Τη μέρα που γεννήθηκαμε πήρανε τρεις γύφτοι
και στράτα- στράτα μ’ έφεραν εδώ στον Ποδονίφτη
τα σπίτια τότε φτωχικά
Ξεσκέπαστο το ρέμα
το γάλα ήταν όνειρο
και παραμύθι η κρέμα
Μα εμένα μου έδωσε η ζωή
λαχταριστές καμπύλες
που για τους άντρες άνοιγαν των ουρανών τις πύλες
και μουλεγαν στενάζοντας
καθώς με παίρναν πρέφα
Εσύ κερδίζεις μάνα μου και Κύπελλο ΟΥΕΦΑ
Απ΄ αριθμούς και γράμματα
δεν σκάμπαζα ούτε λέξη
κι ένα παιδί της γειτονιάς
που ΄χα μαζί του μπλέξει
έπαιζε με τ’ ακορντεόν σε μια μικρή ορχήστρα
και με το ζόρι μ’ έβαλε
να γίνω τραγουδίστρα.
Βγήκα στο πάλκο μια βραδυά
κι ω θαύμα των θαυμάτων
πάψαν των σκύλων οι φωνές
κι οι τσαχπινιές των γάτων
και μου ‘λέγαν κι οι φίλοι μου
παιδιά του εργοταξίου
Εσύ μασάς την Μοσχολιού και τρως την Αλεξίου
Με τον καιρό βαρέθηκα
τον ακορντεονίστα
τα λόγια του μου φέρανε και κούραση και νύστα
Έτσι λοιπόν παντρεύτηκα
κάποιο συνταξιούχο
κι είχα σπιτάκι καθαρό
σιδερωμένο ρούχο
Κι έμαθα σα λησμόνησα
του τραγουδιού τα φάλτσα
να κάνω φίνο μουσακά
και μακαρόνια σάλτσα
κι όλοι μου λέγαν
σε γιορτές, σε γάμους, σε βαφτίσια
Εσύ θα γίνεις Παναγιά μια μέρα στα Πατήσια
«Η Παναγία των Πατησίων»
Μάνος Χατζιδάκις Πορνογραφία
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μέρα που είναι αύριο, αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλες τις Παναγίες, Πατησίων, Παρισίων, ή όπου αλλού.
Άγιε μου, μεγάλη η χάρη σου, δώσε μας....
Στους έρωτες που έφυγαν, στους έρωτες που είναι, στους έρωτες που θάρθουν!
44 σχόλια:
Αν γιορτάζεις αύριο χρόνια πολλά....Αν και πιστεύω ότι οι ερωτευμένοι άνθρωποι γιρτάζουν κάθε μέρα...
Κατερίνα, χρόνια σου πολλά, να σε χαιρόμαστε!
Μπήκε καθαρός αέρας απο το παράθυρο....
στους έρωτες που θάρθουν!
λες, ε;
Σ;-)))
Για να τό λέει ο Τρύφωνας, κάτι θα ξέρει παραπάνω από μένα...
Οπότε ακολουθώ:
Κατερίνα, χρόνια σου πολλά, να σε χαιρόμαστε!
Και... μην ξεχνάτε: Σήμερα 14 Φλεβάρη...
είναι περίπου σαν του Αγίου ...Υακίνθου (κατά το Oρθόδοξον Δόγμα!)
Καρδούλες, καρδούλες, καρδούλες μου
Πολύ σάς αγαπώ.(*)
αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων
--------
(*) Όχι μόνον σήμερα! Συνέχεια...
Μετά το προηγούμενο overdose από μακροσκελή σχόλια νομίζω γιορτάζεις-δεν γιορτάζεις η γιορτή είναι μία σανίδα σωτηρίας! Καλή ξεκούραση...
Μας "κούφανες", Κατερίνα, αν θέλεις να πιστέψουμε ότι εσύ, ο συνταξιούχος, τα μακαρόνια κλπ.κλπ.
Τέτοιο μάτι, "μονόφθαλμή" μου, θα έχει ρίξει πολλούς τάβλα μέχρι τώρα...
Αν γιορτάζεις, που γιορτάζεις, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, να περάσεις όμορφα σήμερα (και όχι μόνο σήμερα, ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!)
