Το φεγγαρόφωτο που περνάει μέσα από τις βαριές κουρτίνες, λες και πέφτει όλο, πάνω στο λευκό. Στο λευκό νυφικό. Και αυτό με την σειρά του το αντανακλά, με ένα υπόλευκο χρώμα σε όλο το δωμάτιο...
Το κορμί κουρασμένο κουρνιάζει στην αγκαλιά του Ιππότη. Η ηδονή του ιδρωμένου κορμιού βυθίζεται στην μαγεία της γλυκιάς αναμονής για το αυριανό ξημέρωμα, που θα στολιστεί με λεμονανθούς.
Ξημέρωσε... Το κρεβάτι άδειο, το σχήμα του κορμιού του Ιππότη, ακόμα ζωγραφισμένο στο στρώμα...Το βλέμμα στρέφεται, αναζητά το άσπρο... τα μάτια ανοίγουν, ανοίγουν διάπλατα, δεν το βρίσκουν στην θέση του...
Η Βασίλισσα, δραπέτευσε φορώντας το δικό της νυφικό. Η Βασίλισσα φυγαδεύτηκε από τον Ιππότη της, καλυμμένη, κρυμμένη στο πέπλο του νυφικού της...
Ο επόμενος εραστής είναι η τρέλα...
Σκηνοθεσία Κατερίνα...
Πως ξεκινάει άραγε το πολιτικά ορθό; Να υποθέσω με τους Άγγλους Πουριτανούς... του 17ου αιώνα;
Και ενώ ο πουριτανισμός είναι πια μια λέξη τόσο αρνητικά φορτισμένη για τους εκφέροντας τον πολιτικά ορθό λόγο, το πολιτικά ορθό, αιώνες μετά, συνεχίζει ακάθεκτο την θριαμβευτική του επέλαση, κατακτά τα πάντα, ποδηγετεί τα πάντα, καταδυναστεύει τα πάντα.
Οι Ιππότες με τα μακριά μαλλιά, τα χρυσοκέντητα ρούχα, τα γρήγορα άτια, τα πλουμιστά καπέλα... σήμερα θα φορούσαν γραβάτα...
Αντίθετα οι Πουριτανοί, με τα μαύρα λιτά ρούχα, με τα κοντοκουρεμένα μαλλιά... σήμερα θα φορούσαν μπλου τζην.
Οι Ιππότες ρομαντικοί, ελευθεριαζοντες συναισθηματικά και σεξουαλικά, ένας κόσμος που αποθεώνει τον έρωτα, το συναίσθημα, την απόλαυση, την κατανάλωση...
Οι Πουριτανοί, καλβινιστές, αυστηροί προτεστάντες, ηθικοί, φανατικοί, στρατευμένοι, ζητούν τον περιορισμό των προνομίων της Αγγλικής Αυλής, μιλούν για δημοκρατικά δικαιώματα...
Οι Πουριτανοί του 17ου αιώνα θα ήταν οι σημερινοί Προοδευτικοί...
Σήμερα ο Πουριτανός, θα έκανε σύνθημα του τον περιορισμό της κατανάλωσης, θα φώναζε για τον περιορισμό του ρυθμού ανάπτυξης έτσι ώστε να προστατευτεί το περιβάλλον, θα επιχειρηματολογούσε για την τηλεόραση που διαφθείρει, θα μιλούσε για την δημοκρατία του έρωτα, για την ισότητα, θα λοιδορούσε τα ακριβά ρούχα, σπίτια, αυτοκίνητα.
Φανατικά... Στρατευμένα. Το πολιτικά ορθό δηλαδή...
Ο Ιππότης ...και ο Πουριτανός... Διαχρονικό το δίλημμα;
Η σωτηρία του κόσμου... που παραβλέπει την …σωτηρία της «ψυχής»…
Ο Ιππότης με τον άκρατο ρομαντικό, με τα αισθήματα, την ηδονή και την λαγνεια να ξεχειλίζουν, αυτός που δεν διστάζει να κλέψει το νυφικό της καλής του, να καλύψει με το πέπλο της αγαπημένης του, την Βασίλισσα του, για να την φυγαδεύσει. Η τιμή...
Ο Πουριτανός που αποκτά μια γυναίκα, που αφού είναι και αυτή πλάσμα του Θεού, είναι ίση του, και ο έρωτας δημοκρατικός, ισότιμος και πάντα...χρηστικός. Η Ηθική...
Το πολιτικά ορθό... φανατικό και στρατευμένο... το πιο δυνατό, το πιο ισχυρό όπλο...
Το πολιτικά ορθό... παραμένει άραγε πάντα συνδεδεμένο με τον Πουριτανισμό ή ακόμα χειρότερα ο νέος Πουριτανισμός φοράει τη λεοντή του πολιτικά ορθού;;;;
Το κορμί κουρασμένο κουρνιάζει στην αγκαλιά του Ιππότη. Η ηδονή του ιδρωμένου κορμιού βυθίζεται στην μαγεία της γλυκιάς αναμονής για το αυριανό ξημέρωμα, που θα στολιστεί με λεμονανθούς.
Ξημέρωσε... Το κρεβάτι άδειο, το σχήμα του κορμιού του Ιππότη, ακόμα ζωγραφισμένο στο στρώμα...Το βλέμμα στρέφεται, αναζητά το άσπρο... τα μάτια ανοίγουν, ανοίγουν διάπλατα, δεν το βρίσκουν στην θέση του...
Η Βασίλισσα, δραπέτευσε φορώντας το δικό της νυφικό. Η Βασίλισσα φυγαδεύτηκε από τον Ιππότη της, καλυμμένη, κρυμμένη στο πέπλο του νυφικού της...
