Το παπόρι του Κοχράνη

Μια φορά και έναν καιρό... πριν από 190 χρόνια περίπου, άντε, για την ακρίβεια το 1823, η Β’ Εθνοσυνέλευση, ορίζει μία...Επιτροπή.

Διόλου περίεργο άλλωστε, οι Επιτροπές, είναι σταθερές αξίες στην ιστορία του Ελληνικού Κράτους. Τι θα κάνει αυτή η Επιτροπή; Θα εξετάσει τα οικονομικά του Αγώνα, και θα εισηγηθεί ...λύσεις.

Τι συμπέρασμα έβγαλε η ...Επιτροπή; Μα αυτό που επί αιώνες «συμπεραίνουν» πάντα, οι επιτροπές, στην Ελλάδα. Ότι πρέπει να γίνει καλύτερη διαχείριση του δημόσιου χρήματος από τους τοπικούς άρχοντες και βέβαια ότι ο δανεισμός είναι μονόδρομος…

Μια και δυό λοιπόν, τον Μάη του 1823, το Εκτελεστικό, όπως έλεγαν τότε την Κυβέρνηση, εξουσιοδοτεί τον Ορλάνδο, τον Λουριώτη και τον Ζαΐμη, να πάνε στις ...Λόντρες και να συνάψουν ένα δάνειο. Μάλιστα τα έξοδα του ταξιδιού τους τα κάλυψε ο Λόρδος Βύρων για να επισκεφτούν συστημένοι τους ...φίλους του. Τώρα τουλάχιστον πληρώνουμε μόνοι μας τα έξοδα ...ταξιδίου των πολιτικών ταγών και διαπραγματευτών μας.

Πήγαν λοιπόν στα ...Λονδίνα, και μετά από …έντονες διαπραγματεύσεις -αξύριστος και κουρασμένος μεταδίδουν οι…ρεπορτερς της εποχής ότι ήταν ο Λουριωτης-, κατάφεραν, οι έλληνες απεσταλμένοι, να πάρουν ένα δάνειο από τον Λονδρέζικο τραπεζικό οίκο Λονφάν. Και βέβαια στις «διαπραγματεύσεις» πήραν μέρος και οι εκπρόσωποι του …Φιλελληνικού Κομιτάτου.

Το δάνειο ήταν 800.000 λίρες, 5% τόκος, 3% …προμήθεια, 1,5% ασφάλιστρα. Εγγύηση; Όλα τα ελληνικά κτήματα και όλα τα ελληνικά έσοδα. Τότε τα ελληνικά έσοδα έφταναν στα 12.000.000 γρόσια. Την ισοτιμία της εποχής …λίρα- γρόσι, ομολογώ ότι την έψαξα αλλά δεν την βρήκα.

Βέβαια, στην επαναστατική διοίκηση της Ελλάδας… έφτασαν μόνο οι 400.000 λίρες. Κάτι τόκοι των πρώτων ετών που παρακρατήθηκαν, κάτι χρεολυσία, κάτι προμήθειες…ότι απέμεινε τέλος πάντων από το δάνειο, ήταν γύρω στις 400.000 λίρες και έφτασε στην Τράπεζα Βαρφ, που έδρευε στην τότε Αγγλοκρατούμενη Ζάκυνθο. Βέβαια… παρότι το δάνειο ήταν ληστρικό, στην Ελλάδα χαιρετίστηκε σαν τεράστια πολιτική επιτυχία και βέβαια τότε ΔΝΤ ...δεν υπήρχε.

Λίγο αργότερα, και αφού αυτά τα χρήματα είχαν φαγωθεί …βασικά για να κερδίσει την εμφύλια διαμάχη η παράταξη Κουντουριώτη, το Βουλευτικό αποφασίζει και τη σύναψη άλλου δανείου. Το δίνει η Λονδρέζικη τράπεζα των αδελφών Ρικάρντο, 2.000.000 λίρες αυτή τη φορά, και βέβαια στην Ελλάδα φτάνει μόνο το ποσό των 800.000 λιρών, μιας που πάλι κρατήθηκαν και παρακρατήθηκαν της Παναγιάς τα μάτια. Ή μάλλον...δεν φτάνει ΤΙΠΟΤΑ.
Διότι …ενώ στην διαχειριστική (σκανδαλώδη!!!)επιτροπή του πρώτου δανείου, συμμετείχαν και Έλληνες, την διαχείριση της εκταμιευσης του δεύτερου δανείου, ανέλαβε το ...Φιλελληνικό Κομιτάτο.