Οσο περίεργο και αν σου φανεί, χρόνια πολλά και από μένα! (και δεν σχολιάζω γιατί σου τα στέλνω, ούτε τα τελευταία σαλιαρίσματα κλπ. κλπ)
Πάντως, Μονόφθαλμη Ρόζα-ΠΑΣΟΚα μου, θα στο αναγνωρίσω, έχεις ....... -έστω, guts! (εγώ, παπούλη, δεν λέω κακά λόγια).
Ακόμα με δημοσιεύεις! Ο φίλος σου ο sinistra..... (είπαμε, όχι κακές λέξεις, σήμερα!) με έσβυσε! Ετσι, στην ψύχρα! Δημοκρατία! Γιατί τον έτσουξε αυτό που έγραψα! Γομολάστιχας2! Γιατί ο πρώτος Γομολάστιχας, είχε την ευγένεια () να μου απαντήσει, έστω και αν ήμουν σβυσμένος!
Πες του χαιρετίσματα, ΚΑΗΚΕ! Δεν θα τη γλιτώσει! Η αποκάλυψη *μέρος της) στα σχόλια του προηγούμενου σχολίου σου.
Αλλά άσε, όχι σήμερα. Αύριο,
Σήμερα, ειρήνη ημίν, όπως λέει και ο ανορθόγραφος παπούλης-εργολάβος-ντετέκτιβ (αριστερός δεν είμαι, πιός είμε, ποιός ίμε-ανορθογραφιες γιά να βοηθήσω!) μέρα που είναι!
Tsotsus, βλέπω χρησιμοποιείς τα παρατσούκλια μου! (μονόφθαλμη)!
Ρόζα να τη λες! Είναι πιό πρόσφατο και πιό ρομαντικό!!!!
Χρόνια πολλά σε όλους σας.
Και ε, φίλοι, σήμερα και πάντα δεν γιορτάζουμε μόνο τους τωρινούς έρωτες ή τους μελλούμενους, αλλά τιμάμε τους παρελθόντες.
Τσότσο, φίλε μου, μου φαίνεται ότι με δουλεύεις σκοινί κορδόνι.
Εσύ τουλάχιστον έχεις δει δια ζώσης το μάτι της μονόφθαλμης, καθώς και ολόκληρη τη μονόφθαλμη, ως δίφθαλμη.
Ναναι ματαιοδοξία η φωτογραφία;; Μπορεί. Αλλά είχα και άλλες πιο κολακευτικές, από πιο επαγγελματίες ή γνώστεςς του σπορ της φωτογραφίας. Όμως για μένα, η συγκεκριμένη είναι πολύ σημαντική, μου θυμίζει πολλά. Και όχι απαραίτητα ευχάριστα. Μάλλον ντροπιαστικά. Μια μέρα που φάνηκα πολύ ….λίγη. Έτσι για να θυμάμαι. Έτσι και για να ντρέπομαι.
Όσο για την Παναγία των Πατησίων, είναι ένα τραγούδι του μεγάλου Μάνου και του ακόμα μεγαλύτερου Γκάτσου, που αγαπώ πολύ. Αν μάλιστα είχα ποτέ την ευκαιρία να οργανώσω μια εκδήλωση για την γιορτή της γυναίκας θα έβαζα το συγκεκριμένο τραγούδι σαν μουσική υπόκρουση. Δεν μου προέκυψε ποτέ.
Χωρίς να γνωρίζω, είμαι βέβαιος ότι πρέπει να σου ευχηθώ...
Χρόνια Πολλά!
Κατερινάκι άσε αυτές πια τις ημέρες με τις αφορμές...έχουμε αιτίες για κάθε μέρα....
Τελικά στο blogging πρέπει να πέρνεις και καμιά ανάσα -χωρίς θορύβους και οχλοβοές και, κυρίως,...κάτι που δυστυχώς- ανθρώπινο, δεν μπορείς να ξεφύγεις-χωρίς ταυτήσεις και εμμονές...
Πάντως οι σκιαγραφήσεις μέσα απο τις στιχομυθίες, όλες όμως, έχουν ανθρωπολογικό ενδιαφέρον...συμφωνείς φιλενάδα;;;)))
Αντε κι αμα γιορτάζεις σήμερα να γιορτάζεις κάθε μέρα!!!
