Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Θα τα κάψω τα ρημαδια τα λεφτα μου...

Αφού εμπεδώσαμε την θεωρία περί blogging... για να μπούμε τώρα και στο εργαστήριο. Για να δούμε, αν μπορώ να δράσω πιο ακτιβιστικά, πιο πληροφοριακά, πιο ενημερωτικά, πιο πρακτικά να το πω...
Σήμερα λοιπόν, η ...εκπομπή θα σας προτείνει εύκολες λύσεις, για να ...ξοδέψετε τον χρόνο που σας περισσεύει...γιατί σας περισσευει...το βλέπω... γιατί ...όλο on line, σας πετυχαίνω.

Τώρα ...αυτό μάλλον, δύο πράγματα σημάνει, και μάλλον τα ... «σημαίνει» ταυτόχρονα...
Το ένα, χρόνο που περισσεύει, πιθανότατα διότι ο εργοδότης σας, λάτρης του Μιχαλου, σας είπε...αγαπητέ μου, χλωμό, κομμένο, σε βρίσκω, τις Παρασκευές να μην μας έρχεσαι στην δουλειά....
και χρήμα που δεν υπάρχει να μου ξημεροβραδιαζοσαστε στο Box, στο Bios, στο Μπρικι, στο Jazz in Jazz, μωρέ ούτε στο low profile... για ένα γρήγορο στην μπάρα δεν μας βλέπω (ποτό εννοώ).
Ας τα πούμε λοιπόν τώρα , όσο σας βγάζει να πληρώνετε μία συνδεσούλα-και ελπίζω ότι θα είναι το τελευταίο που θα κόψετε, ...ok…ok, έστω και να την κόψετε στο σπίτι, τις λίγες μέρες που θα είστε στο γραφείο, μην χαθούμε συχωριανοί...


Λοιπόν το πρώτο
που σας βρήκα, είναι τράπεζα χρόνου. Διαβάστε βρε και παρακάτω....μόλις είδατε το Τράπεζα...μου αρχίσατε τα επαναστατικοπατριωτικά.
Εδώ δεν έχει ισχυρό ευρω και πληθωρισμένο δολάριο.
Εδώ μιλάμε για νόμισμα-χρόνο και νόμισμα- εργασία. Εδώ μια κεντρική μονάδα χρεώνει και πιστώνει τον λογαριασμό χρόνου όπως μια τράπεζα χρήματος, κρατάει λογαριασμό των αναλήψεων και των καταθέσεων. Για να μην τα πολυλεω... πχ. τοχεις πάρει απόφαση ότι, θα του την τραβήξεις την μηνυσαρα που σε μούντζωσε, που σου είπε... «που πας μωρή....», ...ναι τωρα τα γνωστά... ειμεθα και σεμνοί... αλλά δεν έχεις χρήματα για δικηγόρο...
Βρίσκεις έναν δωρεάν και σε αντάλλαγμα του βαφείς το σπίτι, του κουρεύεις το γκαζόν(για ένα εξάμηνο).
Τώρα αν ο δικαστής αποφασίσει να μπουζουριάσει τον μηνυτή αντί για τον εναγόμενο, ή αν το μπορδοροδοκοκκινο με νερά και κύματα, που του έβαψες την κρεβατοκάμαρα του φέρνει ναυτία μόλις βρεθεί ανάσκελα, (άσε που του ξύρισες και τις τριανταφυλλιές, μαζί με το γκαζόν)... ε, ας μην ήσουν δικομανής....ε, ας πάρει μια δραμαμινη την ώρα που ξαπλώνει...στην αιματηρά παθιασμένη κρεβατοκάμαρα. Δηλαδή δεν κατάλαβα, στην Eurobank, εξυπηρετείστε καλύτερα;

Τώρα το πήρατε το ρημάδι το τετραλιτρο, με 1024958 δόσεις, πριν σας το ξαναπάρει η τράπεζα, να μην κάνετε μια έξοδο το Σαββατόβραδο; ...Και που θα τον παρκάρετε μωρέ τον γοτθικό ναό; Άσε που το αριστερό παρκάρισμα... σας βλέπω...δεν το έχετε...άσε που το parking είναι πιο ακριβό από μια μερίδα κατσικάκι με σταμναγκάθι.
Λυμένο και αυτό....το
παρκάρισμα εννοώ...γιατί το σταμναγκαθι θα το πληρώσετε από την τσέπη σας... Δηλώνεις ποιες ώρες είναι διαθέσιμο το δικό σου parking (αν έχεις, αν δεν έχεις ...τρως delivery στο σπιτάκι σου και είσαι και κύριος), όταν λείπεις στη δουλειά ή βγαίνεις έξω να διασκεδάσεις και το ανταλλάσσεις με κάποιου άλλου που είναι διαθέσιμο στο μέρος και στον χρόνο που θα το χρειαστείς.

