Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Παρελαύνοντας και προελαύνοντας


Η Ιστορία είναι ρεπορτάζ; Όχι, δεν είναι.
Η Ιστορία όμως, είναι δυο πράγματα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.

Είναι επιστήμη, κι όπως κάθε επιστήμη έχει δεκάδες οπτικές γωνίες για να προσεγγίσει, να επεξεργαστεί, να ...εξηγήσει, ένα ...εργαστηριακό εύρημα, εν προκειμένω ένα γεγονός και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ είναι η αφήγηση που μοιράζονται αυτοί που χρειάζονται την αίσθηση, την αγκαλιά του συν-ανήκειν. Από διαφορετικές σκοπιές, από διαφορετικές αφετηρίες, από διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις, από διαφορετικές προβολές της στο παρόν. Το συν-ανηκω, σε καμία περίπτωση ΔΕΝ ταυτιζεται με το αντιλαμβάνομαι τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται διαρκώς. Μόνο που είναι σαν την σκηνοθεσία στις αρχαίες τραγωδίες. Ενώ το ...μοτίβο, η ουσία και η κεντρική ιδέα παραμένει πάντα ίδια, ο ....σκηνοθέτης προσθέτει και τις νέες παραμέτρους, σταθερές και αναλογίες στο ...έργο. Κι από μηχανής Θεός, είναι μόνο οι κρίσιμες μάζες των ανθρώπων, που οι νικητές ...εκ των υστέρων, ονοματίζουν ...Λαό.

Πιθανότατα το απόγευμα θα υπάρχουν και αφημένα στεφάνια στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη. Κι ίσως περισσότερα από άλλες χρονιές. Σε εποχές κρίσης, φτώχειας, φόβου και ανασφάλειας οι άνθρωποι ψάχνουν πολύ έντονα να πιαστούν από κάτι, το πιο ευκολο είναι το κορδόνι που σαν προγονικό παρελθόν, τους δένει μεταξύ τους. Η ασφάλεια που προσφέρουν οι εθνικισμοί, ενδεδυμένοι ως πατριωτισμοί, πάντα σε περιόδους κρίσης και απελπισίας ανθούν, όχι σε περιόδους ευμάρειας και ελπίδας. Συχνότατα δε, μακελεύουν τους εύκολους, τους κατασκευασμένους -από τους εκάστοτε Κοτζαμπάσηδες- ....εχθρούς. Εύκολος τέτοιος στόχος σήμερα, στα ...μέρη μας, οι μη κατ’ αίμα Έλληνες. Κι όχι,οι δυνατοί, όχι οι ισχυροί, όχι οι ... μετέχοντες, αλλά οι αδύναμοι, οι κολασμένοι,οι ηττημένοι, αυτοί που παλεύουν να ζήσουν αόρατοι.

Σήμερα, για πολλούς οι Κλέφτες δεν θα είναι οι ένοπλες ...συμμορίες, που ληστεύουν όποιον ταξιδιώτη βρεθεί στο διάβα τους, δεν θα είναι οι Χαιντουκς σε όλα τα Τουρκοκρατούμενα Βαλκάνια. Οι Αρματολοί δεν θα είναι οι ...αστυνομικές ομάδες οι υποταγμένες στον κάθε Πασά που προστάτευαν κοτζαμπάσηδες και Οθωμανούς από τους Κλέφτες.

Ο Γρήγοριος Ε’ δεν θα αφορίζει την Επανάσταση, οι Φαναριώτες δεν θα είναι οι …managers της Πύλης και το Φιλελληνικό Κομιτάτο δεν θα κάνει τρελές business με τα δάνεια της Ανεξαρτησίας, τα ραι μπουγιουρντιά, τα προσκυνοχάρτια δεν θα τα αγοράζουν οι ...χριστιανοί δια χειρός Νενέκου, ο Κολοκοτρώνης δεν θα απαντάει κάθε άλλο παρά με...πολιτική ορθότητα στον Ιμπραημη συνεχίζοντας τον κλεφτοπόλεμο και το αντάρτικο που το ξαναβρίσκουμε ατόφιο στον Αρη, κι ο «μούλος» της ...καλογριάς, δεν θα ήταν ποτέ στην Αυλή του Αλή Πασά, δεν θα κατηγορείται ποτέ από τους αιώνιους ...Μαυροκορδάτους της Ιστορίας, για εσχάτη προδοσία, κι ίσως ίσως να μην ρώτησε και ποτέ τον μπούτζον του, για να απαντήσει στον Μαχμούτ.