Ακριβώς επειδή σε έχω δει δίφθαλμη έγραψα αυτά πιο πριν. Για τα μακαρόνια και τον συνταξιούχο ούτε κουβέντα ε; χαχαχα.
Τέλος πάντων, αν σε εμπνέει το τραγούδι λόγω περίστασης, πάω πάσο. Το βαθμό/αιτία ντροπής σου τον φαντάζομαι: δεν θα έκανες όλα όσα είχες "ιδανικά" σχεδιάσει να κάνεις έτσι; Κάτι είχες γράψει για βοήθεια σε Ρομά αν δεν κάνω λάθος.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,μόνο οι τωρινοί έρωτες αξίζουν, τί να τους κάνουμε τους παλιούς;
Αγαπητή Κατερίνα,
Εύχομαι ο έρωτας και η αγάπη, να επικρατήσουν της κακίας και της διχόνιας.
Χρόνια Πολλά σε όλους και όλες
sxoliasti όλοι γιορτάζουμε το πάθος του έρωτα, ακόμα και αν δεν έχουμε .....πρόχειρο το αντικείμαενο του πάθους
tractatus πιθανά στη ζωή χρειαζόμαστε πολύ λιγωτερα α΄πο όσα έχουμε, διεκδικούμε, ή απαιτούμε. Τα ουσιώδη, τα αναγκαία είναι πολύ λίγα. Αλλά και το πιο καλοπαιγμένο έργο θέλει το σκηνικό του.
Τσότσο δεν σου απαντά.
Γιωργο Θαλάσση, σε προειδοποιησα.
Είναι όντως δύσκολο να είμαι συνεπής με αυτό που πρεσβευω.
Αλλά εδώ στο τσαντήρι μου, μου κάνουν τη χαρά και την τιμή να έρχονται φίλοι ή ακόμα και μη φίλοι. Για μένα γράψε ότι γουστάρεις. Θα το αφήσω. Σε οποιονδήποτε άλλον που γράφει σε αυτό το blog, αναφερθείς, το σχόλιο σου θα το σβήνω. Την χολή σου μόνο πάνω μου. Αν δεν σου φτάνω εγω;; Λυπαμαι.
ήθελα να γράψω :τσότσο δεν σου απαντάω
agitatore χρόνια πολλά.
Ελπίζω να μην είμαι ...λάμπα...;)))
Οσο για τα πολύ λιγότερα που έχουμε ανάγκη...γι' αυτό μας αρέσει η ποίηση. Εμένα, όχι μόνο η αριστερή....
Σπεύστε στον sinistrakavlomeno!
Εχει αφιερώσει ολόκληρη ανάρτηση γιά μένα!!!!!!!!!
Γιατί; Για καλό το έγραψα.
Το ξέρω φίλε μου. Πλάκα κάνω.
Πάμε απ'την αρχή.
Και να είχα κάτι να γιοτάσω, δεν θα το γιόρταζα τέτοια μέρα. Μήτε του Υάκινθου η εφεύρεση είναι μέρα επίσημης γιορτής. Eίναι πρόσφατη κατασκευή για να αντιπαρατεθεί στον ξενόφερτο Άγιο. Και δεν είναι κατασκευή του Χριστόδουλου. Νομίζω, πως τον έφτιαξε ο Λουδοβίκος των Ανωγείων και τον υιοθέτησε ο Μακαριστός.
Άγιος των ερωτευμένων εναντίον Άγιου του Έρωτα και τελικά ενάντια στον ίδιο τον έρωτα. Οι απόψεις της εκκλησίας για τον έρωτα είναι πολύ περιοριστικές και με πολλούς περιορισμούς βρήκαν άγιο για τους ερωτευμένους και μη το γενικεύουμε. Άγιος για τον έρωτα δεν θα βρεθεί. ΄
Ρίξτε μια ματιά στα έθιμα, παρακαλώ:
Άη Γιάννης ο Λαμπαδάρης.