Ο επόμενος εραστής είναι η τρέλα...
Σκηνοθεσία Κατερίνα...
Πως ξεκινάει άραγε το πολιτικά ορθό; Να υποθέσω με τους Άγγλους Πουριτανούς... του 17ου αιώνα;
Και ενώ ο πουριτανισμός είναι πια μια λέξη τόσο αρνητικά φορτισμένη για τους εκφέροντας τον πολιτικά ορθό λόγο, το πολιτικά ορθό, αιώνες μετά, συνεχίζει ακάθεκτο την θριαμβευτική του επέλαση, κατακτά τα πάντα, ποδηγετεί τα πάντα, καταδυναστεύει τα πάντα.
Οι Ιππότες με τα μακριά μαλλιά, τα χρυσοκέντητα ρούχα, τα γρήγορα άτια, τα πλουμιστά καπέλα... σήμερα θα φορούσαν γραβάτα...
Αντίθετα οι Πουριτανοί, με τα μαύρα λιτά ρούχα, με τα κοντοκουρεμένα μαλλιά... σήμερα θα φορούσαν μπλου τζην.
Οι Ιππότες ρομαντικοί, ελευθεριαζοντες συναισθηματικά και σεξουαλικά, ένας κόσμος που αποθεώνει τον έρωτα, το συναίσθημα, την απόλαυση, την κατανάλωση...
Οι Πουριτανοί, καλβινιστές, αυστηροί προτεστάντες, ηθικοί, φανατικοί, στρατευμένοι, ζητούν τον περιορισμό των προνομίων της Αγγλικής Αυλής, μιλούν για δημοκρατικά δικαιώματα...
Οι Πουριτανοί του 17ου αιώνα θα ήταν οι σημερινοί Προοδευτικοί...
Σήμερα ο Πουριτανός, θα έκανε σύνθημα του τον περιορισμό της κατανάλωσης, θα φώναζε για τον περιορισμό του ρυθμού ανάπτυξης έτσι ώστε να προστατευτεί το περιβάλλον, θα επιχειρηματολογούσε για την τηλεόραση που διαφθείρει, θα μιλούσε για την δημοκρατία του έρωτα, για την ισότητα, θα λοιδορούσε τα ακριβά ρούχα, σπίτια, αυτοκίνητα.
Φανατικά... Στρατευμένα. Το πολιτικά ορθό δηλαδή...
Ο Ιππότης ...και ο Πουριτανός... Διαχρονικό το δίλημμα;
Η σωτηρία του κόσμου... που παραβλέπει την …σωτηρία της «ψυχής»…
Ο Ιππότης με τον άκρατο ρομαντικό, με τα αισθήματα, την ηδονή και την λαγνεια να ξεχειλίζουν, αυτός που δεν διστάζει να κλέψει το νυφικό της καλής του, να καλύψει με το πέπλο της αγαπημένης του, την Βασίλισσα του, για να την φυγαδεύσει. Η τιμή...
Ο Πουριτανός που αποκτά μια γυναίκα, που αφού είναι και αυτή πλάσμα του Θεού, είναι ίση του, και ο έρωτας δημοκρατικός, ισότιμος και πάντα...χρηστικός. Η Ηθική...
Το πολιτικά ορθό... φανατικό και στρατευμένο... το πιο δυνατό, το πιο ισχυρό όπλο...
Το πολιτικά ορθό... παραμένει άραγε πάντα συνδεδεμένο με τον Πουριτανισμό ή ακόμα χειρότερα ο νέος Πουριτανισμός φοράει τη λεοντή του πολιτικά ορθού;;;;
25 σχόλια:
Αλήθεια...ο πουριτανισμός ή η πολιτική ορθότητα στη ζωή εν γένει συμβαδίζει με εκείνη στον έρωτα; Τι εμποδίζει έναν Πουριτανό του σήμερα να είναι ρομαντικός; Ή το αντίθετο ακόμα πιο ζουμερό. Τι εμποδίζει τον Ιππότη του σήμερα να είναι ένας Πουριτανός στην κατανάλωση του ή στις κοινωνικές του πεποιθήσεις. Ευδιάκριτοι ρόλοι θα πει κάποιος. Είναι όμως;
Βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέπτη και σκέφτομαι. Εγώ τι είμαι; Πουριτανός ή Ιππότης; Και ξέρεις τι βλέπω; Και τα δύο μάλλον. Απόλυτη σχιζοφρένεια...ή απλά δείγμα των καιρών. Θα σου έλεγα ότι έχω πιο πολύ από Ιππότη μέσα μου, αλλά το σαράκι του Πουριτανού...δεν φεύγει το ρημάδι και εύκολα!
Υ.Γ. Εσύ μου είσαι καλά; Για να σε δω από κοντά...γιατί πιάνω αρνητικά vibes!!
Το κακό ή καλό (??!!!) είναι οτι οι σημερινοί πουριτανοιπποτες και έχουν μακρυά μαλυά και γραβάτα και μπλου τζην,και θέλουν αφθονία με ισότητα,και ελευθεριακο εκτροχιασμό και αυτοσυγκρατηση.Ομοίως οι πριγκηπισοσουφραζετες θέλουν τουαλέτες αλλα και στρατιωτικά ρούχα,απλωνουν σκάλες στην Βερόνα,βαράνε και κανενα "γμσταβρίδι".Και καλά κάνουμε.
Τα θελουμε όλα ,από όλα και για όλα.Το μελλον είναι για ιπποτοπουριτανισμό και την πριγκηποσουφραζετοσύνη.
Κατερίνα,
Ισως η καλύτερη πολιτική ανάρτηση που έγραψες ποτέ....Περιμένω κάποια σοβαρά σχόλια... και θα επανέλθω...
