Και όμως ...εγώ τρόμαξα.
Τα τρομακτικά λοιπόν, αφορούν στην θηλυκοποίηση του πλανήτη.
Όχι μην τρομάζετε τοοοοσο πολύ. Η επιστήμη είναι ...βέβαιη, ότι θα συνεχίσουμε να αναπαραγόμαστε... ευτυχώς ή δυστυχώς... αλλά όχι πια, με τον γνωστό και εν πολλοίς εξαιρετικά απολαυστικό τρόπο. Αυτόν... τον γνωστό, ηδονικό τρόπο, που διασώζεται από την εποχή του Αδάμ και της Εύας η Φυση, ειναι έτοιμη να μας τον στερησει... Ναι η Φύση εκδικείται... Και δεν εκδικείται μόνο ...η Φύση... Ενίοτε τα παίρνω και εγώ ...στο κρανίο... Ναι «ταπηροκρανίωση» είναι το επιστημονικό όνομα αυτής της ...ασθένειας.
Λοιπόν, πως γίνεται η θηλυκοποίηση του «περιβάλλοντος; Πολύ απλά, υπάρχουν χημικές ουσίες που ο ανθρώπινος οργανισμός τις αναγνωρίζει και τις εκλαμβάνει σαν θηλυκές ορμόνες. Η δράση τους είναι ακριβώς η ίδια με αυτή των οιστρογόνων... Και τα οιστρογόνα , θηλυκοποιούν το αρσενικό, ή ...τον άνδρα. Ναι είναι τελείως διαφορετικά ...πράγματα το αρσενικό και ο άνδρας. Και για αυτήν την διαφορά δεν χρειάζονται papers, δημοσιεύσεις ή ιδιαίτερες γνώσεις βιοχημείας, αυτό αποκλείεται να μην το ξέρετε όλοι... ή τουλάχιστον όλες.
Λοιπόν, εντομοκτόνα, λιπάσματα και πλαστικά, είναι οι κατεξοχήν δράστες του φαινομένου που καταλήγει να εκφράζεται με την κραυγή «μα που πήγαν τέλος πάντων οι άνδρες;».
Ε, θα μου πεις, εντάξει... Αν είναι μόνο ζήτημα... αναπαραγωγής και ...τρόπου, θα το λύσουμε και αυτό... Δυστυχώς τα ...κακά νέα, δεν σταματούν εδώ. Η θηλυκοποίηση του περιβάλλοντος επηρεάζει και τον ψυχισμό των αρσενικών.
Και αν τους μετάλλασσε απλά σε γυναίκες... μικρό το κακό.
Αλλωστε η Φύση προίκισε την Γυναίκα με αντοχές, με τρυφερότητα, με γενναιοδωρία, με αυτοθυσία, με ευαισθησία, με ένστικτο του κίνδυνου του άλλου, με πίστη, με γλύκα, με αγάπη για τον δίπλα, με κουράγιο, με επιμονή, με συγχώρεση, και πάνω από όλα με θάρρος. Και όλα αυτά τα δώρα, η Φύση τα χάρισε στην Γυναίκα, μονο και μονο, για να εξυπηρετησει τις δικές της ανάγκες, να προσφερει τα εφοδια και να εξασφαλισει τα εχεγγυα, ότι μπορουν οι γυναικες να λειτουργουν σαν μάνες. Μάνες, όχι μόνο των παιδιών τους, αλλά όλου του κόσμου, δηλαδή, όταν κάποιος ζητησει βοηθεια, αυτές να του προσφερουν (ο νοων...νοειτω, αν και καμια σιγουριά δεν διαθετω για αυτό).
Δυστυχώς η μετάλλαξη που προκαλεί η μόλυνση του περιβαλλοντος... δεν κάνει τα αρσενικά ...γυναίκες, τα κάνει απλά γυναικούλες. Γεμίσαμε πια γυναικούλες.
Έχεις blog Νικο Λιολιοπουλε, blog, που μπορείς να γράψεις ΔΗΜΟΣΙΑ, για τα ...θέματα που σε απασχολούν, για ότι κατεβάζει η κούτρα σου, και σε αυτό το ...ότι, αν με αφορά, μπορώ να απαντήσω, επίσης ΔΗΜΟΣΙΑ, είτε στα σχόλια (όταν δεν τα εξαφανίζεις), είτε στο δικό μου.
Μπορείς επισης να πεις ότι θέλεις ιδιωτικά στους φίλους σου. Ποσώς με ενδιαφέρει...
Χθες άφησες στο blog μου το εξης σχόλιο «Χρόνια σου πολλά Κατερινα. Τα μπλογκ σου αποτελούν πραγματικά διαμαντια στην Ελληνική Μπλογκοσφαιρα. Να εισαι γερή,δυνατή και να μπλογκαρεις τόσο όμορφα ως τα βαθιά σου γεράματα!Νίκος. Σταθερός θαυμαστής.»