Τα έθιμα ποικίλουν από περιοχή σε περιοχή, αλλά συνωστίζονται γύρω από το ίδιο θέμα. Τον έρωτα, τη φωτιά, το ζευγάρωμα. Το πήδημα της φωτιάς. Η αρχή του καλοκαιριού, των πόθων και του πάθους. Ο κλύδωνας. Το αντιφέγγισμα στο πηγάδι του προσώπου, που θα παντρευτεί. Το πρώτο όνομα που θα ακούσει το κορίτσι βγαίνοντας από το σπίτι. Από μόνος του και από αιώνες, ο λαός είχε το δικό του άγιο του έρωτα και όχι των ερωτευμένων. Μόνο, που όλα αυτά ήταν παγανιστικά κατάλοιπα, καλά κρυμμένα στη γιορτή του Αγίου. Την ίδια εποχή, πριν τον Χριστό, τον Ορφέα γιόρταζαν, αν θυμάμαι καλά ή κάποιον άλλο, ανάλογου πάθους, θεό. Κι έβαλαν τον Άη Γιάννη στη θέση του, για να σκεπάσουν την ειδωλολατρική γιορτή κι έβαλε ο λαός τα έθιμα του για να κρυφτεί η παλιά πίστη, μέσα στη νέα γιορτή.
Πολύ περισσότερο από τις σύγχρονες κατασκευές, ο Άη Γιάννης ο Λαμπαδάρης μοιάζει να είναι του Έρωτα ο Άγιος. Κάποτε, πιο παλιά, ο Έρωτας ήτανε θεός και "υποβιβάστηκε" σε άγιο.
Μην αρχίσετε να βαράτε όλοι μαζί.
Κατερίνα, η μέρα του έρωτα τελείωσε... ο έρωτας όχι, ΟΚ, αλλά...
Είδες το δελτίο καιρού? Κάτσε και βρές κάποιο καλό θέμα γιά το Σαββατοκύριακο... κλεισμένοι μέσα...
@odyssey
Το είπα και στην tractatus, έχουμε ανάγκη το παραμύθιασμα. Αν το καλοεξετάσεις το θέμα, θηλαστικά είμαστε. Τι χρειαζόμαστε, κάτι να φ΄με, κάπου να προστατευτούμε από τις καιρικές συνθήκες και ....κάτι στα γρήγορα. Κι όμως, ξοδευουμε μια ζωή για όλα αυτά τα άχρηστα. Και θέλουμε, και θέλουμε, και θέλουμε. Απλά σκηνικά της μοίρας μας και του μοιραίου. Γιατί γιορτάζουμε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιές, Απόκριες;;
Τουλάχιστον στον έρωτα γονατίζεις, εξευτελίζεσαι, πονάς, για ποιον, για τον/την συγκεκριμένο/η;; όχι βέβαια, απλά γιατί πρέπει να φτάσεις στα όρια σου, να τα δείς.
Ε, σε όλο αυτό, δεν αξίζει ένας Θεός;; Έστω ένας Αγιος;;
Αλλωστε εσυ ρε Οδυσσέα, για μια Πηνελόπη δεν πέρασες Λαστρυγόνες και Κύκλωπες;;
όντως sxoliasti μου, προβλέπεται ένα δύσκολο Σ/Κ. Εδώ καρφωμένοι, στα πλήκτρα μας, θα κονταροχτυπηθούμε, θα γλυκαθούμε, σε εικονικές επικοινωνίες.
Λοιπόν θέματα που προτείνω, έτσι αυθόρμητα:
1. με την παραγωγή πρωιμων σπερματοζωαρίων, από βλαστοκύταρα, μήπως ήρθε η ώρα να τελείωσουμε με τους άνδρες;;
2. φαινόμενο Δήμητρας Λιάνη. Δηλ. όταν έχεις διεκδικήσει την λατρεία και το μίσος ενός ολόκληρου λαού, μήπως χρειάζεσαι και μια Μιμή, για να επιβαβαιώσεις ότι σ' αγαπάνε;;
3. χαρισματικός μετα-ηγέτης(κουφό αλλά παλευω η έρημη να δώσω ερμηνείες)
4. όταν οι σεξουαλικές σχέσεις είναι τόσο ανοιχτές και ευκολες γιατί οι άνδρες επιδιώκουν σχέσεις με πόρνες;; Πόσο σας ευνουχήσαμε;; Πόσο έχετε ανάγκη να επιβεβαιώσετε το άνδρας-αφέντης;;
Λοιπόν αυτές είναι κάποιες από τις δεκάδες απόρίες μου;; Διαλέξτε.