Ε, κρίση ...κρίση, ένα ταξιδάκι δεν θα το κάνεις; Θα το κάνεις...
Εδώ σε έχω...
Χιλιάδες Πιτσιρικάδες απ' όλη την Ευρώπη προθυμοποιούνται να σε φιλοξενήσουν σπίτι τους, να φας φαγάκι από τη μαμά τους και να ταξιδέψεις χωρίς να ξοδέψεις μία. Ούτε εστιατόρια ούτε ξενοδοχεία...
Κάποια στιγμή όμως θα τον φιλοξενήσεις και εσύ τον αλλοδαπό...στον ξενώνα; στον καναπέ; στρωματσαδα; στο εξοχικό; στο ... ότι έχει ο καθένας...

Σας βλέπω, μου ξινίζετε την μούρη σας...
Είσαστε και καλομαθημένοι παναθεμα...

Έλα, μην μου μουτρώνετε, για τους καλομαθημένους...για τους πολύ δύσκολους ... έχω τα καλύτερα... διότι συχωριανοί μου, η κρίση φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους... έχει και θετικές πλευρές η κρίση, καρατσεκαρισμένο.
Oι άνθρωποι, λένε οι γραφές, σε περιόδους πολέμων, λοιμών, σεισμών και καταποντισμών κάνουν περισσότερο και καλύτερο sex.
Ναι ισχύει, πιάνει σας λέω, και στις περιόδους οικονομικών κρισεων...
Που λέτε, όταν δεν σου φτάνουν τα χρήματα για να βγεις και να καταναλώσεις, ο συγκινησιακός έρωτας γίνεται ξανά ο πιο απολαυστικός τρόπος διασκέδασης. Δεν κοστίζει, μειώνει την ανασφάλεια, σου τονώνει το ηθικό, σε επιβεβαιώνει, σου δίνει χαρά, επικοινωνείς και ...γνωρίζεις και κόσμο....

Άμα δε, σου κόψουν και το φως στο επόμενο δίμηνο...έχεις τον... στο πιο brutal...να το πω, Γιώργο (μπουρτζοβλαχο τον λεει η μαμά σου...τον Γιώργο), που ...στο φτύσιμο τον είχες, που όλο «πνίγομαι, θα τα πούμε»του έλεγες...άλλα ένεκα η ανάγκη, ένεκα που ο Ορφέας, απο golden… τώρα ούτε τσίγκινος, οπότε δεν θα φας που δεν θα φας το σταμναγκαθι, παίρνει και με τις χούφτες τα seropram ο τέως golden και νυν τσίγκινος, εσύ μπορείς στα σκοτάδια, να μυρίζεις τον Γιώργο αλλά να φαντασιώνεσαι τον Κλουνυ. Πες του, μωρέ ότι το Τζωρτζ που ξεφωνιζες ...ειναι πιο trendy. Τωρα αν τον λένε Αποστολη...ε, τι να πω και εγώ η γυναίκα, αδελφές μου...
Τον Ορφέα πάλι...boy δεν τον έλεγες... αλλά ελα που κάνει ευφωνία το golden με το boy, άσε που είχες και μια...αδυναμια στο ...σταμναγκαθι, και στους ..χωρους που σερβιρεται. Γιατί στο σουβλατζιδικο "τα τρια αδελφια"...δεν σερβιρεται.

Δεν με πιστεύετε ε;;;
Λοιπόν απο την εποχή που ο Dow Jones πήρε την κατρακύλα.... τα τηλεφώνα της Συμβουλευτικής Γραμμής Σεξουαλικής Υγείας, πήραν φωτιά. Αύξηση λέει πάνω από 40% στα τηλεφωνήματα, σε σχεση με άλλες χρονιές...
Αυτό να σας πω συχωριανοί, δεν το κατάλαβα. Δηλαδή όταν ο ρυθμός ανάπτυξης είναι στο 4%, όταν η ευμάρεια ξεχειλίζει από τα μπατζακια μας, ...δεν...”επικοινωνούμε”;;;; Θα τα κάψω τα ρημάδια τα λεφτά μου...

Και φαίνεται...ξεχειλιζε αυτή η ευμάρεια εδώ και πολύ καιρό, τόσο που το ξέχασε το άθλημα ο πλούσιος Ελλην και ανάψανε τώρα τα τηλέφωνα...

Αχ, Σημίτη, Καραμανλή...ασεξουαλικούς μας καταντήσατε ... ξεχάσαμε καλέ...

Λοιπόν, συχωριανοί, αν κρατήσει ένα χρόνο η κρίση, προλαβαίνετε να κάνετε και ένα παιδάκι... Ναι μωρέ σε ένα χρόνο θα περάσει, ...αλλιώς άμα δεν έχετε να πληρώσετε τα 10.000 ευρώ της γέννας, το αφήνετε έναντι στο Ιασώ, και το παίρνετε κατευθείαν για το νηπιαγωγείο.
Άσε που θα δώσουμε και μια ανάσα στο δημογραφικό, να ησυχάσει και ο Μπουμπουκος, που στριγκλίζει μεσα στο αυτί μου, ότι σε λίγο δεν θα έχουμε Έλληνα μαθητή να σηκώσει την σημαία την 25η Μαρτίου. Άσε που μπορεί να πάρουμε και καμιά σύνταξη πριν τον τάφο.
Τελικά...αυτή η κρίση...έχει αρχίσει να μου αρέσει...

Υ.Γ. Την σύνδεση συχωριανοί... τελευταία την κόβουμε ε; πρώτα το σταμναγκάθι... Κι αν εξαντλήσατε τις... κοινωνικές γνωριμίες σας, αν βαριέστε εύκολα τα ίδια και τα ίδια ( συναισθηματική αστάθεια το λένε, οι ψυχίατροι αυτό…αλλά δεν θα σας θεραπεύσουμε από πάσα νόσο εδώ μέσα) ... σας έχω και έτοιμη την αίτηση που μπορείτε να βάλετε στο blog σας

Υ.Γ.2 Ελπιζω να σας βοηθησα bloggαροντας... Αν πάλι...όχι, ε, τι να κάνω... "δεν θα σώσω εγώ τον κόσμο"



10 σχόλια:

apos είπε...

Όπως βλέπεις, εγώ τη σύνδεση δεν την κόβω, που να με κόψει ο εργοδότης τέσσερα κομμάτια, για να του δουλεύει ένα κομμάτι ανά ημέρα (στο τετραήμερο που θα με θέλει πλέον).

Προσωπικά κρατώ τις ιδέες, πολλές από τις οποίες ήδη υλοποιώ. Το αυτοκίνητο-γοτθικό ναό δεν το απέκτησα ποτέ, αλλά μια ροπή στη φιλοξενία του καναπέ την έχω...

Και αν Κατερίνα μου «δεν σώσεις εσύ τον κόσμο» (ούτε εγώ φιλοδοξώ), πρέπει όμως να βρούμε έναν τρόπο να σώσουμε τον μπαρμπά-Γεράσιμο. Κινδυνεύει με φαλιμέντο (οικονομικό και προσωπικό) και την βλέπω τη 'Ρομίλντα' μας να γίνεται παλιοσίδερα για σκουπόξυλα.
Αυτό δεν ξέρω πώς θα το αντέξουμε...

katerina είπε...

Απος καλημερα,

Το έμαθα και εγώ για τον Καπταν-Γεράσιμο. Και μου ήρθε ο θάνατος.

Γιατί τι να την κάνεις την Αμοργό σου, αμα δεν πάς με τη Ρομίλντα;

Το καταστρωμα της, ειναι τα όνειρα μου, ελπιδες, έρωτες, παρεες, γέλια, πλάκες, ...κλαματα, τα πιο όμορφα, τα πιο περιεργα , τα πιο τραγικά κομματια της ζωής μου.
Όποιος δεν την γνωρισε, όποιος αγνοησε την γοητεία της, ...έχασε πολλά ρε Απος...

Και τι να πεις τώρα «Σωστε την Ρομιλντα», «σωστε τον Αγουδημο»;

Σαν να χάνεται ενα κομματι της ζωής μου ειναι γαμωτο...
Η ...Βρομιλντα μας ρε συντροφε....
Τέλος εποχής....

de profundis είπε...