Λιγο αργοτερα, δημοσια στο twitter, έγραψες «Maria seems to had right when she insisted to me, that katerina is "Sxoliastis" by herself...", γνωρίζοντας ασφαλώς ότι δεν συγκαταλέγομαι, δεν είμαι follower στους 210 φίλους σου... αρα δεν θα το δω, αυτό που...γραφεις δημοσια. Πάντα αφελής Νικο....
Για όσους τα αγγλικά τους δεν είναι στο επίπεδο του Νίκου, του Λιολιοπουλου...ας μου επιτρέπει η ...μετάφραση: «η Μαρία φαίνεται να έχει δίκιο, όταν επιμένει ότι η Κατερίνα είναι ο Σχολιαστής».
Μιας που το post μου αυτό, είναι κατα βάσιν ... «επιστημονικό», δεν θα αναφέρω την λέξη... που χαρακτηρίζει όλο αυτό, και πολύ περισσότερο δεν θα αναφερθώ, στο τι ειδους ελλειψη ακριβώς προσδιοριζει... Ας το πουμε ...χαιδευτικά, κότσια...
Εγώ λοιπόν, Νίκο, αποφεύγω τα εντομοκτόνα, τα λιπάσματα, και τα πλαστικά... και έτσι, ακομα γραφω και επωνυμα και δημοσια και ακριβώς αυτό που θέλω να γραψω, δινοντας το δικαιωμα στον καθενα, που θα ήθελε, ειτε να αντιπαρατεθεί, ειτε να με διαψευσει, ειτε να με αμφισβητησει ή και να με βρισει για αυτό που λέω.
Θα σου συνιστούσα, ..."φίλε" Νικο, να αποφεύγεις και εσύ... τις παραπανω...ουσιες. Εκτός κι αν η ...βλάβη είναι πλέον ανήκεστος... όποτε απόλαυσε τα.... ρε αδερφέ με την ησυχία σου.
Και επειδή την κόβω την ...Μαρία, να την τρώει η έννοια και η ...επιμονή, διότι Νίκο, άμα οι ...Μαριες... "have insisted to you", ε, γινεται ζορικη η υποθεση, πες της ότι παρά την βαθιά μου εκτίμηση στο blog του... λυπάμαι που θα την απογοητεύσω, αλλά δεν είμαι εγώ ο Σχολιάστης.
23 σχόλια:
Καλά... οτι όλα τα περιμένω από την Blogόσφαιρα, θα το έχετε ήδη καταλάβει....
...αλλά ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ! ο Σχολιαστής! Ε... αυτό, ειλικρινά, δεν το περίμενα....
Οχι ότι με χαλάει, δηλαδή... να εξηγούμαστε! Εχω σε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ εκτίμηση τις γυναίκες (ιδιάιτερα τις πρασινομάτες), και θα ήθελα πραγματικά να ανήκα στο ...ισχυρό φύλο, αν η ..."κακούργα κενωνία" μας δεν το είχε υποχρεώσει σε αυτή την άθλια ...απελευθέρωση....
Ρε Κατερίνα... μιά ψυχή σε δύο σώματα... άντε να το δεχόμουν... αλλά δυό ψυχές σε ΕΝΑ σώμα... τι διάολο, γιά την κυρία στο παλιό "Ψυχώ" σε έχουν μετρήσει????
Τώρα... αυτή την "Μαρ'ια" που τα λέει αυτά, δεν την ξέρω.... αν κάποιος έχει την ευγενή καλωσύνη και μου στείλει καμμιά ...φωτογραφία, που ξέρεις... ίσως και να έμπαινα στον πειρασμό να ...συζητήσω το θέμα μαζί της... να την έπειθα, ας πούμε, ότι δεν είμαι η Κατερίνα... ΟΧΙ ρε παιδιά, με παρεξηγήσατε, δεν εννοούσα αυτό που σκέφτεστε... προς θεού, ο Σχολιαστής και ...σεμνός είναι, και ...καλό γούστο έχει...
Πάντως, Κατερίνα... τα "πήρες"... αλλά γιατί? Δεν ξέρεις ότι όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα... τον τρώνε οι κότες? Και μιά και ο φίλος μας (πρώην... γιατί τους αχάριστους ΔΕΝ τους χώνεψα ποτέ...) αποφάσισε να ...ξυστεί στην γκλιτσα του τσοπάνη, γιά ΔΕΥΤΕΡΗ φορά... να του πω ότι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού (τι λεώ τώρα... σοφού...) και να συμπληρώσω ότι οι μαλακίες στο διαδίκτυο δίνουν και παίρνουν καθημερινά, με ένταση και πάθος... και σίγουρα οι "πηγές" τους κάπως χαρακτηρίζονται.
Τώρα... όποιος βρίσκει κοινά χαρακτηριστικά γραφής, νοημάτων, εκφράσεων αλλά και ...ύφους μεταξύ της συνήθως μετριοπαθούς Κατερίνας και του ...αμετροεπούς (Γυριστρούλα, το είπα καλά?) Σχολιαστή... λαμβάνει χρυσούν ορολόγιον αν το ...αποδείξει με επιχειρήματα...