περίμενε ρε Κατερίνα... μην βιάζεσαι... Στο blog σου είμαι... Ταξινομώ τις προτιμήσεις μου.΄..
...4. όταν οι σεξουαλικές σχέσεις είναι τόσο ανοιχτές και ευκολες γιατί οι άνδρες επιδιώκουν σχέσεις με πόρνες;; Πόσο σας ευνουχήσαμε;; Πόσο έχετε ανάγκη να επιβεβαιώσετε το άνδρας-αφέντης;;...
Αυτό πάλι πως το σκέφτηκες και με ποια αφορμή;; Σχέση με πόρνη;; χαχαχαχαχαχα...
Περιμένω ποστ!
Πονηρέ NdN, δεν κατάλαβες. Εγώ ρωτάω. Εσείς θα βάλετε post με τις θέσεις σας, και εγώ θα ρωτάω για να μου λύσετε τις απορίες μου
Υ.Γ. Το post για την φιλία με συγκίνησε πολύ.
Τώρα με προκαλείς...
Ας αρχίσουμε από τα εύκολα...
Το 4. είναι πολύ πιασιάρικο! Παρά την προφανή (και γιά μενα μοναδική ειλικρινή απάντηση, την Κατερίνα-style "εχουμε! Ε και Γούστο μας!?" - Ηρωικού στυλ- που δεν θα την τολμήσουν πολλοί, θα έχει πλάκα! Και έχω πεθυμήσει, βρα Κατερίνα, λίγο πλάκα! Με φάγανε τα σοβαρά (έγραψα και τα Λακανικά μου σε πρόσκληση του Elias και εξουθενώθηκα...). Πρώτη λοιπόν προτίμησή μου!
Το 1 είναι απόρροια κακής γιά σας απάντησης του 4: Ε λοιπόν, αφού πουτάνες... να και εμείς: Βλαστοκύτταρα!
Εκεί, βέβαια, τα σχόλια που θα πάρεις ειναι κάπως... επικίνδυνα, και φοβάμαι ότι θα είναι ...μήκους σημαντικά.
Αλλά ενδιαφέρον μου φαίνεται... Ασε που χωράει και Λακαν! Δεύτερη προτίμησή μου.
Το 3... βρέ κορίτσι μου... που το βρήκες? Μετα-ηγέτης! Ουτε ο Ανδρουλάκης να ήσουνα...
Το βάζω τρίτο γιατί...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΟ 2 ΠΡΩΤΟ... ΝΑ ΠΑΡΕΙ!
Λοιπόν αποφασίστε απόψε και τα λέμε αυριο. Με τα χιόνια. Τώρα νανακια.
Ρε Κατερίνα, αυτό το "τώρα νανάκια" μου θυμίζει το ανέκδοτο του λαζόπουλου με το γορίλλα...
@ Αγαπητή Κατερίνα,
"σολομώντεια" η λύση για τα σχόλια του Γιωργοθαλάσση {και Αριστερού, βεβαίως-βεβαίως με κεφαλαίο "Α" μάλιστα!}. Σοφή.
Ήδη τού διέγραψες δύο, αν κατάλαβα καλά... Και δεν πρόλαβα να τά αποθησαυρίσω...
@ Αριστερογιωργοθαλάσση... ο ένας φεύγει, ο άλλος έρχεται... φεύγει ο άλλος... έρχεται ο πρώτος... Καλο παιχνιδάκι... για κάπως μικρά παιδιά όμως... Να δεις πώς τό λέγαμε... πώς τό λέγαμε... προ αμνημονεύτων χρόνων...
Και πλέον, εκτός από το όνομά σου, είδα ότι έκρυψες ΚΑΙ το προφίλ σου ΚΑΙ το μπλογκ σου!
Εύγε! Άργησα, αλλά τό κατάλαβα επιτέλους πόσο γλυκειά είναι η φούστα της ανωνυμίας.
Να δω πότε θα πάψεις να κρύβεσαι πίσω από τη φούστα της και θα μάς αποκαλύψεις το ονοματάκι σου.