Ειμαι προθυμος για να μη κουραζεσαι να μου δωσεις τα ρημαδια τα λεφτα σου να στα κάψω εγώ.

PN είπε...

Ααααα το ρίξαμε όλοι στο στρατευμένο blogging μου φαίνεται! Να και ένα καλό της προηγούμενης ανάρτησης! Χαχα!

Άσε τα άκουσα και εγώ για τον Αγούδημο, κι αν μικρομέτοχος στο συνεταιρισμό σας (αφού μια φορά έχω ταξιδέψει με Ρομίλντα) έπαθα ένα ντουβρουτζά! Βρε μήπως να τον αφήσουμε λίγο να πέσει κι άλλο και να την πάρουμε κοψοχρονιά;

katerina είπε...

Ντε Προφουνδιε, μια χαρά τα καιω και μόνη μου.
Ασε, που δεν θα γίνει και καμια ...πυρκαγιά, ίσα να ζεσταθει το κορμακι μας.

Πάντως αν δεχτουμε τον συλλογισμό, ότι η υλική ευμαρεια ειναι αυτή που μας στερεί ...το γλυκο μυστικό της ζωής, νομιζω ότι πρέπει να μαζευτουμε στο Συνταγμα (και Ομονοια παιζει, για τους πιο λουμπεν), με το μασουρακι του ο καθενας, να στησουμε μια μεγάλη φωτιά, να κάψουμε το ...εχειν μας, και να ...προσφυγουμε στο ...κατεχειν μας.

katerina είπε...

Αγαπητέ VK, είδα ότι σας βρισκω συμπαραστάτη στο έργο μου. Ειδα ότι αρχισατε και εσείς τις προτάσεις στο ιστοσαλονι σας για την σωτηρία του κόσμου.

Όσο για τον Αγουδημο... μας τον έφαγε ο Μανουσης και η παρέα του.

Παντως ειναι τουλάχιστον άδικο, το Αβερωφ να εχει μουσειακή αξια και να μην εχει η Ρομιλντα. Ποσοι γαμωτο έζησαν στο Αβερωφ, ή ακομα χειροτερα στην Χριστινα του Ωνάση, όλα όσα ζησαμε εμεις πάνω στην Ρομιλντα;
Και ξερεις έχω γράψει σε αυτό το blog, ότι πιθανό και απιθανο μπορεί να βάλει ανθρωπου νους, και δεν εχω γραψει ποτέ για την Βρομιλντα μας.

Σκεφτομουν ότι τωρα, αφου ταλαιπωρησε όλους όσους την έβλεπαν σαν ενα καραβι της άγονης γραμμής (γιατί η Ρομιλντα αν δεν την δεις σαν ...ιδέα, αλλά σαν ...καραβι, τινάζεις τα πεταλα) πάει για παλιοσιδερα, της οφειλω αν μη τι άλλο ένα αφιερωμα.
Ζορικο βέβαια, το εγχειρημα, γιατί πρέπει να ανασυρω και να ανασκαλέψω, πολλά που λατρευω να θυμάμαι αλλά και άλλα τόσα, που μισώ να θυμάμαι, στο καταστρωμα της και σε αυτό που κατ' ευφημισμό ο καπετάν Γερασιμος, ονομαζε καμπινες...

cynical είπε...

καλημερα Κατερινα

η σταδιακη ανακαλυψη της χαράς της κρισης,μου θυμιζει ενα ανεκδοτο για μια χηρα που οταν εφυγε ο μακαριτης ΄εκλαιγε και φωναζε με απελπισια, "μονη, μόνη!" και χτυπιοταν και οδυροταν. Μετα λιγο καιρο ο τονος αλλαξε και εγινε ερωτηματικός "μόνη;"
Δεν περασε εξαμηνο και δεν κρατιοταν απ' τη χαρα της οταν φωναζε "μόνη".

katerina είπε...

Καλημέρα Cynical,
ειναι η γνωστή ιστορία του μισοαδειου-μισογεμάτου ποτηριού.
Κοιτα, άυτό το ...πίσω στις ...ρίζες, έχει αρχισει να με εξιτάρει πολύ.

fisherman είπε...

Γεια σου Κατερίνα καλό Πάσχα

katerina είπε...

Ψαρά μου σε ευχαριστώ πολύ. Να περάσεις καλά.