Από αυτό το δεύτερο δάνειο, 210.000 λίρες, πήγαν για την …αναχρηματοδότηση του πρώτου δανείου, καμιά 80.000 για την αγορά όπλων και πυροβόλων (…….), 160.000 για την ναυπήγηση 6 ατμοκίνητων πλοίων σε εγγλέζικα ναυπηγεία … και 155.000 για την ναυπήγηση δυο φρεγατών σε ναυπηγεία της Νέας Υόρκης. Δηλαδή για να μην πολυλογούμε, δανειστήκαμε με επαχθέστατους όρους για να χρησιμοποιησουμε τα λεφτά για να ναυπηγήσουμε καράβια στα ναυπηγεία τους. Αλλά....

Από αυτά τα καράβια μόνο τρία ήρθαν στην Ελλάδα, και μόνο ένα…για να προλάβει ενταχθεί στον αγώνα, Από τις φρεγάτες δε μόνο μια έφτασε …κάποτε (πολύ αργά) στην Ελλάδα. Η δεύτερη πουλήθηκε για να χρηματοδοτήσει την πρώτη. Τι απέμεινε για …την Ελλάδα; …Δεν απαντάμε σε ανόητες ερωτήσεις….

Α, το καλύτερο... οι Άγγλοι επιβάλουν με το …έτσι θέλω, έτσι γουστάρω, έτσι μου αρέσει ρε αδερφέ, Αρχηγό του …«στόλου», τον Ναύαρχο λόρδο Κόχραν.

Στην Ελλάδα το Μεσολόγγι έχει ήδη πέσει. Ο Κόχραν, αφου έχει φάγωθεί το σκυλί με το λουρί, επισπεύδει τη ναυπήγηση της "Καρτερίας" ώστε να πλεύσει τουλάχιστον αυτή για βοηθεια. Το πλοίο, το πρώτο ατμοκίνητο για πολεμικές επιχειρήσεις, το πρώτο στην ιστορία του κόσμου, έπρεπε να είχε παραδοθεί τον Αύγουστο του 1825 αλλά οι εργασίες του θα τελειώσουν τον Μάρτιο του 1826.

Τέλος πάντων, έτοιμη (ο Θεός να την κάνει …έτοιμη γιατί πήρε και φωτιά, έξω από την Σαρδηνία) η περίφημη Καρτερία, ναυπηγημένη που αλλού… στο Brant Shipyard, Deptford on Thames καταφτάνει τον Σεπτέμβρη 1826 στα ελληνικά νερά. Το παπόρι του Κοχράνη...

Για τα ...υπόλοιπα σκάφη; Έχει ήδη ξεσπάσει το περίφημο «σκάνδαλο του Λονδίνου» όπου «ανακαλύφθηκε» ότι οι τριτεγγυητές, διαχειρίζονταν τα χρήματα του δανείου…φορτώνοντας άχρηστα υλικά, προμήθειες και …αμοιβές....Άλλο πάλι και τουτο...

Πως θα επανδρωθεί τώρα το πλοίο; Μα όχι βέβαια, από Έλληνες ναυτικούς. Θα πληρώσουμε εγγλέζικο πλήρωμα...διότι...
Η απάντηση του Κόχραν στους Υδραίους που το πήραν κατάκαρδα το ότι δεν προτιμήθηκαν Έλληνες ναυτικοί για πλήρωμα, ήταν ...ότι δεν ήρθε στην Ελλάδα για διασκέδαση, θα προσλάβει ...χρησίμους.

Από τα υπόλοιπα 5 ατμοκίνητα που είχαν παραγγελθεί η “Επιχείρηση” θα φθάσει στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1827, ο “Ακαταμάχητος” θα ...καταστραφεί σε δοκιμές στον Τάμεση και τέλος ο “Ερμής”, θα φτάσει στο Ναύπλιο τον Οκτώβριο του 1828.

Αν σας θυμίζει κάτι όλο αυτό; Αν σας παραπέμπει κάπου όλο αυτό... Κάθε ομοιότητα είναι απλά συμπτωματική. Ούτως ή άλλως, η ιστορία θα επαναλαμβάνεται και θα ξαναεπαναλαμβανεται μέσα στους αιώνες, φάρσα ή όχι, πάντα τραγική, πάντα επώδυνη και πάντα πολύ ...ακριβή.Πολύ ΑΚΡΙΒΟΠΛΗΡΩΜΕΝΗ.

...Έτσι... Πάντα... Πατριωτικά... «Για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία»


Α, καλέ θα ξέχναγα το …..καλύτερο!!! Το 1838, ο Υπουργός Οικονομικών της Βαυαροκρατίας, κατηγόρησε τους διαπραγματευτές για τους επαχθείς …όρους δανεισμού, και το …Ελεγκτικό Συνέδριο προχώρησε σε προσημείωση των περιουσιακών τους στοιχείων για να δημευτούν. Προσέφυγαν στη …δικαιοσύνη…και ΒΕΒΑΙΑ, δικαιώθηκαν.