Πόσο μας ανήκουν όλοι αυτοί; Και οι Ήρωες και οι Προδότες; Απόλυτα. Όσο άλλωστε τους ανήκουμε και εμείς. Γιατί η Ιστορία δεν είναι σήριαλ στις οθόνες της ζωής μας. Από τη Βαστίλη στους Γιακωβίνους, από το Βατερλό στην Ιερή Συμμαχία, από τον Μέτερνιχ στην Αντιβασιλεία και στον Όθωνα. Η Ιστορία, ΔΕΝ είναι μια αλυσίδα καλών και κακών. Είναι ένα αξεδιάλυτο κουβάρι, συμφερόντων, στιγμών, συγκυριών, που αιώνες τώρα αναπαράγει το ίδιο μοτίβο, σε τούτο τον τόπο. Κοτζαμπάσηδες, Πασάδες και Σεβάσμιους Δεσποτάδες.

Τη δεκάτη ο τσιφλικάς, δώστου κόψιμο ο πασάς
κι υπαγόρευε το ράσο: «Σφάξε με αγά μ’ ν’ αγιάσω».

Οι εποχές, τα συμφέροντα, οι συμμαχίες, οι ρόλοι, οι καιροί, και τα κουστούμια αλλάζουν. Η ουσία...παραμένει πάντα η ίδια.

Ολαρία - ολαρά, γύρω - γύρω τα παιδιά,

ο μαρκήσιος Ντε Σαντ μ’ ένα χίπη,

ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά,

ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη

κι η παρθένα με τον σατανά....


Σήμερα τα παιδιά του ...Λαού, θα γεμίσουν δρόμους, πλατείες και ηρώα παρελαύνοντας. Δάφνινα στεφάνια θα κατατεθούν σε ...Αγνώστους. Αγνώστους στρατιώτες, αγνώστους αγωνιστές, αγνώστους ήρωες, αγνώστους σκοτωμένους.

ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ την εικόνα ομοιόμορφα ντυμένων παιδιών και εφήβων να περπατάνε στοιχημένα εν-δυο, ένα στο αριστερό....Και ΛΑΤΡΕΥΩ την αποδόμηση, την διάβρωση, τον κλεφτοπόλεμο που τα ίδια τα παιδιά κάνουν στις ...παρελάσεις.

Λατρεύω την εικόνα των δεκαεξάχρονων μπουμπουκιών που βιάζονται να ανθίσουν. Λατρεύω την εικόνα των κοριτσιών στην ηλικία που ανακαλύπτουν την σεξουαλικότητα τους, λατρεύω τα μίνι τους μέχρι τον αφαλό, λατρεύω τα λευκά ορθάνοιχτα στο στήθος, πουκάμισα τους, λατρεύω το ...εν-δυο με το δεκάποντο. Λατρεύω την εικόνα των αγοριών με τα μπλουτζηνς, τα μισοβγαλμένα απο το παντελόνι πουκάμισα και τα πολύχρωμα σταράκια τους που χαβαλεδιάζουν με ...βήμα βγαλμένο από τη λούφα και παραλλαγή.

Πάνω στην ξύλινη εξέδρα, σανίδι θαρρείς σουρεαλιστικής παράστασης με τίτλο «η δημοκρατία τους», υπουργοί, δημαρχαίοι, νομαρχαίοι, προεστοί, παπάδες και παρατρεχάμενοι της εκάστοτε Εξουσίας, περιμένουν καθιστοί να τους αποτίσουν ...χαιρετισμό υπακοής και πειθαρχίας οι ...παρελαυνοντες νεολαίοι.

Κι εγώ, ...Κοτζαμπάσηδες μου, Πασάδες μου και σεβάσμιοι Δεσποτάδες μου, όσο κι αν τα ΜΑΤ,οι μπάτσοι κι οι ασφαλίτες σας, παλευουν να μην φθαρεί η φιλοτεχνημένη εικόνα σας στα δελτία των 8, μια ελάχιστη αλλά τόσο ανακουφιστική βεβαιότητα έχω. Κι αυτή την ελπίδα που αφήνομαι να την ζήσω ως βεβαιοτητα, ας την εκφράσω σήμερα ...επετειακά, παραφράζοντας* τον γιο της καλογριάς... «τις δυνάμεις τους τις ζυγιάζουν, ο μπούτζος τους είναι ψηλά».