ΥΓ: Ο LLS δεν κατάλαβε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ... Αν και φιλοσοφεί -ας περιοριστώ στο "άνευ ευτελείας"-... δεν κατάφερε να δει ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ σχέση της ανάρτησης με την φιλοσοφική σκέψη κάποιου που ...δεν αξιώθηκε, φαίνεται, να διαβάσει ποτέ...
Καιπάλι μπράβο, Κατερίνα....
Μάλλον θα επανέλθω...
Sxoliasti
Μήπως στην βιασύνη σου να μου αποδόσεις την ευτέλεια (που δεν αρνούμαι) δεν είδες την ουσία του σχόλιου μου.
Τι κρίμα...
Οταν η δυστροπία είναι βιαστική,χάνει και την ευχάριστη οξύτητα της,γίνεται γκρίνια
Πολύ δύσκολα μας βάζεις απόψε, Κατερίνα.
Αυτές οι αρχετυπικές μορφές του ιππότη και του πουριτανού, ο μεσαιωνικός και ο νεότερος κόσμος, τα πάθη, και οι εξάρσεις τους, η αυστηρότητα των ηθών και ο απόλυτος έλεγχός τους...
Πού βρίσκονται κρυμμένα σήμερα;
Είναι η πολιτική ορθότης ένας πουριτανισμός; Κι ο αντίποδας της είναι η αντισυμβατικότητα, ο ρομαντισμός;
Ξέρεις πού κολλάει το πράγμα;
Εμείς δεν το περάσαμε αυτό το πουριτανικό στάδιο. Μπήκαμε κατευθείαν από το βυζάντιο στη...βιομηχανική επανάσταση. Πάντα ανορθολογιστές, στο άλογο καβάλα, γραμμένη τη λογική στα αχαμνά του αλόγου, δίνουμε μια και σχολάμε το γάμο, όποια ώρα γουστάρουμε κι αυτά τα πολίτικαλι κορέκτ, αμερικανιές του κερατά είναι. Εμείς τολμάμε να είμαστε ρατσιστές, σωβινιστές, παράνομοι, βασανιστές ζώων, καταπατητές και εμπρηστές δασών, φακελάκηδες και ρουσφετάκηδες και να μην ντρεπόμαστε. Δεν έχουμε την αποκλειστικότητα της αντικοινωνικής προσφοράς, προς θεού. Έχουμε όμως την παγκόσμια πρωτοτυπία να είμαστε πολύ ανεκτικοί σε όλα τα μη πολιτικώς ορθά στάνταρ, μην πω και να καμαρώνουμε κρυφά γι' αυτό.
Οι άλλοι έχουν τα περιθώρια να ξεσφίξουν το κολλάρο του Κρόμγουελ, εμείς πρέπει πρώτα να το βάλουμε χαλινάρι.
VK,
Επετρεψε μου μια …εικασία, όλοι, ο καθενας μας μεσα του, Ιπποτες ειμαστε. Αλλά, σε καθεστώς κατοχής των Πουριτανών. Και να σου πω και την αλήθεια… εδώ, το καθεστώς νομιζω ότι δεν θα δωσει και αμνηστια…
Βολευει η στολή… βολευει η ομοιομορφια…
Υ.Γ. Πολιτικά ορθώς μιλώντας ειμαι καλά ή για να το πω ορθότερα, δεν έχω κανένα λόγο να μην είμαι καλά. Απλά είμαι σε φάση ταβανοθεραπειας…
Lls, δεν νομιζω ότι είναι έτσι.
Εγώ νοιωθω, εισπραττω, χωρίς να μπορώ να το τεκμηριώσω, άλλωστε ειναι μια καθαρά εμπειρικη αναρτηση, καθαρά εμπειρική άποψη αυτή που εκφραζω εδω, ότι ζουμε σε καθεστώς κατοχής.
Της κατοχής της πολιτικής ορθοτητας, στην γνωση, στην παιδεια, στο συναισθημα, στις κοινωνικές σχεσεις, στην εργασία, στην παραγωγή, και πάνω από όλα στην δημιουργία.
Εχω σκεφτεί πολλες φορές, ότι χωρίς την ανθρωπινη φιλοδοξια η ανθρωποτητα θα ήταν ακομα στην εποχη του λιθου. Χωρίς το μεγάλο, το τραγικό, το υπερανθρωπο, το ακραιο, την απολυτη αμφισβητη των "δεδομένων", η εξελιξη …τελειωνει…
Αυτή η εντροπια, σαν μετρο της αταξιας των πραγματων, μειωνεται, τεινει στο μηδέν.
Ναι, νοιωθω να ζω σε καθεστώς κατοχής, του …ορθου, της ΜΙΑΣ αληθειας… Νοιωθω ότι όλοι ειμαστε ιπποτες, που εκόντες, άκοντες, γιναμε καλογεροι, πιστοί του ορθού.
Ναι μπορεί ψευτοκαλογεροι, αλλά …νοιωθω να πνιγομαι. Νοιωθω ότι εχω μεγάλη αναγκη να αντισταθώ, να ελευθερωσω την μοναδικοτητα, την διαφορετικότητα μου, την ανορθοδοξία μου. Να την ζησω...Και το ακομα χειροτερο, είναι ότι θέλω να τη ζησω σε έναν κοσμο δομημενο, φτιαγμενο από ...μοναδικότητες. Ανορθοδοξες μοναδικότητες.
Σχολιαστή καλώς ήρθες, σε ευχαριστώ πολύ για ατ λογια σου, αλλά ναι σε παρακαλώ θερμά να επανελθεις γιατί ουτε εγώ εχω διαβάσει αυτό που υπαινίσσεσαι στον lls.
