16 ευρώ

Αυτόν τον καιρό, διάβασα, είδα και άκουσα τόσες “απλές αλήθειες”. Έπιανα τον εαυτό μου να συμφωνεί ή να μπορεί ...εν δυνάμει να συμφωνήσει με όλες. Και ταυτόχρονα με καμία.
Ένας ολόκληρος κόσμος με «απλές αλήθειες», με δικούς μας και με εχθρούς, με στρατόπεδα, με ηρωικούς αγωνιστές και με προδότες.
Ταλιμπάν και ταυτόχρονα κωλοτούμπες της άποψης. Μίζεροι και οι δύο. Φτωχομπινεδιάρηδες και οι δύο. Αυτάρεσκα παγώνια.

Δεν υπάρχει απλή αλήθεια. Απλή αλήθεια είναι η ιδεοληψία του καθενός. Άδεια πακέτα με γυαλιστερούς νάιλον φιόγκους ιδεοληψίας...Κάποιου για να πουλήσει το τομάρι του -σε μια «καλή» τιμή, και κάποιου άλλου, απλά για να αντέξει το τομάρι του-χωρίς τους χημικούς παραδείσους που του πρέπουν.
Κλείνω τα ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις, τις εφημερίδες, τα blogs.
Θέλω να κλείσω τα στρατόπεδα απέξω. Δεν θέλω άποψη, δεν έχω άποψη, μυθιστόρημα θέλω.

Το καλό με τα βιβλία είναι ότι κλείνουν το κόσμο απέξω. Το κακό με τα βιβλία είναι επίσης ...ότι κλείνουν τον κόσμο απέξω. Σελίδα 87; Πώς διάβολο έφτασα; Τι να χωρέσει ανάμεσα στην ίριδα του ματιού μου και στα κλειστά μου βλέφαρα. Πολύ πιο δύσκολο να ξεφορτωθείς ένα βιβλίο από το να το αποκτήσεις.

Χώνομαι στην πόλη μου. Χάνομαι στην πόλη μου. Την δική μου πόλη. Τους δρόμους μου. Τους δικούς μου δρόμους. Ακούω ιστορίες του δρόμου. Να ακούς τις ιστορίες των ...Άλλων. Σύνθετες αλήθειες....

Ο κ. Θ. δεν θα παραδώσει την επιχείρηση που πήρε από τον πατέρα του, στον γιο του. Ο γιος του έγινε γιατρός. Με 2 ευρώ αγοράζεις 5 μεγάλα, χοντρά κάστανα και την έννοια του να βρει όταν …γεράσει κάποιον να του πουλήσει την επιχείρηση. Μόνο ξένοι...Ξέρουν μωρέ οι ξένοι να ψήνουν κάστανα και καλαμπόκια; Ο γιατρός ζει κάπου στην Λάρισα ή ίσως σε κάποια άλλη πόλη σαν την ...Λάρισα, παντρεύτηκε, εκεί, θα του κάνει και εγγονό, αλλά κανένας τόπος δεν τον χωράει τον κ. Θ. εκτός από την αθηναϊκή γωνιά του.
- Έλα τώρα που δεν καμαρώνεις.
- Καμαρώνω, αλλά μου λείπει, δεν μπορώ εγώ εκεί. Μην ανάβεις τσιγάρο, φάτα τώρα που είναι ζεστά.
- Να αγοράσω ήθελα, όχι να τα φάω. Και θα μάθουν οι ξένοι να ψήνουν και κάστανα.

«Μπορείς να μου δώσεις ένα ευρώ, ένα εισιτήριο, η μεθαδόνη είναι ακριβή, πεινάω, πάρε μου ένα σουβλάκι».
Έχω τα κρύα κάστανα ακόμα στην τσέπη. Μαζί με το ευρώ.
-Δώσε μου άλλο ένα
-Υπάρχει rewriting στη ζωή; Υπάρχει ...τόμος δεύτερος; Υπάρχει ...«συνεχίζεται»;
-.....................

Καρότσι υπερπαραγωγή, να που ο ξένος κ. Θ. μου, έμαθε να κάνει και μαλλί της γριάς, ποπ κορν, έχει και γλειφιτζούρια κοκοράκι, αυτά τα κόκκινα της κανέλας, που λατρεύω. Θα μάθει να ψήνει και κάστανα. Και καλαμπόκια το καλοκαίρι.
- Γλειφιτζούρι κοκοράκι. Από που είσαι;
- Σενεγάλη.
- Έχω πάει.
-Ψέματα.
-Ναι σου λέω. Έβαλες και παιχνίδια, θέλω και τις μπουρμπουλήθρες.
- Τρια γιουρος.
- Και άλλο ένα κοκοράκι
- ok τρία γιουρος
- Ευχαριστώ και ..μπουλ μα σένε...

