Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Άφυλες λέξεις

Υπάρχει ένα σκαλοπάτι, ένα όριο, ένας χρόνος, μια στιγμή, που αποκτάς ...καινούργια Πατρίδα;Ναι, νομίζω ότι υπάρχει.

Όταν η «μυστική γλώσσα» του νου, αυτή που φτιάχνει τις ...περίεργες λέξεις με τις οποίες επικοινωνεί το ασυνείδητο με το συνειδητό σου, αλλάζει. Όταν οι λέξεις που εγγράφεις ...εικόνες, οι λέξεις που τις σχηματοποιείς σε συναισθήματα, οι λέξεις που συντάσσονται άναρχα μέσα σου, όχι στο ...κεφάλι αλλά χαμηλότερα, στο στομάχι σου, όταν φοβάσαι, όταν τρομάζεις, όταν πανηγυρίζεις, όταν ερωτεύεσαι, όταν ...Γεννάς, όταν ...Πεθαίνεις, όταν ...Αποφασίζεις, φτιάχνονται σε άλλη γλώσσα από την μητρική σου.

Χαζεύω πάντα τα αγοράκια, που ξεκινούν στα μικράτα τους με το ...μαμά, κάποια στιγμή εκεί γύρω στην εφηβεία του ...αυτοπροσδιορισμού, της μαγκιάς και της ...απεξάρτησης, χρησιμοποιούν στην ...παρέα το... η «μάνα μου», για να καταλήξουν στα μεγάλα τους στο πολιτικά ορθό «η μητέρα μου». Και χαζεύω πάντα τους άντρες για αυτό το «ρε μάννα».

Οι λέξεις δεν είναι ερμαφρόδιτες. Οι λέξεις δεν είναι ...asexuels. Οι λέξεις, ακόμα και οι πιο ...θηλυκές ή οι πιο ...αρσενικές, άλλοτε οι εποχές τις κάνουν να φαντάζουν ...Αντρικές και άλλοτε τις κάνουν να φαντάζουν ...Γυναικείες. Άλλοτε είναι αιχμηρές και άλλοτε βελούδινες. Αλλά ΑΦΥΛΕΣ δεν είναι ποτέ. Όσο κι αν οι ...κρατούντες επιχειρούν να μας πείσουν περί του αντιθέτου.

Ανάπηρες...ναι. Ευνουχισμένες ...συχνά. Και ακόμα πιο συχνά, κατά το ...καθεστωτικό «δοκούν» να γίνονται ...όπλα για να πετσοκόβουν την αιχμή, την γωνία, την γοητεία, την συν – κοινωνία στα βολικά μέτρα της καθεστωτικής επι- κοινωνίας. Από την ...Γέννα, στον ...Θάνατο, χωρίς Ζωή. Έρωτας δίχως ...επαφή. Θάνατος δίχως ...πόνο. Σπαθιά και βελούδα να ξεφτιλίζονται σε ξεθωριασμένα τσιτάκια του ...πεφωτισμένα πολιτικά ορθού.

Αλήθεια τι φύλο έχει η λέξη "εχροπάθεια" στο σ/ν του Υπουργου Δικαιοσύνης; Και έχει πάντα διαχρονικά και ιστορικά το ίδιο ...φύλο;

Έχουμε τους ίδιους εχθρούς ...όλοι; Ποιος είναι αυτός που θα προσδιορίσει τους δικούς μου, τους ...Εχθρούς; Ποιος θα βάλει τον φράχτη από το νου μου, στο στόμα μου; Και πόσα μέτρα θα είναι αυτός; Από τι ...υλικό; Ποιος εργολάβος θα μου τον χτίσει;

Ποιος Νόμος, θα μου απαγορεύσει να σπέρνω στο μυαλό μου εικόνες, να νοιώθω, να αισθάνομαι, και να γεννάω λέξεις; Για τους φίλους. Για τους εχθρούς. Για τον ...Άλλον.

Και ποιος είναι αυτός που θα μου βάλει το μαχαίρι στο χέρι για να πετσοκόψω το Πάθος, ποιος θα μου επιβάλλει να αυτο-ευνουχιστώ;

Ποιος είναι αυτός που θα με βάλει να αποδεχτώ και να συνυπογράψω την συμφωνία της Βάρκιζας, σε ποια λευκή τρομοκρατία θα καταθέσω τα όπλα της σκέψης, της άποψης, της γλώσσας, της λέξης, της έκφρασης; Σε ποια Χωροφυλακή, σε ποια Τάγματα Ασφαλείας, σε ποιες Αναμορφωτικές Ντροπές, σε ποιες...χαράδρες οφείλω να Ζήσω; Σε ποια Μακρόνησο θα αυτο-εξοριστώ...συναινετικά;