Αυτοί που σήμερα ...παρελαύνουν, αύριο θα προελαύνουν...


*Γιατρός προς τον φυματικό Καραϊσκάκη: Στρατηγέ μου, οι δυνάμεις σου έχουν πέσει πολύ.

Καραϊσκάκης: Ο μπούτζος μου έπεσε ωρέ, όχι οι δυνάμεις μου.

9 σχόλια:

kanaliotis είπε...

Κάπου στη μέση της ανάγνωσης σκέφτηκα το τραγούδι που σου αφήνω. Σκέψου πως ένοιωσα όταν είδα την τελευταία σου πρόταση.

http://www.youtube.com/watch?v=r6UvXnOO1u4

katerina είπε...

Αχ βρε Καναλιώτη, εξαιρετικό!!!!
Και τι μου θυμισες,ειχα ξεχάσει και την ταινία του απιστευτου Καλογερόπουλου-κορυφαία σκηνή η σκουπιδιάρα- αλλά και το τραγούδι... ΚΟΡΥΦΑΙΟ

Ποτέ μου δεν καταλαβα γιατί μαθαινουν στα παιδιά αυτη την αποστεωμένη και καθωσπρεπιστικη ιστορία. Και αντί να γινεται ο τηλεοπτικός χαμός ειτε γιατί η Ιστορία ειναι γραμμενη πιο εθνοκεντρικά ειτε γιατί ειναι προσανατολισμένη πιο πολύ στο φάντασμα του έθνους- αναλογα με τις υστερίες που χρειαζεται να εξυπηρετησει κάθε φορά και σε κάθε εποχή- άλλες οι προτεραιότητες της ρητορικής "Η Ελλαδα ανηκει στους Έλληνες", και άλλες οι προτεραιοτητες της ρητορικης της παγκοσμιοποιησης,τουλάχιστον ας μην την ...εξευγενιζουν τόσο.

Λόγω της επετειου άκουγα χθες μια εκπομπή για το αν έγινε σφαγή στην Τριπολιτσα. Λες και εχει κανείς αμφιβολία ότι ασφαλώς και έγινε ή το ακομα χειροτερο λες και οι επαναστασεις γινονται μεταξυ πρωτου και δευτερου πιατου,άντε λίγο πριν το επιδόρπιο.

Δεν θυμαμαι καν τι έμαθα στο σχολείο. Αμφιβάλλω κι αν έμαθα κάτι. Κι όταν ειδα και την σχολική Ιστορία της κόρης μου ...φρικαρισα.

Αν όμως δεις απο μπροστάπρος τα πισω, αν ξαναδεις το 41-45, το 45-49 ,και μετά γυρισεις ...πισω, να δεις το ανταρτικο των καπεταναιων, να αποδεχτείς ότι και οι Μαυροκορδάτοι,κι οι Ζαιμηδες και οι Μαυρομιχαλαιοι,κι ο Κολοκοτρωνης,κι ο Καραισκάκης καιο Κωλέτης ... δικοι σου ειναι,όσο δικός σου ήταν και ο "Γερος της ...δημοκρατίας", κι αν πας ακόμα πιο πισω στη Γαλλική Επανασταση, στο Μετερνιχ,αρχιζεις να καταλαβαινεις και το πως και το γιατί. Κι ίσως μετά καταλάβεις και την προβολή όλων αυτών στο μέλλον.

Με αφήνει παγερά αδιαφορη αν μιλαγαν ελληνικά,αρβανιτικα ή ...γαλλικά. Κι αν κάποιοι θεωρουν τον Θουριο του Ρηγα εξαιρετικά σημαντικό, προσωπικά θα μεινω στο Φυσικής Απανθισμα. Εκεινος ηξερε ότι τα γραμματα είναι ...αρματα. Εμεις το ξεχασαμε

Υ.Γ. Μακάρι αν διδασκόταν ακόμα στα δημοτικά το Φυσικής Απανθισμα και όχι όλες αυτές οι βλακειες και οι ...δηθεν μοντερνιες που διδασκουν στα παιδιά περι φυσικών επιστημων. ίσα για να μην μάθουν ποτε, τίποτα.

katerina είπε...

Αντιγραφω τους...στιχους,και θυμιζω την ...φιλολογία και την παραφιλολογία για τον άλλον μεγάλο μας,τον Αρη...

