Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

16 ευρώ

Αυτόν τον καιρό, διάβασα, είδα και άκουσα τόσες “απλές αλήθειες”. Έπιανα τον εαυτό μου να συμφωνεί ή να μπορεί ...εν δυνάμει να συμφωνήσει με όλες. Και ταυτόχρονα με καμία.
Ένας ολόκληρος κόσμος με «απλές αλήθειες», με δικούς μας και με εχθρούς, με στρατόπεδα, με ηρωικούς αγωνιστές και με προδότες.
Ταλιμπάν και ταυτόχρονα κωλοτούμπες της άποψης. Μίζεροι και οι δύο. Φτωχομπινεδιάρηδες και οι δύο. Αυτάρεσκα παγώνια.

Δεν υπάρχει απλή αλήθεια. Απλή αλήθεια είναι η ιδεοληψία του καθενός. Άδεια πακέτα με γυαλιστερούς νάιλον φιόγκους ιδεοληψίας...Κάποιου για να πουλήσει το τομάρι του -σε μια «καλή» τιμή, και κάποιου άλλου, απλά για να αντέξει το τομάρι του-χωρίς τους χημικούς παραδείσους που του πρέπουν.
Κλείνω τα ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις, τις εφημερίδες, τα blogs.
Θέλω να κλείσω τα στρατόπεδα απέξω. Δεν θέλω άποψη, δεν έχω άποψη, μυθιστόρημα θέλω.

Το καλό με τα βιβλία είναι ότι κλείνουν το κόσμο απέξω. Το κακό με τα βιβλία είναι επίσης ...ότι κλείνουν τον κόσμο απέξω. Σελίδα 87; Πώς διάβολο έφτασα; Τι να χωρέσει ανάμεσα στην ίριδα του ματιού μου και στα κλειστά μου βλέφαρα. Πολύ πιο δύσκολο να ξεφορτωθείς ένα βιβλίο από το να το αποκτήσεις.

Χώνομαι στην πόλη μου. Χάνομαι στην πόλη μου. Την δική μου πόλη. Τους δρόμους μου. Τους δικούς μου δρόμους. Ακούω ιστορίες του δρόμου. Να ακούς τις ιστορίες των ...Άλλων. Σύνθετες αλήθειες....

Ο κ. Θ. δεν θα παραδώσει την επιχείρηση που πήρε από τον πατέρα του, στον γιο του. Ο γιος του έγινε γιατρός. Με 2 ευρώ αγοράζεις 5 μεγάλα, χοντρά κάστανα και την έννοια του να βρει όταν …γεράσει κάποιον να του πουλήσει την επιχείρηση. Μόνο ξένοι...Ξέρουν μωρέ οι ξένοι να ψήνουν κάστανα και καλαμπόκια; Ο γιατρός ζει κάπου στην Λάρισα ή ίσως σε κάποια άλλη πόλη σαν την ...Λάρισα, παντρεύτηκε, εκεί, θα του κάνει και εγγονό, αλλά κανένας τόπος δεν τον χωράει τον κ. Θ. εκτός από την αθηναϊκή γωνιά του.
- Έλα τώρα που δεν καμαρώνεις.
- Καμαρώνω, αλλά μου λείπει, δεν μπορώ εγώ εκεί. Μην ανάβεις τσιγάρο, φάτα τώρα που είναι ζεστά.
- Να αγοράσω ήθελα, όχι να τα φάω. Και θα μάθουν οι ξένοι να ψήνουν και κάστανα.

«Μπορείς να μου δώσεις ένα ευρώ, ένα εισιτήριο, η μεθαδόνη είναι ακριβή, πεινάω, πάρε μου ένα σουβλάκι».
Έχω τα κρύα κάστανα ακόμα στην τσέπη. Μαζί με το ευρώ.
-Δώσε μου άλλο ένα
-Υπάρχει rewriting στη ζωή; Υπάρχει ...τόμος δεύτερος; Υπάρχει ...«συνεχίζεται»;
-.....................