Τελικά, σας έχω κάνει μεγάλη "ζημιά", μου φάινεται...
ΥΓ: Αμάν... πρώτο σχόλιο... αντε να τους πείσεις, τώρα, ότι δεν είμαι η ...Κατερίνα!
Τώρα αν πω ότι η Κατερίνα είναι όντως ο Σχολιαστής θα σπείρω τον πανικό ε;;;
:PPPPPPPPPP
Αστειεύομαι ασφαλώς. Κατερίνα, τέτοιες μαλ***ίες βλέπεις πολλές στο διαδίκτυο που λέει και ο Σχολιαστής. Μη χαλιέσαι πολύ, δεν αξίζει.
Το θέμα πάντως της θηλυκοποίησης του περιβάλλοντος είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Αν δεν σκοπεύεις να ασχοληθείς με το αντικείμενο, ίσως το μελετήσω λίγο παραπάνω και γράψω τίποτα.
ΥΓ. Είμαστε και συγγενούς επγαγγελματικού αντικειμένου απ'ό,τι βλέπω.
Καλό βράδυ.
..επίσης η CYNICAL είναι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης, η Γυριστρούλα είναι ο Μπαμπινιώτης κι εγώ είμαι η ...Μαρία η Πενταγιώτισα !
Αυτές οι εσωστρέφειες στα blog είναι που με στενοχωρούν. Τι ήταν πάλι αυτό με τη… πολυδιάστατη Κατερίνα; Κάτι περί Τζέκυλ και Χάιντ μου θυμίζει. Αλλά αυτά της φαντασίας του 19ου αιώνα μάλλον παλιομοδίτικα μου φαίνονται.
Πιο πολύ με τρομάζει η πραγματική μετάλλαξη των φύλλων. Υποπτεύομαι ότι νεώτερη μελέτη θα αποδείξει ότι και οι γυναίκες σταδιακά… αντρειεύουν!!! Και στο τέλος θα χαθούν τα φύλλα σε μια αδιαμόρφωτη μάζα-σούπα όπου το ένα άτομο θα είναι απ όλα! Δεν έχω ιδέα από γενετική αλλά και οι απλές σκέψεις πολλές φορές εκφράζουν αυτό που χίλιοι επιστήμονες ψάχνουν.
Όσο για τη… μετάλλαξη της Κατερίνας, ε, βρε Κατερίνα το άλλο με τον Τοτό δεν το ξέρεις; Τι διαμαρτύρεσαι;
Βασικά θέλω να αποκαταστήσω μια τεράστια αλήθεια...μια μεγάλη μεγάλη αλήθεια. Η Κατερίνα δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι ο Σχολιαστής. Σε καμία. Όύτε μια στο εκατομμύριο. Τον τίτλο του θηλυκού Σχολιαστή τον έχω εγώ. Δικαιωματικά. Και δεν τον χαρίζω! Λυπάμαι!!
Σχολιαστή μίλα. Όχι, μίλα!
Γεια σου Σχολιαστή,
να σου πω την αλήθεια, οι τερατολογιες, συνηθως με διασκεδάζουν, έχουν το χαβαλε τους... «λέμε και καμια μαλακια να περάσει η ώρα», που έλεγε και ο λαγός στην ζουγκλα...κατα το γνωστό ανεκδοτο.
Σχολιαστή, σκεφτηκα πολύ, αν αυτό το ποστ...έπρεπε να εστιαζει στο αν η βλακεια ειναι αητητη ή αν η γυναικουλειά...ειναι πλεον must.
Για την βλακεια, το θέμα έχει εξαντληθεί.
Για την γυναικουλειά, και τις χάρες της,...επισης
Ο συνδυασμός τους όμως ...αξιζει τον κόπο για ένα post…
Δεν σου κρυβω ότι μολις το ειδα...γελασα μεχρι δακρυων. Ε, όχι, μην τρελαθουμε ...δεν ψάχνω το twitter, και την virtual ζωή κανένος, πολύ δε περισσότερο, του «φιλου» μου και τεως φίλου σου, Λιολιοπουλου Αυτό ουτε εγώ, που φημιζομαι για τις αντοχές μου, ...ε, δεν το αντεχω.
Αλλά ο κοσμος γουσταρει όσο και εγώ άλλωστε, τα νοστιμα, και οι μαλακιες ταξιδευουν. Να σου πω την αληθεια, έχω ακουσει και άλλες εξισου μεγάλες, αλλά ...τουλαχιστον δεν τις έχω δει ετσι κουτοπονηρα γραμμενες.
