Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Λέξεις Δερβίσηδες

Οι Λέξεις όπλα. Όπλα επικοινωνίας. Ενίοτε και όπλα επαφής. Καμιά φορά, ...σπάνια, πολύ σπάνια... και όπλα συνεννόησης, .... και έτσι να ρωτάς δειλά, διστακτικά, τι θα φοράς συνεννόηση να σε γνωρίσω, ώστε να μη χαθούμε πάλι μες στους πολυπληθείς σωσίες σου;

Λέξεις εύγευστα δηλητήρια σε χρυσά δελεαστικά ποτήρια.
Λέξεις που μπαίνουν σαν δαίμονες, σαν πειρασμοί στο σώμα του κανονικού προκαλώντας του, σεληνιασμούς ή ευθανασίες, στα πράγματα που υποφέρουν μέσα του.
Σε αυτά που κουβαλιούνται, άλλοτε ανικανοποίητα και άλλοτε προδομένα.

Νομίζεις ότι κεντάς με τις Λέξεις, το μήνυμα που θα απελευθερώσεις, ενώ στην πραγματικότητα καρφώνεις το μήνυμα, στη βάρβαρη φυλακή του. Πρόκες, ...οι Λέξεις.

Οι Λέξεις...νταβατζήδες του «θέλω», τυχοδιώκτες του «εννοώ».
Η διπλή ζωή των Λέξεων, διπλός πράκτορας οι Λέξεις. Από την μια τόσο ...καθώς πρέπει και ταυτόχρονα τόσο ...χυδαία πλεονεκτικές, να παλεύουν να ξεφύγουν από την μετριότητα της χρήσης τους και να χαράζουν δυσανάγνωστους χάρτες για προορισμούς που φαντάζουν ...λυτρωτικοί.

Λέξεις που φεύγουν, που ξεφεύγουν, που διαφεύγουν...

Λέξεις σύννεφα, Λέξεις σωσίβια, Λέξεις βαρίδια.

Λέξεις που ενώνονται, Λέξεις που ενώνουν, Λέξεις χωριστές και χωρισμένες, Λέξεις που είναι πιο δυνατές από τις αισθήσεις, λέξεις που υποκαθιστούν τις παραισθήσεις

Λέξεις που ...φταίνε, Λέξεις που σου φταίνε, Λέξεις που ....συμβαίνουν, Λέξεις που κάνουν τα πράγματα να ...αρχίζουν να συμβαίνουν.

Λέξεις που περιστρέφονται μανιασμένα αναζητώντας "να βγει η ψυχή από το σώμα". Λέξεις Δερβίσηδες.

Πως να ζωγραφίσεις με Λέξεις το «είναι»; Και ακόμα τραγικότερο...πως να ζωγραφίσεις με Λέξεις το «εγώ»; Ζαλίζονται οι φτωχές οι Λέξεις, η εκπαίδευση τους αρκούνταν στα όρια του κλουβιού τους, οι ουρανοί τους φαντάζουν τρομακτικοί. Σακατεύονται οι Λέξεις Δερβίσηδες, και αναζητώντας γήινες αλήθειες που να μη φέρνουν σε ψέματα ουρανού, σωριάζονται στο πάτωμα. Σε κώμα. Ή στο όνειρο...

36 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

@Κατερινακι
Οι "λεξεις" ειναι που ακομα είμαι εδώ καιτσακωνομαι μαζι σου...
Δεν εχω χρονο.Αλλη φορά θα μιλησουμε για τις λέξεις.
Τωρα με λεξεις πρεπει να βγαλω τον επιουσιο:-)

ΥΓ: Εννοω οτι νιωθω οικεια με τους ανθρωπους που ξέρουν χειρίζονται τις λεξεις...

ΥΓ 2: Στο "χωρο" δεν θα βρεις ανθρωπους να χειριζονται τις λεξεις. Ακομα δεν σου προκαλεσε αλλεργια?

Καρφι: Ε, οταν ειναι για λαθρομεταναστες, εσύ τις διαστεβλώνεις λιγουλακι(ας πουμε λιγουλακι, ώρα που είναι) τις λεξεις:Ρ

Γιαννης Σιδερης

kanaliotis είπε...