Καρότσι υπερπαραγωγή, να που ο ξένος κ. Θ. μου, έμαθε να κάνει και μαλλί της γριάς, ποπ κορν, έχει και γλειφιτζούρια κοκοράκι, αυτά τα κόκκινα της κανέλας, που λατρεύω. Θα μάθει να ψήνει και κάστανα. Και καλαμπόκια το καλοκαίρι.
- Γλειφιτζούρι κοκοράκι. Από που είσαι;
- Σενεγάλη.
- Έχω πάει.
-Ψέματα.
-Ναι σου λέω. Έβαλες και παιχνίδια, θέλω και τις μπουρμπουλήθρες.
- Τρια γιουρος.
- Και άλλο ένα κοκοράκι
- ok τρία γιουρος
- Ευχαριστώ και ..μπουλ μα σένε...

Δεν τα τρώω τα φιστίκια Αιγίνης, όπως δεν τρώω και τα κάστανα. Μόνο τα γλειφιτζούρια κοκοράκια λατρευω. Αλλά δεν αντέχω να χάσω την performance του ....ζεύγους. Το ζύγι με τα βαρίδια, τα πιο ευρηματικά προστυχόλογα που έχω ακούσει ποτέ, την υστερία του, ότι κάποιος του έκλεψε ...ένα φιστίκι, τις παρηγόριες και τα κουβαρνταλίκια της ...να τον ηρεμήσει, και να μαζέψει τους περίεργους. Ο Ροθ τα έχει πει, δεν τον πιστέψαμε. Πόσο πρέπει να τσακίσουμε τις ψευδαισθήσεις μας για λίγη γνώση; Απλές Αλήθειες... Αθωότητες...
- Δύο ευρώ...

Ξαναμπαίνεις στο αυτοκίνητο, στο σπίτι σου με τις ρόδες, στο σπίτι σου που σε ταξιδεύει στον κόσμο, στην πόλη, στον δρόμο. Ραδιοφωνο. Ειδήσεις... "αλήθειες" ...όχι άλλες "απλές αλήθειες". Μόνο αθωότητες.... «I have seen the writing on the wall.... All in all it was just bricks in the wall», πιο δυνατα, πιο μπάσα.

Στο φανάρι που σταματάς κάθε εργάσιμη μέρα, με ένα ευρώ αγοράζεις...όπως κάθε μέρα, από τον κύριο Γ. ένα πακέτο χαρτομάντιλα. Πολλοί του δίνουν και 20 λεπτά. Και στα 20 λεπτά, ο κ. Γ. το πακέτο τα χαρτομάντιλα θα το δώσει. Στα 10 λεπτά απλά επιστρέφει τα χρήματα και πάει να πουλήσει χαρτομάντιλα στον επόμενο. Με ένα καφέ των 5 ευρώ ακούς μια ιστορία. Για μια ξανθή μπατσίνα που την άφησαν λέει, να φυλάει μία κορδέλα για να κλείσει την κίνηση. Τον έδιωξε. Της είπε άσε θα μείνω να σου κάνω παρέα. Είχε λέει επεισόδια στο κέντρο. Τα γνωστά, λέει ο κ. Γ. και σηκώνεται να βάλει το μπουφάν του. Μετά θέλεις και άλλη ιστορία. Αλλά... τις ιστορίες ο κ. Γ. δεν τις πουλάει, μόνο χαρτομάντιλα. Άλλη μέρα, άλλο σούρουπο.
- Παίρνεις κάθε μέρα, τι τα κάνεις τόσα χαρτομάντιλα, με ρωτάει φεύγοντας.
- Τίποτα. Δεν ξέρω. Τα αφήνω στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, του απαντάω.