Το αν εσυ ειμαι εγώ... μιας που εμενα με ξέρει, και εσενα όχι...θα ήταν απλά αστείο, και δνε σου κρυβω ότι άν το έκανε αναρτηση, θα το διασκεδαζα και πολύ, καλοκαιριατικα. Το υπολοιπο... σκηνικό, στο χωριό μου-ναι Σχολιαστή... και οι πρασινομάτες (thanks!!!) μικροαστες έχουν χωριό, το λένε ...γυναικουλειά.
Η εξηγηση του γιατί ‘κάποιοι’ πιστευουν ότι εγώ ειμαι εσυ, ειναι μάλλον απλή αν δεις το.. timing. Προφανώς ...βασιζεται στην τελευταια σου αναρτηση. Αλλά άντε, ο τεως φίλος μου να πιστευει ότι ειμαι τόσο λίγη, τόσο άρρωστη, τόσο φτηνιαρα, ωστε να σκαρφιζομαι και να γραφω μονη μου για μενα, ειτε το "Χρονια Πολλά", ειτε το «keep blogging Κατερινα».
Αλλά επισης να εχει διαβάσει, να με εχει "υπερσπιστεί', όταν μου τα εχεις χωσει άπειρες φορές μεσα σε δυο χρονια. Ε, αν κάποιος, που με ξερει, που παρακολουθει και μάλιστα τόσο στενά το blog, που ειναι ...φίλος, πιστευει, ότι εγώ επι 2 χρονια, τσακωνομαι με εμενα, ...με ξεχεζω (για να πουμε και τα πραγματα με το όνομα τους), ε, πια αυτό ξεπερναει τα όριο της ψυχοπαθολογιας. Αρα αν εσυ εισαι γυναικα, εγώ ειμαι αρρωστημενη τρελή...
Για την Μαρια, δεν ξερω, δνε μπορώ να διευκολυνω... Αλλά για να εχει τόση έννοια για να ...επιμενει τόσο πολύ, ποιος ειναι ο Σχολιαστης... ε, μήπως εσυ ξερεις κάτι;;;
Σχολιαστη, που επιμενεις να κρατας απο όλους μας, την ανωνυμια σου, επτασφραγιστο μυστικό, ελπιζω τουλάχιστον, να εισαι πρασινομάτης.
Μανο καλησπέρα
Όχι μωρε δεν χαλιεμαι.
Σε πρωτη φάση διασκεδαζω, σε δευτερη... όμολογώ ότι επειδή προκειτια για παλιο, πολύ παλιο ...συμπλογκιτη, συχωριανό το λέω εγώ ( 2 χρόνια ειναι πια αυτά) και φίλο, μου κακοφαινεται.
Ναι, τωρα χωρίς πλάκα, και άσχετα απο την πλάκα του ποστ, η θηλυκοποιηση του περιβάλλοντος ειναι πραγματικά πολύ σοβαρο θέμα, και τα πραγματικά εργαστηριακα ευρηματα και πολλά και όντως τρομακτικά.
Μιας που ειμαστε και απο συγγενεις χώρους θα ξερεις ότι αυτό καταγραφεται σαν δράση oestrogelike.Στους άνδρες οι χημικές ουσιες που δρουν σαν οιστρογονα, θηλυκοποιούν, με τα γνωστά αποτελεσματα στην δυνατοτητα γονιμοποιησης του ανδρικου σπερματος, στην μειωση του μεσου αριθμού σπερματοζωαρίων ανα εκσπερματιση αλλά και στην πολυ χαμηλή κινητικοτητα τους. Σημερα τρεχουν πολλά προγραμματα όπου οι γενετιστές προσπαθούν να κάνουν γονιμοποίηση του ωαρίου στο εργαστήριο απομονωνοντας το ανδρικό γενετικό υλικό όχι από το σπερματοζωάριο αλλά από οποιοδήποτε κύτταρο του ανδρικού σώματος...
Εχουμε φοβερα στατιστικά για προβληματα γεννητικών οργανων νεογνων αγοριών και τα τελευταία 10-15 χρόνια έχει πολλαπλασιαστεί επί 3,5 η συχνότητα εμφάνισης συγγενών ανωμαλιών των γεννητικών οργάνων, όπως η κρυψορχία και οι υποσπαδίες.
Αλλά το ακομα χειροτερο ειναι ότι και στις γυναικες, οι χημικές ουσιες (συνηθως απο εντομοκτονα και τα μακρομορια τνω πλαστικών), λειτουργουν σαν αντισυλληπτικά.
Επισης ειναι εφιαλτικές οι στατιστικές για την δραση oestrogelike στην ψυχοσεξουαλική ζωή των ενηλικων ανδρων.
Τεραστια μειωση επιθυμίας για το άλλο φύλο, και η συμπεριφορά των ανδρών να είναι πια ουδέτερη ή ομοσεξουαλική.
Οι προβλέψεις για τα επομενα40-50 χρονια, ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ. Καλά τότε...ουδόλως θα με απασχολει προσωπικά, αλλά έχω και κορουλα....