Μια παρεξήγηση, προδοσία, κόλαση, εξήγηση, παράδεισος.
Μια λέξη περισσότερη μια λέξη λιγότερη.
Σε βυθίζει στα τάρταρα σε ανεβάζει στον ουρανό, προσωρινά όμως, για λίγο.
Στη λέξη έκρηξη να βγάζεις την γλώσσα. Να φοβάσαι όμως την έκρηξη.
Στη λέξη ηφαίστειο να σηκώνεις το φρύδι σου με νόημα. Να φοβάσαι όμως την λάβα αν σε πλησιάζει.
Στην λέξη πάθος μη δίνεις σημασία. Να τρομάζεις όμως αν σε κυριεύει το πάθος.
Όσο είναι λέξεις μην το φοβάσαι. Παίξε μαζί τους. Παιχνίδι είναι.
Πάντα να καλωσορίζεις τις λέξεις που κάνουν τα πράγματα να αρχίζουν να συμβαίνουν. Αυτές είναι οι πλέον χρήσιμες λέξεις.


Καλημέρα.

katerina είπε...

Ο «χώρος» όπως τον λες Γιάννη, κακοποίησε, ανασκολόπισε, βίασε τις λέξεις.
Αλλά όντας παντελώς ΑΝΙΚΑΝΟΣ, δεν κατόρθωσε ΕΥΤΥΧΩΣ να τις γκαστρώσει ποτέ. Με όσα καθεστωτικά Viagra κι αν τον ποτίσανε, όσες κρατικοδίαιτες ...εξωσωματικές κι αν του πληρώσανε, έμεινε πάντα ένας ανίκανος αγύρτης. Κι ίσως οι λέξεις να είναι ...γυναίκες. Εκδικούνται πάντα, προκειμένου να προστατεύσουν την ουσία και την ...συνουσία τους.

katerina είπε...

Καναλιώτη, λένε οι ...Γραφές, ότι όταν εξέπεσαν του Παραδείσου οι πρωτόπλαστοι επειδή δεν ...υπάκουσαν, ο ...Ύψιστος τους καταδίκασε. Μεγάλη η τιμωρία. Μεγάλη η καταδίκη. Τους καταδίκασε να προσπαθούν να κάνουν τις αισθήσεις ...Λέξεις. Ουσιαστικα καταδικάστηκαν να ζουν σε έναν παραπλευρο της κόλασης ...παραδεισο. Στο κόσμο των Λέξεων.

Μαίρη είπε...

Οι λέξεις έχουν δύναμη και δυναμική, αλλά πιό μεγάλη δύναμη έχει αυτός που ξέρει να χειρίζεται τις λέξεις.
Κι΄εσύ, Κατερίνα μου, τις χειρίζεσαι πολύ- πολύ καλά, ακόμα κι΄όταν θέλεις να μας πείσεις για κάτι στο οποίο έχουμε αντιρρήσεις.
Γι΄αυτό οι..περαστικοί κολλάνε ..στο παγκάκι σου.
Φιλάκια.

katerina είπε...

Γεια σου Μαίρη μου. Γοητευτικα παιχνιδια οι λέξεις και θεωρώ ασεβεια ότι -δημοσιογραφικοι- "χωροι" όπως τους ονομαζει παραπανω ο Γάννης, τους γελοιοποιουν και επιχειρουν να τις χρεοκοπησουν και αυτές.

Την καλημερα μου

Ανώνυμος είπε...

Τώρα εγώ γιατί κατάλαβα οτι αυτός ο μάστορας των λέξεων φίλος σου, λέγοντας "χώρο" εννοεί τα καταγώγια με τους αγγράματους και αμόρφωτους αριστερούς, που αρέσκεσε να συχνάζεις;

Ανώνυμος είπε...

Παρεμπιπτόντως, μια και ειπες για πρωτοπλαστους.
η Οριάνα φαλάτσι (ξέρω βγάζεις φλύκταινες για τα τελευταία της βιβλία όσον αφορά τους μουσουλμάνους στη Δύση) έγραψε κάποτε κάτι ωραίο: Οταν η Ευα έφαγε το μήλο, γεννήθηκε μια υπέροχη αρετή: Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ
(Πάντως δεν φαντάζομαι να εννοούσε …την Αλέκα και το «δεν πληρώνω» :Ρ
@ Ανωνυμος:
1) Δεν ειμαι μαστορας των λεξεων. Γιοαυτο γοητευομαι απο τους μαστορους των λεξεων - και η Κατερινα(με όλα τα...στραβα της)ειναι!
2) Δεν θα χαρισω τα καταγωγια στον "χωρο¨. Ε όχιο και ο "χωρος" σε καταγωγια. Τα εχω ζησει σε οριτζιναλ κατασταση. Του "χωρου" ειναι δηθεν, ως ιδεολογική επιλογή,οχι ως φυσικος τροπος ζωης

Ανώνυμος είπε...

Ωχ μετα το διαβασα. Κατερινα εχει δικιο ο ανωνυμος. Τον "αριστερο", λεμε τωρα, χωρο εννοουσα

Ανώνυμος είπε...

ξεχασα ονομα: Γιαννης Σιδερης στα δυο ανωτερω (αναληψη ευθυνης)

celin είπε...

Nα ζησουν τα τζανκυ των λεξεων,Κατερινα:)

Ανώνυμος είπε...

κατερίνα

να επισημάνω την ..άδολη χαρά του εξ ανωνύμων ανώνυμου για αγωνίες και αναζητήσεις που είναι ανίκανος έστω και να αντιληφθεί.

Χαίρομαι να σε διαβάζω

Παπούλης

Ανώνυμος είπε...

για πρώτη φορά μετά το προπατορικό,
ΣΗΜΕΡΑ ίσως ακουμπήσω τα δάκτυλά μου στα δικά της,
σε χαιρετισμό διαφορετικό από τις άλλες φορές.
ίσως ακόμη με αφήσει να μυρίσω το λαιμό της

χωρίς να ειπωθεί καμία ΛΕΞΗ
δεν χρειάζεται, βάρος θα είναι!

ΣΜ

Ανώνυμος είπε...

@Μαιρη
Αλλιως θα το έλεγα:
Χρησμοποιεί όμορφες λέξεις για να ντύσει αντιπαθητικές απόψεις:-))))))))
Γιαννης Σιδερης

katerina είπε...

Ανώνυμε 5.10 μμ
Αν για κάτι φανταζει ένοχη η Αριστερά στα μάτια μου, είναι το ΑΚΡΙΒΩΣ αντιθετο απο τα «τα καταγώγια με τους αγγράματους και αμόρφωτους αριστερούς». Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι...

Η Αριστερα, εγκλωβιστηκε στον ναρκισισμό της. Εγκλωβίσθηκε σε κάστες διανοουμένων και εξολοθρευτηκε απο το πιο πανουργο όπλο των φυσει και θέσει αντιπάλων της. Την πολιτική ορθοτητα. Ο Αριστερός, καταντησε ιεραποστολος και απολογητής μιας ανηθικης ηθικολογίας που εξυπηρετεί αυτους ακριβώς που λεκτικά καταγγέλει. Αυτοευνουχίστηκε με ιδεολογήματα βολικά για αυτούς που -θεωρητικά- αντιπαλευει. Δεν υπερασπιστηκε τα αυτονοητα και τις αληθειες της. Εχω ξαναγράψει, ότι μου προκαλει φρικη ότι οι χωροι της Αριστεράς, υιοθέτησαν την εικονα του Χαριτοπουλου για τον Αρη. Εικονα ενος ...comme il faut γραφικου ήρωα που βολευε τις μαλθακές συνειδησεις υποτελών για να γινει ευπεπτος και μικροαστικά ηθικός. Προσωπικά τον φανταζομαι τον Αρη,να βραζει,να ξεφυσάει και να κοβει βολτες στο συννεφάκι του απειλώντας θεους και δαιμονες. Αν μάλιστα συναντιεται και σε κανενα καφενε του Ουρανου με τον Μάνο Χατζιδάκη μπορεί να τον βάζει να του τραγουδησει τον υπέροχο στοιχο απο τον Κεμάλ.
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

katerina είπε...

Γιάννη, σιχαινομαι την Οριάνα Φαλατσι, αλλά όχι για τους λόγους που φανταζεσαι. Την ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ, για προσωπικούς λόγους. Και την σιχαινομαι όπως όλους τους φτηνιαρηδες που την πιο ακριβή περιουσια τους, τον πονο, το παθος, τον ερωτα, τον κρεμανε στα μανταλακια πουλώντας τον. ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ πάντα τους ανθρωπους που δινουν μια τιμή στην αξια της ζωής τους. Η Φαλατσι μας βροντοφωναξε ποσο αξιζει η ζωή της. Ψαχνοντας τωρα την βιβλιοθηκη μου,μπορώ να σου πω μάλιστα και ποσο ακριβώς. «1050 δραχμές» γραφει ακόμα με μολυβι στην πρωτη σελιδα το αντιτυπο που έχω απο το «Ένας Αντρας». Σημερινά κάτι λιγοτερο απο 3 ευρω...
Ασφαλώς δεν νοιώθω την παραμικρή εκπληξη και για τα επομενα...

Γιάννη, όποιον χωρο κι αν εννουσες,κι όποιον χωρο κι αν εννοώ, η αξιοπρέπεια των χωρων δεν ειναι ποτέ η συνισταμενη των αξιοπρεπειών των ανθρώπων που τον ενδυονται. Η αξιοπρέπεια του καθενός ειναι ξεχωριστή συνιστωσα που δεν αθροιζεται διανυσματικά

katerina είπε...

Αυτό ξαναπεστο Celin μου. Προσωπικά λατρευω τα τζανκυς. Υψιστο προτερημα της ανθρωπινης ρατσας το πάθος. Πληρωνεται δε τόσο ακριβά που σπάνια κανείς εχει το αντιτιμο για αν το ξεπληρώσει. Αιωνια...χρεωμένος. Αιωνια ...χρεοκοπημένος

katerina είπε...

Καλημέρα Παπουλη,
Αυτή δεν ειναι και η γοητεία των Λεξεων; Οπλα που κρυβεται κάποιος πισω απο την σκανδαλη και κάποιος μπροστά απο την κάνη τους.

katerina είπε...

Οι φιλοσοφοι εξηγουν τον κοσμο κι οι ποιητές τον φτιαχνουν ΣΜ. Με ...Λέξεις.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Κατερίνα :)

Μαίρη είπε...

@ Γιαννη Σιδέρη.
χα,χα,χα, λίγο υπερβολικό σε βρίσκω.
¨"αντιπαθητικές απόψεις ",δεν θα το έλεγα. Μάλλον διαφορετικές απόψεις. Βλέπεις, καμια φορά το παιχνίδισμα των λέξεων χρησιμοποιείται για να ..ωραιοποιήσει καταστάσεις με αγαθή πρόθεση.
@ Κατερίνα.
Για την Οριάνα Φαλάτσι έχεις δίκιο.
Με είχε συγκλονίσει με το βιβλίο της " Αν ο ήλιος πεθάνει ", αλλά οταν την γνώρισα και την έζησα, με απογοήτευσε.

kanaliotis είπε...

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Να ψάχνεις στα αμφιθέατρα την πλούσια νιότη σου και να μην την βρίσκεις δεν είναι και πολύ ευχάριστο.
Άκου τι έπαθα σήμερα (χτες βράδυ δηλαδή) για να μαθαίνεις.
Ήμουν στο συνέδριο για την ΕΛΕ και σκέφτηκα να πάω στο αμφιθέατρο ΜΑΣ ένα πολύ μεγάλο αμφιθέατρο που κάναμε τότε μάθημα αλλά και όλες τις γενικές συνελεύσεις του τμήματος.
Χίλιες αναμνήσεις, όλες σχεδόν όμορφες, δεν μπόρεσα να τις βρω.
Ενώ από την Σίνα (εξ ού και ΜΑΣ σημαίνει Μεγάλο Αμφιθέατρο Σίνα) έπρεπε να ανεβαίνω λίγα σκαλιά και να με βγάζει σε αυτό το αμφιθέατρο, τίποτα.
Μου είχαν χτίσει την πρόσβαση στην μνήμη.

Μια φίλη μου που σκέφτεται, η ανόητη, μόνο με => μου είπε ότι για αυτό δούλευαν δύο χρόνια.

Ανώνυμος είπε...

@kanaliotis
Δεν σε ξέρω αλλά μάλλον έπεσα μέσα στην πρώτη μου «εριστική» (με το θάρρος που είχα στην Κατερίνα, εριστική) "αξιολόγηση" σου εδώ, για τη μάζωξη που κάνατε «στου καναλιώτη». Επιγραμματικά λοιπόν:
1:) Δεν είπες ποιοι σου έκλεισαν την πρόσβαση.
2:) Η "πλούσια νιότη" ήταν όντως πλούσια …"Λεφτά για την παιδεία και όχι για το ΝΑΤΟ»… και ο Αντρέας έδινε από τα ΜΟΠ, τα πακέτα Ντελόρ και τα δανεικά … λεφτά για την παιδεία – εν έτι ΄88 που η Ελλάδα ήταν, αναλογικά, πρώτη σε κατανάλωση ουίσκι στην Ευρώπη και το ΄89 πρώτη σε κατοχή Μερτσέντες. Αλλά τα συγγράμματα τσάμπα για να σπουδάσει ο φτωχός λαός …
3: ) Ο «καραγκιόζης- κωλοτούμπας » Ανδρουλάκης έγραψε το «Βαμπίρ και Κανίβαλοι» σε ανύποπτο χρόνο- άρα κάποιοι …καραγκιόζηδες (δεν λέω ότι το λες εσύ, την γενική αίσθηση της Αριστεράς αναφέρω), είχαν καταλάβει τι γινόταν και που πηγαίναμε… Την ίδια εποχή κάποιοι (Αλαβάνοι της πλατείας Ταχριρ – την ήθελε και η φίλη μας εδώ), έθεταν σαν αγωνιστική διεκδίκηση περισσότερες εισροές από την Ε.Ε. - δηλαδή περισσότερα τσάμπα λεφτά από το υστέρημα των εργαζόμενων ευρωπαίων και τιμίως φορολογουμένων.
4: ) Όντας αμόρφωτος, ίσως δεν ξέρω τι λέω όταν εκφράζω την άποψη πως κοινωνική δικαιοσύνη σημαίνει την δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου εθνικού προϊόντος και όχι τις αυξήσεις από τα δανεικά που κάποτε θα μας ξαπόστελναν –έγινε ήδη.
5: ) Οντας και αθώος – ή μάλλον αφελής - δε καταλαβαίνω τι σημαίνει να ξεσηκωθεί ο λαός που ζητούσε η μάζωξη. Να ζητήσει τι? Πάντως λεφτά μάλλον δεν γίνεται. Δεν υπάρχουν. Δανεικά ήταν και πέταξαν.
ΥΓ: Ελπίζω, πέραν της εγγενούς αφέλειας, η τηλεγραφικότητα του κειμένου, να μην το κατέστησε εντελώς δυσνόητο.
από τη αντίπερα όχθη
Γιάννης Σιδέρης

kanaliotis είπε...

Εγώ δεν έχω θάρρος με την Κατερίνα και ως εκ τούτου ΔΕΝ μπορώ να σε πω Καραγκιόζη (διακινδυνεύοντας μάλιστα μια μήνυση από τον Σπαθάρη).

Επειδή εσύ έχεις γράψει ότι θα δεν ξαναγράψεις και στη συνέχεια μετάνιωσες και θέλεις να έχεις επικοινωνία μόνο με την Κατερίνα σαν sms χωρίς να παραβάλλονται άλλοι και δεν θα απαντάς στους άλλους και μόνο θα διαβάζεις αλλά δεν θα γράφεις και δεν θα ξαναδιαβάζεις αλλά θα ξαναγράφεις και άλλες τέτοιες παπαριές…(όλη η προηγούμενη πρόταση έτσι ένα πράγμα σαν αχταρμάς να δείξει το αδιέξοδο…).

Δεν μου φαίνετε πολύ φυσιολογικό αυτό. Εκτός αν έχεις θεωρήσει ότι εδώ είναι καθυστερημένα και δεν καταλαβαίνουν.

Είπες ότι θα είναι σαν να στέλνεις sms στην Κατερίνα –άρα εγώ δεν το βλέπω, δεν το σχολιάζω- . Τώρα απευθύνεσαι σε εμένα;
Αποφάσισε και πάρε γρήγορα την απόφασή σου. Η Λόλα κινδυνεύει και εξαρτάται από σένα αν θα ζήσει.

Ανώνυμος είπε...

απο που αγορασες ηθος να παρω μερικα δραμια σαν τα δικα σου?
Δεν καταλαβες μια διαφορα κε καθηγητα: Αυτη τη φορα σου εγραψα επωνυμως. και αυτο κανει τη διαφορα.
επισης καθολου επιθετικο και υποτιμητικο δεν ηταν το σωστα σε αξιολογησα.Αναφερομουν ότι ειχα πεσει μεσα στο επαγγελμα.
τους χαιρετισμους μου στη λολα.
σε κοιταει τοσο απορημενη για τα εξυπνακιστηκα που γραφεις που θα πεθάνει απο εκπληξη

Γιαννης Σιδερης

katerina είπε...

Ψάχνω γύρω γύρω να βρω και εγώ μια πετρα να πετάξω, να μπω και εγώ μεσα στο παιχνιδι. Ποτε παιχνιδι δεν μ’ αφησε αδιαφορη. Αλλά ψάχνω να βρω λέξη ρημα. Πουθενα. Μα ποιος διαβολος αφανισε όλα τα ρηματα και μειναν μονο λόφοι με ...ουσιαστικά και ...επιθετα;

the elf at bay είπε...

Οι λέξεις είναι οι μόνες που μένουν μετά από τους μικρούς θανάτους.

Ανώνυμος είπε...

@sms Κατερινα
Δε βαριεσαι κατερνακι. Οι καιροι της αληθειας ερχονται. Το φανφαρόνικο εποικοδομημα που ελεγε και ο άλλος (εποικοδομημα ελεγε, το φανφαρονικο είναι δικο μου) καταρρεει.
Οι οργανικοι διανοουμενοι ,που ελεγε και ο ιταλος, στη ελλλαδα της μεταπολιτευσης, με κορυφωση τα εγκληματα του Αντρεα, ηταν οργανικοι αλλα και επιδοτουμενοι (με δανεικα).
Θα κλαψει και το παρδαλο κατσικι.

ΥΓ: Και για να ναρθω στο επιπεδο μου, πως το ελεγε στον Ραμπο? Η κολαση εινασι το σπιτι του. Οποτε εμεις, εγω εστω, θα ξεραθω στα γελια.

@he elf at bay είπε... «Οι λέξεις είναι οι μόνες που μένουν μετά από τους μικρούς θανάτους.» ναι. Αλλά όπως ειπε ο ποιητης… «τους μεγάλους τους θανάτους πως τους δίνουν οι μικρές οι μαχαιριές» ..και μαχαιριες μπορει να είναι οι λεξεις:-)))
Γιαννης Σιδερης

Ανώνυμος είπε...

ειπα "εμεις" γιατι εσυ αντεχεις...

the elf at bay είπε...

@Γιάννης Σιδέρης

Οι μικρές μαχαιριές δίνουν τους μεγάλους θανάτους.

Ανώνυμος είπε...

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις όταν θυμόμαστε πάντοτε, ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας

ΠΝ

katerina είπε...

Οι Λέξεις elf at bay μόλις ειπωθούν ...υπάρχουν. Οι Λέξεις ειναι και οι ίδιες Θανατος γιατι η ρευστοτητα της σκεψης,αυτή που μπορεί βολικά να χωρεσεις σε άυλα δοχεία, μορφοποιειται σε «γεγονός» που αιχμηρο δειχνει την κοψη του. Να κοψεις ή να κοπείς.

katerina είπε...

Γιάννη, νομιζω ότι η σημερινή μου αναρτηση μπορεί να ειναι και μία απαντηση, σε αυτό που αρεσκεσαι, απλοϊκά κατα την άποψη μου, να θεωρείς και να αναπαράγεις ως την μεγάλη αληθεια.

Είναι τόσο ξεκαθαρο πια ότι άλλοι απο σκοπο, κι άλλοι απο ευκολία, αναπαράγουν αυτήν την εμετική ηθικολογια, μπερδευοντας το συμπτωμα με την ασθενεια.
Υ.Γ. Ξερεις ρε Γιάννη, ξέρεις γιατί ...αντεχω; Γιατί και εγώ κάποτε φωναξα πολύ δυνατά όταν ηξερα ότι οι «αληθειες» μου ήταν ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ψέμματα. Και ξερεις γιατί φωναζα; Για να ακουω την φωνη μου, τρομοκρατημένη ότι μπορεί να ακουσω ...το άλλο

katerina είπε...

ΠΝ, έχω πολυ ξεκαθαρα στο νου μου τι ειναι ζωή και τι ειναι ...απλή επιβιωση. Απλά όπως όλοι μας, όταν ...με κουραζει ο τεραστιος αγώνας που προυποθέτει η γοητεία της ΖΩΗΣ,απλά ...επιβιώνω. Και όχι ΠΝ, για μενα η υπομονη ειναι θανασιμο αμαρτημα. Η Ζωή μισει την ...υπομονη. Την αγαπα η επιβιωση.

Ανώνυμος είπε...

κανεις λαθος αλλα δεν βαριεσαι. ετσι κι αλλιως εισαι πεπεισμενη.
Δεν καταλαβες πως για να διορθωθουν πφπει πρωτα να κατανοησουμε το εγινε
και συ/σεις αρνεισαι

katerina είπε...

ΟΧΙ Γιάννη. Αυτή ειναι η μικρή εικόνα. Αυτή ειναι η ελαχιστη εικόνα. Δες την ΜΕΓΑΛΗ.