Εγώ πάντως, εφαρμόζοντας την συμβουλή του ψυχιάτρου μου {στη βοήθεια του οποίου κατάφυγα για να συνέλθω από τις τόσο εύστοχες και τρομερές αποκαλύψεις των εγκλημάτων μου-δές εκτενέστερο σχόλιο στο προηγούμενο πόστ της Κ.} έχω αποθησαυρίσει όσα πρόλαβα από τον οχετό σου, για να τά βρουν οι επερχόμενες γενεές, αν και όταν θελήσουν να μάθουν πόσο λεβέντικη μαγκιά είναι να χυδαιολογείς κατά πάντων ανώνυμα. Και δή αριστοφανικώ τω τρόπω!
α-α-ε
Ν.
-------
Υ.Γ. (1) Περιμένω πως και πως τα επόμενα, διότι σκέφτομαι ότι άμα μαζέψω 5-6 φορές περισσότερα και τά εκδώσω σε βιβλίο θα καζαντήσω.
Υ.Γ. (2) Επειδή έχασα τα δύο που διέγραψε η Κ., τα οποία προφανώς θα είναι "top" χυδαιολογία, μπορείς, σέ παρακαλώ, να μού τά περάσεις στο μπλόγκ μου ή με ένα e-mail για να μην έχω κενά;;;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
συναγωνιστές και συναγωνίστριες...απο αύριο θα σας αποχωριστώ για 2-3 μερούλες και όσο σκέφτομαι ότι το σ/κ θα είστε χωμένοι στο πληκτρολόγιο...ηδη σκέφτομαι ότι ευτυχώς, ακόμα, δεν έχω εθιστεί στο blogging. Είναι ωραίο στη ζωή να κάνουμε κι άλλα μαζί με αυτό και γι' αυτό. Αν τελικά αυτή την 'πολυπολιτισμική' αλληλενέργεια την αξιοποιούσαμε καλύτερα στην καθημερινότητά μας(αυτό είναι εξυπνάδα κι όχι όλες οι άλλες μ.....με ανταγωνισμούς και μπούρδες) αυτή η δόλια η χώρα δεν θαταν τόσο χάλια...τώρα ανταγωνιζόμαστε στην εξυπνάδα...
Καλα-καλά δεν θέλετε σοβαρά...ηδη η Κατερίνα έβαλε τον 'γόρδιο δεσμό' στο τραπέζι...γυναίκες-άνδρες-σχέσεις. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, απο εκεί χωρίς τη λακανική αριστερά....
Ελπίζω να μην το έχετε λύσει όταν θα γυρίσω...θέλω κι εγώ να δώσω τον οβολό μου....
Katherine, να βάλουμε και λίγο τέχνη μέσα...κάτι σαν το μάτι σου που καίει καρδιές....φιλιά
Αγαπητέ Ναπολέων, αγαπητοί φίλοι
Ειλικρινά ζητώ συγγνώμη γιά την όποια ταραχή σας δημιούργησα.
Δικαιολογώ απόλύτως τις απαντήσεις σας καθώς και την οργή σας, και θέλω να γνωρίζετε ότι η αντίδρασή σου (επίπεδο stress) συνέβαλλε στην άμεση διακοπή των συζητήσεών μου με την ομάδα σας.
Εν τούτοις, θα ήθελα να επισημάνω τα ακόλουθα:
1. Ουδέποτε χρησιμοποίησα εξυβριστικές εκφράσεις, σε αντιθέση με τις απαντήσεις που δέχθηκα.
2. Ουδέποτε η λεκτική μου επίθεση εξελίχθηκε σε λεκτική βία, σε αντίθεση με τις απαντήσεις που δέχθηκα.
3. Ουδέποτε χρησιμοποίησα λεκτικό καθ΄υπερβολή του χρησιμοποιουμένου σήμερα στο διαδίκτυο καθημερινά, σε αντίθεση με τις απαντήσεις που δέχθηκα.
4. Ολα τα σχόλιά μου έχουν ελεγθεί επιμελώς σε σχέση με τα παραπάνω και σε σχέση με τυχόν ποινικές ευθύνες, οι οποίες, σε διαβεβαιώνω, δεν υφίστανται.
Τόσο η ιδιότητά μου όσο και ο στόχος της επικοινωνίας μου με την ομάδα σας θα γίνει γνωστός εντός των προσεχών ημερών. Λυπάμαι που αυτή την στιγμή αδυνατώ να το πράξω.
