Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Η Άγια Καψούρα...

Λέξεις αμετάφραστες. Λέξεις χωρίς συνώνυμα. Λέξεις χωρίς ερμηνεία. Καψούρα, ντέρτι, λιώμα... Λέξεις που κάθε περιγραφή, θα τις αδικήσει.
Τι είναι η καψούρα;
Είναι έρωτας η καψούρα; Όχι... δεν είναι.
Στον έρωτα υπάρχουν δύο, η καψούρα είναι το πιο μοναχικό συναίσθημα στον κόσμο.
Μοναχικό όσο και το ζεϊμπέκικο.
Ο Έρωτας είναι ταγκό. Η Καψούρα ειναι ζεϊμπέκικο
Αυτό το ζεϊμπέκικο της στροφής, του χασίματος, εκεί που ανοίγεις τα χέρια να σταυρωθείς, εκεί που ανοίγεις τα χέρια να πετάξεις. Εκεί που σκύβεις να γίνεις ένα με το χώμα, εκεί που σηκώνεσαι να γίνεις ένα με τον ουρανό. Είναι το πιο γρήγορο κοίταγμα από το κάτω στο πάνω και πάλι από την αρχή. Είναι εκεί που το κορμί σου, τόξο, χορδή, σκοινί να ενώνει το χώμα με τον ουρανό. Χωρίς καθορισμένα βήματα, τα βήματα του καθενός, ο πιο άναρχος, ο πιο λυτρωτικός χορός. Ο χορός της Άγιας Καψούρας.

Καψούρα είναι η Αγια Ανάγκη σου να πονέσεις. Καψούρα είναι η Αγια Ανάγκη σου, να γίνεις λιώμα, χώμα, λιάδα... Καψούρα είναι να ζητάς απεγνωσμένα να πιάσεις πάτο, να βουτάς, να τον ακουμπάς τον πάτο, να γεύεσαι την στιφάδα του, και μετά να πετιέσαι ψηλά, με αυτόν τον αναστεναγμό κραυγή, που σε ξεσκίζει και σε γιατρεύει.

Καψούρα είναι το χάσιμο. Για ποιον; Γιατί; Και τι σημασία έχει;
Καψούρα είναι το έργο. Ο Άλλος, ο όποιος Άλλος, ίσα το σκηνικό για να ζήσεις το ...έργο σου. Για να ζήσεις αυτή την Αγια Δυστυχία, μια Αγια Δυστυχία που λάμπει.

Η καψούρα συμπυκνώνει το ανεκπλήρωτο της ζωής, της στιγμής, της ανάγκης. Ο έρωτας έχει πρόσωπο. Η καψούρα ...δανείζεται ένα πρόσωπο. Άλλο κάθε φορά.

Ο έρωτας τελειώνει. Η καψούρα ποτέ.
Ο έρωτας έχει αρχή, μέση, τέλος. Ο έρωτας είναι καραμέλα. Τον πιπιλάς, τον γλύφεις, τον εξαντλείς, τον φτάνεις στο τέλος κρατώντας την γλύκα της επίγευσης ή τον φτύνεις γιατί σε λίγωσε.
Η καψούρα είναι άναρχη...και άπειρη. Η καψούρα, δανείζεται πρόσωπα, τα χρησιμοποιεί, τα κάνει μαχαίρια με την λάμα προς τα μέσα, κατεύθυνση τα σωθικά σου. Να νοιώσεις την λιποθυμιά της αιμορραγίας, να νοιώσεις τον πόνο του λαβώματος, να νοιώσεις την γλυκιά στιφίλα του αίματος σου.

Άμαθη στο αλκοόλ, άμαθη στο τσιγάρο, κοιτάς πως πίνουν, κοιτάς πως καπνίζουν και τους μιμείσαι όσο καλύτερα μπορείς. Όσο καλύτερα σου επιτρέπει το άμαθο 18χρονο στομάχι σου, τα πεντακάθαρα γυαλιστερά 18χρονα πνεμονια σου. Σκηνικό... Μποζουκομάγαζο Παριζιάνα... Παραλία Τσαούση ...Πάτρα. Καλλιτέχνες... διεθνώς άγνωστοι. Ορχήστρα αλλού, φωνές αλλού για αλλού, Καψούρα ...παντού.