Αυτό το ευαισθητο χρωμοσωμα Υ.... ειχε και το Nature προσφατα και για το ότι τεινει να εξαφανιστεί, αλλά και για το ότι....η γενετική αλληλουχία του αποκαλύπτει ότι το Υ μπορεί να αυτοεπιδιορθώνεται, «ζευγαρόνοντας» με τον εαυτό του. Thanks God.
Γραψε να σχολιασουμε, ωραια κουβεντα...και βεβαια...μακρυα απο εμας...
Y.G.Κοριτσια δεν ρυπαινουμε το παριβαλλον...Προσεχουμε για να εχουμε...
Προσωπικά, μία Κατερίνα ξέρω. Την όμορφη (Το 'Μεγάλη' ανακαλείται μετά συγγνώμης) και δεν την αλλάζω. Τελεία.
Μην με μπλέκετε τώρα, μανίτσες μου, με twitter, χημικά και συνωμοσίες. Δουλειές δεν έχετε;
TΟ ΨΕΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ. ΕΧΕΙ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΘΡΑΣΟΣ.
«Εγώ λοιπόν, Νίκο, αποφεύγω τα εντομοκτόνα, τα λιπάσματα, και τα πλαστικά... και έτσι, ακομα γραφω και επωνυμα και δημοσια και ακριβώς αυτό που θέλω να γραψω, δινοντας το δικαιωμα στον καθενα, που θα ήθελε, ειτε να αντιπαρατεθεί, ειτε να με διαψευσει, ειτε να με αμφισβητησει ή και να με βρισει για αυτό που λέω».
Αυτά την 1η Ιουλίου. Ενώ μόλις 56 ημέρες νωρίτερα:
Ο/Η katerina είπε...
«Βρε τον κ. Δρακονάριο...
Μου αρεσουν οι άνθρωποι που κάνουν αυτοκριτική κ. Δρακονάριε. Χαιρομαι που ανακαλυπτετε τον εαυτό στους λαικιστές καβαλλαρηδες.
Και μιας που σημερα, η ευγενεια μου, πάει περιπατο στην βροχή, μιας που σημερα με ζορίζει το ...πολιτικά ορθό, μήπως μπορείτε να σβησετε το τσιγαράκι σας, να πάρετε το καφεδάκι και το κουβαδάκι σας και να πάτε σε άλλη παραλία;
Αλλωστε γιατί να μην επιβεβαιωσω την θεωρία σας δημοσια, περί του πόσο αντιδημοκρατική ειμαι;
Όπως σας εχω πολλές φορές εξηγήσει, δνε θεωρώ υποχρεωση μου, να σας παραχωρώ την πολυθρονα, απλά άποψη μου ειναι. Και ...τι να κάνουμε Αγαπητέ μου... και οι αποψεις ενίοτε αλλάζουν... ή ακομα καλύτερα βελτιωνονται....
Ασε που οι μικροστοί, επηρεαζονται και απο τον καιρό... Τα "νευροφυτικά" μου...έλεγε η μακαριτισα η γιαγιά μου...»
6 Μάϊος 2009 3:33 μμ
Έ ρε πλάκες!...
οι ερευνες για την θυληκοποιηση του περιβαλοντος ξεκινησαν μετα την παρατηρηση φαινομενων αυξημενης ομοφυλοφιλιας στα ζωα...
οι πρωτες ενδειξεις ηρθαν απο εκει..ακολουθησε η ερευνα..και μετα το αποτελεσμα..
συμφωνα με τις ερευνες οι ουσιες αυτες μπορουν να βρεθουν ακομα και στα φυτα απο την στιγμη που ο πλανητης εχει καταντησει ενα σφουγγαρι σαβουρας..
το χορτοφαγο τρωει και μολυνεται..αναλογως δρα..το σαρκοφαγο τρωει το χορτοφαγο..μολυνεται και αυτο..
ποσο μαλλον ο ανθρωπος που εχει καθημερινη επαφη με τετοιες ουσιες...
inkve
Θανάση καλημέρα,
Λοιπόν πλάκα πλακα, αυτές οι εικονικές πραγματικότητες, δημιουργουν τραγελαφικους μυθους και απιστευτα παραμυθια. Και θυμάμαι, ότι πριν ανοιξω blog, όταν απλά χαζευα λιγο, τότε ήταν και πολύ λιγωτερα, ειχα την αισθηση του χωριου.
Μάλιστα ...δημιουργησα την λέξη «συχωριανοι», που ειναι η δικια μου έκφραση για το «συνιστολογοι». Όταν μπω σε blogs, που δεν ξέρω, εχω την αισθηση σαν να πηγαινω σε ένα άλλο χωριό, στο διπλανό απο το δικό μου. ή όταν ανοιγουν καινουργια και μπαινουν στο οπτικό μου πεδίο, νοιωθω σαν να κατεφθασε ένας καινουργιος στη πλατεια του χωριου μου.