Ποιος είναι ο νικητής που θα μου επιβάλλει τους όρους του; Τι εμβαδόν θα έχουν τα λευκά κελιά που θα με βάλει να μετρήσω τη Ζωή μου. Ποιος θα μου επιβάλλει...Πατρίδα; Μαμά, μητέρα, μάννα;

Οι λέξεις, είναι οι αλυσίδες με την ταυτότητα σου, αλέτρια του νου σου, αλλά και σπαθιά που κόβουν τις άγκυρες. Οι λέξεις είναι όπλα. Άγρια όπλα. Όπλα μαζικής επικοινωνίας αλλά και όπλα ...συν-κοινωνίας. Οι λέξεις είναι ...παιδιά, από γέννες άγριες, από έρωτες τρικυμισμένους, από σπορές άλλοτε σε λιβάδια εύφορα κι άλλοτε σε τόπους κακοτράχαλους. Άλλοτε αγκαλιές κι άλλοτε μαχαίρια. Οι λέξεις είναι ...Πατρίδες.

Κάτω τα τρισάθλια χέρια σας βρωμερά γουρούνια, μπάτσοι του νου μου, από τις λέξεις ΜΟΥ. Τις λέξεις μας trans-sexual… δεν θα τις κάνετε.

Αρνιέμαι να βιάσετε το νου μου, με το άθλιο σπέρμα σας. Αρνιέμαι την στείρωση, αρνιέμαι τον ευνουχισμό, αρνιέμαι την ευγονική και τα τέρατα που εσείς ορίζετε ότι θα γεννάμε, αρνιέμαι την ...αφυλία σας. Αρνιέμαι τις άγονες πατρίδες σας.

Εγώ-ναι...έτσι πολιτικά άκομψα, έτσι πολιτικά ανορθόδοξα, να ξεκινάει η πρόταση, με το ΕΓΩ- θέλω και τα σπαθιά και τα βελούδα ΜΟΥ. Κι ας είναι πολύ ισχυρό αυτό το "ελάτε να απαλλοτριώσετε το νου μου", αυτό «μολών λαβέ» της σκέψης, της έκφρασης και της επικοινωνίας μου, για να το νοιώσουν ακόμα και οι πολιτικά ευνούχοι που αναπαράγουν τον εφιαλτικό φασισμό της πολιτικής ορθότητας και της ...εχθροπάθειας.

9 σχόλια:

MelidonisM είπε...

Welcome Back στα μεταφεμινιστικά,
τώρ' μάλιστ' δεν μπορ' να μην
κρύψ' τη χαρά μου.

Εμείς τα αγοράκια, τα μαμόθρεφτα,
στα πόδια της άφιλης ανάλυσης σου
προσπίπτουμε.

Θα επανέλθω. :-)

Kalh soy nyxta.

katerina είπε...

Μιχάλη...η αναρτηση δεν ειναι ουτε φεμινιστική,ουτε ...εμτα- φεμινιστική.
Η αναρτηση,ειναι η άποψη μου για την ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ προσεγγιση του Υπουργείου Δικαιοσυνης, για την ...άποψη.

Ήταν λάθος μου,δεν ειχα βάλει το link. Ξαναεκανα το λάθος να ...εκτιμώ,ότι όλοι εστιάζουν σε στιγμές, γεονοτα, σ/ν που εγώ θεωρώ ότι ανοιγουν τοςυ ασκούς του αιολου,το κουτί της πανδώρας του φασισμόυ,ποινικοποιόντας την ...άλη άποψη. Ας πουεμ ότι ειναι ο δικός μου ...φασισμός.

Ε, η εξομολογηση, η αποδοχή του λάθους, μπορεί να ειναι το πρωτο βήμα και για την ...αιτηση συγχωησης.

MelidonisM είπε...

Ναι τώρα είδα
το link, αυτή η λέξη
''εχθροπάθεια''
με ανακατεύει κάπως,
πρώτη φορά την άκουσα.

Το διαβάζω και επανέρχομαι.

ELvA είπε...

Πολυ καιρια τα ερωτηματα αυτα Κατερινα γιατι φυσικα ουτε τους ιδιους 'εχθρους' και 'ανησυχιες' εχουμε (ουτε και θα θελαμε) με αυτους που συντασσουν νομοσχεδια και διεστραβλωνουν εννοιες στο ονομα της ...πολιτικής ορθότητας, παντα φυσικα οπως ΑΥΤΟΙ το εννοουν!

Φιλια!

MelidonisM είπε...

Τα αγοράκια μπήκαν
στο κείμενο λοιπόν
γιατί είναι αθυρόστομα
και δεν έχουν τακτ
και γυναικεία λέμε τώρα
πολιτική ορθότητα.

