Έχεις περάσει τα φοιτητικά σου χρόνια, φωνάζοντας στους δρόμους «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» και πας στα 22 σου χρόνια στην Νέα Υόρκη… Και τους λατρεύεις… Αγαπάς την χαλαρή συμπεριφορά τους, την πραγματική μη επιτηδευμένη ευφυΐα τους, την αφέλεια τους κόντρα στον ευρωπαϊκό σνομπισμό, το ότι σου λένε αυτό που πιστεύουν ευθέως, ντόμπρα και σταράτα και το …εκπληκτικό το εννοούν απολύτως, την ουσιαστική ευγένεια και καλοσύνη τους, τον περιεργο πατριωτισμό τους, την ευπιστια τους….
Νοιώθεις σαν να ειναι οι «αγροικοι» συγγενείς απο το χωριό, που χαζεύουν τον καθωσπρεπισμό σου, σε θεωρούν γραφική Ευρωπαία και διασκεδάζουν με τις ...περιεργες εμονές σου… Νοιώθεις παλιομοδίτισα γριά στα 22 σου, κάνοντας παρέα με 60αρηδες Αμερικάνους, που σε ρωτουν με εκπληκτικά νεανική αφέλεια ... "γιατί;;;"
Νοιώθεις σαν να ειναι οι «αγροικοι» συγγενείς απο το χωριό, που χαζεύουν τον καθωσπρεπισμό σου, σε θεωρούν γραφική Ευρωπαία και διασκεδάζουν με τις ...περιεργες εμονές σου… Νοιώθεις παλιομοδίτισα γριά στα 22 σου, κάνοντας παρέα με 60αρηδες Αμερικάνους, που σε ρωτουν με εκπληκτικά νεανική αφέλεια ... "γιατί;;;"
Βλέποντας την φωτογραφία της Μισελ Ομπάμα, με την Βασιλισσα Ελισάβετ, ξανανοιωσα αυτό ακριβώς που ένοιωσα εκεινο, το πρωτο μου πρωινό σε αυτόν τον περιεργο Νεο Κοσμο, στην πιο ζωντανή πόλη του Κόσμου, εκεί που νοιώθεις ότι όλα μπορεί να συμβούν…
Μια υπεροχη Αμερικάνα, που δεν σκοτιζεται καθωσπρεπιστικα για τον όποιο τίτλο μιας ηλικιωμένης κυρίας, αλλά μόνο για το γεγονός του ότι πρόκειται για μια ηλικιωμένη γυναίκα.
Να είσαι καλά Μισέλ Ομπάμα. Επιστροφή στα αυτονοητα...
Υ.Γ. ο Ομπάμα έκανε δώρο στην Βασίλισσα Ελισάβετ …ένα i-pod. Λατρεμένοι μου Αμερικάνοι....
Να είσαι καλά Μισέλ Ομπάμα. Επιστροφή στα αυτονοητα...
Υ.Γ. ο Ομπάμα έκανε δώρο στην Βασίλισσα Ελισάβετ …ένα i-pod. Λατρεμένοι μου Αμερικάνοι....
14 σχόλια:
Κι άλλα πολλά συνειδητοποιείς στα 22, στα 23, στα 24 μην σου πω. Η Αριστερά που σε παραμύθιαζαν δεν είναι και τόσο Αριστερά. Το δίκιο σου, δεν είναι και τόσο δίκαιο, η άποψη και η αλήθεια μπορεί να έχει 2 πλευρές, η Μισέλ μπορεί το πρωί να ήταν χαμογελαστή το πρωί αλλά με κρεβατομουρμούρα το προηγούμενο βράδυ και ο Ομπάμα...πριν χαρίσει το i-pod στη βασίλισσα μπορεί να το φορούσε το βράδυ για να αποφύγει τη γκρίνια της κυρίας τους.
Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται. Αυτά που φαίνονται...αυτά ξεγελούν. Και έρχομαι εγώ...σαν τους Αμερικανούς να ρωτήσω...γιατί;;
χαχαχα
Καλημέραααα
Καλησπέρα ,
δεν είχα την τύχη να βρεθώ ποτέ στην Αμερική . Είχα όμως την ευκαιρία να συναναστραφώ σε κάποιο τραπέζι ένα ζευγάρι ηλικιωμένων Αμερικανών . Μικρό το δείγμα μου βέβαια σε σχέση με την δική σου εμπειρία , αλλά αμέσως αναθεώρησα κάποιες απόψεις που είχα σχετικά μ' αυτούς τους ανθρώπους . Αν , διαπνέομαι από "αντιαμερικανικά" αισθήματα , αυτό έχει να κάνει με την πολιτική που ακολουθείτε και που φυσικά δεν έχει να κάνει με τους ίδιους τους αμερικάνους .
Πάντως μου έκανε και μένα εντύπωση η παρουσίαση στα δελτία , του στιγμιότυπου με την Μισέλ να φέρει το χέρι της στην πλάτη της Ελισάβετ και παρουσιάζοντας το σαν παραβίαση του πρωτοκόλλου , όχι για κάποιον άλλον λόγο , αλλά για την απλότητα που έδειξε ακόμα κι αν πιστέψουμε πως ήταν επικοινωνιακό τέχνασμα .
Σταχτοπουτα μου,
"Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται"
Καρδουλα μου, τα πραγματα δεν ειναι ΠΟΤΕ, όπως φαινονται...
Η αληθεια... είναι η ψευτοαλήθεια του καθενός, που σπάνια ειναι συνιστώσα την ...Αλήθειας...
Τα μικροδίκια... τρωνε τα θεμέλια του Δικαίου...
Και καποια στιγμή... έτσι απλά, εκει που δνε το περιμένεις, ξεδιαλεγεις, αφήνεις πίσω σου, και προχωράς ...ή γίνεσαι ενα με την μιζέρια τους.
Κάκο καλή σου μερα,
έχω μικρή εμπειρια της ...άλλης Αμερικής, λίγες μέρες, σε κάποιες περιοχές, αλλά έχω παει αρκετές φορές Νεα Υορκη, και κάποιες φορές έμεινα για ένα μικρό διαστημα.
Η γοητεία είναι η τεραστια ανομιογενεια που όμως έχει μια καταλυτική ομοιοτητα. Δεν εισαι ξένος. Δεν νοιώθεις ξένος.
Έτυχε να πάω Νεα Ορλεανη ένα μηνα μετά την 11 Σεπτεμβρίου. Δεν υπήρχε κτιριο, δεν υπήρχε αυτοκινητο, δεν υπήρχε δρόμος που να μην είναι γεμάτος με Αμερικάνικες σημαίες.
Ακομα και στα κομοδίνα του δωματίου μας στο ξενοδοχείο, είχε απο μια μικρή αμερικάνικη σημαια και στα δύο. Μου έκανε τόσο μεγάλη εντυπωση, ότι σε αυτό το χωνευτηρι ανθρωπων και πολιτισμών, ξαφνικά ...πριν και πάνω απο όλα ήταν όλοι Αμερικάνοι. Μου έκανε εντυπωση, το πόσο ευκολα μπορουσες να καλιεργήσεις τον φόβο, την ξενοφοβία, την πατριωτική συσπειρωση. Σαν αν έμπαινες σε ένα σχολειο μικρών παιδιών, που κάτι τους τρομάζει. Και αν μια εντυπωση έχω για τους Αμερικάνους, είναι ότι λειτουργούν σαν μικρά παιδιά.
Φίλη μου Κατερίνα, νομίζω ότι ο λαός
τους είναι αξιαγάπητος. Η εξωτερική πολιτική τους είναι για μας χάλια.
Για να δούμε θα αλλάξει κάτι στο μέλλον
Καλή σου μέρα
μόνο μία επιφύλαξη για την ουσιαστική ευγένεια.
νομίζω πως δεν είναι ουσιαστική, όσο εθιμοτυπική.
κάνουν επειδή έτσι έχουν μάθει, όχι επειδή το νιώθουν..
βέβαια καλύτερα έτσι από τη δική μας συχνή αγένεια
Εχω ζήσει και εγώ στην Αμερικανική "επαρχία" (και στην Ν.Υόρκη, αλλά αυτή δεν ειναι αντιπροσωπευτική της Αμερικής)... και επιβεβαιώνω τις διαπιστώσεις της Κατερίνας και ...επαυξάνω!
Εμενα σε μεγάλο ξενοδοχείο του Reno στην Νεβάδα, το MGM, όπου μπορούσες να φωτογραφηθείς με το γνωστό ...λιοντάρι της Metro. Ολα κολοσσιαία -από τα δωμάτια του ξενοδοχείου μέχρι τις ...μερίδες του φαγητού), όλα ανοικτά 24/7/365 (κάπου που ρώτησα πότε κλείνουν, έβαλαν τα γέλια). Και όλοι, άνθρωποι απλοί, γελαστοί, χωρίς τίποτα από την ευρωπαική προσποίηση και "ξιπασιά", και ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ φιλικοί... οι άνθρωποι στα δεκάδες μπάρ, καφέ κλπ. του ξενοδοχείου με κέρναγαν όταν άκουγαν ότι είμαι από την Ελλάδα...
Οσο γιά το πατριωτισμό... ναι, Κατερίνα, υπάρχει και είναι ουσιαστικός... εδώ, εμείς οι "κάπως" τον έχουμε ...ξεπεράσει, πατριώτης = φασίστας, οπισθοδρομικός, στενόμυαλος... άλλο ένα κατόρθωμα της νέας "αριστεράς"... άλλη μιά αλλαγή των εννοιών των λέξεων...
Οσο γιά την Αμερικάνικη πολιτική, γίνεται υπέρ της ...Αμερικής, δυστυχώς δεν έχουν στο μυαλό τους την "ΜΕΓΑΛΗ" Ελλάδα, όταν την σχεδιάζουν (το ξέρεις, ασφαλώς, ότι είμαστε η ΜΟΝΗ χώρα στον κόσμο που έχει τις λέξεις "φιλέλληνας" και "ανθέλληνας", η μόνη που νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου...).
Φούλη καλησπέρα,
Είναι πολύ μεγάλο θέμα η Αμερική και οι Αμερικάνοι.
Άλλωστε τι είναι το Αμερικάνικο όνειρο; Μήπως ειναι το όνειρο του μοναχικού καουμπου. Μπορεί μόνος του...και με την βοήθεια του Θεού...να ξεκινήσει απο όπουδήποτε και να αποκτήσει το οτιδήποτε.
Αλλωστε...έχουμε την Αμερικανοποιηση του Θεού... Είναι ο Θεός... Ενας Θεός ...που έστω κι αν κάνει το ολεθριο κακό... το κάνει στο όνομα της προστασίας των καλών παιδιών του.
Αν χαζεψεις λίγο αμερικάνικη τηλεόραση, την ώρα που στην Ευρωπη έχει «χαλαρωτικές», κουτσομπολιστικες εκπομπές, εκει έχει εκπομπές ευαγγελικου φονταμενταλισμού... με υψηλότατη ακροαματικότητα.
Καλοί ή κακοί... όχι στα μετρα μας.
Tovene, η ευγενεια τους δεν πηγάζει απο κανόνες, ακόμα και οι καλλιεργημένοι, ευρωπαιζοντες μπορεί να σου πουν «την τελευταία πρώτη».
Είναι καλοί και αγαθοί, και η ευγενεια τους εστιάζει στο να σε κάνουν χαρουμενο, να σου προσφερουν, να σε βοηθήσουν, να σε χαζεψουν, και όχι απο κάποιο εθιμοτυπικό.
Είναι απλοί, και λένε αληθεια... την αληθεια που πιστευουν.
Αμερικάνικη κολακεια....μάλλον σαν ανεκδοτο ακουγεται.
Σχολιαστή καλησπέρα,
Ναι τελικά η Αμερικάνικη κουλτούρα, το Αμερικάνικο όνειρο (πέρα απο αυτό του καουμπου) θα μπορουσε να συμπυκνωθεί στο τριπτυχο, «πολύ, μεγάλο, ατομικό».
Θεωρητικά, το Αμερικάνικο όνειρο είανι ατομικό ...ενώ υποτιθεται το Ευρωπαικό ...πιο συλλογικό, πιο κοινωνιοκεντρικό.
Οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τα ατομικά δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου, τα δικαιώματα της ιδιοκτησίας. Και βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαίο...ότι παλευουν για την άδεια οπλοφορίας. Είναι βαθεια ριζωμένο μέσα τους, ότι αυτοί, ο καθένας μόνος του, θα προστατεψουν τον εαυτό τους και την οικογενεια τους.
Από την άλλη οι Ευρωπαίοι μιλούν πολύ περισσότερο για ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα για όλους, για ιατρική περίθαλψη, για την κοινωνική ασφαλιση, για τα εργατικά δικαιώματα.
Εχω την αισθηση, περα απο το ...γνωστό ότι την Αμερικάνικη και εξωτερική πολιτική αλλά και την πολιτική περιβάλλοντος την καθορίζουν οι Αμερικάνικες πετρελαικές εταιρίες, οι Αμερικανοί δεν θεώρησαν ποτέ το περιβάλλον προτεραιότητα, δεν εχουν κουλτουρα περιβάλλοντος, γιατί στην Αμερική υπήρχε πάντα άφθονη και κατ’ επεκταση φτηνή γη. Υπάρχουν προάστια στην Αμερική απολυτα εγκαταλελειμμένα και δίπλα ένα άλλο ολοκαίνουργιο.
Θα είδες τι γίνεται με το Αμερικανικο αυτοκινητο. Ειναι σύμβολο αυτοδυναμίας του καθενός.
Μεγάλο σπίτι, μεγάλο αυτοκίνητο, οικογενεια, θρησκεία, όλα όσα μπορούν να «προστατέψουν», όποιον νοιώθει ότι μόνος του πρέπει να υποστηρίξει την ζωή του.
Τώρα για τον Πατριωτισμό... θα διαφωνούμε πάντα εμεις οι δύο. Εγώ δεν ξερω ποτέ, που σταματάνε τα όρια του Πατριωτισμού και που αρχίζει ο εθνικισμός και ο ρατσισμός. Στην Αμερική τον καταλαβαίνω, ειναι αναγκαιοτητα, πρέπει με χωρεσουν σε κάτι κοινό όλοι αυτοι οι μεταναστες. Αν και έχουμε διαβάσει, τόσα πολλά...για το Εθνος, των Αμερικάνων...
Πάντως χωρίς στειρους και τόσο μοδάτους λαικιστικους αντιαμερικανισμούς, θα ήταν μια πολύ ωραία αναρτηση το Homo Americanus.
Εγώ... κλωτσώντας το ...αριστερό προφίλ που παλευω τόσο καιρό η έρημη να χτίσω... το ομολογώ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΥΩ.
Κατερίνα καλημέρα,
Έχοντας ταξιδέψει στην Αμερική τρεις φορές και έχοντας συγγενείς εκεί, έχω καταλήξει σε παρόμοια συμπεράσματα.
Ο δαίμονας που εδώ αγαπάνε ορισμένοι να μισούν, προφανέστατα δεν έχει να κάνει με τον μέσο αμερικάνο που συναντάς σε κάθε μικρού μεγέθους πόλη.
Ομολογώ ότι η απλότητά τους, αυτό το «χύμα» και η φασαρία που κάνουν με ενοχλεί, αλλά αναγνωρίζω το πηγαίο του πράγματος.
Αυτή η φράση «have a nice day» που είναι ψωμοτύρι για τον αμερικάνο είναι αληθινή. Και τόσο ξένη στα δικά μας αυτιά.
Γενικά καλό είναι πριν αρχίσουν οι κατάρες για τους «φονιάδες των λαών» να έχει κανείς την ευκαιρία να ταξιδέψει εκεί και να δει. Να διαπιστώσει. Τα καλά και τα κακά. Γιατί υπάρχουν και καλά, αλλά υπάρχουν και πάρα πολλά καλά.
Όσο για τον πατριωτισμό, συμφωνώ μαζί σου ότι το american μαζί με το dream (μαζί ή χωριστά) είναι το κοινό σημείο τους. Το βλέπεις, το ζεις όταν περάσεις από ένα αγροτικό σπίτι, το συζητάς μαζί τους και δύσκολα μπορείς να τους αλλάξεις γνώμη.
Συμφωνώ όμως και με τον Σχολιαστή σε ένα σημείο: εδώ στην Ελλαδίτσα τον πατριωτισμό τον χαρίσαμε σε ορισμένους για να τον κάνουν κουρέλι, για να ονειρεύονται Αγιά Σοφιές και Μεγαλέξανδρους.
Υπάρχει όμως και ο άλλος πατριωτισμός, το να αγαπάς την ταυτότητά σου με μέτρο. Αυτό το μέτρο που εδώ αγνοείται.
Όσο για την Μισέλ που εδώ μοιάζει να περιθάλπει ηλικιωμένη σε γηροκομείο, να θυμίσω ότι το ίδιο «λάθος» είχε κάνει πριν από μερικά χρόνια και ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας. Πέρασε τη χερούκλα του πίσω από την Ελισάβετ Β' και έγινε θέμα. Αλλά ήταν Αυστραλός, άλλος εκπληκτικός λαός...
Καλη σου μέρα Απος,
και το "have a nice day" αλλά και εκεινο το "honey", με εκεινο το μεγάλο χαμογελο, ειναι τόσο τυπικά αμερικάνικα.
Ναι, τους αγαπάω πολύ, και όταν τους αγαπάς, όταν τους γελάς, καταλαβαινουν, εισπραττουν και στο ανταποδίδουν. Με γοητευει επισης πολύ ότι οι πιο ετεροκλητες φυλές, έχουν τόσο κοινους κωδικες επικοινωνιας.
Σε κάποιο ταξίδι μου στην Αμερική, φτανοντας σε ένα ξενοδοχείο στο New Jersey, λιγο πιο έξω απο την πολη, Κυριακή πρωί, βγήκα να περπατήσω λίγο, πεθαμενη τόση ώρα σε αεροδρομια και αεροπλανα.
Περπατωντας στις πρασιές, πρέπει να σταματησαν και 10 αυτοκινητα που με ρωτουσαν γιατί περπαταω και αν θελω να πάω καπου...να με πάνε...
Μετά βέβαια καταλαβα ότι στην Αμερική...δεν περπατάς ποτέ...τουλαχιστον αν δεν εισαι μεσα στην πολη. Αλλωστε οι δημόσιες συγκοινωνιες ειναι πραγματικά σπάνιες.
Και βρέθηκαν οι Obama να συνομιλούν με την ψαρούκλα τον Gordon Brown και βρέθηκε ένα ολόκληρο έθνος (για τους ’Aγγλους λέω ντε) να λένε 'θέλουμε κι εμείς έναν τέτοιο'.
’Aντε να δούμε τι θα φέρει ο πελαργός στις επόμενες εκλογές...
Και τι δεν θα έδινα να έμπαινε η Αλέκα να διαβάσει το post και τα σχόλιά σας. Χαχα! Τέτοια αμερικανό-λατρεία δεν έχω ξαναματαδεί και μάλιστα σε πλήρη ομόνοια (ακόμα και του Σχολιαστή!!)
Χωρίς να έχω ταξιδέψει στην Αμερική (παρότι όνειρο ζωής) πιστεύω ότι όσα λέτε είναι αλήθεια. Όχι τίποτε άλλο, αλλά με κάνετε να θέλω να πάω USA like hell...πως το λέτε εσείς εδώ στο Ελλάδα...κολασμένα! Χαχα!
Ο Ευρωπαίος και δη ο Μεσογειακός Ευρωπαίος έχει ένα σνομπισμό που σχεδόν σε σοκάρει. Εμένα πλέον έχει αρχίσει να με ενοχλεί. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να συνηθίσω εύκολα μια τόσο διαφορετική από εμένα νοοτροπία, αλλά νομίζω ότι θα άξιζε τον κόπο να δοκίμαζα κάποια στιγμή!
Δημοσίευση σχολίου