Το Αφροδιτάκι και ο ...Τάκης

Και στα έλεγα Αφροδιτάκι μου, ναι εσένα, εσένα που χασκογελάς παριστάνοντας την θιγμένη.

Πάμε σε μια συναυλία του Μίκη, να ευφρανθεί η καρδιά μας, να σηκωθεί το ...φρόνημα, σου έλεγα... Όχι, εσύ να με σέρνεις να κατανοήσω τις σοδομικές τάσεις του συχωρεμένου του Φασμπιντερ, να με σέρνεις να χειροκροτώ τις εξυπνάδες του Βέντερς, και να σου ο Στέρνμπεργκ, και άντε Φριτς Λανγκ και Χέρτζογκ μόνο τους κουβάδες τα ποπ κορν που καταβροχθίσαμε στις κινηματογραφικές αίθουσες να είχαμε, να κατι τις απο το χρέος μας θα το ξεπληρώναμε... Ασε εκεινες τις ζωές των άλλων. Τι κλάμα, τι συγκίνηση, τι συναίσθημα... Ευτυχώς που έχουμε και τις ζωές των άλλων, γιατί προφανώς οι δικές μας ...είναι ανύπαρκτες.

Σου έλεγε Αφροδιτάκι μου η προγιαγιά, με ελαιόλαδο αγνό να αλείφεσαι κόρη μου, βελούδο το δέρμα, χέλι το κορμί και εσύ να λες ότι κολλάνε οι τρίχες του Τάκη πάνω σου και σιχτιρίζεις -τον Τάκη πάντα τον σιχτίριζες, αλειμμένη δε, με το αγνο παρθένο ελαιολαδο του κουμπάρου απο την Καλαμάτα, ειχες και τις τριχες του Τάκη να σιχτιριζεις. Και να σου οι Νιβεες, και να σου οι ασπιρίνες ...για τον πονοκέφαλο.

Ναι έχω πονοκέφαλο Τάκη μου.

Αχ, Αφροδιτάκι μου, πλουσια έγινε η Bayer για να πεισεις εσύ τον Τάκη για αυτούς τους πονοκεφάλους σου. Ετσι φτιαξαμε το ανταγωνιστικό πλεονεκτημα της Γερμανικής οικονομίας, επειδή εσύ δεν καθόσουνα στον Τάκη. Που ειχε και Μερτσεντες που τόσο σε είχε συγκινήσει κάποτε. Η Μερτσέντες... ο Τάκης ο νεοέλλην, πάλι ποτέ δεν τα κατάφερε να σε συγκινήσει.

Και τώρα Αφροδιτάκι μου, ακουσον ακουσον να μας λένε και απατεώνες. Και αντί να σε κάνουν μπρελοκάκι, γκατζετάκι, αναπτήρα, να σου φοράνε και μια φουστανέλλα οι συμπατριώτες, κάτι τις τέλος πάντων αμιγώς ελληνικό για να πουλάνε τα βυζάκια σου στις Αμερικάνες με τα ροζ καρώ παντελόνια, τους Γερμανούς με τα πι, και στους Γιαπωνέζουw με τις Nikon, σε κανένα παγκάκι έξω από κανένα Μουσείο, αυτοί οι Ουνοι, να σε βάζουν να κάνεις άσεμνες χειρονομίες.

Εσένα Αφροδιτάκι μου, που την σεμνότητα σου έχουν να την ιστορούνε οι αιώνες. Παντρεμένη με εκείνο τον σακάτη τον προλετάριο τον Ηφαιστάκη, που το έκανε και ...Τάκης τρομάρα του, πήρε και Μερτσέντες, γλίστραγε και στο ελαιόλαδο και γούσταρε και τις Νιβέες.

Τι πολέμους σου καταλογίσανε, τι ασωτείες, αμ εκείνος ο Λουκιανός τι έλεγε πια για τον κώλο σου. Ευτυχώς μου που σε πούλησε και εκείνος ο Έλληνας μπιρ παρά, 300 γρόσια και να είπαμε να ησυχάσει το κορμάκι σου, εκεί στα Παρίσια.

Αμ δε, Αφροδιτάκι μου. Ο Έλλην έγινε Μουσουλμάνος. Τα πήρε στο κρανίο γιατί λέει σήκωσες το δάχτυλο σε ένα γερμανικό περιοδικό που χρησιμοποιούν οι Γερμανοί για τις ατελείωτες ώρες δυσκοιλιοτητας που ξοδευουν στην τουαλέτα...ένεκα η πατατοφαγία.

Και εμεις, οι “συμπατριώτες’ σου... σαν να ήσουν ο Μωάμεθ Αφροδιτάκι μου. Ο Ηφαιστάκης Πετσάλνικος έγινε τουρμπο και αποφάσισε να υπερασπιστεί την τιμή σου. Τι σου έμελλε Αφροδιτάκη μου, ο Ηφαιστάκης Πετσαλνικος...να υπερασπιζεται την τιμή σου!!!! Κάλεσε λεει τον Γερμανό Πρέσβη και το τι του έσουρε, ουτε ο Αριστοφάνης τέτοιο λεξιλόγιο.

Αμ ο Ηφαιστακης Πάγκαλος; Αυτός πάλι ύψωσε το αγαλματένιο κορμί του και φοβήθηκε το ...Σύμπαν. Σου λεει η κ. Μέρκελ που λατρευει τα αγαλματενια κορμιά και οι φημες λένε ότι γουσταρει και τα ...περιεργα (α, γουστα ειναι αυτά, εδώ γουσταρει τα ξυνολαχανα), έχει κλειστεί στην κρεβατοκάμαρα με την dvd με την συνεντευξη του Πάγκαλου και περνάει τις πιο ηδονικές στιγμές της ζωής της. Τωρα να σου πω και για τον Ηφαιστακη Κακλαμάνη, τον Δημαρχο...

Αστα κοπέλα μου, άστα Αφροδιτάκι μου, μεινε εσύ στα Παρίσια και πιες και ένα ποτηρι κρασί εις υγείαν του κακού μας γουστου. Ομορφιά μου, αντί πια να μας ενώνει η ομορφιά σου, μας ενώνει (...τους ενώνει) ο ....αγώνας μας να υποστηρίξουμε την τιμή και την παρθενιά σου....Αυτό που ήξερες εσυ για Ελληνες... ΤΕΛΕΙΩΣΕ. Μόνο κάτι σφιχτοκώλληδες Γερμανοί το πιστεύουν πια. Ευτυχώς!!!!!