Δεν τα τρώω τα φιστίκια Αιγίνης, όπως δεν τρώω και τα κάστανα. Μόνο τα γλειφιτζούρια κοκοράκια λατρευω. Αλλά δεν αντέχω να χάσω την performance του ....ζεύγους. Το ζύγι με τα βαρίδια, τα πιο ευρηματικά προστυχόλογα που έχω ακούσει ποτέ, την υστερία του, ότι κάποιος του έκλεψε ...ένα φιστίκι, τις παρηγόριες και τα κουβαρνταλίκια της ...να τον ηρεμήσει, και να μαζέψει τους περίεργους. Ο Ροθ τα έχει πει, δεν τον πιστέψαμε. Πόσο πρέπει να τσακίσουμε τις ψευδαισθήσεις μας για λίγη γνώση; Απλές Αλήθειες... Αθωότητες...
- Δύο ευρώ...

Ξαναμπαίνεις στο αυτοκίνητο, στο σπίτι σου με τις ρόδες, στο σπίτι σου που σε ταξιδεύει στον κόσμο, στην πόλη, στον δρόμο. Ραδιοφωνο. Ειδήσεις... "αλήθειες" ...όχι άλλες "απλές αλήθειες". Μόνο αθωότητες.... «I have seen the writing on the wall.... All in all it was just bricks in the wall», πιο δυνατα, πιο μπάσα.

Στο φανάρι που σταματάς κάθε εργάσιμη μέρα, με ένα ευρώ αγοράζεις...όπως κάθε μέρα, από τον κύριο Γ. ένα πακέτο χαρτομάντιλα. Πολλοί του δίνουν και 20 λεπτά. Και στα 20 λεπτά, ο κ. Γ. το πακέτο τα χαρτομάντιλα θα το δώσει. Στα 10 λεπτά απλά επιστρέφει τα χρήματα και πάει να πουλήσει χαρτομάντιλα στον επόμενο. Με ένα καφέ των 5 ευρώ ακούς μια ιστορία. Για μια ξανθή μπατσίνα που την άφησαν λέει, να φυλάει μία κορδέλα για να κλείσει την κίνηση. Τον έδιωξε. Της είπε άσε θα μείνω να σου κάνω παρέα. Είχε λέει επεισόδια στο κέντρο. Τα γνωστά, λέει ο κ. Γ. και σηκώνεται να βάλει το μπουφάν του. Μετά θέλεις και άλλη ιστορία. Αλλά... τις ιστορίες ο κ. Γ. δεν τις πουλάει, μόνο χαρτομάντιλα. Άλλη μέρα, άλλο σούρουπο.
- Παίρνεις κάθε μέρα, τι τα κάνεις τόσα χαρτομάντιλα, με ρωτάει φεύγοντας.
- Τίποτα. Δεν ξέρω. Τα αφήνω στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, του απαντάω.

Από τα αποκόμματα των εφημερίδων και τα υπολείμματα της μνήμης να κάνω το μυθιστόρημα της ζωής μου. Βιαστικές σημειώσεις, λευκές σελίδες, χαμένες μέρες, πυκνές σειρές, μπερδεμένες λέξεις, γράμματα στο περιθώριο. Ζωές παράλληλες, άγνωστες, διπλανές, χάνονται, τέμνονται, βιβλία μισοδιαβασμένα, ζωές σαν ....μυθιστόρημα.

Στα φανάρια του Ψυχικού συναντάς τον νάνο που κάνει βαθιά υπόκλιση με το χέρι στο στήθος.
-Κατερίνα, του λες και βάζεις και εσύ το χέρι στο στήθος. Εσένα πως σε λένε τον ρωτάς.
Παίρνει το νόμισμα, σου βγάζει την γλώσσα και πάει στον επόμενο. Αυτός πουλάει μόνο την υπόκλιση. Όσο όσο.

Έφαγα ή πέταξα, τα κόκκινα κοκοράκια, τα κάστανα, τα φιστικια, και τα χαρτομάντιλα. Κρατάω σφιχτά τις μπουρμπουλήθρες. Αυτές θα τις χρειαστώ.

Σύνθετες αλήθειες. Αθωότητες. Κόστος .... 16 ευρώ. Εκδόσεις Δρόμος. Σελιδες... πολλες, πάρα πολλές σελίδες.