(χρησιμοποιώ τους όρους
αντρικό-γυναικείο
σύμφωνα με τη γλώσσα
αυτού του blog)

Τώρα για το political correct
ίσως να μην μας ταιριάζει,
σε μας τους μεσογειακούς,
δεν ταιριάζει και στους
Σκανδιναβούς (βλέπω την Eva
από πάνω)

Διαβάζω και σχόλια στο google,
για Εβραίους, μειονότητες,
που χρειάζονται νομικής
προστασίας.

Θα τα σκεφτώ και θα ξαναρθώ.

ΒLOGGERS ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ" είπε...

Ποιος είναι αυτός που θα με βάλει να αποδεχτώ και να συνυπογράψω την συμφωνία της Βάρκιζας, σε ποια λευκή τρομοκρατία θα καταθέσω τα όπλα της σκέψης, της άποψης, της γλώσσας, της λέξης, της έκφρασης;

Όπως πάντα λαμπερή η σκέψη σου και αιχμηρή η πένα σου!

Με την άδειά σου, ελπίζουμε το αναδημοσιεύσαμε.

katerina είπε...

Γεια σου φίλη Elva,
αν κάτι με ενοχλεί περισσότερο απο ότιδηποτε άλλο, ειναι ότι ο Υπουργός "Δίκαιης" άποψης,μας θεωρεί τόσο ηλίθιους!

Την ίδια ώρα που σε αυτό το κυβερνητικό ρατσιστικό παραληρημα ατ τσιράκια τους και οι ίδιοι μας λένε,ότι ειναι αδυνατον,οι ...σκουροι και οι μαυριδεροι να αποφασισουν οι ίδιοι για ατ μεγαλα για τα τεραστια, της Υπαρξης,της Ζωής, του Θανατου,της Αξιοπρέπειας και της Ελευθερίας...άρα κάποιοι άλλοι τοςυ χειραγωγούν, την ίδια ωρα ...θα μας προστατεψει ...απο τον ρατσισμό μας!!!!

Τόση απολυτη ξεφτιλα,δεν αντεχεται πια ρε Elva μου

katerina είπε...

bloggers ενωμένοι καλησπέρα,
ευχαριστώ θερμά και για τα καλά σας λόγια και για την αναδημοσιευση.

Ανατολή είπε...

Κατερίνα καλησπέρα,
μπήκα στο μπλογκ σου μετά από πολύ καιρό και ο λόγος που με αποτρέπει είναι αυτό το άθλιο κατάμαυρο φόντο που με στραβώνει και με αναγκάζει να κάνω κόπυ πέιστ στο γουόρντ το κείμενο για να καταφέρω να το διαβάσω!!!
Anyway, αυτό το άθλιο νομοσχέδιο είναι το ίδιο με του Καστανίδη του 2011; Τι γίνεται εδώ;
Ωρίμασαν οι συνθήκες για να ψηφιστεί "επιτέλους";
Θα σου απαντήσω όπως του έγραψα κι αυτουνού τότε στη διαβούλευση που το είχε δώσει:
(Ελπίζω να τα θυμάμαι, πάνω κάτω):
Θα με διώξετε κύριε Υπουργέ επειδή θα συνεχίσω να χρησιμοποιώ τις παρακάτω φράσεις;
-Μου φέρθηκε πούστικα (για τον συνεταίρο μου που με έριξε στη δουλειά).
-Ο γύφτος με έβαλε να πληρώσω τα μισά (ο υποψήφιος γκόμενος στο πρώτο ραντεβού)
-Έγινα Τούρκος με αυτά που μου είπε (ο οποιοσδήποτε με έκανε έξαλλη, ακόμα κι εσείς)
-Έχει κατάντησε φιλιππινέζα των τροικανών (αφορά την πλειοψηφία των κυβερνητικών...)
-Δουλεύω σαν αράπης (το αφεντικό θέλει υπερωρίες και απλήρωτες).
-Πήγε ο Εβραίος στο παζάρι κι ήτανε Σαββάτο (παλιά κλασσική παροιμία για οποποιαδήποτε αναβλητικά άτομα που χάνουν προθεσμίες. Αφορά κυρίως τον αδερφό μου).
-Κάνει τον Κινεζο. (ή την πάπια, αλλά πάλι κάποιο ζωντανό θίγεται)
-Αμερικανάκι με πέρασες; (κυρίως όταν πας να μου πουλήσεις/πλασσάρεις κάτι μουσαντένιο)
-Πόντια είσαι; (στη φιλενάδα μου που φύτεψε στραγάλια κι αναρωτιέται γιατί δε φυτώνουν)
-Ζώωοον!!! (χαρακτηρισμός για πάσης φύσεως μ@λ@κίες)

Εξαιρετική η ανάρτησή σου για το διωγμό των λέξεων!
Ο Θεός να μας βοηθήσει, αλλά μας περιμένουν άγριες μέρες...