Άκου ρε γιε της Καλογραιάς,
ο φίλος σου είμαι ο Πανουργιάς
και το δεξί σου χέρι
κι εκείνος που καλύτερα
απ' ολουνούς σε ξέρει.

Λένε πως παίζεις με χανουμάκια,
με τουρκοπούλες και Καλογραιές
και σ' αραδιάζουνε βρισιές.
Πως μπαινοβγαίνεις στους μαχαλάδες,
με ντερβησάδες στήνεις χορό
και με ρωτάν και τι να πω;

Λένε πως έχεις αλισβερίσι,
μ' Αλή Πασάδες κάνεις χωριό
και σε ρωτάω τι να τους πω.

Πες τους ρε φίλε Πανουργιά,
(ορέ) έχω στον πούτσο μου βιολιά,
έχω και τουμπερλέκια
κι όπως γουστάρω τα βαρώ
και σπάω τα ζεμπερέκια.

Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω
και αν αργήσω δώσ' τους κι αυτό,
είναι τ' αρχίδια μου τα δυο.

Όπως στα λέω να τους τα γράψεις,
όπως στα λέω να τους τα πεις,
Καραϊσκάκη σεβνταλή,
Καραϊσκάκης μπεσαλής.

Καραϊσκάκης γεια χαρά,
γεια σου ρε γέρο του Μοριά
και γεια που σ' αγαπάνε.
Γεια τους που δε λυγίζουνε
και που δεν προσκυνάνε.

Λένε για μένα τα καρακόλια,
άκου τι λένε να μη γαμεί,
μίλα κι εσύ ρε Θοδωρή.

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Κολοκοτρώνης και Γιωργής,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.

Γεια σου Ανδρούτσο, γεια χαρά,
γεια σας παιδιά μου αητόπουλα,
που 'χετε αητό πατέρα
κι όποιος δε με κατάλαβε,
τότε ας μας κάνει αέρα.

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Ανδρούτσος,Γιώργης, Θοδωρής.

Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
Ανδρούτσος, Γιώργης, Θοδωρής.

Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
μαζί τους είμαστε κι εμείς
μαζί σας είμαστε κι εμείς.

kanaliotis είπε...

...το οποίο το έκανα ποστ
http://kanali.wordpress.com/2011/03/25/poytsosmeviolia/



Όσο για την Τριπολιτσά ποιός μπορεί να πει οτι δεν έγινε σφαγή;
Άλλωστε υπάρχουν στίχοι στον εθνικό μας ύμνο αφιερωμένοι στο γεγονός:

35.Ἰδού, ἐμπρός σου ὁ τοῖχος στέκει
τῆς ἀθλίας Τριπολιτσᾶς·
τώρα τρόμου ἀστροπελέκι
νὰ τῆς ρίψῃς πιθυμᾷς.

36.Μεγαλόψυχο τὸ μάτι
δείχνει πάντα ὁπὼς νικεῖ,
κι ἂς εἴν' ἅρματα γεμάτη
καὶ πολέμιαν χλαλοή.

37.Σοῦ προβαίνουνε καὶ τρίζουν
γιὰ νὰ ἰδῇς πὼς εἴν' πολλά·
δὲν ἀκοῦς ποὺ φοβερίζουν
ἄνδρες μύριοι καὶ παιδιά;

38.Λίγα μάτια, λίγα στόματα
θά σας μείνουνε ἀνοιχτά.
γιὰ νὰ κλαύσετε τὰ σώματα
ποὺ θὲ νὰ 'βρῃ ἡ συμφορά!

39.Κατεβαίνουνε, καὶ ἀνάφτει
τοῦ πολέμου ἀναλαμπῆ·
τὸ τουφέκι ἀνάβει, ἀστράφτει,
λάμπει, κόφτει τὸ σπαθί.

40.Γιατί ἡ μάχη ἐστάθει ὀλίγη;
Λίγα τὰ αἵματα γιατί;
Τὸν ἐχθρὸ θωρῶ νὰ φύγῃ
καὶ στὸ κάστρο ν' ἀνεβεῖ.

41.Μέτρα! Εἴν' ἄπειροι οἱ φευγάτοι,
ὀποῦ φεύγοντας δειλιοῦν·
τὰ λαβώματα στὴν πλάτη
δέχοντ', ὥστε ν' ἀνεβοῦν.