Θα ήθελα επίσης να γνωρίζετε ότι δεν αποτελώ μοναδιαία -φυσική- οντότητα αλλά τεχνητό διαδικτυακο χαρακτήρα.
Θέλω επίσης να σε διαβεβαιώσω ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με οποιονδήποτε άλλο (αριστερό κλπ)
Ζητώ και πάλι συγνώμη εκ μέρους των δημιουργών μου τόσο από εσένα όσο και από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας σας, η οποία επέδειξε σημαντική συνοχή και αλληλεγγύη, ανώτερη του συνήθους μέσου όρου.
Ευχαριστώ επίσης την Κατερίνα γιά την υπομονή και την αντοχή που επέδειξε, καθώς και γιά την φιλοξενία της
Γιώργο Θαλάσση,
δεν ξέρω τι ρόλο παίζεις, τι χαρα ή τι ικανοποιηση βρίσκεις σε όλα αυτά. Δεν ξέρω και δεν θέλω να μάθω. Όλα αυτά τα ΚΥΠατζίδικα, με χαλάνε πολύ. Θερμά σε παρακαλώ, ας τελειώσει εδώ αυτό το παιχνίδι.
Όπως διαλαλείς παντού, με νίκησες, σε έσβησα. Έχεις δίκιο. Παραδέχομαι την ήττα μου και σε παρακαλώ επέδειξε την απαιτούμενη επιεικεια και την μεγαθυμία που είθισται να δείχνουμε στους ηττημένους.
@Ναπολέων
Σε παρακαλώ θερμά Ναπολέων ας τελειώσει εδώ αυτή η χυδαία φαρσοκωμωδία με τον Θαλάσση, είτε είναι προσωπο, είτε είναι διαδικτυακή πρωτοβουλία είτε είναι Αρειανός. Ας χαθεί ή ας επανέλθει όπως γουστάρει. Όποιο σχόλιο του αφορά άλλους θα το σβήμω. Όποιο σχόλιο του αφορά εμένα, όσο χυδαίο και υποτιμητικό κι αν είναι θα το αφήνω.
Αν τα κατφέρω να κρατήσω αυτή τη φορά τις ......αρχές μου έχει καλώς. Κ αν πάλι όχι, όσον αφορά το blog μου θα το αντιμετωπίσω εγώ.
Σε ευχαριστώ για την κατανόηση σου.
Συναγωνίστρια Tractatus,
Kαλά να περάσεις! Μόνο που θα κάνει πολύ κρύο, λένε τα δελτία, να ντυθείς καλά, μην μαργώσεις!
Γιατί όμως δεν μάς είπες καί πού θα πάς; Φοβάσαι μην ...σού στήσουμε καρτέρι;
Ολόψυχα, Καλό Σαββατοκύριακο!
Και ...μην σέ νοιάζει... Η πληγή που άνοιξε η Κατερίνα θα αιμορραγεί για πολύ-πολύ καιρό, δυστυχώς... Αποκλείεται να προλάβουμε να τή γιατρέψουμε, όσοι θα παραμείνουμε «εντός των τειχών» πληκτρολογώντας...
Καλά να περάσεις.
αγάπη αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων
Κατερίνα, δεν είναι μόνο στο Blog σου! Ειναι και στου sinistraradicale!
Και συμφωνώ με όσα γράφεις. Νομίζω ότι πρέπει να σταματήσει κάθε συζήτηση γιά δαυτόν, και εδώ και εκεί.
Ναπολέοντα και ...φίλοι, τα πράγματα σοβάρεψαν ή μου φαίνεται;
Ας αλλάξουμε θέμα και ελπίζω οτι ολα θα πάνε καλύτερα..
Ναπολέων δεν διαβάζεις τα μηνύματά σου!!!!
Συναγωνίστρια Tractatus,
Ασχολούμουνα με κάτι άλλο και ,όταν με τό καλό γυρίσεις, θα σέ παρακαλούσα να τό δείς και να μού πείς τη γνώμη σου. Θα πάω αμέσως μετά στα μηνύματά μου.