Το ξημέρωμα σε βρίσκει στο κρεβάτι της φοιτητικής σου γκαρσονιέρας, ενός δώματος στον 7ο όροφο μιας άθλιας πολυκατοικίας στο τέρμα της Γούναρη. Αλλα το δωμα έχει πιάτο την θάλασσα του Πατραϊκού, καράβι που αρμενίζει. Και αρμενίζεις...

Το λάδι που σε είχαν ορμηνέψει να πιεις για να αντέξεις το πιωμα και τις μπόμπες, έχει πια απορροφηθεί, οι αλκοολικές αναθυμιάσεις σε κατακλύζουν, από το πρώτο σου αγορασμένο πακέτο σου χαμογελάει ειρωνικά η ξανθιά του santé, αναρωτιέσαι αν θα σε πλακώσουν πρώτα οι τοίχοι ή το ταβάνι. Στοιχηματίζεις για το ταβάνι. Το κόβεις για πιο γρήγορο, πιο επιθετικό.

Σέρνεσαι μέχρι το μπάνιο, παρακαλώντας, ικετεύοντας το στομάχι σου να σε υπακούσει επιτέλους και να ξεράσει... πίνεις νερό παλεύοντας να ποτίσεις την Σαχάρα που εξαπλώνεται και ερημοποιεί το μέσα σου, στηρίζεσαι στον νιπτήρα....και κοιτιέσαι στον καθρεφτη. Δύο. Εσύ και το είδωλο σου. Και ...καψουρευεσαι.... Το καψουρευεσαι!

Ανάβεις το πρώτο τσιγάρο για σένα, και όχι για τους άλλους, για πάρτη σου και όχι για το ντεκόρ σου,...και αποφασίζεις...
Θα ερωτευτείς πολλές φορές ή ...ποτέ. Έρωτες θα έρθουν ή δεν θα έρθουν, έρωτες θα φύγουν ή θα μείνουν.
Αλλά... καψούρα Κατερίνα, θα είσαι συνέχεια. Άναρχα. Άπειρα.

Cynical… στον Άγιο Τερλέγκα, στον ιερέα που διακονεί την Αγια Καψουρα. Πάμε να τα πιούμε, πάμε να στροβιλιστούμε, πάμε να πέσουμε και να σηκωθούμε, πάμε να λειωσουμε. Πάμε να κοινωνήσουμε στην υγειά της Άγιας Καψούρας.

Κι άμα λάχει συχωριανοί, σας κάνουμε και ρεπορταζ ...μετά. Ότι θα ...θυμομαστε. Ότι... θα έχει μεινει....απο ένα καψουροτραγουδο.

33 σχόλια:

apos είπε...

Πόσο σε νιώθω. Γονατιστός θα πάω να της ανάψω κερί της Αγίας.

cynical είπε...

Γεια σου Κατερινα, άναρχη, άπειρη, αθάνατη!

ΥΓ. Θα φερεις εσυ το λαδι, ή εγω; Έχω ενα πρώτης ταξης αγουρέλαιο!

gyristroula2 είπε...

Ήρθα κι εγώ στο μαγαζί για μια παραγγελιά: τους δρόμους του πουθενά με τον Μαργαρίτη, το δικό μου απόλυτο καψουροτράγουδο, το δικό μου κεράκι στη χάρη της...
http://www.youtube.com/watch?v=D_SV2VbSAZs&feature=PlayList&p=92E7663CCC73F58B&playnext=1&playnext_from=PL&index=69

de profundis είπε...

Α θα σας μαλώσω βγάλατε τα προσωπικά δεδομένα μου στη φορά,γιατι ποιος αλλος εκτόσ απο μένα θα σας ειχε περιγράψει τόσο καλά την αγία καψούρα.Διαβάζοντας την ανάρτηση ηταν σαν να ακουγα τον ευατό μου.

de profundis είπε...

Για να κάνουμε και λίγο γλωσσολογία ,κατα την άποψή μου,η οποία και φυσικά δεν σηκώνει αμφισβήτηση,η λέξη καψούρα είναι νεολόγισμός και χρησιμοποιείται αντι της ποιο βαριάς και ασήκωτης λέξης ΝΤΑΛΚΑΣ....

Στέργιος είπε...

Δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με αγίους. Να όμως που τα πράγματα έρχονται πολλές φορές τούμπα. Και είναι ανάγκη να τα «πεις» με έναν άγιο, στη δική του γλώσσα τη δική σου «εξομολόγηση». Δυσκολεύτηκα είναι αλήθεια. Κανένας άγιος δε με δέχονταν. Μέχρι που ήρθε ο ένας, ο διαφορετικός, ο Άγιος. Άγιος Τερλέγκας…. Θα με δεχτεί στη Εκκλησία της Αγίας Καψούρας… Έτσι μου ήρθε στο νου ένα τραγουδάκι… Δεν το τελείωσα και άφησα κάτι για μετά την «εξομολόγηση»!


Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
Βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό

Του λέω παππούλη τι ζητάς εδώ
Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
μου λέει, τέκνον κάνεις μέγα λάθος
εδώ είναι ο πόνος των ανθρώπων και το πάθος

Κοίταξε γύρω σου τρελούς και μεθυσμένους
(μου λέει εγώ τους αγαπάω) τους κολασμένους
αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις
Ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις

vague είπε...

Μπα..
Δε θα μείνει τίποτε απ' το καψουροτράγουδο. Είναι φτιαγμένο για να αναλώνεται ολοκληρωτικά και αν ποτέ τύχει να μείνει κάτι, αυτό είναι προγραμματισμένο σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να αυτοκαταστραφεί.
Είναι στη φύση της καψούρας να επιβάλλεται στα τραγούδια της και να τα κάνει σαν τα μούτρα της.
:))

elf είπε...

Εγώ, ευτυχώς είχα τη Βίλμα που μ' έριξε στη μπανιέρα. Με τα ρούχα, νομίζω.

Ζήτω τα λαϊκά κορίτσια!
Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικό!!!!!!!!

kimon είπε...

Ομολογώ πως μέχρι να διαβάσω την ανάρτησή σου δεν γνώριζα τη διαφορά.Κι εκεί που έλεγα ευτυχώς είμαι καθαρός, τώρα νιώθω καψούρης.
Με κατέστρεψες!
Υπέροχη ανάρτηση!

katerina είπε...

Απος μου, καλή σου μέρα.
Ναι, λαμπάδα στο μπόι της, της αξίζει.
Να την τιμάμε, να την εκτιμάμε όσο πολύ της αξίζει….

katerina είπε...

Γεια σου Κυνική μου, που ζωγραφίζεις πίνακες με λέξεις.

Έτσι χωρίς λάδι, ξεροσφύρι θα τη …κοινωνήσουμε. Σιγά που θα …νοθεύσουμε την …δόση μας.

katerina είπε...

Γυριστρουλα μου, προλαβαινεις. Τι είναι η Ανδρος 2 ωρες θάλασσα. Ελα μαζί μας να προσκυνησεις στην χάρη της και δεν θα μετανοιωσεις…

Αλλιως θα σου έρθουμε εμεις, καλοκαιρι, να τιμησουμε στο υπεροχο νησί τα ...άγια.

katerina είπε...

De profundis μου, η Άγια Καψούρα είναι γένους… πληθυντικού.
Ο καθένας μας νομίζει ότι είναι ότι πιο προσωπικο…για να ανακαλυψει, ότι τελικά ΟΛΑ είναι τόσο ίδια.

Κάποτε ένας φίλος μου που ήταν απολυτα σιγουρος ότι ειχε προβλήματα ψυχιατρικής φυσης, πηγε στον γιατρό. Πηγαινε ερχοταν, συνεδρίες και κόντρα συνεδρίες, και στο τέλος η μεγαλυτερη …απογοητευση. Του είπε ο Γιατρός… ειλικρινά λυπάμαι, έκανα ότι μπορουσα για να μην σας στεναχωρήσω, αλλά ειστε στον μέσο όρο… κατά την επιστημη, απολυτως καλα.

Και βέβαια έχεις δίκιο… (όχι ότι θα το αμφισβητουσα, αλλά όντως εχεις). Η σωστη λέξη είναι ΝΤΑΛΚΑΣ. Κολλαει το …πολυστροφο μυαλό μου, καμμια φορά καλέ μου φίλε.

katerina είπε...

Χα Στεργιε μου, …όχι σε εμενα αυτά. Εμεις είμαστε πολύ παλιοι γνωριμοι. Τα πηγαινες πάντα καλά με τους Αγίους. Και όχι δεν εννοώ …πολιτικά, εννοω σε ΚΑΘΑΡΑ προσωπικό επιπεδο. Και τους τιμούσες όπως τους έπρεπε, και τις θυσιες στους βωμους τους έκανες, και το κερί σου το άναβες στην Αγια Καψουρα… Αλλωστε αυτό σε κάνει και ξεχωριστό.