42.Ἐκεῖ μέσα ἀκαρτερεῖτε
τὴν ἀφεύγατη φθορά·
νά, σᾶς φθάνει· ἀποκριθεῖτε
στῆς νυκτὸς τὴ σκοτεινιά!

43.Ἀποκρίνονται καὶ ἡ μάχη
ἔτσι ἀρχίζει, ὀποῦ μακριὰ
ἀπὸ ράχη ἐκεῖ σὲ ράχη
ἀντιβούιζε φοβερά.

44.Ἀκούω κούφια τὰ τουφέκια,
ἀκούω σμίξιμο σπαθιῶν,
ἀκούω ξύλα, ἀκούω πελέκια,
ἀκούω τρίξιμο δοντιῶν.

45.Ἅ, τί νύκτα ἦταν ἐκείνη
ποὺ τὴν τρέμει ὁ λογισμός!
Ἄλλος ὕπνος δὲν ἐγίνει
πάρεξ θάνατου πικρός.

46.Τῆς σκηνῆς ἡ ὥρα, ὁ τόπος,
οἱ κραυγές, ἡ ταραχή,
ὁ σκληρόψυχος ὁ τρόπος
τοῦ πολέμου, καὶ οἱ καπνοί,

47.καὶ οἱ βροντὲς καὶ τὸ σκοτάδι
ὀποῦ ἀντίσκοφτε ἡ φωτιά,
ἐπαράσταιναν τὸν ᾍδη
ποὺ ἀκαρτέρειε τὰ σκυλιά·

48.Τ' ἀκαρτέρειε. Ἐφαῖνον' ἴσκιοι
ἀναρίθμητοι, γυμνοί,
κόρες, γέροντες, νεανίσκοι,
βρέφη ἀκόμη εἰς τὸ βυζί.

49.Ὂλη μαύρη μυρμηγκιάζει,
μαύρη ἡ ἐντάφια συντροφιά,
σὰν τὸ ροῦχο ὀποῦ σκεπάζει
τὰ κρεβάτια τὰ στερνά.

50.Τόσοι, τόσοι ἀνταμωμένοι
ἐπετιοῦντο ἀπὸ τὴ γῆ,
ὅσοι εἴν' ἄδικα σφαγμένοι
ἀπὸ τούρκικην ὀργή.

51.Τόσα πέφτουνε τὰ θερι-
σμένα ἀστάχια εἰς τοὺς ἀγρούς·
σχεδὸν ὅλα ἐκειὰ τὰ μέρη
ἐσκεπάζοντο ἀπ' αὐτούς.

52.Θαμποφέγγει κανέν' ἄστρο,
καὶ ἀναδεύοντο μαζί,
ἀνεβαίνοντας τὸ κάστρο
μὲ νεκρώσιμη σιωπή.

53.Ἔτσι χάμου εἰς τὴν πεδιάδα,
μὲς στὸ δάσος τὸ πυκνό,
ὅταν στέλνει μίαν ἀχνάδα
μισοφέγγαρο χλωμό,

54.Ἐὰν οἱ ἄνεμοι μὲς στ' ἄδεια
τὰ κλαδιὰ μουγκοφυσοῦν,
σειοῦνται, σειοῦνται τὰ μαυράδια,
ὀποῦ οἱ κλῶνοι ἀντικτυποῦν.

55.Μὲ τὰ μάτια τοὺς γυρεύουν
ὅπου εἴν' αἵματα πηχτά,
καὶ μὲς στὰ αἵματα χορεύουν
μὲ βρυχίσματα βραχνά·

56.καὶ χορεύοντας μανίζουν
εἰς τοὺς Ἕλληνες κοντά,
καὶ τὰ στήθια τοὺς ἐγγίζουν
μὲ τὰ χέρια τὰ ψυχρά.

57.Ἐκειὸ τὸ ἔγγισμα πηγαίνει
βαθειὰ μὲς στὰ σωθικά,
ὅθεν ὅλη ἡ λύπη βγαίνει,
καὶ ἄκρα αἰσθάνονται ἀσπλαχνιά.

58.Τότε αὐξαίνει τοῦ πολέμου
ὁ χορὸς τρομακτικά,
σὰν τὸ σκόρπισμα τοῦ ἀνέμου
στοῦ πελάου τὴ μοναξιά.