Αγαπητή Κατερίνα,
βεβαίως και δεν πρέπει να ξαναασχοληθούμε, ούτε με τον εν λόγω, ειδικά μετά την ...δακρύβρεκτη, και όπως πάντα διαστρεβλωτική, αλλά και ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ συντεταγμένη από δικηγόρο, δήλωση αποχώρησής του.
Ούτε με άλλους ομοίους του, που πιθανότατα θα μάς προκύψουν στο μέλλον.
Με τις πληγές που, ...ανελέητα έξυσες για τις σχέσεις γυναικών-ανδρών, θα καταπιαστώ αύριο ή μεθαύριο {εγώ δεν τό ...έσκασα γι' αλλού όπως η φίλτατη Tractatus}...
θέλω όμως, εδώ και σήμερα, να πώ λίγα για τη στάση σου ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙΣ τα σχόλια, γιατί θεωρώ ότι έχει ευρύτερη σημασία.
Σίγουρα ήταν πολύ γενναία απόφαση (τα περί του ότι στο τέλος ...ΝΙΚΗΣΕ, ήταν απλώς μέρος από τις παλιμπαιδίες του) με βάση την, σωστή καταρχή, θέση να μην κάνεις το θύτη θύμα.
Σκέφτομαι όμως και το εξής: Μιά συντονισμένη ΑΜΕΣΗ διαγραφή, από όλους, μιάς ξεκάθαρα υβριστικής σειράς ανώνυμων σχολίων (από τις 27-12-07 ! είχε ξεκινήσει την προσωπική επίθεση εναντίον σου) αίρει την αρρωστημένη ικανοποίηση τέτοιων ατόμων να ασχολούνται οι άλλοι μαζί τους.
Μπορούμε δε, πρίν τά διαγράψουμε από το blog, να τά μεταφέρουμε σε ένα ...βόθρο-blog και να λέμε: Όποιος αρέσκεται στα ...λύματα του τάδε, ας πάει εκεί να τά βρεί!!!
Έτσι και η δικιά σου θέση -να μην κάνουμε τον θύτη θύμα- καλύπτεται και τα blog μας ξεβρωμίζουν.
Σού εύχομαι ένα καλό, ξεκούραστο και ευχάριστο Σαββατοκύριακο και ετοιμάσου να "αντιμετωπίσεις" την δικιά μου, καθόλου επιθετική, ...επίθεση στο θέμα των σχέσεων γυναικών-ανδρών.
αγάπη-αφοπλισμός-ειρήνη
Ναπολέων
Τι όμορφο... Ο έρωτας είναι πάντα έρωτας είτε παρελθών, είτε παρών είτε μέλλων!!
Να είσαι καλά Κατερίνα.
Γεια σου Κατερίνα.
Μπήκα για ν' αφήσω κάποιους στίχους αγάπης, όμως ας σχολιάσω και δυο πραγματάκια.
ξεκάθαρη, λαγαρή, στέρεα,γάργαρη, ακριβοδίκαιη η ποίηση του Χατζηδάκι. Άραγε πού μπορεί κανείς να βρει κι άλλα δικά του;
Ο παπαντρέου τώρα: Το λαό που τον αγαπούσε ή τον μισούσε, δεν γινότανε να τον έχει τη νύχτα στο κρεββάτι του ώστε να νιώσει (για την αιωνιότητα τώρα και όχι για την ιστορία) πως υπάρχει κι αυτός.
(στην κυρία Ρωρερκάρ)
Να σε παινέσω; Η παινεσιά γυρίζει
και μες στου νου τις αυλακιές βυθιέται
ντροπή γεμάτη γιατί την ορίζει
αφέντης που απ’ τα κάλλη σου γελιέται,
και στέλνει λέξεις να τα επαινούνε.
Κι αλήθεια ομορφιά ως τη δική σου
λέξεις ανθρώπινες πώς να την πούνε-
πώς, άγγελε επουράνιου παραδείσου;
Κάκια τα μάτια σου δε θα μου πιάσουν
καθένα αν με τον ήλιο τα συγκρίνω;
Και η αγνότη σου αν την παρομοιάσουν
με τήν αγνότη, οι λέξεις μου, του κρίνου:
Παίνεμα θα 'ταν για τα ωραία στην Πλάση
κάποιος με σένα αυτά να παρομοιάσει.
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου