Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Ένας όμορφος θάνατος

Η ...Βάλια να κοιμάται στην αγκαλιά του ...παππού της.
Πριν λίγους μήνες, στα ίδια σκαλιά, της ίδιας εκκλησίας, τα βαφτίσια της. Μια καλοκαιριάτικη φωτεινή Κυριακή.
Σήμερα βροχερή μουντή Κυριακή, αργοπορημένη, φτάνω στο μνημόσυνο της 90χρονης θειας μου.

Τα μνημόσυνα έχουν μια περίεργη μυρωδιά, μια περίεργη αύρα.. Έχει περάσει η αψιά μυρωδιά του θανάτου, ιδιαίτερα αν ο θάνατος είναι ...αναμενόμενος, ...ευπρόσδεκτος, αλλά στην ατμόσφαιρα υπάρχει κάτι ακόμα από το βάρος του. Οι συγγενείς κουβαλούν αυτή τη ζεστασιά του οικείου και αυτή τη θλίψη του τετελεσμένου.
Καθυστερημένη, σχεδόν λαχανιασμένη φτανω στην πλατεία, στα σκαλιά. Ήθελα να πάρω λίγες μυρτιές. Το ξέχασα.
Δεν μπαίνω στην εκκλησία, μένω με τον θείο μου, που κραταει στην αγαλια του την Βάλια. Εκεί έξω στα σκαλιά, να χαζεύω το μικρό τρυφερό πλασματάκι που δεν θα γνωρίσει ποτέ την προγιαγιά του.
Υπέροχο. Όμορφο. Νομίζω ότι μοιάζει με τη μητέρα του αλλά και πάλι...ποτέ δεν ήμουν καλή σε αυτά.
Χαμογελάω, τον κοιτάω, παλιότερα τον πείραζα, "μην τολμήσεις να πεις την λέξη παππούς" φώναζε, κι εγώ γελούσα...

Η μικρή Βάλια ανοίγει τα μάτια της, με χαζεύει, κουρνιάζει και πάλι στην αγκαλιά του ...παππού της, και ξανακοιμάται.
Κοιτώ τα χέρια του. Κοιτώ κι εκείνον. Το μικρό πλάσμα στην αγκαλιά του. Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια...μόνο τρόπο να κοιτούνε σιγοτραγουδάω. Μα είμαι καλά; Τραγουδάω; Δαγκώνομαι. Σε μνημόσυνο είμαι, για όνομα.

Το τσιγάρο μου καίγεται, ανάβω και άλλο.
Αποφασίζω να μην μπω στην εκκλησία. Άλλωστε δεν αντέχω τα μνημόσυνα, δεν αντέχω τις πομπώδεις και μελοδραματικές τελετές τους.
Θα μείνω εδώ έξω να χαζέψω τη ζωή. Ο θάνατος, πέθανε.

20 σχόλια:

Yannis Zabetakis είπε...

εξαιρετικά σκαμπρόζικο, σκορπικό και αθεράπευτα αισιόδοξο το κείμενό σου γλυκειά μου Κατερίνα!

μμμ...

πρέπει να κατανάλωσες κάτι ιδιαίτερα αφροδισιακό σήμερα :)))

monahikoslikos είπε...

καλημέρα καλή εβδομάδα, η ζωή είναι εδώ αγκαλιά με το θάνατο, το θάνατο των άλλων πάντα αφού τον δικό μας θάνατο δεν θα "ευτυχήσουμε" να τον γνωρίσουμε.

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Η Βάλια που ξορκίζει το κακό.
Αυτά τα μικρά αγγελούδια που μέσα στα ματάκια τους βλέπεις όλα τα καλά του κόσμου!

Γλύκα και αισιοδοξία!

Swell είπε...

Μην ανησυχείς Κατερίνα. Οσο υπάρχουμε εμείς, δεν υπάρχει ο θάνατός μας. Καλημέρα και πολύ καλή βδομάδα.

cynical είπε...

Αχ Κατερινα,

αγκαλιά πανε αυτα τα δυο!

Ανώνυμος είπε...

"Το μέγα, το μυστήριο της ζωής"


Καλημέρες

katerina είπε...

Ομολογουμένως Γιάννη μου. Φαντάζομαι ότι τα κόλλυβα ..είναι αφροδισιακά…
Τόσο ρόδι, τόσο καρύδι, τόσο κάρδαμο….
Ε, μετά και κάτι θαλασσινά, κάτι κυδωνια, κάτι μυδια και πολύ, παρα πολύ τσιουρο.… Ε, όσο να πεις…

katerina είπε...

Μεγάλη ευχή, να μην γνωρίσεις τον θάνατο σου Λυκο.

Η κόρη μου έλεγε για κάποιον ηλικιωμένο συγγενή που πέθανε ξαφνικά μπροστά στα μάτια της
«μαμά, μέχρι να προλάβω να μετρήσω…ένα»
Όμορφος θάνατος. Άλλωστε αυτή είναι και η γοητεία των τελεσίδικων. Να είναι γρήγορα. Να μην τα ακουμπάει καμια μιζερια.

katerina είπε...

Πιθανολογώ κάτι γλυκεια μου γιαγιά Αντιγόνη. Ότι η ….φυση, έχει χιουμορ. Δεν σπάει πλάκα, απλά …κάνει χιουμορ.

katerina είπε...

Α, Swell μου, ειμαι απολυτα σιγουρη ότι ο κόσμος θα πεθάνει μαζί με εμενα.

katerina είπε...

Ναι Cynical, ΑΓΚΑΛΙΑ.
Μεγάλη αγκαλια…

katerina είπε...

Φοράδα μου,
ειναι τόσο όμορφο να ...παρατηρείς την ζωή.
Μα τόσο, τόσο όμορφο.

Καλη μερα και απο μένα

Στέργιος είπε...

Δύσκολοι συνδυασμοί. … Από τότε που γεννήθηκε η ζωή, ο θάνατος πετυχαίνει μόνο πύρρειες νίκες. Ας συνεχίσουμε έτσι και όπου βγάλει.

aniaris είπε...

πολύ ωραία η τελευταία φράση.

akrat είπε...

χμ
τι είναι ο θάνατος ...
πως φεύγουν τα ζουμιά μαζί με τον θάνατο
μπίζουλα πραγματα...

Λευκιππος είπε...

Η Βαλια,φρεσκοβαπτισμενη κοιμαται στην αγκαλια του Παππου της δηλωνοντας παρουσα στον αποχαιρετισμο της Προγιαγιας της...Κατερινα ,τα Κυριακατικα σου ειναι λυτρωτικα - σκεψου να τα διαβαζαμε και ...Κυριακατικα!!!!Θανατος -η προοπτικη της ανυπαρξιας...Ο Βασιλιας πεθαινει ( οπως ολοι μας...).Ζητα να πεθανη οταν το...αποφασισει , οταν θα το θελει , οταν θα βρει το...χρονο!!!Και του αρκει να αναπνεει στη Γη...

fisherman είπε...

Η ζωή είναι κύκλος κατερίνα δεν κοιτά ποιός μόνο το πότε...

Σιγαλας Μακαριος είπε...

θάνατος και ζωή, ο αέναος χορός της ύπαρξης...

Σκορπινα είπε...

Πρεπει να κοιτάς μπροστά, πάντα μπροστά!Έτσι ώστε να μη χάνεις στιγμή από αυτά που περνούν.
Γιατί απλά όταν περνούν γίνονται παρλεθόν.Και είναι πολύ κρίμα να χάνεις το παρόν για να ψάχνεις και να θυμάσαι το παρελθόν...

:)

Ανώνυμος είπε...

΄Εχεις μια παράξενη και απλή θεώρηση των πραγμάτων (και μάλλον έτσι πρέπει να τα βλέπουμε)
Προσφέρεις καλή παρηγοριά.
Σ' ευχαριστώ
Καλό Σ/Κ