59.Κτυποῦν ὅλοι ἀπάνου κάτου·
κάθε κτύπημα ποὺ ἐβγεῖ
εἶναι κτύπημα θανάτου
χώρις νὰ δευτερωθῇ.

60.Κάθε σῶμα ἱδρώνει, ρέει·
λὲς κι ἐκείθενε ἡ ψυχὴ
ἀπ' τὸ μίσος ποὺ τὴν καίει
πολεμάει νὰ πεταχθῇ.

61.Τῆς καρδίας κτυπίες βροντᾶνε
μὲς στὰ στήθια τους ἀργά,
καὶ τὰ χέρια ὅπου χουμᾶνε
περισσότερο εἴν' γοργά.

62.Οὐρανὸς γι' αὐτοὺς δὲν εἶναι,
οὐδὲ πέλαγο, οὐδὲ γῆ·
γι' αὐτοὺς ὅλους τὸ πᾶν εἶναι
μαζωμένο ἀντάμα ἐκεῖ.

63.Τόση ἡ μάνητα κι ἡ ζάλη,
ποὺ στοχάζεσαι μὴ πὼς
ἀπὸ μία μεριὰ καὶ ἀπ' ἄλλη
δὲν εἴναι ἕνας ζωντανός.

Ανώνυμος είπε...

και στην ιστορια κριση και στην ιστορια κενο και στην ιστορια ανικανοι να παραγουν ενα υποτυπωδες ιστορικο εργο και να πουν μια αληθεια

