Η Μαντάμ Σουσού κάνει καριέρα στο Ελντοράντο

Παρατηρώ με ...τρόμο, όχι μόνο τους κοινωνικούς σαλτιμπάγκους, όχι μόνο τα κυβερνοδίαιτα junkies, όχι μόνο τους νεόπτωχους της τ. μεσαίας τάξης που η αδράνεια στο φρενάρισμα της ζωής τους, λειτουργεί ακόμα...αυτιστικά, αλλά και ...αριστερούς, να ταμπουρώνονται πίσω απο το mainstream, πίσω απο το politically correct, πίσω από αυτήν την πολιτική ορθότητα του συρμού.

Ο εχθρός ανερυθρίαστα πυροβολεί στο ψαχνό για το...καλό μας, ποδοπατάει ανθρώπους, ζωές, δικαιώματα, τελατινιαζει τον πολιτισμό της εργασίας, καταρρακώνει κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας, κάθε ψήγμα λαϊκής βούλησης, και η συζήτηση περιστρέφεται σε επίπεδα κατηχητικού 5^ης διαλογής.

Να καταλάβουν οι εργαζόμενοι τα δικά τους εργαλεία παραγωγής; Τς,τς,τς ανακράζει ο Μπιθουλας του μικροαστισμού. Ο αριστερός πρέπει να είναι καλός χριστιανός. Να δίνει το παράδειγμα του οσιομάρτυρα. Να σταυρώνεται χαμογελώντας. Άντε κι ο γαλαντόμος ο Παπαχελάς στις κουβαρντοσυνες του, του παρέχει τη δυνατότητα να κάνει «2-3 συνταγμένες διαδηλώσεις» να ...ξεχαρμανιάσει. Πως λένε οι παπάδες; Κάνε και 40 μετάνοιες κι άντε στο καλό. Θα ανταμειφθείς στην...άλλη ζωή.

Μόνο που η Αριστερά γνωρίζει ότι η ...σωτηρία της ψυχής, είναι ...άλλου παπα ευαγγέλιο ή ...άλλου ψυχαναλυτή ντιβάνι. Η σωτηρία όμως της τιμής και της αξίας της Εργασίας, είναι το παραδοσιακό δικό της Βιλαέτι. Κι αυτό πρέπει να το υπερασπιστεί, με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο, με κάθε κόστος, και μακριά από αυτήν την βόμβα ναπάλμ της political correctness που διαλύει τα κοινωνικά αντανακλαστικά. Αλλά με αμέριστο σεβασμό στο κοινωνικό ένστικτο επιβίωσης μιας κοινωνίας που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ έχει ριζοσπαστικοποιηθεί.

Υ.Γ. Και επειδή όλα αυτά τα ζητήματα είναι λυμένα απο την Ιστορία, στην πρώτη μεγάλη -στη Ναζιστική Ευρωπη- απεργία των Δ/Υ και ΚΑΤΑΛΗΨΗ ολων των κρατικών κτιρίων τον Απρίλη του 1942, η...διαταγή της δοτής Κυβέρνησης περιεγραφε πως «οποιαδήποτε κατάληψη δημόσιων κτιρίων θα θεωρείται ως ΣΑΜΠΟΤΑΖ παρά των στρατευμάτων κατοχής και θα υπόκειται στους στρατιωτικούς ποινικούς νόμους»

Και επειδή η ...ΓΣΕΕ, με όποιο όνομα κι αν έκανε ...καριέρα σε αυτό το τόπο, πάντα ξεπουλημένη ήταν, ας θυμηθούμε την ανακοίνωση της ΕΣΕΕ (τότε ΓΣΕΕ: «Καλούμε όλα τα εργατικά στελέχη και όλους τους μισθωτούς να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να καταδικάσουν και να αποφύγουν επιμελώς κάθε ενέργεια που τείνει στη παρανομία(sic!) κι πειθαρχημένα κάτω από αυτήν να επιλύσουν κάθε ζήτημα που τυχόν προέκυπτε ή θα προκύψει γιατί έχουμε απτά δείγματα του ενδιαφέροντος τόσον της Κυβερνήσεως όσον και των Αρχών Κατοχής για την ευμενή λύση κάθε ζητήματος που απασχολεί τον εργατικό κόσμο».

Ευτυχώς το ΕΑΜ τότε, δεν ...υπάκουσε στα κελεύσματα του κάθε Παναγόπουλου, πολύ δε περισσότερο στους Καστανίδηδες και τους Μόσιαλους της εποχής..

Υ.Γ.2.Ο Ηλίας Μανουσαρίδης, Προεδρος εργαζομένων στην καθαριότητα του Δήμου Θεσ/κης, απάντησε στους Καμινομπουτάρηδες που αλαλιασμένοι πετάνε το προσωπείο:"Αν στειλουν τα ΜΑΤ και χρησιμοποιήσουν βία, θα απαντήσουμε με βία. Αυτός που θα κάνει την οικογενεια μου να πεινάσει και να μην ζεσταθεί, δεν μπορει να περπατάει ασφαλής"

Κι ήταν τοσο παρηγορη η βροντερή όσο και σθεναρή αυτη φωνή, αυτη η κραυγή που δηλώνει ότι το κοινωνικό ένστικο επιβιωσης των εργαζομένων ξυπνησε απο το ληθαργο και βρυχαται. Και αυτή η φωνη ειναι ο μόνος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ όσο και ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ μονοδρομος.