Είναι μονο αυτό που βλέπω, που εισπραττω, που με πνιγει, που ίσως δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά το νοιωθω θηλιά, βρογχο.
Νοιωθω το πολιτικά ορθό σαν ραγα, που μονο εκει μπορείς να βαδισεις, να κινηθείς, να πας. Το νοιωθω σαν δογμα, ισοπεδωτικό, μειωτικό, που μας χαλιναγωγεί. Που με χαλιναγωγεί.
Είναι αυτό που το νοιωθω σαν την ορθή ΜΙΑ αλήθεια, σαν αυτό που μας ζωνει όλους μαζί, όχι για αν γινουμε δυνατοτεροι, αλλά για να ενταχθουμε σε ένα ισοπεδωτικό μεσο όρο.
Εγραψα και λιγο παραπάνω, ότι η …αταξια των πραγματων, και εγώ αυτήν την εντροπια την εννοώ σαν την αταξια της ανθρωπινης σκεψης, φιλοδοξιας, δημιουργικότητας, σαν να ελλατωνεται. Σαν να τεινει στο μηδέν.
Και θα ήθελα πολύ την άποψη σου.
Καλως την Γυριστρουλα,
Ενταξει, εδώ θα συμφωνήσω, εμεις καταφεραμε τον ωχδερφισμό να τον ενταξουμε στην «political correctness”.
Ναι καταφεραμε σήμερα, να μπορουμε να πουμε, να διατυπωσουμε ότι θελουμε… Αλλά πια Γυριστρουλα μου, δεν εχουμε να πουμε κάτι διαφορετικό. Δεν μπορουμε να σκεφτούμε, να διατυπωσουμε κάτι διαφορετικό.
Να ακομα και ένα μικρό, αστειο, αν θελεις παραδειγμα που θα το ζεις εσυ με τους μαθητές σου. Ασφαλώς δεν υπάρχει στολή πια στα σχολεια. Αλλά τα παιδιά …με "στολή» πάνε σχολειο…
Η ομοιομορφία επιβραβευεται, παρεχει ασφαλεια, το διαφορετικό, ακομα και όταν υπάρχει γινεται εκκεντρικό αλλά δεν κατορθωνει αν γίνει αιρετικό. Σε ειδωλολατρικές εποχές ζούμε. Κανεις δεν αμφισβητεί επι της ουσίας τα πραγματα. Τα διαχειριζομαστε. Ζουμε σε ένα πηχτό χυλό που μας τραβαει προς τα κάτω.
Θυμαμαι ότι ειχα διαβασει, ότι όταν οι ΗΠΑ, προσπαθουσαν αν ξεπερασουν τα ρατσιστικά τους συνδρομα, αποφασιστηκε ότι κάθε εταιρία θα εχει 30% του προσωπικού της, μαυρους εργαζομενους. Ανακάλυψε κάποια εταιρία που εψαχνε ηλεκτρολογους ή υδραυλικούς ότι δεν υπήρχαν τοσοι μαυροι ηλεκτρολογοι στηναγορά. Αναγκάστηκε να κάνει εισαγωγή από διπλανή πόλη για να λειτουργήσει… Αυτό δεν σου θυμιζει τις μερες που ζουμε;
Ακόμα και τους μεταναστες μας διεκδικουμε με «μεταναστευτικές πολιτικές’, στην καλυτερη περιπτωση …να τους αφομοιωσουμε, ενώ …πρέπει απλά να τους ενταξουμε, θυμιζοντας τους πάντα, ότι εχουν και ριζες και παρελθόν και ιστορία.
Ποιος σημερα φωναζει για το αυτονοητο; Ότι αυτοι οι άνθρωποι πρέπει να εχουν εκτός από το ελληνικό σχολειο για τα παιδια τους και σχολεια με την εκπαιιδευση της χωρας από την οποια προερχονται. Αυτό σημαινει πολυπολιτισμικότητα. ΄Δεν σημαινει ισοπεδωση.
Γυριστρούλα,
Γράφεις: "Εμείς τολμάμε να είμαστε ρατσιστές, σωβινιστές, παράνομοι, βασανιστές ζώων, καταπατητές και εμπρηστές δασών, φακελάκηδες και ρουσφετάκηδες και να μην ντρεπόμαστε..."Ναι... είμαστε όλα αυτά, αλλά ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ υποστηρίζουμε και το politically correct: Γιατί ναι... ΔΕΝ είμαστε ρατσιστές στα λόγια... όσο ο Αλβανός δεν μένει στο διπλανό διαμέρισμα... ούτε σωβινιστές, αλλίμονο, το διαλαλούμε παντού... την ίδια ώρα που θεωρούμε "ανθέλληνες" (και μόνη η ύπαρξη του όρου αποδεικνύει τον σωβινισμό μας) όσους υποστηρίζουν ότι οι γείτονες έχουν δικαίωμα αυτοπροοσδιορισμού της ταυτότητάς τους... κλπ. κλπ.
Δυστυχώς -και αυτό το χειρότερο- το politically correct υπάρχει, συνήθως διεστραμμένο από τον λαικισμό, και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, στο ίδιο άτομο, συνυπάρχει σε ...αγαστή αρμονία η αντίθετη πρακτική...