΄" ...οι περισσοτεροι ,Ελληνες και Αλβανοι ,που πολεμουσαν για την ανεξαρτησια απο την Πυλη , ηταν μωαμεθανοι και οχι χριστιανοι , η μαλλον , για να το πουμε καλυτερα,ησαν μωαμεθανοι και λιγακι χριστιανοι . Το ιδιο και ο Αλης ως μπεχτατζης . Αυτο ομως δημιουργουσε σοβαρο προβλημα στις δυο αντιμαχομενες δυναμεις , Αγγλια και Ρωσια , οι οποιες σαν χριστιανικες δυναμεις δεν ενομιμοποιουντο να μαλωνουν για μια μωαμεθανικη περιοχη . Οι Ρωσοι προσπαθουσαν να προαγαγουν την "ορθοδοξη" διασταση των πραγματων , ενω οι Αγγλοι δια του πρωτου δανειου (του οποιου το μεγαλυτερο μερος εμεινε στο Λονδινο ) φροντιζουν να υποθηκευσουν τα μελλουμενα .Στον επακολουθησαντα εμφυλιο πολεμο το επιδιωκτεον ειναι να εξαφανισθη ο μωαμεθανικος χαρακτηρας του επαναστατημενου σωματος . Οι σφαγες και οι κολυμπηθρες δουλευουν ταυτοχρονως . Αυτο διηρκησε μεχρι το 1824 (η πρωτη δοση του εμφυλιου δηλαδη), αλλα ηδη μεχρι το 1822 ειχε αποδυναμωθη πληρως η κυριαρχια της Πυλης . Κεντρο της αγγλικης πολιτικης -υπο τον Μαυροκορδατο-ειναι το Μεσολογγι. Η Πυλη στελνει τον ρεσητ πασα (αλβανικης καταγωγης και γυο ορθοδοξου παπα) και τον επισης αλβανικης καταγωγης Ιμπραημ της Αιγυπτου αλλα η αρχιστρατηγια των ελλαδικων δυναμεων ανατιθεται σ'εναν αξιωτατο στρατηγο , τον Καραισκακη , αφου προηγουμενως επιχειρειται να ανατεθει σε εναν ασημαντο στρατιωτικο , και μαλιστα του ναυτικου (!),τον Σκουρτη (θα ιδουμε γιατι). Ο Καραισκακης δεν ειναι κατευθυνομενο προσωπο , ενω συνεχεια καταγει νικες . Αυτα ειναι επαρκη στοιχεια για να αποτελη τον στοχο των πιο βρωμικων συκοφαντιων του Μαυροκορδατου , ο οποιος τον κρατουσε μακρυα απο τις επιχειρησεις και τον εβαλε σ'αυτες ο Κωλεττης. Εν τω μεταξυ ο επιζητουμενος χριστιανικος χαρακτηρας του κρατους ειχε ηδη προκυψει και στις 23 Μαρτιου 1826 ειχε συμφωνηθη στο αγγλορωσικο πρωτοκολλο της Πετρουπολεως οτι μπορουσε να δημιουργηθη καποιο "ελληνικο κρατος". Το κρατος συνεπως αυτο επρεπε να προκυψη ως προιον της διπλωματικης δραστηριοτητας των μεγαλων δυναμεων και οχι προφανως δια των εαυτου δυναμεων .Εν τω μεταξυ ετιθετο και το ταυτοχρονο προβλημα της πληρους αποδυναμωσεως της ναυτικης παρουσιας της Πυλης στην Μεσογειο.
Επρεπε συνεπως να επιτευχθουν με μια "κινηση" και οι δυο αυτοι σκοποι .
Το προβλημα ομως το χαλουσε η ικανοτητα του Καραισκακη . Και ενω στρατιωτικως ολα πηγαιναν καλα, λιγους μηνες μετα το πρωτοκολλο της Πετρουπολεως διοριζονται μυστηριωδως -τη μεσολαβησει του Μαυροκορδατου βεβαια,- ο μεν σερ Ριτσαρντ Τσωρτς αρχιστρατηγος των κατα ξηραν ελληνικων δυναμεων , ο δε Κοχραν ναυαρχος του στολου . Ο Κοχραν ηταν ενας αξιωτατος ναυτικος , εχω σπουδαιο εργο στην λατινικη Αμερικη , αλλα , παρατηρουν με θλιψη τα ελληνικα βιβλια , "δεν επεδειξεν ιδιαιτερας ικανοτητας και ως ναυαρχος του ελληνικου στολου".
Μα το προβλημα του Κοχραν ηταν ακριβως αυτο , να μην επιδειξη...
Εν τω μεταξυ το ολον σχεδιο των πραγματων εξηρτατο απο μια πολυ σπουδαια μαζικη μαχη ' απο την μαχη εναντιον του Ρεσητ Πασα (Κιουταχη) , που ειχε καταλαβει ολη την Αττικη και την Αθηνα .
Σ'αυτη τη μαχη επρεπε οπωσδηποτε να νικηση ο Κιουταχης , διοτι αλλως πως εχανε το νοημα του το πρωτοκολλο της Πετρουπολεως. Αυτο ομως ευκολο καθολου δεν ηταν, διοτι τον Κιουταχη , παρα την σπουδαια στρατηγικη του ευφυια , τον ειχε ηδη ο Καραισκακης προ της μαχης νικημενον , με τους αποκλεισμους και τις καταστροφες των ανεφοδιασμων του.
Αλλη λυση συνεπως δεν υπηρχε 'πεθαινει λοιπον ξαφνικα ο Καραισκακης την παραμονη της μαχης , "βληθεις απο αδεσποτη σφαιρα",και την αλλη μερα ο σερ Ρ.Τσωρτς οδηγει τον ελληνικο στρατο (στον Αναλατο) στην ολικη καταστροφη . Απο εδω και περα, αρα, οι ελληνες , με μεγαλο ποθο για "ελευθερια" αλλα χωρις στρατο δεν ειναι δυνατον παρα να χρηζουν διαρκως "προστασιας"...

συγνωμη για το μακρος του κειμενου αλλα παρασυρθηκα ,δεν το ξανακανω
γιωργος.

Swell είπε...

Τι μου άρεσε: Κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης χθες στη Σύρο, όταν οι παρελαύνοντες μαθητές έφτασαν μπροστά στους "επισήμους" έστρεψαν το κεφάλι στην αντίθετη πλευρά!

celin είπε...

Γιωργο,πολυ ωραια κ διδακτικα ολα αυτα που εγραψες.Απο τοτε μας υποθηκευαν το μελλον οι καριοληδες.
Κ απο τοτε τους σιγονταριζαν οι ντοπιοι προσκυνημενοι.

Κατερινα κ Καναλιωτη,ακουσα αυτο το τραγουδι πριν λιγες μερες,νομιζω οτι βγηκε τη καταλληλη εποχη.
Να πω οτι δε μου σηκωνεται η τριχα καγκελο,οταν το ακουω;ψεμματα θα ειναι..

Ανώνυμος είπε...

φιλε celin ειναι ενα αποσπασμα απο το βιβλιο του γερασιμου κακλαμανη "το ανατολικο ζητημα σημερα "

Ανώνυμος είπε...

Poly dynato keimeno. Ligo diskolo alla poly kalo.