Εχω ξαναναρωτηθει. Πως ειναι δυνατόν, άνθρωποι, να είναι όλη μερα στο δρόμο, να ειναι με δεδάδες ανθρωπους καθημερινά, να μην προλαβαινουν απο το τρεχοβολητό, το άγχος και το στρες, να δουν φίλους, ανθρωπους που τους δένουν πραγματα μαζί τους, να πιουν ένα κρασι, να πουν πεντε κουβέντες από αυτές που λέγονται με κρασί, και να νομιζουν ότι ζουν πισω απο τις οθόνες;
Εγραψε προχθές η Cinerella ένα ωραιο ποστ για το fb και για το twittwer. Και σχολιαζα εκει, ότι σε λίγο, αντι να βλέπεις ανθρωπους στις πλατειες, στους δρομους, στα bars, απλά θα φτιαχνεις ψευτικες εικόνες πισω απο το τζαμι του υπολογιστή. Και σχολιαζα εκει «Τα blogs...άλλο πραγμα, τα blogs, εκει σου λεει διακινουνται ιδέες, εκει ...καλά η ίδια μαλακια ειναι, αλλά έλα που εθιστηκαμε να νομιζουμε ότι μας διαβαζουν, έλα που εθιστηκαμε στην ιδέα ότι ειμαστε η μετενσαρκωση του Λέοντος Καραπαναγιώτη, του Τερζάκη και της Κοντοβα ταυτοχρονα.»
Απο την άλλη, στα blogs, βγάζεις ένα κομματι αυτου που εισαι. Θεωρουμαι πια παλιο blog, πλησιαζω τα δυο χρονια, έχω διαβάσει πάρα πολλά, κάποια εξαιρετικά απο άποψη θεματολογίας και γραφής, και κάποια [ια πολύ οικεια, χωρις να ξερω ποιος ειναι πισω τους. Τα πρωινά, μιας και εχω την πολυτελεια να πηγαινω σχετικά αργά στο γραφείο μου, έπινα πάντα καφέ διαβαζοντας εφημεριδες διαδικτυακά. Τωρα πια, τον καφέ εκτός αποτις εφημεριδες, τον συνοδευουν και κάποια blogs. Ειτε τους ξερω προσωπικά, ειτε όχι, έχω την αισθηση ότι τους ξέρω.Με αρκετους γνωριστηκαμε μεσα απο τα blogs, και παρεες έγιναν, και ειχε πάντα πλάκα, γιατί όταν έχεις διαβασει και σε έχει διαβάσει κάποιος επι ένα χρονο, όταν πισω απο τις λεξεις αποκτας μια εικονα, ειναι αρκετά περιεργο τον άλλον να τον βλέπεις και δια ζώσης, απο μεσα προς τα έξω. Τολμώ να πω, ότι έκπληξη, με την ένοια του να ειναι κάτι πολύ διαφορετικό απο αυτό που φανταζομουν, δνε ένοιωσα ποτέ. Και με αυτήν την έννοια, έχει την πλακα του το blogging… οι ασωματες κεφαλές...
Συχνά, σκεφτομαι ποσο άλλαξα εγώ στη γραφή μου. Όταν πρωτοξεκινουσα, έγραφα προσεκτικά, μετρουσα τις λέξεις, σαν να έγραφα σε ένα περιοδικό. Σημερα, ανεξαρτητα του ποιος με διαβαζει, έχω την αισθηση ότι απευθυνομαι σε ανθρωπους που ξερω και με ξερουν. Όχι προσωπικά, αλλά σαν φιγουρα. Δεν έχω προβλημα να γραψω λέξεις που λέμε καθε μέρα στην ζωή μας (πχ μαλακας, αλλά που το τυπικό της γραφής απαγορευει. Μετα απο 2 χρονια στο blogging, δεν γραφω πια, «μιλάω». Γινεται κάτι, ακους κάτι, διαβαζεις κάτι, ή έχεις κάτι προσωπικό, και λες ουφ ...θα τα πω. Νοιωθω ότι τα blogs, απλα΄αντικατεστησαν τα παλια αντρικά καφενεια. Αυτό το πολύ κλασικό...αν ήμουν Προεδρος εγώ...
Στεργιε καλημερα,
Όχι δεν διαμαρτυρομαι, ενοχλουμαι. Για τους λογους που έγραψα και παραπάνω.
Χα, θα μπορουσε αυτο το ποστ να εχει τιτλο... κοριτσια καταργηστε τα πλαστικα... το ΕΙΔΟΣ τελειωνει...
Γιατι πλακα πλακα, δεν εχει καθολου πλάκα. Το ανδρικο χρωμοσωμα Υ, κινδυνευει απιστευτα. Ειστε ειδος υπο εξαφανιση. Τ να την κάνω μωρε την καρετα-καρετα, όταν σε λιγο θα ψαχνουμε με το κυαλι τον ανδρα-ανδρα;;;
Εισαστε και πολύ ευαισθητοι παναθεμα σας. Οταν έγραφα πριν εναμισυ χρονο το ε, που θα παει θα ωριμασουνε, νομιζατε ότι μιλαγα για σεναρια επιστημονικής φαντασίας.