Το τραγουδι της Αρλέττας ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ. Πρέπει να κάνω μια αναρτηση με θέμα … αν θες να αγιασεις πρέπει να αμαρτησεις…
Στις ...αμαρτίες μας!!!

katerina είπε...

Riski μου, την καψουρα την επιλέγεις. ΠΑΝΤΑ.

Την κάνεις να κρατήσει…όσο την χρειαζεσαι. Μετα πραγματικά ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ. Αντε αν εισαι τυχερός, να κρατήσεις κάτι τις από την σταχτη της. Απλά για την αφηγηση της ζωής μας.

Τα καψουροτραγουδα γλυκεία μου Riski, είναι όπως και η καψουρα, ελάχιστης χρονικής διαρκειας. Μετα… άλλη καψουρα. Και πάλι από την αρχή…

katerina είπε...

Ελφακι μου καλη σου μερα.
Μα μόνο λαικά κορίτσια υπάρχουν… Όλα τα άλλα είναι απλή εικόνα, εικονα προς …πωληση.

Και ο καλυτερος τρόπος για να την ραγισεις, να βρεις για λίγες στιγμές το μεσα σου, είναι σε μια πιστα (επαρχιακής κατά προτιμηση) σκυλομαγαζου. Και μετα μπανιερα ή ότι άλλο ηθελε προκυψει. Σάμπως θυμασαι μετα;

katerina είπε...

Καλημερουδια Φοράδα μου. Πολλά φιλια. Με …καφέ ακόμα.

katerina είπε...

Κίμωνα καλη σου μέρα.
Μην φοβάσαι να …καταστραφείς. Αλλωστε οι όμορφοι άνθρωποι… όμορφα καιγονται.

Και υπάρχει βρε καλυτερη, πιο λαμπερή φωτιά από την μεγαλειωδη φωτιά της Αγιας Καψουρας;
Δυστυχώς …ξαναγεννιεσαι πολύ γρηγορα. Για να ξαναζητησεις …ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ, να ξανακαείς

Ανώνυμος είπε...

Το δικό μου καψουροτράγουδο είναι αθάνατο, ότι και να λέτε. Όποτε το ακούω (και μεταξύ μας το αποφεύγω) είμαι ανίκανη να αντισταθώ στα λίγα λεπτά απόλυτης παράδοσης στο συναίσθημα τούτο. Και η μέση μου πάντα κλαίει ακόμα και στα κρυφά, κοινωνεί τον Άγιο ρυθμό...
http://www.youtube.com/watch?v=1Kqm2pDOpXw&feature=related
Βλέπεις Κατερίνα για τους άντρες η καψούρα είναι ζεϊμπέκικο. Για τις γυναίκες, μάλλον κάτι τέτοιο (με το συγκεκριμένο βιολί και τη μικρή Μαρίκα συμπεριλαμβανομένων)...

NdN είπε...

Κατερίνα καλησπέρα,

Αναμνήσεις, από αυτες που καίγονται μαζί με τα πνευμόνια από το τσιγάρο μου ξύπνησαν οι αναρτήσεις σας. Ταξίδια ακόμα και με το αεροπλάνο για μία τέτοια βραδιά, για να "γιορτάσουμε" την Αγία. Μεγάλη η χάρη της.

kalo paidi alla... είπε...

και πάμε: οοολα τα όνειρα που κάααναμε εμείς τα έκανες συντρίμμια με τη μίααααα εσύ μου έκλεψες το γέεελιο μιας ζωής κι εγώ..μια άψυχη φωρογραφίαααα..
Πω πω για ουίσκια είμαστε πρωινιάτικα

Σιγαλας Μακαριος είπε...

καλώς σε βρήκα στον ιστοχώρο...

akrat είπε...

καλημέρα
δεν ήταν καθόλου κακή η ψυχούλα του κεινένου
μου άρεσε..

katerina είπε...

travellirious, έχει γένος η καψούρα;

Δεν νομιζω ότι έχει. Όσο ...γένος δεν έχει και η φωτιά. Ο χορός ειναι η έκφραση άυτής της φωτιάς...πιο θηλυκός ή πιο αντρικειος, ζητμα στιγμής, ζητημα του πάνω ή του κάτω. Ζητημα ...ψυχής, που εκεινη την ώρα το κορμί καλειται αν την εκπροσωπησει...

Δεν ειναι γλέντι η καψουρα. Ειναι σεβντας.

katerina είπε...

NdN μου, στο είπε και η Cynical. Κερνάμε.
Ε, δεν μπορουν να σε προσκαόύν δυο γυναικες και να αρνιεσαι...

