατι έτσι θα χάσουμε πολυ λιγοτερα. Όλοι αυτοι, αλλά και πολλοί άλλοι ευφυείς, τις στροφές της Ιστορίας τις διαβάζουν...

Αν με ρωτάς Γιάννη, αν ειμαι ...αισιοδοξη βραχυπροθεσμα, θα σου απαντησω ...ΟΧΙ. Το λέω εδω και πολύ καιρό, όταν με έλεγαν γραφική. Δεν φοβηθηκα ποτε, ουτε για το ...ευρω, ουτε για την ΟΝΕ, ουτε για την Ευρωπη, ουτε καν για την φτωχοποιηση, ουτε καν την υποτέλεια. Τον μεγάλο ΦΑΣΙΣΜΟ που ερχεται, τρεμω. Κι ελαχιστα με απασχολεί αν αυτος θα γινει με αυρες, με τανκς, με μπατσους, με καταδρομείς ή με τηλεοράσεις. Αυτοι θα ειναι το όποιο βολικό μέσο χρησιμοποιηθεί. Και προσωπικά για μένα μικρή σημασία εχει...το μέσον.

Η «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» όπως την ξερουμε, αυτό το τεραστιο μαφιοζικο χταποδι συναλλαγής, αναμεσα στην τραπεζοκρατία, στην εταιριοκρατία, στον κορπορατισμό, στον πουλημένο συνδικαλισμό, και στην «πολιτική», ειναι ήδη προπεθαμένη. Με κάθε μέσο, με κάθε τροπο, με κάθε πιθανό ή απιθανο φονικό διχτυ, θα κάνει τα τελευταία σπαρταριστα βηματα του επιθανατιου ρογχου της. Αν ένα, μόνο ένα... "κάτι", θα αξιολογουσα ως σημαντικό σε όλο αυτο τον πυρηνικό βομβαρδισμό των ανθρωπων με...αριθμους θα ήταν η παραγωγικοτητα του κεφαλαιου σε θέσεις εργασίας. Δεν παραγει πια Γιάννη. Τα υπολοιπα ...τα φανταζομαστε όλοι. Τα υπολοιπα τα ξερουμε ΟΛΟΙ.

Η κάθε «Πλατεία» εδω, εκει, παρα περα, δεν θα κάνει αυτη τη χρονική στιγμη ...Κομματα που θα διεκδικουν την ψηφο των ανθρωπων στη ...Βουλή. Αυτο θα ήταν ιστορικά αυτοκτονικό.

Η κάθε «Πλατεία» κάνει Πολιτες. Όχι μόνο αυτους που ήταν, ειναι ή θα ειναι εκει. Οι «Πλατείες» και οι «Δρόμοι» εχουν ένα τεραστιο πολλαπλασιαστικό αποτελεσμα για όσους...δεν ήταν, ειναι ή θα ειναι εκει. Οι «Πλατείες» ειναι η χειροβομβιδα στο νου. Η επιστροφή στα κλασικά. Ο νους των ανθρωπων ξαναπροσδιοριζει με ιστορικά ΡΙΖΟΣΠΣΤΙΚΟ τροπο, τι σημαινει Νομος, τι σημαινει Δημοκρατία, τι σημαινει Εργασία, τι σημαινει Εξουσία. Ακομα και τι σημαινει Ηθική. Κι η ...Ηθική δεν ειναι ...θεοσταλτη. Η Ηθική, ειναι πάντα χρηστική, ειναι μια ισορροπια τρομου που κάθε χρονική στιγμη επιδιώκει να μειωσει το ...κοστος. Σε πλουτο, σε εξουσία, σε αιμα.

Υ.Γ. Ο Σαμαρας- δεν λέω η ΝΔ., η ΝΔ, όπως και όλα αυτα τα μορφωματα των «αστικών κομματων» της μεταπολιτευσης, ειναι ήδη όχι απλως νεκρα, σαπισμένα και άταφα-μιλάει για τους κρυφους άσσους που εχει στο μανικι του για την ...επαναδιαπραγματευση. Κι ο άθλιος Μαυροκορδάτος γελάει τριβωντας τα χερια του στο συνεφακι του. Άλλωστε αυτος θυμάται ότι όλοι αυτοι που ανεμιζουν σημαιες και πατριδες θέλουν να λησμονησουν. Ότι ΚΑΙ ο Κολοκοτρωνης έβαλε το όνομα του, την υπογραφή του, κάτω το «χαρτι της υποτελειας». Ο τόπος αυτός, όπως και ο κάθε τόπος, εχει γεωγραφικές και γεωπολιτικές συντεταγμένες. Πρωτα κοιτας το γεωγραφικό χάρτη και μετα τα ιστορικά γεγονότα. Κάποιοι ..ναυπηγουσαν Καρτεριες. Κάποιοι ...χαριζουν μετα χειρισμένα Abrams. Πάντα ...ισχυρά τα Φιλλεληνικά Κομιτατα.

Υ.Γ.2. Ότι πιο ουσιαστικό άκουσα όλο αυτον τον καιρό απο στομα πολιτικου αρχηγου - εστω και ...περι διαγραμματου μιας που η «δημοκρατία» τους, το πιο ισχυρό όπλο που διαθετει ειναι το κουφάρι των λέξεων σε συσκευασία polliticaly correct-, ειναι τα λόγια του Τσιπρα για την ...Βαρκιζα. Για αυτό τον φρικιαστικό λεκε, την χαινουσα πληγή στο κορμί αυτου του τόπου. Και θα τον χειροκροτουσα, μεχρι να χερια μου κατακοκινα να μην αισθανονται πια το ένα το άλλο, αν έλεγε δύο ακομα φρασεις. Ότι η συνθηκη της Βαρκιζας εγινε μετα την Γιάλτα. Κι ότι στη Συνθηκη της Βαρκιζας ο Σιαντος το μόνο που «διαπραγματευτηκε» ήταν η πολιτική αμνηστευση της κομματικής νομενκλατουρας. Οι συμμοριες των γερμανοτσολιάδων εγιναν οι πατριωτες και οι αγωνιστες της αντιστασης έγιναν οι απατριδες εθνοπροδότες.

Υ.Γ.3. Ο Ζιν λέει ότι η Ιστορία γραφεται απο τους νικητές. Κι ειναι τόσο μα τόσο παραδοξο, κριβώς όσο και αυτονοητο, ότι η Ελληνική Αριστερα, αυτη η μεγάλη ηττημένη, η φρικτα και ανοσια ξεπουλημένη, τελικά ειναι αυτή που κατορθωσε να γραψει την Ιστορία σε αυτο το τόπο. Για αυτο άλλωστε δεν διαμαρτυρεται σημερα απο τηλεοράσεων ο κ. Λοβερδος, αυτός ο Σκαλουμπακας του Μακρονησιου του 21^ου αιώνα;