Μπορεί να ήταν απο αυτά που λεμε στις ετικετες τους ‘σαρκατικά’, αλλά το πιστευω απολυτα. Δαρβινικά... η ηδονή θα εκλειψει και μάλιστα πολύ συντομα. Και γιατί πια η αναπαραγωγή δνε την χρειαζεται, αλλά και γιατί το Υ, δεν αντεχει πια.
Μην κοιτάς που ο φίλος μου ο Σχολιαστής έτσι και πάω να το παιξω.... «επιστημονικά», με κραζει χοντρα και το αποφευγω. Δεν την βγάζεις καθαρή με τον Σχολαιστή, στη λεει φατσα κάρτα, σου λεει αυτό που ξερεις, αλλά ΔΕΝ θέλεις να ακουσεις.
Και έτσι... αποφευγοντας τους σκοπελους, χιουμοριστικά, «σαρκαστικά», στην πλακα και στον χαβαλέ, λεω πολύ σοβαρα αυτό που πραγματικά πιστευω. Κοριτσια ...ειμαστε οι τελευταιες τυχερές...
Και να σου πω και μια ακραια σκέψη που περναει απο το μυαλό μου, δεν ειμαι κοινωνιολογος, δεν μπορώ να την τεκμηριώσω, πιθανοτατα έχει πάρα πολλά κενά, πιθανοτατα ειναι εντελώς εωλη, αλλά ...το πιστευω.
Αυτή η ραγδαια «ανδροποιηση» των γυναικών μεσα σε μια γενια, την δική μου, έχω την αισθηση ότι πηγε να καλυψει το κενό. Και δεν μιλάω μονο κοινωιολογικά.
Αν εσεις τελειωνετε... βιολογικά, αν εσεις λογω της ρυπανσης θηλυκοποιειστε, αν εμεις λογω της ρυπανσης στειρωνομαστε, αν πια το προβλημα της αναπαραγωγής έχει λυθεί, μηπως εμεις απλά απο φυσική επιλογή, καλυπτουμε το κενό... και ταυτοχρονα αναπληρωνουμε ότι ...λειπει;
Δεν μου λες Πριγκηπέσσα, θέλεις να φάμε τα μουστακια μας για το πια απο τις δυο μας, ειναι ο Σχολιαστής;
Πάντως για να πουμε του στραβου το δίκιο, εσενα έχρισε διαδοχο του.
Εμενα, να ειναι καλά για τα καλά του λογια, αλλά μου την ειπε άγρια. Με ειπε ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΗ. Κια μιας που δυο χρονια στο blogging, κάτι έμαθα απο το λεξιλογιο του Σχολιαστή... σε γλωσσα Σχολιαστή, όποια λέξη έχει μεσα της το «μετριο», ειναι η απολυτη βρισιά...
Απος καλημερουδια, οι συνωμοσίες θα ειχαν την πλάκα τους, αν ξερεις να τις κάνεις.
Εδώ μιλάμε για μαλακιες.
Κατι ειχες πει...για group θαυμαστών, όχι λεμε και ξελεμε... Μεχρι Χόντο κοβω αν προκειται για θαυμαστες....
Βρε τον κ. Δρακοναριο...
τι έγινε κ. Δρακοναριε, πληξατε στην άλλη παραλια, τρυπησε το κουβαδάκι, στερεψε η άμμος, και ειπατε να περασετε για την ...ευγενή καλημερα σας απο τα μερη μας;
Όχι, ξερω, ακουσατε την λέξη μικροαστή και αναγαλιασατε... Βρε κ Δρακονάριε, δεν σας εχω πει ότι τα παιρνω ευκολα τα γραμματα...
Ναι ειδα μετρουσατε τις μερες για να ξαναβρεθειτε κοντα μας (56 μερες!!!!!), αλλά ... πάντα ευγενής εγώ, να σας πω να ξαναπάτε σε άλλη παραλία...
Μην με χαλατε αγαπητέ μου καλοκαιριατικα... Για τα φουκαριαρικα τα νευροφυτικά μου...
Απο χειμωνα, αντε σε ...56 μερες, τα ξαναλέμε...
Καλημερα inkve,
Ναι η τροφική αλυσιδα ειναι ο κυριος τροπος εισαγωγής των χημικών ουσιών που ο ανθρωπινος οργανισμός, αναγωνριζει σαν οιστρογονα. Και ναι, την κάναμε την λαδια μας ...και τωρα πανικοβληθηκαμε.
Και όσο τα ψαρια, τα πουλια και οι αρκουδες...θηλυκοπιουνται, όσο εμφανιζουν πια πολύ μεγαλυτερη ομοφυλική δραστηριοτητα απο ότι ετεροφυλική, ε, δνε εγινε και τιποτα το χαζευαμε...