Κατερίνα,
Επεσήμανες κάτι σημαντικό που συνέβη και -δυστυχώς εξακολουθεί συμβαίνει- την αναστροφή των αξιών υπέρ του θλιβερού "μέσου όρου"... το σημερινό politically correct, ο σημερινός πουριτανισμός όπως πολυ σωστά τον προσομίωσες (έγώ τον λέω δυτικόφερτο καλβινισμό) έχει επιβάλλει την αντιστροφή των αξιών... το μίζερο έχει γίνει "σεμνό", η δειλία ονομάζεται "ευγένεια", το θάρρος, η τόλμη, το ρίσκο είναι η "απερισκεψία"... το αυθόρμητο είναι "ανάγωγο" ...η χαρά της ζωής, ότι διονυσιακό είναι σήμερα επιεικώς απαράδεκτο... μη μιλάς, μη φωνάζεις, φέρσου "ευγενικά", μην καταγγέλλεις, μην αντιπαρατίθεσαι... be cool βρε παιδί μου! ...α, ναι, και μην αγγίζεις τον άλλο (οχι εδώ, σε εμάς τουλάχιστον ακόμα)... η απόλαυση ύποπτη, η "λογική" βλέπεις, έχει σήμερα νικήσει το συναίσθημα κατά κράτος... ο γάμος στο Δημαρχείο, το "Συμβόλαιο διαβίωσης" είναι σε αντιπαράθεση με τον Ορθόδοξο διονυσιακό γάμο... τα ελληνικά γλέντια έγιναν δυτικές "δεξιώσεις"... τα πανηγύρια της επαρχίας χάθηκαν υπέρ των μπάρ... ο χορός και ο ερωτισμός της επαφής αντικαταστάθηκαν από τους "ορθιους με τα ποτήρια στο χέρι"... ο Ζορμπάς σήμερα μοιάζει καραγκιόζης... ή όχι?...
Βαδίζουμε ολοταχώς στην "κλιματιζόμενη", "αντιιδρωτική", ισοπεδωτική, μονόχρωμη και μαυρόασπρη, μονοδιάστατη, ψυχρή, αποστασιοποιημένη, ανορεξική, ασεξική και αγαμική κοινωνία... ναι, γιατί η "σεξουαλική παρενόχληση" είναι και αυτή προιόν εισαγωγής...
Στη χώρα μας, την "μεσοβέζικη", την αλλήθωρη, με το ένα πόδι στην ανατολή και το άλλο στη δύση... το πολιτικά ορθό βρίσκει ακόμα αντιστάσεις... ο ρέμπελος, ανατολίτης εαυτός μας, αυτό το "πλάσμα" της τουρκοκρατίας και της μίξης όλων των ανατολίτικων φυλών, ο βαλκάνιος έλληνας δύσκολα εξαφανίζεται... αλλά σιγά-σιγά, οι αντιστάσεις πέφτουν... η επερχόμενη νίκη σε βάθος χρόνου σίγουρη... η αντιστροφή των αξιών αναπόφευκτη...
Αυτή ακριβώς η αντιστροφή των αξιών και της ηθικής που επέβαλλε ο Χριστιανισμός επαναλαμβάνεται... όχι ασφαλώς στην ίδια κλίμακα... "οι πρώτοι έσονται έσχατοι" και εδώ... η πουριτανική μισέρια το αντίστοιχο της χριστιανικής ταπεινότητας.... και, ναι, Κατερίνα, οι κακομοιριασμένοι οι στεγνοί πουριτανοί θα θριαμβεύσουν πάνω στους διονυσιακούς σου ιππότες...
Εξαιρετικά νιτσεική ανάρτηση γιά κάποια που δεν έχει διαβάσει Νίτσε...
...και ποιό είναι, είπες, το νόημα του σχολίου του LLS????
Κατερίνα
Sxoliasti
Αντιλαμβάνομαι οτι ο γρίφος μου θέλει μάλλον μετάφραση.Και καλως κανένας δεν υποχρεουται στην ΛΛΣική.
Η αντίρρηση - ένσταση είναι η εξής
Δεν υπάρχεουν πλεον αυτές οι διαυγεις καθαρές σαφείς διαφορές στις στάσεις ,συμπεριφορές ιδεολογιές ,πρακτικές.
Για να το πω και πιο ωμά (αλα Σχολιαστή) μήπως η αναζήτηση διαφορών ,μας οπλίζει με εκείνο τό οριο που θα περιχαρακώσει αυτό που προυπάρχει??
Αντιλέγω
Δεν υπάρχουν μέσοι όροι,μεσαίες αχρωμες καταστάσεις.Υπάρχουν εκρηκτικά μίγματα αντιφατικών συμεριφορών πρακτικών,που οταν τα βλέπουμε τρελλαινόμαστε
Ο ιπποτης και ο πουριτανός συμβιώνουν εντός όλων μας.
Για δεστε πιο κοντά μας στα ιστολόγια.
Δεν υπάρχουν μεσοι οροι.Υπάρχουν τρομερές αντιφάσεις
Συντηρητικοί ,δύστροποι σχολιαστές,κρύβουν ηφαιστιώδεις αριστερές ευαισθησίες που καμουφλαρονται με κυνισμό.
Λαικιστές καβαλάρηδες ανεβοκατεβάζουν τους αντικαπιταλισμούς και παραδίδουν μαθήματα post moderm management.
Προφανως υπάρχουν και οι προσωπικές οπτικές.
Στην δικιά μου δεν βρίσκω ποτέ μέσους όρους.
Το παιδί μίλησε... έγραψε και πάνω από 3 αράδες.... επιτυχία!
Γιά να μας πει τι? ¨Οτι μέσα στον καθε ένα υπάρχουν ...αντιφάσεις!
Καταπληκτικό! Αποκάλυψη! Αλλά... για τί μιλάμε τότε? Γιατί ασχολούμαστε με την κριτική (ο ίδιος των πάντων)?