Από τα αποκόμματα των εφημερίδων και τα υπολείμματα της μνήμης να κάνω το μυθιστόρημα της ζωής μου. Βιαστικές σημειώσεις, λευκές σελίδες, χαμένες μέρες, πυκνές σειρές, μπερδεμένες λέξεις, γράμματα στο περιθώριο. Ζωές παράλληλες, άγνωστες, διπλανές, χάνονται, τέμνονται, βιβλία μισοδιαβασμένα, ζωές σαν ....μυθιστόρημα.

Στα φανάρια του Ψυχικού συναντάς τον νάνο που κάνει βαθιά υπόκλιση με το χέρι στο στήθος.
-Κατερίνα, του λες και βάζεις και εσύ το χέρι στο στήθος. Εσένα πως σε λένε τον ρωτάς.
Παίρνει το νόμισμα, σου βγάζει την γλώσσα και πάει στον επόμενο. Αυτός πουλάει μόνο την υπόκλιση. Όσο όσο.

Έφαγα ή πέταξα, τα κόκκινα κοκοράκια, τα κάστανα, τα φιστικια, και τα χαρτομάντιλα. Κρατάω σφιχτά τις μπουρμπουλήθρες. Αυτές θα τις χρειαστώ.

Σύνθετες αλήθειες. Αθωότητες. Κόστος .... 16 ευρώ. Εκδόσεις Δρόμος. Σελιδες... πολλες, πάρα πολλές σελίδες.

23 σχόλια:

Kος Μηδενικός είπε...

Σπάνια μπορώ να σε σχολιάσω...το ξέρεις! Και τώρα ακόμα με έχεις μαγέψει τόσο πολύ (γιατί μου έλειψες αφάνταστα) που θέλω απλά να ξέρω ότι είσαι καλά! Ότι κάπου εκεί...αναπνέεις!

Φιλάκια πολλά Κατερινιώ μου!!!

cinderella είπε...

Και τη λίστα για τα ψώνια να μου αναρτούσες...πάλι θα χαιρόμουνα.
Και το Ε9 σου.
Και το βιβλιάριο του ΙΚΑ.
Και τη συνταγή για ξεπάγωμα του αρακά του μπαρμπα στάθη.
Και το βιβλίο του service του αυτοκινήτου σου.

Μου έλειψες πολύ. Νομίζω φαίνεται. Φωνάζει από μακριά. Αν μπορούσα θα έσβηνα το απο πάνω σχόλιο του κυρίου μηδενικού. Εγώ ήθελα να ήμουν πρώτη. Η πρώτη.
Και κάστανα από τη φου φου φέρνω, και καλαμπόκι με μπόλικο αλάτι που πουλά εκείνος ο Νιγηριανός που έχει πάνω από 8 χρόνια να δει την πατρίδα του και τα μάτια της κόρης του και τσιγάρο στριφτό φέρνω. Μισό να πιάσω και το μαρτίνι μου. Εδώ ή κάπου αλλού - μικρή σημασία έχει.
Σήμερα εξάλλου ήταν που είπα σε κάποιον: "γαμώτο, το κενό της δεν το καλύπτει κανείς."

Υ.Γ. Πολύ, πολύ, πολύ φορτισμένο το σχόλιο μου, υπερβόλικό ίσως το λες, σχεδόν σε πνίγει. Δεν βαριέσαι. Αφου μου έλειψες, ψέματα να πω;

Kος Μηδενικός είπε...

@Cinderella: Σιγά κυρία μου...μη μας σβήσετε κιόλας. Προσέχτε μαντάμ...θα μας πατήσετε!!!

Να στηνόσασταν από το πρωί στις 5 στην ουρά...σαν το ΙΚΑ είναι εδώ. Τι; Έχετε κλείσει ραντεβού; Που νομίζετε ότι ζείτε κυρία μου; Ακούς εκεί...ραντεβού!!!

cinderella είπε...

Α ναι. Το σημαντικότερο. Και βασικότερο. Λατρεύω κι εγώ τα κοκοράκια. Από μικρή. Όλος μου ο κόσμος ήταν αυτά. Μετά μεγάλωσα. Μεγάλωσε κι εκείνος. Και χώρεσε μερικά πράγματα ακόμα. Λίγα, μην φανταστείς.

Υ.Γ. Αν σου δώσω 16 ευρώ θα μου υποσχεθείς οτι δεν θα ξαναφύγεις;;

monahikoslikos είπε...

Πάλι ταραχή έφερες Κατερίνα μου στο πολυπληθές ακροατήριο...
Καλημέρα σου και καλές(?) γιορτές!!!

cynical είπε...

Κατερινα,

ήρθε η ψυχη στον τοπο της! Πόσο χάρηκα κορίτσι μου!

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι διπλά Κατερίνα.
Μια γιατί γύρισες και δυο γατί είμαι ο τελευταίος που σου άφησε σχόλιο στο προηγούμενο ποστ καλώντας σε να ξανακάνεις την εμφάνισή σου.
Πάντα πίστευα ότι επηρεάζω τις εξελίξεις αλλά κάποια αμφιβολία την είχα-δεν το κρύβω. Με το που ήρθες όμως, μετά το κάλεσμά μου, τώρα είμαι σίγουρος ότι μπορώ να παρεμβαίνω με θετική κατάληξη και σε άλλα πράγματα.
Λέω μάλιστα να καλέσω και το ΚΚΕ να βγει από το λήθαργο και να δει πως πέρα από τις ονειροφαντασιώσεις του για τη παλινόρθωση του Σταλινισμού, υπάρχει και η ζωή, που απαιτεί συντονισμένους ενωτικούς αγώνες για την αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων και όχι μοναχικές πορείες προς αποφυγήν μολύνσεως από το συγχρωτισμό (και συγχνωτισμό) με τους ¨οπορτουνιστές¨…
Κατά τα άλλα το κείμενό σου απολαυστικό.
Καλή σου μέρα.

agrampelli είπε...

Επιτέλους Κατερίνα!
:))
(Γιατί νομίζεις πως έχεις το δικαίωμα να εξαφανίζεσαι;)
Μου έλειψες... απίστευτα!Μην το ξανακάνεις...Την ένοιωσα βαριά την απουσία σου!
Φιλί και καλημέρα!

Yannis Petsas είπε...

Σαλτιμπάγκε, έχω απόψε την παρουσίαση. Δεν ξέρω ποιος θα ‘ρθει, δε με νοιάζει. Η απλή αλήθεια που λες κι εσύ, είναι πως άλλος έγραψε το βιβλίο κι άλλος θα ‘ναι στην παρουσίαση. Και το κακό είναι πως δεν είμαι ούτε ο ένας ούτε ο άλλος, ότι κάθε μέρα αλλάζω. Δεν προλαβαίνω τις σελίδες μου σαλτιμπάγκε, αυτό.
Φιλιά.

apos είπε...

Επιτέλους...

alex_m είπε...

Δεν ξέρω τι να γράψω , δεν ξέρω αν πρέπει , αν είναι ανάγκη να γράψω . Όπως ένα μικρό παιδί , αγκαλιάζει το δώρο που μόλις του έκαναν κι απ' την χαρά του και την ανυπομονησία του να το χαρεί και να το παίξει , ξεχνάει το ευχαριστώ , σαν τον ξενέρωτο τουρίστα της Αθήνας , της όποιας Αθήνας , που στέκει εκστατικός μπροστά στον παρθενώνα και δεν κατορθώνει να ψελλίσει να αρθρώσει ούτε ένα επιφώνημα , σαν , σαν ....τι άλλο θα μπορούσα να συμπληρώσω εγώ ο μικρός .
Πολεμάω να το αποκωδικοποιήσω κι αυτό και πολλά άλλα , μα θα βγει η χρονιά και δεν θα τα καταφέρω , μα εγώ εκεί θα το παλεύω , άσε με εμένα , δεν πειράζει , δεν με πειράζει .
Αν αυτό που έγραψα πριν για το μικρό παιδί , σου φανεί εγωιστικό , δεν πειράζει , ας δείξω κάπου , εγωισμό .
καλη νύχτα Κατερίνα

de profundis είπε...

καλως ηρθες Κατερινα αν και δεν εφυγες ποτε,η ανάσα σου η ματιά σου η σκία σου πάντα συντρόφευε τη σκέψη μας.

Την επόμενη φορά που θα αργήσεισ να γράψεισ να μας αφήσεις μεθαδόνη για το στερητικό μας

Left Liberal Synthesis είπε...

Καλώς σε βρήκαμε και πάλι
Καλή συνέχεια

Στέργιος είπε...

Αποφόρτιση…

Ένα οδυνηρό κενό τελείωσε χωρίς ερμηνεία. Τα μυθιστορήματα είναι η άλλη αλήθεια. Ας μη ζητάμε πολλά, ας αρκεστούμε σε όσα έχουμε μη τα χάσουμε και αυτά.

Η cynical είπε... «ήρθε η ψυχή στον τόπο της!» Συμφωνώ και προσυπογράφω.

Καλησπέρα Κατερίνα. Στον επόμενο τόνο ίσως δακρύσω. Γι αυτό σταματώ.

wilma είπε...

ευτυχώς επέστρεψες.

Ανώνυμος είπε...

εισαι τρελλο ατομο χχχ παραγει αυτος ο τοπος τετοια ατομα??!!!! καλως ηρθες

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
katerina είπε...

Σας ευχαριστώ ...τοοοοοοοοοοσο πολύ, γιατί ...τι γλυκό να σ' αγαπούν και να σου το λένε...

akrat είπε...

ωραίο ωραίο
αλλά σκέπτομαι πόσο ακόμα οι ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ στα κουτάκια μας είμαστε περηφρονημένοι...

τελικά λες να γίνω μετανάστης? εκεί θα είμαστε αρεστότεροι?

μάλλον...

Ανώνυμος είπε...

Καλώς την κι ας έχω μείνει με την πίκρα πως σε έχω "χάσει",παρόλο πού'μαι και συγχωριανός σου!! Ζηλεύω που δεν πρόλαβα το πρώτο καλωσόρισμα!
Περικλής από το real χωριό σου

Γκιωνης είπε...

. Πολύ καλό που ήρθες πάλι !
. Και τώρα που ήρες, σκέφτομαι οτι δεν ήταν και άσχημα που έλειψες, αφού αυτή την τόσο έντονη απουσία σου, την γεμίζουν τώρα τόσο χαρούμενα και φιλικά σχόλια και καλώς όρισες !
. Θ α ήθελα όμως να σε απασχολήσω με κάποιο άλλο θέμα :
. Αυτές τις ημέρες μεταξύ Χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας και υποβαθμίσεων τής χώρας μας από διεθνείς οίκους ( «σπίτια» ), είναι κάποιοι άνθρωποι που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή για το δικαίωμά μας σε ένα καλύτερο σχολείο.
. Όλη η υπόθεση άρχισε από εδώ :
http://nellys-logia.blogspot.com/2009/12/blog-post_9864.html
και συνεχίστηκε σε διάφορα ιστολόγια.
. Είναι ένα θέμα που εάν το δείς με μεγαλύτερη οπτική γωνία, αφορά όλους μας.

. Αν μπορείς, .....
. Κι άν και ενδιαφέρεται και όποιος άλλος από τούς φίλους εδώ, ....

. Χρειάζονται συμπαράσταση και βοήθεια

. Και πάλι καλώς ήρθες.

τσότσος είπε...

Καλώς ήλθες φίλη, να'σαι πάντα δυνατή καιευτυχισμένη!
Καλά Χριστούγεννα, καλή Πρωτοχρονιά!
Πολλά φιλιά Άννη/Δημήτρης

Leviathan είπε...

kales giortes na exeis! :) :)