Αλλά τι να το κάνεις το τελευταιας γενιάς κινητό όταν τελικά θα μιλάς μονο με την φιλη σου κραυγαζοντας...μα που πηγαν τελος πάντων οι άντρες;
Ειναι αυτή χρηση κινητου;;; αν το κινητο ειχε εφευρεθεί για αυτό, θα ειχε τοτε εγαρμογή για sms;;;…όχι πεστε μου!!!!
Κυρια μου, οι ...άνδρες πηγαν υπερ πιστεως ….στα καρπουζια του χειμώνα, στις κατακοκινες άνοστες ντοματες, στα πλαστικά μπουκάλια που πινεις νερό.
Κατερίνα καλημέρα.
Δεν μπορώ να πω πως είμαι τόσο προσανατολισμένος εγώ στον χώρο. Άρχισα να περι-διαβάζω εδώ και έξι-επτά μήνες. Αφορμή μια καλή φίλη που δεν έχει καμιά σημασία να αναφέρω ονομαστικά.
Η πρώτη μου αίσθηση ήταν πως απ' όλα είχε ο μπαχτσές. Πληροφόρηση, παραπληροφόρηση, διαφήμιση, χιούμορ, κουτσομπολιό, πολιτική, σχέσεις, τσακωμούς, φιλίες, κλίκες, κλπ κλπ κλπ.
Ναι, με φόβισε πως όλο αυτό μπορούσε να σε αποσπά για ώρες. Μπορούσε εύκολα να γίνει μια χαρά κόλλημα. Μπορούσε να κλέψει χρόνο απ' την πραγματική ζωή χάριν μιας άλλης, virtual..
Ωστόσο, βρήκα και ποιότητα. Ποιότητα ανθρώπων, ποιότητα γραφής, ποιότητα ιδεών, ποιότητα σκέψης. Και η ποιότητα βέβαια, η πραγματική ευγένεια, η πραγματική ειλικρίνεια, δεν είναι ποτέ virtual. Τελικά, Κατερίνα μου, το μέσον πάντα μέσον είναι, εμείς πώς το χρησιμοποιούμε. Θυμάμαι το βιντεάκι εκείνο 'Τι είναι αυτό;' που είχα δει κάποτε στης Γυριστούλας (μ'αρέσει αυτό το κτητικό, στης Κατερίνας, στου Σχολιαστή, είναι σαν 'σπίτια') φώναξα τον οχτάχρονο γιό μου και το είδαμε μαζί. Ή άλλοτε μια ανάρτηση του Διονύση που μας πέτυχε στο φτερό, την συζητήσαμε με την γυναίκα μου. Αδικώ πολλούς που πολλές φορές με συγκινήσατε, με μάθατε πράγματα, ακόμη και με τσαντίσατε χα χα, αυτό κι αν είναι 'κέρδος'. Όσο γι'αυτό που λες, πως όσο περισσότερο διαβάζεις κάποιον, τόσο τον γνωρίζεις πραγματικά, τόσο πιό οικείο τον αισθάνεσαι, πιό κοντινό σου, είναι μεγάλη αλήθεια..
Virtual υπάρχει σε τόση αφθονία και εκεί 'έξω' στην δήθεν 'πραγματική ζωή', ουουουου, να χορτάσεις !...
Three sing and two dance.
Virtual υπάρχει σε τόση αφθονία και εκεί 'έξω' στην δήθεν 'πραγματική ζωή', ουουουου, να χορτάσεις !...
Αμ χόρτασα.... κι αν χόρτασα Θαναση...
Καλη σου μερα.
Καλημερα Xavier
καλα τα λες...
αυτο ομως με τα κινητα τελευταιας γενιας με μπερδεψε και σε εχασα!LOL
καλο απογευμα..και ας εβρεξε(γκρρρ)!!
Εννοώ... τι να το κάνεις το κινητο, αν όχι να μιλάς με τις ώρες, να στελνεις sms, mms, video, τραγουδια ή ότι με το καλό σου...
Ααααα καλά...ούτε να ερωτευθώ και να χαθώ λίγο δεν μπορώ. Αμάν! Αφήστε με στην ησυχία μου!
Λοιπόν, αλλά αφού με ρωτάτε...που δεν με ρωτάτε, αλλά εγώ σιγά μην δεν μιλήσω...να πω ότι η Κατερίνα δεν είναι ο Σχολιαστής. Ευτυχώς κιόλας! Κι αυτό δεν είναι μομφή στο Σχολιαστή...προς Θεού! Αλλά η Κατερίνα μου είναι η Κατερίνα μου...και δεν το συζητώ αυτό!
Αχ τα έχεις πει βρε Κατερίνα...και εγώ τα έχω πει...η ψηφιακή ζωή θα μας καταστρέψει! Από εδώ και πέρα real life...άντε γιατί κοντεύουμε να το ξεχάσουμε στο τέλος!!
Δημοσίευση σχολίου