Και εάν η ...διαπίστωση είναι και ...ερμηνεία, ίσως γιά τον λόγο αυτό γράφονται ΚΑΤΕΒΑΤΑ αναλύσεων, διαπιστώσεων στο site του, χωρίς ΚΑΜΜΙΑ πρόταση ΠΟΤΕ....
Ξέρεις, LLS, αυτές οι αντιφάσεις, αυτή η σύνύπαρξη αντιθέσεων μέσα στο ίδιο άτομο, η "ασυνέπεια"... αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία της εσωτερικής πάλης... δεν συνυπάρτχουν γιά ...να μείνουν, ούτε γιά να γίνουν ο "πολτός" που ονειρεύεσαι... συνυπάρχουν μέχρι η μιά να ΝΙΚΗΣΕΙ την άλλη... Το "πόλεμος πατήρ πάντων" επειδή δεν το είπε ο μοδάτος Zizek δεν σημαίνει ότι δεν ισχύει.
Εσύ ΑΓΝΟΕΙΣ αυτή την πάλη... προσπαθείς ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ να φτιάξεις στο αριστεροφιλελευθεροκομμουνιστικό νέφος που οραματίζεσαι την "περιεκτική" σούπα γιά όλο αυτό... και βέβαια, όταν αγνοείς ή μάλλον κλείνεις τα μάτια στην μάχη των αντιθέσεων, στον "πατέρα" της κίνησης, τον "πόλεμο", προσπαθείς να καταπιείς την σούπα που έφτιαξες... και βέβαια ΑΠΕΧΕΙΣ των αντιθέσεων, και απέχεις και από τον πόλεμο (που γίνεται σε πάρα πολλά επίπεδα).
Αυτό σου προσάπτω γενικά, αυτό προσπαθώ να σου πω τόσον καιρό που σχολίαζα στο site σου και έπαιρνα σαν απάντηση κολακευτικές "εξυπνάδες", αυτό σου λέω και τώρα εδώ γιά το σχόλιό σου...
Και, αν απαντήσεις, όχι "εξυπνάδες" παρακάλω... χρησιμοποίησε όσο σκληρή γλώσα θέλεις, αλλά όχι εξυπνάδες... μπουχτίσαμε από δαυτες, μπουχτίσαμε από υπεκφυγές, μπουχτίσαμε από το να βλέπουμε την πλάτη του ...δρομέα συνομιλητή μας...
Σχολιαστή αυτό ακριβώς που περιγραφεις τόσο γλαφυρά, ειναι αυτό που νοιωθω σαν θηλιά, σαν βρογχο. Σαν η μονη σημερινή Ηθική να ειναι:όλοι ίδιοι, όλοι ομοιομορφοι.
Ναι θεωρω τον εαυτό μου αντιρατσιτή, αλλά θα σεβαστώ, θα ακουσω, αυτόν που ειναι ρατσιστής ή ακομα χειρότερα, θα θεωρώ γελοιο όποιον περνάει τον μεγαλυτερο ρατσισμό, αλλά νομιζει ότι τον ξορκιζει χρησιμοποιωντας την λέξη μαυρος αντί για νεγρος. Διαβαζα ότι η Miss Κοσμος, απορριθφηκε απο την επιτροπή, γιατί ειπε ότι διαφωνεί με τους gay γαμους!!!!
Με τρελαινει, με συνθλίβει το όριο στην δημιουργικότητα, στην φιλοδοξια, στην αμφισβητηση, η ισοπεδωση όλων προς τα κάτω. Ότι όλοι πρέπει να πιστευουμε στο ορθό. Και θεωρώ και απολυτα φασιστικό, αυτό το ένα ΟΡΘΟ, την μια ΑΛΗΘΕΙΑ.
Στην Ελλαδα, καταφεραμε αυτή την πολιτική ορθοτητα να την φερουμε στα μέτρα μας. Δωσαμε ένα δηθεν πλαισιο, που μπορουμε , που μας επιτρεπεται να εκφραζουμε αυτό που θελουμε, αλλά το μονο διαφορετικό...ειναι αυτό που θελει να φαινεται διαφορετικό, αυτό που γινεται εκκεντρικό, αλλά δνε εχει τα κοτσια να γιναι ΑΙΡΕΤΙΚΟ.
Όλοι το καταπατουν στην ουσια των πραγμάτων, και μετά βγαινουν και δειχνουν με το δάχτυλο, όποιον αμφισβητεί. Μιλάμε για πολιτιστικά λυντσαρισματα.
Ελπίζω συντομα να καταφερω να κάνω αναρτηση, κάποιοες αποψεις γεννετιστών που συνομολογούν ότι πια η εξελιξη δειχνει αν όχι να σταματαει, να επιβραδυνεται στον δυτικό κοσμο, ακριβώς λογω αυτής της ομοιομορφιας, ακριβώς λογω αυτου του χωνευτηριού.
Και όχι, δεν εχω διαβασει Νιτσε. Αλλά μάλλον πρέπει να το κάνω.
Sxoliasti
Μα ο αντιφατικός συντηρητισμός σου δεν σε αφήνει να δεις τίποτα.
Ούτε καν την οξύτητα που μπορεί να κρύβει ένα νέφος
Και ωσ γνησιος συντηρητικός έχεις κυρίως προβλήματα αισθητικής.
Οτιδήποτε δεν μπαίνει στο καλούπι της δυσανεξίας και καταγγελίας που εσυ φαντασιώνεσαι ως "αγώνα" είναι εκτός ορίζοντα σου,εκτός πεδίου άσκησης διαλόγου.
Τέλος δεν διανοείσαι οτι για κάποιους το μήκος των απαντήσεων τους,δεν συναρταται με την διάθεση απαντησης,αλλα με ένα¨"νεφελώδες" μεγεθος που αποκαλείται χρόνος.
