Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Μπουγάτσα με ...γραβάτες

Θεέ μου μεγαλοδύναμε
που'σαι ψηλά εκεί απάνω
ρίξε λιγάκι τουμπεκί, Θεούλη μου
στον αργιλέ μου απάνω

Ανάμεσα στης εκκλησιάς
τις αψηλές καμάρες
ανάβαμε τις λουλαδιές,Θεούλη μου
σα να' τανε λαμπάδες.

Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα
με τ' άσπρα του τα γένια
τραβάω μία ντουμανιά,Θεούλη μου
ξεραίνεσαι στα γέλια

Κι όταν ανάψει ο αργιλές
κι έρθουμε σε ντουμάνι
στείλε όλους τους αγγέλους σου,Θεούλη μου
να πουν το νάνι νάνι

Σε πολλούς αποδόθηκε η ...πατρότητα αυτού του τραγουδιού, όμως στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει τον σύνθετη, τον δημιουργό του, τον πατέρα του. Είναι ...αδέσποτο.

Αυτό το τραγούδι, είναι τραγούδι κηδείας. Είναι ο Σαλωνικιώτικος αποχαιρετισμός στον ..μάγκα που την ...έκανε πια, για άλλους κόσμους. Κι είναι οι φίλοι που τον χαιρετούν.

Κι όταν ανάψει ο αργιλές
κι έρθουμε σε ντουμάνι
στείλε όλους τους αγγέλους σου,Θεούλη μου
να πουν το νάνι νάνι

Τίποτα άλλο δεν έχω να γράψω για την φετινή φιέστα την Σαλωνικιώτικη.

Υ.Γ. Δεν μπόρεσα να το βρω σε μια ...αυθεντική εκτέλεση, κι αυτή που μου φάνηκε η πιο "σεβαστική για αυτό,αν και υπάρχουν πιο αυθεντικές ...αλλά όχι στο youtube.



Αλλά πάλι για όσους δεν αγαπούν την ελληνική ...jazz, δηλαδή το αυθεντικό ρεμπέτικο, υπάρχει και σε πιο ...light εκτέλεση με Αλκίνοο Ιωαννίδη και Τζιμάκο.


7 σχόλια:

Χαρ. Αλβερτος είπε...

... ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ ΑΠΟΨΕ :)

ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ!

katerina είπε...

Ταξιδευτή μου, το έχω σε βινυλιο και σε εκτελεση του Δελιά. Κai κάτι τετοιες εκτελέσεις τις φυλάω ως κορην οφθαλμού.
Κάποια στιγμή θέλω πολύ να γραψω για το ρεμπέτικο που το αγαπάω πολύ. Αλλά το αυθεντικο, το πραγματικό,το ρεμπετικο του τεκέ,που τελειωσε στην πραγματικότητα με την δικτατορία του Μεταξα.
Τελικά...με τις δικτατορίες τελειωνουν όλα τα αυθεντικά.

Όσο για το ευτυχισμένη... Μα το έχουμε πει,η ευτυχία ειναι απόφαση Ταξιδευτή μου...

monahikoslikos είπε...

Και λες δηλαδή Κατερίνα ότι τόσα χρόνια τέτοιες μέρες είχαμε μαγκίτικες εκδηλώσεις στη συμπρωτύουσα για να τις αποχαιρετήσεις μ΄αυτό το άσμα ασμάτων της μαγκιάς?
Θα 'τανε πιο ταιριαστο για την περίσταση με τη μετακόμιση όλου του υπουργικού στη ΔΕΘ να τους αφιέρωνες αυτό το άσμα...

akrat είπε...

ΚΑΛΟ ΑΠΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΥΣ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ

Xavier είπε...

Έχω μια μουσική ένσταση: Σίγουρα όχι jazz... μάλλον blues.

Και ίσως μια δεύτερη: Όχι ελληνική... μάλλον ανατολίτικη, αν όχι τουρκική.

aldebaran είπε...

Φοβερή η εκτέλεση με τον Ξηντάρη. Αν και θα συμφωνήσω και με τον akrat. Το άκουσα σε μια συναυλία στο κλείσιμο από τον Μπακιρτζή και έπαθα πλάκα.
Πάντως στην περίπτωση θα ταίριαζε καλύτερα το γνωστό χασαποσέρβικο του Καραγκιόζη.
Η λιτανεία λεγόταν από μάγκες για τους μάγκες .
Αυτοί είναι ρόμπες....

LeftG700 είπε...

Φίλη Κατερίνα,


Παρέλειψες μια στροφή, από τις πιο ωραίες του τραγουδιού για μάς, μια και μιλάει για φιλία:

Για να 'ρχονται οι φίλοι μου
που μείνανε χαρμάνια
κι όλες οι πίκρες τ' αργιλέ, Θεούλη μου
να φεύγουν στα ουράνια

Αν έχει κάποια σημασία, επιβεβαιώνουμε τον akrat για τους Χειμερινούς κολυμβητές, τον aldebaran για τον Ξηντάρη και συμφωνούμε με τον Xavier περί blues.


Τα λέμε


ΥΓ Μια αρκετά καλή εκτέλεση: http://www.youtube.com/watch?v=Q5i-icj9AYw&feature=related

Επίσης, στο ΥΤ υπάρχει και μια εκτέλεση του Ξηντάρη χωρίς μικρόφωνο. Ερασιτεχνική λήψη από την ταβέρνα του στη Σκιάθο.