Αφου τωρα εγώ ξέρω, εισαι gentleman... αλλά Σαλινικός gentleman, μπεσαλής. Δεν φανταζομαι να σε χαλασαν οι Λοντρες...

katerina είπε...

Αχ, αυτό το ...αλλά.

Μεταξυ μας καλά που το έχεις αυτό το "αλλα". Τα καλα παιδιά μπορεί να πηγαινουν ...στον Παραδεισο....
Αλλά ποιος θέλει να πάει στον Παραδεισο; Πάντως όχι εγώ...

katerina είπε...

Wishmaster, καλώς σε βρηκα και εγώ στο χωριο.

Μικρό γαλατικό το χωριό...γεματο Ρωμαιους που ντυνονται Γαλάτες.
Εσυ ...Γαλάτης original;

katerina είπε...

ακρατ καλη σου μέρα.
Καψουρα χωρίς ψυχαρα γινεται;
όσο αυγολέμονο χωρίς αυγα...

Ανώνυμος είπε...

Α, με παρεξήγησες θαρρώ Κατερίνα μου. Γένος η καψούρα σαφώς και δεν έχει. Η έκφρασή της καμιά φορά μεταβάλλεται ανάλογα το γένος...Αυτό εννοούσα.. Δηλαδή, η καψούρα, ο νταλκάς που θα εκφράσει ένας άντρας με ένα ατόφιο, βαρύ ζειμπέκικο απ αυτά που χορεύεις για πάρτυ σου και σχεδόν κλαις, δύκολα θα εκφραστεί από μια γυναίκα με τον ιδιο χορό...Όχι και απίθανο, απλά - πιο δύσκολο. Απ' την άλλη είχα δει παλαιότερα στο χωριό μια γυναίκα πατημένα 60 με περιττά κιλά και σπασμένο δέρμα, μες την ομορφιά της αλήθειας της όμως, να λικνίζεται με τα μάτια κλειστά στο ρυθμό ενός τέτοιου κομματιού. Και ποιός μίλησε τότε για γλέντι;... Για κλάμμα μιλάω κ εγώ, με δάκρυα που αναβλύζουν όχι μόνο από μάτια αλλά και από κάθε πόρο του σώματος...

katerina είπε...

Traverilious καλη σου μέρα.
Λιγα χρόνια πριν "απαγορευόταν" στις γυναικες να χορέψουν ζειμπεκικο. Μονο στις χηρες ...επιτρεπόταν.

Για όλες τις άλλες..
Ήταν ο λεβέντης, ο άντρας που θα σηκωνε το ...φορτίο του ζειμπεκικου. Την δυναμη του, την απογνωση του.
Ήταν ντροπή, φτυσιμο και προδοσία, στον άντρα σου, στον συντροφο σου, να σηκωθείς...

Πάντως ...τρελαινομαι, λεινω να χτυπάω παλαμακια, εκει στα πατωματα, στον Λεβέντη, που σηκώνει το βάρος του φορτίου μου.

Στα πατωματα ...ξαλαφρωμενη, στην υγειά και στην μαγκιά του

Odyssey είπε...

Μιλούν οι ειδικοί (είναι άνδρες, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, πόρνες, χρήστες καλών υπηρεσιών κλπ):
- «Είναι πολυγαμικά ζώα και θέλουν μπουφέ».
-«η άνθηση των διαφόρων “ειδών” πορνείας, από τον παραδοσιακό οίκο ανοχής στα ακριβοπληρωμένα κολ γκερλ, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια σχετίζεται με τη λεγόμενη μαζική και καταναλωτική κουλτούρα της εποχής μας. Το σεξ έχει εμπορευματοποιηθεί πλήρως και φυσικά η πορνεία έχει αποκτήσει κοινωνική διαστρωμάτωση. Όσο ανεβαίνει το κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, αλλάζει και ο χώρος».
-έτσι μπορούν να καλύψουν ή έστω να συμπληρώσουν κάποια κενά στον γάμο ή τη σχέση τους στις μεγαλύτερες ηλικίες
-οι άνδρες επιλέγουν να έχουν τέτοιες σχέσεις γιατί δεν απαιτούν πολλά πολλά

(Η καψούρα είναι άλλο, αλλά δεν αποκλείεται να συμβαίνει κι ...εκεί)

Ανώνυμος είπε...

εσυ κατερινα ποια εισαι;