Τελικά ο Γιανναράς έγινε σχολή και στα ιστολόγια.
ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟΣ ΚΑΦΕΣ
Διαβάζοντας το σχόλιο (6 Μάϊος 2009 11:53 πμ) του αγαπητού @LLS με το οποίο διευκρινίζει την άποψή του επί του θέματος, στάθηκα στην παρακάτω φράση του:
«Λαικιστές καβαλάρηδες ανεβοκατεβάζουν τους αντικαπιταλισμούς και παραδίδουν μαθήματα post moderm management.».
Έχοντας κατανοήσει τον παραμορφωτικό τρόπο με τον οποίο ο καλός μου φίλος προσλαμβάνει την πραγματικότητα, δίνω σοβαρές πιθανότητες, πίσω από αυτήν την εικόνα και με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση για το υπέρ της «Δημοκρατίας» Ευρωψήφισμα να κρύβεται η αντανάκλαση –ο Θεός της Οπτικής να την κάνει αντανάκλαση- της ταπεινότητάς μου.
Αλλά δεν μπορώ να είμαι και βέβαιος για να απαντήσω. Θα έχει άραγε την καλοσύνη ο πάντα
-ομολογώ- ευγενικός μου φίλος να το διευκρινίσει; Εύχομαι.
Εν τω μεταξύ, φτιάχνω φρέσκο καφέ και ανάβω ένα τσιγάρο.
Χαμογελώντας κάτω από τα Σταλινικά μουστάκια μου…
ΔΔ
Το σχόλιο μου είναι επέκταση σε σκέψη μου που αφορά τις εγγενείς αντιφάσεις
Δεν είχα τον ΔΔ υπ'οψιν.
Για λόγους στοιχειώδους πρωτοκόλλου δεν θα ονοματόσω.
Παντως υπάρχουν ιστολόγια που Σεβομαι με Σ Κεφαλαίο,που κατα την γνώμη μου παλινδρομούν από ένα πρωτόγοννο αντικαπιταλισμό σε μια πολυ εκλεπτισμένη αναγνωση του συγχρονου management των εταιρειών τελευταίας γενιάς.Αναλόγως σχολιάζω.Απαντω γρηγορα μπας και γλιτώσω καποιον απο ενα περιττο τσιγάρο,στοιχειώδης ανταποδωση στην επικληση του "καλου φίλου"
Βρε τον κ. Δρακονάριο...
Μου αρεσουν οι άνθρωποι που κάνουν αυτοκριτική κ. Δρακονάριε. Χαιρομαι που ανακαλυπτετε τον εαυτό στους λαικιστές καβαλλαρηδες.
Και μιας που σημερα, η ευγενεια μου, πάει περιπατο στην βροχή, μιας που σημερα με ζορίζει το ...πολιτικά ορθό, μήπως μπορείτε να σβησετε το τσιγαράκι σας, να πάρετε το καφεδάκι και το κουβαδάκι σας και να πάτε σε άλλη παραλία;
Αλλωστε γιατί να μην επιβεβαιωσω την θεωρία σας δημοσια, περί του πόσο αντιδημοκρατική ειμαι;
Όπως σας εχω πολλές φορές εξηγήσει, δνε θεωρώ υποχρεωση μου, να σας παραχωρώ την πολυθρονα, απλά άποψη μου ειναι. Και ...τι να κάνουμε Αγαπητέ μου... και οι αποψεις ενίοτε αλλάζουν... ή ακομα καλύτερα βελτιωνονται....
Ασε που οι μικροστοί, επηρεαζονται και απο τον καιρό... Τα "νευροφυτικά" μου...έλεγε η μακαριτισα η γιαγιά μου...
Ja wohl mein Führer!
LLS,
Πάλι φτηνές εξυπνάδες... γιά την "ταμπακέρα" όμως, ούτε λόγος...
Παλιά μου τέχνη κόσκινο...
Αλλά, έτσι... γιά τελευταία φορά, ας πάρω την απάντησή σου στα σοβαρά....
Ο αντιφατικός (?) μου συντηρητισμός δε με αφήνει να δω τίποτα.... από την οξύτητα (!!) που κρύβει ένα ...νέφος(!!!)? Και ως γνήσιος συντηρητικός, έχω προβλήματα ...αισθητικής (!!!)... γιατί? Γιατί δεν αναγνωρίζω την ...ομορφιά του ...νέφους σου??? Αν κάποιος βγάζει ...άκρη, ειρμό... ας με πληροφορήσει....
Ο αγώνας λοιπόν, που εγώ "φαντασιώνομαι", δεν είναι η καταγγελία... αλλά, τι είναι αγώνας γιά σένα, ρε LLS? Αγώνας είναι το να προσπαθείς να μπλέξεις τα φιλοσοφικά ασυμβίβαστα? Το να προσπαθείς να ...ανακαλύψεις σοσιαλιστικές χροιές στους πάπες του συντηρητισμού, ή να συμβιβάσεις ακραίους φιλελεύθερους, κομμουνιστές ή και φασίστες διανοητές, γάλλους ψευτοφιλόσοφους και ...τον Zizek σαν... κερασάκι σε ένα διανοητικό αριστεροκουλτουριάρικο αχταρμά? Αλλά εσύ ο ίδιος έχεις ομολογήσει ότι ...δεν αγωνίζεσαι... τι κάνεις λοιπόν... κρατάς φιλοσοφικό ημερολόγιο? Η ερεθίζεσαι όταν τα ...δεκαοχτάχρονα μένουν ...άναυδα με την "κάργα κουλτούρα" που νομίζεις και νομίζουν ότι τους προσφέρεις? Γιατί γράφεις εδώ, στα Blogs?.. όλοι γιά κάποιο σκοπό το κάνουν... εγω, π.χ., γιατί καταγγέλλω φαντασιωνόμενος ότι αγωνίζομαι (όπως λές)... εσύ γιατί? Γιά να ..μορφώσεις την νεολαία? Γιατί σου ...γουστάρει? Γιά να έχεις ...κύκλο στα ...φιλοσοφικά starbacks που οργανώνεις? Και στα οποία με κάλεσες καμμιά δεκαριά φορές, εμένα τον "συντηρητικό", τον "δυσανεκτικό", με τα προβλήματα "αισθητικής"? Η μήπως λογίζεσαι ο νέος ...Ντεριντά... Γιατί στην ...καθαρότητα των σκέψεων, πράγματι, τον συναγωνίζεσαι... Πες μας γιατί?....
Να σου πω τι κάνεις? Εκμαυλίζεις... αυτό κάνεις... φτιάχνεις διανοητικούς λαπάδες... πολίτες "αμέτοχους", που όχι μόνο μένουν μακρυά από την πραγματικότητα, αλλά ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι κάνουν κάτι... κατ' εικόνα και ομοίωση... μπερδεύεις ανθρώπους άσχετους, και κυρίως, με την σύγχυση τους απομακρύνεις από την ΔΡΑΣΗ, την όποια δράση... Παίζεις ΕΣΥ το παιγνίδι της συντήρησης... του συστήματος, με τις ατέλιωτες αμπελοφιλοσοφίες... μιλάτε, μιλάτε, μπερδεύετε, αλλά, προς θεού, ΜΗΝ ΠΡΑΤΤΕΤΕ.... ενας καρεκλοκένταυρος "προοδευτικός" του καναπέ και των αέναων αμπελοφιλοσοφημάτων... ενας "φανατικός" οπαδός του συστήματος τελικά...
Και κάτι γιά την ...αισθητική... που είχες και το ...σθένος να την αναφέρεις...
Που υπεισέρχεται η ...αισθητική στα γραπτά σου? Η στην φιλοσοφική (πολιτική και οικονομική) σκέψη γενικότερα? Δόξα τω θεώ, ορισμοί της αισθητικής υπάρχουν... εγώ έτυχε και να την σπουδάσω γιά αρκετά χρόνια... αλλά δίαβασε έστω έναν ορισμό και πες μου τι σχεση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο? Εκτός αν είσαι οπαδός γνωστού πιά "μα είναι θέμα αισθητικής, χρυσή μου!"... άσε την αισθητική γιά την τέχνη... ε, και τέχνη δεν κάνεις, .όπως και να έχει το πράγμα... ή κάνεις και δεν το διαπιστώσαμε και αυτό, λόγω του ...νεφελώματος?
....και αν κρίνω από το χιούμος της απάντησής σου... άσε καλύτερα...
Εχω βαρεθεί, ρε LLS, και τους ΔΗΘΕΝ, και αυτούς που "παριστάνουν"... έχω πιά φάειμε το κουτάλι τους "δυσνόητους", τους "ψευτοκουλτουριάρηδες", ακριβώς γιατί είχα την τύχη να συναναστραφώ ΚΑΙ με ξεκάθαρους, κρυστάλλινους διανοητές, ΚΑΙ με πραγματικά ανθρώπους της κουλτούρας...όχι με τα κακέκτυπα... απόψή μου είναιότι είσαι ίσως ο πιό μεγάλος "δήθεν" από όσους ξέρω στα blogs...
Καλή τύχη και καλό ξεστράβωμα (αν και μεγάλος πιά)....
ΥΓ:Κατερίνα, συγγνώμη γιά την έκρηξη, αλλά ξέρεις... όταν κάποια ...γεγονότα μας ...πρήζουν, ε, κάπου το πράγμα σκάει...
Sxoliasti
Το σχολιο σου παραμένει ενεργό στην συσκευή μου.
Προφανως δεν προκειται να το σχολιάσω,παρα μόνο να αναστοχαστώ.
Τελικά η περιπετεια των ιστολογίων είναι πολυ διδακτική.
Χαιρετώ,και παντα διαθεσιμος
LLS
LLS,
Νά και κάτι με το οποίο συμφωνώ απόλυτα: οτι "Τελικά η περιπετεια των ιστολογίων είναι πολυ διδακτική."
Εγώ έχω ήδη αναστοχαστεί.
Εχω ήδη ευχηθεί.
Θέλω να κάνω μια παρεμβαση και μια διευκρινηση για την φυση των συναντησεων του πολιτικού καφενείου, σε αρκετές εκ των οποιων παραβρεθηκα. Οι συναντησεις ειναι σε καθαρά ισοτιμη βάση, ουδείς διανοειται να κηδεμονευσει κανέναν, αλλά και σε καμμια περιπτωση, δεν θα μπορουσε να ειναι και έτσι.
Οι μικροτεροι σε ηλικία (δυστυχώς δεν συγκαταλέγομαι σε αυτούς), είναι οι φορείς του πιο φρέσκου, του πιο κοφτερου, του πιο τεκμηριωμένου και του πιο ουσιαστικού.
Αν κάτι εγώ προσωπικά, απο αυτες τις συναντησεις εισεπραξα, ειναι ότι το νέο, το ριζοσπαστικό, το ουσιαστικό ειναι 18-28 χρονών. Οι ρόλοι Σχολιαστή, είναι εντελώς αντιστροφοι από αυτους που περιγράφεις, μιας που και εγώ αλλά και ο lls, δυστυχώς εχουμε υπερβει αυτήν την ηλικία.
0
Δημοσίευση σχολίου